Wygłoszony przez jego świątobliwość
Bhakti Caru swamiego
Chciałbym powitać wszystkich na wykładach dotyczących etykiety vaisnavy. Dziękuję wszystkim za przybycie. Zacznę od zacytowania kilku fragmentów z Caitanya-Caritamrity, z instrukcji Caitanyi Mahaprabhu dla Sanatany Goswamiego. Mówią one o sadacara - czynnościach vaisnavy.
Śri Caitanya Mahaprabhu poinstruował Sanatanę Goswamiego, aby napisał on vaisnava-śruti (Hari-bhakti-vilasa):
"Składając ręce, Sanatana Goswami powiedział "Mój drogi Panie, poleciłeś mi napisać książkę o czynnościach vaisnavów. Jestem osobą najniższego pochodzenia. Nic nie wiem o dobrym zachowaniu. Jak zatem mogę napisać autoryzowane wskazówki o czynnościach vaisnavy?"
"Następnie Sanatana Goswami prosił Pana: "Proszę, powiedz mi osobiście, jak mogę napisać tą trudną książkę o zachowaniu vaisnavy. Proszę, zamanifestuj się w moim sercu. Gdybyś zechciał osobiście zamanifestować się w moim sercu i osobiście kierować mną przy pisaniu tej książki, wówczas mogę mieć nadzieję, że będę w sta-nie ją napisać, mimo iż jestem niskiego pochodzenia. Ty możesz to zrobić, ponieważ jesteś Samą Najwyższą Osobą Boga i wszystko, czym kierujesz, jest doskonałe."
Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Cokolwiek chcesz zrobić, będziesz mógł zrobić właściwie, dzięki łasce Kryszny. On zamanifestuje prawdziwe znaczenie. Ponieważ poprosiłeś Mnie o streszczenie, posłuchaj proszę tych kilku wskazówek. Na początku należy przyjąć schronienie właściwego mistrza duchowego. W twojej książce powinny znaleźć się cechy właściwego guru i właściwego ucznia. Następnie , przed przyjęciem mistrza duchowego, należy się upewnić co do jego pozycji. Podobnie, guru może się upewnić co do pozycji ucznia. Powinieneś opisać Najwyższą Osobę Boga, Krysznę, jako obiekt czci i powinieneś wziąć pod uwagę bija-mantrę, której używa się przy wielbieniu Kryszny, Ramy, czy jakiejkolwiek innej ekspansji Najwyższej Osoby Boga. Powinieneś omówić kwalifikacje konieczne do otrzymania mantry, doskonałość mantry, oczyszczenie mantry, inicjację, obowiązki poranne, pamiętanie Najwyższego Pana, czystość i mycie ust oraz innych części ciała. Rano należy regularnie myć zęby, kąpać się, ofiarowywać modlitwy Panu i składać pokłony mistrzowi duchowemu. Należy służyć mistrzowi duchowemu i malować na swoim ciele w dwunastu miejscach urdhva-pundra (tilaka) . Należy znaczyć gopi- candanem swoje ciało świętymi imionami Pana albo symbolami Pana takimi jak dysk i buława. Potem powinieneś opisać , jak należy dekorować swoje ciało nosić korale na szyi, zbierać listki tulasi z drzewka tulasi, prać swoje ubranie i sprzątać ołtarz, sprzątać swój dom czy mieszkanie, a następnie pójść do świątyni i zadzwonić dzwonkiem,
aby przyciągnąć uwagę Pana Kryszny. Opisz także wielbienie Bóstwa z ofiarowywaniem Krysznie jedzenia co najmniej pięć razy dziennie. W odpowiednim czasie należy położyć Krysznę do łóżka. Powinieneś także opisać proces ofiarowywania arati i wielbienie Pana pięcioma, piętnastoma lub sześćdziesięcioma składnikami. Powinny zostać omówione cechy Bóstw, jak również cechy śalagrama- śila. Opowiedz też o odwiedzaniu Bóstw w świątyniach i podróżowaniu do takich świętych miejsc jak Vrndavana, Mathura i Dvaraka. Powinieneś wychwalać święte imię i starannie unikać obraz przy intonowaniu świętego imienia. Powinno się znać symptomy charakteryzujące vaisnavę. Trzeba porzucić albo unieważnić wszelkiego rodzaju seva-apara-dha, obrazy przy wielbieniu Bóstwa. Powinieneś opisać składniki do wielbienia, takie jak woda, koncha, kwiaty, kadzidło i lampka. Powinieneś także wspomnieć o cichym intonowaniu, ofiarowywaniu modlitw, okrążaniu i składaniu pokłonów. Wszystko to powinno być dokładnie przestudiowane. Inne elementy jakie należy wziąć pod uwagę, to metoda spełniania puraściarany, jedzenie krsna-prasada, zrezygnowanie z nie ofiarowanego pożywienia i nie popełnianie obraz wobec bhaktów Pana".
Jest to bardzo ważna kwestia, o której bhaktowie powinni pamiętać. Vaisnava nie powinien jeść niczego co nie było ofiarowane Krysznie. Powinniśmy być bardzo ostrożni. Dostrzegłem, że praktycznie na całym świecie rozwijają się skłonności do jedzenia rzeczy, które nie były ofiarowane. Jedynym kryterium stało się to, czy po-karm jest wegetariański. O ile to możliwe, starajcie się unikać takiego działania. Po-winniśmy jeść wyłącznie krsna-prasadam. Inaczej jest w podróży czy na sankirtanie. Mimo to jednak zanim zaczniecie jeść, próbujcie wszystko ofiarować Krysznie.
"Należy znać symptomy charakteryzujące bhaktę i wiedzieć, jak obcować z bhaktami. Trzeba wiedzieć, jak zadowolić bhaktę przez pełnienie służby i jak zrezygnować z towarzystwa nie-wielbicieli. Powinno się też regularnie słuchać recytacji Śrimad-Bhagavatam."
Widzimy jak w naszym Towarzystwie Śrila Prabhupada wprowadził wszystkie te instrukcje.
"Powinieneś opisać codzienne rytualne obowiązki oraz te, które są spełniane co dwa tygodnie - szczególnie przestrzeganie postu w Ekadasi, mającego miejsce co dwa tygodnie."
Możemy również rozważyć pewną bardzo istotną rzecz, albowiem myślimy zazwyczaj, że przez niejedzenie ziarna przestrzegamy Ekadasi. Tak naprawdę jednak przestrzeganie Ekadasi oznacza poszczenie. Post oznacza całkowite powstrzymanie się od jedzenia. Niekoniecznie chodzi tu o niejedzenie ziarna. Oczywiście na początku bhaktowie w Ekadasi mogą jedynie powstrzymać się od jedzenia ziarna. Jednak w miarę czynienia postępu duchowego powinni próbować pościć całkowicie. Opisane jest również, że powinno się czuwać 24 godziny na dobę, dzień i noc.
Kiedy mówię o przestrzeganiu Ekadasi, bhaktowie często zauważają, że tak naprawdę Śrila Prabhupada nigdy nie poinformował nas, abyśmy przestrzegali Ekadasi w ten właśnie sposób. Ale w "Nektarze Oddania" Śrila Prabhupada mówi, że bhaktowie powinni czuwać całą noc, pościć i śpiewać o chwałach Najwyższego Pana. Tak więc tak naprawdę Śrila Prabhupada dał nam instrukcje, abyśmy czuwali całą noc. Nie jest to taka trudna rzecz.
"Powinieneś polecić, by unikano mieszanego Ekadasi i przestrzegano czystego Ekadasi."
Być może zauważyliście, że czasami nie pościmy w Ekadasi, ale w Dvadasi. Powodem jest to, że czasami Ekadasi nakłada się na Dvadasi. Jeżeli dziesiąty dzień zachodzi na jedenasty, Ekadasi jest "mieszane". Nie powinno się wtedy pościć w Ekadasi tylko w Dvadasi, czyli dwunastego dnia. Jest też opisane, że poszczenie w Ma-ha-dvadasi jest tysiąc razy potężniejsze niż poszczenie w Ekadasi.
"Powinieneś też opisać błąd, jakim jest nie stosownie się do tego. Trzeba być bardzo uważnym, jeśli chodzi o te elementy. Jeśli ktoś nie jest ostrożny, będzie nie-dbały w wykonywaniu służby oddania. Wszystko, co powiesz o zachowaniu Vaisnavy, ustanawianiu świątyń i Bóstwach Vaisnavów i czymkolwiek innym, powinieneś poprzeć dowodami z Puran. Powinieneś przedstawić ogólny i szczegółowy opis za-chowania i czynności Vaisnavy. Powinieneś przedstawić w zarysie rzeczy, które trzeba robić i których należy unikać. Wszystko to powinieneś przedstawić jako przepisy i etykietę."
Kilka innych cytatów na temat etykiety z książek Śrila Prabhupada:
"Wszyscy mieszkańcy Vrndavan są vaisnavami. Są oni wszech-pomyślni, bo-wiem w ten czy inny sposób intonują święte imię Krsny". (Cc Adi 5.232-zn.)
Musimy więc również zrozumieć jedną rzecz: wszyscy bhaktowie ISKCON-u są vaisnavami, ponieważ w ten czy inny sposób intonują święte imię. Prabhupada podaje tu kwalifikacje vaisnavy. Powinno się uważać wszystkich mieszkańców Vrndavany za vaisnavów. Dlaczego? Ponieważ w ten czy inny sposób intonują święte imię Pana. Cóż więc mówić o bhaktach ISKCON-u?! Powinniśmy traktować ich z szacunkiem, dobrze wiedząc, że wszyscy oni są vaisnavami.
Największą przeszkodą w życiu duchowym jest vaisnava-aparadha. Jest to bardzo niebezpieczna obraza. Powinniśmy bardzo uważać, aby nie popełnić vaisnava-aparadha.
"Nawet jeśli niektórzy z nich nie przestrzegają ściśle reguł i zasad służby od-dania, są jednak bhaktami Kryszny i intonują Jego imię, bezpośrednio lub pośrednio".
Jest to bardzo ważna instrukcja. Cała etykieta czy też kultura vaisnava opiera się właściwie na tej zasadzie.
(Cc. Adi 7.50 zn.) "Vaisnava powinien być tolerancyjny jak drzewo i pokorny jak trawa."
"Tym niemniej autor tej instrukcji, Caitanya Mahaprabhu, nie tolerował złego
zachowania Jagai i Madhai. Kiedy prześladowali Nityanandę Prabhu, natychmiast wpadł w gniew i chciał ich zabić. Powinno się być bardzo pokornym i łagodnym w stosunku do innych, lecz jeśli ktoś obrazi naszego guru czy tez innego vaisnavę, po-winniśmy być gniewni niczym ogień. Nie powinno się tolerować obrazy wobec vaisnavy, lecz należy natychmiast podjąć jedno z trzech działań: jeśli ktoś obraża vaisnavę, na-leży powstrzymać go za pomocą wyższych argumentów i rozsądku. Jeśli nie jest się w stanie tego zrobić, należy natychmiast porzucić życie, a jeśli nie można tego zrobić. należy odejść. Nigdy natomiast nie powinno się słuchać obraz wobec vaisnavów".
Choć vaisnavowie są bardzo tolerancyjni i pokorni, nie jest to ich słabością. Vaisnavowie nie są słabi. Są oni twardzi jak piorun. Jeśli zachodzi konieczność, mogą stać się gwałtowni niczym lew. Prabhupada często mówił, że vaisnava jest delikatny jak pączek i twardy jak piorun. Nie zawsze jest łagodny, kiedy zachodzi konieczność, staje się twardy. Pokazuje to, że vaisnavowie nie są słabe uszami. Są oni bardzo, bardzo potężni, zarówno fizycznie jak i duchowo. W rzeczywistości to siła duchowa obdarza ich siłą fizyczną.
Vaisnavowie nie powinni nikomu okazywać braku szacunku. Zawsze po-winni okazywać szacunek innym, nie wymagając szacunku dla siebie - amanina ma-nadena.
Vaisnava jest adosa darśi. Nigdy nie widzi błędów innych. Naturalnie ludzka istota ma dobre i złe cechy. Dlatego powiedziane jest: sadyana guna mitsani. Vaisnava akceptuje jedynie czyjeś chwały, a nie jego złe cechy. Adosa darśi oznacza tego, kto nie szuka błędów u innych. Widzi po prostu ich dobre cechy, błędy natomiast widzi u siebie. Jest bardzo ścisły odnośnie siebie samego. Zawsze obserwuje siebie bardzo skrupulatnie, odkrywając wszystkie posiadane błędy.
Vaisnava zawsze przestrzega poleceń guru i Kryszny. Każdy kto ma zamiar pisać o Krysznie, powinien najpierw prosić guru i Krysznę o pozwolenie. Powinien stać się czystym bhaktą, następnie otrzymać pozwolenie od mistrza duchowe-go, które to polecenie musi zostać potwierdzone przez Krysznę z wewnątrz serca.
Sanatana Goswami postąpił zgodnie z instrukcją Caitanyi Mahaprabhu i napisał książkę o etykiecie vaisnava. Jest to przewodnik, kierujący działaniami vaisnavów. Hari-bhakti-vilasa opisuje etykietę vaisnavy jako zachowanie czystego wielbiciela. Każdy powinien przestrzegać tego standardu.
Powiedzmy teraz, jak Hari-bhakti-vilasa definiuje etykietę vaisnavy, jej filozofię i kilka podstawowych zasad.
"Ponieważ nic nie może zakończyć się sukcesem bez sadacara, czyli etykiety, każde działanie powinno być wykonane z właściwą etykietą. Musimy działać zgodnie z nią. Serce świętej osoby wolne jest od zanieczyszczenia. Sposób działania świętej osoby znany jest jako właściwa etykieta. Sposób działania świętej osoby jest znany jako sadacara."
"Jeśli ktoś studiuje sześć gałęzi Wed nie praktykując właściwej etykiety, nie zostaje oczyszczony. Tak jak ptak odlatuje z gniazda, kiedy tylko wyrosną mu skrzydła, tak też Wedy opuszczą taką osobę w chwili śmierci".
"Chociaż ktoś mógł zdobyć wiedzę wszystkich Wed, to jeżeli nie praktykuje właściwej etykiety lub nie zostaje vaisnavą, cała jego wiedza będzie stracona w chwili śmierci"
"Właściwa etykieta pomnaża sławę, bogactwo, długowieczność, i niszczy wszelką niepomyślność".
"O królu, właściwa etykieta daje rezultaty dharmy, arthy i kamy. Dlatego też mądry człowiek bardzo starannie przestrzega właściwej etykiety, opisanej w pismach."
W ten sposób ktoś może zrozumieć, że etykieta vaisnava oczyszcza serce i świadomość.
Przedstawię teraz kilka podstawowych zasad i aspektów, które zaczerpnąłem z Hari-bhakti-vilasa i "Nektaru oddania", dotyczących właściwych działań osoby uważającej się za vaisnavę:
1) Ofiarowuje szacunek i pokłony guru, Panu i Jego bhaktom, jak również zwierzchnikom.
Należy ofiarowywać pokłony i szacunek zwierzchnikom, czyli guru, Panu i Jego bhaktom. Powinniśmy również szanować starszych krewnych, np.: rodziców.
2) Wstaje przed czwartą rano i uczęszcza na mangala-arati.
3) Po wstaniu najpierw myje zęby, a potem kąpie się.
4) Kąpie się po wypróżnieniu.
5) Oddawszy mocz, myje się w wodzie. Myje również ręce i stopy.
6) Myje ręce, stopy i usta przed i po zjedzeniu prasadam. Musimy przynajmniej umyć ręce. W krajach zachodnich może być trudno umyć stopy. Przebywając jednak w Indii powinno się umyć zarówno ręce, jak i stopy przed i po prasadam.
7) Myje ręce po napiciu się wody.
Robi się tak, ponieważ kiedy ktoś trzyma kubek pijąc, ręce stają się zanieczyszczone.
Jedząc i pijąc używa prawej ręki. Nawet jeśli jesteś leworęczny, próbuj używać prawej ręki.
9) Ubiera się zawsze w czyste rzeczy.
10) Nigdy niczego nie kradnie.
11) Nigdy nie używa niemiłych słów.
12) Nigdy nie kłamie, nawet jeśli jest to miłe.
Znaczy to, że nigdy nie mówi nawet miłych kłamstw.
13) Nie mówi źle o innych.
14) Nie staje się niczyim wrogiem.
15) Nie przyjaźni się z ludźmi, którzy są zazdrośni, upadli, szaleni, wrodzy, ekstrawaganccy, kłamliwi lub mający niedozwolone związki z kobietami. Nie przyjaźni się z nieczystymi (niewiernymi) kobietami.
16) Nie podróżuje sam.
17) Kichając i ziewając zasłania usta.
18) Nie śmieje się głośno.
19) Nie puszcza głośno wiatrów.
20) W nocy zawsze unika krematoriów, ogrodów i nieczystych kobiet.
21) Nie przyjmuje schronienia osoby upadłej.
22) Nie śpi zbyt długo ani zbyt krótko.
23) Nie wyciąga nóg przed starszymi od siebie osobami.
24) Nie oddaje moczu i nie wypróżnia się na drodze.
25) Nie pluje w czasie jedzenia.
26) Nie obraża kobiet.
27) Nie jest zazdrosny o kobiety.
28) Nie krzywdzi nikogo; przeciwnie, zawsze próbuje zrobić dla innych coś dobrego.
29) Nie szuka towarzystwa ludzi pozbawionych skrupułów i nie czyta pism, które nie są autoryzowane.
30) Nie naśladuje ludzi głupich, szalonych, nieszczęśliwych, chytrych, ułomnych, odrażających lub upadłych.
31) Nie karci nikogo z wyjątkiem synów i uczniów celem pouczenia ich.
32) Kąpie się po goleniu, stosunku seksualnym i po pobycie w krematorium.
33) Nie uderza nikogo w głowę ani nie ciągnie za włosy.
34) Nie je wieczorem jogurtu ani mąki chick-peas.
Śrila Prabhupada poinstruował nas odnośnie jogurtu, nie jesteśmy jednak pewni co do chick-peas. Bądźcie jednak ostrożni. Nie jedzcie chick-peas wieczorem. Rano jest dobry, ale nie wieczorem.
35) Jeśli ktoś go obrazi, opuszcza to miejsce w milczeniu.
36) Nigdy nie chwali się.
37) Nigdy nie spogląda na nagą kobietę czy mężczyznę.
38) Podczas jedzenia nie umieszcza tacy z jedzeniem na kolanach.
39) Nie sprzecza się z żoną.
40) Nie pluje do wody.
Ponieważ ludzie czasami piją wodę ze stawu, jeziora lub rzeki, nie powinno się pluć do wody.
41) Nie śpi w pokoju świątynnym.
42) Sannyasini muszą kąpać się trzy razy dziennie, grhasthowie i brahmacarini przy- najmniej dwa razy.
43) Po zjedzeniu prasadam należy oczyścić miejsca gdzie stały tace. Nie powinno chodzić się po tym obszarze, ponieważ uważany on jest za zanieczyszczony.
W kilku świątyniach zauważyłem, że po zjedzeniu prasadam, co najczęściej ma miejsce na podłodze, wszyscy chodzą po niej. Następnie, nawet nie myjąc stóp, wchodzą do pokoju świątynnego. Powinno się być odnośnie tego bardzo ostrożnym. Miejsce, w którym jemy prasadam , staje się zanieczyszczone. Po stąpaniu po nim, powinniśmy umyć stopy. Miejsce, w którym jedzono prasadam , należy natychmiast potem umyć. Ponieważ w świątyni powinno być bardzo czysto, powinniśmy być nie-zwykle uważni, aby niepotrzebnie jej nie zanieczyszczać.
44) Dotknąwszy wnętrza nosa czy ust należy umyć ręce.
45) Po nałożeniu tilaka należy zrobić acaman, mówiąc: "om keśavaya namah", "om narayanaya namah", "om madhavaya namah".
Są to niektóre podstawowe zasady, zgodnie z którymi działa vaisnava. W na-szych wykładach szczegółowo omówimy wiele z tych punktów.
Zostanie vaisnavą - wielbicielem Kryszny
1) Wszyscy jesteśmy mikroskopijnymi cząstkami Śri Kryszny. Wraz z ewoluowaniem naszej świadomości Kryszny naturalnie rozwiniemy i zamanifestujemy wszystkie boskie cechy.
2) Najwyższym procesem prowadzącym do rozwinięcia takiej świadomości Kryszny jest intonowanie świętego imienia.
3) Stanie się czystym bhaktą nie jest rzeczą tanią. Musimy strzec się imitowania i podążać w ślady Śrila Prabhupada.
4) Cechy czystego bhakty, takiego jak Śrila Prabhupada, leżą obecnie poza naszym zasięgiem. Mimo to, z powodu współczucia, Śri Krsna i vaisnavowie uczynili proces i zasady bardzo prostymi i jasnymi.
5) Śri Krsna mówi wyraźnie w Bhagavad-gicie (12.13-20), jakie cechy są Mu drogie:
"Kto nie zazdrości nikomu i jest przyjacielem wszystkich żywych istot, kto nie uważa się za właściciela niczego i wolny jest od fałszywego ego, jednakim będąc wobec niedoli i szczęścia, kto jest tolerancyjny, zawsze zadowolony, opanowany i z determinacją pełni służbę oddania - z umysłem i inteligencją skupioną na Mnie - ten jest mi bardzo drogi. "
"Ten, kto nie stawia innych w trudnym położeniu i dla którego inni nie są przyczyną niepokoju, kto zrównoważony jest w obliczu szczęścia, jak i nieszczęścia, bojaźni i trosk, ten jest Mi bardzo drogi."
"Mój wielbiciel, który nie jest zależny od zwykłego biegu zdarzeń, który jest czysty, doświadczony, wolny od bólów i trosk, ten jest Mi bardzo drogi".
"Kto nigdy nie unosi się radością ani nie ulega zmartwieniom, nigdy nie rozpacza i wolny jest od pragnień, kto wyrzeka się zarówno pomyślnych, jak i niepomyślnych rzeczy - taki wielbiciel jest Mi bardzo drogi. "
"Kto jednakowy ma stosunek tak do przyjaciół jak i do wrogów, kto pozostaje niewzruszony wobec sławy i niesławy, upału i zimna, szczęścia i nieszczęścia, kto zawsze wolnym od zanieczyszczenia będąc cichy jest i zadowala się czymkolwiek, kto o stałe miejsce pobytu nie dba, niewzruszony jest w wiedzy i zawsze zaangażowany w służbę oddania - ten jest Mi bardzo drogi. "
"Kto podąża tą niezniszczalną ścieżką służby oddania i całkowicie, z wiarą angażuje się w nią, Mnie czyniąc najwyższym celem - ten jest mi bardzo, bardzo drogi."
6) W jaki sposób można rozwinąć te cechy? Śrila Rupa Goswami wyjaśnił:
-bądź entuzjastyczny
-czyń wysiłki z ufnością
-bądź cierpliwy
-działaj zgodnie z zasadami regulującymi takimi jak: śravanam, kirtanam, visnoh smaranam, słuchanie, intonowanie i pamiętanie o Krysznie.
-porzuć towarzystwo nie-wielbicieli
-postępuj śladami wcześniejszych acariów
(Upadesamrta, tekst 3)
7) Omówił również działanie stanowiące przeszkodę w świadomości Kryszny:
-jedzenie ponad potrzebę, jak również nadmierne gromadzenie rzeczy.
-nadmierny wysiłek w celu zdobycia światowych rzeczy, trudnych do osiągnięcia
-niepotrzebne rozmawianie o światowych tematach
-przestrzeganie podanych w pismach zasad i reguł dla samego ich przestrzegania, a nie dla uczynienia duchowego postępu, lub też od- rzucenie reguł i zasad i działanie niezależne i kapryśne.
-towarzystwo nastawionych światowo osób, które nie są zainteresowane świadomością Kryszny
-pożądanie światowych osiągnięć
Śrila Prabhupada, będąc praktycznym i współczującym, zadbał o bardzo jasną i prostą listę, dzięki której możemy upewnić się co do naszego postępu w świadomości Kryszny. Przeczytajcie proszę Bg. 13. 8-12."Pokora; wolność od dumy; łagodność; tolerancja; prostota; przyjęcie bona fide mistrza duchowego; czystość; wytrwałość; samokontrola; wyrzeczenie się przedmiotów zadowalania zmysłów; wolność od fałszywego ego; świadomość zła płynącego z narodzin i śmierci, starości i choroby; brak przywiązania; wolność od uwikłania się sprawami dzieci, żony, domu i innych rzeczy; równowaga wobec zdarzeń przyjemnych i nieprzyjemnych; niezachwiane i czyste oddanie dla Mnie; dążenie do zamieszkania w ustronnym miejscu; brak przywiązania do rzesz ludzkich; uznanie znaczenia samorealizacji i filozoficzne poszukiwania Prawdy Absolutnej - wszystko to uważam za wiedzę, a wszystko poza tym - za ignorancję."
9) Proces rozwijania świadomości Kryszny jest niezwykle łatwy i przejrzysty. Jeśli szczerze przyjmiemy schronienie lotosowych stóp vaisnavów i mocno pragniemy osiągnąć cel, Śri Caitanya Mahaprabhu niewątpliwie obdarzy nas Swą łaską.
10) Wszystkie boskie cechy są obecne w duszy. Jeżeli więc zbliżymy się do naszej duchowej tożsamości, cechy te zamanifestują się natychmiast.
Podstawowe zasady zachowania vaisnavy
Etykieta vaisnava nie jest powierzchowna czy nieistotna.
Usłyszawszy wszystkie te chwały, Śri Caitanya Mahaprabhu, bardzo zadowolony, przemówił w ten oto sposób:
"Mój drogi Sanatano, chociaż jesteś największym wielbicielem całego wszech-świata i choć dotknięcie ciebie oczyszcza nawet półbogów i wielkich świętych, to znamienną cechą bhakty jest przestrzeganie i chronienie etykiety vaisnavy. Zachowa-nie etykiety vaisnavy jest ozdobą bhakty."
Powiedziane jest więc, że "etykieta jest ozdobą vaisnavy". Co to jednak oznacza? Czy etykieta jest jedynie czymś zewnętrznym i nieobowiązującym? Można by wysunąć analogię: czy możliwe jest bycie bogatym i nie mieć bogactw? Lub też: jaka jest wartość majątku, jeśli się go nie używa? Na ogół ktoś ubiera się stosownie do poziomu swojego bogactwa. Jeżeli ktoś jest bardzo bogaty ubierze się wyłącznie w najlepsze szaty i ozdoby. Podobnie, jeśli ktoś jest zaawansowany w świadomości Kryszny, klejnoty etykiety vaisnava w naturalny sposób udekorują wszystkie jego działania. Cechy bhakty zawsze w subtelny sposób manifestują się w jego czynnościach. Zaawansowanie vaisnavy mierzone jest symptomami, jakie przejawia. Dlatego też prawdziwy bhakta ozdobi się bogato nienagannym zachowaniem vaisnavy. __________________________________________________
Etykieta: (definicja słownikowa)
1) Konwencjonalne wymogi zachowania społecznego.
2) Kod etyki zawodowej.
---------------------------------------------------------------------------------
Przyjęcie tożsamości vaisnavy niesie ze sobą konieczność zachowania pewnego standardu czy etykiety. Etykieta vaisnava ułatwia proces świadomości Kryszny. Ustanawia kryteria sposób zachowania, dzięki którym bhakta może właściwie działać w każdej sytuacji. W Bhagavad-gicie (6.24.zn.), cytując werset z Upadesamrty, Prabhupada parafrazuje jeden z korzystnych dla służby oddania punktów jako "całkowite zaangażowanie się w czynności dobroci". Praktykowanie etykiety vaisnava oznacza działanie zawsze w sile dobroci, która jest stopniem do osiągnięcia platformy transcendentalnej. Siła dobroci sprzyja samorealizacji, podczas gdy pasja i ignorancja nie. Dlatego też to, jak bhakta stosuje zasady etykiety vaisnava odzwierciedla, czy jest on świadomy Kryszny czy nie, np.: czy jest pokorny? sumienny? dobrze wychowany? zdyscyplinowany? kulturalny? jak dalece okazuje dobre cechy?
Cytaty Śrila Prabhupada :
Vaisnava jest lepszy od bramina - list do Śivaramy (7.12.1975) - "Życie braminiczne oznacza czystość."
"Życie braminiczne oznacza bycie bardzo, bardzo czystym wewnętrznie i zewnętrznie. Wewnętrznie dzięki intonowaniu i słuchaniu, a zewnętrznie poprzez kąpiel trzy razy dziennie; jeżeli nie jest to możliwe - dwa razy, ale nigdy nie mniej niż raz dziennie. Kąpiel po wypróżnieniu. Kwalifikacje braminów opisane są w 18 rozdziale Bhagavad-gity, werset 42: "Spokój, samokontrola, wyrzeczenie, czystość, tolerancja, uczciwość, wiedza, mądrość i religijność to naturalne cechy, według których postępują bramini". Zwróć wiec uwagę, aby dobrze przestrzegać tych instrukcji."
Unikanie towarzystwa osób materialistycznych - (w związku z "praniem mózgu")
Rameśvara: Niektórzy twierdzą, że nasz styl życia powoduje izolację bhakty od świata.
Prabhupada: Tak. Nienawidzimy przebywania z wami. Żaden dżentelmen nie próbuje przestawać z wałkoniami. Kruk nie będzie lubił żyć z kaczkami i biały-mi łabędziami, a białe łabędzie nie będą lubiły żyć z krukami. Jest to naturalny po-dział. Ptaki tego samego pióra latają razem.
(Lilamrta 6 str.222)
Stopy
Stopy nie powinny dotykać (ani nawet być pokazywane) nikogo i niczego, a szczególnie świętych przedmiotów. Jest to obrazą. Zasadniczo stopy dotykają jedynie podłogi. W innym wypadku pozostają zakryte. Nie powinno się przechodzić (czy sięgać) nad kimś.
Stopy powinny być też zakryte np.:
-podczas składania pokłonów (np.: przed vyasasanem)
-podczas siedzenia (np.: w świątyni)
Trzaskanie drzwiami
Trzaskanie drzwiami, chociaż pozornie niewielki błąd, ogromnie przeszkadzało Śrila Prabhupadzie. Trzaskanie jest symptomem niedbałości. Śrila Prabhupada mawiał, że dźwięk ten łamie mu serce. Pewnego razu Prabhupada wyszedł ze swoje-go pokoju i zawołał: "Kto tak trzaska drzwiami? Nikt nie wie skąd wziął się ten budynek. Przyjmujecie za rzecz oczywistą, że tu jest, ale nikt o niego nie dba."
(Lilamrta 5 str. 144)
"Kradzież" -list do Pradyumny (22.01.1966)
"Jeśli chodzi o kradzież, nikt nie powinien kraść, z wyjątkiem najrzadszych sytuacji. Ta zasada moralna polecana jest we wszystkich pismach jako warunek wstępny kultury duchowej".
Więcej na temat zachowania vaisnavy
"Znamienną cechą bhakty jest przestrzeganie etykiety vaisnava. Zachowanie etykiety vaisnava jest ozdobą bhakty." (Cc. Antya 4.129-130)
1) Świadomość bhakty manifestuje się przez jego czyny.
2) Jeśli ktoś posiada jakąkolwiek głębię realizacji, klejnoty zachowania vaisnavy ozdabia wszystkie jego czynności i działania.
3) Należy być świadomym, że przeważająca większość naszych realizacji dotyczy bhaktów i ludzi niewinnych. Aparadha jest jedyną prawdziwą przeszkodą w życiu duchowym. Powinniśmy obawiać się popełniania obraz. Świadomość ta doda rzeczowości i powagi naszemu zachowaniu. W naturalny sposób staniemy się pokorni, Śri Caitanya Mahaprabhu stanie się zadowolony, a my bez większych przeszkód uczynimy postęp.
4) Reputacja Śrila Prabhupady zależy od naszego zachowania. Ze współczucia dla nas wydobył nas z bardzo zdegradowanych środowisk. Mniej inteligentne osoby w Indiach nawet go za to krytykowały. W celu zachowania dobrego imienia Śrila Prabhupada nasze zachowanie powinno być przykładne.
Cytaty Śrila Prabhupada
"Działaj w taki sposób , żeby ludzie wiedzieli, że odznaczamy się idealnym charakterem"- dobrze znany cytat Śrila Prabhupada.
Zapytany: "Jak rozpoznać vaisnavę?", Śrila Prabhupada odpowiedział: "Jest on doskonałym dżentelmenem."
Sanatana Goswami powiedział do Haridasa Thakury:
apane acare keha, na kare pracara
pracara karena keba, na karena acara
"Niektórzy zachowują się właściwie, lecz nie głoszą kultu świadomości Kryszny, podczas gdy inni nauczają, lecz nie postępują w odpowiedni sposób."
'acara', 'pracara'- namera karaha 'dui' karya
tumi-sarva-guru, tumi jagatera arya
"Właściwym zachowaniem i nauczaniem spełniasz jednocześnie dwa obowiązki w odniesieniu do świętego imienia. Dlatego jesteś mistrzem duchowym całego świata, jako że jesteś w tym świecie najbardziej zaawansowanym bhaktą."(Cc. Antya 4.102-103)
"Lepszym od bramina, który zna cel Wed jest ten, kto potrafi rozproszyć wszelkie wątpliwości, a lepszym od niego jest ten, kto ściśle przestrzega zasad bramińskich. Lepszym od niego jest ten, kto jest wyzwolony od wszelkiego materialnego zanieczyszczenia, a lepszym od niego jest czysty bhakta, wykonujący służbę oddania i nie oczekujący za to nagrody."
(ŚB. 3.29.32)
List do Rupanugi, 9.05.1972 ( "Gotuj mleko" )
"Chciałbym abyśmy skoncentrowali się teraz na uczynieniu naszych bhaktów świadomymi Kryszny, jak również abyśmy sami stali się świadomi Kryszny, a nie byli tak bardzo zajęci rozszerzaniem naszego ruchu bez żadnej duchowej treści. Tak jak podczas gotowania mleka gęstnieje ono i staje się słodkie. Rób więc teraz tak: gotuj mleko."
List do Patita Uddharana, 12.12.1974.
"Tak więc wszyscy musimy ze sobą współpracować, inaczej co ludzie pomyślą, kiedy będziemy ze sobą walczyć? Zachowanie bhakty jest zawsze idealne."
List do Gargamuniego, 5.02.1969 - "Pokora jest cechą vaisnavy."
Okazując pokorną skruchę zachowujesz się jak student-vaisnava, dziękuję ci więc za tą pokorę. Pan Caitanya uczył nas, abyśmy byli bardziej pokorni niż słoma na ulicy i bardziej tolerancyjni niż drzewo. Są to więc symptomy vaisnavy."
List do Dindayala, 2.02.1970
Kryszna jest bardzo łaskawy dla tych, którzy wykazują pokorną postawę, angażując się w służbę dla Pana. Pan Caitanya pouczył nas, abyśmy byli bardziej po-korni niż słoma i bardziej tolerancyjni niż drzewo, w ten sposób angażując się w gloryfikowanie Pana. Ten świat jest bardzo okropny. Każdy gotów jest stwarzać zakłócenia, jest szczególna skłonność do niepokojenia osób świadomych Kryszny, jest to bowiem cechą demonicznego życia. Aby więc chronić się przed niebezpieczeństwa-mi, musimy regularnie intonować maha-mantrę Hare Kryszna, będąc bardziej pokorni niż słoma i bardziej tolerancyjni niż drzewo. Wtedy Kryszna Dindayal obdarzy nas łaską."
List do Upendry, 18.08.1970
"Nadajesz się do wszystkiego, lecz twoje nastawienie, że nie nadajesz się do niczego, jest bardzo dobre. Vaisnava zawsze jest pokorny i łagodny, i nigdy nie jest nadęty, nawet jeśli otrzymał największe kwalifikacje półbogów."
List do Janardana, 21.01.1968
"Tak więc powinniśmy być bardzo staranni, jeśli chodzi o zrozumienie świadomości Kryszny. Naszą prawdziwą wiedzą jest zrozumienie Kryszny wypowiadającego Bhagavad-gitę lub inną literaturę wedyjską, zgodnie z sukcesją uczniów. Chodzi o to, by każdy zajął takie stanowisko, że nie wie nic. Taka pozycja jest bezpieczna. Skoro tylko ktoś mówi; "Wiem wszystko, a wcześniej byłem tym i tym", w rzeczywistości jest draniem. Wiem, że próbujesz poznać fakty z prawdziwego źródła i nie jesteś nadęty jak jacyś głupcy, myślący, że wiedzą wszystko. Bardzo doceniam twoją pokorę."
List do Advaity, 28.05.1970. - "Inaczej możemy stać się przedmiotem krytyki."
"Mówiłem już wiele razy, że musimy podążać dwoma równoległymi ścieżka-mi, mianowicie ścieżką Śrimad-Bhagavatam i ścieżką pancaratrika. Śrimad-Bhagavatam jest ścieżką paramahamsów, zaś ścieżka pancaratra jest dla neofitów. Wielbienie świątynne jest więc dla osób początkujących, tak aby dzięki przestrzeganiu zasad regulujących mogły one oczyścić się i stopniowo dojść do poziomu zrozumienia Śrimad-Bhagavatam. Zawsze powinniśmy przestrzegać tej zasady i utrzymywać taki standard w naszych ośrodkach
Ostatnio otrzymałem magazyn "Kalyan", zawierający wysoką ocenę naszych poczynań w świecie zachodnim. Szczególnie doceniono duży nacisk, jaki kładę na przestrzeganie czterech zasad regulujących. Opisawszy naszą działalność redaktor zauważył, że obecnie wszystko układa się bardzo dobrze, lecz Bóg jeden wie, jak będzie wyglądało kontynuowanie tego w przyszłości. Oznacza to, że Hindusi , czy osoby ściśle przestrzegające zasad wedyjskich, mają wątpliwości co do moich europejskich i amerykańskich studentów, jeżeli chodzi o przestrzeganie przez nich zasad regulujących. Jest to więc dla nas boskie ostrzeżenie, że nie powinniśmy zbaczać ze wspomnianych powyżej dwóch ścieżek i nie stać się w ten sposób przedmiotem krytyki osób nieprzychylnych."
List do Satsvarupy, 19.08.1969.
'Tak czy inaczej, działaj w dobrej świadomości, bez niepokoju. Musimy bardzo poważnie czynić postęp, a ja zapewne ci pomogę, kiedy tylko zajdzie potrzeba. Dla-tego poważny bhakta jest zawsze gotowy do przyjęcia przewodnictwa starszych vaisnavów, aby zrozumieć właściwy sposób działania.
"Lecz nie powinniśmy nigdy niczego kraść, np.: pieniędzy, wody, pożywienia, benzyny itp., po to tylko, aby zwiększyć naszą służbę dla Kryszny. Jest to zbyt nie-bezpieczne, a jeśli zostaniemy złapani cała nasza praca jest stracona. Ostatnio w Indii Balyogi Guru Maharaji został przyłapany w czasie kontroli celnej na próbie przemycenia kilku małych przedmiotów. Z powodu takiego jednego drobnego incydentu
cały jego wysiłek i nauczanie - chociaż jest draniem numer jeden, a jego nauczania nonsensem, lecz mimo wszystko przykład jest stosowny- jest skończony, cała praca zrujnowana, ponieważ rząd nie chce przyznać mu paszportu, aby mógł opuścić Indie. Powinniśmy więc bardzo starannie unikać narażania na szwank naszego dobre-go imienia w społeczeństwie, czego przyczyną są drobne i głupie akty sprzecznej z prawem kradzieży."
Żadnych wynagrodzeń
"Nauczyciel i pujari nigdy nie powinni otrzymywać żadnego wynagrodzenia. Powinni pracować z czystego oddania. Ksatrya również." (Lilamrta, 5 str. 65-66)
Zachowanie vaisnavy
jest inspiracją dla wszystkich
List do Śivanandy, 14.09.1968r
"Ruch Świadomości Kryszny poprzez muzykę, filozofię, kulturę duchową i osobiste zachowanie kształtuje idealny charakter bhaktów. Wszystkie te niebiańskie elementy połączone razem z pewnością przyniosą wielką zmianę w życiu ludzi Za-chodu."
List do Batu Gopala, 1.02.1975r.
"Masz rację. Nasze charaktery muszą stać się idealne, a wtedy ludzie będą pod wielkim wrażeniem takiej czystości. Bhakta jest pozbawiony wad, nie ma skaz."
Lecz, z drugiej strony, jeśli nie przestrzegamy zasad:
List do Madhari Lata, 28.10.1966r.
"To dobrze, że nauczasz, lecz powinnaś wiedzieć, że takie praktyki jak kra-dzież są wbrew zasadom świadomości Kryszny. Zawsze chcę by moi studenci mieli idealne charaktery i nie kompromitowali naszego towarzystwa."
List do Śridama, 8.07.1970r.
"Bardzo dobrze, że otrzymałeś pozwolenie na intonowanie, rozprowadzanie literatury i zbieranie dotacji. Powinieneś się teraz skoncentrować na rozwoju swojej siły duchowej, żeby przyciągać upadłe dusze do świadomości Kryszny. Codzienne obowiązki muszą być wykonywane bardzo ściśle: intonowanie szesnastu rund, czytanie i dyskutowanie naszej literatury. W ten sposób wszystko powinno iść bardzo dobrze. Powinieneś robić sankirtan na ulicach, w miejscach, gdzie spotyka się wielu ludzi, pokazując czym jest ten ruch Świadomości Kryszny, że jest on dobrem i szczęściem ludzkości.
Rób więc to wszystko z wielkim entuzjazmem i bardzo starannie. Powinniśmy działać otwarcie, aby nikt nie mógł krytykować naszej misji. Całe postępowanie musi odpowiadać standardom vaisnavizmu. Nie powinniśmy dobrze reprezentować sami siebie tylko w celu zbierania pieniędzy od ludzi. Jeśli wszystko jest przeprowadzone w świadomy Kryszny sposób, Pan będzie zadowolony i zapewni wszelkie udogodnienia dla osiągnięcia naszej szczerej służby."
Etykieta w poszczególnych związkach
1) Towarzystwo vaisnavów ma bardzo drobiazgową strukturę - starsi są zawsze szanowani przez młodszych, a młodsi zawsze otrzymują błogosławieństwa star-szych.
2) Towarzystwo vaisnavów ma strukturę zgodną z varnaśramą: bramini, ksatriowie, vayśiowie i śiudrowie; sannyasini, vanaprastowie, grhasthowie i brahmacarini.
3) Wśród braci duchowych uwzględnia się starszeństwo zgodnie z inicjacją. Bhaktowie, którzy otrzymali inicjację wcześniej, są uważani za starszych.
4) Bracia duchowi guru powinni być szanowani jak guru.
5) Sannyasini zawsze powinni być szanowani jak guru.
6) W towarzystwie vaisnavów każdy próbuje stać się pokornym. Im bardziej ktoś jest zaawansowany, tym bardziej staje się pokornym.
7) Czasami starsi vaisnavowie z powodu pokory mogą okazać szacunek młodszemu vaisnavie, lecz młodszy vaisnava nie powinien myśleć, że zasługuje na szacunek wszystkich starszych bhaktów. Z drugiej strony, jeśli starszy vaisnava ofiaruje mu szacunek, młodszy vaisnava powinien czuć się zakłopotany i nieustannie modlić się do Kryszny aby to On otrzymał szacunek.
Powinniśmy zawsze pamiętać, że powinniśmy stać się bardziej pokorni niż źdźbło trawy, bardziej tolerancyjni niż drzewo i nie pragnąc szacunku dla siebie, ofiarowywać wszelki szacunek innym. 9) Przekroczenie etykiety vaisnava bez wątpienia niszczy czyjeś życie duchowe.
10) Jeśli istnieje różnica zdań między dwoma starszymi vaisnavami, nie stawaj po niczyjej stronie. Pozostań neutralny, bowiem sprzeczka pomiędzy vaisnavami jest rodzajem rozrywki i jest poza naszym zrozumieniem.
11) Uczeń powinien zawsze szanować swojego guru jak Boga.
12) Nauczający powinien mieć współczucie dla niewinnych dusz, lecz niech unika osób popełniających obrazy.
Cytaty Śrila Prabhupada
Używanie tytułów.
"Rzeczą, na którą powinieneś zwrócić uwagę, jest kwestia etykiety. Do mistrza duchowego należy zwracać się 'Jego Boska Miłość', do brata duchowego 'Wasza Miłość', a do każdego sannyasina "Wasza Świątobliwość'."
Definicja "prabhu" - "Nie powinieneś tego używać mechanicznie, lecz świadomie."
List do Himavati, 14.06.1968r.
"Tak, mówienie do siebie "prabhu" jest w porządku, lecz nie stanie się prabhu. Ideą jest akceptowanie innych jako "prabhu", a samemu pozostanie sługą. Nie powinieneś stać się prabhu i traktować innych jak służących tylko dlatego, że ktoś zwraca się do ciebie "prabhu". Innymi słowy, każdy powinien czuć się sługą, a nie myśleć o sobie jako o "prabhu", ponieważ jest tak nazwany przez innych. Zróbcie tak, a nasze związki będą sympatyczne."
Ralph Waldo Emerson (cytowany na okładkach wszystkich angielskich wydań Bhagavad-gity) powiedział: "Każdy człowiek, którego spotykam, jest w jakiś sposób lepszy ode mnie. Dlatego uczę się od niego."
"Służenie mistrzowi duchowemu oznacza również służenie jego uczniom."
List do Śivanandy, 23.01.1969r.
"Służenie swoim braciom duchowym jest bardzo dobrą praktyką. Mistrz duchowy przebywa zawsze ze swoimi zwolennikami, więc służenie mistrzowi duchowemu oznacza także służenie jego uczniom. Jeśli chcesz służyć królowi, musisz również służyć jego ministrowi, sekretarzowi, a także każdej innej osobie, która mu służy. Służenie sługom króla może go zadowolić bardziej niż służenie jemu samemu."
Lecz z drugiej strony:
List do Kirtananandy, 32.11.1974r.
"Dlaczego Taittiriya ma mieć służącego? Bracia duchowi nie są przeznaczeni do bycia sługami. Bez polecenia mistrza duchowego nikt nie powinien wykorzystywać swego brata duchowego jako swego osobistego sługi. Zwracamy się do siebie 'prabhu', jak więc możemy wykorzystywać naszego brata duchowego jako sługę? Pan Caitanya Mahaprabhu zaangażował Govindę dasa, który był jego bratem duchowym, jako swego sługę, lecz było to jedynie na polecenie mistrza duchowego Caitanyi Mahaprabhu."
List do Janardana, 21.01.1968r.
"Rozumiem, że twoi bracia duchowi są młodszymi, zależnymi od ciebie braćmi. Łaskawie traktuj ich jak młodszych braci i spróbuj sprawić, aby uczynili postęp w świadomości Kryszny."
List do Janaki, 18.01.1969r.
"Proszę wykonuj swoje obowiązki bez zakłócenia spokojnej atmosfery między wami. Rozwijamy nasz ruch z myślą o stworzeniu spokojnej atmosfery na świcie, je-żeli więc powstaną niewielkie zakłócenia w naszym własnym obozie, nie będzie to dobry przykład. Dlatego każdy powinien być wyrozumiały, tolerancyjny i chętny do współpracy."
List do Gargamuniego, 8.09.1969r.
"Ważnym jest abyś powstrzymał walki pomiędzy braćmi duchowymi. Inaczej cały program pójdzie na marne. Ty sam, Tamala Krsna, Brahmananda, Satsvarupa powinniście wszystko robić wspólnie. To jest moja prośba. Dzięki łasce Kryszny stopniowo rozwijamy się. Jeśli więc będą tarcia między wami, jest to bardzo niebezpieczne."
List do Brahmanandy, 15.11.1969r.
"Nazywa się to nastawieniem z Vaikunthy. Na Vaikunthach nikt nie posiada wad, lecz istnieje tam rodzaj współzawodnictwa. Polega ono na tym, że jeden bhakta myśli o drugim, jak wspaniale służy on Panu. W świecie materialnym każdy myśli, że robi coś lepiej od innych. Jest to koncepcja materialna. W niebie duchowym jest wprost przeciwnie: każdy myśli, że inni działają lepiej od niego. Ćwiczeni jesteśmy by zwracać się do braci duchowych 'prabhu', co oznacza 'pan'. Znaczy to, że powinniśmy rozwinąć nastrój służenia naszym braciom. Czasem istnieją obawy, lecz nie powinniśmy na to zwracać uwagi."
List do Upendry, 4.08.1970r.
"Nie ma znaczenia kim jesteśmy, grhastami czy sannyasinami, trzeba stać się paramahamsą, całkowicie podporządkowanym Panu Krysznie."
"Bramin, ksatrya, vaiśya, śudra, brahmacarin, grhasta, vanaprastha i sannyasin - wszystko to są materialne desygnaty, lecz ruch Świadomości Kryszny pokazuje, że należy stać się transcendentalnym w stosunku do nich, a ci chłopcy, cudzoziemcy, są właśnie w ten sposób uczeni." (Lilamrta 5 str.21)
List do Vrndavana Candry, 24.06.1970r. - "Kontakty w aśramie grhasta."
"Jestem bardzo zadowolony dowiadując się, że twoja dobra żona również ci pomaga. Taki jest obowiązek wiernej towarzyszki życia. Jeśli żona pomaga w duchowym postępie, jest najlepszym przyjacielem i filozofem. Tak więc świadoma Kryszny żona nigdy nie jest ciężarem, lecz współtowarzyszem. Daj więc przykład swoim rodakom, jak młoda generacja może spokojnie żyć, mąż i żona zaangażowani w służbę oddania dla Kryszny. Jest wiele tego typu przykładów mężów i żon pracujących w różnych naszych ośrodkach dla propagowania naszego wzniosłego ruchu."
List do Madhudviśy, 14.02.1970r. - "Postępowanie z guru."
"Odnośnie modlenia się do Pana Nityanandy, napisałem ci w ostatnim liście, że taka modlitwa jest bardzo stosowna. Powinniśmy modlić się jedynie o pragnienie rozwijania służby oddania, a prośba taka nie powinna być wyrażana bezpośrednio do Pana, lecz poprzez medium Jego bona fide sługi jako reprezentanta."
"Karcę was, ponieważ jest to moim obowiązkiem. Słowo 'uczeń' wiąże się z dyscypliną, więc jest to mój obowiązek wobec uczniów. Poza tym, nie gniewam się na nikogo. Robię to tylko dlatego, aby wpoić wam dyscyplinę, ponieważ jesteście moimi uczniami. " (Lilamrta 5. str.196)
"Możecie bać się swojego mistrza duchowego, lecz nie znaczy to, że nie po-winniście przyjść i zobaczyć się z nim."
"Będę was ciągnął, abyście przyszli mnie zobaczyć." (Lilamrta 5. str.196)
Uczniowie nie powinni próbować instruować mistrza duchowego:
"Nie wiedząc, dlaczego Madhavendra Puri płakał, Ramacanra Puri próbował dawać mu wskazówki. W ten sposób popełnił wielką obrazę, bowiem uczeń nigdy nie powinien próbować pouczać swego mistrza duchowego." (Cc. Antya 8.21-zn.)
Uczniowie nie powinni inicjować, gdy mistrz duchowy jest ciągle obecny.
List do Acyutanandy 21.08.1968r.
"Pierwszym moim ostrzeżeniem, Acyutanando, jest: Nie próbuj inicjować uczniów. Obecnie nie znajdujesz się na właściwej pozycji, aby kogokolwiek inicjować. Poza tym etykieta wymaga, aby w czasie, kiedy mistrz duchowy jest obecny, przyprowadzić wszystkich przyszłych uczniów do niego. Jeżeli więc ktoś pragnie inicjacji, powinien przede wszystkim słuchać naszej filozofii i intonować przynajmniej trzy miesiące, a wtedy, gdy jest taka potrzeba i gdy ty dasz rekomendację, wyślę mu japas, na którym mantrowałem."
Guru nie powinien wykraczać przeciwko etykiecie vaisnava ( i inicjować uczniów swoich braci duchowych):
"Otrzymałem bardzo zasmucający list od Hrśikeśa. Rozumiem, że ten głupi chłopiec, ulegając namowom, został nakłoniony przez Bon Maharaja do inicjacji i przyjęcia jego schronienia. Odpowiedziałem na list Hrśikeśa w następujący sposób: "Mój drogi Hrśikeśa . . . Jestem w najwyższym stopniu zaskoczony, że Bon Maharaja inicjował cię, mimo iż wiedział, że jesteś inicjowany przeze mnie. Jest to więc świadome wykroczenie przeciwko etykiecie vaisnavy, a raczej świadoma obraza wobec mnie. Nie wiem dlaczego to zrobił, lecz żaden vaisnava nie zaakceptuje takiego obraźliwego działania . . . Musisz wiedzieć, że popełniłeś poważny błąd. Nie życzę sobie omawiać teraz tego punktu wyczerpująco, lecz jeśli pragniesz dalszych informacji na ten temat, będę bardzo zadowolony, mogąc ci ich udzielić." Jeśli Hrśikeśa napisze do ciebie, sądzę, że powinieneś odmówić odpowiedzi. Nie pochwalam obraźliwego działania zarówno Hrśikeśa, jak i Bon Maharaja."
Starsi, młodsi, równi sobie.
ŚB 4.8.34.
gunadhikan mudam lipsed anukrośam gunadhamat
maitrim samanad anvicchen na tapeir abhibhuyate
gunadhikan- ten, kto jest bardziej kwalifikowany; mudam- przyjemność; lipset- należy czuć; anukrośam- współczucie; gunadhamat- ten, kto jest mniej kwalifikowany; maitrim - przyjaźń; samanat- z równym; anvicchet- należy pragnąć; na- nie; tapaih- przez cierpienie; abhibhuyate- zostaje dotknięty.
(Narada Muni do Dhruvy Maharaja:) "Każdy człowiek powinien działać w ten sposób: kiedy spotyka osobę bardziej kwalifikowaną niż on, powinien być bardzo za-dowolny; kiedy spotyka kogoś mniej kwalifikowanego od siebie, powinien okazać współczucie, a kiedy spotyka kogoś równego sobie, powinien zawrzeć z nim przy-jaźń. W ten sposób nigdy nie będą go dotykać trzy rodzaje nieszczęść tego materialnego świata."
ZNACZENIE: Zazwyczaj, kiedy spotykamy kogoś bardziej kwalifikowanego niż my sami, zaczynamy mu zazdrościć; kiedy znajdujemy kogoś mniej kwalifikowanego, szydzimy z niego; a kiedy spotykamy kogoś nam równego, stajemy się bardzo dumni ze swoich działań. Takie są przyczyny wszelkich materialnych utrapień. Dlatego też wielki mędrzec Narada poradził, że bhakta powinien działać doskonale. Zamiast zazdrościć człowiekowi bardziej kwalifikowanemu, powinniśmy przyjąć go z radością. Zamiast gnębić człowieka mniej kwalifikowanego, powinniśmy okazać mu współ-czucie, aby wznieść go do odpowiedniego standardu. A kiedy spotykamy równego sobie, zamiast napawać się przed nim dumą ze swych dokonań, powinniśmy traktować go jak przyjaciela. Powinniśmy też darzyć współczuciem ogół ludzi, którzy cierpią z powodu zapomnienia o Krysznie. Te ważne czynności przyniosą nam szczęście w tym materialnym świecie."
Prześciganie większej osobowości (maryada vyatikrama)
"Obeznanie z nauką transcendentalną wymaga znajomości technik nauki duchowej. Uddhava - będąc doskonale świadomym wszystkich tych zawiłości nauki transcendentalnej - polecił Vidurze, aby po otrzymanie transcendentalnej wiedzy zwrócił się do Maitreyi Rsiego. Vidura pragnął przyjąć Uddhavę na swojego mistrza duchowego ale Uddhava nie przyjął tej pozycji, ponieważ Vidura był w wieku ojca Uddhavy i dlatego Uddhava nie mógł przyjąć go za ucznia, szczególnie, że w pobliżu znajdował się Maitreya. Zasada jest taka, że w obecności wyższej osobistości nie powinno się być skłonnym do udzielania instrukcji, nawet jeśli jest się kompetentnym i wykształconym. Więc Uddhava postanowił skierować osobę starszą, taką jak Vidura, do Maitreyi, innej starszej osoby, który był również wykształcony, ponieważ został poinstruowany bezpośrednio przez Pana - tuż zanim Pan opuścił ten śmiertelny świat. Ponieważ zarówno Uddhava, jak i Maitreya zostali bezpośrednio poinstruowani przez Pana, obaj zostali upoważnieni do zostania mistrzem duchowym Vidury czy kogokolwiek innego, ale Maitreya, będąc starszym, miał prawo pierwszeństwa, aby zostać mistrzem duchowym, szczególnie dla Vidury, który był znacznie starszy od Uddhavy. Nie należy być skłonnym do tego, by tanim sposobem przyjąć pozycję mistrza duchowego ze względu na korzyść i sławę. Pozycję tę należy przyjmować jedynie ze względu na służbę dla Pana. Pan nigdy nie toleruje impertynencji maryada-vyatikrama. Nie należy nigdy przyjmować honorów należnych starszemu mistrzowi duchowemu ze względu na osobisty zysk czy sławę. Impertynencje /.../ są bardzo ryzykowne, jeśli chodzi o postęp w realizacji duchowej."
(ŚB. 3.4.26.)
List do Sudamy, 29.01.1972r.- "Szacunek dla sannyasina."
"Wszyscy powinni okazywać należny szacunek sannyasinowi. Jego pozycja jest zawsze wyższa od pozycji innych mieszkańców świątyni. Musi on zawsze utrzymywać tę wyższą pozycję swym działaniem i zachowaniem."
List do Rayaramy, 30.01.1967r.
"Rzeczą, na którą powinieneś zwrócić uwagę, jest kwestia etykiety. Do mistrza duchowego należy zwracać się "Jego Boska Miłość", do brata duchowego "Wasza Miłość", a do każdego sannyasina "Wasza Świątobliwość."
List do Janardana, 21.01.1968r.
"Rozumiem, że twoi bracia duchowi są młodszymi, zależnymi od ciebie brać-mi. Łaskawie traktuj ich jak młodszych braci i próbuj sprawić, aby uczynili postęp w świadomości Kryszny."
List do Arundhati, 16.06.1969r.
"Odnośnie twego drugiego pytania o witanie się z karmitami, jeżeli karmita jest przyjacielem, witasz go mówiąc 'Hare Kryszna', złożonymi dłońmi dotykając czoła. Jeżeli karmita jest starszym krewnym, mówisz "Hare Kryszna' i składasz mu pokłon do ziemi. Taka powinna być etykieta w naszym towarzystwie."
List do Yamuny devi, 15.01.1968r.
"Jeżeli macie jakieś szczególne skargi, proszę, dajcie mi znać, lecz nie bądźcie zaniepokojone jakimkolwiek rodzajem nieporozumień z braćmi i siostrami duchowy-mi. Każda żywa istota jest duszą indywidualną, wobec tego możliwe są między wami nieporozumienia. Powinniśmy jednak brać pod uwagę nasz główny interes. Obie jesteście bardzo inteligentnymi i poważnymi dziewczętami, i mam o was dobre zda-nie; nigdy nie przyjmujcie postawy odmawiania współpracy z powodu nie zgadzania się z czyimś punktem widzenia."
List do Brahmanandy, 20.02 1968r.
(jako starsi) "Nie powinniśmy przyjmować niepotrzebnych względów dla zadowalania zmysłów."
Traktowanie kobiety jak matki
"Rozdając miłość do Boga, Caitanya Mahaprabhu i Jego towarzysze nie zastanawiali się, kto był dobrym kandydatem, a kto nie, i gdzie należy bądź nie należy rozdawać miłość. Nie stawiali żadnych warunków." (Cc Adi. 2.72)
1) Dualizm oznacza, że zapominamy, iż jesteśmy cząstką Kryszny. Chcemy cieszyć się niezależnie od Niego, grać rolę kontrolera. Tendencja do kontrolowania kulminuje w pragnieniu seksualnym.
2) Koncepcja mężczyzny/kobiety jest synonimem świadomości materialnej.
3) Stanie się świadomym Kryszny oznacza wzniesienie się ponad dualizmy. Powinniśmy utwierdzić się w tej koncepcji, że wszystkie istoty są cząstkami Kryszny, prze-znaczonymi dla Jego przyjemności - nie naszej.
4) Podstawowym obowiązkiem bhakty jest wzniesienie się ponad pragnienia seksualne.
5) Wymaga to świadomości filozoficznej, ciągłej praktyki i wytrwałości. (Awersja nie jest rozwiązaniem. Przywiązanie i awersja są dwiema stronami tego samego medalu.)
6) Śrila Prabhupada w nastroju współczucia Pańca-tattvy otworzył skarbiec bhakti dla wszystkich klas - mężczyzn i kobiet.
7) Stwarza to niezwykłą okazję, aby pokonać materialne przywiązania i awersję, rozwijając transcendentalną realizację Kryszny.
Słowo "matka" przywodzi na myśl szacunek i pokorę. 9) Instruując, że kobiety powinny być traktowane jak matki, mamy na myśli, iż nasze kontakty z nimi muszą być powściągliwe i pełne szacunku.
10) Takie postępowanie zmniejszy obraźliwe postępowanie w kontaktach z innymi żywymi istotami.
11) Kobiety powinny zachowywać się jak matki.
12) W praktyce świadomości Kryszny segregacja płci jest rzeczą zasadniczą.
Cytaty Śrila Prabhupada
List do Gargamuniego, 4.09.1975r.
"Odnośnie zakłóceń powodowanych przez kobiety-wielbicielki; one także są żywymi istotami. One także przyszły do Kryszny. Świadomie nie mogę im więc od-mówić. Jeżeli mężczyźni, brahmacarini i sannyasini, utwierdzą się w świadomości Kryszny, nie będzie problemu. Obowiązkiem naszych kobiet jest bycie stałymi i dojrzałymi. Można tego dokonać regularnie intonując, jak Haridas Thakur."
List do Rayaramy, 4.10.1967r.
"Proszę, prowadź nasze niewinne siostry duchowe, które znalazły u nas schronienie. Dziewczęta są bardziej wrażliwe na subtelne przywiązania mayi. Chłopcy są trochę silniejsi. Mrinalini, Jadurani i wszystkie inne dziewczęta, które są tak kwalifikowane, ładne, inteligentne, wykształcone i poważnie zaangażowane w świadomość Kryszny, powinny być zawsze chronione przed przywiązaniami mayi."
List do Gargamuniego, 18.10.1969r.
"Najbardziej atrakcyjną postacią mayi są kobiety i pieniądze. My, mężczyźni świadomi Kryszny, musimy mieć kontakt z pieniędzmi i kobietami w celach nauczania, a jedynym ochronnym środkiem jest nie przyjmowanie ich dla zadowalania zmysłów. Wtedy pozostaniemy dostatecznie silni. Ludzie materialistyczni przyjmują wszystko dla zadowalania zmysłów, a ludzie świadomi Kryszny przyjmują wszystko dla Jego satysfakcji. Nie ma wad w ludziach i pieniądzach jako takich; wady powstają przy niewłaściwym ich użyciu. Niewłaściwy użytek oznacza akceptowanie ich dla zadowalania zmysłów."
List do Ekayani, 3.12.1972r.
"Kto wprowadził te rzeczy, że kobiety nie mogą intonować japa w świątyni, nie mogą ofiarowywać arati, itd.? Jeśli brahmacarini stają się zaagitowani, niech idą do lasu. Nigdy nie wprowadzałem tych rzeczy. Jeśli brahmacarini nie mogą przebywać w obecności kobiet w świątyni, powinni iść do lasu, a nie zostawać w Nowym Jorku, ponieważ w Nowym Jorku jest tak wiele kobiet, więc jak mogą unikać ich widoku? NAJLEPSZĄ RZECZĄ JEST UDANIE SIĘ DO LASU, aby nie widzieć żadnych kobiet, JEŻELI TAK ŁATWO STAJĄ SIĘ ZAAGITOWANI., lecz wtedy nikt również nie będzie ich widział, JAK WIĘC MA SIĘ POSUWAĆ NAUCZANIE?
Vaisnava-aparadha
List do Śivanandy, 15.06.1969r.
"W świadomości Kryszny każdy człowiek jest bardzo ważny, bowiem wszystkie działania bhakty Kryszny przynoszą korzyść żywym istotom"
Wielkość vaisnavy (cytaty z Hari-bhakti-vilasa)
1) W wieku Kali bardzo rzadko spotyka się bhaktów Pana Hari. Pozycja bhakty jest bardziej wzniosła niż pozycja Pana Brahmy i Pana Rudry.
2) Obecność bhakty w chwili śmierci wznosi do nieba duchowego nawet zabójcę bramina. (10.86)
3) Zjadacz psów, stając się vaisnavą, jest bardziej wzniosły niż bramin, a jeśli sannyasin nie ma oddania dla Visnu, uważany jest za bardziej zdegradowanego niż zjadacz psów. (10.87)
4) Nawet w czasie całkowitego zniszczenia bhaktowie Visnu nie upadają. Dlatego Śri Hari znany jest wszędzie jako nieomylny, wszechprzenikający i niewyczerpany; dlatego nie ma powodu obawiać się bhakty. Bhakta nigdy nikomu nie sprawia bólu. (10.101-105)
5) Ci, którzy czczą Najwyższą Osobę Boga Śri Hari, są najlepszymi z ludzi i nikt w trzech światach nie jest od nich lepszy. (10.110)
6) Tacy bezgrzeszni, wspaniałomyślni vaisnavowie oczyszczają całe stworzenie, dla-tego są nawet lepsi od miejsc pielgrzymek. (10.118)
7) Ci, którzy są Moimi bhaktami, w rzeczywistości nie są Moimi bhaktami; ci, którzy są bhaktami Moich bhaktów, są prawdziwymi bhaktami. (10.133)
Moi bhaktowie, którzy podporządkowali się Mnie i wolni są od przywiązań i nie-chęci, zazdrości i dumy, cały czas śpiewają Moje chwały. Nigdy nikomu nie czynią krzywdy. Są zawsze zaangażowani w wielbienie Moich bhaktów i pragną słuchać o Mnie. Zawsze noszą Mnie w swych sercach.(10.145-146)Znieważanie vaisnavy
List do Gopala Krsny, 21.04.1970r.
"Zawsze jesteś czujny, jeśli chodzi o popełnianie obraz. Jest to bardzo dobra postawa. Wykonując służbę oddania dla Pana Kryszny i Jego reprezentanta - mistrza duchowego - powinniśmy zawsze utrzymywać tą pełną obawy postawę, która oznacza staranną uwagę. Ta postawa spowoduje twój postęp w świadomości Kryszny."
Cytaty z Hari-bhakti-vilasa
1) Jeśli ktoś znieważa vaisnavę, traci swą religijność, bogactwo, sławę i dzieci.
(10.310)
2) Jeśli ktoś bije vaisnavę, znieważa go, okazuje mu brak szacunku, złości się na vaisnavę lub nie wyraża radości widząc go, idzie do piekła. (10.310)
Cztery rodzaje zniewag wobec vaisnavy
1) Widzieć wady w vaisnavie z powodu jego pozornie niskich narodzin.
2) Znieważać go z powodu wcześniej popełnionych błędów.
3) Znieważać go za przypadkowe błędy.
4) Znieważać go za błędy, które są prawie naprawione.
(wg. Hari-nama-cintamani)
Co robić, jeśli ktoś popełni vaisnava-aparadhę?
Jeśli ktoś przypadkowo popełni vaisnava-aparadhę, musi błagać vaisnavę o przebaczenie, trzymając w dłoniach jego stopy. Vaisnava jest bardzo miłosierny, natychmiast więc obejmie taką osobę i wybaczy jej wszelkie obrazy. (wg. Hari-nama-cintamani)
Chwalenie vaisnavów
List do Tamala Krsny, 19.08.1968r.
"Każdy bhakta powinien docenić wartość innych bhaktów. Nikt nie powinien nikogo krytykować."
"Skoro przyszedłeś dziś do mojego domu, stałem się chwalebny, a moje życie jest całkowitym sukcesem. Możliwość ujrzenia vaisnavy jest równie rzadka, jak szczęście zobaczenia Pana Hari. Musiałem więc zgromadzić wiele pobożnych uczynków, niczym góra Meru, dlatego też mogłem ujrzeć tak wielkiego vaisnavę jak ty."
(Hari-bhakti-vilasa 10.337-338)
Ubiór vaisnavy
"Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Pierwszej klasy vaisnavą jest ten, kogo sama obecność skłania innych do intonowania świętego imienia Kryszny."
(Cc Madhya 6.16)
1) Odnośnie naszego wyglądu jako vaisnavów nie powinno być kompromisów. Jesteśmy reprezentantami Śrila Prabhupada. Naszym celem powinno być stanie się jego pierwszorzędnymi reprezentantami.
2) Powinniśmy być świadomi właściwego standardu wyglądu, utrzymywać go i nauczać. W wieku Kali odchylenia łatwo stają się standardem. Powinniśmy więc być uważni względem tego.
3) Właściwy strój vaisnavy pomaga nam utrzymać właściwą świadomość odnośnie naszej tożsamości i odpowiedzialności w służbie dla Śrila Prabhupady i vaisnavów.
4) Wygląd vaisnavy jest atrakcyjny i ułatwi nam nauczanie. Pierwsze wrażenie, kształtowane najczęściej przez bodziec wzrokowy, utrzymuje się najdłużej.
5) Jedynie widząc vaisnavę, uwarunkowana dusza oczyszcza się.
Cytaty Śrila Prabhupada
"Śrila Prabhupada ubrany był w sposób właściwy dla mieszkańców Vrndavany. Nosił kunti-mala na szyi i proste bawełniane dhoti, a w ręku nosił japa-mala (korale medytacyjne). Zawinięty był w stary chadar, czyli szal. Miał złotą cerę, ogoloną głowę, z tyłu sikhę, czoło udekorowane białawym tilakiem vaisnavów. Nosił spiczaste białe pantofle, właściwe indyjskim sadhu. Lecz kto kiedykolwiek w Nowym Jorku wiedział lub śnił o kimś wyglądającym jak ten vaisnava? Prawdopodobnie był pierwszym sannyasinem-vaisnavą, przybywającym do Nowego Jorku w stroju vaisnavów. Naturalnie nowojorczycy są ekspertami w nie zwracaniu uwagi na jakiekolwiek dziwne zjawiska." (Lilamrta 2.str.7)
Epizod o vaisnavie, noszącym tilak w muzułmańskiej fabryce: "Pewnego razu była w Indii fabryka, w której pracowali sami Hindusi, w większości vaisnavowie. Vaisnavowie ci mieli więc prawo nosić w pracy tilak i inne akcesoria vaisnavów. Po jakimś czasie fabryka przeszła w inne ręce i właścicielem został muzułmanin. Oznajmił on, że zakazuje przychodzenia do pracy z namalowanym tilakiem. Większość robotników posłuchała i pojawiła się w fabryce bez tilaków. Jeden pracownik pomyślał jednakże, że to dobra okazja, aby polegać na Krysznie. Przyszedł więc do pracy z bar-
do wyraźnym, białym tilakiem. Zobaczywszy zgromadzonych robotników, muzułmański właściciel rzekł: "Ten bhakta, który namalował tilak, jest bardzo odważny. Pozwalam mu nadal przychodzić do pracy z tilakiem. Wszystkim innym natomiast raz na zawsze zabraniam."
W ten sposób Śrila Prabhupada zachęcał bhaktów, aby nie porzucali niepotrzebnie znaków vaisnava. Prabhupada powiedział, że jeżeli sytuacja nie sprzyja, nie jest absolutnie koniecznym noszenie tilaka, chociaż bhakta powinien przynajmniej nałożyć na czoło tilak wodny z imionami Kryszny. Jeżeli jednak jest dozwolone, bhakta nie powinien unikać stroju czy korali vaisnavów. Komentarz Satsvarupy dasa Goswamiego: Historia ta ma też współczesne odniesienie. W 1966 roku Śrila Prabhu-pada był zadowolony, kiedy Rupanuga i Satsvarupa nastawali na noszenie tilaka w pracy w nowojorskim Departamencie Opieki Społecznej. Pragnieniem Bhaktisiddhanty Thakura było również, aby pewnego dnia sędziowie Sądu Najwyższego mieli namalowany tilak, co byłoby symbolem skutecznego wpływu świadomości Kryszny w świecie." Nawet w pracy, kiedy noszenie tilaka nie jest możliwe, bhakta pracując powinien na różne sposoby starać się myśleć o Krysznie. Przytoczona przez Prabhupada historia o człowieku, który upierał się przy noszeniu tilaka w pracy, pozostaje inspiracją dla wszystkich bhaktów, którzy są pracownikami karmitów. Tak czy inaczej , musimy pozostać bhaktami.
"Sikha Gaudiya-vaisnavów ma 3.5 cala szerokości, nie więcej. Szersza sikha oznacza inną sampradayę... Sikha musi być związana." (Lilamrta 5.str.93)
Zwracanie uwagi innym
List do Hamsaduty, 10.12 1972r.
"Bhakta jest osobą potrafiącą tolerować wszystkie niewygody i kaprysy natury materialnej, a ponieważ jest zbyt pochłonięty służeniem Krysznie, nie ma czasu złościć się na innych i wyszukiwać u nich błędów. Nie. Bhakta jest bardzo tolerancyjny i łaskawy dla każdego, zawsze dżentelmeński w każdych warunkach życia."
1) Istnieje różnica między krytykowaniem i zwracaniem uwagi. Bhakta rozumie, że krytykowanie vaisnavy zanieczyszcza serce i opóźnia postęp duchowy.
2) Aby móc zwracać bhaktom uwagę, należy:
-być wolnym od zazdrości
-mieć pragnienie praktycznego asystowania bhakcie w jego świadomości
Kryszny
-być usytuowanym na pozycji, która z punktu zarządzania lub od strony
duchowej usprawiedliwia i stwarza konieczność takiej interwencji.
Albo też trzeba być osobiście poproszonym przez bhaktę, aby udzielić mu pomocy w kłopotach.
3) Zwracający uwagę bhakta musi praktykować to, czego naucza.
4) Metody zwracania uwagi:
-osobisty przykład i towarzystwo
-skierowanie bhakty do osoby bardziej zaawansowanej
-młodszy bhakta nie powinien usiłować osobiście zwracać uwagi innym bhaktom. Powinien otworzyć serce przed starszym bhaktą, z którym czuje się swobodnie, i prosić o pomoc bądź wskazówki odnośnie naprawienia sytuacji.
5) Podczas zwracania uwagi szczeremu bhakcie nie mają miejsca szorstkie słowa czy czyny. Chcemy zniszczyć ignorancję w sercu bhakty, nie zaś samego bhaktę.
6) Jeżeli ktoś krytykuje nas szczerze i uczciwie, powinniśmy być wdzięczni, a nie gniewać się. Negatywna reakcja na słuszną w intencji uwagę oznacza manifestowanie fałszywego ego.
7) Zaawansowany bhakta będzie widział każdą próbę zwrócenia mu uwagi jako łaskę Pana Caitanyi Mahaprabhu.
Zapobieganie jest lepsze niż leczenie. Jeżeli wszyscy bhaktowie podejmą odpowiedzialność za rozwinięcie właściwej świadomości w swoim zachowaniu, potrzeba zwracania uwagi zostanie zminimalizowana.
Cytaty Śrila Prabhupada
List do Patita Uddharana, 12.12.1974r.
"Bhakta- ktoś, kto jest pokorny- nie wyszukuje błędów. Tak więc nie wyszukujesz błędów u innych. Jesteś dobrym vaisnavą. Nie wyszukujesz u innych błędów. To jest kwalifikacja. Powinniśmy zawsze myśleć o sobie w pokorny sposób. Musisz o tym wiedzieć. Musimy wszyscy współpracować ze sobą; co inaczej pomyślą ludzie, jeżeli będziemy ze sobą walczyć? Bhakta zawsze zachowuje się idealnie."
List do Brahmanandy, 15.11.1969r.
"Nazywa się to nastawienie z Vaikunth. Na Vaikunthach nikt nie posiada wad, lecz istnieje tam rodzaj współzawodnictwa. Polega ono na tym, że jeden bhakta myśli o innym, jak wspaniale służy on Panu. W świecie materialnym każdy myśli, że robi coś lepiej od innych. Jest to koncepcja materialna. W niebie duchowym jest wprost przeciwnie: każdy myśli, że inni działają lepiej od niego. Ćwiczeni jesteśmy w zwracaniu się do braci duchowych "prabhu", co znaczy "pan". Oznacza to, że powinniśmy rozwijać nastrój służenia naszym braciom. Czasem istnieją obawy, lecz nie powinniśmy zwracać na nie uwagi."
List do Tamala Krsny, 23.08.1973r.
"Otrzymałem skargę od pewnego hinduskiego bhakty z Mayapur, Prabhupada dasa Brahmacariego, że bhaktowie amerykańscy źle go traktują. Dowiedz się łaskawie czegoś o tej sprawie i poczyń odpowiednie kroki. Żaden Hindus ani cudzoziemiec nie jest niczym zobligowany przyłączając się do nas. Jedynym węzłem jest miłość do Boga. Naszą nie polityką powinno być traktowanie nikogo źle, tak że mógłby odejść. Spowodowanie, że k