Atrakcja seksualna i strach

[Vaisnava-Krpa]

09.11.17  Atrakcja między mężczyzn? a kobiet?, czyli płci? męsk? i żeńsk?, istnieje zawsze i wszędzie, zawsze budz?c we wszystkich strach. Tego rodzaju uczucia s? obecne nawet w?ród kontrolerów takich jak Pan Brahma i Pan ?iva, będ?c dla nich przyczyn? strachu. Cóż, mówić o innych, którzy s? przywi?zani do życia rodzinnego w tym materialnym ?wiecie.

09.11.17 Znaczenie:  Jak wyja?niono powyżej, kiedy uczucie miło?ci i transcendentalnego szczę?cia ze ?wiata duchowego s? w wypaczony sposób odbite w tym materialnym ?wiecie, z pewno?ci? staj? się przyczyn? niewoli. Dopóki mężczyĽni czuj? poci?g do kobiet w tym materialnym ?wiecie, a kobiety do mężczyzn, dopóty będzie trwała niewola powtórnych narodzin i ?mierci. Ale w ?wiecie duchowym, gdzie nie istnieje obawa przed narodzinami i ?mierci?, tego rodzaju uczucia rozł?ki s? przyczyn? transcendentalnego szczę?cia. W absolutnej realno?ci występuje rozmaito?ć uczuć, lecz wszystkie maj? tę sam? cechę transcendentalnego szczę?cia.

Nie rozumiem o co chodzi z tym strachem?

[balarama11]

09.11.17  Atrakcja między mężczyzn? a kobiet?, czyli płci? męsk? i żeńsk?, istnieje zawsze i wszędzie, zawsze budz?c we wszystkich strach.

09.11.17 Znaczenie:   Dopóki mężczyĽni czuj? poci?g do kobiet w tym materialnym ?wiecie, a kobiety do mężczyzn, dopóty będzie trwała niewola powtórnych narodzin i ?mierci.

Nie rozumiem o co chodzi z tym strachem?

może tu chodzi wła?nie o strach przed niewol? powtórnych narodzin i ?mierci

a swoj? drog? w innym w?tku pisze
Nie powinno sie tłumić naturalnych impulsów/popędów ciała w kwestii oddawania moczu, puszczania wiatrów jak i powstrzymywać wytrysku, ziewania, kichania. bekania, głodu, płakania, oddychania, snu.Z sexem jest na tyle ciekawie że zaburzanie apana vayu (ktore kontroluje wytrysk) bez wytrysku prowadzi do wielu schorzeń które zwi?zane z bólem j?der/penisa, sprawami sercowymi oraz apatia (sloka 10).

i co wybrać

[vasuda]

09.11.17  Atrakcja między mężczyzn? a kobiet?, czyli płci? męsk? i żeńsk?, istnieje zawsze i wszędzie, zawsze budz?c we wszystkich strach.

09.11.17 Znaczenie:   Dopóki mężczyĽni czuj? poci?g do kobiet w tym materialnym ?wiecie, a kobiety do mężczyzn, dopóty będzie trwała niewola powtórnych narodzin i ?mierci.

Nie rozumiem o co chodzi z tym strachem?

może tu chodzi wła?nie o strach przed niewol? powtórnych narodzin i ?mierci

a swoj? drog? w innym w?tku pisze
Nie powinno sie tłumić naturalnych impulsów/popędów ciała w kwestii oddawania moczu, puszczania wiatrów jak i powstrzymywać wytrysku, ziewania, kichania. bekania, głodu, płakania, oddychania, snu.Z sexem jest na tyle ciekawie że zaburzanie apana vayu (ktore kontroluje wytrysk) bez wytrysku prowadzi do wielu schorzeń które zwi?zane z bólem j?der/penisa, sprawami sercowymi oraz apatia (sloka 10).

i co wybrać

wybierz ziewanie i kichanie

[RafalJyot]

Vaisnava boi się Mayi. Srila Prabhupada codziennie modlil się o siłę, tak wyja?niał swoj? stało?ć duchow?. Towarzystwo kobiety otwiera osobę na wzrost materialny ze wzgledu na identyfikowanie się jako partner/dobroczynca kobiety - taka relacja inspiruje do rozwoju materialnego, ten za? gdy wychodzi poza to co konieczne by utrzymać dusze i ciało razem sprowadza żyw? istotę na niższy stopień w hierarchii :

1) suddha bhakti
2) sadhana bhakti
3) niskama karma yoga
4) karma yoga
5) su karma
6) papakarma - candala/antyaja

Poziomy 1-4 to poziomy, w których tli się ogień bhakti, ogień ten sprowadza umysł w rejony wybierania słuzby oddania w mowieniu, mysleniu i działaniu. Intensywno?ć tego zalezy od poziomu, towarzystwa oraz przyzwyaczajeń.

Poziom 5 nie jest bezpieczny je?li chodzi o wyzwolenie, ale jest bezpieczny (w miare) jesli chodzi o ludzk? formę życia

Poziom 6 sprowadza żyw? istote do warunków, w których nie można bezpo?rednio wej?ć w kontakt z sadhu/guru/sastra czyli Ľródło sat (Prawdy z dużej "P").

My?lę że to odpowiada na pytanie.

[balarama11]

09.11.17  Atrakcja między mężczyzn? a kobiet?, czyli płci? męsk? i żeńsk?, istnieje zawsze i wszędzie, zawsze budz?c we wszystkich strach.

09.11.17 Znaczenie:   Dopóki mężczyĽni czuj? poci?g do kobiet w tym materialnym ?wiecie, a kobiety do mężczyzn, dopóty będzie trwała niewola powtórnych narodzin i ?mierci.

Nie rozumiem o co chodzi z tym strachem?

może tu chodzi wła?nie o strach przed niewol? powtórnych narodzin i ?mierci

a swoj? drog? w innym w?tku pisze
Nie powinno sie tłumić naturalnych impulsów/popędów ciała w kwestii oddawania moczu, puszczania wiatrów jak i powstrzymywać wytrysku, ziewania, kichania. bekania, głodu, płakania, oddychania, snu.Z sexem jest na tyle ciekawie że zaburzanie apana vayu (ktore kontroluje wytrysk) bez wytrysku prowadzi do wielu schorzeń które zwi?zane z bólem j?der/penisa, sprawami sercowymi oraz apatia (sloka 10).

i co wybrać

wybierz ziewanie i kichanie

he he he

[Kula-pavana]

09.11.17 Atrakcja między mężczyzn? a kobiet?, czyli płci? męsk? i żeńsk?, istnieje zawsze i wszędzie, zawsze budz?c we wszystkich strach.

wers ten nalezy czytac w kontekscie poprzednich wersow, ktore mowia o utracie Sity przez Pana Ramaczandre. chodzi bezposrednio o strach przed utrata tego co jest nam drogie.

[Divya]

Nie rozumiem o co chodzi z tym strachem?

Jeśli jesteś przywiazany to kiedy ma byc Ci zabrane to do czego jesteś przywiazany - pojawia sie bhaja (strach) np w chwili smierci.
Tylko sidha (osoba doskonala) moze byc całkowicie wolny od strachu.
Istnieją
- kripa sidha (doskonale przez łaskę)
- nitja sidha (wiecznie doskonale)
- sadhan sidha (doskonale poprzez wykonywanie polecen Guru)
Jesli przestrzegasz polecen Guru - to z pozycji nitja-badha (wiecznie upadlego) osiagsz sadhan sidha i nie masz sie czego bac

[saddhu]

Znow odswierzam, ale mysle ze dyskusja nie wyczerpala tematu. Ja z kolei uwazam, ze moment orgazmu kryje tajemnice - Orgazm sam w sobie MOZE byc wrotami do wyzszych poziomow swiadomosci. Jest tez smiercia, wydatkiem znacznej ilosci bardzo wysokiej energi w bardzo krotkim czasie. Czlowiek, facet, traci czastke siebie. Jak wszystkie pozadania, pragnienia, pozadania seksualnego nie mozna "okielznac", gdy juz sie pojawi - daje to tylko czasowy efekt. Kwestia jest spowodowanie, zeby sie nie pojawilo. Mysle, ze dobra droga jest medytacja nad ta sprawa. Uspokojony umysl daje mozliwosc obserwacji powstawania mysli, czy glebiej idac, intencji, kierunku mysli, przyczyny konkretnych mysli. Osobiscie tego nie przerobilem i nawet sie za to nie zabieram... (zeby nie bylo)

[Vaisnava-Krpa]

Saddhu napisał;

Mysle, ze dobra droga jest medytacja nad ta sprawa. Uspokojony umysl daje mozliwosc obserwacji powstawania mysli, czy glebiej idac, intencji, kierunku mysli, przyczyny konkretnych mysli. Osobiscie tego nie przerobilem i nawet sie za to nie zabieram... (zeby nie bylo)

"B.G. 02.62 Osoba kontemplująca przedmioty zmysłów rozwija przywiązanie do nich. Z takiego przywiązania rodzi się pożądanie, a z pożądania pochodzi złość.

02.62 Znaczenie: Kontemplując przedmioty zmysłów, osoba nieświadoma Krsny ulega pragnieniom materialnym. Zmysły potrzebują prawdziwego zajęcia, i jeśli nie są zaangażowane w transcendentalną służbę miłości dla Pana, z pewnością będą szukały zaangażowania w służbie materialnej. Każdy w tym materialnym świecie, nie wyłączając Pana Śivy i Pana Brahmy (nie mówiąc już o innych półbogach na planetach niebiańskich), ulega wpływom przedmiotów zmysłów. Jedynym sposobem na pozbycie się kłopotów egzystencji materialnej jest osiągnięcie świadomości Krsny. Pan Śiva pogrążony był w głębokiej medytacji, ale kiedy Parvati namówiła go do przyjemności zmysłowych, przyjął jej propozycję i w rezultacie urodził się Kartikeya. Kiedy Haridasa Thakura był młodym wielbicielem Pana, był w podobny sposób kuszony przez inkarnację Maya-devi. Jednak dzięki swojemu czystemu oddaniu dla Pana Krsny, Haridasa z łatwością przeszedł tę próbę. Jak zobrazował to wyżej wymieniony werset Śri Yamunacryi, szczery wielbiciel Pana unika wszelkich materialnych radości zmysłowych, dzięki swojemu wyższemu upodobaniu do radości duchowych w towarzystwie Pana. Na tym polega sekret sukcesu. Jeżeli ktoś nie jest świadomy Krsny, to jakkolwiek mocny by był w kontrolowaniu zmysłów poprzez jakieś sztuczne hamulce, z pewnością w końcu upadnie, gdyż najlżejsza myśl o przyjemnościach zmysłowych skłoni go do zaspokojenia jego pragnień.

B.G. 02.63 Ze złości powstaje złudzenie, a ze złudzenia chaos w pamięci. Kiedy w pamięci panuje chaos, zanika inteligencja, a kiedy inteligencja zostaje stracona, upada się z powrotem w materialne bajoro.

02.63 Znaczenie: Śrila Rupa Gosvami dał nam tę wskazówkę:
prapancikataya buddhya
hari-sambandhi-vastunah
mumuksubhih parityago
vairagyam phalgu kathyate
(Bhakti-rasamrta-sindhu 1.2.258)
Przez rozwój świadomości Krsny można zrozumieć, że wszystko ma swoje zastosowanie w służbie Pana. Ci, którzy nie posiadają wiedzy o świadomości Krsny, starają się w sztuczny sposób unikać przedmiotów materialnych, i w rezultacie, chociaż pragną wyzwolenia z niewoli materialnej, nie osiągają doskonałego stanu wyrzeczenia. To ich tzw. wyrzeczenie nazywa się phalgu, czyli mało istotne. Natomiast osoba świadoma Krsny wie jak wszystko zaangażować w służbę dla Pana; dlatego nie staje się ona ofiarą świadomości materialnej. Na przykład dla impersonalisty, Pan, czyli Absolut, będąc bezosobowym, nie może jeść. Podczas gdy impersonalista stara się unikać dobrego pożywienia, wielbiciel wie, że Krsna jest najwyższym podmiotem radości, i że spożywa On wszystko, co zostało Mu ofiarowane z oddaniem. Więc po ofiarowaniu Panu smakowitego pokarmu, wielbiciel przyjmuje pozostałości tego pokarmu, nazywane prasadam. W ten sposób wszystko zostaje uduchowione i nie ma niebezpieczeństwa upadku. Wielbiciel przyjmuje prasadam w świadomości Krsny, podczas gdy niewielbiciel odrzuca je jako materialne. Impersonalista, z powodu swojego sztucznego wyrzeczenia, nie może cieszyć się życiem i wskutek tego najmniejsze podniecenie umysłu ściąga go z powrotem w dół, w bajoro egzystencji materialnej. Nie mając oparcia w służbie oddania, dusza taka, nawet chociaż wznosi się do poziomu wyzwolenia, upada z powrotem.

B.G. 02.64 Jednak osoba wolna od przywiązania i niechęci, która – poprzez przestrzeganie ustalonych zasad wolności – potrafi kontrolować swoje zmysły, może osiągnąć całkowitą łaskę Pana.

02.64 Znaczenie: Zostało to już wytłumaczone, że ktoś może pozornie kontrolować zmysły, poprzez jakiś sztuczny proces, ale dopóki zmysły nie zostaną zaangażowane w transcendentalną służbę dla Pana, zawsze będzie istniała możliwość upadku. Natomiast osoba w pełni świadoma Krsny może pozornie znajdować się na planie zmysłowym, jednak – dzięki swojej świadomości Krsny – nie jest ona przywiązana do czynności zmysłowych. Osoba świadoma Krsny zainteresowana jest jedynie zadowalaniem Krsny i niczym innym. Jest ona zatem transcendentalna zarówno wobec przywiązań, jak i awersji. Jeśli Krsna życzy sobie tego, Jego wielbiciel może zrobić wszystko, czego zazwyczaj nie pragnie on czynić, a jeśli Krsna nie chce, nie uczyni on tego, co zwykł czynić dla swojego własnego zadowolenia. Dlatego zarówno działanie, jak i niedziałanie podlega Jego kontroli, jako że działa on tylko pod kierunkiem Krsny. Taka świadomość jest bezprzyczynową łaską Pana, którą Jego wielbiciel może osiągnąć pomimo swojego przywiązania do platformy zmysłowej.

B.G. 02.65 Dla osoby tak usatysfakcjonowanej (w świadomości Krsny) nie istnieją już dłużej trojakie nieszczęścia tego materialnego świata. Inteligencja tego, kto jest w takiej szczęśliwej świadomości, wkrótce staje się zrównoważona.

B.G. 02.66 Ten jednak, kto nie jest połączony z Najwyższym (w świadomości Krsny), nie może posiadać ani transcendentalnej inteligencji, ani zrównoważonego umysłu, bez czego niemożliwe jest osiągnięcie spokoju. A jak bez spokoju może istnieć jakiekolwiek szczęście?

02.66 Znaczenie: Nie można osiągnąć spokoju, jeśli nie jest się świadomym Krsny. Potwierdzone jest to w Rozdziale Piątym (5.29), gdzie powiedziane jest, że prawdziwy spokój można osiągnąć tylko wtedy, kiedy zrozumie się, że Krsna jest jedyną osobą, która przyjmuje wszelkie dobre rezultaty wyrzeczenia i ofiary, i że On jest właścicielem wszystkich manifestacji wszechświata oraz prawdziwym przyjacielem wszystkich żywych istot Jeśli ktoś nie jest świadomy Krsny, jego umysł nie może znaleźć ostatecznego celu. Przyczyną niepokoju jest brak ostatecznego celu. Spokój ten można osiągnąć za pomocą niewzruszonego umysłu wtedy, kiedy jest się pewnym, że Krsna jest podmiotem radości oraz właścicielem i przyjacielem każdego i wszystkiego. Osoba, której życie nie ma związku z Krsną, zawsze znajduje się w niebezpieczeństwie i niepokoju, choćby nie wiadomo jak bardzo demonstrowała spokój i duchowy postęp. Świadomość Krsny jest samomanifestującym się stanem spokoju, który osiągnąć można jedynie w związku z Krsną.

B.G. 02.67 Tak jak mocny wiatr porywa łódź na wodzie, tak nawet tylko jeden z wędrujących zmysłów, na którym skupi się umysł, może pozbawić człowieka inteligencji.

02.67 Znaczenie: Jeśli wszystkie zmysły nie zostaną zaangażowane w służbę dla Pana, to nawet jeden z nich, zaangażowany w zadowalanie zmysłów, może sprowadzić bhaktę ze ścieżki transcendentalnego postępu. Jak to zostało przedstawione na przykładzie życia Maharaja Ambarisy, wszystkie zmysły muszą zostać zaangażowane w świadomość Krsny, gdyż jest to właściwa metoda kontrolowania umysłu.

B.G. 02.68 Zatem, o potężny, zrównoważoną inteligencję posiada ten, kto powściąga swoje zmysły od ich przedmiotów.

02.68 Znaczenie: Czynniki skłaniające do zadowalania zmysłów można poskromić jedynie dzięki świadomości Krsny, czyli przez zaangażowanie wszystkich zmysłów w transcendentalną służbę miłości dla Pana. Tak jak wroga powstrzymuje siła wyższa, podobnie nie mogą zostać powściągnięte zmysły przez ludzki wysiłek, ale tylko przez zaangażowanie ich w służbę Pana. Kto zrozumiał, że tylko dzięki świadomości Krsny można posiadać zrównoważoną inteligencję, i że należy praktykować to pod przewodnictwem bona fide mistrza duchowego, ten nazywany jest sadhaką, czyli odpowiednim kandydatem do wyzwolenia.


oraz:


B.G. 03.38 Tak jak dym przesłania ogień albo kurz zwierciadło, czy też jak łono okrywa płód, podobnie żywa istota w różnym stopniu spowita jest przez żądzę.

03.38 Znaczenie: Czysta świadomość żywej istoty może być przykryta trzema różnego rodzaju zasłonami. Tymi zasłonami, czyli przykryciem, jest jedynie pożądanie, ale objawiające się w różny sposób, podobnie do dymu przykrywającego ogień, kurzu na lustrze albo łona otaczającego płód. Kiedy pożądanie porównywane jest do dymu – należy to rozumieć w ten sposób, że ogień żyjącej iskry jest w pewnym stopniu dostrzegalny. Innymi słowy, kiedy żywa istota wykazuje niewielką świadomość Krsny, może ona zostać porównana do ognia zasłoniętego dymem. Chociaż musi być ogień tam, gdzie jest dym, ogień ten nie jest początkowo widoczny. Ten stan podobny jest do początkowego stanu świadomości Krsny. Odkurzanie lustra z kurzu można porównać do procesu oczyszczającego lustro umysłu za pomocą licznych metod duchowych. Najlepszą z tych metod jest intonowanie świętych imion Pana. Przykład płodu okrytego macicą ilustruje sytuację bardzo beznadziejną, gdyż dziecko w łonie matki jest tak bezradne, że nie może nawet się poruszać. Ten stan świadomości właściwy jest drzewom. Drzewa są również żywymi istotami, ale zostały umieszczone w takich warunkach życia z powodu przejawienia tak wielkiej żądzy, iż prawie całkowicie zostały pozbawione świadomości. Przykład z zakurzonym lustrem odnosi się do ptaków i zwierząt, a ogień przykryty dymem porównywany jest do istot ludzkich. W formie ludzkiej żywa istota może odżywić nieco świadomość Krsny, i jeśli poczyni dalsze postępy, może ona rozniecić ogień życia duchowego. Przez staranne manipulowanie dymem ognia można doprowadzić do tego, że ogień ten wybuchnie pełnym płomieniem. Dlatego też ludzka forma życia jest dla żywej istoty szansą uwolnienia się z sideł egzystencji materialnej. W ludzkiej formie życia, poprzez kultywowanie – pod właściwym przewodnictwem – świadomości Krsny, można pokonać wroga, czyli żądzę.

B.G. 03.39 W ten sposób czysta świadomość mądrej, żywej istoty przykryta zostaje przez jej wiecznego wroga – żądzę, nigdy nie zaspokojoną i palącą jak ogień.

03.39 Znaczenie:

Jest powiedziane w Manu-smrti, że żądza nigdy nie może zostać zaspokojona żadną ilością uciech zmysłowych, tak jak nigdy nie zagasi się ognia ciągle dorzucając do niego opał. Centrum wszelkiej działalności w tym świecie materialnym stanowi seks i dlatego świat ten nazywany jest maithunya-agara, czyli jarzmem życia seksualnego. W zwykłym więzieniu przestępców trzyma się za kratami; podobnie, przestępcy nieposłuszni prawom Pana zostają spętani przez seks. Postęp cywilizacji, której podstawą jest zadowalanie zmysłów, oznacza przedłużenie egzystencji materialnej żywej istoty. Zatem żądza jest oznaką ignorancji, zatrzymującą żywą istotę w tym świecie materialnym. Ktoś angażujący się w zadowalanie zmysłów może doznawać pewnego uczucia szczęścia, ale w rzeczywistości to tzw. szczęście jest jego największym wrogiem.

B.G. 03.40 To ona – żądza, spowija prawdziwą wiedzę żywej istoty i oszałamia ją, a zmysły, umysł i inteligencja są jej siedliskiem.

03.40 Znaczenie:

Wróg zajął różne strategiczne pozycje w ciele uwarunkowanej żywej istoty i dlatego Pan Krsna wskazuje te miejsca, tak aby ten, kto chce pokonać wroga, mógł wiedzieć gdzie go znaleźć. Umysł stanowi centrum wszelkich czynności zmysłów i na ogół, gdy słyszymy o przedmiotach zmysłowych, staje się on zbiornikiem wszelkich pomysłów względem zadowalania zmysłów. W rezultacie umysł i zmysły stają się magazynem żądz, a inteligencja jest stolicą takich pożądliwych skłonności. Inteligencja jest bardzo bliskim sąsiadem duszy. Pożądliwa inteligencja powoduje to, że dusza przyswaja sobie fałszywe ego i utożsamia się z materią, a przez to również z umysłem i zmysłami. Dusza staje się ofiarą materialnych uciech zmysłowych i błędnie uważa je za prawdziwe szczęście. To błędne utożsamianie się duszy z materią zostało wspaniale wytłumaczone w Śrimad-Bhagavatam (10.84.13):
yasyatma-buddhih kunape tri-dhatuke
sva-dhih kalatradisu bhauma ijya-dhih
yat-tirtha-buddhih salile na karhicij
janesv abhijnesu sa eva go-kharah
"Ludzka istota, która utożsamia się z ciałem złożonym z trzech elementów, która uboczne produkty tego ciała uważa za swoich krewnych, która traktuje miejsce swoich narodzin jako przedmiot kultu, a do miejsc pielgrzymek udaje się po to raczej, aby wziąć tam kąpiel – a nie żeby spotkać się z ludźmi posiadającymi wiedzę transcendentalną, powinna być uważana za podobną osłowi albo krowie."

B.G. 03.41 Dlatego, o Arjuno, najlepszy spośród potomków Bharaty, panując nad zmysłami, staraj się od samego początku trzymać w karbach to największe znamię grzechu – żądzę, i zgładź tę zabójczynię wiedzy i samorealizacji.


03.41 Znaczenie: Pan poradził Arjunie, aby od samego początku panował nad zmysłami, tak aby był w stanie trzymać w karbach tego największego, grzesznego wroga – żądzę, która niszczy pobudki do realizacji duchowej, a szczególnie wiedzę o duszy. Jnana odnosi się do wiedzy o jaźni jako o odmiennej od nie-jaźni, czyli innymi słowy, wiedzy, że dusza nie jest ciałem. Vijnana odnosi się do ściśle określonej wiedzy o duszy i jej konstytucjonalnej pozycji oraz związku z Duszą Najwyższą. Zostało to wytłumaczone w Śrimad-Bhagavatam (2.9.31) w następujący sposób:
jnanam parama-guhyam me yad vijnana-samanvitam
sa-rahasyam tad-angam ca grhana gaditam maya
"Wiedza o duszy i Duszy Najwyższej jest wiedzą bardzo poufną i tajemniczą. Jednak, jeśli tłumaczy ją – z jej różnymi aspektami – Sam Pan, wiedzę tę można poznać i zrealizować." Taką ogólną i szczegółową wiedzę o duszy ofiarowuje nam Bhagavad-gita. Żywe istoty są integralnymi cząstkami Pana, a zatem ich przeznaczeniem jest służenie Panu. Taka świadomość nazywana jest świadomością Krsny. Takiej świadomości należy uczyć się już od samych początków życia, tak aby stać się w pełni świadomym Krsny i postępować zgodnie z tą świadomością.

Pożądanie jest jedynie wypaczonym odbiciem miłości do Boga, będącej czymś naturalnym dla każdej żywej istoty. Jeśli jednak ktoś od samego początku wychowywany jest w świadomości Krsny, to nie ma niebezpieczeństwa, że ta naturalna miłość do Boga może zdegenerować się do pożądania. Kiedy miłość do Boga ulega degeneracji i przemienia się w pożądanie, bardzo trudno jest wtedy powrócić do stanu normalnego. Niemniej jednak, świadomość Krsny ma taką moc, że nawet ten, kto późno zaczyna, może – przez przestrzeganie zasad służby oddania – zostać wielbicielem Boga. Więc na każdym etapie życia, czyli z chwilą zrozumienia takiej potrzeby, można zacząć kontrolować zmysły w świadomości Krsny, w służbie oddania dla Pana, i przemienić pożądanie w miłość do Boga. A miłość ta jest stanem najwyższej doskonałości w ludzkim życiu.

B.G. 03.42 Funkcjonujące zmysły stoją ponad martwą materią; umysł zaś jest nadrzędny w stosunku do zmysłów; jednak inteligencja stoi wyżej od umysłu; a ona (dusza) przewyższa nawet inteligencję.

03.42 Znaczenie: Kumulująca się w ciele żądza znajduje ujście w zmysłach. Zatem zmysły są nadrzędne w stosunku do całego ciała. Ujścia te nie są używane w przypadku wyższej świadomości, czyli świadomości Krsny. W świadomości Krsny dusza wchodzi w bezpośredni związek z Najwyższą Osobą Boga; zatem hierarchia czynności ciała, tak jak to tutaj opisano, kulminuje w Duszy Najwyższej. Czynności ciała oznaczają funkcjonowanie zmysłów, a wstrzymanie funkcjonowania zmysłów oznacza wstrzymanie wszystkich czynności ciała. Ponieważ jednak umysł jest aktywny, to nawet chociaż ciało jest w stanie spoczynku, umysł będzie funkcjonował – tak jak to się dzieje podczas snu. Ponad umysłem jednak jest determinacja inteligencji, a ponad inteligencją – prawdziwa dusza. Kiedy więc dusza zostanie bezpośrednio połączona z Najwyższym, wtedy w naturalny sposób podążą za nią elementy niższe, mianowicie inteligencja, umysł i zmysły. Podobny ustęp jest w Katha Upanisad, i mówi on, że przedmioty zmysłów stoją wyżej od zmysłów, a umysł przewyższa przedmioty zmysłów. Jeśli zatem umysł jest bezpośrednio i stale zaangażowany w służbę dla Pana, wtedy zmysły nie mają okazji zająć się czymś innym. To stanowisko umysłu zostało już wcześniej wytłumaczone. Param drstva nivartate. Jeżeli umysł zostanie zaangażowany w transcendentalną służbę dla Pana, wtedy nie ma on okazji zwrócenia się ku niższym skłonnościom. W Katha Upanisad dusza została określona jako mahan, czyli wielka. Przewyższa więc ona wszystko – mianowicie: przedmioty zmysłów, zmysły, umysł i inteligencję. Dlatego zrozumienie konstytucjonalnej pozycji duszy jest rozwiązaniem całego problemu.

Należy zatem, za pomocą inteligencji, odkryć konstytucjonalną pozycję duszy i wtedy zawsze angażować umysł w świadomość Krsny. To rozwiąże cały problem. Spirytualistom-nowicjuszom na ogół radzi się, aby trzymali się z dala od przedmiotów zmysłów. Poza tym należy wzmocnić umysł, używając do tego celu inteligencji. Jeśli ktoś, z pomocą inteligencji, zaangażuje swój umysł w świadomość Krsny – całkowicie podporządkowując się Najwyższej Osobie Boga – wtedy umysł ten automatycznie się wzmacnia. I nawet chociaż zmysły są mocne, niczym węże, nie będą one już więcej groźne, tak jak niegroźne są węże ze złamanymi zębami jadowymi. Mimo iż dusza jest panem inteligencji, umysłu, jak również zmysłów, to jednak dopóki nie wzmocni się ona przez obcowanie z Krsną – w świadomości Krsny, zawsze będzie istniała możliwość upadku, gdy tylko umysł zostanie poruszony.

B.G. 02.43 Zatem wiedząc, iż dusza jest transcendentalna wobec zmysłów materialnych, umysłu i inteligencji, należy wzmocnić umysł za pomocą rozważnej inteligencji duchowej (świadomość Krsny), i w ten sposób – poprzez siły duchowe – pokonać nienasyconego wroga, znanego jako żądza.

02.43 Znaczenie: Ten Trzeci Rozdział Bhagavad-gity ostatecznie kieruje nas ku świadomości Krsny – poprzez poznawanie siebie jako wiecznego sługi Najwyższej osoby Boga, i bynajmniej nie uważa on bezosobowej próżni za cel ostateczny. Życiu materialnemu właściwa jest skłonność do zmysłowości i panowania nad zasobami natury materialnej. Pragnienie dominacji i zadowalania zmysłów są największymi wrogami uwarunkowanej duszy. Jednak poprzez siłę świadomości Krsny można kontrolować zmysły materialne, umysł i inteligencję. Nie powinno się nagle porzucać swojej pracy i obowiązków. Poprzez stopniowy rozwój świadomości Krsny można osiągnąć płaszczyznę transcendentalną, gdzie – dzięki niewzruszonej inteligencji skierowanej ku własnej, czystej tożsamości – nie podlega się już wpływom materialnych zmysłów i umysłu. Taka jest konkluzja tego rozdziału. Spekulacje filozoficzne i sztuczne próby kontrolowania zmysłów, przez tzw. praktykę pozycji yogi, nie mogą pomóc w życiu duchowym człowiekowi, który znajduje się na niedojrzałym etapie egzystencji materialnej. Musi on, za pomocą wyższej inteligencji, zostać wyćwiczony w świadomości Krsny."

Źródło: - Fragmenty: Bhagavad -Gita taka jaka jest - A.C.Bhaktivedanta Swami Prabhupada

[RafalJyot]

Utrata nasienia powoduje ubytek ojasu, to z kolei strach:) Charaka Samhita..