Półbogowie czyli nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.
: 18 lut 2012, 14:08
Nektar Instrukcji – rozdział 1 - „W świadomości Kryszny nie ma miejsca dla kultu jakiegokolwiek półboga czy innej formy Kryszny, ani też nie ma tam miejsca na angażowanie się w spekulatywną filozofię empiryczną czy czynności karmiczne. Należy być wolnym od tych wszystkich zanieczyszczeń.”
06.04.34 Tak jak powietrze unosi różne właściwości elementów fizycznych, takie jak aromaty kwiatów czy kolory pochodzące z mieszaniny kurzu w powietrzu, tak Pan pojawia się poprzez niższe systemy kultu odpowiednio do pragnień danej osoby, chociaż pojawia się On jako półbóg, a nie w Swojej oryginalnej formie. Jaki jest pożytek z tych innych form? Oby oryginalny Najwyższa Osoba Boga zechciał spełnić me pragnienia.
06.04.34 Znaczenie: Impersonaliści wyobrażają sobie, że różni półbogowie są formami Pana. Na przykład Mayavadi wielbią 5-ciu półbogów (pancopasana). W rzeczywistości nie wierzą oni w formę Pana, ale w celu wielbienia wyobrażają sobie formę Visnu, formę Śivy i formę Ganeśy, boga słońca i Durgi. To nazwana jest pancopasana. Daksa nie pragnął jednakże wielbić formy wyobrażonej, ale najwyższą formę Pana Krsny.
W związku z tym Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura opisuje różnicę pomiędzy Najwyższą Osobą Boga i zwykłą żywą istotą. Jak zwraca na to uwagę poprzedni werset, sarvam puman veda gunamś ca taj-jno na veda sarva-jnam anantam ide: wszechwiedzący Najwyższy Pan wie o wszystkim, ale żywa istota w rzeczywistości nie zna Najwyższej Osoby Boga. Jak Krsna mówi w Bhagavad-gicie, "Ja wiem wszystko, ale nikt nie zna Mnie." Taka jest różnica pomiędzy Najwyższym Panem a zwykłą żywą istotą. W modlitwie w Śrimad-Bhagavatam królowa Kunti mówi, "Mój drogi Panie, istniejesz wewnątrz i na zewnątrz, jednakże nikt nie może Cię zobaczyć."
Uwarunkowana dusza nie jest w stanie zrozumieć Najwyższej Osoby Boga za pomocą wiedzy spekulatywnej czy wyobraźni. Najwyższą Osobę Boga należy więc poznać poprzez łaskę Najwyższej Osoby Boga. On objawia się Sam, ale nie można Go zrozumieć poprzez spekulacje. Jak oznajmia Śrimad-Bhagavatam (10.14.29):
athapi te deva padambuja-dvaya-
prasada-leśanugrhita eva hi
janati tattvam bhagavan-mahimno
na canya eko 'pi ciram vicinvan
"Mój drogi Panie, jeśli ktoś zostanie obdarzony nawet śladem łaski Twoich lotosowych stóp, jest w stanie zrozumieć wielkość Twej Osoby. Ale ci, którzy starają się zrozumieć Najwyższą Osobę Boga za pomocą spekulacji, nie mogą Cię poznać, mimo iż mogą studiować Vedy całymi latami."
Taki jest werdykt śastr. Jakiś zwykły człowiek może być wielkim filozofem i może spekulować, czym jest Prawda Absolutna, jaka jest Jego forma i gdzie On przebywa, ale nie jest w stanie zrozumieć tych prawd. Sevonmukhe hi jihvadau svayam eva sphuratyadah: Najwyższą Osobę Boga można zrozumieć jedynie poprzez służbę oddania. Wyjaśnia to również Sam Najwyższa Osoba Boga w Bhagavad-gicie (18.55). Bhaktya mam abhijanati yavan casmi tattvatah: "Najwyższą Osobę Boga można zrozumieć takim jakim jest jedynie przez służbę oddania." Osoby nieinteligentne pragną wyobrazić sobie albo wymyślić formę Najwyższej Osoby Boga, ale bhaktowie chcą wielbić prawdziwą Osobę Boga. Dlatego Daksa modli się, " Ktoś może uważać Cię za osobę, bezosobowego czy wyobrażonego, ale ja pragnę modlić się do Ciebie, abyś spełnił me pragnienie ujrzenia Ciebie takim, jakim rzeczywiście jesteś."
Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura komentuje, że werset ten jest szczególnie przeznaczony dla impersonalisty, który uważa siebie samego za Najwyższego, sądząc, że nie ma żadnej różnicy pomiędzy żywą istotą i Bogiem. Filozof Mayavadi sądzi, że jest jedynie jedna Najwyższa Prawda i że on również jest tą Najwyższą Prawdą. W rzeczywistości nie jest to wiedzą, lecz głupotą i werset ten jest szczególnie przeznaczony dla takich głupców, których wiedza została skradziona przez iluzję (mayayapahrta-jnanah). Viśvanatha Cakravarti Thakura mówi, że takie osoby, jnani-maninah, uważają się za bardzo zaawansowane, lecz w rzeczywistości są nieinteligentne.
Jeśli chodzi o ten werset, to Śrila Madhvacarya mówi:
svadeha-stham harim prahur adhama jivam eva tu
madhyamaś capy anirnitam jivad bhinnam janardanam
Są trzy klasy ludzi –
najniższa (adhama),
średnia (madhyama) i
najlepsza (uttama).
Najniższa (adhama)
sądzi, że nie ma żadnej różnicy pomiędzy Bogiem i żywą istotą poza tą, że żywa istota posiada określenia, podczas gdy Prawda Absolutna nie ma żadnych określeń. W ich opinii, skoro tylko określenia materialnego ciała zostaną rozwiązane,jiva, żywa istota, połączy się z Najwyższym. Dają oni argument ghatakaśa-patakaśa, w którym ciało porównywane jest do garnka z powietrzem wewnątrz i na zewnątrz. Kiedy garnek zostanie rozbity, powietrze wewnątrz miesza się z powietrzem na zewnątrz i tak też impersonaliści mówią, że żywa istota staje się jednym z Najwyższym. Taki jest ich argument, ale Śrila Madhvacarya mówi, że taki argument wysuwają ludzie najniższej klasy. Inna klasa ludzi nie jest w stanie stwierdzić, jaka jest prawdziwa forma Najwyższego, ale zgadzają się co do tego, że istnieje Najwyższy, który kontroluje czynności zwykłej żywej istoty. Tacy filozofowie uważani są za średnich. Jednakże za Najlepszych uważani są ci, którzy rozumieją Najwyższego Pana (sac-cid-ananda-vigraha). Purnanandadi-gunakam sarva-jiva-vilaksanam: Jego forma jest całkowicie duchowa, pełna szczęścia i całkowicie odmienna od formy duszy uwarunkowanej czy jakiejkolwiek innej żywej istoty. Uttamas tu harim prahus taratamyena tesu ca: tacy filozofowie są najlepsi, ponieważ wiedzą, iż Najwyższa Osoba Boga objawia się w różny sposób czcicielom w różnych siłach materialnej natury. Wiedzą, że jest 33 miliony półbogów po to tylko, aby przekonać uwarunkowaną duszę, że istnieje jakaś wyższa moc i aby nakłonić ją do wielbienia jednego z tych półbogów, tak aby dzięki towarzystwu bhaktów mogła zrozumieć, że Najwyższą Osobą Boga jest Krsna. Jak Pan Krsna mówi w Bhagavad-gicie, mattah parataram nanyat kincid asti dhananjaya: "Nie ma prawdy wyższej ode Mnie."Aham adir hi devanam: "Ja jestem źródłem wszystkich półbogów. "Aham sarvasya prabhavah: "Przewyższam wszystkich, nawet Pana Brahmę, Pana Śivę i innych półbogów." Takie są konkluzje śastr, a ten, kto przyjmuje te konkluzje, powinien być uważany za pierwszej klasy filozofa. Taki filozof wie, że Najwyższa Osoba jest panem półbogów (deva-deveśvaram sutram anandam prana-vedinah).
06.04.46 Mój drogi braminie, wyrzeczenie w formie medytacji jest Mym sercem, Me ciało zbudowane jest z wiedzy wedyjskiej w formie hymnów i mantr, a czynności duchowe i ekstatyczne emocje są Mą rzeczywista formą. Rytualistyczne ceremonie ofiary, kiedy właściwie spełniane, są różnymi członkami Mego ciała, niewidoczny dobry los pochodzący z pobożnych czy duchowych czynności składa się na Mój umysł, a półbogowie, którzy spełniają Me polecenia w różnych departamentach, są Moim życiem i duszą.
06.04.46 Znaczenie: Czasami ateiści argumentują, że ponieważ Bóg nie jest widoczny dla oczu, wobec tego nie wierzą w Niego. Dla nich Najwyższy Pan przepisuje metodę, dzięki której mogą ujrzeć Boga w Jego bezosobowej formie. Osoby inteligentne mogą ujrzeć Boga w Jego formie osobowej, jak oznajmiają śastra, ale jeśli ktoś bardzo pragnie ujrzeć Najwyższą Osobę Boga natychmiast twarzą w twarz, może ujrzeć Najwyższego Pana poprzez ten opis, który opisuje różne wewnętrzne i zewnętrzne części jego ciała.
Podjęcie tapasyi, czyli zaprzeczenie materialnym czynnościom, jest pierwszą zasadą życia duchowego. Następnie są czynności duchowe, takie jak spełnianie rytualistycznych ofiar wedyjskich, studiowanie wiedzy wedyjskiej, medytacja o Najwyższej Osobie Boga i intonowanie maha-mantry Hare Krsna. Należy również szanować półbogów i zrozumieć ich pozycję, w jaki sposób działają i w jaki sposób kierują czynnościami różnych departamentów tego materialnego świata. W ten sposób można ujrzeć, w jaki sposób istnieje Bóg i jak dzięki obecności Najwyższego Pana wszystko jest doskonale kierowane. Jak Pan mówi w Bhagavad-gicie (9.10):
mayadhyaksena prakrtih suyate sa-caracaram
hetunanena kaunteya jagad viparivartate
"Tam materialna natura – będąc jedną z Moich energii – działa pod Moja kontrolą, o synu Kunti i ona to stwarza wszelkie ruchome i nieruchome istnienie. Według jej prawa ta manifestacja jest stwarzana i unicestwiana, raz za razem." Jeśli ktoś nie jest w stanie ujrzeć Najwyższego Pana, mimo iż jest On obecny jako Krsna w Swych różnych inkarnacjach, może zgodnie ze wskazówką Ved – ujrzeć bezosobową cechę Najwyższego Pana, poprzez oglądanie działania materialnej natury.
Cokolwiek robione jest według zaleceń nakazów wedyjskich, jest zwane dharmą, tak opisali to wysłannicy Yamarajy (Bhag.6.1.40):
veda-pranihito dharmo hy adharmas tad-viparyayah
vedo narayanah saksat svayambhur iti śuśruma
"Wszystko to, co polecają Vedy, składa się na dharmę, zasady religijne, a wszystko przeciwne do tego jest bezbożnością. Vedy są bezpośrednio Najwyższą Osobą Boga, Narayanem i są samo zrodzone. To usłyszeliśmy od Yamarajy."
W związku z tym Śrila Madhvacarya komentuje:
tapo ‘bhimani rudras tu visnor hrdayam aśritah
vidya rupa tathaivoma visnos tanum upaśrita
śrngarady-akrti-gatah kriyatma paka-śasanah
angesu kratavah sarve madhya-dehe ca dharma-rat
prano vayuś citta-gato brahmadyah svesu devatah
Wszyscy różni półbogowie działają pod ochroną Najwyższej Osoby Boga i swe różne imiona otrzymują odpowiednio do swych różnych czynności.
06.04.34 Tak jak powietrze unosi różne właściwości elementów fizycznych, takie jak aromaty kwiatów czy kolory pochodzące z mieszaniny kurzu w powietrzu, tak Pan pojawia się poprzez niższe systemy kultu odpowiednio do pragnień danej osoby, chociaż pojawia się On jako półbóg, a nie w Swojej oryginalnej formie. Jaki jest pożytek z tych innych form? Oby oryginalny Najwyższa Osoba Boga zechciał spełnić me pragnienia.
06.04.34 Znaczenie: Impersonaliści wyobrażają sobie, że różni półbogowie są formami Pana. Na przykład Mayavadi wielbią 5-ciu półbogów (pancopasana). W rzeczywistości nie wierzą oni w formę Pana, ale w celu wielbienia wyobrażają sobie formę Visnu, formę Śivy i formę Ganeśy, boga słońca i Durgi. To nazwana jest pancopasana. Daksa nie pragnął jednakże wielbić formy wyobrażonej, ale najwyższą formę Pana Krsny.
W związku z tym Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura opisuje różnicę pomiędzy Najwyższą Osobą Boga i zwykłą żywą istotą. Jak zwraca na to uwagę poprzedni werset, sarvam puman veda gunamś ca taj-jno na veda sarva-jnam anantam ide: wszechwiedzący Najwyższy Pan wie o wszystkim, ale żywa istota w rzeczywistości nie zna Najwyższej Osoby Boga. Jak Krsna mówi w Bhagavad-gicie, "Ja wiem wszystko, ale nikt nie zna Mnie." Taka jest różnica pomiędzy Najwyższym Panem a zwykłą żywą istotą. W modlitwie w Śrimad-Bhagavatam królowa Kunti mówi, "Mój drogi Panie, istniejesz wewnątrz i na zewnątrz, jednakże nikt nie może Cię zobaczyć."
Uwarunkowana dusza nie jest w stanie zrozumieć Najwyższej Osoby Boga za pomocą wiedzy spekulatywnej czy wyobraźni. Najwyższą Osobę Boga należy więc poznać poprzez łaskę Najwyższej Osoby Boga. On objawia się Sam, ale nie można Go zrozumieć poprzez spekulacje. Jak oznajmia Śrimad-Bhagavatam (10.14.29):
athapi te deva padambuja-dvaya-
prasada-leśanugrhita eva hi
janati tattvam bhagavan-mahimno
na canya eko 'pi ciram vicinvan
"Mój drogi Panie, jeśli ktoś zostanie obdarzony nawet śladem łaski Twoich lotosowych stóp, jest w stanie zrozumieć wielkość Twej Osoby. Ale ci, którzy starają się zrozumieć Najwyższą Osobę Boga za pomocą spekulacji, nie mogą Cię poznać, mimo iż mogą studiować Vedy całymi latami."
Taki jest werdykt śastr. Jakiś zwykły człowiek może być wielkim filozofem i może spekulować, czym jest Prawda Absolutna, jaka jest Jego forma i gdzie On przebywa, ale nie jest w stanie zrozumieć tych prawd. Sevonmukhe hi jihvadau svayam eva sphuratyadah: Najwyższą Osobę Boga można zrozumieć jedynie poprzez służbę oddania. Wyjaśnia to również Sam Najwyższa Osoba Boga w Bhagavad-gicie (18.55). Bhaktya mam abhijanati yavan casmi tattvatah: "Najwyższą Osobę Boga można zrozumieć takim jakim jest jedynie przez służbę oddania." Osoby nieinteligentne pragną wyobrazić sobie albo wymyślić formę Najwyższej Osoby Boga, ale bhaktowie chcą wielbić prawdziwą Osobę Boga. Dlatego Daksa modli się, " Ktoś może uważać Cię za osobę, bezosobowego czy wyobrażonego, ale ja pragnę modlić się do Ciebie, abyś spełnił me pragnienie ujrzenia Ciebie takim, jakim rzeczywiście jesteś."
Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura komentuje, że werset ten jest szczególnie przeznaczony dla impersonalisty, który uważa siebie samego za Najwyższego, sądząc, że nie ma żadnej różnicy pomiędzy żywą istotą i Bogiem. Filozof Mayavadi sądzi, że jest jedynie jedna Najwyższa Prawda i że on również jest tą Najwyższą Prawdą. W rzeczywistości nie jest to wiedzą, lecz głupotą i werset ten jest szczególnie przeznaczony dla takich głupców, których wiedza została skradziona przez iluzję (mayayapahrta-jnanah). Viśvanatha Cakravarti Thakura mówi, że takie osoby, jnani-maninah, uważają się za bardzo zaawansowane, lecz w rzeczywistości są nieinteligentne.
Jeśli chodzi o ten werset, to Śrila Madhvacarya mówi:
svadeha-stham harim prahur adhama jivam eva tu
madhyamaś capy anirnitam jivad bhinnam janardanam
Są trzy klasy ludzi –
najniższa (adhama),
średnia (madhyama) i
najlepsza (uttama).
Najniższa (adhama)
sądzi, że nie ma żadnej różnicy pomiędzy Bogiem i żywą istotą poza tą, że żywa istota posiada określenia, podczas gdy Prawda Absolutna nie ma żadnych określeń. W ich opinii, skoro tylko określenia materialnego ciała zostaną rozwiązane,jiva, żywa istota, połączy się z Najwyższym. Dają oni argument ghatakaśa-patakaśa, w którym ciało porównywane jest do garnka z powietrzem wewnątrz i na zewnątrz. Kiedy garnek zostanie rozbity, powietrze wewnątrz miesza się z powietrzem na zewnątrz i tak też impersonaliści mówią, że żywa istota staje się jednym z Najwyższym. Taki jest ich argument, ale Śrila Madhvacarya mówi, że taki argument wysuwają ludzie najniższej klasy. Inna klasa ludzi nie jest w stanie stwierdzić, jaka jest prawdziwa forma Najwyższego, ale zgadzają się co do tego, że istnieje Najwyższy, który kontroluje czynności zwykłej żywej istoty. Tacy filozofowie uważani są za średnich. Jednakże za Najlepszych uważani są ci, którzy rozumieją Najwyższego Pana (sac-cid-ananda-vigraha). Purnanandadi-gunakam sarva-jiva-vilaksanam: Jego forma jest całkowicie duchowa, pełna szczęścia i całkowicie odmienna od formy duszy uwarunkowanej czy jakiejkolwiek innej żywej istoty. Uttamas tu harim prahus taratamyena tesu ca: tacy filozofowie są najlepsi, ponieważ wiedzą, iż Najwyższa Osoba Boga objawia się w różny sposób czcicielom w różnych siłach materialnej natury. Wiedzą, że jest 33 miliony półbogów po to tylko, aby przekonać uwarunkowaną duszę, że istnieje jakaś wyższa moc i aby nakłonić ją do wielbienia jednego z tych półbogów, tak aby dzięki towarzystwu bhaktów mogła zrozumieć, że Najwyższą Osobą Boga jest Krsna. Jak Pan Krsna mówi w Bhagavad-gicie, mattah parataram nanyat kincid asti dhananjaya: "Nie ma prawdy wyższej ode Mnie."Aham adir hi devanam: "Ja jestem źródłem wszystkich półbogów. "Aham sarvasya prabhavah: "Przewyższam wszystkich, nawet Pana Brahmę, Pana Śivę i innych półbogów." Takie są konkluzje śastr, a ten, kto przyjmuje te konkluzje, powinien być uważany za pierwszej klasy filozofa. Taki filozof wie, że Najwyższa Osoba jest panem półbogów (deva-deveśvaram sutram anandam prana-vedinah).
06.04.46 Mój drogi braminie, wyrzeczenie w formie medytacji jest Mym sercem, Me ciało zbudowane jest z wiedzy wedyjskiej w formie hymnów i mantr, a czynności duchowe i ekstatyczne emocje są Mą rzeczywista formą. Rytualistyczne ceremonie ofiary, kiedy właściwie spełniane, są różnymi członkami Mego ciała, niewidoczny dobry los pochodzący z pobożnych czy duchowych czynności składa się na Mój umysł, a półbogowie, którzy spełniają Me polecenia w różnych departamentach, są Moim życiem i duszą.
06.04.46 Znaczenie: Czasami ateiści argumentują, że ponieważ Bóg nie jest widoczny dla oczu, wobec tego nie wierzą w Niego. Dla nich Najwyższy Pan przepisuje metodę, dzięki której mogą ujrzeć Boga w Jego bezosobowej formie. Osoby inteligentne mogą ujrzeć Boga w Jego formie osobowej, jak oznajmiają śastra, ale jeśli ktoś bardzo pragnie ujrzeć Najwyższą Osobę Boga natychmiast twarzą w twarz, może ujrzeć Najwyższego Pana poprzez ten opis, który opisuje różne wewnętrzne i zewnętrzne części jego ciała.
Podjęcie tapasyi, czyli zaprzeczenie materialnym czynnościom, jest pierwszą zasadą życia duchowego. Następnie są czynności duchowe, takie jak spełnianie rytualistycznych ofiar wedyjskich, studiowanie wiedzy wedyjskiej, medytacja o Najwyższej Osobie Boga i intonowanie maha-mantry Hare Krsna. Należy również szanować półbogów i zrozumieć ich pozycję, w jaki sposób działają i w jaki sposób kierują czynnościami różnych departamentów tego materialnego świata. W ten sposób można ujrzeć, w jaki sposób istnieje Bóg i jak dzięki obecności Najwyższego Pana wszystko jest doskonale kierowane. Jak Pan mówi w Bhagavad-gicie (9.10):
mayadhyaksena prakrtih suyate sa-caracaram
hetunanena kaunteya jagad viparivartate
"Tam materialna natura – będąc jedną z Moich energii – działa pod Moja kontrolą, o synu Kunti i ona to stwarza wszelkie ruchome i nieruchome istnienie. Według jej prawa ta manifestacja jest stwarzana i unicestwiana, raz za razem." Jeśli ktoś nie jest w stanie ujrzeć Najwyższego Pana, mimo iż jest On obecny jako Krsna w Swych różnych inkarnacjach, może zgodnie ze wskazówką Ved – ujrzeć bezosobową cechę Najwyższego Pana, poprzez oglądanie działania materialnej natury.
Cokolwiek robione jest według zaleceń nakazów wedyjskich, jest zwane dharmą, tak opisali to wysłannicy Yamarajy (Bhag.6.1.40):
veda-pranihito dharmo hy adharmas tad-viparyayah
vedo narayanah saksat svayambhur iti śuśruma
"Wszystko to, co polecają Vedy, składa się na dharmę, zasady religijne, a wszystko przeciwne do tego jest bezbożnością. Vedy są bezpośrednio Najwyższą Osobą Boga, Narayanem i są samo zrodzone. To usłyszeliśmy od Yamarajy."
W związku z tym Śrila Madhvacarya komentuje:
tapo ‘bhimani rudras tu visnor hrdayam aśritah
vidya rupa tathaivoma visnos tanum upaśrita
śrngarady-akrti-gatah kriyatma paka-śasanah
angesu kratavah sarve madhya-dehe ca dharma-rat
prano vayuś citta-gato brahmadyah svesu devatah
Wszyscy różni półbogowie działają pod ochroną Najwyższej Osoby Boga i swe różne imiona otrzymują odpowiednio do swych różnych czynności.