Służba oddania

"Przytaczamy wiele cytatów. Świadomość Kryszny to poważna edukacja, a nie zwykła religia." - Śrila Prabhupad - PiP rozdz. 16
"To nie jest mój przekaz; to jest przekaz Kryszny. Nie jest to mój wymysł. Ja mogę być niedoskonały, ale prezentuję doskonały przekaz. To jest moim obowiązkiem. Nie mówię, że jestem doskonały. Jestem jedynie przekazicielem, posłańcem. Kiedy listonosz przekazuje ci pewną sumę pieniędzy, to nie są to jego pieniądze. Po prostu je dostarcza. Moim obowiązkiem jest przedstawienie przekazu Kryszny. To wszystko. Cokolwiek mówiłem, było cytatem z Bhagavad-gity. Ani razu nie powiedziałem: "Moim zdaniem... Ja myślę..." Nie. Nie wprowadziłem nic nowego." - Śrila Prabhupad - Prawda i Piękno rozdz.10
Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Służba oddania

Post autor: Vaisnava-Krpa » 04 sty 2012, 22:59

ODDANIE ZGODNE Z ZASADAMI BHAKTI JOGI

"Transcendentalna wiedza oraz brak przywiązania do zadowalania zmysłów naturalnie podążają za Bhakti. (Śrimad Bhagavatam 11.2.43) sprzeczność z tą zasadą oznacza zakłócenie w służbie oddania. Jnana i Vairajna są naturalną konsekwencją oddania dla Pana. (Śrimad Bhagavatam 1.2.7). Gdy bhakti słabnie, jnana i vairajna również zanikają." - Śrimad Bhagavata Mahatmya Śrila Vyasadev – Rozdział 1


"Transcendentalną służbę miłości dla Najwyższego Pana należy pełnić z pełną życzliwością, bez pragnienia korzyści materialnej i roszczenia sobie prawa do owoców swojej pracy oraz bez filozoficznych spekulacji. Taka służba nazywa się czystą służbą oddania" - Bhakti-rasamrta-sindhu (1.1.11)


"Obowiązkiem każdej uwarunkowanej duszy jest zaangażowanie swej zanieczyszczonej świadomości – przywiązanej teraz do przyjemności materialnych – w bardzo poważną służbę oddania, połączoną z wyrzeczeniami. Dzięki tej służbie żywa istota będzie mogła w pełni kontrolować swój umysł i świadomość." - 03.27.05


"Wielbiciele Pana ciągle rozmawiają o chwałach Boga, Najwyższej Osoby. W ten sposób pamiętają zawsze o Bogu i przypominają wzajemnie o Jego cechach i rozrywkach. Swoim oddaniem zgodnym z zasadami bhakti jogi wielbiciele zadowalają Boga, Najwyższą Osobę, który zabiera wszystko co jest dla nich niepomyślne. Będąc oczyszczonymi od wszystkich przeszkód, wielbiciele rozbudzają czystą miłość do Boga i w ten sposób nawet żyjąc w tym świecie ich uduchowione ciała przejawiają symptomy transcendentalnej ekstazy takie jak jeżenie się włosów na ciele." - Ś.B. 11.3.31


„Jeśli ktoś nie jest szczególnie ostrożny, to nawet jeśli podlewa roślinkę służby oddania, mimo to mogą wyrosnąć niepożądane chwasty i powstrzymać postęp. Chodzi o to, że kiedy podlewa się ogród, to szybko rosną nie tylko rośliny pożyteczne, ale również rośliny niepożądane. Jeśli ogrodnik nie widzi tych szkodników i nie wyrywa ich, to zarosną one i zdławią roślinkę służby oddania. Jeśli jednakże ktoś jest staranny i nie dopuszcza do wzrostu niepożądanych roślin, wówczas roślinka oddania rozwija się bujnie i osiąga ostateczny cel, Golokę Vrindavanę. Kiedy, zaangażowana w służbę oddania, żywa istota rozkoszuje się owocem miłości Boga, zapomina o wszelkich religijnych rytuałach i o polepszaniu swojej sytuacji ekonomicznej. Nie pragnie już dłużej przyjemności zmysłowych, ani też nie pragnie stać się jednym z Najwyższym przez stopienie się z Jego światłością.” – Nektar Instrukcji – rozdział 1



07.15.73 Chociaż narodziłem się z łona służącej jako śudra, zaangażowałem się w służbę dla Vaisnavów, dobrze obeznanych z wiedzą wedyjską. Wskutek tego w tym życiu zyskałem sposobność narodzenia się jako syn Pana Brahmy.

07.15.73 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga mówi w Bhagavad-gicie (9.32):
mam hi partha vyapaśritya ye 'pi syuh papa-yonayah
striyo vaiśyas tatha śudras te 'pi yanti param gatim
"O synu Prthy, ci którzy we Mnie przyjmują schronienie, to nawet będąc niższego rodu – kobietami, vaiśyami [kupcami] i śudrami[robotnikami] – najwyższego dostępują przeznaczenia." Nie ma znaczenia, czy ktoś rodzi się jako śudra, kobieta czy vaiśya; jeśli wielokrotnie albo zawsze obcuje z bhaktami (sadhu-sangena), może wznieść się do najwyższej doskonałości. Narada Muni wyjaśnia to w odniesieniu do swego własnego życia. Ruch sankirtana ma wielkie znaczenie, gdyż bez względu na to, czy ktoś jest śudrą,vaiśyą, mleccha, yavaną lub kimkolwiek, to jeśli obcuje z czystym bhaktą, przestrzega jego instrukcji i służy mu, jego życie jest sukcesem. Na tym polega bhakti. Anukulyena krsnanuśilanam. Bhakti polega na pomyślnym służeniu Krsnie i Jego bhaktom.Anyabhilasita-śunyam. Jeśli ktoś nie ma żadnego innego pragnienia poza służeniem Krsnie i Jego bhakcie, wówczas jego życie jest sukcesem. Wyjaśnił to Narada Muni, podając praktyczny przykład z własnego życia.



06.01.17 Najbardziej pomyślną ścieżką w tym materialnym świecie jest z pewnością ta, którą podążają czyści bhaktowie – o wzorowym zachowaniu i najlepszych kwalifikacjach. Ścieżka ta jest wolna od strachu i jest autoryzowana przez śastra.

06.01.17 Znaczenie: Nie należy sądzić, że ścieżkę bhakti podejmują te osoby, które nie są w stanie spełniać rytuałów polecanych w części Ved zwanej karma-kanda, czy też nie są dostatecznie wykształcone, aby spekulować na tematy duchowe. Mayavadi na ogół twierdzą, że ścieżka bhakti jest dla kobiet analfabetów. Jest to bezpodstawny zarzut. Ścieżką bhakti podążali najwięksi uczeni, tacy jak sześciu Gosvamich, Pan Caitanya Mahaprabhu i Ramanujacarya. Są to prawdziwi zwolennicy ścieżki bhakti. Powinniśmy podążać ich śladem, bez względu na to, czy jesteśmy, czy nie jesteśmy wykształceni, albo czy jesteśmy arystokratami. Mahajano yena gatah sa panthah: należy podążać ścieżką mahajanów. Mahajanami są ci, którzy przyjęli ścieżkę służby oddania (suśilah sadhavo yatra narayana-parayanah), gdyż te wielkie osobistości są doskonałymi osobami. Jak oznajmiaŚrimad-Bhagavatam (5.18.12):

yasyasti bhaktir bhagavaty akincana
sarvair gunais tatra samasate surah

"Osoba mająca niezachwiane oddania dla Osoby Boga posiada wszystkie dobre cechy półbogów." Jednakże osoby mniej inteligentne nie rozumieją prawidłowo ścieżki bhakti i dlatego twierdzą, że jest ona dla tych, którzy nie mogą spełniać rytuałów ani spekulować. Jak potwierdziło to tutaj słowo sadhricinah właściwą ścieżka jest bhakti, a nie ścieżka karma-kandy czy jnana-kandy. Mayavadi mogą być suśilah sadhavah (świętymi osobami o prawidłowym zachowaniu), ale mimo to istnieje pewna wątpliwość, czy rzeczywiście robią oni prawdziwy postęp, jako że nie przyjęli ścieżki bhakti. Z drugiej strony, ci którzy podążają ścieżką acaryów, sąsuśilah i sadhavah, i ponadto ich ścieżka jest akuto-bhaya, wolna od strachu. Powinniśmy nieustraszenie podążać za dwunastoma mahajanami i ich linią sukcesji uczniów i w ten sposób osiągnąć wyzwolenie z sideł mayi.



"Czyści bhaktowie czy też wielkie święte osoby, które pragną osiągnąć najwyższy cel w życiu i są całkowicie wolne od wszelkich materialnych pragnień zadowalania zmysłów, stale angażują się w transcendentalną służbę oddania dla Twoich lotosowych stóp." - 08.12.06
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Służba oddania

Post autor: Vaisnava-Krpa » 04 sty 2012, 23:07

08.09.29 W społeczeństwie ludzkim spełniane są różne czynności, których celem jest ochrona bogactwa i życia słowami, umysłem i czynami, lecz wszystkie one spełniane są dla osobistego lub rozszerzonego zadowalania zmysłów związanego z ciałem. Wszystkie te działania zawodzą, ponieważ nie są związane ze służbą oddania. Lecz gdy wykonujemy te same czynności dla zadowolenia Pana, wówczas korzystne rezultaty rozdzielane są wszystkim, tak jak woda lana na korzeń drzewa, rozchodzi się po całym drzewie.

08.09.29 Znaczenie: Na tym polega różnica między działaniami materialistycznymi a czynnościami spełnianymi w świadomości Krsny. Cały świat jest pełen wigoru, co dotyczy karmitów, jnanich, yoginów i bhaktów. Jednakże wszystkie działania – z wyjątkiem czynności spełnianych przez bhaktów, wielbicieli – kończą się porażką oraz są stratą czasu i energii. Moghaśa mogha-karmano mogha-jnana vicetasah: jeśli ktoś nie jest bhaktą, daremne są jego nadzieje i czynności oraz zawodzi jego wiedza. Niewielbiciele pracują dla osobistego zadowolenia zmysłów lub dla zadowolenia zmysłów swojej rodziny, społeczeństwa, społeczności czy narodu, lecz ponieważ wszelkie takie działania nie mają związku z Najwyższą Osobą Boga, są zatem uważane za asat. Słowo asat oznacza złe lub tymczasowe, a sat odnosi się do tego, co jest stałe i dobre. Czynności spełniane dla zadowolenia Krsny są stałe i dobre. Lecz działanie asat, chociaż czasami wysławiane jako filantropia, altruizm, nacjonalizm, ten czy tamten "izm" – nigdy nie przynosi trwałego rezultatu, a więc jest niewłaściwe. Zaś niewielka praca wykonywana w świadomości Krsny jest trwałą wartościową rzeczą i jest wszechdobra, ponieważ została spełniona dla Krsny, wszechdobrego Najwyższej Osoby Boga, który jest przyjacielem każdego (suhrdam sarva-bhutanam). Najwyższa Osoba Boga jest jedynym podmiotem radości i właścicielem wszystkiego (bhoktaram yajna-tapasam sarva-loka-maheśvaram). Tak więc wszelkie działanie spełniane dla Najwyższego Pana jest rzeczą trwałą. I dzięki takim działaniom ten, kto je spełnia, jest natychmiast doceniany. Na ca tasman manusyesu kaścin me priya-krttamah. Bhakta taki, dzięki całkowitej wiedzy o Najwyższej Osobie Boga, natychmiast staje się transcendentalny, chociaż zewnętrznie może się wydawać, że jest zaangażowany w czynności materialistyczne. Jedyna różnica między działaniami materialistycznymi a duchowymi polega na tym, że działanie materialne spełniane jest tylko dla zadowolenia własnych zmysłów, podczas gdy celem czynności duchowych jest zadowolenie transcendentalnych zmysłów Najwyższej Osoby Boga. Działanie duchowe przynosi prawdziwą korzyść każdemu, ale ten, kto spełnia czynności materialne, nie odnosi korzyści, lecz uwikłuje się w prawa karmy.



06.01.16 Mój drogi królu, jeśli grzeszna osoba podejmuje służbę oddania dla bona fide bhakty Pana i w ten sposób uczy się, jak oddać swe życie lotosowym stopom Krsny, może ona oczyścić się całkowicie. Do oczyszczenia tego nie wystarczy jedynie praktyka wyrzeczeń, pokut, brahmacaryi czy innych metod pokutnych, które opisałem wcześniej.

06.01.16 Znaczenie: Słowo tat-purusa odnosi się do osoby nauczającej świadomości Krsny, takiej jak mistrz duchowy. Śrila Narottama dasa Thakura powiedział, chadiya vaisnava-seva nistara payeche keba: "Któż może wyzwolić się z sideł mayi, nie służąc bona fide mistrzowi duchowemu, idealnemu Vaisnavie?" Idea ta została wyrażona również w wielu innych miejscach. Śrimad-Bhagavatam (5.5.2) mówi, mahat-sevam dvaram ahur vimukteh: jeśli ktoś pragnie wyzwolenia z sideł mayi, musi obcować z czystym bhaktą mahatmą. Mahatmą jest ten, kto przez 24 godz. na dobę pełni miłosną służbę dla Pana. Jak Krsna mówi wBhagavad-gicie (9.13):

mahatmanas tu mam partha daivim prakrtim aśritah
bhajanty ananya-manaso jnatva bhutadim avyayam

"O synu Prthy, wielkie, nie ulegające złudzeniu dusze chronione są przez boską naturę. Znając Mnie jako Najwyższą Osobę Boga, pierwszego i nieograniczonego, całkowicie angażują się w służbę oddania." A zatem cechą charakterystyczna mahatmy jest to, że nie ma on żadnego innego zaangażowania poza służbą dla Krsny. Aby wyzwolić się od grzesznych reakcji, rozbudzić swą oryginalną świadomość Krsny i nauczyć się, jak kochać Krsnę, należy pełnić służbę dla Vaisnavy. Taki jest rezultat mahatma-seva. Oczywiście, jeśli ktoś angażuje się w służbę dla czystego bhakty, natychmiast zniszczone zostają reakcje jego grzesznego życia. Służba oddania konieczna jest nie dlatego, aby usunąć niepożądaną ilość grzechów, ale po to, by rozbudzić naszą uśpioną miłość do Krsny. Tak jak mgła znika pod wpływem pierwszych promieni słonecznych, tak nasze grzeszne reakcje zostają natychmiast zniszczone, skoro tylko podejmujemy służbę dla czystego wielbiciela; nie jest konieczny żaden oddzielny wysiłek.
Słowo krsnarpita-pranah odnosi się do bhakty, który dedykuje swe życie służbie dla Krsny, lecz nie w tym celu, by uchronić się od ścieżki wiodącej do piekielnego życia. Bhakta jest narayana-parayana, czyli vasudeva-parayana, co oznacza, że ścieżka Vasudevy, czyli ścieżka służby oddania, jest dla niego wszystkim. Narayana parah sarve na kutaścana bibhyati (Bhag. 6.17.28): taki bhakta nie obawia się udać się gdziekolwiek. Istnieje ścieżka wiodąca do wyzwolenia na wyższych systemach planetarnych i ścieżka wiodąca na planety piekielne, ale narayana-para bhakta jest nieustraszony, bez względu na to, gdzie zostanie zesłany; bez względu na to gdzie jest, jedynie pragnie pamiętać Krsnę. Taki bhakta nie dba o piekło czy niebo; przywiązany jest jedynie do pełnienia służby dla Krsny. Kiedy bhakta zostaje umieszczony w warunkach piekielnych przyjmuje to jako łaskę Krsny: tat te 'nukampam susamiksamanah (Bhag. 10.14.8). Nie protestuje on, "Och, jestem tak wielkim bhaktą Krsny. Dlaczego spotyka mnie ta niedola?" Zamiast tego myśli, "Jest to łaska Krsny." Postawa taka możliwa jest dla bhakty, który pełni służbę dla reprezentanta Krsny. Na tym polega sekret sukcesu.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Służba oddania

Post autor: Vaisnava-Krpa » 04 sty 2012, 23:21

06.01.15 Jedynie rzadka osoba, która podjęła całkowitą, czystą służbę oddania dla Krsny, może skutecznie wykorzenić chwasty grzesznego działania, tak aby już nie odrosły. Może to zrobić po prostu dzięki pełnieniu służby oddania, tak jak słońce może natychmiast rozproszyć mgłę swoimi promieniami.

06.01.15 Znaczenie: Jeśli jednakże ktoś przywiązuje się do służby oddania, jego pragnienia uciech materialnych natychmiast znikają bez oddzielnego wysiłku. Bhaktih pareśanubhavo viraktir anyatra ca: jeśli ktoś jest zaawansowany w świadomości Krsny, natychmiast traci upodobanie do czynności materialnych zarówno grzesznych jak i pobożnych. Jest to sprawdzianem świadomości Krsny. W rzeczywistości przyczyną czynności pobożnych jak niepobożnych, jest ignorancja, ponieważ żywa istota – jako wieczny sługa Krsny – nie ma potrzeby działania dla swego osobistego zadowolenia zmysłów. Dlatego, skoro tylko ktoś powraca na platformę służby oddania, porzuca on swe przywiązanie do wszelkich bezbożnych czynności i zainteresowany jest jedynie tym, co zadowala Krsnę.

Ten proces bhakti, służby oddania dla Krsny (vasudeva-parayana), wyzwala z reakcji wszystkich czynów.
Ponieważ Maharaja Pariksit był wielkim bhaktą, nie mogły go zadowolić odpowiedzi jego guru, Śukadevy Gosvamiego, dotyczącekarma-kandy i jnana-kandy. Dlatego Śukadeva Gosvami, znając bardzo dobrze serce swego ucznia, wyjaśnił transcendentalne szczęście służby oddania. Słowo kecit użyte w tym wersecie oznacza, "paru ludzi, ale nie wszyscy". Nie każdy może stać się świadomy Krsny. Jak Krsna wyjaśnia to w Bhagavad-gicie (7.3):

manusyanam sahasresu kaścid yatati siddhaye
yatatam api siddhanam kaścin mam vetti tattvatah

"Spośród wielu tysięcy ludzi, jeden może dąży do doskonałości, a spośród tych, którzy doskonałość osiągnęli, zaledwie jeden zna Mnie naprawdę." Praktycznie nikt nie rozumie Krsny, takim, jakim On jest, gdyż Krsny nie można zrozumieć poprzez pobożne czynności czy osiągnięcie najwznioślejszej wiedzy spekulatywnej. W rzeczywistości najwyższą wiedzą jest zrozumienie Krsny. Ludzie nieinteligentni, którzy nie rozumieją Krsny, są niezwykle nadęci, sądząc, że są wyzwoleni albo sami stają się Krsną czy Narayanem. Jest to ignorancja. Aby wykazać czystość bhakti, służby oddania, Śrila Rupa Gosvami mówi w Bhakti-rasamrta-sindhu (1.1.11):

anyabhilasita-śunyam jnana-karmady-anavrtam
anukulyena krsnanu- śilanam bhaktir uttama

"Należy pełnić transcendentalną służbę miłości dla Najwyższego Pana Krsny, w sposób życzliwy i bez pragnienia materialnych korzyści czy zysku poprzez czynności karmiczne albo filozoficzną spekulację. To nazywane jest czystą służba oddania." Śrila Rupa Gosvami dalej wyjaśnia, że bhakti jest kleśa-ghni śubhada, co oznacza, że jeśli ktoś podejmuje służbę oddania, całkowicie uwalnia się wówczas od wszelkiego rodzaju niepotrzebnego trudu i materialnego niepokoju i osiąga wszelkie szczęście. Bhakti jest tak potężna, że mówi się o niej również że jest ona moksa-laghutakrt; innymi słowy, minimalizuje ona wagę wyzwolenia.
Niewielbiciele przymusowo podlegają materialnym cierpieniom, ponieważ mają skłonność do popełniania grzesznych czynności karmicznych. Pragnienie popełniania grzechu pozostaje w ich sercach z powodu ignorancji. Te grzeszne czyny dzielą się na trzy kategorie –
pataka,
maha-pataka i
atipataka – i również na
dwie grupy:
prarabdha i
aprarabdha.
Prarabdha odnosi się do grzesznych reakcji, które ktoś cierpi obecnie, a
aprarabdha odnosi się do źródeł potencjalnego cierpienia. Kiedy nasiona (bija) grzesznych reakcji jeszcze nie zaowocowały, reakcje takie nazywane są aprarabdha. Te nasiona grzesznego działania są niewidoczne, lecz są nieograniczone i nikt nie jest w stanie stwierdzić, kiedy zostały zasadzone po raz pierwszy. Z powodu prarabdha, grzesznych reakcji, które już zaowocowały, dana osoba rodzi się w nisko postawionej rodzinie albo cierpi od innych nieszczęść. Jeśli jednakże ktoś przyjmuje służbę oddania, zniszczone zostają wówczas wszystkie fazy grzesznego życia, łącznie z prarabdhą, aprarabdhą i bija. W Śrimad-Bhagavatam (11.14.19) Pan Krsna mówi Uddhavie:

yathagnih susamrddharcih karoty edhamsi bhasmasat
tatha mad-visaya bhaktir uddhavainamsi krtsnaśah

"Mój drogi Uddhavo, służba oddania będąca w związku ze Mną jest niczym płonący ogień, który może spalić na popiół wszelki wrzucony do niego opał grzesznych czynności." To, w jaki sposób służba oddania niszczy reakcje grzesznego życia, wyjaśnione jest w Śrimad-Bhagavatam (3.33.6), w wersecie, który wypowiedziała Devahuti, kiedy instruował ją jej syn, Pan Kapila. Devahuti powiedziała:

yan-namadheya-śravananukirtanad
yat-prahvanad yat-smaranad api kvacit
śvado 'pi sadyah savanaya kalpate
kutah punas te bhagavan nu darśanat

"Mój drogi Panie, nawet jeśli osoba narodzona w rodzinie osób żywiących się psim mięsem słucha i powtarza intonowanie Twych chwał, ofiarowując szacunek Tobie i pamięta o Tobie, natychmiast przewyższa ona bramina i dlatego jest zdolna do spełniania ofiar. Cóż więc można powiedzieć o osobie, która ujrzała Cię bezpośrednio?"

W Padma Puranie znajduje się oznajmienie, że osoby, których serca są zawsze przywiązane do służby oddania dla Pana Visnu, natychmiast uwalniają się od wszelkich reakcji grzesznego życia. Reakcje te na ogół istnieją w czterech fazach. Niektóre z nich są gotowe wydać natychmiastowy rezultat, niektóre z nich są w formie nasion, niektóre są niezamanifestowane, a niektóre istnieją obecnie. Wszystkie takie reakcje zostają natychmiast unieważnione poprzez służbę oddania. Kiedy w czyimś sercu obecna jest służba oddania, wówczas nie ma tam miejsca na pragnienie spełniania grzesznych czynności. Przyczyną grzesznego życia jest ignorancja, to znaczy zapomnienie o swojej konstytucjonalnej pozycji jako wiecznego sługi Boga, ale kiedy ktoś jest w pełni świadomy Krsny, zdaje sobie sprawę z tego, że jest wiecznym sługą Boga.

W związku z tym Śrila Jiva Gosvami komentuje, że bhakti można podzielić na dwie kategorie
(1) santata – służba oddania spełniana bezustannie z wiara miłością i
(2) kadacitki – służba oddania, która nie jest spełniana bezustannie, ale budzi się czasami.
Bezustannie płynącą służbę oddania (santata) również można podzielić na dwie kategorie
(1a) służba oddania pełniona z niewielkim przywiązaniem
(1b) spontaniczna służba oddania.
Przerywaną służbę oddania (kadacitki) można podzielić na trzy kategorie :
(2a) ragabhasamayi – służba oddania w której jest się prawie przywiązanym,
(2b) ragabhasa-śunya-svarupa-bhuta – służba oddania, w której nie ma spontanicznej miłości, ale osoba pełniąca ją lubi konstytucjonalną pozycję służenia
(3b) abhasa-rupa - niewielki ślad służby oddania.

Jeśli chodzi o pokutę, to nawet jeśli ktoś spełnił odrobinę służby oddania, znikają wówczas wszelkie potrzeby poddawania się prayaścitta, pokucie. A zatem pokuta z pewnością nie jest potrzebna wówczas, kiedy ktoś osiągnął spontaniczną miłość albo jeszcze więcej – przywiązanie z miłością, które są oznakami zwiększającego się postępu w kadacitki Wszystkie reakcje grzesznego życia zostają wykorzenione i zniszczone nawet na etapie abhasa-rupa bhakti. Według opinii Śrila Jivy Gosvamiego, słowo kartsnyena oznacza, że nawet jeśli ktoś ma pragnienie popełniania grzechów, korzenie tego pragnienia zostają zniszczone jedynie poprzez abhasa-rupa bhakti. Najbardziej właściwy jest przykład bhaskara, słońca. Cecha bhakti zwana abhasa porównywana jest do brzasku, a nasze nagromadzone grzeszne czyny do mgły. Ponieważ mgła nie rozpościera się na całym niebie, wystarczy, że słońce zamanifestuje swe pierwsze promienie, a wówczas mgła natychmiast zostaje rozproszona. Podobnie, jeśli ktoś ma nawet nikły związek ze służbą oddania, natychmiast znika wszelka mgła jego grzesznego życia.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Służba oddania

Post autor: Vaisnava-Krpa » 04 sty 2012, 23:25

03.27.07 Podczas pełnienia służby oddania należy mieć jednakowy stosunek do wszystkich żywych istot – nie żywiąc do nikogo wrogości, ale też i nie nawiązując z nikim bliskich związków. Należy przestrzegać celibatu, być poważnym i wykonywać swe wieczne zajęcia, składając ich rezultaty w ofierze Najwyższej Osobie Boga.

07.15.45 Znaczenie: Jak Pan mówi w Bhagavad-gicie (18.54):
brahma-bhutah prasannatma na śocati na kanksati
samah sarvesu bhutesu mad-bhaktim labhate param
"Ten, kto jest usytuowany w taki transcendentalny sposób – od razu realizuje Najwyższego Brahmana i staje się w pełni radosnym. Nie rozpacza nigdy ani niczego nie pragnie, jednakowo ustosunkowanym będąc do każdej żywej istoty. W tym stanie osiąga czystą służbę oddania dla Mnie" Z sideł mayi nie można uwolnić się po prostu przez kultywowanie wiedzy, tak jak to robią impersonaliści. Trzeba osiągnąć platformę bhakti.
bhaktya mam abhijanati yavan yaś casmi tattvatah
tato mam tattvato jnatva viśate tad-anantaram
"Jedynie przez służbę oddania można poznać Mnie, Najwyższą Osobę Boga, takim jakim jestem. A będąc w pełni świadomym Mnie, dzięki takiemu oddaniu, można wejść do królestwa Boga." (Bg. 18.55) Dopóki nie osiągnie się etapu służby oddania i łaski mistrza duchowego i Krsny, dopóty istnieje możliwość upadku i ponownego przyjęcia materialnego ciała.



Ś.B. 11.2.12: Czysta służba oddania dla Najwyższego Pana jest tak duchowo potężna, że dzięki samemu słuchaniu o niej, wielbieniu jej chwał, pamiętaniu o niej, przyjęciu jej z szacunkiem i wiarą, lub poprzez wychwalanie innych którzy ją pełnią, nawet ten kto nienawidzi półbogów i innych istot może natychmiast zostać oczyszczonym.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Waldemar
Posty: 743
Rejestracja: 31 paź 2008, 19:03

Re: Służba oddania

Post autor: Waldemar » 06 sty 2012, 02:32

Lectures, June 26, 1974, Melbourne

So when Parikshit Maharaja was informed that he was to die within seven days, he accepted the curse: “Yes, I was wrong to insult the sage.” Otherwise, he could counteract. He was also very powerful. But he did not. So this is the history.

So immediately he left his kingdom, family, children, and went to the bank of the Ganges and sat down there, being prepared for the coming imminent death, within seven days. So because he was emperor of the world… So he was going to die. This news was spread, and all big, big men, great saintly persons, even demigods, they also come to see him. And he was asking everyone, “What is my duty?” So at that time Sukadeva Gosvami also arrived there. Sukadeva Gosvami was a young boy, but paramahamsa. So he was received in that big assembly as the great personality of knowledge. Even his father Vyasadeva was present.

So everyone stood up. His father also stood up to receive him, he was such a great personality. And then he was given a nice seat, as is the custom, to give advice to Maharaja Parikshit: “What was my duty?” But Parikshit Maharaja was, from the beginning of his life, a devotee himself, a devotee of Lord Krishna. And he inquired, “Whether I shall devote or I shall absorb my mind with Krishna consciousness?” Because he was a devotee of Krishna. Many people gathered. They gave different
advices: “Maharaja, you do this at the time of death,” and “Do that,” “Do this.” So there were many big, big persons. He was perplexed. But he was a devotee of Krishna from the very beginning of his life, and thus he inquired, “Whether it is better to absorb the mind in Krishna consciousness?” This was his question.

So in answer to this question, Sukadeva Gosvami replied, variyan esa te prasnah:
“My dear King…”
variyan esa te prasnah krto
loka-hitam nrpa. Nrpa,
“the king,” address. “My dear king, your inquiry is very glorified,”
variyan esa te prasnah krto loka-hitam,
“because on account of this question, whatever I shall reply…” Means he knew. The reply is this Srimad-Bhagavatam. Question was about Krishna, and the reply is Srimad-Bhagavatam, eighteen thousand verses.

And each and every verse is so important that if a serious student studies each and every verse, each verse will take at least one month to understand. And there are eighteen thousand verses. So for serious study of Srimad-Bhagavatam, it will take eighteen thousand months. So eighteen thousand months meaning how many years? One thousand five hundred years. (laughter) It is such an important book, Srimad-Bhagavatam. Each verse is a new verse, not repetition of the same subject. And it is deeply thoughtful. And every verse is, as it is stated here, atmavit-sammatah, approved by persons who are self-realized. Atmavit. Atmavit. Atma means self, and vit means one who knows, well aware of self-realization. They are called atmavit.

Later, at the end of the lecture someone asks-

Gopi-kanta: Srila Prabhupada, what is the exact benefit if a person just takes a Srimad-Bhagavatam on the street and gives some donation to help out the printing costs or whatever?

Prabhupada: That is already explained. They will read. They will see the picture of Krishna. Immediate profit is: they will ask, “What is this picture?” And you will say, “Krishna.” “Oh,” they say, “it is Krishna?”

Then… (laughter) From the beginning of the, what is called, cover, the benefit begins, because the uttering the word “Krishna” is benefit. Then, if he reads… Of course, if he pays for the book, he will read. So you give a chance to the person to know about Krishna. Their life becomes sublime.

Nectar of Devotion 10 Techniques of Hearing and Remembering

Sri Chaitanya Mahaprabhu also recommended this process of hearing as a means of self-realization in the present age of Kali. In this age it is very difficult to follow thoroughly the regulative principles and studies of the Vedas which were formerly recommended. However, if one gives aural reception to the sound vibrated by great devotees and acharyas, that alone will give him relief from all material
contamination.

Therefore it is the recommendation of Chaitanya Mahaprabhu that one should simply hear from authorities who are actually devotees of the Lord. Hearing from professional men will not help. If we hear from those who are actually self-realized, then the nectarean rivers, like those which are flowing on the moon planet, will flow into our ears.


Wykłady, 26 czerwca 1974, Melbourne

Więc kiedy Parikszita Maharaja został poinformowany, że miał umrzeć w ciągu siedmiu dni, przyjął przekleństwo: "Tak, myliłem się obrażać mędrca." W przeciwnym razie mógłby przeciwdziałać. Był również bardzo silny. Ale nie. Więc to jest historia.

Więc natychmiast opuścił swoje królestwo, rodzina, dzieci, i udał się do brzegu Gangesu i usiadł tam, przygotowuje się na przyjście śmierci bliskiego, w ciągu siedmiu dni. Więc dlatego, że był władcą świata ... Tak, że idzie do umrzeć. Ta wiadomość została rozpowszechniona, a wszystkie wielkie, wielkie mężczyzn, wielkie święte osoby, nawet półbogów, i oni nie przyszli do niego. I pytał wszystkich: "Co to ​​jest mój obowiązek?" Więc w tym czasie Śukadeva Goswami także tam dotarł. Śukadeva Goswami był małym chłopcem, ale paramahamsa. Więc został przyjęty w tym wielkim montażu jako wielką osobowość wiedzy. Nawet jego ojciec Vyasadeva był obecny.

Tak więc każdy wstał. Jego ojciec również wstał, aby Go przyjąć, że był wielką osobowością A potem dostał ładne siedzenia, zgodnie ze zwyczajem, doradztwo na rzecz Maharaja Parikszita:. "Jaki był mój obowiązek?" Ale Parikszita Maharadża, z początku jego życia, wielbiciel się, wielbiciel Pana Kriszny. A on zapytał: "Czy będę poświęcać czy mam pochłaniają mój umysł świadomości Kryszny?" Ponieważ był wielbicielem Kryszny. Wiele osób zebrało. Dali różnych
rad: "Maharaja, to zrobić w momencie śmierci" i "Zrób to", "Zrób to" Dlatego w wielu dużych, big osób.. Był zakłopotany. Ale był wielbicielem Kryszny od samego początku jego życia, a więc spytał, "Czy lepiej wchłonąć umysł w świadomości Kryszny?" To było jego pytanie.

Tak więc w odpowiedzi na to pytanie, Śukadeva Gosvami odpowiedział variyan esa te prasnah:
"Mój drogi Króla ..."
variyan esa te prasnah krto
loka-hitam nrpa. Nrpa,
"Król" adres. "Mój drogi królu, zapytanie jest bardzo uwielbiony"
variyan esa te prasnah krto loka-hitam,
", Ponieważ z uwagi na to pytanie, co mam odpowiedzieć ..." Środki wiedział. Odpowiedź jest tym Śrimad-Bhagavatam. Pytanie było o Krysznie, a odpowiedź jest Śrimad-Bhagavatam, osiemnaście tysięcy wersetów.

I każdy werset jest tak ważne, że w przypadku poważnego student uczy każdego wersetu, każdy werset zajmie co najmniej jednego miesiąca, aby zrozumieć. I jest osiemnaście tysięcy wersetów. Tak więc za poważne badania Śrimad-Bhagavatam, to zajmie osiemnaście tysięcy miesiąc. Więc osiemnaście tysięcy miesiąc znaczenia ile lat? Tysiąc pięćset lat. (Śmiech) To jest tak ważną książkę, Śrimad-Bhagavatam. Każdy wiersz jest nowy wiersz, a nie powtarzanie tego samego przedmiotu. I to jest głęboko przemyślane. I każdy werset jest, jak to jest powiedziane, atmavit-sammatah, zatwierdzone przez osoby, które są samo-realizacji. Atmavit. Atmavit. Atma, czyli samo i wit oznacza tego, który wie, zdaje sobie sprawę z samorealizacji. Są one nazywane atmavit.

Później, w końcu ktoś wykład pyta-

Gopi-kanta: Śrila Prabhupada, co jest dokładnie korzyści, jeżeli osoba zajmuje tylko Śrimad-Bhagavatam na ulicy i daje pewne darowizny, aby pomóc koszty druku lub cokolwiek?

Prabhupada: To jest już wyjaśnione. Będą czytać. Ujrzą obraz Kryszny. Natychmiastowych zysków jest: ". Krishna" będą pytać: "Co to jest ten obraz" I będzie powiedzieć: "Och," mówią ", to Krishna"?

Następnie ... (śmiech) Od początku, co nazywa, przykrywać, rzecz zaczyna, bo wypowiadając słowo "Krishna" jest korzystne. Następnie, jeśli czyta ... Oczywiście, jeśli płaci za książkę, będzie czytać. Więc dać szansę osobie wiedzieć o Kryszny. Ich życie staje się wzniosłe.

Nektar Oddania 10 technik przesłuchań i Pamiętając

Śri Caitanya Mahaprabhu także rekomenduje ten proces słuchania jako sposób samorealizacji w tym wieku Kali. W tym wieku bardzo trudno jest podążać dokładnie zasad regulujących i badania Wedy, które dawniej były zalecane. Jednakże, jeśli ktoś daje dźwiękowej odbioru na dźwięk wibruje przez wielkich bhaktów i acharyas, że sama da mu ulgę od wszystkich materiałów
zanieczyszczenia.

W związku z tym zalecenie Chaitanya Mahaprabhu, że trzeba po prostu usłyszeć od władz, które są rzeczywiście wielbicieli Pana. Słuchu z zawodowej mężczyzn nie pomoże. Jeśli słyszymy od tych, którzy są rzeczywiście realizowane siebie, to nektaru rzek, podobnie jak które płyną na planecie księżyc, popłynie do naszych uszu.

Awatar użytkownika
trigi
Posty: 2068
Rejestracja: 09 sie 2011, 13:38
Lokalizacja: UK

Re: Służba oddania

Post autor: trigi » 06 sty 2012, 12:18

Ja bym proponował albo nie umieszczac tłumaczenia z translatora albo zrobic korekte.
Ja dawac tłumaczen translator korekty lub tłumaczenia bez.

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Służba oddania

Post autor: Vaisnava-Krpa » 06 sty 2012, 19:43

Ś.B. 11.2.14.

Aby wyjaśnić służbę oddania dla Pana mędrcy przytaczają historyczną rozmowę pomiędzy wielką duszą, królem Widehy i synami Riszabhy.
Król Nimi powiedział:

11.2.30

Dlatego proszę was łaskawie, o bezgrzeszni, powiedzcie mi co jest najwyższym dobrem? W ostateczności, nawet drobna chwila obcowania z czystymi wielbicielami Boga w tym świecie narodzin i śmierci jest bezcennym skarbem dla każdego człowieka.

11.2 .31

Jeśli uważacie, że jestem w stanie wysłuchać tych tematów to proszę powiedzcie mi jak można pełnić duchową służbę dla Najwyższego Pana. Kiedy żywa istota służy Bogu z miłością to natychmiast zadowala Najwyższego Pana, który w zamian oddaje Siebie Samego uwarunkowanej duszy.

11.2.32

Śri Narada powiedział; O Wasudewo, kiedy król Nimi na zgromadzeniu ofiarnym w ten sposób dociekał o służbie oddania dla Najwyższego Pana, wtedy Jogendrzy, najlepsi ze świętych, szczerze podziękowali mu za pytania i przemówili z wielkim uczuciem.

11.2.33

Śri Kawi przemówił: Osobiście uważam, że osoba, której inteligencja jest bezustannie zakłócana utożsamianiem się z tym tymczasowym światem może uwolnić się od strachu
jedynie przez wielbienie lotosowych stóp Nieomylnego Najwyższego Pana. W trakcie wykonywania służby oddania wszystkie obawy znikają całkowicie.

11.2.34

Nawet ci, którzy są wielkimi ignorantami mogą bardzo łatwo zrozumieć Najwyższego Boga jeśli przyjmą środki przepisane przez Samego Najwyższego Pana. Proces polecany przez Pana jest znany jako bhagawata-dharma, duchowa służba dla Boga, Najwyższej Osoby.

11.2.35

O królu, ktokolwiek przyjmie ścieżkę duchowej służby dla Boga, Najwyższej Osoby, nigdy nie popełni błędu na drodze do doskonałości. Nigdy nie potknie się ani nie upadnie nawet biegnąc z zamkniętymi oczyma.

11.2.36

Wszystkie czynności, słowa, myśli, zmysły, inteligencja czy oczyszczona świadomość, wykonywane zgodnie z naturą nabytą w uwarunkowanym życiu powinny być ofiarowane Najwyższemu Panu w ten sposób: “ Jest to dla przyjemności Pana Narajana.”

11.2.37

Strach pojawia się gdy żywa istota identyfikuje się z materialnym ciałem w trakcie zaabsorbowania się zewnetrzną, iluzoryczną energią Pana. Kiedy żywa istota odwraca się od Najwyższego Pana to zapomina o swojej oryginalnej pozycji jaką jest bycie sługą Najwyższego. Ta skomplikowana, pełna strachu sytuacja jest spowodowana iluzją zwaną, mają. Dlatego też rozsądna osoba powinna zacząć służyć Najwyższemu Panu bez ociągania się. Służba oddania powinna być pełniona zgodnie ze wskazówkami bona fide mistrza duchowego, którego należy przyjąć jako godne czczenia Bóstwo i traktować go jak swoje życie i duszę.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

ParamatmaDas
Posty: 619
Rejestracja: 16 maja 2012, 04:06

Re: Służba oddania

Post autor: ParamatmaDas » 11 paź 2012, 23:32

gb.11.53

Postaci tej, którą teraz oglądasz swoimi transcendentalnymi oczyma, nie można poznać ani przez studiowanie Ved, ani przez odprawianie srogich pokut, ani przez dobroczynność, ani przez praktykowanie kultu. Nie są to środki, poprzez które można zobaczyć Mnie takim, jakim jestem naprawdę.

11.54

Mój drogi Arjuno, tylko poprzez niepodzielną służbę oddania można Mnie zrozumieć takim, jakim jestem, i zobaczyć bezpośrednio, tak jak teraz ty Mnie oglądasz, stojącego oto przed tobą. Tylko tym sposobem można przeniknąć tajemnicę Mojego poznania.

ODPOWIEDZ