Prasadam
: 04 sty 2012, 00:17
08.16.56 Visnu-prasada trzeba rozdawać wśród wszystkich, włączając w to człowieka biednego, ślepego, niewielbiciela i niebramina. Następnie ten, kto spełnia yajnę, wiedząc, że Pan Visnu jest bardzo zadowolony, gdy każdy zostanie wspaniale nakarmiony visnu-prasada, powinien sam je spożyć, wraz ze swymi przyjaciółmi i krewnymi.
Ogólnie rzecz biorąc, człowiek rodzi się jako zwykła istota, i dopiero poprzez procesy oczyszczające rodzi się on ponownie, po raz wtóry. I kiedy widzi on nowe światło i szuka kierownictwa w duchowym rozwoju, zbliża się do mistrza duchowego, aby otrzymać instrukcje z Ved. Mistrz duchowy przyjmuje na ucznia tylko szczerze zainteresowaną osobę, i takiej osobie daje świętą nić. W ten sposób człowiek staje się podwójnie urodzonym, czyli dvija. Po osiągnięciu kwalifikacji jako dvija, można studiować Vedy, a po osiągnięciu biegłości w Vedach, ktoś staje się vipra. Vipra, czyli wykwalifikowany bramin, realizuje Absolut i czyni dalszy postęp, w końcu osiągając pozycję Vaisnavy. Status Vaisnavy jest doktoranckim statusem bramina. Robiący postęp bramin musi koniecznie stać się Vaisnavą, ponieważ Vaisnava jest samozrealizowanym uczonym braminem. (...) Ostatecznym celem varnaśrama-dharmy jest przekształcenie surowego, topornego człowieka w czystego wielbiciela Pana, czyli Vaisnavę. Ś.B. 01.02.02 Znaczenie
07.15.06 Prasada należy ofiarować półbogom, świętym osobom, przodkom, ogółowi ludzi, członkom rodziny, krewnym i przyjaciołom, uważając ich wszystkich za bhaktów Najwyższej Osoby Boga.
07.15.06 Znaczenie: Jak wspomniano powyżej, zalecane jest, aby każdy rozdzielał prasada, uważając wszystkie żywe istoty za integralne cząstki Najwyższego Pana. Nawet karmiąc biednych należy rozdzielać prasada. W Kali-yudze prawie co roku występuje niedobór żywności i wskutek tego filantropowie nie szczędzą pieniędzy, aby nakarmić ubogich. Na określenie tego wynaleźli termindaridra-narayana-seva. Jest to zakazane. Należy obficie rozdzielać prasada, uważając każdego za cząstkę Najwyższego Pana, ale nie należy żonglować słowami, aby z biedaka robić Narayana. Każdy jest związany z Najwyższym Panem, ale nie należy błędnie sądzić, że dzięki temu związkowi z Najwyższą Osobą Boga ktoś stał się Najwyższą Osobą Boga, Narayanem. Taka filozofia Mayavadi jest niezwykle niebezpieczna, szczególnie dla bhakty. Dlatego Śri Caitanya Mahaprabhu ściśle zabronił nam obcowania z filozofami Mayavadi. Mayavadi-bhasya śunile haya sarvanaśa: jeśli ktoś obcuje z filozofią Mayavadi, traci swoje życie w oddaniu.
07.14.18 Dlatego też, mój drogi królu, najpierw ofiaruj prasada braminom i półbogom, a po ich należytym nakarmieniu możesz rozdać prasada innym żywym istotom, odpowiednio do swych możliwości. W ten sposób będziesz w stanie czcić wszystkie żywe istoty – czyli innymi słowy, najwyższą żywa istotę w każdej żywej istocie.
07.14.18 Znaczenie: Proces rozdawania prasada wszystkim żywym istotom jest taki, że najpierw musimy ofiarować prasadabraminom i Vaisnavom, ponieważ półbogowie reprezentowani są przez braminów. W ten sposób będzie czczony Najwyższa Osoba Boga, który usytuowany jest w sercu każdego. Na tym polega wedyjski system ofiarowywania prasada. Kiedykolwiek ma miejsce ceremonia, w której rozdaje się prasada, jest ono ofiarowywane najpierw braminom, później dzieciom i starcom, następnie kobietom a następnie zwierzętom, takim jak psy i inne zwierzęta domowe. Kiedy mowa jest o tym, że Narayana, Najwyższa Istota, usytuowany jest w sercu każdego, nie oznacza to, że wszyscy stali się Narayanem lub też, że jakiś biedak stał się Narayanem. Werset ten odrzuca taką konkluzję.
Madhya 09.53 Znaczenie: Słowo apavitra anna odnosi się do pożywienia, które dla Vaisnavy jest nie do przyjęcia. Innymi słowy, Vaisnava nie może przyjąć żadnego pożywienia ofiarowanego przez avaisnavę w imię maha-prasada. Powinno być to zasadą wszystkich Vaisnavów. Zapytany: "Jak zachowuje się Vaisnava?" Śri Caitanya Mahaprabhu odpowiedział: "Vaisnava musi unikać towarzystwa avaisnavy [asat]". Słowo asat odnosi się do avaisnavy, czyli do kogoś, kto nie jest Vaisnavą. Asat-sanga-tyaga, --- ei vaisnava-acara (Cc. Madhya 22.87). Vaisnava musi być pod tym względem bardzo ścisły i w ogóle nie powinien współpracować z avaisnavą. Jeśli avaisnava zaoferuje pożywienie w imię maha-prasada, nie należy go przyjmować. Takie pożywienie nie może być prasada, ponieważ avaisnava nie może niczego ofiarować Panu. Czasami nauczający w ruchu świadomości Krsny muszą przyjąć pokarm w domu, w którym gospodarz jest avaisnavą; jeżeli jednak pożywienie to zostało ofiarowane Bóstwu, można je zjeść. Vaisnava nie powinien przyjmować zwykłego pożywienia ugotowanego przez avaisnavę. Nawet jeśli avaisnava gotuje pożywienie bez błędu, nie może ofiarować go Panu Visnu i nie można tego uznać za maha-prasada. Zgodnie z Bhagavad-gitą:
patram puspam phalam toyam yo me bhaktya prayacchati
tad aham bhakty-upahrtam aśnami prayatatmanah
"Jeśli ktoś z miłością i oddaniem złoży Mi liść, kwiat, owoc, czy trochę wody w ofierze - przyjmę to." (Bg. 9.26)
Krsna może przyjąć cokolwiek, co z oddaniem ofiarował Jego bhakta. Avaisnava może być wegetarianinem, bardzo czystym kucharzem, ale ponieważ nie może ofiarować tego pożywienia Visnu, więc potrawy, które gotuje, nie mogą być uznane za maha-prasada. Lepiej, żeby Vaisnava zrezygnował z takiego pokarmu jako niedotykalnego.