SŁUŻBA ODDANIA DLA KAŻDEGO DRANIA (DLA NIEPOBOŻNYCH)
: 28 gru 2011, 01:45
SŁUŻBA ODDANIA DLA NIEPOBOŻNYCH (PRAVRITI I NIVRITI)
07.15.47 Według Ved są dwa rodzaje czynności – pravrtti i nivrtti. Czynności pravrtti polegają na wznoszeniu się z niższego stanu materialistycznego życia na wyższy, podczas gdy nivrtti oznacza zanik pragnienia materialnego. Poprzez czynności pravrtti cierpimy z powodu materialnego uwikłania, a poprze czynności nivrtti oczyszczamy się i stajemy się zdolnymi do cieszenia się wiecznym pełnym szczęścia życiem.
07.15.47 Znaczenie: Jak potwierdza Bhagavad-gita (16.7), pravrttim ca nivrttim ca jana na vidur asurah: asury, niewielbiciele, nie potrafią rozróżniać pomiędzy pravrtti i nivrtti. Robią, cokolwiek im się podoba. Osoby takie uważają się za osoby niezależne od mocy natury materialnej i dlatego nie są odpowiedzialne i nie dbają o to, by działać pobożnie. W rzeczywistości nie widzą one różnicy pomiędzy czynnością pobożną i niepobożną. Bhakti oczywiście nie jest uzależniona od czynności pobożnej czy bezbożnej. Jak oznajmia Śrimad-Bhagavatam (1.2.6):
sa vai pumsam paro dharmo yato bhaktir adhoksaje
ahaituky apratihata yayatma suprasidati
"Najwyższym zajęciem [dharmą] dla całej ludzkości jest to, które prowadzi do osiągnięcia miłosnej służby oddania dla transcendentalnego Pana. Taka służba oddania musi być nieprzerwana i niemotywowana, wtedy tylko bowiem może ona całkowicie zadowolić jaźń." Niemniej jednak, osoby działające pobożnie mają lepszą szansę, aby zostać bhaktami. Jak Krsna mówi wBhagavad-gicie (7.16), catur-vidha bhajante mam janah sukrtino 'rjuna: O Arjuno, cztery rodzaje pobożnych ludzi pełni służbę oddania dla Mnie." Jeśli ktoś podejmuje służbę oddania nawet z pewną materialną motywacją, jest uważany za pobożnego, a ponieważ przyszedł do Krsny, stopniowo osiągnie etap bhakti. A wówczas, jak Dhruva Maharaja, odmówi przyjęcia jakiegokolwiek materialnego błogosławieństwa od Pana (svamin krtartho 'smi varam na yace). Dlatego, nawet jeśli ktoś ma skłonności materialne, może przyjąć schronienie lotosowych stóp Krsny i Balaramy, czyli Gaura-Nitai, tak aby wkrótce oczyścił się z wszelkich materialnych pragnień (ksipram bhavati dharmatma śaśvac chantim nigacchati). Skoro tylko ktoś uwalnia się od skłonności do czynności pobożnych i bezbożnych, staje się doskonałym kandydatem do powrotu do domu, z powrotem do Boga.
07.15.52 Znaczenie: Osoby zainteresowane czynnościami materialistycznymi pozostają w cyklu narodzin i śmierci.Pravrtti-marga, czyli skłonność do pozostania w tym materialnym świecie, aby cieszyć się różnego rodzaju zadowalaniem zmysłów, została wyjaśniona w wersecie poprzednim. Obecny werset wyjaśnia, że osoba posiadająca doskonałą wiedzę bramińską odrzuca proces wznoszenia się na wyższe planety i przyjmuje proces nivrtti-margę; innymi słowy, przygotowuje się do powrotu do domu, z powrotem do Boga. Osoby nie będące braminami lecz ateistami, nie wiedzą, co to jest pravrtti-marga czy nivrtti-marga; po prostu za wszelka cenę chcą osiągnąć przyjemność. Dlatego nasz ruch świadomości Krsny uczy bhaktów porzucenia pravrtti-margi i przyjmowanie nivrtti-margi w celu powrotu do domu, z powrotem do Boga. Nie jest to tak łatwo zrozumieć, ale nie jest trudne, jeśli ktoś przyjmuje poważnie świadomość Krsny i usiłuje zrozumieć Krsnę.
_________
Tak więc jak widzimy, służba oddania jest nawet dla demonów, niemniej jednak demonom jest trudniej. Demony też mają swoje miejsce w społeczeństwie i dlatego będąc demonem nie można w imię służby oddania ustalać własnego porządku. Kiedyś do świątyni w Krakowie przyszły osoby od których bardzo śmierdziało. Trivikrama Swami kazał ich wyprosić i wylał wodę na to miejsce gdzie byli. Powiedział, że jeżeli takie osoby będą przychodzić to żadni gentelmani nie będą chcieli przychodzić.
Dlatego jeżeli ktoś jest rzeczywiście transcendentalny nie będzie wtedy pretensjonalny i zaakceptuje dla dobra innych swoją pozycję. Nie można być zakonnicą i ladacznicą jak mówią chrześcijanie, czy nie można służyć Bogu i mamonie. Miłość do Boga bez miłości do jego sług nie jest miłością do Boga. Musi być akceptacja swojej pozycji, i odpowiednia postawa.
Jest historia o prostytutce, która żyła po drugiej stronie ulicy od pewnego bramina. Uważała się za bardzo upadłą, nigdy nie śmiała go odwiedzać z powodu wstydu, mimo, ze była bardzo zainteresowana duchowością, a z kolei bramin, bardzo wykształcony ale medytował ciągle o tej upadłej prostytutce. Kiedy przyszedł na nich czas, prostytutka, która medytowała w nastroju pokory i wzniosłym braminie została wyzwolona a bramin, który medytował o upadłej prostytutce nie został wyzwolony. Dlatego trzeba robić swoje czyli przypisane obowiązki i nie zazdrościć braminom ani nie udawać uttama bhakti. Niemniej jednak nie można akceptować łamania porządku publicznego. Dlatego w służbie oddania ma miejsce również karcenie i zarządzanie.
Nie ma miłości bez odpowiedzialności. Miłość wszystko wybaczy, to są slogany, każdy je zna a tak trudno zrozumieć. Dlatego nawet jeśli ktoś zna wiedzę to może nie wytrzymać prowokacji i zrobi się nieprzyjemnie gdy udaje. Służba naturze materialnej ma swoją siłę przywiązania. Służba oddania bez poluzowania przywiązania powoduje, że ktoś może z hukiem upaść gdy naprężenie czy przegięcie osiągnie stan krytyczny. Dlatego wracamy do varnaśramy a nie do społeczeństwa bezklasowego na platformie materialnej jakby każdy był tak samo dobry jeżeli tylko deklaruje czyste oddanie. To musi być ocenione.
07.15.47 Według Ved są dwa rodzaje czynności – pravrtti i nivrtti. Czynności pravrtti polegają na wznoszeniu się z niższego stanu materialistycznego życia na wyższy, podczas gdy nivrtti oznacza zanik pragnienia materialnego. Poprzez czynności pravrtti cierpimy z powodu materialnego uwikłania, a poprze czynności nivrtti oczyszczamy się i stajemy się zdolnymi do cieszenia się wiecznym pełnym szczęścia życiem.
07.15.47 Znaczenie: Jak potwierdza Bhagavad-gita (16.7), pravrttim ca nivrttim ca jana na vidur asurah: asury, niewielbiciele, nie potrafią rozróżniać pomiędzy pravrtti i nivrtti. Robią, cokolwiek im się podoba. Osoby takie uważają się za osoby niezależne od mocy natury materialnej i dlatego nie są odpowiedzialne i nie dbają o to, by działać pobożnie. W rzeczywistości nie widzą one różnicy pomiędzy czynnością pobożną i niepobożną. Bhakti oczywiście nie jest uzależniona od czynności pobożnej czy bezbożnej. Jak oznajmia Śrimad-Bhagavatam (1.2.6):
sa vai pumsam paro dharmo yato bhaktir adhoksaje
ahaituky apratihata yayatma suprasidati
"Najwyższym zajęciem [dharmą] dla całej ludzkości jest to, które prowadzi do osiągnięcia miłosnej służby oddania dla transcendentalnego Pana. Taka służba oddania musi być nieprzerwana i niemotywowana, wtedy tylko bowiem może ona całkowicie zadowolić jaźń." Niemniej jednak, osoby działające pobożnie mają lepszą szansę, aby zostać bhaktami. Jak Krsna mówi wBhagavad-gicie (7.16), catur-vidha bhajante mam janah sukrtino 'rjuna: O Arjuno, cztery rodzaje pobożnych ludzi pełni służbę oddania dla Mnie." Jeśli ktoś podejmuje służbę oddania nawet z pewną materialną motywacją, jest uważany za pobożnego, a ponieważ przyszedł do Krsny, stopniowo osiągnie etap bhakti. A wówczas, jak Dhruva Maharaja, odmówi przyjęcia jakiegokolwiek materialnego błogosławieństwa od Pana (svamin krtartho 'smi varam na yace). Dlatego, nawet jeśli ktoś ma skłonności materialne, może przyjąć schronienie lotosowych stóp Krsny i Balaramy, czyli Gaura-Nitai, tak aby wkrótce oczyścił się z wszelkich materialnych pragnień (ksipram bhavati dharmatma śaśvac chantim nigacchati). Skoro tylko ktoś uwalnia się od skłonności do czynności pobożnych i bezbożnych, staje się doskonałym kandydatem do powrotu do domu, z powrotem do Boga.
07.15.52 Znaczenie: Osoby zainteresowane czynnościami materialistycznymi pozostają w cyklu narodzin i śmierci.Pravrtti-marga, czyli skłonność do pozostania w tym materialnym świecie, aby cieszyć się różnego rodzaju zadowalaniem zmysłów, została wyjaśniona w wersecie poprzednim. Obecny werset wyjaśnia, że osoba posiadająca doskonałą wiedzę bramińską odrzuca proces wznoszenia się na wyższe planety i przyjmuje proces nivrtti-margę; innymi słowy, przygotowuje się do powrotu do domu, z powrotem do Boga. Osoby nie będące braminami lecz ateistami, nie wiedzą, co to jest pravrtti-marga czy nivrtti-marga; po prostu za wszelka cenę chcą osiągnąć przyjemność. Dlatego nasz ruch świadomości Krsny uczy bhaktów porzucenia pravrtti-margi i przyjmowanie nivrtti-margi w celu powrotu do domu, z powrotem do Boga. Nie jest to tak łatwo zrozumieć, ale nie jest trudne, jeśli ktoś przyjmuje poważnie świadomość Krsny i usiłuje zrozumieć Krsnę.
_________
Tak więc jak widzimy, służba oddania jest nawet dla demonów, niemniej jednak demonom jest trudniej. Demony też mają swoje miejsce w społeczeństwie i dlatego będąc demonem nie można w imię służby oddania ustalać własnego porządku. Kiedyś do świątyni w Krakowie przyszły osoby od których bardzo śmierdziało. Trivikrama Swami kazał ich wyprosić i wylał wodę na to miejsce gdzie byli. Powiedział, że jeżeli takie osoby będą przychodzić to żadni gentelmani nie będą chcieli przychodzić.
Dlatego jeżeli ktoś jest rzeczywiście transcendentalny nie będzie wtedy pretensjonalny i zaakceptuje dla dobra innych swoją pozycję. Nie można być zakonnicą i ladacznicą jak mówią chrześcijanie, czy nie można służyć Bogu i mamonie. Miłość do Boga bez miłości do jego sług nie jest miłością do Boga. Musi być akceptacja swojej pozycji, i odpowiednia postawa.
Jest historia o prostytutce, która żyła po drugiej stronie ulicy od pewnego bramina. Uważała się za bardzo upadłą, nigdy nie śmiała go odwiedzać z powodu wstydu, mimo, ze była bardzo zainteresowana duchowością, a z kolei bramin, bardzo wykształcony ale medytował ciągle o tej upadłej prostytutce. Kiedy przyszedł na nich czas, prostytutka, która medytowała w nastroju pokory i wzniosłym braminie została wyzwolona a bramin, który medytował o upadłej prostytutce nie został wyzwolony. Dlatego trzeba robić swoje czyli przypisane obowiązki i nie zazdrościć braminom ani nie udawać uttama bhakti. Niemniej jednak nie można akceptować łamania porządku publicznego. Dlatego w służbie oddania ma miejsce również karcenie i zarządzanie.
Nie ma miłości bez odpowiedzialności. Miłość wszystko wybaczy, to są slogany, każdy je zna a tak trudno zrozumieć. Dlatego nawet jeśli ktoś zna wiedzę to może nie wytrzymać prowokacji i zrobi się nieprzyjemnie gdy udaje. Służba naturze materialnej ma swoją siłę przywiązania. Służba oddania bez poluzowania przywiązania powoduje, że ktoś może z hukiem upaść gdy naprężenie czy przegięcie osiągnie stan krytyczny. Dlatego wracamy do varnaśramy a nie do społeczeństwa bezklasowego na platformie materialnej jakby każdy był tak samo dobry jeżeli tylko deklaruje czyste oddanie. To musi być ocenione.