OCHRONA KRÓW
09.06.07 Następnie syn Iksvaku, Vikuksi, udał się do lasu i zabił wiele zwierząt odpowiednich do tego, by ofiarować je jako obiaty. Ale będąc zmęczonym i głodnym, zapomniał się i zjadł zabitego przez siebie królika.
09.06.07 Znaczenie: Jest rzeczą wiadomą, że ksatriyowie zabijali zwierzęta w lesie, gdyż mięso ich nadawało się do ofiarowania w szczególnego rodzaju yajnach. Ofiarowywanie obiat przodkom w ceremonii znanej jako śraddha jest także pewnego rodzajuyajną. W tej yajni ofiarowuje się mięso zdobyte w lesie na polowaniu. Jednakże w obecnym wieku, w Kali-yudze, tego rodzaju ofiary są zakazane. Powołując się na Brahma-vaivarta Puranę, Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział:
aśvamedham gavalambham sannyasam pala-paitrkam
devarena sutotpattim kalau panca vivarjayet
"W tym wieku Kali zakazuje się pięciu czynności:
składania konia w ofierze,
składania krowy w ofierze,
przyjmowania sannyasy,
ofiarowywania przodkom oblacji z mięsa i
płodzenia dzieci w łonie żony brata."
Słowo pala-paitrkam, odnosi się do ofiarowania mięsa jako obiat dla przodków. Niegdyś ofiary takie były dozwolone, ale w tym wieku są zakazane. W tym wieku, w Kali-yudze, każdy jest ekspertem w polowaniu na zwierzęta, lecz większość ludzi jest śudrami,nie ksatriyami. Natomiast zgodnie z nakazami wedyjskimi, tylko ksatriyom wolno polować, podczas gdy śudrowie mogą jeść mięso po uprzednim ofiarowaniu kozy lub innego pomniejszego zwierzęcia przed bóstwem bogini Kali czy podobnych półbogów.
Ogólnie rzecz biorąc, jedzenie mięsa nie jest całkowicie zabronione. Określone klasy ludzi mają pozwolenie na jedzenie mięsa, odpowiednio do różnych okoliczności i nakazów.
Jednakże wszystkich obowiązuje ścisły zakaz jedzenia wołowiny. W Bhagavad-gicie Krsna osobiście mówi o go-raksyam, ochronie krów. Osoby żywiące się mięsem mają pozwolenie na spożywanie go odpowiednio do swoich różnych pozycji oraz wskazówek śastr. Nigdy jednak nie jest to mięso krowy. Krowy muszą mieć zapewnioną wszelką ochronę.
06.04.09 Znaczenie: Dzięki prawom natury czy aranżacji Najwyższej Osoby Boga, żywa istota jednego rodzaju służy za pokarm innym. Jak wspomniano tutaj, dvi-padam ca catus-padah: czteronożne zwierzęta (catus-padah), jak również pokarm zbożowy są pożywieniem dla istot ludzkich (dvi-padam). Te czteronożne zwierzęta to takie jak sarny i kozy, a nie krowy, które powinny być chronione. Na ogół ludzie wyższych klas społeczeństwa – bramini, ksatriyowie i vaiśyowie – nie jedzą mięsa. Czasami ksatriyowie udają się do lasu, aby zabijać zwierzęta, takie jak jelenie, ponieważ muszą nauczyć się sztuki zabijania i czasami również jedzą takie zwierzęta. Również śudrowie jedzą zwierzęta, takie jak kozy.
Jednakże istoty ludzkie nigdy nie powinny zabijać i jeść krów. Wszystkie śastra stanowczo zabraniają zabijania krów. W istocie, ten kto zabija krowę, musi cierpieć przez tyle lat, ile jest włosów na jej ciele. Manu-samhita mówi, pravrttir esa bhutanam nivrttis tu maha-phala: w tym materialnym świecie mamy wiele skłonności, ale człowiek ma obowiązek ograniczyć te skłonności. Osoby pragnące jeść mięso mogą zadowolić żądania swych języków jedząc niższe zwierzęta, ale nigdy nie powinni zabijać krów, które w rzeczywistości uważane są za matki ludzkiego społeczeństwa, ponieważ dostarczają mleko. Śastra szczególnie polecają, krsi-goraksya: grupa vaiśya w społeczeństwie ludzkim powinna zadbać o pożywienie dla całego społeczeństwa poprzez działalność rolniczą i powinna dawać pełną ochronę krowom, które są zwierzętami najbardziej pożytecznymi, ponieważ dostarczają ludzkiemu społeczeństwu mleka.
09.15.24 Mędrzec Jamadagni, który oddawał się w lesie wielkim wyrzeczeniom, bardzo dobrze przyjął króla, wraz z jego żołnierzami, ministrami i nosicielami. Dostarczył wszystkiego, co potrzebne do wielbienia takich gości, jako że miał krowę kamadhenu, która była w stanie dostarczyć wszystkiego.
09.15.24 Znaczenie: Brahma-samhita informuje nas, że w świecie duchowym, a zwłaszcza na planecie Goloka Vrndavana, na której przebywa Krsna, pełno jest krów surabhi (surabhir abhipalayantam). Krowa surabhi jest nazywana również kamadhenu.Chociaż Jamadagni miał tylko jedną kamadhenu, mógł otrzymać od niej wszystko, czek pragnął. Mógł zatem przyjąć króla z jego liczną świtą zwolenników, ministrów, żołnierzy, zwierząt i nosicieli lektyk. Gdy mówimy o królu, zdajemy sobie sprawę z tego, że towarzyszy mu wielu stronników. Jamadagni był w stanie odpowiednio przyjąć wszystkich zwolenników króla i nakarmić ich do syta pożywieniem przygotowanym w ghee. Król był zdumiony tym jak bogaty był Jamadagni mając tylko jedną krowę. Dlatego też stał się zazdrosny o tego wielkiego mędrca. To był początek jego obrazy. Paraśurama, inkarnacja Najwyższej Osoby Boga, zabił Kartaviryarjunę, ponieważ był zbyt dumny. Ktoś może mieć niezwykłe bogactwo w tym materialnym świecie, lecz jeśli unosi się dumą i działa kapryśnie, Najwyższa Osoba Boga ukarze go. Taką oto naukę powinniśmy wyciągnąć z tej historii, w której Paraśurama rozgniewał się na Kartaviryarjunę oraz zabił go i dwadzieścia jeden razy uwolnił cały świat od ksatriyów.
09.15.25 Kartaviryarjuna pomyślał, że Jamadagni był potężniejszy i bogatszy od niego, ponieważ miał klejnot w postaci kamadhenu. Dlatego on i jego ludzie Haihayowie nie docenili przyjęcia zgotowanego przez Jamadagniego. Przeciwnie, chcieli posiadać tę kamadhenu, która była pożyteczna przy spełnianiu ofiary agnihotra.
09.15.25 Znaczenie: Dzięki spełnianiu agnihotra-yajni oczyszczonym masłem uzyskanym od kamadhenu, Jamadagni był potężniejszy od Kartaviryarjuny. Nie można spodziewać się, aby każdy posiadał taką krowę. Niemniej jednak zwykły człowiek może mieć zwykłą krowę,
chronić ją, otrzymywać od niej wystarczającą ilość mleka i wykorzystywać je do produkcji masła i oczyszczonego ghee, które jest szczególnie przydatne do spełniania agnihotra-yajni. Jest to możliwe dla każdego. Toteż widzimy, że w Bhagavad-gicie Pan Krsna doradza go-raksya,
ochronę krów. Jest to istotne, bo gdy właściwie będzie się dbać o krowy, na pewno dostarczą wystarczającej ilości mleka.
W Ameryce mamy praktyczne doświadczenie tego, że na różnych farmach naszego ISKCON-u zapewniamy krowom właściwą ochronę i otrzymujemy aż nadto mleka. Na innych farmach krowy nie dają tak dużo mleka jak na naszych; ponieważ nasze krowy bardzo dobrze wiedzą, że nie zabijemy ich, są szczęśliwe i dają mleko w obfitości. Tak więc ta instrukcja dana przez Pana Krsnę, go-raksya – jest niezwykle znacząca. Cały świat musi uczyć się od Krsny, jak żyć szczęśliwie bez niedostatku, po prostu dzięki produkcji zbóż (annad bhavanti bhutani) i
ochronie krów (go-raksya). Krsi-goraksya-vanijyam vaiśya-karma svabhavajam. Ci, którzy należą do trzeciej warstwy społeczeństwa ludzkiego, mianowicie kupcy, muszą mieć ziemię, by produkować zboże i
chronić krowy. Jest to zalecenie Bhagavad-gity. Gdy chodzi o
ochronę krów, to mięsożercy będą protestować, lecz możemy im odpowiedzieć, że skoro Krsna podkreśla
ochronę krów, zatem ci, którzy są skłonni jeść mięso, mogą jeść ciała zwierząt o mniejszym znaczeniu, takich jak wieprze, psy, kozły i owce. Ale nie powinni porywać się na życie krowy, jako że jest to zgubne dla duchowego postępu społeczeństwa ludzkiego.
09.15.26 Znaczenie: W życiu ludzkim trzeba nauczyć się spełniać yajne. Jak zostaliśmy poinformowani w Bhagavad-gicie (3.9), yajnarthat karmano 'nyatra loko 'yam karma-bandhanah: jeśli nie będziemy spełniać yajni, będziemy po prostu bardzo ciężko pracować dla zadowalania zmysłów, niczym psy i wieprze.
To nie jest cywilizacja. Istota ludzka powinna być wyszkolona w spełnianiu yajni. Yajnad bhavati parjanyah. Jeśli yajne będą spełniane regularnie, wtedy z nieba spadnie odpowiednia ilość deszczu. A gdy opady deszczu są regularne, ziemia będzie żyzna i zdolna produkować wszystko, co potrzebne jest do życia. Dlatego yajna jest rzeczą podstawową. Przy jej spełnianiu rzeczą zasadniczą jest oczyszczone masło, a po to by je uzyskać; istotna jest ochrona krów.
Jeśli więc odrzucimy wedyjską drogę cywilizacji, z pewnością będziemy cierpieć.
Tzw. uczeni i filozofowie nie znają sekretu sukcesu w życiu, dlatego cierpią w rękach prakrti, natury (prakrteh kriyamanani gunaih karmami sarvaśah). Niemniej jednak, chociaż są zmuszani do cierpienia, myślą, że czynią postęp w cywilizacji (ahankara-vimudhatma kartaham iti manyate).
Dlatego
przeznaczeniem ruchu świadomości Krsny
jest przywrócenie takiej cywilizacji,
w której każdy będzie szczęśliwy.
Taka jest motywacja naszego ruch świadomości Krsny.
Yajne sukhena bhavantu.