Madhya 08.09 Następnego ranka Pan Śri Caitanya Mahaprabhu, pogrążony w wielkiej ekstazie miłości, wyruszył w podróż. Nie znał właściwego kierunku i szedł tak przez cały dzień i noc.
Madhya 08.10 Tak jak wcześniej, Śri Caitanya Mahaprabhu nawrócił na Vaisnavizm wielu ludzi, których napotkał po drodze. Po kilku dniach Pan dotarł na brzeg rzeki Godavari.
Madhya 08.11 Na widok rzeki Godavari Pan przypomniał Sobie rzekę Yamunę, a las nad brzegami rzeki przywołał w Jego pamięci Vrndavana-dhamę.
Madhya 08.12 Przez pewien czas Pan, w typowy dla Siebie sposób, tańczył i śpiewał w tym lesie, po czym przekroczył rzekę i wykąpał się na drugim brzegu.
Madhya 08.13 Pan wykąpał się w rzece, a następnie oddalił się nieco od miejsca kąpieli i zaczął śpiewać święte imię Krsny.
Madhya 08.14 W tym czasie, zamierzając wziąć kąpiel, przybył tam w palankinie Ramananda Raya. Towarzyszyły mu dźwięki muzyki.
Madhya 08.15 Ramanandzie Rayi towarzyszyło wielu braminów, którzy przestrzegali zasad wedyjskich. Zgodnie z wedyjskimi rytuałami Ramananda Raya wykąpał się i ofiarował obiaty swoim przodkom.
Madhya 08.16 Śri Caitanya Mahaprabhu zorientował się, że to Ramananda Raya był osobą, która przybyła, by wykapać się w rzece. Pan tak bardzo pragnął go spotkać, że Jego umysł natychmiast zaczął za nim biec.
Madhya 08.17 Chociaż w umyśle Śri Caitanya Mahaprabhu podążał za nim, to nadal cierpliwie siedział. Gdy Ramananda Raya ujrzał wspaniałego sannyasina, podszedł, by Go zobaczyć.
Madhya 08.18 Wówczas Śrila Ramananda Raya ujrzał Śri Caitanyę Mahaprabhu błyszczącego niczym setki słońc. Pan okryty był szafranowymi szatami. Jego ciało było duże i mocno zbudowane, a Jego oczy przypominały płatki lotosu.
Madhya 08.19 Widok tego wspaniałego sannyasina zdumiał Ramanandę Rayę. Podszedł do Niego i ofiarował pełne szacunku pokłony padając płasko niczym kij.
Madhya 08.20 Pan powstał i poprosił Ramanandę Rayę, by podniósł się i mantrował święte imię Krsny. W rzeczywistości Śri Caitanya Mahaprabhu bardzo pragnął go uścisnąć.
Madhya 08.21 Wtedy Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał, czy jest on Ramanandą Rayą, a on odpowiedział: "Tak, jestem Twym uniżonym sługą i należę do społeczności śudrów."
Madhya 08.22 Następnie Śri Caitanya Mahaprabhu bardzo mocno uścisnął Ramanandę Rayę. W rzeczywistości, zarówno pan, jak i sługa niemalże utracili świadomość z powodu ekstatycznej miłości.
Madhya 08.23 Ich naturalna wzajemna miłość obudziła się w nich i obaj uścisnęli się i upadli na ziemię.
Madhya 08.23 Znaczenie: Śrila Ramananda Raya był inkarnacją gopi Viśakhy. Ponieważ Śri Caitanya Mahaprabhu był Samym Panem Krsną, w naturalny sposób rozbudziła się miłość między Viśakhą a Krsną. Śri Krsna Caitanya Mahaprabhu jest połączeniem Śrimati Radharani i Krsny. Gopi Viśakha jest główną gopi asystującą Śrimati Radharani. Ramananda Raya i Śri Caitanya Mahaprabhu objęli się, gdyż rozbudziła się ich naturalna miłość.
Madhya 08.24 Gdy objęli się nawzajem, pojawiły się symptomy ekstazy - bezwład, pocenie się, łzy, drżenie, mocne bicie serca i bladość. Słowo "Krsna" niepewnie wydobywało się z ich ust.
Madhya 08.25 Gdy stereotypowi rytualni bramini przestrzegający zasad wedyjskich ujrzeli tę ekstatyczną manifestację miłości, ogarnęło ich zdumienie. Wszyscy zaczęli zastanawiać się w taki oto sposób.
Madhya 08.26 Bramini ci pomyśleli: "Widzimy, że od tego sannyasina bije blask, który jest niczym promienność Brahmana, ale jak to jest, że płacze On po objęciu śudry, członka czwartej grupy w porządku społecznym?"
Madhya 08.27 Pomyśleli: "Ramananda Raya jest gubernatorem Madrasu, bardzo uczoną i poważną osobą, maha-panditą, ale po dotknięciu tego sannyasina stał się niespokojny jak szaleniec."
Madhya 08.28 Gdy bramini rozmyślali w ten sposób o czynach Śri Caitanyi Mahaprabhu i Ramanandy Rayi, Śri Caitanya Mahaprabhu zauważył ich i powstrzymał Swoje transcendentalne emocje.
Madhya 08.28 Znaczenie: Ramananda Raya miał bardzo bliski związek ze Śri Caitanyą Mahaprabhu; dlatego można go przyjąć za sajatiya, osobę z bliskiego otoczenia Pana. Natomiast bramini byli zwolennikami rytuałów wedyjskich i nie mogli mieć intymnego związku ze Śri Caitanyą Mahaprabhu. Skutkiem tego nazywani są vijatiya-loka. Innymi słowy, nie byli oni czystymi bhaktami. Ktoś może być wielce uczonym braminem, ale jeśli nie jest czystym bhaktą, to jest on vijatiya, człowiekiem wykluczonym z kasty, poza służbą oddania - innymi słowy, niewielbicielem. Chociaż Śri Caitanya Mahaprabhu i Ramananda Raya obejmowali się w ekstazie, Pan pohamował Swoje transcendentalne emocje, gdy zauważył postronnych braminów.
Madhya 08.29 Gdy opamiętali się, usiedli i Śri Caitanya Mahaprabhu uśmiechnął się oraz przemówił w ten sposób.
Madhya 08.30 "Sarvabhauma Bhattacarya mówił o twoich dobrych cechach i uczynił wielki wysiłek, by Mnie przekonać, abym się z tobą spotkał.
Madhya 08.31 "W rzeczywistości przyszedłem tu tylko po to, by się z tobą spotkać. Szczęśliwie się składa, że spotkałem cię tutaj nawet bez czynienia wysiłku."
Madhya 08.32 Ramananda Raya odrzekł: "Sarvabhauma Bhattacarya myśli o mnie jako o swoim słudze. Nawet pod moją nieobecność troszczy się o moje dobro.
Madhya 08.33 Dzięki jego łasce otrzymałem możliwość spotkania Cię tutaj. Dlatego uważam, że dzisiaj stałem się szczęśliwą ludzką istotą.
Madhya 08.34 "Widzę, że darzysz Sarvabhaumę Bhattacaryę szczególną łaską. Dlatego dotknąłeś mnie, chociaż jestem niedotykalny. Przyczyną tego jest jedynie jego miłość do Ciebie.
Madhya 08.35 "Ty jesteś Najwyższą Osobą Boga, Samym Narayanem, a ja jestem tylko sługą rządowym zainteresowanym materialistycznymi czynnościami. Prawdę powiedziawszy, jestem najniższym pomiędzy ludźmi czwartej klasy.
Madhya 08.36 "Nie obawiasz się nakazów wedyjskich mówiących, że nie powinieneś obcować z śudrą. Dotknięcie mnie nie wywołuje w Tobie odrazy, chociaż Vedy zabraniają Ci obcowania z śudrami.
Madhya 08.36 Znaczenie: W Bhagavad-gicie (9.32) Pan mówi:
mam hi partha vyapaśritya ye 'pi syuh papa-yonayah
striyo vaiśyas tatha śudras te 'pi yanti param gatim
"O synu Prthy, ci, którzy we Mnie przyjmują schronienie, to nawet będąc niższego rodu - kobietami, vaiśyami (kupcami) i śudrami (robotnikami) - najwyższego dostępują przeznaczenia."
Słowo papa-yonayah znaczy "narodzeni z kobiet niższej klasy". Vaiśyowie są kupcami, a śudrowie, czyli robotnicy, są sługami. Zgodnie z klasyfikacją wedyjską należą oni do niższego porządku społecznego. Życie niskiego stanu oznacza życie bez świadomości Krsny. Wysokie i niskie pozycje w społeczeństwie oceniano biorąc pond uwagę świadomość Krsny danej osoby. Uważa się, że na najwyższej platformie jest bramin, ponieważ zna on Brahmana, Prawdę Absolutną. Druga kasta, kasta ksatriyów, także zna Brahmana, ale nie tak dobrze jak bramini. Vaiśyowie i śudrowie nie mają jasnego zrozumienia świadomości Boga, ale jeśli dzięki łasce Krsny i mistrza duchowego podejmą świadomość Krsny, to nie pozostaną w niższych kastach (papa-yonayah).Jest wyraźnie powiedziane: te 'pi yanti param gatim.
Dopóki nie osiągnie się najwyższego standardu życia, dopóty nie można powrócić do domu, do Boga. Ktoś może być śudrą, vaiśyą czy kobietą, ale jeśli jest usytuowany w służbie dla Pana w świadomości Krsny, nie powinien być uważany za stri, śudrę, vaiśyę, czy osobę niższą od śudry. Nawet jeśli osoba pełniąca służbę dla Pana pochodzi z rodziny niskiego stanu, nigdy nie należy uważać jej za taką. Padma Purana zakazuje: viksate jati-samanyat / sa yati narakam dhruvam. Gdy ktoś rozważa bhaktę Pana w kategoriach narodzin, szybko zdąża do piekła. Chociaż Śri Ramananda Raya narodził się rzekomo w rodzinie śudrów, nie należy go uważać za śudrę, gdyż był on wielkim zaawansowanym bhaktą. W rzeczywistości był na platformie transcendentalnej. Dlatego Śri Caitanya Mahaprabhu uścisnął go. Z powodu duchowej pokory Śri Ramananda Raya przedstawił siebie jako śudrę (raja-sevi visayi śudradhama). Nawet jeśli ktoś jest zaangażowany w służbę dla rządu, czy w jakikolwiek inny interes pieniężny - krótko mówiąc, materialistyczne życie - musi tylko przyjąć świadomość Krsny. Świadomość Krsny jest procesem bardzo prostym. Trzeba jedynie mantrować święte imiona Pana i ściśle przestrzegać zasad zakazujących grzesznego działania. W ten sposób nie można być dłużej uważanym za niedotykalnego, za visayi czy śudrę. Osoba zaawansowana w życiu duchowym nie powinna obcować z niewielbicielami - mianowicie z ludźmi będącymi na służbie rządowej i z ludźmi zaangażowanymi w materialistyczne czyny dla zadowalania zmysłów, czy też w służbę dla innych. Tacy ludzie uważani są za visayi, materialistycznych. Jest powiedziane:
niskincanasya bhagavad-bhajanonmukhasya
param param jigamisor bhava-sagarasya
sandarśanam visayinam atha yositam ca
ha hanta hanta visa-bhaksanato 'py asadhu
"Osoby, która jest bardzo poważnie zaangażowana w kultywowanie służby oddania, mając na celu przekroczenie oceanu niewiedzy, i która całkowicie zaniechała wszelkich materialnych działań, nie należy nigdy uważać za śudrę, vaiśyę czy kobietę." (Śri Caitanya-candrodaya-nataka 8.23)
Madhya 08.37 "Jesteś Samą Najwyższą Osobą Boga; dlatego nikt nie może zrozumieć Twojego celu. Dzięki Swojej łasce dotykasz mnie, chociaż Vedy nie sankcjonują tego.
Madhya 08.37 Znaczenie: Sannyasina obowiązuje ścisły zakaz oglądania visayi i materialistycznych ludzi. Jednakże Śri Caitanya Mahaprabhu, z powodu Swego bezgranicznego i bezprzyczynowego miłosierdzia, mógł okazać łaskę każdemu, bez względu na narodziny i pozycję.
Madhya 08.38 "Przyszedłeś tutaj specjalnie po to, by mnie wyzwolić. Jesteś tak miłosierny, że Sam możesz wybawić wszystkie upadłe dusze.
Madhya 08.38 Znaczenie: Śrila Narottama dasa Thakura śpiewa w swojej Prarthanie (40):
śri-krsna-caitanya-prabhu daya kara more,
toma vina ke dayalu jagat samsare
patita-pavana-hetu tava avatara,
mo-sama patita prabhu na paibe ara
"Mój drogi Panie, proszę, bądź dla mnie łaskawy. Kto w tych trzech światach może być bardziej miłosierny od Twej Wielebności? Pojawiasz się jako inkarnacja po to tylko, by nawrócić uwarunkowane, upadłe dusze, ale zapewniam Cię, że nie znajdziesz duszy bardziej upadłej ode mnie."
Szczególną misją Śri Caitanyi Mahaprabhu jest wyzwolenie upadłych dusz. Oczywiście, według standardów zachowania wedyjskiego w tym wieku Kali mało kto nie jest upadły. W Swoich naukach do Rupy Gosvamiego Śri Caitanya w taki oto sposób opisał tzw. zwolenników religii wedyjskiej (Madhya 19.146):
veda-nistha-madhye ardheka veda 'mukhe' mane
veda-nisiddha papa kare, dharma nahi gane
Tzw. zwolennicy zasad wedyjskich akceptują Vedy tylko formalnie, lecz działają wbrew wedyjskim zasadom. Jest to znamienne dla tego wieku Kali. Ludzie twierdzą, że działają zgodnie z jakimś określonym rodzajem religii, oficjalnie mówiąc: "Jestem hindusem, jestem muzułmaninem, jestem chrześcijaninem, jestem tym czy tamtym", ale w rzeczywistości nikt nie przestrzega zasad głoszonych przez religijne pisma objawione. To jest chorobą tego wieku. Ale miłosierny Śri Caitanya Mahaprabhu doradził nam, abyśmy po prostu śpiewali maha-mantrę Hare Krsna: harer nama harer nama harer nama eva kevalam. Pan może wyzwolić każdego bez wyjątku, mimo że ktoś mógł nawet podupaść w przestrzeganiu nakazów pism objawionych. To jest szczególna łaska Śri Caitanyi Mahaprabhu. Dlatego też jest On nazywany patita-pavana, wyzwolicielem upadłych dusz.