NAMA-HATTA

Każdy, kto próbuje stać się w pełni świado­mym Kryszny, musi poznać chwały Pana na tyle, na ile są one możliwe do zrozumienia. (CC Adi 2.117)


Najlepszą pracą jest praca, której celem jest zadowolenie Najwyższego Pana, a najlep­szym wykształceniem jest to, które wzmaga naszą świadomość Kryszny. (Madhya 8.248)


Najwyższego Pana nie można osiągnąć dzię­ki doskonałym wyjaśnieniom, bystrej inte­ligencji czy nawet przez długotrwałe słucha­nie. Osiąga Go jedynie ten, kogo On Sam wybiera. Takiej osobie manifestuje Swą wła­sną formę. (Madhya 12.61)

Pan Kryszna doznaje radości poprzez manifestowanie się jako: mistrzowie duchowi, wielbiciele, różne energie, inkarnacje i pełne części. Wszystkie te sześć są w jednym. (Śri Czejtanja-czaritamrita Adi-lila 1.32)

"Wszystkie żywe istoty w świecie materialnym i duchowym ostatecznie narodziły się z Ciebie, gdyż Ty jesteś Duszą Najwyższą ich wszystkich." (Śri Czejtanja-czaritamrita Adi-lila 2.36)

Pan Śri Kryszna, pogrążony w takiej transcendentalnej miłości, raduje się we Wradży razem ze Swoimi oddanymi sługami, przyjaciółmi, rodzicami i kochankami. (Śri Czejtanja-czaritamrita Adi-lila 3.12)

Antya 20.21

"Ten, kto myśli, że jest bardziej znikomy niż trawa, kto jest bardziej tolerancyjny niż drzewo i nie oczekuje honoru dla siebie, lecz zawsze gotów jest okazać wszelki szacunek innym, ten z łatwością może bezustannie intonować święte imię Pana.
Antya 20.22

"Takie są symptomy tego, kto intonuje maha-mantrę Hare Krsna. Chociaż jest on bardzo wzniosły, sądzi, że jest bardziej znikomy niż trawa na ziemi i podobnie jak drzewo toleruje wszystko na dwa sposoby.
Antya 20.23

"Drzewo nie protestuje, gdy jest ścinane, i nikogo nie prosi o wodę, nawet gdy usycha.
Antya 20.24

"Drzewo każdemu bez wyjątku daje swoje owoce, kwiaty i wszystko, co ma. Toleruje palący żar i potoki deszczu, mimo to daje innym schronienie.
Antya 20.25

"Chociaż Vaisnava jest osobą najwznioślejszą, wolny jest od dumy i wszystkim okazuje szacunek, wiedząc, że każdy jest miejscem, w którym przebywa Krsna.
Antya 20.26

"Jeśli ktoś w ten sposób intonuje święte imię Pana Krsny, z pewnością rozbudzi swą drzemiącą miłość do Jego lotosowych stóp."
Antya 20.27

Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu mówił w ten sposób, wzrosła Jego pokora i zaczął modlić się do Krsny o możliwość pełnienia czystej służby oddania.
Antya 20.28

Gdziekolwiek istnieje jakiś związek miłości do Boga, jego naturalnym symptomem jest to, że bhakta nie myśli o sobie jako bhakcie. Myśli natomiast, że nie ma nawet kropli miłości do Krsny.

Dzięki łasce Pana Czejtanji Mahaprabhu nawet głupie dziecko może całkowicie opisać - zgodnie z poglądem pism objawionych - prawdziwą naturę Pana Kryszny, podmiotu radości rozrywek Wradży. (Śri Czejtanja-czaritamrita Adi-lila 4.1)

Pragnienie Pana aby się pojawić, zrodziło się z dwóch powodów: Chciał On skosztować słodkiej esencji smaków miłości do Boga oraz pragnął szerzyć służbę oddania w tym świecie na platformie spontanicznej atrakcji. Dzięki temu znany jest jako najbardziej radosny i najbardziej miłosierny ze wszystkich. ( Śri Caitanya-caritamrita Adi-lila 4.15-16)

"Kryszna manifestuje Swą wieczną, podobną ludzkiej formę i spełnia rozrywki, by okazać łaskę bhaktom. Po usłyszeniu o takich rozrywkach, należy zaangażować się w służbę dla Niego." Tutaj użycie czasownika "bhavet", który jest w trybie rozkazującym, mówi nam, że z pewnością należy tak zrobić. Niezastosowanie się do tego byłoby porzuceniem obowiązku. (Śri Caitanya-caritamrita Adi-lila 4.34-35)

Tak więc szerzył On kirtan nawet pomiędzy niedotykalnymi. Uwił wieniec ze świętego imienia i premy, którym przyozdobił cały materialny świat. W ten sposób, przyjmując sentyment bhakty, nauczał służby oddania jednocześnie praktykując ją osobiście. (Śri Caitanya-caritamrita Adi-lila 4.40-41)

Ciało Pana Kryszny jest wieczne [sat], pełne wiedzy [cit] i pełne szczęścia [ananda]. Jego jedna energia duchowa manifestuje trzy formy. Hladini jest Jego aspektem szczęścia; sandhini - wiecznej egzystencji, a samvit - świadomości, która jest również uznawana za wiedzę. (Śri Caitanya-caritamrita Adi-lila 4.61-62)