CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

"Przytaczamy wiele cytatów. Świadomość Kryszny to poważna edukacja, a nie zwykła religia." - Śrila Prabhupad - PiP rozdz. 16
"To nie jest mój przekaz; to jest przekaz Kryszny. Nie jest to mój wymysł. Ja mogę być niedoskonały, ale prezentuję doskonały przekaz. To jest moim obowiązkiem. Nie mówię, że jestem doskonały. Jestem jedynie przekazicielem, posłańcem. Kiedy listonosz przekazuje ci pewną sumę pieniędzy, to nie są to jego pieniądze. Po prostu je dostarcza. Moim obowiązkiem jest przedstawienie przekazu Kryszny. To wszystko. Cokolwiek mówiłem, było cytatem z Bhagavad-gity. Ani razu nie powiedziałem: "Moim zdaniem... Ja myślę..." Nie. Nie wprowadziłem nic nowego." - Śrila Prabhupad - Prawda i Piękno rozdz.10
Waldemar
Posty: 743
Rejestracja: 31 paź 2008, 19:03

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: Waldemar » 05 cze 2012, 06:08

Mathura pisze:
trigi pisze:powinni intonować święte imiona zgodnie ze smakiem osobistego związku z Panem,
Ktoś mógłby rozwinąć/objaśnić?
Śri Caitanya-Caritamrta
Madhya-Lila 24.330

Ze znaczenia Śrila Prabhupada:

Słowo sarva-mantra-vicarana znaczy "biorąc pod uwagę wszystkie różnego rodzaju mantry". Są różnego rodzaju mantry dla różnego rodzaju bhaktów. Są mantry zwane dvadaśaksara, które składają się z dwunastu sylab. Są też mantry składające się z osiemnastu sylab – Narasimha mantra, Rama mantra, Gopala mantra i tak dalej. Każda mantra posiada swoje własne duchowe znaczenie. Mistrz duchowy musi wybrać dla ucznia mantrę odpowiadającą jego możliwościom intonowania różnych mantr.

Awatar użytkownika
trigi
Posty: 2068
Rejestracja: 09 sie 2011, 13:38
Lokalizacja: UK

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: trigi » 05 cze 2012, 08:29

Waldemar pisze: Śri Caitanya-Caritamrta Madhya-Lila 24.330
Ze znaczenia Śrila Prabhupada:
Słowo sarva-mantra-vicarana znaczy "biorąc pod uwagę wszystkie różnego rodzaju mantry". Są różnego rodzaju mantry dla różnego rodzaju bhaktów. Są mantry zwane dvadaśaksara, które składają się z dwunastu sylab. Są też mantry składające się z osiemnastu sylab – Narasimha mantra, Rama mantra, Gopala mantra i tak dalej. Każda mantra posiada swoje własne duchowe znaczenie. Mistrz duchowy musi wybrać dla ucznia mantrę odpowiadającą jego możliwościom intonowania różnych mantr.
To też jest ciekawe ze znaczenia:
W Indii jest wielu tak zwanych guru, którzy są ograniczeni do określonego rejonu czy prowincji. Nie podróżują nawet po Indii, a mimo to twierdzą, że są jagad-guru, guru całego świata
Kwalifikacje są podstawą oceny:
śudro 'pi śamady-upeto brahmana eva
brahmano 'pi kamady-upetah śudra eva

"Jeśli ktoś obdarzony jest cechami bramińskimi, począwszy od śama [kontrolowania umysłu], należy uznać go za bramina, nawet jeśli narodził się w rodzinie śudry. A jeśli ktoś obdarzony jest cechami zaczynającymi się od kama [pożądania], to nawet jeśli narodził się w rodzinie bramina, należy uznać go za śudrę." Nikt nie powinien podawać się za bramina jedynie na podstawie narodzin w rodzinie bramińskiej. (...)
Jeśli ktoś osiągnął najwyższą pozycję maha-bhagavaty, należy przyjąć go na guru i wielbić zupełnie jak Hari, Najwyższą Osobę Boga. Tylko taka osoba może zajmować pozycję guru. Jednakże, jeśli ktoś posiada wzniosłe kwalifikacje, lecz nie jest Vaisnavą, nie można go przyjąć na guru. Nie można być braminem dopóki nie jest się Vaisnavą. Jeśli ktoś jest Vaisnavą, to już jest braminem. Jeśli guru posiada pełne kwalifikacje jako Vaisnava, to należy go uznać za bramina, nawet jeśli nie narodził się w rodzinie bramina.

Bhagavatam (11.10.6) tak oto opisuje kwalifikacje bona fide ucznia:
amanya-matsaro dakso nirmamo drdha-sauhrdah
asatvaro 'rtha-jijnasur anasuyur amogha-vak
Uczeń musi posiadać następujące kwalifikacje. Musi porzucić zainteresowanie materialną koncepcją życia. Musi wyzbyć się materialnego pożądania, gniewu, chciwości, złudzenia, szaleństwa i zazdrości. Powinien być zainteresowany jedynie zrozumieniem nauki o Bogu i gotowy rozważać wszystkie związane z tym sprawy. Nie powinien dłużej myśleć "Jestem tym ciałem" czy "Ta rzecz należy do mnie". Musi kochać mistrza duchowego z niezachwianą wiarą, musi być bardzo rzetelny i wytrwały. Bona fide uczeń powinien odznaczać się dociekliwością, jeśli chodzi o zrozumienie tematów transcendentalnych. Nie może wyszukiwać błędów między zaletami i nie powinien dłużej interesować się materialnymi tematami. Powinien być zainteresowany tylko Krsną, Najwyższą Osobą Boga.(...)
Czasami visayi podają się za uczniów sławnego mistrza duchowego po to tylko, by ukryć swe czyny i reklamować siebie jako zaawansowanych w wiedzy duchowej. Innymi słowy, chcą osiągnąć materialny sukces.(...)
Wie on, że jeśli będzie obcował z uczniami, którzy są visayi, może upaść. Ten, kto przyjmuje na ucznia visayi, nie jest bona fide mistrzem duchowym. A nawet jeśli jest, to obcowanie z pozbawionymi skrupułów visayi może zaszkodzić jego pozycji.(...)
Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura potępia tego rodzaju związek i nazywa takich mistrzów duchowych i uczniów społecznością oszustów i oszukiwanych. Nazywa się ich także baulami lub prakrta-sahajiyami. Chcą oni zmienić związek między mistrzem duchowym a uczniem w coś bardzo taniego. Nie mają poważnego pragnienia, by zrozumieć życie duchowe.(...)
W świecie materialnym są trzy guny natury, ale gdy ktoś jest na platformie duchowej, znajduje się ponad tymi cechami, mimo że żyje w tym materialnym świecie. Pan Krsna mówi w Bhagavad-gicie:
mam ca yo 'vyabhicarena bhakti-yogena sevate
sa gunan samatityaitan brahma bhuyaya kalpate
"Kto całkowicie angażuje się w służbę oddania, kto nie upada w żadnych okolicznościach, ten od razu przekracza guny natury i wznosi się na płaszczyznę Brahmana." Gdy ktoś pełni służbę oddania dla Najwyższego Pana, jest on na pozycji transcendentalnej. Nawet jeśli ktoś jest usytuowany w gunie dobroci w tym materialnym świecie, jest podatny na zanieczyszczenie cechami pasji i ignorancji. Gdy u kogoś cecha dobroci zmieszana jest z cechą pasji, wielbi boga słońca Vivasvana. Gdy guna dobroci zmieszana jest z guną ignorancji, wielbi on Ganapatiego, czyli Ganeśę. Gdy cecha pasji zmieszana jest z cechą ignorancji, wielbi on Durgę, czyli Kali, moc zewnętrzną. Gdy ktoś jest po prostu w gunie ignorancji, staje się bhaktą Pana Śivy, ponieważ Pan Śiva jest bóstwem panującym nad cechą ignorancji w tym materialnym świecie. Jednakże, gdy ktoś jest całkowicie wolny od wpływu wszystkich cech materialnej natury, staje się czystym Vaisnavą na platformie oddania.
Śrila Rupa Gosvami oznajmia w swoim Bhakti-rasamrta-sindhu:
anyabhilasita-śunyam jnana-karmady-anavrtam
anukulyena krsnanu- śilanam bhaktir uttama
Pozycja viśuddha-sattva jest pozycją nieskażonej dobroci. Gdy ktoś jest na tej platformie, może zrozumieć: aradhyo bhagavan vrajeśa-tanayas tad-dhama vrndavanam - "Najwyższą Osobę Boga, syna Nandy Maharajy, należy czcić wraz z Jego transcendentalną siedzibą, Vrndavaną."
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Słowo sarva-mantra-vicarana znaczy "biorąc pod uwagę wszystkie różnego rodzaju mantry". Są różnego rodzaju mantry dla różnego rodzaju bhaktów. Są mantry zwane dvadaśaksara, które składają się z dwunastu sylab. Są też mantry składające się z osiemnastu sylab - Narasimha mantra, Rama mantra, Gopala mantra i tak dalej. Każda mantra posiada swoje własne duchowe znaczenie. Mistrz duchowy musi wybrać dla ucznia mantrę odpowiadającą jego możliwościom intonowania różnych mantr.
Ale z następnego znaczenia dowiadujemy sie czemu choc kazdy jest inny dostaje przy inicjacji tą samą mantrę:
Istnieje śodhana, czyli oczyszczenie mantry, ale takich względów nie ma w przypadku mantry Hare Krsna. Balitvat krsna-mantranam samskarapeksanam na hi. "Mantra Krsna ma tak wielką moc, że nie ma kwestii śodhany. (1.235)
Kazdy dostaje najsilniejszy lek na chorobę materialnej egzystencji.

Awatar użytkownika
padmak
Posty: 730
Rejestracja: 24 lut 2009, 01:01
Lokalizacja: Birmingham/Milanówek
Kontakt:

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: padmak » 05 cze 2012, 10:14

trigi pisze:
Istnieje śodhana, czyli oczyszczenie mantry, ale takich względów nie ma w przypadku mantry Hare Krsna. Balitvat krsna-mantranam samskarapeksanam na hi. "Mantra Krsna ma tak wielką moc, że nie ma kwestii śodhany. (1.235)
Kazdy dostaje najsilniejszy lek na chorobę materialnej egzystencji.
I w jednakowej dawce: 16 razy / dobę :D

Awatar użytkownika
trigi
Posty: 2068
Rejestracja: 09 sie 2011, 13:38
Lokalizacja: UK

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: trigi » 05 cze 2012, 10:49

minimum nie maximum :D
lekarstwo jest bezpieczne nie przedawkujesz :mrgreen:

Waldemar
Posty: 743
Rejestracja: 31 paź 2008, 19:03

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: Waldemar » 28 lip 2012, 21:11

Caitanya Caritamrita — Adi-lila

Rozdział 7 – Pan Caitanya w pięciu postaciach

Tekst 91
bhala haila, paile tumi parama-purusartha
tomara premete ami hailan krtartha

bhala haila – oby było dobrze; paile – otrzymałeś; tumi – Ty; parama-purusartha – najdoskonalszy cel życia; tomara – Twój; premete – przez rozwój w miłości do Boga; ami – ja; hailan – stałem się; krta-artha – bardzo zobowiązany.

"'To bardzo dobrze, moje drogie dziecko, że osiągnąłeś najwyższy cel życia rozwijając miłość do Boga. W ten sposób bardzo mnie zadowoliłeś i jestem Ci bardzo zobowiązany.

ZNACZENIE: Według pism objawionych jeśli mistrz duchowy może przemienić nawet jedną duszę w doskonale czystego bhaktę, to misja jego życia została spełniona. Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura zawsze zwykł mówić: "Gdybym mógł przemienić chociaż jedną osobę w czystego bhaktę, nawet kosztem wszelkich własności, świątyń i math, moja misja byłaby spełniona." Jednakże bardzo trudno jest zrozumieć naukę o Krysznie, nie mówiąc już o rozwinięciu miłości do Boga. Więc jeśli dzięki łasce Pana Caitanyi i mistrza duchowego uczeń osiąga standard czystej służby oddania, mistrz duchowy jest bardzo szczęśliwy. W rzeczywistości mistrz duchowy nie jest szczęśliwy, jeśli uczeń przynosi mu pieniądze, ale jeśli widzi, że przestrzega on regulujących zasad i czyni postęp w życiu duchowym, jest bardzo zadowolony i zobowiązany takiemu zaawansowanemu uczniowi.




Caitanya Caritamrita — Adi-lila

Rozdział 7 – Pan Caitanya w pięciu postaciach

Tekst 92
naca, gao, bhakta-sange kara sankirtana
krsna-nama upadeśi' tara' sarva-jana

naca – tańcz dalej; gao – intonuj; bhakta-sange – w towarzystwie bhaktów; kara – kontynuuj; sankirtana – zbiorowe intonowanie świętego imienia; krsna-nama – święte imię Kryszny; upadeśi' – instruując; tara – wyzwolić; sarva-jana – wszystkie upadłe dusze.

"'Moje drogie dziecko, tańcz, intonuj i spełniaj sankirtan w towarzystwie bhaktów. Poza tym nauczaj wartości intonowania Kryszna-nama, gdyż dzięki temu procesowi będziesz mógł wyzwolić wszystkie upadłe dusze.'

ZNACZENIE: Inną ambicją mistrza duchowego jest ujrzenie, że jego uczniowie nie tylko intonują, tańczą i przestrzegają regulujących zasad, lecz również nauczają innych ruchu sankirtanu, aby ich wyzwolić. Ruch świadomości Kryszny oparty jest na zasadzie, że samemu należy stać się jak najbardziej doskonałym w służbie oddania i również nauczać tego kultu dla korzyści innych. Są dwie klasy czystych bhaktów – mianowicie gosthy-anandi i bhajananandi. Bhajananandi odnosi się do tego, kto jest zadowolony kultywując służbę oddania dla siebie, a gosthy-anandi to ten, którego nie satysfakcjonuje jedynie to, że sam staje się doskonałym, lecz pragnie również, by inni skorzystali ze świętego imienia Pana i uczynili postęp w życiu duchowym. Wybitnym tego przykładem jest Prahlada Maharaja. Kiedy Pan Nrsimhadeva ofiarował mu błogosławieństwo, Prahlada Maharaja powiedział:

naivodvije para duratyaya-vaitaranyas
tvad-virya-gayana-mahamrta-magna-cittah
śoce tato vimukha-cetasa indriyartha-
maya-sukhaya bharam udvahato vimudhan

"Mój drogi Panie, sam nie mam żadnego problemu i nie pragnę od Ciebie żadnego błogosławieństwa, gdyż całkowicie zadowala mnie intonowanie Twego świętego imienia. Jest to dla mnie wystarczające, gdyż kiedy intonuję, pogrążam się w oceanie transcendentalnego szczęścia. Rozpaczam jedynie, gdy widzę, że inni pozbawieni są Twej miłości. Gniją oni w materialnych czynnościach dla przemijającej materialnej przyjemności i trwonią swe życie trudząc się dzień i noc jedynie dla zadowalania zmysłów, nie mając przywiązania do miłości do Boga. Jedynie rozpaczam nad nimi i wymyślam różne plany wyzwolenia ich z sideł mayi." (Bhag. 7.9.43)

Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura wyjaśnia w swej Anubhasyi: "Osoba, która przyciągnęła uwagę mistrza duchowego swą szczerą służbą, lubi tańczyć i intonować z podobnie rozwiniętymi, świadomymi Kryszny bhaktami. Mistrz duchowy autoryzuje takiego bhaktę, by wyzwalał upadłe dusze we wszystkich częściach świata. Osoby niezaawansowane wolą intonować mantrę Hare Kryszna w odosobnionym miejscu." W języku Śrila Bhaktisiddhanty Sarasvati Thakury czynności takie stanowią rodzaj procesu oszukańczego w tym sensie, że imitują czynności takich wzniosłych osobistości jak Haridasa Thakura. Nie należy próbować imitować takich wzniosłych bhaktów. Każdy powinien raczej starać się nauczać kultu Śri Caitanyi Mahaprabhu we wszystkich częściach świata i w ten sposób odnieść sukces w życiu duchowym. Ktoś, kto nie jest wielkim ekspertem w nauczaniu, może intonować w odosobnionym miejscu, unikając złego towarzystwa, lecz dla osoby rzeczywiście zaawansowanej, nauczanie i spotykanie ludzi nie zaangażowanych w służbę oddania nie jest niekorzystne. Bhakta daje niewielbicielom swe towarzystwo, lecz ich złe zachowanie nie wpływa na niego. W ten sposób, dzięki czynnościom czystego bhakty, nawet osoby pozbawione miłości do Boga otrzymują szansę, by pewnego dnia stać się bhaktami Pana. W związku z tym Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura radzi, aby dyskutować ten werset ze Śrimad-Bhagavatam, naitat samacarej jatu manasapi hy aniśvarah, (10.33.31), oraz następujący werset z Bhakti-rasamrta-sindhu:

anasaktasya visayan yatharham upayunjatah
nirbandhah krsna-sambandhe yuktam vairagyam ucyate
(B.r.s. 1.2.255)

Nie należy imitować czynności wielkich osobistości. Nie należy być przywiązanym do przyjemności materialnej i należy przyjmować wszystko, co ma związek ze służbą dla Kryszny.




Śrimad Bhagavatam Księga 7 — Nauka o Bogu

Rozdział 9 – Prahlada uspokaja Pana Nrisimhadevę modlitwami

Tekst 43

naivodvije para duratyaya-vaitaranyas
tvad-virya-gayana-mahamrta-magna-cittah
śoce tato vimukha-cetasa indriyartha-
maya-sukhaya bharam udvahato vimudhan

na – nie; eva – z pewnością; udvije – jestem zaniepokojony czy obawiam się; para – O Najwyższy; duratyaya – nie do pokonania, czyli bardzo trudna do przekroczenia; vaitaranyah – Vaitarani, rzeki materialnego świata; tvat-virya – chwały i czynności Waszej Wysokości; gayana – z intonowania albo dystrybucji; maha-amrta – w wielkim oceanie nektariańskiego duchowego szczęścia; magna-cittah – którego świadomość jest zaabsorbowana; śoce – po prostu rozpaczam; tatah – z tego; vimukha-cetasah – głupcy i dranie, którzy pozbawieni są świadomości Kryszny; indriya-artha – w zadowalanie zmysłów; maya-sukhaya – dla tymczasowego, złudnego szczęścia; bharam – fałszywy ciężar, czyli odpowiedzialność (za utrzymanie swej rodziny, społeczeństwa i narodu i staranne aranżacje w tym celu); udvahatah – którzy podnoszą (robiąc wielkie plany w tym celu); vimudhan – mimo iż wszyscy z nich są jedynie głupcami i draniami (myślę o nich również).

O najlepszy spośród wielkich osobistości, nie obawiam się wcale materialnej egzystencji, gdyż gdziekolwiek przebywam, jestem w pełni zaabsorbowany myślami o Twoich chwałach i czynnościach. Niepokoję się jedynie o tych głupców i drani, którzy robią staranne plany dla osiągnięcia materialnego szczęścia i utrzymania swoich rodzin, społeczeństw i krajów. Jestem po prostu zainteresowany miłością dla nich.

ZNACZENIE: Każdy na całym świcie robi wielkie plany, aby uniknąć nieszczęść materialnego świata. Jest tak w chwili obecnej, było tak w przeszłości i będzie w przyszłości. Niemniej jednak, mimo iż wszyscy robią staranne plany polityczne, społeczne i kulturowe, zostali opisani tutaj jako vimudha, głupcy. Bhagavad-gita opisuje materialny świat jako duhkhalayam aśaśvatam – tymczasowy i pełen nieszczęść. Jednakże głupcy ci próbują zmienić materialny świat na sukhalayam, miejsce szczęścia, nie wiedząc, w jaki sposób wszystko funkcjonuje poprzez aranżację materialnej natury, która działa na swój własny sposób.

prakrteh kriyamanani gunaih karmani sarvaśah
ahankara-vimudhatma kartaham iti manyate

"Zdezorientowana dusza, znajdując się pod wpływem fałszywego ego, siebie uważa za sprawcę czynów, które w rzeczywistości spełniane są przez trzy siły materialnej natury." (Bg. 3.27)

Istnieje plan dla materialnej natury, której uosobienie znane jest jako Durga, aby karać demony. Mimo iż asury, bezbożne demony, walczą o egzystencję, bezpośrednio atakuje ich bogini Durga o dziesięciu rękach, w których trzyma różne bronie dla wymierzania im kar. Jej wierzchowcem jest lew, czyli siły pasji i ignorancji. Każdy bardzo ciężko zmaga się, aby walczyć z siłami pasji i ignorancji i pokonać naturę materialną, lecz ostatecznie prawa natury pokonują wszystkich.

Pomiędzy światem materialnym a duchowym istnieje rzeka znana jako Vaitarani i aby dostać się na drugą stronę, do świata duchowego, należy przekroczyć tę rzekę. Jest to niezwykle trudne zadanie. Pan mówi w Bhagavad-gicie (7.14), daivi hy esa gunamayi mama maya duratyaya: "Niełatwo jest przezwyciężyć tę Moją boską, składającą się z trzech sił natury materialnej energię." W wersecie tym użyto tego samego słowa, duratyaya, czyli "bardzo trudna." Zatem jedynie dzięki łasce Najwyższego Pana można przekroczyć surowe prawa materialnej natury. Niemniej jednak, mimo iż plany wszystkich materialistów kończą się fiaskiem, nieustannie próbują oni osiągnąć szczęście w tym materialnym świecie. Dlatego też zostali opisani jako vimudha – pierwszej klasy głupcy. Jeśli zaś chodzi o Prahladę Maharaję, to nie był on wcale nieszczęśliwy, ponieważ mimo iż był w materialnym świecie, był w pełni świadomy Kryszny. Osoby świadome Kryszny, które próbują służyć Panu, nie są nieszczęśliwe, natomiast ten, kto nie ma żadnych osiągnięć w świadomości Kryszny i walczy o byt jest nie tylko głupi, lecz także niezwykle nieszczęśliwy. Prahlada Maharaja był jednocześnie szczęśliwy i nieszczęśliwy. Czuł radość i transcendentalne szczęście, gdyż był świadomy Kryszny, a jednak był wielce nieszczęśliwy z powodu głupców i drani, którzy robią staranne plany dla osiągnięcia szczęścia w tym materialnym świecie.




Bhagavad-gita

Rozdział 3 – Karma-yoga

Tekst 27

prakrteh kriyamanani gunaih karmani sarvaśah
ahankara-vimudhatma kartaham iti manyate

prakrteh – materialnej natury; kriyamanani – uczyniony; gunaih – przez guny (siły natury materialnej); karmani – czynności; sarvaśah – wszelkie rodzaje; ahankara-vimudha – oszołomiona przez fałszywe ego; atma – dusza; karta – sprawca; aham – ja; iti – w ten sposób; manyate – myśli on.

Zdezorientowana dusza, znajdująca się pod wpływem fałszywego ego, siebie uważa za sprawcę czynów, które w rzeczywistości spełniane są przez trzy siły materialnej natury.

ZNACZENIE: Może wydawać się, że dwie osoby wykonujące tę samą pracę jedna posiadająca świadomość Kryszny i druga uwikłana w świadomość materialną – działają na tej samej platformie. Jest jednak kolosalna różnica w ich indywidualnych pozycjach. Osoba o świadomości materialnej i zwiedziona przez fałszywe ego jest przekonana, że to ona jest sprawcą wszystkiego. Nie wie ona, że ten mechanizm jakim jest ciało, wytwarzany jest przez naturę materialną, działającą pod nadzorem Najwyższego Pana. Materialista nie posiada wiedzy o tym, że jego ostatecznym kontrolerem jest Kryszna. Osoba zwiedziona przez fałszywe ego przypisuje sobie zasługę za to, że jest niezależna w każdym działaniu, i to jest oznaką jej niewiedzy. Nie zdaje sobie sprawy z tego, że jej ’wulgarne’ i ’subtelne’ ciało zostało stworzone przez naturę materialną pod nadzorem Najwyższej Osoby Boga, i dlatego jej mentalne i cielesne czynności powinny zostać zaangażowane w służbę dla Kryszny – w świadomości Kryszny. Człowiek nie posiadający wiedzy zapomina, że Najwyższy Osobowy Bóg znany jest jako Hrisikeśa, czyli Pan zmysłów ciała materialnego. Z powodu swojego długotrwałego i niewłaściwego angażowania zmysłów w zadowalanie zmysłów, został on zwiedziony przez fałszywe ego i wskutek tego zapomniał o swoim wiecznym związku z Kryszną.




Bhagavad-gita

Rozdział 7 – Wiedza o Absolucie

Tekst 14

daivi hy esa guna-mayi mama maya duratyaya
mam eva ye prapadyante mayam etam taranti te

daivi – transcendentalny; hi – z pewnoscia; esa – to; guna-mayi – skladajaca sie z trzech sil natury materialnej; mama – Moja; maya – energia; duratyaya – bardzo trudna do przezwyciezenia; mam – Mnie; eva – z pewnoscia; ye – ci, którzy; prapadyante – podporzadkowuja; mayam etam – ta energia iluzoryczna; taranti – pokonuja; te – oni.

Niełatwo jest przezwyciężyć tę Moje boską – składającą się z trzech sił natury materialnej – energię. Ale bez trudu mogą pokonać ją ci, którzy podporządkowali się Mnie.

ZNACZENIE: Najwyższy Osobowy Bóg ma niezliczone energie i wszystkie te energie są boskie. Mimo iż żywe istoty są częścią Jego energii i z tego powodu są boskie, to jednak w kontakcie z energią materialną zostaje przykryta ich wyższa, pierwotna moc. Kiedy jest się w ten sposób przykrytym przez energię materialną, pokonanie jej oddziaływania jest rzeczą całkowicie niemożliwą. Jak to już wcześniej zostało powiedziane, zarówno natura materialna, jak i duchowa, będąc emanacjami Najwyższej Osoby Boga, są wieczne. Żywe istoty należą do wiecznej, wyższej natury Pana, ale z powodu skalania naturą niższą – materią, ich złudzenie jest również wieczne. Uwarunkowana dusza jest dlatego nazywana nitya-baddha, czyli wiecznie uwarunkowaną. Nikt nie jest w stanie prześledzić historii swojego uwarunkowania, począwszy od jakiegoś momentu w historii materialnej. Wskutek tego oswobodzenie się z sideł natury materialnej jest bardzo trudne. Mimo iż ta natura materialna jest energią niższą, jest ona prowadzona ostatecznie przez najwyższą wolę, której żywa istota nie jest w stanie pokonać. Niższa natura materialna została tutaj zdefiniowana jako energia boska, dzięki jej styczności i poruszaniu jej przez boską wolę. Poruszana przez naturę boską, natura materialna, chociaż niższa, działa wspaniale w konstruowaniu i destrukcji manifestacji kosmicznej. Vedy potwierdzają to w sposób następujący. mayam tu prakrtim vidyan mayinam tu maheśvaram. ’Chociaż maya (iluzja) jest fałszywa albo tymczasowa, podstawą mayi jest najwyższy magik – Osoba Boga, który jest Maheśvarą, najwyższym kontrolerem.’ (Śvetaśvatara Upanisad 4.10)

Innym znaczeniem słowa guna jest sznur. Należy to rozumieć w ten sposób, że uwarunkowana dusza jest mocno związana sznurami iluzji. Człowiek ze związanymi rękoma i stopami nie może uwolnić się sam. Musi otrzymać pomoc od innej osoby, która nie jest związana. Ponieważ związany nie może pomóc związanemu, oswobodziciel musi być wyzwolony. Zatem tylko Pan Kryszna albo Jego bona fide reprezentant – mistrz duchowy, może przynieść wolność uwarunkowanej duszy. Bez takiej wyższej pomocy nie można uwolnić się z więzów natury materialnej. Wolność osiągnąć można dzięki służbie oddania i świadomości Kryszny. Kryszna, będąc Panem energii iluzorycznej, może rozkazać tej nieprzezwyciężonej energii, aby wyzwoliła uwarunkowaną duszę. Takie oswobodzenie nakazuje On dzięki Swojej bezprzyczynowej łasce dla podporządkowanej duszy i dzięki Swojemu ojcowskiemu uczuciu dla żywej istoty, która jest w rzeczywistości ukochanym synem Pana. Dlatego podporządkowanie się lotosowym stopom Pana jest jedynym środkiem wydostania się z mocnego uchwytu szponów natury materialnej.

Znaczące są tutaj również słowa mam eva. Mam oznacza – tylko Krysznie (Visnu), a nie Brahmie albo Śivie. Mimo iż Brahma i Śiva są osobami niezwykle wyniesionymi i są prawie na poziomie Visnu, to jednak będąc inkarnacjami rajo-guny (pasji) i tamo-guny (ignorancji), nie są w stanie uwolnić uwarunkowanej duszy ze szponów mayi. Innymi słowy, zarówno Brahma, jak i Śiva, również pozostają pod wpływem mayi. Jedynie Visnu jest panem mayi; dlatego tylko On jeden może oswobodzić uwarunkowaną duszę. Vedy (Śvetaśvatara Upanisad 3.8) potwierdzają to słowami: tam eva viditva: ’Wolność możliwa jest tylko poprzez zrozumienie Kryszny.’ Nawet Pan Śiva potwierdza, iż wyzwolenie można osiągnąć tylko dzięki łasce Visnu. Mówi on: mukti-pradata sarvesam visnur eva na samśayah: ’Nie ma żadnej wątpliwości co do tego, że Visnu jest wyzwolicielem każdego. ’

ParamatmaDas
Posty: 619
Rejestracja: 16 maja 2012, 04:06

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: ParamatmaDas » 16 wrz 2012, 03:17

Caitania Caritamrita. Madya, 8.16-20.

"Śri Caitanya Mahaprabhu zorientował się, że to Ramananda Raya był osobą, która przybyła, by wykapać się w rzece. Pan tak bardzo pragnął go spotkać, że Jego umysł natychmiast zaczął za nim biec.Chociaż w umyśle Śri Caitanya Mahaprabhu podążał za nim, to nadal cierpliwie siedział. Gdy Ramananda Raya ujrzał wspaniałego sannyasina, podszedł, by Go zobaczyć.
Wówczas Śrila Ramananda Raya ujrzał Śri Caitanyę Mahaprabhu błyszczącego niczym setki słońc. Pan okryty był szafranowymi szatami. Jego ciało było duże i mocno zbudowane, a Jego oczy przypominały płatki lotosu. Widok tego wspaniałego sannyasina zdumiał Ramanandę Rayę. Podszedł do Niego i ofiarował pełne szacunku pokłony padając płasko niczym kij.Pan powstał i poprosił Ramanandę Rayę, by podniósł się i mantrował święte imię Kryszny. W rzeczywistości Śri Caitanya Mahaprabhu bardzo pragnął go uścisnąć."


---
Taka ciekawostka. Pan Caitania w umysle, sie przywital z kims, ale fizcznie tylko siedzial, a ta osoba wtedy podeszla i sie przwitala. Polecam caly rozdzil duzo ciekawych watkow w 8 Madya.

ParamatmaDas
Posty: 619
Rejestracja: 16 maja 2012, 04:06

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: ParamatmaDas » 16 wrz 2012, 03:28

cc.madya 8.70

"'Czystej służby oddania w świadomości Kryszny nie można posiąść nawet za pobożne działanie w setkach i tysiącach żywotów. Można ją zdobyć tylko za jedną cenę – którą jest ogromna chciwość, by ją otrzymać. Jeśli jest ona gdzieś osiągalna, trzeba ją nabyć bez zwłoki.'"

Waldemar
Posty: 743
Rejestracja: 31 paź 2008, 19:03

Re: CYTATY Z CAITANYA CARITAMRITY

Post autor: Waldemar » 27 paź 2012, 15:08

Śri Caitanya Caritamrita Antya-Lila

Rozdział 7
Spotkanie Śri Caitanyi Mahaprabhu z Vallabha Bhattą

Tekst 19

yanhara krpate mlecchera haya krsna-bhakti
ke kahite pare tanra vaisnavata-śakti?

yanhara – którego; krpate – dzięki miłosierdziu; mlecchera – mlecchów; haya – jest; krsna-bhakti – służba oddania dla Kryszny; ke – kto; kahite pare – może opisać; tanra – Jego; vaisnavata-śakti – moc vaisnavizmu.

"Jest tak wielką osobistością, że dzięki Swemu miłosierdziu może nawrócić na służbę oddania dla Kryszny nawet osoby jedzące mięso [mlecchów]. Któż zatem może oszacować moc Jego vaisnavizmu?"

ZNACZENIE: Bardzo trudno jest nawrócić mlecchę, czyli jedzącego mięso, na bhaktę Śri Kryszny. Dlatego każdy, kto może tego dokonać, usytuowany jest na najwyższym poziomie vaisnavizmu.

ODPOWIEDZ