CYTATY Z ŚRIMAD BHAGAVATAM
Wiedza o samorealizacji, nawet chociaż wolna od materialnych skażeń, nie jest niczym dobrym, jeśli pozbawiona jest koncepcji o Nieomylnym (Bogu). Cóż zatem za pożytek płynie z działań dla korzyści, które z natury są bolesne i krótkotrwałe, jeśli nie są one spożytkowane w służbie oddania dla Pana? (Śrimad-Bhagavatam 1.5.12)
O święty królu, zaprawdę byłem doskonale usytuowany w transcendencji, a mimo to urzekły mnie opisy rozrywek Pana, o którym mówią wersety pełne światła. Będę recytował dla ciebie to właśnie Śrimad-Bhagavatam, gdyż jesteś najszczerszym z bhaktów Pana Kryszny. Kto słucha Śrimad Bhagavatam z pełną uwagą i szacunkiem, ten osiąga niewzruszoną wiarę w Najwyższego Pana, który obdarza wyzwoleniem. (Śrimad-Bhagavatam 2.1.9-10)
Składam pełne szacunku pokłony Panu, który jest towarzyszem członków dynastii Yadu, i który jest wiecznym problemem dla osób nie będących bhaktami. Jest On najwyższym podmiotem radości obydwu światów - duchowego i materialnego - a mimo to czerpie radość ze Swojej własnej siedziby w przestrzeni duchowej. Nie dorównuje Mu nikt, gdyż Jego transcendentalne bogactwo jest nieskończone. (Śrimad-Bhagavatam 2.4.14)
Najdoskonalszą korzyścią dla ludzkości jest zaangażowanie się w dyskusje o czynnościach i chwałach Boskiego Sprawcy. Takie czynności zostały tak wspaniale przedstawione w piśmie przez wielkich uczonych mędrców, że ucho może służyć swemu rzeczywistemu celowi jedynie poprzez pozostawanie w ich pobliżu.
O mój synu, po spędzeniu tysiąca niebiańskich lat w dojrzałej medytacji, pierwszy poeta, Brahma, uświadomił sobie jedynie to, iż chwały Duszy Najwyższej są niepojęte.
Cudowna moc Najwyższej Osoby Boga oszołamia nawet magików. Nie zna jej nawet samowystarczalny Pan, więc z pewnością nie jest ona znana innym. (Śrimad-Bhagavatam 3.6.37-39)
O mój synu, po spędzeniu tysiąca niebiańskich lat w dojrzałej medytacji, pierwszy poeta, Brahma, uświadomił sobie jedynie to, iż chwały Duszy Najwyższej są niepojęte.
Cudowna moc Najwyższej Osoby Boga oszołamia nawet magików. Nie zna jej nawet samowystarczalny Pan, więc z pewnością nie jest ona znana innym. (Śrimad-Bhagavatam 3.6.37-39)
W świecie Vaikuntha istnieje całkowita harmonia między mieszkańcami a Najwyższą Osobą Boga, tak jak jest pełna harmonia w przestrzeni między dużymi i małymi niebiosami. Dlaczego więc na tym polu harmonii istnieje ziarno strachu? Te dwie osoby ubrane są jak mieszkańcy Vaikunthy, ale jak powstała w nich dysharmonia? (Śrimad-Bhaagavatam 3.15.33)