Jak rozwinąć i utrzymać właściwe zrozumienie ważności intonowania mantry Hare Kryszna? Jak zrozumieć, że intonowanie jest celem samo w sobie? Tutaj zamieszczam kilka przemyśleń na ten temat:
Odpowiedź Śrila Kryszna Kszetry Prabhu
Rupa Goswami porównuje nasz uwarunkowany stan do sytuacji kogoś cierpiącego na żółtaczkę, chorobę wątroby. Jednym z symptomów jest to, że naturalny słodki smak cukru na języku jest zastąpiony przez gorzki smak. Naturalny słodki smak powraca, gdy choroba zostaje wyleczona. Podobnie, ponieważ Kryszna jest wszechatrakcyjny, Jego imię jest transcendentalnie słodkie. Ale my w naszym uwarunkowanym stanie nie zawsze możemy doświadczyć je jako takie. Dlatego mamy tendencję, by intonować je raczej z obowiązku niż z chęci, z którą intonowalibyśmy w pełnej realizacji.
Wiec możemy zapytać, jak utrzymać właściwe podejście do świętego imienia i intonowania świętego imienia w tym (długim) czasie oczyszczenia.
Rozumiemy, że tak jak bhakti jest zarówno środkiem jak i końcem duchowego życia, tak najważniejsza czynność: intonowanie mantry Hare Kryszna jest zarówno środkiem jak i końcem – procesem i celem. Do pewnego stopnia, do stopnia w którym możemy cieszyć się świętym imieniem, do tego stopnia możemy docenić, że jest ono końcem, celem; a do tego stopnia, w jakim pozostajemy z dala od czystej służby oddania, intonowanie jest dla nas bardziej znaczące jako środek.
W pierwszej modlitwie Śiksastaki Pan Caitanya podaje siedem różnych rezultatów intonowania; w drugiej wyjaśnia dlaczego te rezultaty są dostępne – ponieważ wszystkie moce Kryszny są w świętych imionach. W trzecim wersecie wyjaśnia właściwy nastrój jaki należy rozwinąć, by cały czas intonować. Powinniśmy próbować myśleć o mocy świętego imienia, jak to zostało opisane w tych wersetach, aby właściwie intonować.
Śrila Prabhupada wyjaśnia, że zasadnicze znaczenie maha-mantry brzmi: „O Panie, o energio Pana, proszę zaangażujcie mnie w swoją transcendentalną duchowa służbę.” Samo intonowanie jest angażowaniem się w służbę Dla Kryszny, tak jak służenie Waisznawom pod przewodnictwem mistrza duchowego, jak służenie Bóstwom... Wszystkie różnorodne czynności w służbie oddania są w rzeczywistości nierozłącznie związane z intonowaniem. Dzięki intonowaniu możemy słuchać i czytać o Krysznie, a dzięki robieniu tego stajemy się bardziej zainspirowani aby intonować. Dzięki intonowaniu możemy służyć i obcować z Waisnawami, a przez służenie i obcowanie z Waisnawami otrzymujemy bodziec by intonować. Wszystko zaczyna się i kończy na intonowaniu.
Tutaj jest rozszerzone wyjaśnienie mantry Hare Kryszna skomponowane przez Gopala Guru Goswamiego, ucznia Svarupy Damodara i towarzysza Pana Caitanyi (tłumaczone przez Bhanu Swamiego):
Och Radha, proszę przyciągnij mój umysł i uwolnij mnie z tego materialnego świata.
Och Kryszna, proszę przyciągnij mój umysł.
Och Radha, przyciągnij moje serce pokazując swoja słodycz.
Och Kryszna, oczyść mój umysł dając wiedzę, jak spełniać czczenie Ciebie przez Twojego czystego wielbiciela.
Och Kryszna, daj mi stałość, aby docenić Twoje imię, cechy i rozrywki.
Och Kryszna, niechaj rozwinę smak do Twojej służby.
Och Radha, proszę uczyń mnie kwalifikowanym do Twojej służby.
Och Radha, poinstruuj mnie jak Ci mogę służyć.
Och Radha, pozwól mi słuchać o Twoich intymnych rozrywkach z Twoim ukochanym.
Och Rama (Kryszna), pozwól mi słuchać o Twoich intymnych rozrywkach z Twoimi ukochanymi
Och Radha, objaw mi Twoje intymne rozrywki z Twoim ukochanym.
Och Rama, zaangażuj mnie w pamiętanie Twojego imienia, formy, cech i rozrywek.
Och Rama, proszę uczyń mnie kwalifikowanym do Twojej służby.
Och Radha, bądź ze mnie zadowolona.
Och Radha, bądź ze mnie zadowolona.
W tej rozszerzonej formie możemy zobaczyć, że maha-mantra jest pełną prośbą do Pana i Jego towarzyszki. Każde słowo mantry jest modlitwą samą w sobie, a każda modlitwa jest apelem o łaskę – łaskę w formie atrakcji umysłu, oczyszczenia umysłu, wiedzy jak służyć Krysznie przez Jego czystego wielbiciela, stałość, by docenić imię Pana, Jego cechy i rozrywki, smak aby służyć Krysznie, kwalifikacje i instrukcje jak służyć. Jest to także modlitwa o łaskę w formie możliwości, aby słuchać o radzie i Krysznie, pamiętać Krysznie i aby Pan był z nas zadowolony.
Wszystkie te błogosławieństwa są dostępne w świętym imieniu, ale jeśli przyjmiemy intonowanie jako pracę do odrobienia, może upłynąć sporo czasu, zanim docenimy, czy w pełni otrzymamy te błogosławieństwa. Dlatego jest wskazane, by być uważnym podczas intonowania!
Dzięki intonowaniu umacniamy naszą absolutna zależność od Kryszny, łaski Kryszny. Łaska Kryszny pojawia się w tak wielu formach: samo święte imię jest Jego łaską, jak również mistrz duchowy, Waisznawowie, śastry, prasadam i służba oddania. Intonowanie jest dusza całej transcendentalnej wiedzy, a ta transcendentalna wiedza jest świadomością naszej zależności od wszystkich form łaski Pana. „Ta transcendentalna pozycja jest osiągana w pełnej świadomości Kryszny, gdy ktoś w pełni polega na dobrej woli Kryszny” (Bg.2.45 znaczenie).
Dlaczego intonowanie Świetych Imion jest takie ważne?
Dlaczego intonowanie Świetych Imion jest takie ważne?
Niech Pan Śri Ćajtanja, księżyc Nawadwipy, król tancerzy, pojawi się w zakątku mego serca.
• Nie powinniśmy myśleć, że gdy intonujemy stwarzamy mantrę Hare Kryszna. Przychodzi ona z Goloki i poprzez nasze uszy wnika do naszego serca. Potem z naszej głowy przechodzi na język i tam Kryszna tańczy. Musimy się modlić aby mantra Hare Kryszna zamanifestowała się w ten sposób.
• Słodki ryż jest słodki, ale czy uwierzycie, że mantra Hare Kryszna jest jeszcze słodsza?
• Nie należy lekceważyć intonowania świętego Imienia i spodziewać się robienia postępu w arcana. Żaden aspekt bhakti nie jest kompletny bez intonowania Imienia Pana, jak żadna część ciała nie może funkcjonować bez obecności duszy.
• Intonowanie to rodzaj modlitwy. Musimy więc mieć to zrozumienie, a kiedy warunki są trudne, można powiedzieć o tym Krysznie: „Mój drogi Panie, jestem w takim trudnym położeniu. W każdym razie próbuję jakoś intonować, pomóż mi łaskawie.” Można też zrozumieć, że trudne warunki to dobra sposobność do ćwiczenia. Śrila Prabhupada podaje przykład osoby podnoszącej ciężary, która ćwiczy podnosząc cielę. Podnosi je, ale z dnia na dzień cielę rośnie, staje się większe i cięższe, ale on kontynuuje podnoszenie. A kiedy krowa czy byk staje się cięższy, ten człowiek jest coraz silniejszy. Materialne życie staje się coraz trudniejsze, ale jest to też sposób w jaki Kryszna nas umacnia.
• Materialne życie jest niepokojące, a najbardziej niepokojąca jest śmierć, ponieważ śmierć oznacza pożegnanie ze wszystkim. Więc wtedy musimy być gotowi aby powiedzieć: „witaj Kryszno!” Musimy więc praktykować: Hare Kryszna Hare Kryszna Kryszna Kryszna Hare Hare/ Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare. W sanskrycie mantra Hare Kryszna jest wyrażona w wołaczu, czyli jako bezpośrednie zwrócenie się do Kryszny. Kiedy mówimy: „Hare Kryszna” mówimy: „O energio Pana, O Kryszno, O Ramo, proszę zaangażujcie mnie w transcendentalną służbę dla Was”. Jest to wiec bardzo potężna mantra dla zwiększenia naszej wiary, ponieważ bezpośrednio wołamy do Kryszny. Nie powinniśmy traktować intonowania jako jakiś tam sposób spędzania czasu, ale intonować ze świadomością, że wołamy Krysznę. Wtedy Kryszna odpowie: „O, on mnie woła! Więc lepiej mu odpowiem. Dałem słowo, więc lepiej go dotrzymam. Skoro ty przychodzisz do mnie, ja odpowiem.” Jeśli zobaczy, że szczerze wołasz, odpowie.
• Nasze wyrzeczenie nie polega na tym, ze jemy tylko trzy ziarenka ryżu dziennie. Nasze wyrzeczenie to intonowanie Hare Kryszna Hare Kryszna Kryszna Kryszna Hare Hare/ Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare.
• Święte Imię czeka gotowe aby Je słuchać i intonować. W każdej chwili.
• Naszą najsilniejszą tendencją w czasie intonowania jest bycie nieuważnym. Ale da się coś z tym zrobić: być uważnym.
• Szczerość ucznia widać po tym jak stara się on uważnie intonować.
• Słodki ryż jest słodki, ale czy uwierzycie, że mantra Hare Kryszna jest jeszcze słodsza?
• Nie należy lekceważyć intonowania świętego Imienia i spodziewać się robienia postępu w arcana. Żaden aspekt bhakti nie jest kompletny bez intonowania Imienia Pana, jak żadna część ciała nie może funkcjonować bez obecności duszy.
• Intonowanie to rodzaj modlitwy. Musimy więc mieć to zrozumienie, a kiedy warunki są trudne, można powiedzieć o tym Krysznie: „Mój drogi Panie, jestem w takim trudnym położeniu. W każdym razie próbuję jakoś intonować, pomóż mi łaskawie.” Można też zrozumieć, że trudne warunki to dobra sposobność do ćwiczenia. Śrila Prabhupada podaje przykład osoby podnoszącej ciężary, która ćwiczy podnosząc cielę. Podnosi je, ale z dnia na dzień cielę rośnie, staje się większe i cięższe, ale on kontynuuje podnoszenie. A kiedy krowa czy byk staje się cięższy, ten człowiek jest coraz silniejszy. Materialne życie staje się coraz trudniejsze, ale jest to też sposób w jaki Kryszna nas umacnia.
• Materialne życie jest niepokojące, a najbardziej niepokojąca jest śmierć, ponieważ śmierć oznacza pożegnanie ze wszystkim. Więc wtedy musimy być gotowi aby powiedzieć: „witaj Kryszno!” Musimy więc praktykować: Hare Kryszna Hare Kryszna Kryszna Kryszna Hare Hare/ Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare. W sanskrycie mantra Hare Kryszna jest wyrażona w wołaczu, czyli jako bezpośrednie zwrócenie się do Kryszny. Kiedy mówimy: „Hare Kryszna” mówimy: „O energio Pana, O Kryszno, O Ramo, proszę zaangażujcie mnie w transcendentalną służbę dla Was”. Jest to wiec bardzo potężna mantra dla zwiększenia naszej wiary, ponieważ bezpośrednio wołamy do Kryszny. Nie powinniśmy traktować intonowania jako jakiś tam sposób spędzania czasu, ale intonować ze świadomością, że wołamy Krysznę. Wtedy Kryszna odpowie: „O, on mnie woła! Więc lepiej mu odpowiem. Dałem słowo, więc lepiej go dotrzymam. Skoro ty przychodzisz do mnie, ja odpowiem.” Jeśli zobaczy, że szczerze wołasz, odpowie.
• Nasze wyrzeczenie nie polega na tym, ze jemy tylko trzy ziarenka ryżu dziennie. Nasze wyrzeczenie to intonowanie Hare Kryszna Hare Kryszna Kryszna Kryszna Hare Hare/ Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare.
• Święte Imię czeka gotowe aby Je słuchać i intonować. W każdej chwili.
• Naszą najsilniejszą tendencją w czasie intonowania jest bycie nieuważnym. Ale da się coś z tym zrobić: być uważnym.
• Szczerość ucznia widać po tym jak stara się on uważnie intonować.
Niech Pan Śri Ćajtanja, księżyc Nawadwipy, król tancerzy, pojawi się w zakątku mego serca.
SRI KRSNA NAMASTAKAM
Skomponowane przez Śrila Rupę Gosvamiego
Wedy opisują, że jeżeli ktoś obraża Vaisnavę, to nawet modlenie się do Krszny nie uwolni od tej obrazy. Musisz iść do tego Vaisnavy i prosić go o przebaczenie. Święte imię Krszny jest bardzo drogie Krsznie. To jest najbardziej miłosierna forma Krszny, nie ma bardziej miłosiernej formy od świętego imienia. Więc jeśli ktoś obraża święte imię, musi iść do świętego imienia i modlić się do niego, aby wybaczył obrazy. Śrila Prabhupad mówił, że jeśli ktoś ofiarowuje modlitwy takie jak Śri Krszna Namastakam, chwały świętego imienia, to pomaga pozbyć się obraz i pozwala intonować w bardziej czysty sposób. Więc te wersety są bardzo ważne. Jest to medytacja nad chwałami imion Krszny.
Moje drogie Hari-nama, święte imię Krszny, zgodnie z Upaniszadami jesteś tożsame z transcendentalną formą Pana Krszny. Uosobione Upaniszady gloryfikują blask emanujący z Twoich lotosowych stóp. Innymi słowy, moje drogie święte imię, wszystkie uosobione wedy, przyjmują schronienie u Twych lotosowych stóp, śpiewając Twoje transcendentalne chwały za pomocą wybranych wersetów. Yogini, riszi i wyzwolone dusze odpowiednio wielbią Twoje lotosowe stopy. Dlatego w pełni podporządkowuję się Twoim lotosowym stopom.
Forma Krszny nie jest różna od świętego imienia, blask Brahmana pochodzi z lotosowych stóp świętego imienia, i wszyscy wielcy rszi, muni i wyzwolone dusze wielbią święte imię. Dlatego Rupa Gosvami podporządkowuje się świętemu imieniu. Święte imię jest cetanas cetananam, jest w pełni świadome. Dlatego możemy zwrócić się do świętego imienia, modlić się do niego i możemy mieć związek z nim, tak jak wyzwolone dusze zawsze towarzyszą świętemu imieniu. Więc musimy dostosować nasza perspektywę, żeby unikać myślenia, że święte imię jest zewnętrznym materialnym dźwiękiem.
O moje drogie Krszna Nama, święte imię Krszny, jesteś wiecznie gloryfikowane przez zrealizowane dusze. Po prostu aby przyciągnąć świadomość uwarunkowanych dusz we wszystkich materialnych wszechświatach, z powodu Twojej bezprzyczynowej łaski, manifestujesz się w formie transcendentalnej wibracji dźwiękowej. Twoja łaska jest tak wielka, że kiedy ktoś intonuję Cię przypadkowo, z lekceważeniem, choćby tylko raz, Ty niszczysz nieograniczone ilości grzesznych reakcji zgromadzonych przez wiele narodzin. Moje drogie święte imię Krszny, wszelka chwała tobie!
Dlaczego święte imię przychodzi? Święte imię Krszny zstępuje, aby obudzić duchową świadomość drzemiącą w uwarunkowanych duszach. Święte imię jest tak miłosierne, że nawet jeśli ktoś intonuje imię Krszny przypadkowo lub z lekceważeniem, oczyszcza się z wielu grzesznych reakcji. Dlatego Śrila Rupa Gosvami gloryfikuje święte imię Krszny. Kto może pojąć tę wielką łaskę Krszny?
O moje drogie święte imię Krszny, jaśniejesz silniej niż słońce. Jesteś tak łaskawe, że nawet jeśli ktoś wymawia Cię w strachu lub w namabhas (niedoskonały etap intonowania), wtedy Twoja łaska jest tak wielka, że niszczysz ich materialną ignorancję i przywiązania do uwarunkowanego życia. Stopniowo obdarzasz błogosławieństwami takie uwarunkowane dusze, pozbawione duchowej wiedzy. Obdarzasz je transcendentalną nauką o służbie oddania dla Pana Śri Krszny. O moje drogie święte imię , kto nawet wśród wielkich wyzwolonych dusz we wszechświecie może wystarczająco gloryfikować Twoje transcendentalne cechy? Wszelka chwała Tobie!
To jest następny etap intonowania. Jeśli ktoś intonuje ze strachu, co jest rodzajem niedoskonałego intonowania, to takie intonowanie także niszczy materialną ignorancje i daje wyzwolenie. Przykładem jest Ajamila. Dał on swojemu synowi imię Narayana. Kiedy umierał, wołał swojego syna. Wołał imię Narayana. W ten sposób w ostatniej minucie swojego życia uchronił się od Yamadutów. Jeśli ktoś intonuje przypadkowo, ze strachu, nieuważnie, czy w niedoskonały sposób przyjmuje sposobność rozpoczęcia służby oddania. Otrzymuje błogosławieństwo Krszny. Co dopiero mówić o osobie, która intonuje w skupieniu, z oddaniem, bez lekceważenia. Jaki wtedy jest rezultat!
Poprzez nieprzerwaną i skupioną medytację o bezosobowym Brahmanie, nikt nie może zniszczyć przeszłych grzesznych i pobożnych reakcji karmicznych, które są poza chwilowym wyrzeczeniem się materialnej radości, gdyż istnieją one od czasów niepamiętnych. Jednakże, moje drogie święte imię, poprzez wibrowanie na czubku języka, innymi słowy, po prostu poprzez wymawianie Cię, wszystkie te przeszłe reakcje karmiczne zostają zniszczone.
To jest bardzo ezoteryczny temat. Są dwa rodzaje karmy: prarabdha karma i zwykła karma. Rezultaty zwykłej karmy to np. wygrana na loterii czy nieszczęśliwy wypadek. Reakcje tej karmy odbiera się najwyżej przez sto żyć. Ale kiedy ten materialny świat jest niszczony i kiedy Pan Brahma udaje się na spoczynek, wtedy uwarunkowane dusze wchłaniane są do ciała Visnu. Potem następuje kolejne stworzenie i dusze ponownie wychodzą. Wtedy ma miejsce prarabdha karma, czyli bardzo subtelny rodzaj karmy, który przywiązuje nas do ahankary i pozwala nam zacząć w punkcie w którym skończyliśmy poprzednio. Tej karmy nie można usunąć poprzez medytowanie czy zrealizowanie bezosobowego Brahmana. Jednak przez intonowanie imienia Krszny ta karma jest wymazana
Mój drogi zabójco Aghasury! Mój drogi ukochany synu matki Yaśody! Mój drogi synu Nandy Maharajy! Mój drogi lotosooki Panie! Mój drogi ukochany gopi! Mój drogi Panie Vrndavany! Mój drogi godny czci łaskawy Panie! Mój drogi Panie Krszno! O moje ukochane święte imię! W tych i niezliczonych innych formach, z Twojej bezprzyczynowej i niepojętej łaski manifestujesz Swoją transcendentalną wibrację w tym świece, aby wyzwolić uwarunkowane dusze z powtarzających się narodzin i śmierci w materialnym życiu! Moje drogie święte imię, niech spontaniczna atrakcja do intonowania Ciebie zwiększy się bez granic dzięki Twojej bezprzyczynowej łasce dla mnie.
Mieliśmy towarzystwo Pana Krszny pięć tysięcy lat temu. W Treta yudze obecny był Pan Ramacandra. W Satya yudze były obecne inne avatary. Ale kiedy Ich nie ma, kiedy rozrywki są aprakat, niezamanifestowane, jak wtedy możemy mieć Ich towarzystwo? Poprzez intonowanie Ich imion, które nie są od Nich różne, możemy natychmiast mieć towarzystwo Ich transcendentalnych form. To intonowanie wyzwala uwarunkowane dusze z koła narodzin i śmierci. Jeżeli ktoś chce otrzymać atrakcję do intonowania i pyta: „jak mogę nauczyć się lubić intonować Hare Krszna?”, to odpowiedź brzmi: ”Przez intonowanie Hare Krszna.”
Drogie święte imię! Istniejesz w dwóch transcendentalnych formach svarupa. Jedna z nich to Twoja intymna forma szczęścia jako Najwyższej Żywej Osoby, obiekt gloryfikacji w transcendentalnym dźwięku; druga to Twoja forma świętego imienia takiego jak Krszna, Govinda i inne transcendentalne imiona, które wskazują lub opisują Twoje formy szczęścia w transcendentalnych rozrywkach. Jesteś jednym i tym samym, zawsze istniejącym w tych dwóch formach. Z nich dwóch, uważam Twoją formę dźwiękową jako bardziej miłosierną niż Twoją dostrzegalną formę Boga, Najwyższej Osoby. Jest tak dlatego, że gdy ktoś jest zaangażowany w wielbienie Twojej formy Bóstwa i w konsekwencji popełnia obrazy, wtedy jeśli przyjmie schronienie Twojej transcendentalnej formy świętego imienia, intonując
Krszna! Govinda! To Ty ze Swej bezprzyczynowej łaski, oczyścisz taką osobę z wszelkich obraz i będzie mogła ona rozkoszować się nektarem nieograniczonego oceanu transcendentalnego szczęścia.
Po wyzwoleniu Bali Maharaja, Śrukacarya powiedział, że przez intonowanie świętego imienia, każdy błąd czy uchybienie w yajni zostaje naprawione. Taka jest moc świętego imienia. Kiedy czcimy Bóstwa, co jest aradhana yajną, czy arcana yajną, lub gdy wykonujemy homa, czyli jakąkolwiek inną duchową czynność, to jeśli towarzyszy temu intonowanie świętego imienia, mamy gwarancje, że wszystko będzie w porządku. Rupa Gosvami oznajmia, że uważa on święte imię za najbardziej miłosierny aspekt Pana. Dlatego gloryfikuje on święte imię z pełnym oddaniem i szacunkiem.
O moje drogie święte imię! O ukochana formo Krszny w dźwięku! Wielbiciele, którzy przyjmują schronienie Twoich lotosowych stóp poprzez intonowanie Ciebie, są chronieni od zniszczenia powodowanego obrazami przeciw świętemu imieniu (nama aparadha), z powodu Twojej bezprzyczynowej łaski. Manifestujesz się jako najwyższa osobowa forma skupionej transcendentalnej ekstazy. Osobiście jesteś formą transcendentalnego szczęścia i codziennym festiwalem dla mieszkańców Gokuli. Jesteś pełną formą transcendentalnej chwały i wiecznego szczęścia, przez którą manifestujesz nektariańskie miłosne wymiany z Twoimi wielbicielami. Dlatego moje drogie święte imię Krszny, ofiarowuję ponownie moje pełne szacunku pokłony do Twoich lotosowych stóp.
Tutaj podane są dwie istotne chwały świętego imienia. Po pierwsze intonując święte imię, wybaczane są obrazy przeciwko świętemu imieniu. Po drugie, święte imię jest w rzeczywistości pełną formą transcendentalnej ekstazy i szczęścia.
Możemy sobie wyobrazić jakie mamy szczęście, że to święte imię jest dla nas dostępne. Tak jak mieszkańcy Vrndavany możemy intonować w takim samym nastroju, i w ten sposób odnieść tą samą transcendentalną korzyść, realizację i schronienie.
O moje drogie święte imię Krszny! Jesteś życiem i duszą viny devarsi Narady Muniego. Jesteś wieczną falą pływów transcendentalnego nektaru. Pokornie padam do Twych lotosowych stóp i błagam o Twoją bezprzyczynową łaskę, uczyń mnie zawsze umocnionym w służbie dla Ciebie, i błagam, abyś Ty zawsze tańczył na moim języku. Łaskawie pobłogosław mnie bym nieprzerwanie angażował się w intonowanie Ciebie.
Życiem i duszą wielkich wyzwolonych dusz jak Narada Muni jest intonowanie świętych imion Krszny. To nie jest tania rzecz. O jest bezcenna rzecz. Bezcenny podarunek. Ale na nieszczęście ludzie tego nie rozumieją. Ponieważ jest to bezcenne, jeśli byś to wycenił, byłoby to poza zasięgiem każdego. Więc to trzeba dawać za darmo. Za darmo oznacza, że ceną jest to że musisz intonować święte imię. Więc jest to wielka okazja dla każdego, aby wziąć święte imię Krszny.
Na podstawie wykładu H.H. Jayapataki przygotował Divya-simha dasa
Skomponowane przez Śrila Rupę Gosvamiego
Wedy opisują, że jeżeli ktoś obraża Vaisnavę, to nawet modlenie się do Krszny nie uwolni od tej obrazy. Musisz iść do tego Vaisnavy i prosić go o przebaczenie. Święte imię Krszny jest bardzo drogie Krsznie. To jest najbardziej miłosierna forma Krszny, nie ma bardziej miłosiernej formy od świętego imienia. Więc jeśli ktoś obraża święte imię, musi iść do świętego imienia i modlić się do niego, aby wybaczył obrazy. Śrila Prabhupad mówił, że jeśli ktoś ofiarowuje modlitwy takie jak Śri Krszna Namastakam, chwały świętego imienia, to pomaga pozbyć się obraz i pozwala intonować w bardziej czysty sposób. Więc te wersety są bardzo ważne. Jest to medytacja nad chwałami imion Krszny.
Moje drogie Hari-nama, święte imię Krszny, zgodnie z Upaniszadami jesteś tożsame z transcendentalną formą Pana Krszny. Uosobione Upaniszady gloryfikują blask emanujący z Twoich lotosowych stóp. Innymi słowy, moje drogie święte imię, wszystkie uosobione wedy, przyjmują schronienie u Twych lotosowych stóp, śpiewając Twoje transcendentalne chwały za pomocą wybranych wersetów. Yogini, riszi i wyzwolone dusze odpowiednio wielbią Twoje lotosowe stopy. Dlatego w pełni podporządkowuję się Twoim lotosowym stopom.
Forma Krszny nie jest różna od świętego imienia, blask Brahmana pochodzi z lotosowych stóp świętego imienia, i wszyscy wielcy rszi, muni i wyzwolone dusze wielbią święte imię. Dlatego Rupa Gosvami podporządkowuje się świętemu imieniu. Święte imię jest cetanas cetananam, jest w pełni świadome. Dlatego możemy zwrócić się do świętego imienia, modlić się do niego i możemy mieć związek z nim, tak jak wyzwolone dusze zawsze towarzyszą świętemu imieniu. Więc musimy dostosować nasza perspektywę, żeby unikać myślenia, że święte imię jest zewnętrznym materialnym dźwiękiem.
O moje drogie Krszna Nama, święte imię Krszny, jesteś wiecznie gloryfikowane przez zrealizowane dusze. Po prostu aby przyciągnąć świadomość uwarunkowanych dusz we wszystkich materialnych wszechświatach, z powodu Twojej bezprzyczynowej łaski, manifestujesz się w formie transcendentalnej wibracji dźwiękowej. Twoja łaska jest tak wielka, że kiedy ktoś intonuję Cię przypadkowo, z lekceważeniem, choćby tylko raz, Ty niszczysz nieograniczone ilości grzesznych reakcji zgromadzonych przez wiele narodzin. Moje drogie święte imię Krszny, wszelka chwała tobie!
Dlaczego święte imię przychodzi? Święte imię Krszny zstępuje, aby obudzić duchową świadomość drzemiącą w uwarunkowanych duszach. Święte imię jest tak miłosierne, że nawet jeśli ktoś intonuje imię Krszny przypadkowo lub z lekceważeniem, oczyszcza się z wielu grzesznych reakcji. Dlatego Śrila Rupa Gosvami gloryfikuje święte imię Krszny. Kto może pojąć tę wielką łaskę Krszny?
O moje drogie święte imię Krszny, jaśniejesz silniej niż słońce. Jesteś tak łaskawe, że nawet jeśli ktoś wymawia Cię w strachu lub w namabhas (niedoskonały etap intonowania), wtedy Twoja łaska jest tak wielka, że niszczysz ich materialną ignorancję i przywiązania do uwarunkowanego życia. Stopniowo obdarzasz błogosławieństwami takie uwarunkowane dusze, pozbawione duchowej wiedzy. Obdarzasz je transcendentalną nauką o służbie oddania dla Pana Śri Krszny. O moje drogie święte imię , kto nawet wśród wielkich wyzwolonych dusz we wszechświecie może wystarczająco gloryfikować Twoje transcendentalne cechy? Wszelka chwała Tobie!
To jest następny etap intonowania. Jeśli ktoś intonuje ze strachu, co jest rodzajem niedoskonałego intonowania, to takie intonowanie także niszczy materialną ignorancje i daje wyzwolenie. Przykładem jest Ajamila. Dał on swojemu synowi imię Narayana. Kiedy umierał, wołał swojego syna. Wołał imię Narayana. W ten sposób w ostatniej minucie swojego życia uchronił się od Yamadutów. Jeśli ktoś intonuje przypadkowo, ze strachu, nieuważnie, czy w niedoskonały sposób przyjmuje sposobność rozpoczęcia służby oddania. Otrzymuje błogosławieństwo Krszny. Co dopiero mówić o osobie, która intonuje w skupieniu, z oddaniem, bez lekceważenia. Jaki wtedy jest rezultat!
Poprzez nieprzerwaną i skupioną medytację o bezosobowym Brahmanie, nikt nie może zniszczyć przeszłych grzesznych i pobożnych reakcji karmicznych, które są poza chwilowym wyrzeczeniem się materialnej radości, gdyż istnieją one od czasów niepamiętnych. Jednakże, moje drogie święte imię, poprzez wibrowanie na czubku języka, innymi słowy, po prostu poprzez wymawianie Cię, wszystkie te przeszłe reakcje karmiczne zostają zniszczone.
To jest bardzo ezoteryczny temat. Są dwa rodzaje karmy: prarabdha karma i zwykła karma. Rezultaty zwykłej karmy to np. wygrana na loterii czy nieszczęśliwy wypadek. Reakcje tej karmy odbiera się najwyżej przez sto żyć. Ale kiedy ten materialny świat jest niszczony i kiedy Pan Brahma udaje się na spoczynek, wtedy uwarunkowane dusze wchłaniane są do ciała Visnu. Potem następuje kolejne stworzenie i dusze ponownie wychodzą. Wtedy ma miejsce prarabdha karma, czyli bardzo subtelny rodzaj karmy, który przywiązuje nas do ahankary i pozwala nam zacząć w punkcie w którym skończyliśmy poprzednio. Tej karmy nie można usunąć poprzez medytowanie czy zrealizowanie bezosobowego Brahmana. Jednak przez intonowanie imienia Krszny ta karma jest wymazana
Mój drogi zabójco Aghasury! Mój drogi ukochany synu matki Yaśody! Mój drogi synu Nandy Maharajy! Mój drogi lotosooki Panie! Mój drogi ukochany gopi! Mój drogi Panie Vrndavany! Mój drogi godny czci łaskawy Panie! Mój drogi Panie Krszno! O moje ukochane święte imię! W tych i niezliczonych innych formach, z Twojej bezprzyczynowej i niepojętej łaski manifestujesz Swoją transcendentalną wibrację w tym świece, aby wyzwolić uwarunkowane dusze z powtarzających się narodzin i śmierci w materialnym życiu! Moje drogie święte imię, niech spontaniczna atrakcja do intonowania Ciebie zwiększy się bez granic dzięki Twojej bezprzyczynowej łasce dla mnie.
Mieliśmy towarzystwo Pana Krszny pięć tysięcy lat temu. W Treta yudze obecny był Pan Ramacandra. W Satya yudze były obecne inne avatary. Ale kiedy Ich nie ma, kiedy rozrywki są aprakat, niezamanifestowane, jak wtedy możemy mieć Ich towarzystwo? Poprzez intonowanie Ich imion, które nie są od Nich różne, możemy natychmiast mieć towarzystwo Ich transcendentalnych form. To intonowanie wyzwala uwarunkowane dusze z koła narodzin i śmierci. Jeżeli ktoś chce otrzymać atrakcję do intonowania i pyta: „jak mogę nauczyć się lubić intonować Hare Krszna?”, to odpowiedź brzmi: ”Przez intonowanie Hare Krszna.”
Drogie święte imię! Istniejesz w dwóch transcendentalnych formach svarupa. Jedna z nich to Twoja intymna forma szczęścia jako Najwyższej Żywej Osoby, obiekt gloryfikacji w transcendentalnym dźwięku; druga to Twoja forma świętego imienia takiego jak Krszna, Govinda i inne transcendentalne imiona, które wskazują lub opisują Twoje formy szczęścia w transcendentalnych rozrywkach. Jesteś jednym i tym samym, zawsze istniejącym w tych dwóch formach. Z nich dwóch, uważam Twoją formę dźwiękową jako bardziej miłosierną niż Twoją dostrzegalną formę Boga, Najwyższej Osoby. Jest tak dlatego, że gdy ktoś jest zaangażowany w wielbienie Twojej formy Bóstwa i w konsekwencji popełnia obrazy, wtedy jeśli przyjmie schronienie Twojej transcendentalnej formy świętego imienia, intonując
Krszna! Govinda! To Ty ze Swej bezprzyczynowej łaski, oczyścisz taką osobę z wszelkich obraz i będzie mogła ona rozkoszować się nektarem nieograniczonego oceanu transcendentalnego szczęścia.
Po wyzwoleniu Bali Maharaja, Śrukacarya powiedział, że przez intonowanie świętego imienia, każdy błąd czy uchybienie w yajni zostaje naprawione. Taka jest moc świętego imienia. Kiedy czcimy Bóstwa, co jest aradhana yajną, czy arcana yajną, lub gdy wykonujemy homa, czyli jakąkolwiek inną duchową czynność, to jeśli towarzyszy temu intonowanie świętego imienia, mamy gwarancje, że wszystko będzie w porządku. Rupa Gosvami oznajmia, że uważa on święte imię za najbardziej miłosierny aspekt Pana. Dlatego gloryfikuje on święte imię z pełnym oddaniem i szacunkiem.
O moje drogie święte imię! O ukochana formo Krszny w dźwięku! Wielbiciele, którzy przyjmują schronienie Twoich lotosowych stóp poprzez intonowanie Ciebie, są chronieni od zniszczenia powodowanego obrazami przeciw świętemu imieniu (nama aparadha), z powodu Twojej bezprzyczynowej łaski. Manifestujesz się jako najwyższa osobowa forma skupionej transcendentalnej ekstazy. Osobiście jesteś formą transcendentalnego szczęścia i codziennym festiwalem dla mieszkańców Gokuli. Jesteś pełną formą transcendentalnej chwały i wiecznego szczęścia, przez którą manifestujesz nektariańskie miłosne wymiany z Twoimi wielbicielami. Dlatego moje drogie święte imię Krszny, ofiarowuję ponownie moje pełne szacunku pokłony do Twoich lotosowych stóp.
Tutaj podane są dwie istotne chwały świętego imienia. Po pierwsze intonując święte imię, wybaczane są obrazy przeciwko świętemu imieniu. Po drugie, święte imię jest w rzeczywistości pełną formą transcendentalnej ekstazy i szczęścia.
Możemy sobie wyobrazić jakie mamy szczęście, że to święte imię jest dla nas dostępne. Tak jak mieszkańcy Vrndavany możemy intonować w takim samym nastroju, i w ten sposób odnieść tą samą transcendentalną korzyść, realizację i schronienie.
O moje drogie święte imię Krszny! Jesteś życiem i duszą viny devarsi Narady Muniego. Jesteś wieczną falą pływów transcendentalnego nektaru. Pokornie padam do Twych lotosowych stóp i błagam o Twoją bezprzyczynową łaskę, uczyń mnie zawsze umocnionym w służbie dla Ciebie, i błagam, abyś Ty zawsze tańczył na moim języku. Łaskawie pobłogosław mnie bym nieprzerwanie angażował się w intonowanie Ciebie.
Życiem i duszą wielkich wyzwolonych dusz jak Narada Muni jest intonowanie świętych imion Krszny. To nie jest tania rzecz. O jest bezcenna rzecz. Bezcenny podarunek. Ale na nieszczęście ludzie tego nie rozumieją. Ponieważ jest to bezcenne, jeśli byś to wycenił, byłoby to poza zasięgiem każdego. Więc to trzeba dawać za darmo. Za darmo oznacza, że ceną jest to że musisz intonować święte imię. Więc jest to wielka okazja dla każdego, aby wziąć święte imię Krszny.
Na podstawie wykładu H.H. Jayapataki przygotował Divya-simha dasa
Niech Pan Śri Ćajtanja, księżyc Nawadwipy, król tancerzy, pojawi się w zakątku mego serca.
O mantrze Hare Krsna szczególnie wspominają Upanisady, takie jak Kali-santarana Upanisad, gdzie jest powiedziane:
hare krsna hare krsna krsna krsna hare hare
hare rama hare rama rama rama hare hare
iti sodaśakam namnam kali-kalmasa-naśanam
natah parataropayah sarva-vedesu drśyate
"Po przeglądzie całej literatury wedyjskiej nie można znaleźć bardziej wzniosłej metody religii dla tego wieku od intonowania Hare Krsna." Adi 3.40
Madhya 20.347 "'Osoby, które są zaawansowane, posiadają wysokie kwalifikacje i zainteresowane są istotą życia, znają zalety Kali-yugi. Tacy ludzie wielbią wiek Kali, ponieważ w tym wieku przez samo intonowanie maha-mantry Hare Krsna można uczynić postęp w duchowej wiedzy i osiągnąć cel życia.'
Madhya 20.347 Znaczenie: Słowa te są cytatem ze Śrimad-Bhagavatam (11.5.36), a wypowiedział je wielki mędrzec Karabhajana Rsi, jeden z dziewięciu Yogendrów. Mędrzec informował Maharaję Nimi o spoczywającym na ludziach obowiązku wielbienia Najwyższej Osoby Boga w różnych yugach zgodnie z różnymi procesami.
Madhya 20.344 "'Mój drogi królu, chociaż Kali-yuga pełna jest błędów, mimo to wiek ten ma jedną zaletę, taką mianowicie, że dzięki samemu intonowaniu maha-mantry Hare Krsna można wydostać się z materialnej niewoli i wznieść się do transcendentalnego królestwa.'
Madhya 20.344 Znaczenie: Jest to werset ze Śrimad-Bhagavatam (12.3.51).
Sankirtan jest obecną yuga dharmą:
Madhya 20.339 "Jest to mantra, przy pomocy której ludzie wielbią Pana Krsnę w Dvapara-yudze. W Kali-yudze obowiązkowym zajęciem ludzi jest zbiorowe intonowanie świętego imienia Krsny.
Jedyną zasadą regulującą w kali yudze jest intonowanie Świętych Imion:
Adi 07.74 "'W tym wieku Kali nie ma żadnej innej zasady religijnej poza intonowaniem świętego imienia, które jest esencją wszystkich hymnów wedyjskich. Stwierdzają to wszystkie pisma objawione.'
Antya 20.08 Śri Caitanya Mahaprabhu, pogrążony w wielkiej radości, powiedział: "Moi drodzy Svarupo Damodaro i Ramanando Rayo, informuję was, że intonowanie świętych imion jest najbardziej odpowiednim środkiem na osiągnięcie wybawienia w tym wieku Kali.
Uniwersalną zasadą religijną dla wieku kali jest intonowanie Świętych Imion:
Adi 03.40 Religijną praktyką dla wieku Kali jest szerzenie chwał świętego imienia. Jedynie w tym celu Pan zstąpił w żółtym kolorze jako Pan Caitanya.
Adi 03.40 Znaczenie: Praktycznym systemem religijnym dla każdego w tym wieku Kali jest intonowanie imienia Boga. W wieku tym proces ten zaprowadził Pan Caitanya. W rzeczywistości bhakti-yoga rozpoczyna się od intonowania świętego imienia, tak jak potwierdza to Madhvacarya w swoim komentarzu do Mundaka Upanisad. Cytuje on następujący werset z Narayana-samhity:
dvapariyair janair visnuh pancaratrais tu kevalaih
kalau tu nama-matrena pujyate bhagavan harih
"W Dvapara-yudze ludzie powinni wielbić Pana Visnu jedynie poprzez regulujące zasady Narada-pancaratry i innych takich autoryzowanych ksiąg. Jednakże w wieku Kali powinni po prostu intonować święte imiona Najwyższej Osoby Boga."
Śrimad Bhagavatam poleca nama-sankirtana jako esencje religii w wieku kali:
Adi 03.50 W Śrimad-Bhagavatam wielokrotnie i wyraźnie powiedziane jest, że istotą religii w wieku Kali jest intonowanie świętego imienia Krsny.
Każdy powinien zakceptować to, iż dowiedzioną metodą religijną dla tego wieku jest – hari-nama-sankirtana:
Madhya 11.97 Sarvabhauma Bhattacarya odrzekł: "Ten słodki transcendentalny dźwięk jest specjalnym dziełem Pana, znanym jako prema-sankirtana, zbiorowe intonowanie w miłości do Boga.
Madhya 11.98 "Śri Caitanya Mahaprabhu zstąpił w tym wieku Kali, by głosić religię świadomości Krsny. Tak więc intonowanie świętych imion Pana Krsny jest religijną zasadą dla tego wieku.
Madhya 11.99 "Każdego, kto wielbi Pana Caitanyę Mahaprabhu zbiorowym intonowaniem, należy uważać za osobę bardzo inteligentną. Tego zaś, kto tak nie robi, trzeba uznać za ofiarę tego wieku, pozbawioną wszelkiej inteligencji.
Madhya 11.99 Znaczenie: Dranie wysuwają wniosek, że każdy może wymyślić swój własny proces religijny, ale tutaj potępiono tego rodzaju zamiar. Jeśli ktoś naprawdę chce zostać osobą religijną, musi podjąć intonowanie maha-mantry Hare Krsna. Prawdziwe znaczenie religii przedstawia Śrimad Bhagavatam (6.3.19-22).
dharmam tu saksad-bhagavat-pranitam
na vai vidur rsayo napi devah
na siddha-mukhya asura manusyah
kutaś ca vidyadhara-caranadayah
svayambhur naradah śambhuh kumarah kapilo manuh
prahlado janako bhismo balir vaiyasakir vayam
dvadaśaite vijanimo dharmam bhagavatam bhatah
guhyam viśuddham durbodham yam jnatvamrtam aśnute
etavan eva loke 'smin pumsam dharmah parah smrtah
bhakti-yogo bhagavati tan-nama-grahanadibhih
Znaczenie tych wersetów jest takie, że istota ludzka nie może wytworzyć dharmy, czyli religii. Religia jest prawem, czyli kodeksem Pana. Tak więc religii nie mogą wytworzyć nawet wielkie święte osoby, półbogowie czy siddha-mukhya, a co dopiero mówić o asurach, istotach ludzkich, Vidyadharach, Caranach itd. Zasady dharmy, religii, przekazywane są w systemie parampara zapoczątkowanym przez dwanaście osobistości - Pana Brahmę; wielkiego świętego Naradę; Pana Śivę; czterech Kumarów; Kapilę, syna Devahuti; Svayambhuvę Manu; Prahladę Maharaję; króla Janakę; dziadka Bhismę; Bali Maharaję; Śukadevę Gosvamiego i Yamaraja. Tych dwanaście osób znało zasady religii. Dharma odnosi się do zasad religijnych, dzięki którym można zrozumieć Najwyższą Osobę Boga. Dharma jest rzeczą bardzo poufną, wolną od skażenia wszelkimi materialnymi wpływami i bardzo trudną do zrozumienia dla zwykłych ludzi. Jednakże, jeśli ktoś naprawdę rozumie dharmę, zostaje wyzwolony i przeniesiony do królestwa Boga. Bhagavata-dharma, czyli zasada religii głoszona przez system parampara, jest najwyższą zasadą religii. Innymi słowy, dharma odnosi się do nauki bhakti-yogi, która rozpoczyna się od intonowania przez nowicjusza świętego imienia Pana (tan-nama-grahanadibhih).
W tym wieku Kali Caitanya-caritamrta poleca: kali-kale dharma --- krsna-nama-sankirtana. W tym wieku Kali intonowanie świętego imienia Pana jest metodą religii zatwierdzoną przez wszystkie pisma wedyjskie. Bardziej uwydatnia to kolejny werset tej Caitanya-caritamrty, pochodzący ze Śrimad-Bhagavatam (11.5.32).
Intonowanie Hare Kryszna maha-mantry jest esencją sanatany dharmy:
Madhya 09.362 W tym wieku Kali nie istnieją prawdziwe zasady religijne. Są tylko Vaisnavowie, wielbiciele Pana i święte pisma Vaisnavów, które mówią o służbie oddania. Jest to kwintesencją wszystkiego.
Madhya 09.362 Znaczenie: W tym wieku nie należy żywić zazdrości wobec ruchu Śri Caitanyi Mahaprabhu, lecz trzeba intonować święte imiona Hari i Krsny, maha-mantrę. To jest istotą wiecznej religii znanej jako sanatana-dharma.
W Kali – yudze Kryszna inkarnuje jako święte imię i wyzwala wszystkich grzesznych i cierpiących ludzi tego świata
Powiedziane jest, że ten wiek Kali w trzech-czwartych pozbawiony jest zasad religijnych. Przestrzega się zaledwie jedną czwartą tych zasad. Ale dzięki łasce Pana Krsny ten brak nie tylko został uzupełniony, ale proces religijny został uproszczony tak bardzo, że jedynie poprzez pełnienie transcendentalnej służby miłości dla Pana Krsny, poprzez intonowanie Jego świętych imion, Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare; Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare, można otrzymać najwyższy rezultat religii, mianowicie można zostać przeniesionym na najwyższą planetę w świecie duchowym, Golokę Vrndavana.
Intonowanie świętych imion Pana jest najwyższą platformą uniwersalnej religii dla każdej osoby rodzącej się w czasach Kali - yugi
hare krsna hare krsna krsna krsna hare hare
hare rama hare rama rama rama hare hare
iti sodaśakam namnam kali-kalmasa-naśanam
natah parataropayah sarva-vedesu drśyate
"Po przeglądzie całej literatury wedyjskiej nie można znaleźć bardziej wzniosłej metody religii dla tego wieku od intonowania Hare Krsna." Adi 3.40
Madhya 20.347 "'Osoby, które są zaawansowane, posiadają wysokie kwalifikacje i zainteresowane są istotą życia, znają zalety Kali-yugi. Tacy ludzie wielbią wiek Kali, ponieważ w tym wieku przez samo intonowanie maha-mantry Hare Krsna można uczynić postęp w duchowej wiedzy i osiągnąć cel życia.'
Madhya 20.347 Znaczenie: Słowa te są cytatem ze Śrimad-Bhagavatam (11.5.36), a wypowiedział je wielki mędrzec Karabhajana Rsi, jeden z dziewięciu Yogendrów. Mędrzec informował Maharaję Nimi o spoczywającym na ludziach obowiązku wielbienia Najwyższej Osoby Boga w różnych yugach zgodnie z różnymi procesami.
Madhya 20.344 "'Mój drogi królu, chociaż Kali-yuga pełna jest błędów, mimo to wiek ten ma jedną zaletę, taką mianowicie, że dzięki samemu intonowaniu maha-mantry Hare Krsna można wydostać się z materialnej niewoli i wznieść się do transcendentalnego królestwa.'
Madhya 20.344 Znaczenie: Jest to werset ze Śrimad-Bhagavatam (12.3.51).
Sankirtan jest obecną yuga dharmą:
Madhya 20.339 "Jest to mantra, przy pomocy której ludzie wielbią Pana Krsnę w Dvapara-yudze. W Kali-yudze obowiązkowym zajęciem ludzi jest zbiorowe intonowanie świętego imienia Krsny.
Jedyną zasadą regulującą w kali yudze jest intonowanie Świętych Imion:
Adi 07.74 "'W tym wieku Kali nie ma żadnej innej zasady religijnej poza intonowaniem świętego imienia, które jest esencją wszystkich hymnów wedyjskich. Stwierdzają to wszystkie pisma objawione.'
Antya 20.08 Śri Caitanya Mahaprabhu, pogrążony w wielkiej radości, powiedział: "Moi drodzy Svarupo Damodaro i Ramanando Rayo, informuję was, że intonowanie świętych imion jest najbardziej odpowiednim środkiem na osiągnięcie wybawienia w tym wieku Kali.
Uniwersalną zasadą religijną dla wieku kali jest intonowanie Świętych Imion:
Adi 03.40 Religijną praktyką dla wieku Kali jest szerzenie chwał świętego imienia. Jedynie w tym celu Pan zstąpił w żółtym kolorze jako Pan Caitanya.
Adi 03.40 Znaczenie: Praktycznym systemem religijnym dla każdego w tym wieku Kali jest intonowanie imienia Boga. W wieku tym proces ten zaprowadził Pan Caitanya. W rzeczywistości bhakti-yoga rozpoczyna się od intonowania świętego imienia, tak jak potwierdza to Madhvacarya w swoim komentarzu do Mundaka Upanisad. Cytuje on następujący werset z Narayana-samhity:
dvapariyair janair visnuh pancaratrais tu kevalaih
kalau tu nama-matrena pujyate bhagavan harih
"W Dvapara-yudze ludzie powinni wielbić Pana Visnu jedynie poprzez regulujące zasady Narada-pancaratry i innych takich autoryzowanych ksiąg. Jednakże w wieku Kali powinni po prostu intonować święte imiona Najwyższej Osoby Boga."
Śrimad Bhagavatam poleca nama-sankirtana jako esencje religii w wieku kali:
Adi 03.50 W Śrimad-Bhagavatam wielokrotnie i wyraźnie powiedziane jest, że istotą religii w wieku Kali jest intonowanie świętego imienia Krsny.
Każdy powinien zakceptować to, iż dowiedzioną metodą religijną dla tego wieku jest – hari-nama-sankirtana:
Madhya 11.97 Sarvabhauma Bhattacarya odrzekł: "Ten słodki transcendentalny dźwięk jest specjalnym dziełem Pana, znanym jako prema-sankirtana, zbiorowe intonowanie w miłości do Boga.
Madhya 11.98 "Śri Caitanya Mahaprabhu zstąpił w tym wieku Kali, by głosić religię świadomości Krsny. Tak więc intonowanie świętych imion Pana Krsny jest religijną zasadą dla tego wieku.
Madhya 11.99 "Każdego, kto wielbi Pana Caitanyę Mahaprabhu zbiorowym intonowaniem, należy uważać za osobę bardzo inteligentną. Tego zaś, kto tak nie robi, trzeba uznać za ofiarę tego wieku, pozbawioną wszelkiej inteligencji.
Madhya 11.99 Znaczenie: Dranie wysuwają wniosek, że każdy może wymyślić swój własny proces religijny, ale tutaj potępiono tego rodzaju zamiar. Jeśli ktoś naprawdę chce zostać osobą religijną, musi podjąć intonowanie maha-mantry Hare Krsna. Prawdziwe znaczenie religii przedstawia Śrimad Bhagavatam (6.3.19-22).
dharmam tu saksad-bhagavat-pranitam
na vai vidur rsayo napi devah
na siddha-mukhya asura manusyah
kutaś ca vidyadhara-caranadayah
svayambhur naradah śambhuh kumarah kapilo manuh
prahlado janako bhismo balir vaiyasakir vayam
dvadaśaite vijanimo dharmam bhagavatam bhatah
guhyam viśuddham durbodham yam jnatvamrtam aśnute
etavan eva loke 'smin pumsam dharmah parah smrtah
bhakti-yogo bhagavati tan-nama-grahanadibhih
Znaczenie tych wersetów jest takie, że istota ludzka nie może wytworzyć dharmy, czyli religii. Religia jest prawem, czyli kodeksem Pana. Tak więc religii nie mogą wytworzyć nawet wielkie święte osoby, półbogowie czy siddha-mukhya, a co dopiero mówić o asurach, istotach ludzkich, Vidyadharach, Caranach itd. Zasady dharmy, religii, przekazywane są w systemie parampara zapoczątkowanym przez dwanaście osobistości - Pana Brahmę; wielkiego świętego Naradę; Pana Śivę; czterech Kumarów; Kapilę, syna Devahuti; Svayambhuvę Manu; Prahladę Maharaję; króla Janakę; dziadka Bhismę; Bali Maharaję; Śukadevę Gosvamiego i Yamaraja. Tych dwanaście osób znało zasady religii. Dharma odnosi się do zasad religijnych, dzięki którym można zrozumieć Najwyższą Osobę Boga. Dharma jest rzeczą bardzo poufną, wolną od skażenia wszelkimi materialnymi wpływami i bardzo trudną do zrozumienia dla zwykłych ludzi. Jednakże, jeśli ktoś naprawdę rozumie dharmę, zostaje wyzwolony i przeniesiony do królestwa Boga. Bhagavata-dharma, czyli zasada religii głoszona przez system parampara, jest najwyższą zasadą religii. Innymi słowy, dharma odnosi się do nauki bhakti-yogi, która rozpoczyna się od intonowania przez nowicjusza świętego imienia Pana (tan-nama-grahanadibhih).
W tym wieku Kali Caitanya-caritamrta poleca: kali-kale dharma --- krsna-nama-sankirtana. W tym wieku Kali intonowanie świętego imienia Pana jest metodą religii zatwierdzoną przez wszystkie pisma wedyjskie. Bardziej uwydatnia to kolejny werset tej Caitanya-caritamrty, pochodzący ze Śrimad-Bhagavatam (11.5.32).
Intonowanie Hare Kryszna maha-mantry jest esencją sanatany dharmy:
Madhya 09.362 W tym wieku Kali nie istnieją prawdziwe zasady religijne. Są tylko Vaisnavowie, wielbiciele Pana i święte pisma Vaisnavów, które mówią o służbie oddania. Jest to kwintesencją wszystkiego.
Madhya 09.362 Znaczenie: W tym wieku nie należy żywić zazdrości wobec ruchu Śri Caitanyi Mahaprabhu, lecz trzeba intonować święte imiona Hari i Krsny, maha-mantrę. To jest istotą wiecznej religii znanej jako sanatana-dharma.
W Kali – yudze Kryszna inkarnuje jako święte imię i wyzwala wszystkich grzesznych i cierpiących ludzi tego świata
Powiedziane jest, że ten wiek Kali w trzech-czwartych pozbawiony jest zasad religijnych. Przestrzega się zaledwie jedną czwartą tych zasad. Ale dzięki łasce Pana Krsny ten brak nie tylko został uzupełniony, ale proces religijny został uproszczony tak bardzo, że jedynie poprzez pełnienie transcendentalnej służby miłości dla Pana Krsny, poprzez intonowanie Jego świętych imion, Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare; Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare, można otrzymać najwyższy rezultat religii, mianowicie można zostać przeniesionym na najwyższą planetę w świecie duchowym, Golokę Vrndavana.
Intonowanie świętych imion Pana jest najwyższą platformą uniwersalnej religii dla każdej osoby rodzącej się w czasach Kali - yugi
Niech Pan Śri Ćajtanja, księżyc Nawadwipy, król tancerzy, pojawi się w zakątku mego serca.