BHAKTI CHARU SWAMI
Rozrywki Sri Ćaitanyi Mahaprabhu
Nimai zostaje w domu
Nimai był bardzo uważnym studentem, cokolwiek przeczytał lub usłyszał natychmiast to zapamiętywał. Każdy mówił, że nigdy nie widział takiego dziecka jak On. niektórzy mówili, że pobłogosławił Go Brihaspati, mistrz duchowy półbogów, ale inni mówili, że był On kim? więcej. Słysz?c to Matka Saci, była bardzo zadowolona, ale Jagannatha Misra był jednak tym zaniepokojony. Zastanawiał Go fakt, że Vi?varupa [Ich pierwszy syn (przyp. autora)] także był niezwykle błyskotliwy i pilny w nauce – lecz czego się nauczył? Nauczył się mianowicie, że materialna natura jest iluzj?, pełn? cierpienia i że jest pozbawiona szczę?cia. Ten ?wiat jest pełen bólu, a kiedy ból ten zmiejsza się, ludzie niem?drze uważaj? tę sytuację za szczę?cie. Prawdziwe szczę?cie jednak można osi?gn?ć jedynie w niebie duchowym. Vi?varupa doszedł do wniosku, że musi uwolnić się z tej niewoli materialnej i wrócić do nieba duchowego. Ta wiedza sprawiła, że przestał się koncentrować na sprawach tocz?cych się wokół niego. Maj?c na celu własne zbawienie, pozostawił ich i przyj?ł sannyasę.
Jagannatha Misra zdecydował, że Nimai nie powinien być wystawiony na działanie tej wiedzy. Strata pierwszego syna złamała jego serce i gdyby Nimai post?pił tak samo, nie przeżyłby on tego bólu. Jagannatha Misra postanowił, że podejmie niezbędne ?rodki ostrożno?ci i o swojej decyzji powiedział Matce Saci, Saci Devi była bardzo zaskoczona i poruszona,- „Czy chcesz by mój syn został analfabet??”- spytała. „Zostanie z nami w domu”- odpowiedział Jagannatha Misra. „ Jest synem bramina. Je?li zostanie analfabet?, jak zarobi na utrzymani? Kto Go nakarmi? - zapytała matka Saci. „ Ten, który utrzymuje wszystko, utrzyma także Jego” - odpowiedział Jagannatha Misra. „Nie jest prawd?, że im więcej umiemy tym więcej pieniędzy możemy zarobić. Jest przecież tak wielu bogatych głupców, a tak wielu uczonych ludzi nie może zwi?zć końca z końcem. Spójrz na mnie; każdy uważa mnie za m?drego i uczonego, a nie jestem przecież bogaty. S? też i inni, ktorzy nie potrafi? nawet wymówić poprawnie wszystkich sylab, jednak wielu pcha się do ich drzwi.” Matka Saci zaczęła płakać; „Je?li On będzie analfabet?, nikt nie odda Mu swojej córki za żonę”. Lecz Jagannatha Misra był niewzruszony i dalej wyja?niał Matce Saci swoj? decyzję ; „Cokolwiek Kryszna zdecyduje – tak się stanie. Uczenie się nie jest najważniejsze, ważna jest łaska Kryszny. Tak czy inaczej zawołaj, proszę, Nimaia. Bowiem zamierzam Mu o tym powiedzieć”. Gdy Nimai pojawił się przed swoim ojcem, zauważył u niego poważny nastrój i zastanawiał się czy wezwał Go po to aby robić Mu wymówki. Jagannatha Misra rzekł; „Nimai, od dzi? nie będziesz chodził do szkoły. Nie musisz się więcej uczyć”. Nimai próbował co? powiedzieć, ale groĽny głos Jagannatha Misry powstrzymał Go - „Nie chcę słuchać Twoich argumentów”.
Po przyjęciu sannyasy przez Visvarupę, Nimai stał się bardzo spokojny, natomiast teraz zrobił się dziki. Ponieważ nie musiał się uczyć, miał cały dzień do zabawy. I to nie tylko dzień, psocił nawet w nocy. Gdy kto? mówił Mu, żeby wracał do domu, Nimai odpowiadał - „Po co? Nie muszę się uczyć. Co mam robić w domu?”
S?siedzi zaczęli się skarżyć na zachowanie Nimaia. „Co to za niem?dre zachowanie?” - zapytał się Go z wyrzutem Jagannath Misra. Nimai zachował wymown? ciszę, która to zawierała przekaz; „Je?li zdecydowałe? się utrzymać mnie w głupocie, to dlaczego narzekasz na moje głupie zachowanie?”
Pewnego dnia Nimai usiadł na zanieczyszczonych glinianych garnkach, które zostały wyrzucone na ?mietnik. Jego ciało pokryło się czarn? sadz? z garnków. Chłopcy, którzy bawili się z Nimaiem, byli bardzo zdziwieni widz?c Go w takim stanie. To była nowa, ekscytuj?ca zabawa, lecz oni sami nie ?mieli udać się na to nieczyste miejsce. Wiedzieli bowiem, że bramińscy chłopcy musz? być czy?ci i nie powinni dotykać niczego brudnego. Kilku przyjaciół Nimaia pobiegło po Matkę Saci, która przybiegła natychmiast i zaczęła Go gniewnie karcić; „Co Ty robisz? Gdzie Ty siedzisz? Czy nie wiesz, że te wszystkie garnki s? zanieczyszczone?!” Nimai odpowiedział - „Ty gotujesz w nich Kryszna prasadam – s? one absolutnie czyste”. „Spójrz na swoje ubranie. Wszystko jest brudne. Sadza z garnków jest na całym Twoim ciele. Co ludzie sobie pomy?l??” - Matka Saci w ten sposób przemawiała do Nimaia, który odpowiedział jej w ten sposób - „Jestem głupcem. Nie widzę różnicy między tym co dobre, a tym co złe.” Saci Devi dalej karciła swego syna - „Czy to znaczy, że nie bierzesz pod uwagę tego co jest dobre a co złe? Co czyste, co brudne? Będziesz siedział na ?mietniku w?ród wyrzuconch rzeczy?” Nimai, Bóg – Najwyższa Osoba odpowiedział; „Jak miejsce, na którym Ja siedzę może być nieczyste? Nigdy nie przebywam bowiem w zanieczyszczonych miejscach. Gdziekolwiek jestem, to miejsce staje się najbardziej pomy?lne, przebywaj? tam wszystkie ?więte rzeki, jak i również ?więte miejsca.” „Nimai, to nie dobrze mówić tak arogancko” - kontunuowała
Matka Saci - „Proszę opu?ć to brudne miejsce. Co by powiedział Twój ojciec, gdyby zobaczył Ciebie w takim stanie?” Nimai odpowiedział na to - „Dlaczego nie posyłacie mnie do szkoły? Chcecie żebym został głupcem, ale gdy działam w głupi sposób, Ty krzyczysz na mnie. Dlaczego nie rozumiesz, że je?li nie będę się uczył, nie odróżnię tego co dobre od tego co złe.”
Wokoło Niego zebrała się grupka s?siadów jak również przybył tam Jagannatha Misra. Kiedy s?siedzi usłyszeli słowa Nimaia, zaczęli błagać Jagannatha Misrę - „Dlaczego nie posyłasz swojego syna do szkoły? My musimy zmuszać naszych synów żeby się uczyli. A Nimai uczy się tak chętnie. Jest wybitnym studentem, a ty nie chcesz by pod?żał za swoimi naturalnymi skłonno?ciami do nauki. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak szczę?liwy jeste? maj?c takiego syna jak On.”
Jagannatha Mi?ra zwrócił się do Nimaia tymi słowy; „ZejdĽ stamt?d. Od tej chwili możesz chodzić do szkoły.”
Życie duchowe tak naprawdę zaczyna się wtedy, gdy kandydat staje się w pełni przekonany, że podporz?tkowanie mistrzowi duchowemu jest jego największym obowi?zkiem
Kryszna powiedział w Bhagavad-gicie:
tad viddhi pranipatena
paripra?nena sevaya
upadeksyanti te jnanam
jnaninas tattva darsinah
„Spróbuj poznać prawdę przez zbliżenie się do mistrza duchowego. Zadawaj mu pokorne pytania i służ mu z oddaniem, Samozrealizowana dusza może udzielić ci wiedzy, gdyż ona ujrzała prawdę.”
(B.G. 4.34 )
Podporz?dkowanie jest wyrażone przez pranipat, upadnięcie przed mistrzem duchowym. Kiedy kto? pada przed tak? osob?, wskazuje – jestem dusz? podporz?dkowan? tobie, możesz zrobić cokolwiek zechcesz. Potem następuje pariprasnena, dociekanie. A czym jest to dociekanie?
„Athartho brahma-jijnasa” - „Trzeba pytać o Brahmana (Boga – Najwyższ? Osobę)” (SB 4.2.28 )
Chociaż pytań może być wiele, wszystkie zawieraj? się w trzech głównych kategoriach; „Kim jestem? Sk?d pochodzę? Dlaczego cierpię?” S? to ostateczne pytania na platformie materialnej, ale na platformie duchowej s? pytaniami pocz?tkowymi.
Następnie jest sevaya, należy podj?ć służbę dla mistrza duchowego. Ale ta sevaya to nie tylko służenie swemu mistrzowi duchowemu. Trzeba mu służyć jak pokorny sługa. Istnieje również szersze zrozumienie tego aspektu.
tad-vijnanartham sa gurum avabhigacchet
sami-panih srotriyam brahma-nistham
Aby poznać transcendentalny temat należy zbliżyć się do mistrza duchowego, a robi?c to, powinno się nie?ć opał na ogień ofiarny.
Symptomem takiego mistrza duchowego jest to, że jest ekspertem w rozumieniu konkluzji Wed i co więcej, jest stale zaangażowany w służbę dla Boga – Najwyższej Osoby.
(Mukunda Upaniszad, 1.2.12)
To znaczy, że trzeba asystować guru w jego misji. W obecnych czasach nie ma potrzeby ofiarowywać mu drewna na opał, więc nikt nie musi zbliżać się do mistrza duchowego z drewnem w swoich rękach. Potrzeb? tego wieku jest szerzenie ?wiadomo?ci Kryszny na całym ?wiecie i uczeń musi pomóc mistrzowi duchowemu w tej misji. Sankirtan jest misj?, któr? zacz?ł ?ri Caitanya Mahaprabhu, a ?rila Prabhupada rozszerzył j? na cały ?wiat. To jest ostateczna misja dla Kali-yugi. Tak więc uczeń musi ofiarować siebie w sarkrtana-yajni rozprowadzaj?c ksi?żki ?rila Prabhpady.
Nauczanie jest esencj? – ostatecznym celem guru jest nauczanie. ?rila Prabhupada jest acary? ISKCON-u i to On ustanowił ostateczny cel:
Nauczanie jest esencj?.
Ksi?żki s? podstaw?.
Użyteczno?ć jest zasad?.
Czysto?ć jest sił?.
Je?li chcemy nauczać efektywnie, z pełn? moc?, to co powinni?my zrobić? Musimy stać się czy?ci. Czysto?ć jest sił?. Jak stać się czystym? Przestrzegaj?c czterech zasad reguluj?cych i intonujac ?więte Imiona bez obraz. Wtedy nauczanie stanie się bardzo, bardzo potężne. ?więte Imię należy intonować bez obraz. Istnieje dziesięć obraz wobec ?więtego Imienia. Bardzo ważnym jest u?wiadomienie ich sobie i troskliwe ich unikanie, ponieważ efektywne intonowanie ?więtego Imienia, polega na intonowaniu bez obraz.
Maha-mantra Hare-Kryszna nie jest różna od Kryszny, jednak gdy intonujemy j? z obrazami, ?więte Imię nie będzie tak łaskawe.
Maha-mantra składa się z szesnastu imion. Stanowi ona kombinację trzech imion: Hare, Kryszna i Rama. W rzeczywisto?ci jest ona modlitw? adresowan? do trzech osób. Wołacz oznacza wołanie kogo?. Sanskryt jest bardzo specyficznym językiem, imię Hara w formie wołacza brzmi Hare. Kim jest Hara ? Hara to ?rimati Radharani, energia przyjemno?ci Kryszny. Następnym imieniem jest Kryszna – Wszechatrakcyjny Bóg – Najwyższa Osoba. Następnie jest Rama – Najwyższy Odbiorca Przyjemno?ci. A kto jest największym odbiorc? przyjemno?ci? Kryszna.
Dlatego Maha-mantra Hare Kryszna jest adresowana do ?rimati Radharani i Kryszny. Zawsze najpierw zwracamy się do ?rimati Radharani, a potem do Kryszny, ponieważ jest bardzo trudno zbliżyć się do Kryszny bezpo?rednio. Ale zbliżanie się do Niego poprzez ?rimati Radharani jest bardzo łatwe.
Gdy kto? modli się do ?rimati Radharani, Ona zwraca się do Kryszny z gor?c? pro?b?; „Tutaj jest żywa istota, która chce być Twoim wielbicielem, i która chce podj?ć służbę oddania dla Ciebie. Proszę zaangażuj j? w Swoj? służbę.” A kiedy ?rimati Radharani prosi o co? Krysznę, On nie może jej odmówić. Kryszna tak bardzo kocha ?rimati Radharani, że nie może odmówić żadnej Jej pro?bie.
Przez intonowanie Maha-mantry Hare Kryszna rzeczywi?cie otrzymujemy Radha-Krysznę, ale tylko wtedy, kiedy nasze intonowanie jest czyste. Gdy ta mantra jest czysta, nie jest ona różna od Radha-Kryszny. Lecz gdy czyst? nie jest, to nie jest Kryszn?. Maha-mantra staje się zanieczyszczona lub nieczysta, gdy pojawiaj? się obrazy wobec ?więtego Imienia.
Dziesięć obraz
- Pierwsz? obraz? jest znieważanie wielbicieli, którzy zadedykowali swoje życie propagowaniu ?więtego Imienia Pana, którzy po?więcili się rozszerzaniu chwał Boga – Najwyższej Osoby.
Kiedy kto? obraża takiego wielbiciela, wtedy ?więte Imię jest niezadowolone i nie okazuje swojej łaski. To dlatego ?więte Imię nie objawia Siebie jako różnego od Samego Kryszny.
Drug? obraz? jest uważanie imion różnych półbogów, jak Pan ?iwa i Pan Brahma za równe lub niezależne od imienia Kryszny.
Je?li kto? my?li, że imiona półbogów nie s? różne od Kryszny, to oznacza, że usiłuje on zrównać półbogów ( jak ?iwa, Brahma, Kali, Indra, Czandra czy Waruna ) z Kryszn?.
Trzeci? obraz? jest nieprzestrzeganie poleceń mistrza duchowego.
Czwart? obraz? jest znieważanie literatury wedyjskiej i literatury zgodnej z wersj? wedyjsk?.
Wedy w rzeczywisto?ci odsłaniaj? tożsamo?ć Boga – Najwyższej Osoby. Gdy kto? znieważa Wedy, traci możliwo?ć zrozumienia Boga – Najwyższej Osoby.
Pi?t? obraz? jest uważanie chwał intonowania ?więtego Imienia za wymysł.
W rzeczywisto?ci Maha-mantra Hare Kryszna ma ogromn? moc, jest tak potężna, że przez samo intonowanie Swiętych Imion na etapie oczyszczania, gdy nawet nie robi się tego w czysty sposób, otrzymać można wyzwolenie. „Koti janme brahma” - wyzwolenie, którego nie można osi?gn?ć przez miliony wcieleń po?więconych realizacji Brahmana, jest osi?gane po prostu poprzez intonowanie ?więtych Imion na etapie oczyszczania.
Szóst? obraz? jest interpretowanie ?więtego Imienia.
Etap oczyszczania następuje wtedy, gdy obrazy ulegaj? znacznemu zredukowaniu. Pocz?tkowo intonujemy z obrazami, ale gdy te stopniowo się zmniejszaj?, jest to etap oczyszczania, a kiedy znikn? całkowicie, będzie to już czyste intonowanie. Takie intonowanie nie różni się niczym od Kryszny. To imię nie jest różne od Kryszny. Ale gdy kto? je interpretuje w ten czy w inny sposób: kha znaczy – to, rha oznacza – to, she znaczy – to, a na – tamto, więc Krsna oznacza to i to – uważane jest to za obrazę.
Siódm? obraz? jest popełnianie grzesznych czynno?ci na mocy intonowania Maha-mantry Hare Kryszna.
Intonuj?c ?więte Imiona Pana uwalniamy się od grzesznych reakcji, więc obraz? jest jest, gdy kto? my?li, że będzie dalej popełniał grzeszne czynno?ci i w tym samym czasie intonował Maha-mantrę Hare Kryszna, aby uwolnić się od grzesznych reakcji.
W niektórych religiach ten system jest bardzo powszechny. Ludzie grzesz? przez cały tydzień, a w niedzielę id? do swojego miejsca kultu i spowiadaj? się. Wierz? że reprezentant Boga, przez swoj? krew wybawi ich od wszystkich grzesznych reakcji.
Nie powinno się więc popełniać grzesznych czynno?ci na mocy intonowania Hare Kryszna.
Ósm? obraz? jest uważanie intonowanie Maha-mantry Hare Kryszna za jedn? z pomy?lnych, rytualistycznych czynno?ci opisanych w Wedach, w czę?ci zwanej „Karma Kanda”.
Ta czę?ć Wed podaje zasady spełniania różnych pomy?lnych czynno?ci rytualistycznych, w celu otrzymania materialnych korzy?ci. Maha-mantra Hare Kryszna jednak, nie jest czym? takim. Korzy?ci płyn?ce z Jej intonowania s? duchowe a nie materialne.
Dziewi?t? obraz? jest instruowanie niewierz?cych o chwałach intonowania Maha-mantry Hare Kryszna.
Gdy jaka? osoba nie ma do?ć wiary, wtedy lepiej jest nie mówić jej o chwałach intonowania Hare Kryszna. ?rila Prabhupada powiedział jednak, że maj?c na uwadze nauczanie, czasem o?mielamy ?ię podj?ć ryzyko popełnienia tejże obrazy. Nauczaj?c dla korzy?ci wszystkich, czasami możemy natkn?ć się na osoby, które nie maj? wiary i mog? popełniać obrazy. Jednakże podejmujemy to ryzyko, ze względu na dobro nauczania.
Dziesi?t? obraz? jest brak pełnej wiary w intonowanie ?więtych Imion i utrzymywanie materialnych przywi?zań.
Je?li pomimo wysłuchania tak wielu instrukcji na temat intonowania ?więtych Imion, nadal utrzymujemy materialne przywi?zania i nie rozwijamy kompletnej wiary w intonowanie, to także jest obraz?.
Ci, którzy otrzymali Maha-mantrę Hare Kryszna, powinni się strzec przed popełnianiem tych obraz, tylko wówczas będ? mogli robić postęp duchowy.
Hare Kryszna.
/tłum. Amala Devi Dasi/