Przemyslenia na temat Harinama Sankirtana

[trigi]

Biorac pod uwage ze zamieszczasz liste sankirtanu sprzedazy ksiazek na swiecie dla inspiracji to troche niespójne to Twoje nauczanie - "Powiem Wam wszystkim szczerze, ze wyprano nam albo im mozgi i trwalo to przez 20 lat" - dziwne ja to tak nie odbieram, ze sprzedaz ksiazek było zanieczyszczeniem z którego trzeba sie wyleczyc. Nie przypominam sobie aby przy tej okazji twierdzono ze harinam jest czyms gorszym od dystrybucji ksiazek, no chyba ze słuchałem innych wykładów. http://forum.waisznawa.pl/viewtopic.php?f=16&t=2102
Poza tym w kazdej Lilamricie jest o tym harinamie. Jak tez w tej książce podejrzewam bo nie czytałem: The Hare Krishna Explosion
The Birth of Krishna Consciousness in America (1966-1969)
http://krishnastore.eu/the-hare-krishna ... -2042.html

[Martanda Dasa]

Biorac pod uwage ze zamieszczasz liste sankirtanu sprzedazy ksiazek na swiecie dla inspiracji to troche niespójne to Twoje nauczanie. http://forum.waisznawa.pl/viewtopic.php?f=16&t=2102
Poza tym w kazdej Lilamricie jest o tym harinamie. Jak tez w tej książce podejrzewam bo nie czytałem: The Hare Krishna Explosion
The Birth of Krishna Consciousness in America (1966-1969)
http://krishnastore.eu/the-hare-krishna ... -2042.html

TY JESTES NIESPOJNY I LAPIESZ ZA SLOWA ALBO ZA POSTY I NIE WIEM WOGOLE O CO CI CHODZI.
WCZESNIEJ NAPISALEM CYTUJAC SRILA PRABHUPADA:

"SRILA PRABHUPADA CHCIAL ABY ROZPROWADZANIE KSIAZEK I HARINAMA SANKIRTANA BYLO WYKONYWANE (SIDE BY SIDE) CZYLI OBOK SIEBIE, ROWNOLEGLE."

GDZIE JEST ROWNOLEGLOSC KIEDY NIE MA HARINAMA SANKIRTANA NA ULICACH, A NAWET Z DYSTRYBUCJA KSIAZEK SRILA PRABHUPADA JEST KIEPSKO.

Powiedz mi, o co Ci chodzi?

[trigi]

Nic tylko sie zdziwiłem tym wypraniem mózgów (tak jak na "sekta" od razu szczerze kły i warcze)
side by side oki no problem
jak to ktos powiedział jaki koń jest kazdy widzi -
dobra nie bede łapał Cie za słówka bo nie o to tu chodzi, inspiruj Prabhu.
Wybacz mi proszę. Bo rozwine świadomość Ramacandry Puriego i tyle bedzie z tego. I po co mi to?
Antya 08.17 To było charakterystyczne dla Ramacandry Puri, że najpierw nakłaniał kogoś,
by jadł więcej, niż to konieczne, a następnie go krytykował.

[Martanda Dasa]

WYPRANIE MOZGU POLEGALO NA TYM, ZE ZAMIAST CIAGLE I NIEUSTANNIE
INSPIROWAC WIELBICIELI DO WYCHODZENIA NA ZEWNATRZ I ROBIENIA

HARINAMA SANKIRTANA NA ULICACH MIAST, GDZIE BYLY I NADAL SA SWIATYNIE

TO DLA AUTORYTETOW INNE CZYNNOSCI STALY SIE WAZNIEJSZE NIZ TO CO JEST

KALI YUGA DHARMA

INNE CZYNNOSCI TO TE CZYNNOSCI, KTORE DAJA NAM WIECEJ PIENIEDZY, POTRZEBUJEMY PIENIEDZY, ABY ROZWIAZAC CZAPATI PROBLEM TAK? I TU JEST TEN PROBLEM, ZE

NIE MAMY WIARY W TEN PROCES SANKIRTANA YAJNI I NIE WIEMY, NIE JESTESMY PRZEKONANI, ZE SRI CAITANYA MAHAPRABHU OBDARZY NAS WSZYSTKIM CZEGO POTRZEBUJEMY DO WYKONYWANIA TEJ YAJNI MIANOWICIE: PIENIEDZY, LUDZIE, MIEJSCE DO SPANIA, MIEJSCE DO WIELBIENIA GO, LEKARSTWO, ENTUZJAZM, INSPIRACJE ITD., ITP.

Srila Prabhupada, Madhya Lila 22.62 Werset i znaczenie.

"Dzięki pełnieniu transcendentalnej miłosnej służby dla Krsny automatycznie spełnia się wszystkie dodatkowe czynności. Ta pełna ufności, niezachwiana wiara, sprzyjająca wykonywaniu służby oddania, nazywana jest śraddha.

Znaczenie: Niezachwiana wiara i ufność nazywane są śraddha. Gdy ktoś angażuje się w służbę oddania dla Pana, należy rozumieć, że wywiązał się ze wszystkich swoich odpowiedzialności w materialnym świecie. Zadowolił swoich przodków, zwykłe żywe istoty oraz półbogów i jest wolny od wszelkiej odpowiedzialności. Taka osoba nie musi oddzielnie wywiązywać się ze swoich odpowiedzialności. Jest to robione automatycznie. Celem działania mającego na celu przyjemność (karmy) jest zaspokojenie zmysłów uwarunkowanej duszy. Gdy ktoś jednak rozbudzi w sobie świadomość Krsny, nie musi podejmować dodatkowych wysiłków na rzecz pobożnego działania. Najlepszym osiągnięciem z całego działania dla przyjemności jest brak przywiązania do materialnego życia. Tego braku przywiązania automatycznie doświadcza bhakta stale zaangażowany w służbę dla Pana.

JEZELI NIE MASZ SRADDHA TO KIEDY POJAWIA SIE NAWET NIEWIELKIE PROBLEMY TO BEDZIESZ MIAL "PIEKNA" WYMOWKE DO TEGO, ABY NIE WYKONYWAC

HARINAMA SANKIRTANA.

Pozdrawiam, Hare Kryszna.

[Martanda Dasa]

List Srila Prabhupada do Nathan Baruch z Montrealu, 7 Sierpnia 1968

"Odnosnie Sankirtana, to powinno byc kontynuowane we wszystkich okolicznosciach. Intonowanie Hare Kryszna, Sankirtana jest naszym zyciem i dusza. Obok siebie, jezeli mozliwe, wtedy mozesz probowac otworzyc Iskconowa restauracje i rozdawanie Kryszna Prasadam, ale to, ja mysle,ze jest drugorzedne."

[Martanda Dasa]

MAM NADZIEJE, ZE TEN TEKST I ZNACZENIE BEDZIE DLA WAS OCZYWISTE.
PROSZE PRZECZYAJCIE BARDZO UWAZNIE.

Srila Prabupada, S.Bhag. 5.19.24, tlumaczenie i znaczenie.

"05.19.24 Osoby inteligentnej nie interesuje żadne miejsce – nawet na najwyższym systemie planetarnym – jeśli nie płynie tam czysty Ganges tematów dotyczących czynności Najwyższego Pana, jeśli nie ma tam bhaktów pełniących służbę oddania na brzegach takiej rzeki pobożności, czy jeśli nie ma tam świąt sankirtana-yajni dla zadowolenia Pana [szczególnie z tego względu, że sankitrana-yajna polecana jest dla tego wieku].



05.19.24 Znaczenie: Śri Caitanya Mahaprabhu pojawił się na ziemi Bharata-varsy, konkretnie w Bengalu, w okręgu Nadii, gdzie położona jest Navadvipa. Dlatego – jak oznajmia Śrila Bhaktivinoda Thakura – należy wyciągnąć z tego wniosek, że w tym wszechświecie najlepszą planetą jest Ziemia, a na tej planecie najlepszą ziemią jest Bharata-varsa. W Bharata-varsie jeszcze lepszym jest Bengal, a w Bengalu okręg Nadia, a w Nadii najlepszym miejscem jest Navadvipa, ponieważ tam pojawił się Śri Caitanya Mahaprabhu, aby zapoczątkować spełnianie ofiary intonowania maha-mantry Hare Krsna. Śastry polecają:



krsna-varnam tvisakrsnam sangopangastra-parsadam

yajnaih sankirtana-prayair yajanti hi sumedhasah



Pan Śri Caitanya Mahaprabhu zawsze otoczony jest Swymi zaufanymi towarzyszami, takimi jak Śri Nityananda, Śri Gadadhara i Śri Advaita, i wieloma bhaktami, takimi jak Śrivasa. Zawsze intonują oni święte imię Pana i zawsze opisują Pana Krsnę. Dlatego jest to najlepsze spośród wszystkich miejsc we wszechświecie. Ruch świadomości Krsny założył swoje centrum w Mayapur, miejscu narodzin Pana Śri Caitanyi Mahaprabhu, aby w ten sposób dać ludziom wielką sposobność do odwiedzania tego miejsca i spełniania bezustannego festiwalu sankirtana-yajna, tak jak to zostało tutaj polecone (yajneśa-makha mahotsavah), i aby rozdzielać prasada dla milionów głodnych ludzi pragnących duchowego wyzwolenia. Na tym polega misja ruchu świadomości Krsny. Caitanya-bhagavata potwierdza to w sposób następujący: "Nie należy pragnąć nawet wzniesienia do jakiegoś miejsca w niebiańskich systemach planetarnych, jeśli w miejscu tym nie szerzy się chwał Najwyższej Osoby Boga, nie ma tam śladu Vaisnavów, czystych wielbicieli Pana, ani festiwali dla propagowania świadomości Krsny. Już lepiej byłoby żyć na zawsze ściśniętym w szczelnym worku łona matki – gdzie przynajmniej można pamiętać lotosowe stopy Pana – niż żyć w miejscu, gdzie nie ma okazji pamiętania Jego lotosowych stóp. Modlę się, aby nie było mi dane narodzić się w takim potępionym miejscu." Podobnie, w Caitanya-caritamrta Krsnadasa Kaviraja Gosvami mówi, że ponieważ Śri Caitanya Mahaprabhu jest inauguratorem ruchu sankirtana, więc każdy, kto pełni sankirtana, aby zadowolić Pana, jest bardzo, bardzo chwalebny. Osoba taka ma doskonałą inteligencję, podczas gdy inni są w ignorancji materialnej egzystencji Spośród wszystkich ofiar wymienionych w literaturze wedyjskiej, najlepszą jest spełnianie sankirtana-yajni. Ofierze sankirtana nie może równać się nawet 100 ofiar aśvamedha. Według autora Śri Caitanya-caritamrty, jeśli ktoś porównuje sankirtana-yajnę do innych yajni, jest on pasandi, niewiernym i podlega karze Yamarajy. Jest wielu Mayavadi, którzy sądzą, że spełnianie sankirtana-yajni jest pobożną czynnością podobną do spełniania aśvamedha-yajni i innych takich pobożnych ceremonii, ale to jest nama-aparadhą. Intonowanie świętego imienia Narayana i intonowanie innych imion nigdy nie mogą się równać, pomimo tego, co sądzą Mayavadi.

[Martanda Dasa]

DZISIAJ JESTEM TROCHE DO TYLU, WIEC NIE BEDE ZBYT AKTYWANY, ALE JUTRO
ZNOWU DO BOJU. ROBIE TO DLA PRZYJEMNOSCI AINDRA PRABHU, MOJEGO PRZYJACIELA,
OSOBY, KTORA MI ZAWSZE DOBRZE ZYCZYLA I ZYCZY. OSOBY, KTORA TAK BARDZO CHCIALA
ABY HARINAMA SANKIRTANA WESZLA PONOWNIE NA ULICE MIAST, MALYCH MIAST, DUZYCH MIAST, METROPOLII.

TAK NAPRAWDE TO NIGDY NASZA YATRA NIE SPROBOWALA, ABY W KAZDEJ SWIATYNI W POLSCE BYL DEPARTAMENT HARINAMA SANKIRTANA I WIELBICIELE Z TEGO DEPARTAMENTU WYCHODZILBY NA ULICE NA KILKA GODZIN CODZIENNIE Z WYJATKIEM JEDNEGO DNIA W TYGODNIU NA ODPOCZYNEK.

[trigi]

To ja tez dodam to dla przyjemności Srila Prabhupady:

Ku wyższej przyjemności

"Zewsząd słychać słowa zachęty do czerpania radości z seksu. Lecz nawet najbardziej intensywne życie seksualne nie przyniesie zadowolenia. To pewne. Dopóki nie wzniesiecie się do poziomu przyjemności duchowej, dopóty nie zaznacie szczęścia". Poniżej Śrila Prabhupada objaśnia treść bengalskiej pieśni sprzed kilku stuleci napisanej przez świadomego Kryszny mistrza duchowego. Daje do zrozumienia, że istnieje wyższa przyjemność niż ta czerpana z życia seksualnego, i zdradza, jak jej doświadczyć.

Narottama dasa Thakura jest sławnym mistrzem duchowym, którego utwory traktuje się jako prawdę wedyjską. W omawianej przeze mnie pieśni przedstawia się jako zwykły człowiek, jeden z nas. Lamentuje zwracając się do Pana Hari, Kryszny, słowami: hari hari biphale janama gonainu. "Drogi Panie, zmarnowałem życie, ponieważ Cię nie wielbiłem".

Ludzie nie są świadomi, że marnotrawią życie. Cieszą się ładnym mieszkaniem, dobrym samochodem, uroczą żoną, wysokimi dochodami i pozycją społeczną, a tymczasem za sprawą tych rzeczy zapominają o celu życia, jakim jest czczenie Kryszny.

Jeden z wersetów Śrimad-Bhagavatam (5.5.8 ) zwięźle ujmuje istotę przyjemności materialnej:

pumsah striya mithuni-bhavam etam
tayor mitho hrdaya-granthim ahuh
ato grha-ksetra-sutapta-vittair
janasya moho 'yam aham mameti

Sedno przyjemności materialnej tkwi w seksie. Pumsah striya mithuni-bhavam etam. Mężczyzna łaknie towarzystwa kobiety, kobieta łaknie towarzystwa mężczyzny, a kiedy żyją ze sobą, ich wzajemne przywiązanie jeszcze się wzmaga. Tayor mitho hrdayagranthim ahuh. Hridaya znaczy 'serce", a granthim – "mocno zaciśnięty węzeł". Życie seksualne sprawia, że w sercu kobiety i mężczyzny zaciska się węzeł. "Nigdy cię nie opuszczę. Jesteś moim sercem i duszą" – mówi mężczyzna. "Nigdy cię nie opuszczę. Jesteś moim sercem i duszą" – mówi kobieta.

Tak jest przez jakiś czas, po czym następuje rozwód.

A wszystko zaczyna się od seksu i wokół niego się obraca. Ubraliśmy życie seksualne w wiele społecznych konwencji. Małżeństwo przykładowo to instytucja, która umieszcza seks we właściwych ramach. Czasem słyszy się, że jest ono zalegalizowaną prostytucją. Aby jednak zachować porządek w społeczeństwie, należy stosować się do określonych zasad i przystać na pewne ograniczenia w zadowalaniu zmysłów. Człowiek cywilizowany widzi różnicę między życiem seksualnym w małżeństwie a poza nim. Seks pozamałżeński przypomina seks wśród zwierząt.

Tak czy owak, kiedy dwoje ludzi łączy się ze sobą, od razu chcą odpowiedniego domu (grha) oraz ziemi (ksetra). Potem przychodzi kolej na potomstwo (suta), ponieważ bez niego dom jest pusty Putra-hinam grham śunyam. "Dom bez dzieci jest jak pustynia". To one wnoszą radość w czyjeś życie. Do tego dochodzą krewni, przyjaciele oraz znajomi (apta). To wszystko trzeba zaś utrzymać, co wymaga pieniędzy (vittaih).

Tym sposobem człowiek zaplątuje się w świat materialny i dostaje pod wpływ złudzenia. Dlaczego złudzenia? Dlaczego tak ważne rzeczy jak żona, dzieci czy pieniądze miałyby być złudzeniem? Choć teraz może się wam wydawać, że wszystko jest w porządku – macie dom, udane życie rodzinne, dzieci, pozycję – kiedy nadejdzie kres waszego ciała, to też się skończy. Będziecie zmuszeni zostawić wszystko i przenieść się do kolejnego ciała. Nie wiecie nawet, do jakiego. Może to być ciało ludzkie, ciało psa, kota, półboga czy kogokolwiek innego. Bez względu na jego rodzaj, wraz z opuszczeniem obecnego ciała zapomnicie, kim byliście, kim była wasza żona, jak wyglądał wasz dom, ile mieliście na koncie itd.

Wszystko zostanie zniszczone w okamgnieniu, jak bańki na wodzie. Fale powodują powstawanie na wodzie niezliczonych pęcherzyków, które chwilę później przestają istnieć.

Tak wygląda życie materialne. Żywa istota wędruje z ciała do ciała, z planety na planetę, dopóki nie osiągnie postaci ludzkiej. Wtedy pojawia się przed nią możliwość zrozumienia natury tej wędrówki, przyczyny cierpienia oraz naturalnej, wrodzonej pozycji każdego z nas.

Zamiast dociekać swej oryginalnej pozycji skupiamy uwagę na mithuni-bhavam oraz grha-ksetra-sutapta-vittaih – seksie, domu, gospodarstwie, dzieciach, społeczeństwie, pieniądzach i pozycji. Urzeczeni tym wszystkim marnujemy życie.

Narottama dasa Thakura w naszym imieniu mówi: "Drogi Panie, zmarnowałem życie". Dlaczego? Manusya-janama paiya radha-krsna na bhajiya. "Przeznaczeniem życia ludzkiego jest poznanie Radhy i Kryszny (Najwyższego Pana oraz Jego energii) i oddawanie Im czci. Zamiast związać się z Nimi tracę czas na uciechy zmysłowe".
Dalej wyraża swą rozpacz następująco: golokera prema-dhana hari-nama-sankirtana rati na janmilo kene tay. "Czemuż nie odczuwam upodobania do intonowania Hare Kryszna?" Mantra Hare Kryszna jest dźwiękiem transcendentalnym, nie materialnym. Pochodzi z duchowej siedziby Pana, z Jego planety zwanej Goloką (golokera prema-dhana). Jest jak blask słońca. Choć słońce znajduje się daleko poza naszym zasięgiem, zdajemy sobie sprawę, że światło słoneczne pochodzi z globu słonecznego. Nikt w to nie wątpi. Powtarzanie tej mantry budzi miłość do Najwyższego Pana. (Prema-dhana znaczy "skarb miłości do Kryszny".)

Hari-nama-sankirtana rati na janmilo kene tay. "Czemu nie pociąga mnie intonowanie Hare Kryszna?" A powinno? Wyjaśnienie znajdziemy w następnej linijce. Samsara-bisanale diba-niśi hiyajale juraite. "Intonowanie Hare Kryszna to jedyne lekarstwo, które usuwa z serca truciznę zadowalania zmysłów". Hiya znaczy "serce". Nasze serce zawsze płonie, gdyż pochłaniają je uciechy zmysłowe. Tymczasem żadna z owych uciech nie może dać nam szczęścia. Ludzie imają się różnych sposobów zadowalania zmysłów. Teraz doszli do ostateczności. Wymyślili taniec nago i... jak się nazywa ta krótka spódnica?

Bhakta: Mini.

Śrila Prabhupada: Tak, mini. [Śmieje się.] Ponieważ świat materialny kręci się wokół seksu, zewsząd słychać słowa zachęty do czerpania z niego radości. Lecz nawet najbardziej intensywne życie seksualne nie przyniesie zadowolenia. To pewne. Jesteście duszą i dopóki nie wzniesiecie się do poziomu duchowego, dopóty nie zaznacie szczęścia. Będziecie łaknąć przyjemności, ale nigdzie jej nie znajdziecie.

Narottama dasa Thakura stwierdza, że cierpimy wpleceni w samsara-bisanale. Samsara wskazuje na porównywaną do silnej trucizny materialną potrzebę jedzenia, spania, łączenia się w pary i obrony. "Moje serce płonie pod wpływem tej trucizny, a ja nie szukam na nią odtrutki, którą jest intonowanie Hare Kryszna. Nie pociąga mnie ono i dlatego zmarnowałem życie".

Potem mówi: vrajendra-nandana jei śaci-suta hoilo sei. Intonowanie Hare Kryszna wprowadził sam Najwyższy Pan, Vrajendra-nandana, kiedy zstąpił jako Caitanya, Śaci-suta. Kryszna nazywany jest Vrajendra-nandana, gdyż grał rolę syna maharadży Nandy, króla Vrindavany. Pan Caitanya zaś przyjął za swą matkę Śrimati Śaci i dlatego zwany jest Śaci-suta. Najwyższy Pan lubi, kiedy wiąże się Jego imię z imieniem Jego bhakty, Jego energii. (Bhaktów Pana zalicza się do Jego energii.) Sam nie ma ojca (to On jest ojcem każdego), lecz kiedy zstępuje na Ziemię, wybiera jednego ze swych bhaktów, by grał rolę Jego ojca. Jeśli czysty bhakta pragnie mieć Krysznę za syna, Kryszna spełnia jego pragnienie.

Narottama dasa Thakura stwierdza więc, że Vrajendra-nandana (Kryszna) pojawił się jako Śaci-suta (Pan Caitanya), a Balarama (brat Kryszny) jako Nitai. Czym się zajęli? Dina-hina-jata chilo hariname uddharilo. Wyzwalaniem nieszczęsnych i grzesznych uwarunkowanych dusz intonowaniem Hare Kryszna. W obecnych czasach, w wieku Kali, nie sposób znaleźć pobożnego czy świętego człowieka. Wszyscy grzeszą. A dzięki intonowaniu Pan Caitanya wyzwolił nawet najbardziej upadłych. Mówił: "Powtarzajcie Hare Kryszna i bądźcie zbawieni".

Jaki jest dowód na to, że Pan Caitanya przyniósł wyzwolenie najbardziej upadłym? Tara saksi jagai madhai. Jagai i Madhai byli braćmi. Urodzeni w wysoko postawionej rodzinie bramińskiej, pod wpływem złego towarzystwa stali się grzesznikami. Ludzie żyjący na Zachodzie, którzy pochodzą od Arjów, także stoczyli się bardzo nisko. Powszechnym wśród nich zjawiskiem jest nielegalny seks, hazard, stosowanie używek i jedzenie mięsa, czym przypominają wspomnianych braci. Jagai i Madhai dostąpili jednak wyzwolenia, gdyż Pan Caitanya skłonił ich do powtarzania mantry Hare Kryszna.

Intonowanie Hare Kryszna przyniesie bez wątpienia ocalenie wszystkim upadłym duszom. To nie oszustwo. Każdy, kto zacznie intonować, stanie się świętą, czystą, świadomą Kryszny osobą. Jego przeszłość się nie liczy.

Powtarzanie Hare Kryszna oczyści nasze płonące serca. Wtedy zdamy sobie sprawę, że .jesteśmy wiecznymi sługami Najwyższego Pana Kryszny. Zazwyczaj dochodzi się do takiego zrozumienia po wielu, wielu narodzinach, co potwierdzają słowa samego Kryszny w Bhagavad-gicie (7.19). Bahunam janmanam ante jnanavan mam prapadyate. "Po wielu narodzinach ten, kto posiadł prawdziwą wiedzę, podporządkowuje się Mi". Dlaczego? Vasudevah sarvam iti. Ponieważ wie, że Vasudeva, Kryszna, jest wszystkim. Taką niezwykłą duszę spotyka się jednak niezmiernie rzadko (sa mahatma su-durlabhah).

Pan Caitanya zaś sprawił, że nie jest trudno stać się wielką duszą. Jak? Dzięki intonowaniu Hare Kryszna. Ostatnie słowa pieśni Narottamy dasa brzmią: ha ha prabhu nanda-suta vrsabhanu-suta-yuta koruna karoho ei-baro. "Drogi Panie Kryszno, stoisz teraz przede mną wraz z Radharani, swą energią przyjemności. Bądź dla mnie łaskaw. Grzeszyłem i moja przeszłość jest mroczna, lecz nie odrzucaj mnie. Podporządkowuję Ci się".

Powinniśmy wziąć przykład z Narottamy dasa. Intonowanie Hare Kryszna przynosi oczyszczenie. A skoro nasze serca oczyszczą się, utwierdzimy się w przekonaniu, że Kryszna jest Najwyższym Panem, a my Jego wiecznymi sługami. Zapomnieliśmy o tym. Zamiast służyć Panu służymy własnym zmysłom. Nie potrafimy nad nimi panować, raczej podlegamy ich kontroli.
Dlaczego nie mielibyśmy zmienić tego i zacząć służyć Najwyższemu Panu? Jedynie służąc Krysznie można zapanować nad zmysłami. Stoimy przed wyborem – albo godasa, albo gosvami. To zależy od was. Kto służy zmysłom, nazywany jest godasa, a kto nad nimi panuje – jest gosvamim. Kiedy język gosvamiego chce skosztować czegoś, co nie było ofiarowane Krysznie, gosvami myśli: "Nie możesz tego zrobić. To nie jest prasadam". W ten sposób panuje nad zmysłami.

O służbie oddania mówimy wtedy, kiedy zmysły nie czynią niczego dla własnego zadowolenia, lecz służą zadowoleniu Kryszny. Hrsikena hrsikeśa-sevanam bhaktir ucyate. Służba oddania oznacza zajęcie zmysłów służbą dla ich pana. Najwyższym panem zmysłów jest Kryszna. Teraz próbujemy używać ich z korzyścią dla siebie. To przejaw złudzenia. A kiedy te same zmysły służą Krysznie, przychodzi doskonałość. Nie powstrzymujemy zmysłów przed działaniem. Oczyszczamy je służąc Najwyższemu Panu, co jest świadomością Kryszny.

[Martanda Dasa]

Srila Prabhupada, S.Bhag. 6.2.38 Znaczenie.

" Werset ten wyraźnie objaśnia, w jaki sposób żywa istota staje się ofiarą warunków materialnych. Początkiem tego jest błędne utożsamianie się z ciałem. Dlatego Bhagavad-gita rozpoczyna się duchową instrukcją, że nie jesteśmy tym ciałem, ale jesteśmy wewnątrz niego. Świadomość ta możliwa jest jedynie dla tego, kto intonuje święte imię Krsny, maha-mantrę Hare Krsna i zawsze przebywa w towarzystwie bhaktów. Na tym polega sekret sukcesu. Dlatego podkreślamy, aby intonować święte imię Pana i wystrzegać się zanieczyszczeń tego materialnego świata, szczególnie zanieczyszczenia pożądaniem niedozwolonego seksu, jedzenia mięsa, intoksykacji i hazardu. Należy z determinacja przestrzegać tych zasad i w ten sposób uchronić się od niedoli egzystencji materialnej. Pierwszą potrzebą jest uwolnienie się od cielesnej koncepcji życia.

[Martanda Dasa]

Srila Prabhupada, S.Bhag. 6.8.27-28.

"Oby wychwalanie transcendentalnego imienia, formy, cech i parafernaliów Najwyższej Osoby Boga chroniło nas od wpływu złych planet, meteorów, zazdrosnych istot ludzkich, węży, skorpionów i zwierząt takich jak tygrysy i wilki. Oby chroniło nas od duchów i elementów materialnych, takich jak ziemia, woda, ogień i powietrze i oby chroniło nas od błyskawic i naszych przeszłych grzechów. Zawsze obawiamy się tych przeszkód stojących na drodze do naszego pomyślnego życia. Oby więc wszystkie zostały całkowicie zniszczone przez intonowanie maha-mantry Hare Krsna."