Przemyslenia na temat Harinama Sankirtana

[Kedarnath dasa]

http://www.youtube.com/watch?v=6TT8S2uUhec

Dyskusja z Aindra Prabhu nt Harinama Sankirtana, audio ze slideshow, tylko po angielsku.

[Kedarnath dasa]

Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati:

"Can kirtana really be considered genuine if some worthless people with no ardor for Hari-seva come together and howl? True Hari-sankirtana is that of genuine devotees, who serve Hari according to the principles enjoined in the Vedas and allied sastras. Kirtana is not Hari-sankirtana if conducted for the prevention of cholera or pox epidemics, for prosperity in trade, or for labha-puja-pratishtha. Such kirtana is maya-kirtana." (Shri Chaitanya's Teachings, p. 122)

"As long as we remain aloof from Krishna-kirtana that is conducted by pure devotees, maya will delude us in various ways. We will derive no benefit by joining the kirtana of persons who are not anxious for their own wellbeing and hoodwink themself. There will be no sankirtana if we follow such people who, without receiving instructions from true Vaishnavas, imitatively decorate their body with beads and tilaka and screech out some names that merely resemble harinama. " (Shri Chaitanya's Teachings, p. 122)

"Making a pretense of harinama, people are waltzing their way to hell. " (Srila Prabhupadera Goloka-vani, Vol. 1, p 286)

"A person who is infested with offenses cannot chant the transcendental name of Krishna. Even millions of lives spent chanting namaparadha will not give Krishna-prema. But there is no consideration of offense in chanting the names of Gaura and Nityananda. If a jiva who is infested with anarthas chants the names of Gaura and Nityananda, recognizing Them to be the Supreme Personalities of Godhead, then his anarthas are cleared off. But if the names of Gaura and Nityananda are chanted in a spirit of enjoyment, thinking that Gaura and Nityananda are meant for filling my belly, or that I will be honored as a devotee by chanting Their names, or that Their names are to be enjoyed by my senses according to my speculation, then vocal utterance of "Gaura! Gaura!" will not be Gaura-nama kirtana, but an illusory name intended for supplying fuel for sense gratification. There was a gang that used to perform dacoity while calling out "Prana Gaura-Nityananda! Prana Gaura-Nityananda!"—but that is not actual chanting of the names of Gaura and Nityananda. " (Srila Prabhupadera Hari-kathamrita, Vol. 1, pp 24-25)

"Kirtana that is bawled with the intention of pleasing the senses through melody, beat, and tempo is not kirtana; actually it is not kirtana for Krishna. Krishna-sankirtana means vocalizing the aprakrita names of aprakrita Krishna and chanting about the aprakrita form of Krishna, the aprakrita qualities of Krishna, the aprakrita associates of Krishna, and the aprakrita pastimes of Krishna. Still, it is not that melody, beat, and tempo are to be rejected in Krishna-kirtana; all of them must be present. The six ragas and thirty-six raginis are servants of Krishna-kirtana. " (Srila Prabhupadera Goloka-vani, Vol 1, p 1.300-304)

[Martanda Dasa]

Powinieneś to przetłumaczyć drogi Prabhu na jęz. polski bo Cię Vaisznawa-kripa Prabhu będzie napominać. Jednocześnie bardzo Ci dziękuję za te czyste słowa naszego pradziadka duchowego, Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura Prabhupada, jak powinien wyglądać czysty kirtan.

[Kedarnath dasa]

[quote="Kedarnath dasa"]Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati:

"Can kirtana really be considered genuine if some worthless people with no ardor for Hari-seva come together and howl? True Hari-sankirtana is that of genuine devotees, who serve Hari according to the principles enjoined in the Vedas and allied sastras. Kirtana is not Hari-sankirtana if conducted for the prevention of cholera or pox epidemics, for prosperity in trade, or for labha-puja-pratishtha. Such kirtana is maya-kirtana." (Shri Chaitanya's Teachings, p. 122)

"Czy rzeczywiście można uznać za prawdziwy kirtan kiedy paru bezwartościowych, bez gorliwości do Hari-seva ludzi zbierze się i będzię zawodzić? Prawdziwy Hari-sankirtana pochodzi od szczerych wielbicieli, którzy służą Hari zgodnie z zasadami zalecanymi w Wedach i pokrewnych śastrach. Kirtana nie jest Hari-sankirtana jeśli jest prowadzony w celu zapobieżenia cholerze czy ospie, dla pomyślności w interesach, albo dla labha-puja-pratistha. Taki kirtana jest maya-kirtanem."

"As long as we remain aloof from Krishna-kirtana that is conducted by pure devotees, maya will delude us in various ways. We will derive no benefit by joining the kirtana of persons who are not anxious for their own wellbeing and hoodwink themself. There will be no sankirtana if we follow such people who, without receiving instructions from true Vaishnavas, imitatively decorate their body with beads and tilaka and screech out some names that merely resemble harinama. " (Shri Chaitanya's Teachings, p. 122)

"Dopóki pozostajemy z dala od Kryszna-kirtana prowadzonego przez czystych wielbicieli, maya będzie zwodzić nas na różne sposoby. Nie osiągnięmy żadnej korzyści z dołączenia do kirtanu robionego przez osoby, które nie pragną swojego dobra i oszukują same siebie. To nie będzie sankirtana jeśli będziemy podążać za ludźmi, którzy, nieotrzymawszy instrukcji od prawdziwego Waisznawy, w podrobiony sposób dekorują swoje ciała koralami i znakami tilaka, i wywrzaskują jakieś imiona, które zaledwie przypominają harinama."

"Making a pretense of harinama, people are waltzing their way to hell. " (Srila Prabhupadera Goloka-vani, Vol. 1, p 286)

"Udając harinama ludzie wytańcowują swoją ścieżkę do piekła."

[Martanda Dasa]

Śrila Prabhupada, Ś.Bhag. 5.14.42, objaśnienie

Jest wielu wielkich przywódców, yoginów, svamich i tzw. inkarnacji, którzy oddają się spekulacji umysłowej i podają się za doskonałe osobistości, ale ostatecznie nie odnoszą sukcesu. Ścieżka służby oddania jest niewątpliwie bardzo trudna, ale staje się łatwą, jeśli kandydat rzeczywiście pragnie podążać ścieżką mahajana. W tym wieku jest ścieżka Śri Caitanyi Mahaprabhu, który pojawił się, aby wyzwolić wszystkie upadłe dusze. Ścieżka ta jest tak łatwa i prosta, że każdy może ją przyjąć poprzez intonowanie świętego imienia Pana.

harer nama harer nama harer namaiva kevalam
kalau nasty eva nasty eva nasty eva gatir anyatha

Jesteśmy bardzo zadowoleni, że ścieżkę tę otworzył ruch świadomości Krsny, ponieważ tak wielu europejskich i amerykańskich chłopców i dziewcząt przyjmuje tę filozofię bardzo poważnie i stopniowo osiągają doskonałość.

[Martanda Dasa]

Śrila Prabhupada, CC. Madhya-lila, Rozdz. 24, tekst 98, objaśnienie

Chcemy stwarzać czystych bhaktów, aby inni ludzie odnosili korzyść z ich towarzystwa. W ten sposób wzrasta liczba czystych bhaktów. Zawodowi kaznodzieje nie mogą stwarzać czystych bhaktów. Jest wielu zawodowych głosicieli Śrimad-Bhagavatam, którzy czytają to dzieło, by zapewnić sobie utrzymanie. Jednak nie potrafią oni nawrócić materialistycznych osób na służbę oddania. Tylko czysty bhakta może nawrócić innych na czystą służbę oddania. Dlatego ważne jest, by wszyscy nauczający w naszym ruchu świadomości Krsny stali się najpierw czystymi bhaktami i przestrzegali regulujących zasad, powstrzymując się od nielegalnego seksu, jedzenia mięsa, hazardu i intoksykacji. Powinni systematycznie intonować na swych koralach maha-mantrę Hare Krsna, przestrzegać procesu służby oddania, wstawać wcześnie rano, brać udział w mangala-arati i regularnie recytować Śrimad-Bhagavatam i Bhagavad-gitę. W ten sposób można się oczyścić i uwolnić od wszelkiego materialnego skażenia.

sarvopadhi-vinirmuktam tat-paratvena nirmalam
hrsikena hrsikeśa- sevanam bhaktir ucyate

(Narada-pancaratra)

Robienie pokazu służby oddania nie jest pomocne. Musimy być czystymi bhaktami przestrzegającymi procesu służby oddania, wówczas możemy nawracać innych na służbę oddania. Śri Caitanya Mahaprabhu wykonywał proces służby oddania i nauczał (apani acari' bhakti karila pracara). Jeśli osoba nauczająca postępuje właściwie w służbie oddania, będzie w stanie przemienić innych. W przeciwnym razie jej nauczanie nie będzie dawało efektów.

[Martanda Dasa]

Śrila Prabhupada, CC, Madhya-lila, Rozdz.25, tekst 9, objaśnienie

Antya-lila, 7.11

kali-kalera dharma --- krsna-nama-sankirtana
krsna-śakti vina nahe tara pravartana

W tym wieku Kali prawdziwa religijna propaganda powinna nakłaniać ludzi do intonowania maha-mantry Hare Krsna. Może tego dokonać osoba, która ma szczególne pełnomocnictwo od Krsny. Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura skomentował to w swojej Anubhasyi, w której cytuje werset z Narayana-samhity:

dvapariyair janair visnuh pancaratrais tu kevalaih
kalau tu nama-matrena pujyate bhagavan harih

"W Dvapara-yudze bhaktowie Pana Visnu i Krsny pełnili służbę oddania zgodnie z zasadami pancaratriki. W tym wieku Kali wielbimy Najwyższą Osobę Boga intonując po prostu Jego święte imiona." Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura daje do tego komentarz: "Żadna ludzka istota nie będąc upełnomocnioną przez bezpośrednią moc Pana Krsny do spełnienia Jego pragnienia i nie mając szczególnej łaski Pana, nie może zostać mistrzem duchowym całego świata. Z pewnością nie można doznać powodzenia dzięki wymysłom, które nie są przeznaczone dla bhaktów czy dla osób religijnych. Tylko upełnomocniona osoba może rozdawać święte imię Pana i nakazać wszystkim upadłym duszom, by wielbiły Krsnę. Przez rozdawanie świętego imienia Pana oczyszcza ona serca najbardziej upadłych ludzi; dlatego gasi ona płonący ogień tego materialnego świata. Ponadto szerzy promienną jasność blasku Krsny na całym świecie.

[trigi]

Powinieneś to przetłumaczyć drogi Prabhu na jęz. polski bo Cię Vaisznawa-kripa Prabhu będzie napominać. Jednocześnie bardzo Ci dziękuję za te czyste słowa naszego pradziadka duchowego, Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura Prabhupada, jak powinien wyglądać czysty kirtan.

Właśnie czy to jest czysty kirtan czy nie?

"Czy rzeczywiście można uznać za prawdziwy kirtan kiedy paru bezwartościowych, bez gorliwości do Hari-seva ludzi zbierze się i będzię zawodzić? Prawdziwy Hari-sankirtana pochodzi od szczerych wielbicieli, którzy służą Hari zgodnie z zasadami zalecanymi w Wedach i pokrewnych śastrach. Kirtana nie jest Hari-sankirtana jeśli jest prowadzony w celu zapobieżenia cholerze czy ospie, dla pomyślności w interesach, albo dla labha-puja-pratistha. Taki kirtana jest maya-kirtanem."

"Udając harinama ludzie wytańcowują swoją ścieżkę do piekła."

Czy pragnienie poprawienia swojego losu i losu innych ludzi przez spełnianie jagji i próbe zadowolenia Pana Ceitani jest wytancowaniem sobie drogi do piekła?

Adi 17.141 Objaśnienie: Polecenie Kaziego, aby nie spełniać sankirtanu, obowiązywało aż do czasu obywatelskiego nieposłuszeństwa. Pod wodzą Najwyższego Pana, Śri Caitanyi Mahaprabhu, intonujący, zwiększając swą liczebność, sprzeciwili się poleceniu Kaziego. Tysiące zgromadziły się razem i uformowały partie, intonując maha-mantrę Hare Krsna i czyniąc hałas na znak protestu. Toteż Kazi był bardzo przestraszony, jak zwykle bywa w takich okolicznościach.

Również w obecnych czasach ludzie na całym świecie mogą zgromadzić się razem w ruchu świadomości Krsny i protestować przeciwko obecnym zdegradowanym rządom światowych bezbożnych społeczeństw, które oparte są na wszelkiego rodzaju grzesznej działalności. Śrimad-Bhagavatam oznajmia, że w wieku Kali złodzieje, hultaje i ludzie czwartej klasy, którzy nie posiadają ani wykształcenia, ani kultury, przechwytują pozycje rządowe, by eksploatować obywateli. Jest to symptom Kali-yugi, który już się pojawił. Ludzie nie mogą czuć się bezpieczni, jeśli chodzi o życie i własność, jednakże tzw. rządy działają nadal i ich ministrowie otrzymują wysokie wynagrodzenie, chociaż nie są w stanie uczynić niczego dobrego dla społeczeństwa. Jedynym lekarstwem na takie warunki jest spotęgowanie ruchu sankirtanu pod sztandarem świadomości Krsny i protestowanie przeciwko grzesznej działalności wszystkich rządów świata.

[Martanda Dasa]

Trigi Prabhu napisał: Czy pragnienie poprawienia swojego losu i losu innych ludzi przez spełnianie jagji i próbe zadowolenia Pana Ceitani jest wytancowaniem sobie drogi do piekła?

Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura Prabhupada odpowiedział:

"Czy rzeczywiście można uznać za prawdziwy kirtan kiedy paru bezwartościowych, bez gorliwości do Hari-seva ludzi zbierze się i będzię zawodzić? Prawdziwy Hari-sankirtana pochodzi od szczerych wielbicieli, którzy służą Hari zgodnie z zasadami zalecanymi w Wedach i pokrewnych śastrach. Kirtana nie jest Hari-sankirtana jeśli jest prowadzony w celu zapobieżenia cholerze czy ospie, dla pomyślności w interesach, albo dla labha-puja-pratistha. Taki kirtana jest maya-kirtanem."

"Udając harinama ludzie wytańcowują swoją ścieżkę do piekła."

Skromna wskazówka:

Prosimy łaskawie naszego Trigi Prabhu, aby dokładnie i skrupulatnie przeczytał odpowiedź Śrila Bhaktisiddhanty Sarasvati Prabhupada 16 razy, powiedział nam jak się czuje i czy wątpliwości w Jego umyśle rozwiały się.

[trigi]

Właśnie, właśnie teraz juz rozumiem!

SB 07.15.72 Narada Muni kontynuował: Zaproszony na ten festiwal, również się tam udałem i – otoczony przez kobiety – zacząłem melodyjnie śpiewać chwały półbogów. Z tego powodu prajapati, wielcy półbogowie odpowiedzialni za sprawy wszechświata, rzucili na mnie potężną klątwę, wypowiadając te słowa: "Ponieważ dopuściłeś się zniewagi, obyś natychmiast stał się śudrą pozbawionym piękna."
07.15.72 Znaczenie: Jeśli chodzi o kirtany, śastra mówią, śravanam kirtanam visnoh: należy intonować chwały Najwyższego Pana i święte imię Najwyższego Pana. Jest to wyraźnie powiedziane. Śravanam kirtanam visnoh: należy intonować o Panu Visnu i sławić Jego, a nie żadnego półboga. Na nieszczęście, są głupcy, którzy wymyślają jakieś procesy kirtanu w oparciu o imię półboga. To jest obrazą. Kirtana oznacza sławienie Najwyższego Pana, a nie jakiegoś półboga. Czasami ludzie wymyślają Kali-kirtana czy Śiva-kirtana i nawet wielcy sannyasini w szkole Mayavada mówią, że można intonować jakiekolwiek imię i mimo to osiągnąć ten sam rezultat. Ale tutaj przekonujemy się, że wiele milionów lat temu, kiedy Narada Muni był Gandharvą zlekceważył to polecenie, aby sławić Pana i – oszalały w towarzystwie kobiet – zaczął intonować coś innego. Wskutek tego został przeklęty, aby stać się śudrą. Pierwszą obrazą było to, że przyłączył się do grupy sankirtanu otoczony pożądliwymi kobietami, a drugą, że uważał zwykłe pieśni, takie jak piosenki kinowe i inne tego typu pieśni, za równe sankirtanowi. Za obrazę tę został ukarany stając się śudrą.

07.15.73 Chociaż narodziłem się z łona służącej jako śudra, zaangażowałem się w służbę dla Vaisnavów, dobrze obeznanych z wiedzą wedyjską. Wskutek tego w tym życiu zyskałem sposobność narodzenia się jako syn Pana Brahmy.
07.15.73 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga mówi w Bhagavad-gicie (9.32):
mam hi partha vyapaśritya ye 'pi syuh papa-yonayah
striyo vaiśyas tatha śudras te 'pi yanti param gatim"
O synu Prthy, ci którzy we Mnie przyjmują schronienie, to nawet będąc niższego rodu – kobietami, vaiśyami [kupcami] i śudrami [robotnikami] – najwyższego dostępują przeznaczenia."
Nie ma znaczenia, czy ktoś rodzi się jako śudra, kobieta czy vaiśya; jeśli wielokrotnie albo zawsze obcuje z bhaktami (sadhu-sangena), może wznieść się do najwyższej doskonałości. Narada Muni wyjaśnia to w odniesieniu do swego własnego życia. Ruch sankirtana ma wielkie znaczenie, gdyż bez względu na to, czy ktoś jest śudrą, vaiśyą, mleccha, yavaną lub kimkolwiek, to jeśli obcuje z czystym bhaktą, przestrzega jego instrukcji i służy mu, jego życie jest sukcesem. Na tym polega bhakti. Anukulyena krsnanuśilanam. Bhakti polega na pomyślnym służeniu Krsnie i Jego bhaktom. Anyabhilasita-śunyam. Jeśli ktoś nie ma żadnego innego pragnienia poza służeniem Krsnie i Jego bhakcie, wówczas jego życie jest sukcesem. Wyjaśnił to Narada Muni, podając praktyczny przykład z własnego życia.

07.15.74 Proces intonowania świętego imienia Pana ma tak wielką moc, że dzięki temu intonowaniu nawet osoby żyjące z rodziną [grhasthowie] mogą z łatwością osiągnąć ostateczny rezultat, którego dostępują osoby w wyrzeczonym porządku. Maharajo Yudhisthiro, właśnie wyjaśniłem ci ten proces religii.
07.15.74 Znaczenie: Jest to zatwierdzenie ruchu świadomości Krsny. Każdy, kto bierze udział w tym ruchu, bez względu na to kim jest, może osiągnąć najwyższy rezultat, osiągany przez doskonałego sannyasina, mianowicie brahma-jnanę (wiedzę duchową). A co jeszcze ważniejsze, może czynić postęp w służbie oddania. Maharaja Yudhisthira sądzi, że ponieważ był grhasthą, nie było dla niego nadziei na wyzwolenie i dlatego zapytał Naradę Muniego w jaki sposób wydostać się z materialnego uwikłania. Lecz Narada Muni, cytując praktyczny przykład ze swego życia, stwierdził, że obcując z bhaktami i intonując mantrę Hare Krsna, każdy człowiek w jakichkolwiek warunkach życia, bez wątpienia może osiągnąć najwyższą doskonałość.