Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Rozmowy o Krysznie i jego avatarach. "Świadomość Kryszny nie ma nic wspólnego z religią hinduską czy jakimkolwiek systemem religii. Żaden prawdziwy chrześcijanin nie będzie zainteresowany zmianą swojej wiary na hinduizm. Podobnie, żaden prawdziwy hinduista nie będzie chętny, by przyjąć wiarę chrześcijańską. Takie zmiany są dla ludzi, którzy nie mają żadnego określonego statusu społecznego. Jednak każdy będzie zainteresowany poznaniem filozofii i nauki o Bogu oraz poważnym jej potraktowaniem. Trzeba jasno zrozumieć, że ten ruch świadomości Kryszny nie szerzy po prostu tak zwanej religii hinduskiej. Dajemy kulturę duchową, która może rozwiązać wszelkie problemy życia i dlatego jest ona przyjmowana na całym świecie. - A.C. Bhaktiwedanta Swami Prabhupada - Prawda i Piękno -Rozdział 12 - Świadomość Kryszny – hinduska religia czy kultura duchowa
Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Post autor: Vaisnava-Krpa » 10 kwie 2011, 00:30

Obrazek

Śrimad Bhagavatam 03.25.25
Omawianie w towarzystwie bhaktów czynów i rozrywek Najwyższej Osoby Boga jest bardzo przyjemne i przynosi satysfakcję uszom i sercu. Kultywowanie tej wiedzy pozwoli na stopniowy postęp na ścieżce wyzwolenia. Kiedy ktoś osiąga wyzwolenie, jego upodobania umacniają się. I wtedy właśnie rozpoczyna się prawdziwe oddanie i prawdziwa służba oddania.



03.25.25 Znaczenie: Werset ten opisuje proces czynienia postępu w świadomości Krsny: w służbie oddania.

Po pierwsze, należy szukać towarzystwa osób świadomych Krsny i zajmujących się służbą oddania. Bez kontaktu z takimi osobami postęp nie jest możliwy. Sama wiedza teoretyczna, czyli studia, nie pozwalają na żaden istotny postęp. Należy porzucić towarzystwo materialistów i szukać kontaktu z bhaktami, ponieważ bez tego nie można zrozumieć czynów Pana. Ludzie mają zazwyczaj przekonanie do bezosobowego aspektu Prawdy Absolutnej. A ponieważ nie przebywają w towarzystwie bhaktów, nie są w stanie zrozumieć, że Prawda Absolutna może być osobą i posiadać Swe własne zajęcia. Temat ten jest bardzo trudny, i jeśli ktoś nie rozumie Prawdy Absolutnej w sposób osobowy, nie można mówić w jego przypadku o oddaniu. Służenie czy oddanie nie może być ofiarowywane czemuś bezosobowemu. Służyć można tylko osobie. Ludzie nie będący bhaktami nie potrą docenić świadomości Krsny przez czytanie Śrimad-Bhagavatam czy jakiegokolwiek innego pisma wedyjskiego, które opisuje czyny Pana. Ze względu na to, że życie duchowe nie zostało im objaśnione we właściwy sposób, uważają oni te czyny za zmyślone, historyjki. Aby zrozumieć personalne czyny Pana, należy szukać towarzystwa bhaktów. Dzięki takiemu kontaktowi (kiedy rozmyślamy o transcedentalnych czynach Pana, starając się je zrozumieć) otwiera się przed nami ścieżka wyzwolenia i stajemy się wolni, Człowiek posiadający mocną wiarę w Najwyższą Osoby Boga jest niewzruszony w swojej pozycji, a jego pociąg do kontaktu z Panem i bhaktami rośnie. Przebywanie w towarzystwie bhaktów jest przebywaniem w towarzystwie Pana. Bhakta utrzymujący takie kontakty rozwija swą świadomość w kierunku służenia Panu. Usytuowany w transcendentalnej pozycji służby oddania, stopniowo osiąga doskonałość.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Post autor: Vaisnava-Krpa » 10 kwie 2011, 00:31

Obrazek

Śrimad Bhagavatam 03.25.26
Dzięki ciągłemu myśleniu o czynach Pana, osoba świadomie zaangażowana w służbę oddania, pełnioną w towarzystwie bhaktów, rozwija w sobie niechęć do zadowalania zmysłów – zarówno tutaj, jak i w świecie następnym. Ścieżka świadomości Krsny jest najłatwiejszym procesem mocy mistycznych; osoba, która naprawdę idzie tą ścieżką, jest w stanie kontrolować swój umysł.


03.25.26 Znaczenie: Wszystkie pisma święte zachęcają ludzi do pobożnego działania, tak aby mogli cieszyć się zadowalaniem zmysłów nie tylko w tym życiu, ale i w następnym. Na przykład za pobożne działanie dla owoców obiecują one przeniesienie do niebiańskiego królestwa wyższych planet. Bhakta znajdujący się w towarzystwie innych bhaktów woli jednak rozmyślać o czynach Pana – o tym w jaki sposób Pan stworzył ten wszechświat i jak go utrzymuje, jak następuje unicestwienie stworzenia oraz jak odbywają się rozrywki w duchowym królestwie Pana. Istnieją dzieła opisujące te czyny Pana w sposób wyczerpujący – jest to przede wszystkim Bhagavad-gita, Brahma-samhita i Śrimad-Bhagavatam. Szczery bhakta, który przebywa w towarzystwie innych wielbicieli, ma okazję słuchać i rozmyślać o rozrywkach Pana. W rezultacie rozwija się w nim niechęć do tego tzw. szczęścia na tym i na tamtym świecie, na planetach niebiańskich lub innych. Bhaktowie są zainteresowani wyłącznie przeniesieniem się w sferę bezpośredniego kontaktu z Panem; przemijające pseudoszczęście nie pociąga ich już w ogóle. Taka jest pozycja osoby będącej yoga-yuktą. Człowiek trwale usytuowany w mocy mistycznej pozostaje niewzruszony wobec powabów tego lub tamtego świata. Interesują go rzeczy dotyczące zrozumienia duchowego, czyli sytuacja duchowa. Tę wzniosłą sytuację bez trudu można osiągnąć dzięki najłatwiejszej ze wszystkich ścieżek – bhakti-yodze. Rjubhir yoga-margaih. Użyte tu słowo rjubhih ("bardzo łatwy") jest wyjątkowo odpowiednie. Istnieją różne procesy yoga-margi, czyli osiągania doskonałości yogi, ale proces służby oddania Panu jest najłatwiejszy. Proces ten jest nie tylko najłatwiejszy – również jego rezultat jest wzniosły. Każdy powinien więc dążyć do podjęcia ścieżki świadomości Krsny i osiągnąć najwyższą doskonałość życia.


Śrimad Bhagavatam 03.25.27
W ten sposób, dzięki niesłużeniu siłom natury materialnej, ale rozwijaniu świadomości Krsny, wiedzy w wyrzeczeniu oraz dzięki praktykowaniu yogi, w której umysł jest zawsze skupiony na służbie oddania dla Najwyższej Osoby Boga, osiąga się Moje towarzystwo jeszcze w tym życiu, ponieważ to właśnie Ja jestem Najwyższą Osobą, Prawdą Absolutną.


03.25.27 Znaczenie: Kiedy ktoś pełni służbę oddania Panu, w jednym, dwóch, trzech lub wszystkich dziewięciu rodzajach bhakti-yogi opisywanych przez pisma objawione, jak słuchanie (śravanam), intonowanie (kirtanam), pamiętanie, oddawanie czci, modlenie się i bezpośrednie służenie, to w naturalny sposób nie ma okazji do służenia siłom natury materialnej. Dopóki ktoś nie jest prawidłowo zaangażowany w służbę duchową, nie będzie mógł uwolnić się od przywiązania do służenia materialnego. Osoby nie będące bhaktami są wiec zainteresowane tzw. pracą filantropijną lub humanitaryzmem, np. otwieraniem szpitali lub instytucji charytatywnych. Działania takie są bez wątpienia dobre, w tym sensie, że są to czyny pobożne, a ich rezultat jest taki, że osoba wykonująca je otrzymuje – w tym lub następnym życiu – okazję do zadowalania zmysłów. Służba oddania znajduje się jednak poza granicami zadowalania zmysłów. Jest to działanie całkowicie duchowe. Osoba, która angażuje się w duchowe zajęcia aby oddania, nie ma okazji do zajmowania się czynnościami służącymi zadowalaniu zmysłów. Działanie w świadomości Krsny nie jest działaniem ślepym; odbywa się ono przy doskonałym zrozumieniu wiedzy i wyrzeczenia. Ten system yogi, w którym umysł jest zawsze skupiony w oddaniu na Najwyższej Osobie Boga, przynosi wyzwolenie jeszcze w tym życiu. Osoba działająca w taki sposób wchodzi w kontakt z Najwyższą Osobą Boga. Pan Caitanya zaaprobował więc proces słuchania o rozrywkach Pana od bhaktów zrealizowanych. Nie ma znaczenia, do jakiej kategorii tego świata należą słuchacze. Osoba, która łagodnie i pokornie słucha o czynach Pana od duszy zrealizowanej, będzie w stanie zjednać sobie Najwyższą Osobę Boga, którego nie można pokonać w żaden inny sposób. Przebywanie w towarzystwie bhaktów, czy też słuchanie ich, jest dla samorealizacji rzeczą najważniejszą.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Post autor: Vaisnava-Krpa » 10 kwie 2011, 00:31

Obrazek

Śrimad Bhagavatam 03.25.35
Droga matko, Moi bhaktowie zawsze widzą Moją uśmiechniętą twarz, o oczach podobnych słońcu wschodzącemu o poranku. Lubią oni oglądać Me różnorodne, transcendentalne formy, które są wszystkie łaskawe, oraz życzliwie ze Mną rozmawiają.



03.25.35 Znaczenie: Mayavadi i ateiści uważają formy Bóstw w świątyni Pana za bałwany. Bhaktowie nie są jednak bałwochwalcami. Oddają oni cześć bezpośrednio Osobie Boga w Jego inkarnacji arca. Arca odnosi się do formy, którą możemy czcić w naszym obecnym stanie. W rzeczywistości, nasz obecny stan uniemożliwia nam zobaczenie Boga w Jego formie osobowej, ponieważ nasze materialne oczy i zmysły nie postrzegają form duchowych. Nie jesteśmy w stanie zobaczyć nawet duchowych form indywidualnej duszy. Kiedy człowiek umiera, nie widzimy tego, w jaki sposób forma duchowa opuszcza ciało. Na tym polega defekt naszych materialnych zmysłów. W celu umożliwienia nam zobaczenia Go materialnymi zmysłami, Najwyższa Osoba Boga przyjmuje odpowiednią formę, która nazywana jest arca-vigraha. Arca-vigraha (czasami nazywana inkarnacją arca) nie jest różna od Pana. Najwyższa Osoba Boga przyjmuje różne inkarnacje i na tej samej zasadzie przyjmuje formy wykonane z materii – gliny, drewna, metalu i kamieni szlachetnych.

Pisma święte podają wiele wskazówek, jak rzeźbić formy Pana. Formy te nie są materialne. Skro Bóg jest wszechprzenikający, to znajduje się również w elementach materialnych. Nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Ateiści myślą jednak inaczej. Mimo iż nauczają, że wszystko jest Bogiem, kiedy idą do świątyni i widzą formę Pana, twierdzą, że nie jest On Bogiem. Według ich własnej teorii, wszystko jest Bogiem. Dlaczego więc nie jest Bogiem Bóstwo świątynne? W rzeczywistości nie mają oni żadnej koncepcji Boga. Bhaktowie patrzą jednak w inny sposób; ich spojrzenie pokryte jest miłością do Boga. Gdy widzą Pana w Jego różnorodnych formach, napełnia ich miłość, gdyż – w przeciwieństwie do ateistów – nie widzą żadnej różnicy pomiędzy Panem a Jego formą w świątyni. Bhaktowie widzą uśmiechniętą twarz Bóstwa w świątyni jako transcendentalną i duchową, i z wielkim uznaniem patrzą na sposób ozdobienia Jego ciała. Obowiązkiem mistrza duchowego jest uczenie, w jaki sposób dekorować Bóstwo, oddawać Mu cześć i sprzątać świątynię. W świątyniach Visnu przestrzega się określonych procedur i zasad. Bhaktowie chodzą do takich świątyń, aby patrzeć na Bóstwo, vigrahę, i duchowo się Nim rozkoszować, gdyż wszystkie Bóstwa są bardzo miłosierne. Odsłaniają przed Bóstwem swój umysł, a w wielu wypadkach Bóstwo również im odpowiada. Aby rozmawiać z Najwyższym Panem, trzeba być jednak bhaktą bardzo zaawansowanym. Czasami Pan przekazuje bhaktom informacje w snach. Ateiści nie są w stanie zrozumieć tej wymiany uczuć pomiędzy Bóstwem a bhaktą; dla bhaktów jest ona jednak prawdziwą radością. Kapila Muni wyjaśnia teraz, w jaki sposób bhaktowie patrzą na pięknie ozdobioną twarz i ciało Bóstwa, oraz Jak rozmawiają z Nim w służbie oddania.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Post autor: Vaisnava-Krpa » 10 kwie 2011, 00:31

Obrazek

Śrimad Bhagavatam 03.25.36
Widząc czarujące formy Pana, uśmiechnięte i atrakcyjne, oraz słysząc Jego niezwykle miłe słowa, czysty bhakta prawie traci wszelką inną świadomość. Jego zmysły uwalniają się od wszystkich innych zajęć, a on sam pogrąża się w służbie oddania. W ten sposób, mimo swej niechęci, osiąga on wyzwolenie bez żadnego dodatkowego wysiłku.


03.25.36 Znaczenie: Istnieją trzy klasy bhaktów: pierwsza, druga i trzecia. Nawet bhaktowie trzeciej klasy są duszami wyzwolonymi. Werset ten wyjaśnia, że mimo braku wiedzy, bhakta przechodzi w stan bezustannego myślenia o Panu i traci wszelką inną świadomość na sam widok pięknego przybrania Bóstwa w świątyni. Po prostu przez umocnienie się w świadomości Krsny i zaangażowanie zmysłów w służenie Panu, bhakta zostaje w niedostrzegalny sposób wyzwolony. Potwierdza to również Bhagavad-gita. Dzięki pełnieniu czystej służby oddania zgodnie z zaleceniami pism świętych, wykonujący ją staje się takim jak Brahman. W Bhagavad-gicie powiedziane jest brahma-bhuyaya kalpate. Oznacza to, że będąc integralną cząstką Najwyższego Brahmana, żywa istota w swym oryginalnym stanie jest Brahmanem. Ze względu jednak na zapomnienie swej prawdziwej natury wiecznego sługi Pana, żywa istota zostaje opanowana przez mayę i staje się jej więźniem. Maya – to zapomnienie o swej konstytucjonalnej pozycji. W przeciwnym razie, żywa istota jest wiecznie Brahmanem.

Kiedy ktoś został tak wyszkolony, aby być świadomym swej pozycji, rozumie on, że jest sługą Pana. "Brahman" odnosi się do stanu samorealizacji. Nawet bhakta trzeciej klasy – który nie ma głębokiej wiedzy o Prawdzie Absolutnej, tylko składa pokłony z wielkim oddaniem, myśli o Panu, patrzy na Pana w świątyni oraz przynosi kwiaty i owoce, aby ofiarować je Bóstwu – w niezauważalny sposób osiąga wyzwolenie. Śraddhayanvitah: bhaktowie adorują Bóstwo z wielką czcią i oddaniem. Bóstwa Radha i Krsna, Laksmi i Narayana, czy też Rama i Sita są dla bhaktów bardzo atrakcyjne. Są One atrakcyjne do tego stopnia, że bhaktowie, widząc w świątyni Ich pięknie udekorowane postacie, całkowicie pogrążają się w myślach o Panu. Jest to stan wyzwolenia. Innymi słowy, werset ten potwierdza, że na nawet, bhakta trzeciej klasy zajmuje pozycję transcendentalną. Bhakta taki znajduje się wyżej niż osoby dążące do wyzwolenia poprzez spekulację lub inne metody. Piękno Bóstw w świątyni urzekło nawet tak wielkich impersonalistów jak Śukadeva Gosvami i czterej Kumarowie. Bogactwo dekoracji i zapach ofiarowanych Panu listków tulasi sprawiły, że stali się oni bhaktami. Śukadeva Gosvami i czterej Kumarowie znajdowali się w stanie wyzwolonym. Mimo to nie pozostali impersonalistami. Urzekło ich piękno Pana i zostali bhaktami.

Bardzo ważne jest występujący tu słowo vilasa. Odnosi się ono do czynów lub rozrywek Pana. Zasady kultu świątynnego mówią, że świątynię należy odwiedzać nie tylko po to, aby zobaczyć pięknie przybrane Bóstwo, ale również i dla usłyszenia Śrimad-Bhagavatam, Bhagavad-gity lub innych podobnych pism, które są tam regularnie recytowane. We Vrndavanie jest taki zwyczaj, że w każdej świąt recytowane są śastry. Tak więc nawet bhaktowie trzeciej klasy, którzy nie potrafią czytać lub nie mają czasu na czytanie Śrimad Bhagavatam czy Bhagavad-gity, mają okazję do posłuchania o rozrywkach Pana. W ten sposób ich umysły mogą zawsze być wypełnione myślami o Panu – o Jego formie, czynach i transcendentalnej naturze. Taki stan świadomości Krsny jest platformą wyzwolenia. Pan Caitanya polecił więc, aby w trakcie pełnienia służby oddania pamiętać o pięciu ważnych procesach:

(1) intonowaniu świętych imion Pana; Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare,

(2) utrzymywaniu kontaktu z bhaktami i służeniu im na tyle, na ile jest to możliwe,

(3) słuchaniu Śrimad-Bhagavatam;

(4) odwiedzaniu pięknie przybranych świątyń i Bóstw oraz, jeśli jest to możliwe;

(5) zamieszkaniu w miejscu takim jak Vrndavana lub Mathura. Pełnienie tych pięciu procesów umożliwia bhaktom osiągnięcie najwyższego stopnia doskonałości. Jest to potwierdzone zarówno w Bhagavad-gicie, jak też i tutaj, w Śrimad-Bhagavatam. Wszystkie pisma wedyjskie mówią, że bhaktowie trzeciej klasy również mogą w niedostrzegalny sposób osiągnąć wyzwolenie.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Post autor: Vaisnava-Krpa » 10 kwie 2011, 00:31

Obrazek

Śrimad Bhagavatam 03.25.37
Będąc więc całkowicie pochłoniętym myśleniem o Mnie, bhakta nie pragnie nawet najwyższego błogosławieństwa osiągalnego na wyższych systemach planetarnych, łącznie z Satyaloką. Nie pragnie on również ośmiu materialnych doskonałości płynących z yogi mistycznej ani przeniesienia do królestwa Bożego. Nie pragnąc niczego, bhakta otrzymuje jednak wszystkie te błogosławieństwa, nawet jeszcze w tym życiu.


03.25.37 Znaczenie: Vibhuti (bogactwa) oferowane przez mayę są bardzo różnorodne. Nawet na tej planecie doświadczamy wielu różnych przyjemności materialnych. Jeśli jednak przeniesiemy się na wyższe planety, takie jak Candraloka i Słońce, lub jeszcze wyżej: na Maharlokę, Janalokę i Tapolokę, bądź nawet ostatecznie na najwyższą z planet Satyalokę, zamieszkiwaną przez Brahmę, różnorodność możliwych przyjemności materialnych będzie wręcz nieograniczona. Na przykład, życie na wyższych planetach trwa dużo, dużo dłużej niż na Ziemi. Powiedziane jest, że na Księżycu jeden dzień trwa tyle, co sześć naszych miesięcy. Nie jesteśmy nawet w stanie wyobrazić sobie długości życia na najwyższej planecie. W Bhagavad-gicie powiedziane jest, że nawet ziemscy matematycy nie potrafią wyobrazić sobie dwunastu godzin Brahmy. Są to wszystko opisy zewnętrznej energii Pana, czyli mayi. Istnieją także bogactwa osiągane przez yoginów dzięki mocy mistycznej. Są one również materialne. Bhakta nie dąży do żadnej z tych materialnych przyjemności, mimo iż mógłby je mieć, gdyby tylko zapragnął. Dzięki łasce Pana może on osiągnąć wspaniały sukces na jedno swe skinienie. Prawdziwy bhakta wcale jednak tego nie chce. Pan Caitanya Mahaprabhu uczył, że nie należy pragnąć materialnych bogactw czy materialnej sławy, ani też próbować cieszyć się materialnym pięknem; powinno się pragnąć wyłącznie zaabsorbowania służbą oddania, nawet gdyby łączyło się to z niekończącą się kontynuacją procesu narodzin i śmierci. W rzeczywistości jednak, osoba angażująca się w świadomość Krsny ma zapewnione wyzwolenie. Bhaktowie cieszą się wszystkimi dobrami zarówno wyższych planet, jak też i planet Vaikuntha. Werset ten mówi wyraźnie: bhagavatim bhadram. Na planetach Vaikuntha wszystko jest pełne wiecznego spokoju, czysty bhakta wcale jednak nie chce się tam przenieść. Pomimo to Pan daje mu tę sposobność. Czysty bhakta cieszy się wszelkimi dobrami świata materialnego i duchowego, nawet jeszcze w życiu obecnym.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Post autor: Vaisnava-Krpa » 10 kwie 2011, 00:32

Obrazek

Śrimad Bhagavatam 03.25.39-40
Bhakta, który czci Mnie; wszechprzenikającego Pana wszechświata, w niezachwianej służbie oddania, porzuca wszelkie dążenia do osiągnięcia planet niebiańskich lub znalezienia szczęścia w tym świecie przez posiadanie bogactwa, dzieci, bydła, domu lub czegokolwiek, co związane jest z ciałem. Takiego bhaktę zabieram na drugą stronę narodzin i śmierci.



03.25.39-40 Znaczenie: Opisywana tu niezachwiana służba oddania oznacza zaangażowanie się w pełną świadomość Krsny, czyli służbę oddania, i uznanie, że Najwyższy Pan jest wszystkim. Ponieważ Najwyższy Pan jest wszechobejmujący, każdy kto czci Go z niezachwianą wiarą, automatycznie osiągnął już wszystkie inne bogactwa i spełnił wszystkie inne obowiązki. Pan obiecuje tutaj, że zabierze Swego bhaktę na drugą stronę narodzin i śmierci. Z tego właśnie względu Pan Caitanya polecił, aby osoby pragnące wyjść poza narodziny i śmierć nie posiadały rzeczy materialnych. Oznacza to, że nie należy dążyć ani do szczęścia w tym świecie, ani do świata niebiańskiego, ani do posiadania materialnych bogactw, dzieci, domów czy bydła.

Zostało już opisane, jak czysty bhakta w niedostrzegalny sposób osiąga wyzwolenie oraz jak wyglądają objawy tego procesu. Dla duszy uwarunkowanej istnieją dwa stany życia Pierwszym jest stan w życiu obecnym, a drugim – przygotowanie do życia następnego. Jeśli znajduję się w sile dobroci, to mogę przygotowywać się do przeniesienia na wyższe planety. Jeśli jestem w sile pasji, to pozostanę tutaj, w społeczeństwie, w którym wyraźnie dominuje działanie. Jeśli jestem w sile ignorancji, to mogę stoczyć się do życia zwierzęcego lub życia ludzkiego niższej klasy. Bhakta nie troszczy się jednak ani o życie obecne, ani o przyszłe. Jest to wynik tego, że w żadnym życiu nie zależy mu na dobrobycie materialnym czy też życiu wyższej, bądź niższej klasy. Bhakta modli się: "Mój drogi Panie, nie ma znaczenia, gdzie się urodzę. Chciałbym jednak urodzić się w domu bhakty, nawet jako mrówka." Czysty bhakta nie modli się do Pana o wyzwolenie z materialnego świata. W rzeczywistości, bhakta taki nigdy nie uważa, że jest godzien wyzwolenia. Biorąc pod uwagę przeszłe życie i swe niecne uczynki, myśli on, że zasłużył na zesłanie w najniższe regiony piekła. To, że w mym obecnym życiu staram się zostać bhaktą, wcale nie oznacza, że moje poprzednie żywoty były w stu procentach pobożne. To nie jest możliwe. Bhakta zawsze więc zdaje sobie sprawę ze swej prawdziwej pozycji. Skrócenie jego cierpień jest, z łaski Pana, tylko i wyłącznie efektem pełnego podporządkowania się Panu. W Bhagavad-gicie powiedziane jest "Podporządkuj się Mi, a Ja uchronię cię od wszelkich reakcji za grzechy." Jest to łaską Pana. Nie znaczy to jednak, że ktoś, kto podporządkował się lotosowym stopom Pana, nie popełnił w swym przeszłym życiu żadnych złych uczynków. Bhakta zawsze modli się: "Mogę rodzić się jeszcze wielokrotnie, na skutek swoich grzechów. Modlę się tylko o to, abym nie zapomniał o służeniu Tobie." Bhakta ma taką siłę umysłu, że modli się do Pana: "Mogę rodzić się ciągle. Pozwól mi jednak urodzić się w domu Twego czystego bhakty, abym znów miał okazję do uczynienia postępu."

Czysty bhakta wcale nie chce zająć wyższej pozycji w przyszłym życiu. Porzucił już taką nadzieję. W każdym swym życiu – będąc panem domu czy nawet zwierzęciem – żywa istota musi mieć dzieci, zasoby materialne, czy też jakieś własne rzeczy. Bhakta nie dąży jednak do posiadania czegokolwiek. Zadowala się tym, co jest dostępne z łaski Pana. Nie jest wcale przywiązany do poprawiania swej pozycji społecznej lub poziomu wykształcenia swych dzieci. Bhakta nie jest niedbały – jest on obowiązkowy, ale nie poświęca zbyt wiele czasu na podnoszenie poziomu swego życia rodzinnego bądź społecznego. Angażuje się w pełni w służenie Panu, a innym sprawom poświęca tylko tyle czasu, ile jest absolutnie konieczne (yatharham upayunjatah). Taki czysty bhakta nie dba o to, co zdarzy się w tym życiu lub w następnym. Nie interesuje go nawet rodzina, dzieci czy społeczeństwo, i całkowicie pochłania go służenie Panu w świadomości Krsny. W Bhagavad-gicie powiedziane jest, że Pan, bez wiedzy bhakty, aranżuje wszystko tak, aby natychmiast po opuszczeniu swego ciała został on przeniesiony do Jego transcendentalnej siedziby. Po opuszczeniu ciała bhakta nie trafia do łona następnej matki. Zwykła żywa istota jest po śmierci przenoszona do łona następnej matki – zgodnie ze swą karmą (uczynkami) – aby przyjąć kolejny rodzaj ciała. Jeśli jednak chodzi o bhaktę, zostaje on przeniesiony od razu do świata duchowego, w towarzystwo Pana. Jest to specjalną łaską Pana. Następne wersety wyjaśniają, w jaki sposób jest to możliwe. Będąc wszechmocnym, Pan może dokonać dowolnej rzeczy. Może wybaczyć wszystkie grzechy. Może od razu przenieść kogoś na planety Vaikuntha. Taka jest niepojęta moc Najwyższej Osoby Boga, który sprzyja czystym bhaktom.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wspaniałość służby oddania dla Kryszny

Post autor: Vaisnava-Krpa » 10 kwie 2011, 00:32

Obrazek

Śrimad Bhagavatam 03.25.41
Osoba, który szuka schronienia gdzieś indziej niż u Mnie, nigdy nie zapomni okropnego strachu przed narodzinami i śmiercią, albowiem Ja jestem wszechmocnym Panem, Najwyższą Osobą Boga, oryginalnym źródłem stworzenia i Duszą Najwyższą wszystkich dusz.


03.25.41 Znaczenie: Werset tan sygnalizuje, że cykl narodzin i śmierci może być zatrzymany tylko wtedy, gdy ktoś stanie się czystym bhaktą Najwyższego Pana. W pismach świętych powiedziane jest harim vina na srtim taranti. Cykl narodzin i śmierci może pokonać tylko tan, kto zostanie obdarzony łaską przez Najwyższą Osobę Boga. Koncepcja ta jest potwierdzona również i tutaj: można próbować zrozumieć Prawdę Absolutną poprzez swe niedoskonałe spekulacje umysłowe lub dążyć do uświadomienia sobie jaźni przez proces yogi mistycznej, jeśli jednak nie podporządkujemy się Najwyższej Osobie Boga, to żaden proces nie zapewni nam wyzwolenia. Ktoś mógłby zapytać, czy twierdzenie to oznacza, że osoby poddaje się wielkim pokutom i umartwieniom, przez ścisłe wypełnianie zasad", trudzą się na próżno? Odpowiedź znajduje się w Śrimad-Bhagavatam (10.2.32): ye 'nye 'ravindaksa vimukta-maninah. Kiedy, Krsna znajdował się w łonie Devaki, Pan Brahma i inni półbogowie modlili się w następujący sposób: "Drogi, lotosooki Panie, istnieją osoby, które puszą się myśląc, że osiągnęły wyzwolenie lub zjednoczyły się z Bogiem; czy też stały się Bogiem. Ale mimo iż mają takie wygórowane mniemanie o sobie, ich inteligencja wcale nie jest godna podziwu. Są to istoty o małej inteligencji." Bhagavatam mówi, że inteligencja takich osób – czy to wysoka, czy niska – nie jest nawet oczyszczona. Posiadając oczyszczoną inteligencję, żywa istota może myśleć tylko o podporządkowaniu się. Bhagavad-gita mówi niże oczyszczona inteligencja pojawia się u człowieka o wielkiej mądrości. Bahunam janmanam ante jnanavan mam prapadyate. Po wielu, wielu narodzinach, istota o prawdziwie zaawansowanej inteligencji podporządkowuje się Najwyższemu Panu.

Bez procesu podporządkowania się nie można osiągnąć wyzwolenia. Bhagavatam mówi: "Ludzie, którzy się tylko puszą, myśląc, że przez jakiś pozbawiony oddania proces osiągnęli wyzwolenie, nie mają czystej inteligencji, ponieważ nie podporządkowali się Tobie. Pomimo oddawania się wielu pokutom i umartwieniom, czy też nawet dojścia do krawędzi realizacji duchowej w realizacji Brahmana, ludziom tym tylko wydaje się, że znajdują się w blasku Brahmana. W rzeczywistości, upadają oni na nowo w materialne działania, ponieważ nie zajmują się czynnościami transcendentalnymi." Nie powinniśmy się zadowalać samą wiedzą, że jesteśmy Brahmanem, Musimy zaangażować się w służenie Najwyższemu Brahmanowi; to jest właśnie bhakti. Brahman powinien być zajęty służeniem Parabrahmanowi. Powiedziane jest, że nie można służyć Brahmanowi, dopóki samemu nie stanie się Brahmanem. Najwyższym Brahmanem jest Najwyższa Osoba Boga. Brahmanem jest również żywa istota. Bez bezpośredniej realizacji bycia Brahmanem, istotą duchową, wiecznym sługą Pana, samo myślenie, że jest się Brahmanem, jest realizacją wyłącznie teoretyczną. Żywa istota musi jednocześnie i posiadać realizację, i angażować się w służbę oddania dla Pana. Tylko wtedy można utrzymać status Brahmana. W przeciwnym razie następuje upadek.

Bhagavatam mówi, że osoby nie będące bhaktami lekceważą transcendentalne, miłosne służenie lotosowym stopom Osoby Boga i dlatego mają zbyt mało inteligencji, co z kolei powoduje ich upadek. Żywa istota musi coś robić – jeśli nie zajmie się transcendentalnym służeniem, to upadnie w działanie materialne. Kiedy ktoś upada w działanie materialne, nic nie może go uchronić od cyklu narodzin i śmierci. Jak oznajmia tutaj Pan Kapila: "Bez Mojego miłosierdzia" (nanyatra mad bhagavatah). Pan Określony jest tutaj jako Bhagavan, Najwyższa Osoba Boga. Określenie to sygnalizuje, że Pan posiada pełnię wszelkich bogactw i dlatego może bez trudu wyzwolić nas z cyklu narodzin i śmierci. Będąc najwyższym, jest On również nazywany pradhaną. Pan jest jednakowy dla wszystkich, ale specjalną łaską darzy tych, którzy Mu się podporządkowują. Bhagavad-gita również potwierdza, że Pan jest jednakowy dla wszystkich; nie jest On nikomu ani wrogiem, ani przyjacielem. Szczególnie przychylnie patrzy jednak na osobę, która się Mu podporządkowuje. Przez samo podporządkowanie się Panu można – dzięki Jego łasce – wydostać się z cyklu narodzin i śmierci. W przeciwnym wypadku można żyć wiele, wiele razy i wielokrotnie dążyć do wyzwolenia innymi metodami.



Śrimad Bhagavatam 03.25.42
To z powodu Mojej supremacji wieje wiatr, ze strachu przede Mną świeci słońce, a Indra, władca chmur, zsyła deszcze. Ze strachu przede Mną pali się ogień, a śmierć chodzi po świecie i zbiera swe żniwo.


03.25.42 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga, Krsna, mówi w Bhagavad-gicie, że ustanowione prawa naturalne działają w sposób właściwy dzięki Jego nadzorowi. Nikt nie powinien myśleć, że natura działa w sposób automatyczny, bez nadzoru. Pisma wedyjskie podają, że chmury kontroluje półbóg Indra, ciepło rozprowadza bóg słońca, kojące światło księżyca – półbóg Candra, a ruchami powietrza kieruje Vayu. Ponad tymi półbogami znajduje się jednak Najwyższa Osoba Boga, główna żywa istota. Nityo nityanam cetanaś cetananam. Półbogowie są również zwykłymi istotami. Swoją pozycję zawdzięczają oni swej wierności, czyli skłonności do służby oddania. Półbogowie, czyli osoby zarządzające – Candra, Varuna, Vayu itd. – nazywani są adhikari-devata. Półbogowie są głowami poszczególnych departamentów. Państwo Najwyższej Osoby Boga nie składa się z jednej, dwóch czy też trzech planet – obejmuje ono miliony planet i miliony wszechświatów. Państwo to jest olbrzymie i dlatego Najwyższemu Panu potrzebni są pomocnicy. Półbogowie uważani są za części ciała Pana. Tak opisują to pisma wedyjskie. Z tych waśnie powodów, bóg słońca, bóg księżyca, bóg ognia i bóg powietrza pracują pod kierunkiem Najwyższego Pana. Bhagavad-gita stwierdza to mówiąc, mayadhyaksena prakrtih suyate sa-caracaram. Pan kieruje prawami natury. Wszystko odbywa się we właściwym czasie i porządku gdyż On czuwa nad tym.

Osoba, która przyjęła schronienie Najwyższego Pana, jest całkowicie zabezpieczona przed wszelkimi innymi wpływami. Nie musi już ona nikomu służyć i nie ma wobec nikogo zobowiązań. Osoba taka oczywiście nie sprzeciwia się nikomu, ale jej cała siła myślenia pochłonięta jest służeniem Panu. Wypowiedź Najwyższej Osoby Boga, Kapili, że to z Jego polecenia wieje wiatr, pali się ogień i słońce daje ciepło, nie jest czymś sentymentalnym. Impersonaliści mogą mówić, że bhaktowie Bhagavatam stwarzają sobie lub wyobrażają Najwyższą Osobę Boga i przypisują Mu określone cechy. W rzeczywistości, nie jest to ani wyobrażenie sobie czegoś, ani narzucanie sztucznej siły nazywanej Bogiem. W Vedach powiedziane jest, bhisasmad vatah pavate / bhisodeti suryah: "Bóg słońca i bóg wiatru działają ze strachu przed Najwyższym Panem." Bhisasmad agniś cendraś ca / mrtyur dhavati pancamah: "Agni, Indra i Mrtyu również działają pod Jego kierunkiem." Tak oznajmiają Vedy.



Śrimad Bhagavatam 03.25.43
Yogini, wyposażeni w transcendentalną wiedzę i wyrzeczenie oraz zaangażowani w służbę oddania dla swego wiecznego pożytku, chronią się u Mych lotosowych stóp. Ponieważ to Ja jestem Panem, bez żadnych obaw mogą oni wejść do królestwa bożego.


03.25.43 Znaczenie: Prawdziwym yoginem mistykiem jest ten, kto rzeczywiście chce wyzwolić się z matni tego materialnego świata i wrócić z powrotem do domu, z powrotem do Boga. Wskazuje na to wyraźnie użyty tu zwrot yuktena bhakti-yogena. Mistycy (yogini), którzy angażują się w służbę oddania, są yoginami pierwszej klasy. Jak opisuje to Bhagavad-gita, yoginami pierwszej klasy są ci, którzy nieustannie myślą o Panu, Najwyższej Osobie Boga, Krsnie. Osoby takie wcale nie cierpią na brak wiedzy i wyrzeczenia. Stanie się bhakti-yoginem łączy się z automatycznym osiągnięciem tych rzeczy. Wiedza i wyrzeczenie są rezultatem pełnienia bhakti-yogi. Potwierdza to równie Drugi Rozdział Pierwszego Canto Śrimad-Bhagavatam. Bhagavatam mówi, że osoba angażująca się w służbę oddania dla Vasudevy, Krsny, posiada całkowitą wiedzę transcendentalną oraz wyrzeczenie, które pojawiają się u niej w sposób niewytłumaczalny. Ahaituki – rzeczy te przychodzą bez przyczyny. Nawet jeśli ktoś jest zupełnym analfabetą, to dzięki pełnieniu służby oddania zostaje mu objawiona transcendentalna wiedza pism świętych. Tak mówią również pisma wedyjskie. Osobie posiadającej pełną wiarę w Najwyższą Osobę Boga i mistrza duchowego, odsłaniana jest cała treść pism wedyjskich. Nie musi ona dodatkowo szukać czegokolwiek; yogini pełniący służbę oddania posiadają pełnię wiedzy i wyrzeczenia. Braki w wiedzy i wyrzeczeniu świadczą o niepełności służby oddania. Konkluzja jest tu następująca: nie możemy mieć pewności wejścia do świata duchowego – czy to w blasku bezosobowego brahmajyoti Pana, czy na planety Vaikuntha, znajdujące się w światłości Brahmana – dopóki nie podporządkujemy się lotosowym stopom Najwyższego Pana. Dusze podporządkowane nazywane są akuto-bhaya. Nie ma w nich ani wątpliwości, ani strachu, i mają zagwarantowane wejście do królestwa duchowego.



Śrimad Bhagavatam 03.25.44
Osoby, których umysły skupione są na Panu, gorliwie podejmują służbę oddania. Jest to jedyny sposób na osiągnięcie ostatecznej doskonałości życia.


03.25.44 Znaczenie: Znaczący jest występujący tu zwrot mano mayy arpitam ("umysł skupiony na Mnie"). Powinniśmy skupić umysł na lotosowych stopach Krsny lub Jego inkarnacji. Stałość takiego stanu wolności jest drogą do wyzwolenia. Przykładem może tu być Maharaja Ambarisa. Król ten skupił swój umysł na lotosowych stopach Pana, mówił tylko o rozrywkach Pana, wąchał wyłącznie kwiaty i tulasi ofiarowane Panu, chodził tylko do świątyni i sprzątał ją własnymi rękami oraz angażował język w smakowanie potraw ofiarowanych Panu, a uszy w słuchanie o Jego wspaniałych czynach. W ten właśnie sposób zaangażował on swe wszystkie zmysły. Przede wszystkim, umysł powinien być pochłonięty lotosowymi stopami Pana; trwale i zdecydowanie. Umysł jest panem zmysłów. Kiedy więc zaangażowany jest umysł, zaangażowane są również wszystkie zmysły. Na tym właśnie polega bhakti-yoga. Yoga jest kontrolowaniem zmysłów. Ściśle mówiąc, zmysłów nie można "kontrolować"; są one zawsze pobudzone. Podobnie jest z dzieckiem jak długo może ono siedzieć cicho i spokojnie, zmuszone do tego naszym nakazem? To nie jest możliwe. Nawet Arjuna powiedział, cancalam hi manah krsna: "Umysł jest zawsze podniecony." Najlepiej jest skupić umysł na lotosowych stopach Pana Mano mayy arpitam sthiram. Jeśli ktoś poważnie angażuje się w świadomość Krsny, to jest to stan najwyższej doskonałości. Wszystkie zajęcia w świadomości Krsny znajdują się na najwyższym poziomie doskonałości życia ludzkiego.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

ODPOWIEDZ