Paul Davies: nauka tez kieruje sie wiara

[Rasasthali]

Ponizej cytuje w j.angielskim artykul Paul'a Davies'a na temat wiary w nauce i w religii. Artykul ukazal sie w New York Times, jednej z wazniejszych gazet swiatowych. Paul Davies jest fizykiem, aktualnie chyba na uniwersyteice w Arizonie, choc pracowal w przeszlosci w UK, np w Cambridge i czasami Oxford tez odwiedza. Jest dla mnie osoba dosc zagadkowa, poniewaz np otrzymal nagrode Templetona (otrzymuje sie tam nagrody pieniezne w zakresie polaczenia dyscyplin science and religion czyli nauki i religii), duzo pisze na temat wiary i nauki, jednak jednoczesnie wypowiadal sie na temat poczatku wszechswiata, ze ten wcale nie musial miec supernaturalnego charakteru (tj zwiazanego z dzialalnoscia Boga). Pierwsza ksiazka tego autora i naukowca ktora mi przychodzi do glowy to The Goldilocks Enigma: Why Is the Universe Just Right for Life? , gdzie Davies opisuje najnowsze odkrycia czy dysputy naukowcow na temat 'wielkich pytan', np dlaczego wlasnie na ziemi panowaly idealne warunki do powstania zycia a nie na innej planecie, hipotezy zwanej wlasnie 'goldilocks' (termin z bajki dla dzieci, znaczy chyba Zlotowlosa): na ziemi jest nie za cieplo, nie za goraco, ale 'wlasnie w sam raz'. Podobnie, warunki do stworzenia odpowiedniej atmosfery wokol planety, czy wody na planecie tez byly 'wlasnie w sam raz'. Sa to ciekawe pytania i Davies w swojej ksiazce opisuje rozne podejsca do tematu, z wlaczeniem teologicznych prob interpretacji.

Moje szybkie tlumaczenie paru paragrafow z artykulu ponizej:

" Jest to to jasne, ze tak religia jak i nauka bazuja sie na wierze, mianowicie na wierzeniu w egzystencje czegos poza wszechswiatem, tak jak niewyjasniony Bog czy niewyjasniony zbior praw fizycznych, a moze tez nawet ogromny zestaw niewidzianych wszechswiatow. Z tego powodu tak religia monoteistyczna, jak i ortodoksyjna nauka nie dostarczaja kompletnego wytlumaczenia praw fizycznych.

Ta wspolna wada nie jest niespodzianka, poniewaz samo pojecie prawa fizycznego jest teologiczne - fakt ktory wielu naukowcow wprawia w zaklopotanie. Isaac Newton pierwszy zaproponowal idee absolutnego, uniwersalnego, doskonalego zbioru praw poslugujac sie chrzescijanska doktryna, ze Bog stworzl swiat i uporzadkowal go w racjonalny sposob.

Chrzescijanie wyobrazaja sobie Boga jako utrzymyjacego porzadek w przyrodzie spoza wczeschswiata, natomiast fizycy mysla o swoich prawach zamieszkajacych w abstrakcyjnej transcendentalnej sferze doskonalych matematycznych zwiazkow. (....)

Prawa fizyczne powinnny miec wyjasnienie z wszechswiatu, nie wymagajac wyjasnienia zewnetrznego posrednictwa, a szczegoly takiego wyjasnienia sa kwestia przyszlych badan. Jednak poki nauka nie zaproponuje teorii praw wszechswiata, ktora bedzie mozna przetestowac, jej twierdzenie, ze jest wolna od wiary, jest wyraznie falszywe."


THE NEW YORK TIMES
November 24, 2007
OP-ED CONTRIBUTOR
Taking Science on Faith

By PAUL DAVIES
Tempe, Ariz.

SCIENCE, we are repeatedly told, is the most reliable form of knowledge about the world because it is based on testable hypotheses. Religion, by contrast, is based on faith. The term “doubting Thomas” well illustrates the difference. In science, a healthy skepticism is a professional necessity, whereas in religion, having belief without evidence is regarded as a virtue.

The problem with this neat separation into “non-overlapping magisteria,” as Stephen Jay Gould described science and religion, is that science has its own faith-based belief system. All science proceeds on the assumption that nature is ordered in a rational and intelligible way. You couldn’t be a scientist if you thought the universe was a meaningless jumble of odds and ends haphazardly juxtaposed. When physicists probe to a deeper level of subatomic structure, or astronomers extend the reach of their instruments, they expect to encounter additional elegant mathematical order. And so far this faith has been justified.

The most refined expression of the rational intelligibility of the cosmos is found in the laws of physics, the fundamental rules on which nature runs. The laws of gravitation and electromagnetism, the laws that regulate the world within the atom, the laws of motion — all are expressed as tidy mathematical relationships. But where do these laws come from? And why do they have the form that they do?

When I was a student, the laws of physics were regarded as completely off limits. The job of the scientist, we were told, is to discover the laws and apply them, not inquire into their provenance. The laws were treated as “given” — imprinted on the universe like a maker’s mark at the moment of cosmic birth — and fixed forevermore. Therefore, to be a scientist, you had to have faith that the universe is governed by dependable, immutable, absolute, universal, mathematical laws of an unspecified origin. You’ve got to believe that these laws won’t fail, that we won’t wake up tomorrow to find heat flowing from cold to hot, or the speed of light changing by the hour.

Over the years I have often asked my physicist colleagues why the laws of physics are what they are. The answers vary from “that’s not a scientific question” to “nobody knows.” The favorite reply is, “There is no reason they are what they are — they just are.” The idea that the laws exist reasonlessly is deeply anti-rational. After all, the very essence of a scientific explanation of some phenomenon is that the world is ordered logically and that there are reasons things are as they are. If one traces these reasons all the way down to the bedrock of reality — the laws of physics — only to find that reason then deserts us, it makes a mockery of science.

Can the mighty edifice of physical order we perceive in the world about us ultimately be rooted in reasonless absurdity? If so, then nature is a fiendishly clever bit of trickery: meaninglessness and absurdity somehow masquerading as ingenious order and rationality.

Although scientists have long had an inclination to shrug aside such questions concerning the source of the laws of physics, the mood has now shifted considerably. Part of the reason is the growing acceptance that the emergence of life in the universe, and hence the existence of observers like ourselves, depends rather sensitively on the form of the laws. If the laws of physics were just any old ragbag of rules, life would almost certainly not exist.

A second reason that the laws of physics have now been brought within the scope of scientific inquiry is the realization that what we long regarded as absolute and universal laws might not be truly fundamental at all, but more like local bylaws. They could vary from place to place on a mega-cosmic scale. A God’s-eye view might reveal a vast patchwork quilt of universes, each with its own distinctive set of bylaws. In this “multiverse,” life will arise only in those patches with bio-friendly bylaws, so it is no surprise that we find ourselves in a Goldilocks universe — one that is just right for life. We have selected it by our very existence.

The multiverse theory is increasingly popular, but it doesn’t so much explain the laws of physics as dodge the whole issue. There has to be a physical mechanism to make all those universes and bestow bylaws on them. This process will require its own laws, or meta-laws. Where do they come from? The problem has simply been shifted up a level from the laws of the universe to the meta-laws of the multiverse.

Clearly, then, both religion and science are founded on faith — namely, on belief in the existence of something outside the universe, like an unexplained God or an unexplained set of physical laws, maybe even a huge ensemble of unseen universes, too. For that reason, both monotheistic religion and orthodox science fail to provide a complete account of physical existence.

This shared failing is no surprise, because the very notion of physical law is a theological one in the first place, a fact that makes many scientists squirm. Isaac Newton first got the idea of absolute, universal, perfect, immutable laws from the Christian doctrine that God created the world and ordered it in a rational way. Christians envisage God as upholding the natural order from beyond the universe, while physicists think of their laws as inhabiting an abstract transcendent realm of perfect mathematical relationships.

And just as Christians claim that the world depends utterly on God for its existence, while the converse is not the case, so physicists declare a similar asymmetry: the universe is governed by eternal laws (or meta-laws), but the laws are completely impervious to what happens in the universe.

It seems to me there is no hope of ever explaining why the physical universe is as it is so long as we are fixated on immutable laws or meta-laws that exist reasonlessly or are imposed by divine providence. The alternative is to regard the laws of physics and the universe they govern as part and parcel of a unitary system, and to be incorporated together within a common explanatory scheme.

In other words, the laws should have an explanation from within the universe and not involve appealing to an external agency. The specifics of that explanation are a matter for future research. But until science comes up with a testable theory of the laws of the universe, its claim to be free of faith is manifestly bogus.

Paul Davies is the director of Beyond, a research center at Arizona State University, and the author of “Cosmic Jackpot: Why Our Universe Is Just Right for Life.”


__._,_.___

[Caturmukha dasa]

Tak mataji, większość ludzi, których wiara oddana jest ślepo nauce, nie podjęli nawet minimum trudu, by ją poznać, gdyż ich inteligencja im na to nie pozwala. Ci tzw. piewcy pozytywizmu nie wiedzą nic o metodologii nauki, ani o tym, jak ta ich nauka uwarunkowana jest poprzez filozofię, leżącą u jej podstaw, a nawet i teologię, ale ciągle powodowani dumą, będą opiewać jej wyższość ponad wszystko.

[Rasasthali]

Tak mataji, większość ludzi, których wiara oddana jest ślepo nauce, nie podjęli nawet minimum trudu, by ją poznać, gdyż ich inteligencja im na to nie pozwala. Ci tzw. piewcy pozytywizmu nie wiedzą nic o metodologii nauki, ani o tym, jak ta ich nauka uwarunkowana jest poprzez filozofię, leżącą u jej podstaw, a nawet i teologię, ale ciągle powodowani dumą, będą opiewać jej wyższość ponad wszystko.

Mnie podczas studiow niewiele nauczono z zakresu historii nauki, pozniej co prawda mialam rok filozofii podczas studiow magisterskich, ale tez wiele tematow opuszczono. Ja wiekszosci rzeczy nauczylam sie od meza, ktory studiowal to jako dyscypline naukowa i dopiero wtedy otworzyly mi sie oczy. Wiekszosc ludzi, ktorzy nie sa naukowcami juz wogole malo wie o historii nauk przyrodniczych, przykladem sa osoby odwiedzajace to forum, ktore 'ufaja nauce' a 'nie ufaja teologii', zapominajac ze obydwie dyscypliny byly kiedys scisle ze soba polaczone, chetnych zachecam do zapoznania sie z biografia Roberta Boyle (np), ktory jest uwazany za jednego z pierwszych chemikow, jednak jak bardzo natchniony byl teologia chrzescijanska w swoich badadniach.

Stad pewne prawa, definicje czy 'wierzenia' naukowcow do dzisiaj beda mialy swoj poczatek w teologii. Chocby te 'prawa' fizyczne, chemiczne czy biologiczne, ktore istnieja wedlug towarzystwa naukowcow, a o ktorych prawdziwa geneze czy istnienie nie za bardzo wolno dzis pytac, co adresuje Davies w swojej wypowiedzi.

Ja wierze w nauke, choc mam spore zastrzezenie co do metodyki wielu badan - mowie o badaniach biochemicznych, bo w tym sie obracam. Jednak aby kontynuowac badania musze przyjac pewne zasady i zaufac poprzednim, opublikowanym juz badaniom. Gdy gdy ewentualnie otrzymam wyniki ktore nie potwierdza, stare teorie moga zostac zastapnione innymi ale w wielu przypadkach to nie nastapi ze wzgledu na strukture eksperymentu. Stad naukowiec tez musi miec pewna 'wiare' , nawet w to ze poprzedni naukowcy nie oszukiwali, ze instrument faktycznie dokonuje wlasciwych pomiarow itd.

[Caturmukha dasa]

Nie mam nic przeciwko właściwie (zgodnie z etyką) uprawianej nauce. Ale temat nie jest dla laików, którzy niedawno dopiero, co skończyli swoją pozytywistyczną lekturę szkolną na temat "szklanych domów" i "szkiełka i oka". Tacy niepokorni nastolatkowie będą ciągle opiewać swoje powierzchowne zrozumienie tematu bujając na swych balonach dumy pod sufitami swoich pseudonaukowych rozważań, nie mając zielonego pojęcia, czym jest filozofia nauki, teoria poznania, etyka nauki i metodologia nauki, aż w końcu na łożu śmierci lekarz, który jest profesorem nauk medycznych, powie im: niestety nie możemy już nic dla ciebie zrobić.

[Kunja Devata dasa]

Nie za bardzo przepadam za naukowcami to spekulanci do kwadratu(sorki moze mocne slowa ale...im wspulczuje).Owszem posiadaja inteligencje ale niestety jest zwiedziona przez energie iluzoryczna Bhagavatgita mowi o nich mayapahrita-gjana.Probuja poznac energie Krsny lub nawet sama przyczyne wszystkiego poprzez niedoskonale zmysly i wiedze spekulatywna to nigdy sie nie uda chyba ze jest to wiedza typu ile atomow jest w igle to jeszcze ale kogo to obchodzi.Te ich teorie,tezy,hipotezy sa jak gimnastyka umyslowa i to wszystko a wymyslaja cos co nic pozytywnego nie wnosi do zycia a wrecz do pogorszenia naszego bytu.Owszem jak polaczyc nauke ze sluzba oddania dla Krsny to inna bajka.Ale niestety ta dzisiejsza nauka to albo bajki dla dzieci albo ekwiblirystyczne spekulacje umyslowe.Mozna tylko pragnac aby ci inteligentni ludzie stali sie bhaktami i wtedy poprzez sluzbe oddania bez trudu beda magli zrozumiec zawilosci energii materialnej i jej przyczyne jak Krsna mowi ze mozliwe jest to TYLKO przez SLUZBE ODDANIA.

[Rasasthali]

Nie za bardzo przepadam za naukowcami to spekulanci do kwadratu(sorki moze mocne slowa ale...im wspulczuje).

Ilu naukowcow znasz?
Dlaczego im tak wspolczujesz?

Ja wspolczuje ignorantom ktorych nic nie interesuje i wobec tego uwazaja ze nikt inny nie powinien miec zainteresowan.

Owszem posiadaja inteligencje ale niestety jest zwiedziona przez energie iluzoryczna

Jak inteligencja wiekszosci osob, podobnie jest z inteligencja szewca, nauczyciela, artysty.

Probuja poznac energie Krsny lub nawet sama przyczyne wszystkiego poprzez niedoskonale zmysly i wiedze spekulatywna to nigdy sie nie uda

Czemu nie? Czytalismy z mezem jakies komentarze bodajze Jivy Gosvamiego (musze sprawdzic referencje, ale ksiazka zostala gdzies indziej i teraz tego nie moge sprawdzic) i wypowiada sie na temat zdobywania wiedzy przez niedoskonale zmysly nastepujaco: jest to problem jesli chodzi o zdobywanie wiedzy o absolucie, nie o energii materialnej.
Sami bylismy mocno zdziwieni jego podejsciem, ale skoro to jeden z glownych teologow w naszej tradycji, to warto sie temu blizej przyzjrzec. Wroce do watku pozniej, sprawdzajac referencje.

chyba ze jest to wiedza typu ile atomow jest w igle to jeszcze ale kogo to obchodzi.

Niektorych obchodzi, jak np mnie. Dla niektorych joginow jest to rodzaj medytacji, nawet akceptowany przez Gite - medytacja nad kosmiczna forma Kryszny.

Te ich teorie,tezy,hipotezy sa jak gimnastyka umyslowa i to wszystko

Sadze ze gimnastyka umyslowa sie przydalaby wielu osobom - warto miec mozg dzialajacy na wysokich obrotach

a wymyslaja cos co nic pozytywnego nie wnosi do zycia a wrecz do pogorszenia naszego bytu

Ciekawe ze to samo mowia ateisci o religii, ze wnosi wiecej zlego niz dobrego. Ja z obydwiema tezami sie nie zgadzam, bo sa proba manipulacji. Korzystasz z komputera, lekarstw, autobusow? To najlepszy przyklad ze cos dobrego nauka wnosi.

Co wiecej, ja jestem przeciwna uzytkowemu podejsciu do kazdego rodzaju wiedzy. Wiedza jest dla dociekliwych. Jesli nie jestes z tej kategorii, to po prostu to stwierdz.

Mozna tylko pragnac aby ci inteligentni ludzie stali sie bhaktami i wtedy poprzez sluzbe oddania bez trudu beda magli zrozumiec zawilosci energii materialnej i jej przyczyne jak Krsna mowi ze mozliwe jest to TYLKO przez SLUZBE ODDANIA.

O jakim wersie dokladnie mowisz Prabhu?? Zeby sie odniesc do niego, musze wiedziec o czym mowisz.

[Rasasthali]

aż w końcu na łożu śmierci lekarz, który jest profesorem nauk medycznych, powie im: niestety nie możemy już nic dla ciebie zrobić.

Nie zapominajmy o wielu przypadkach, kiedy lekarz mowi ze cos mozemy dla Ciebie zrobic i ratuje zycie pacjentowi. Jak juz powiedzialam : nauka nie jest dla samej uzytkowosci. Jest to takze dyscyplina dla ludzi ze szczegolnymi inklinacjami i MOZE byc stosowana jako forma medytacji. Uwazam ze to lepsze karmicznie zajecie niz pracowanie jako bizmesmen czy prawnik, poniewaz ma do czynienia z poznaniem i jest to zajecie intelektualne. Nawet jesli nauka nie wytlumaczy wszystkiego, to wytlumaczy wiele. Troche odchodzimy od tematu, przepraszam

[RafalJyot]

aż w końcu na łożu śmierci lekarz, który jest profesorem nauk medycznych, powie im: niestety nie możemy już nic dla ciebie zrobić.

Nie zapominajmy o wielu przypadkach, kiedy lekarz mowi ze cos mozemy dla Ciebie zrobic i ratuje zycie pacjentowi. Jak juz powiedzialam : nauka nie jest dla samej uzytkowosci. Jest to takze dyscyplina dla ludzi ze szczegolnymi inklinacjami i MOZE byc stosowana jako forma medytacji. Uwazam ze to lepsze karmicznie zajecie niz pracowanie jako bizmesmen czy prawnik, poniewaz ma do czynienia z poznaniem i jest to zajecie intelektualne. Nawet jesli nauka nie wytlumaczy wszystkiego, to wytlumaczy wiele. Troche odchodzimy od tematu, przepraszam

Ach vivat racjonalna czesc Yatry. Miażdż mataji miażdż walcem silnej inteligencji

[Caturmukha dasa]

aż w końcu na łożu śmierci lekarz, który jest profesorem nauk medycznych, powie im: niestety nie możemy już nic dla ciebie zrobić.

Nie zapominajmy o wielu przypadkach, kiedy lekarz mowi ze cos mozemy dla Ciebie zrobic i ratuje zycie pacjentowi. Jak juz powiedzialam : nauka nie jest dla samej uzytkowosci. Jest to takze dyscyplina dla ludzi ze szczegolnymi inklinacjami i MOZE byc stosowana jako forma medytacji. Uwazam ze to lepsze karmicznie zajecie niz pracowanie jako bizmesmen czy prawnik, poniewaz ma do czynienia z poznaniem i jest to zajecie intelektualne. Nawet jesli nauka nie wytlumaczy wszystkiego, to wytlumaczy wiele. Troche odchodzimy od tematu, przepraszam

Ach vivat racjonalna czesc Yatry. Miażdż mataji miażdż walcem silnej inteligencji

Nic nie mam do lekarzy i naukowców i proszę nie wyciągąć mojego fragmentu z kontekstu - to apropos inteligencji

[Rasasthali]

Nic nie mam do lekarzy i naukowców i proszę nie wyciągąć mojego fragmentu z kontekstu - to apropos inteligencji

Wyrwalam ten fragment z kontekstu z pewnego powodu -- jesli urazilam to przepraszam. Wsrod bhaktow widze tendencje do uznawania nauki za przegrana poniewaz nie moze dac lekow na raka, nie przedluzy zycia w nieskonczonosc, nie stworzy zycia z probowki itd.. Ma to geneze m.in w ksiazkach Prabhupada, gdzie on daje naukowcom tego typu wyzwania. Na tym forum mielismy dlugie dyskusje na ten temat, nie wiem czy uczestniczyles. W kazdym razie Prabhupada robil to z pewnego powodu.

Przypomnialo mi sie gdy przeczytalam to co napisales i przeprosilam nawet za odchodzenie od tematu.

Ironii na temat mojej inteligencji raczej nie bede komentowala, bo byloby to niesmaczne.