Teoria Darwina

[Aniruddha das]

Do istniejących 8400000 gatunków żywa istota, za zrządzeniem wyższych autorytetów, otrzymuje odpowiedni do jej świadomości rodzaj ciała. W ludzkim społeczeństwie jest podział na warny (status społeczny) odpowiednio do sił natury materialnej, w której dana osoba funkcjonuje.

Bhagavad-gita

Rozdział 4 – Wiedza Transcendentalna
Tekst 13

catur-varnyam maya srstam guna-karma-vibhagaśah
tasya kartaram api mam viddhy akartaram avyayam

Cztery podziały ludzkiego społeczeństwa zostały stworzone przeze Mnie, odpowiednio do trzech sił natury materialnej i przypisanej im pracy. I chociaż Ja jestem stwórcą tego systemu, powinieneś wiedzieć, że Ja Sam nic nie czynię i pozostaję niezmiennym.

ZNACZENIE: Pan jest stwórcą wszystkiego. Wszystko zostało zrodzone z Niego, wszystko jest utrzymywane przez Niego i wszystko po unicestwieniu spocznie w Nim. Jest On zatem również stwórcą czterech podziałów społecznych, począwszy od grupy ludzi inteligentnych, nazywanych fachowo braminami, będących pod wpływemguny dobroci. Następną grupą jest grupa administracyjna, nazywana ksatriyami i znajduje się ona pod wpływemguny pasji. Kupcy, nazywani vaiśyami, znajdują się pod wpływem mieszaniny dwóch sił natury: pasji i ignorancji, a śudrowie, czyli robotnicy, są pod działaniem trzeciej siły natury materialnej – ignorancji. Pomimo tego, że Pan Kryszna jest stwórcą tych czterech podziałów życia społecznego, nie należy On do żadnego z nich, ponieważ nie jest On żadną z dusz uwarunkowanych, z których część tworzy społeczeństwo ludzkie. Ludzkie społeczeństwo podobne jest do każdego innego społeczeństwa zwierzęcego, i aby wynieść ludzi ponad stan zwierzęcy, Pan stworzył wyżej wspomniane podziały społeczne. W ten sposób członkowie odpowiednich grup mogą systematycznie rozwijać świadomość Kryszny. Skłonności poszczególnych ludzi do określonych prac są uwarunkowane siłami natury materialnej, pod wpływem których ludzie ci się znajdują. Symptomy odpowiadające rożnym siłom natury materialnej zostały opisane w Osiemnastym Rozdziale tej książki. Jednak osoba świadoma Kryszny przewyższa nawet bramina. Cechą bramina jest to, że zna on Brahmana – Najwyższą Prawdę Absolutną. Jednak większość z nich zbliża się tylko do bezosobowej manifestacji Pana Kryszny – Brahmana. I jedynie człowiek, który przekracza ograniczoną wiedzę bramina i osiąga wiedzę o Najwyższym Osobowym Bogu, Panu Śri Krysznie, zostaje osobą świadomą Kryszny (albo innymi słowy Vaisnavą). Świadomość Kryszny zawiera wiedzę o różnych pełnych ekspansjach Kryszny, takich jak: Rama, Nrsimha, Varaha itd. Tak jak Kryszna jest transcendentalny do podziałów społeczeństwa ludzkiego, tak również osoba świadoma Kryszny jest transcendentalna wobec takich podziałów, bez względu na to, czy weźmiemy tutaj pod uwagę podziały grupowe, narodowe czy też rasowe.

[Aniruddha das]

Śrimad Bhagavatam Księga 6 — Przypisane obowiązki dla ludzkości

Rozdział 4 – Daksa ofiarowuje Panu modlitwy Hamsa-guhya
Tekst 19

manasaivasrjat purvam
prajapatir imah prajah
devasura-manusyadin
nabhah-sthala-jalaukasah

Swoim umysłem Prajapati Daksa najpierw stworzył wszelkiego rodzaju półbogów, demony, istoty ludzkie, ptaki, dzikie zwierzęta, zwierzęta wodne itd.

To jest rzeczywista przyczyna pojawienia się całej różnorodności gatunków.

[Radhakanta das]

Tak trzymać

[Mirek]

Wciąż też nie wiemy, co o tym wszystkim myśli Igor Bhakta. Czy w ogóle wierzy, tak jak my, w stworzenie świata przez Krysznę. A może uważa, że Teoria Ewolucji przeczy stworzeniu .

[Igor Bhakta]

Wierzę w to że świat stworzył Kryszna a to czemu założyłem ten temat drogi Mirku to tylko po to by poznać zdanie bhaktów na temat tej teorii. To wszystko.

[Mirek]

Wierzę w to że świat stworzył Kryszna a to czemu założyłem ten temat drogi Mirku to tylko po to by poznać zdanie bhaktów na temat tej teorii. To wszystko.

Dziękuję więc bardzo .

[Aniruddha das]

Wiemy już, że Swoim umysłem Prajapati Daksa najpierw stworzył wszelkiego rodzaju półbogów, demony, istoty ludzkie, ptaki, dzikie zwierzęta, zwierzęta wodne itd (Śbh 6.4.19), ale pytanie jest: Co ożywia manifestacje tych materialnych ciał w poszczególnych gatunkach?
Śbh 3.28.42-43
Yogin powinien widzieć tę samą duszę we wszystkich manifestacjach, ponieważ wszystko co istnieje, jest manifestacją różnorodnych energii Najwyższego. Dlatego bhakta powinien mieć jednakowy stosunek do wszystkich żywych istot. To właśnie jest realizacją Duszy Najwyższej.
Jak ogień pojawia się w różnych formach drewna, tak czysta dusza manifestuje się w różnych ciałach, w zależności od stanu sił materialnej natury.

Zwrot sarva-bhutesu powinien być rozumiany w następujący sposób. Są cztery grupy gatunków – żywe istoty pojawiające się z ziemi, żywe istoty rodzące się z fermentacji lub kiełkowania, żywe istoty pojawiające się z jaj i żywe istoty powstające z embrionów. Grupy te formują w sumie 8 400 000 gatunków życia. Osoba wyzwolona z określeń materialnych potrafi zobaczyć ten sam pierwiastek duchowy obecny wszędzie, w każdej przejawionej żywej istocie. Ludzie mniej inteligentni myślą, że rośliny same przez się wyrastają z ziemi. Ale osoba naprawdę inteligentna, zrealizowawszy jaźń, widzi jednak, że wzrost ten nie jest czymś automatycznym – jego przyczyną jest dusza, a poszczególne formy pojawiają się w ciałach materialnych w zależności od warunków. W prowadzonej w laboratorium fermentacji rodzi się wiele mikrobów, ale proces ten jest skutkiem obecności duszy. Materialistyczni naukowcy uważają, że w jajach nie ma życia, ale prawda jest inna. Z pism wedyjskich wynika, że w różnych warunkach żywe istoty przyjmują różne formy. Ptaki rozwijaj się z jaj, a ludzie i ssaki – z embrionów. Doskonała wizja yogina lub bhakty polega na tym, że wszędzie widzi on obecność żywej istoty.

[Aniruddha das]

Bg 18.61 wyjaśnia też zmianę ciał przez żywą istotę:

Najwyższy Pan przebywa w każdym sercu, Arjuno, i On kieruje wędrówkami żywych istot, które usadowione są jak gdyby na maszynie zrobionej z energii materialnej.

ZNACZENIE: Arjuna nie posiada najwyższej wiedzy i jego decyzja względem walki ograniczona była jego niedoskonałym rozeznaniem. Pan Kryszna nauczał, że dusza indywidualna nie jest wszystkim we wszystkim. Najwyższy Osobowy Bóg, czyli On Sam, Kryszna, zlokalizowana Dusza Najwyższa, przebywa w sercu każdej żywej istoty i kieruje nią. Po każdorazowej zmianie ciała żywa istota zapomina o swoich przeszłych czynach, ale Dusza Najwyższa, jako znawca przeszłości, teraźniejszości i przyszłości – pozostaje świadkiem jej wszystkich czynów. Zatem wszystkimi czynami żywych istot kieruje Dusza Najwyższa. Żywa istota otrzymuje to, na co zasłużyła i przenoszona jest przez ciało materialne, które tworzone jest z energii materialnej pod kierunkiem Duszy Najwyższej. Skoro tylko żywa istota zostanie umieszczona w określonym typie ciała, musi działać odpowiednio do swoich warunków cielesnych. Osoba siedząca w samochodzie wyścigowym posuwa się szybciej niż osoba w samochodzie wolniejszym, chociaż kierowcy, żywe istoty, mogą być tacy sami. Podobnie, z polecenia Duszy Najwyższej materialna natura stwarza określony typ ciała dla określonego typu żywej istoty, aby mogła ona postępować zgodnie ze swoimi przeszłymi pragnieniami. Żywa istota nie jest niezależna. Nie należy uważać siebie za niezależnego od Najwyższej Osoby Boga. Jesteśmy zawsze kontrolowani przez Niego i dlatego naszym obowiązkiem jest podporządkować się Jemu. Takie jest polecenie następnego wersetu.

[Aniruddha das]

Zanim prajapati Dksa umieści żywe istoty w materialnym ciele w różnych gatunkach, Najwyższy Pan umieszcza niezliczone żywe istoty, jako nasienie, w łonie materialnej natury.

Caitanya Caritamrita — Madhya-lila

Rozdział 20 – Pan naucza Sanatanę Goswamiego o Prawdzie Absolutnej
Tekst 275
kala-vrttya tu mayayam gunamayyam adhoksajah
purusenatma-bhutena viryam adhatta viryavan

"'W odpowiednim czasie Najwyższy Osobowy Bóg [Maha-Visnu czy też Maha-Vaikunthanatha], za pośrednictwem dalszej ekspansji własnej jaźni, umieszcza nasienie żywych istot w łonie natury materialnej."

Werset ten mówi o tym, jak żywe istoty stykają się z materialną naturą. Tak jak kobieta nie może począć dziecka bez połączenia się z mężczyzną, tak natura materialna nie może począć żywych istot bez związku z Najwyższym Osobowym Bogiem. Każda religia, która nie akceptuje Najwyższego Pana jako absolutnego ojca, nazywana jest kaitava-dharmą, czyli oszukańczą religią. Śrimad-Bhagavatam (1.1.2) odrzuca takie systemy religijne: dharmah projjhita-kaitavo 'tra. Tylko ateista nie akceptuje wszechmocnego najwyższego ojca. Jeśli ktoś akceptuje wszechmocnego najwyższego ojca, wypełnia Jego polecenia i staje się osobą religijną.

[Aniruddha das]

Inaczej ten sam werset jest wyjaśniony w Śbh 3.5.26

Śrimad Bhagavatam Księga 3 — Status Quo

Rozdział 5 – Rozmowy Vidury z Maitreyą

kala-vrttya tu mayayam
guna-mayyam adhoksajah
purusenatma-bhutena
viryam adhatta viryavan

Następnie ta materialna natura trzech sił zostaje zapłodniona przez Najwyższą Żywą Istotę w Jego aspekcie transcendentalnej inkarnacji purusa, która jest pełną ekspansją Pana. I w ten sposób, pod wpływem wiecznego czasu, pojawiają się żywe istoty.

ZNACZENIE: Narodziny potomstwa dowolnej żywej istoty mają miejsce wówczas, gdy ojciec zapłodni matkę nasieniem, i żywa istota przyjmie kształt formy matki. Podobnie, dopóki matka materialna natura nie zostanie zapłodniona żywymi istotami przez Samego Pana, nie jest w stanie wyprodukować żadnej żywej istoty ze swoich materialnych elementów. Na tym polega misterium narodzin żywych istot Ten proces zapłodnienia jest dokonywany przez pierwszą inkarnację purusa, Karanarnavaśayi Visnu. Wszystko to dokonuje się jedynie poprzez Jego spojrzenie na materialną naturę.

Tego procesu zapłodnienia przez Osobę Boga nie powinniśmy jednak rozumieć w kategoriach naszych koncepcji seksu. Wszechpotężny Pan może zapładniać po prostu Swoimi oczyma, i dlatego jest On zwany wszechpotężnym: Każda poszczególna część Jego transcendentalnego ciała może spełniać wszelkie funkcje innych części. Zostało to potwierdzone w Brahma-samhicie (5.32): angani yasya sakalendriya-vrttimanti. W Bhagavad-gicie (14.3) potwierdzona jest ta sama zasada: mama yonir mahad-brahma tasmin garbham dadhamy aham. Po zamanifestowaniu stworzenia kosmicznego, Pan bezpośrednio dostarcza żywe istoty; nigdy nie są one produktami materialnej natury. Zatem żywa istota nigdy nie może zostać wyprodukowana w wyniku postępu materialnej nauki. Na tym polega całe misterium materialnego stworzenia. Żywe istoty są obce materii, i dlatego nie mogą być szczęśliwe, dopóki nie osiągną tego samego duchowego życia co Pan. Zwiedzione żywe istoty nie pamiętaj o tej oryginalnej pozycji życia, i wskutek tego niepotrzebnie tracą czas, usiłując osiągnąć szczęście w tym materialnym świecie. Cały proces wedyjski ma na celu przypomnienie nam o tym zasadniczym aspekcie życia: Pan oferuje uwarunkowanej duszy materialne ciało dla jej tzw. przyjemności, ale jeśli nie opamięta się ona i nie wejdzie w świadomość duchową, Pan ponownie umieszcza ją w stanie niezamanifestowanym, jaki istniał na początku stworzenia. Pan został tutaj opisany jako viryavan, czyli istota o największej mocy, ponieważ zapładnia materialną naturę niezliczonymi żywymi istotami, które są warunkowane od czasów niepamiętnych.