Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Filozofia wedyjska, nauka, wiedza. "Cały świat nauki i technologii opiera się na fałszywej idei, że życie powstało z materii. Nie możemy pozwolić na to, by ta nonsensowna teoria była głoszona bez sprzeciwu. Życie nie pochodzi z materii. Materia została wytworzona z życia. To nie jest teoria; to fakt. Nauka jest oparta na błędnej teorii, toteż wszelkie jej kalkulacje i konkluzje są błędne, a ludzie z tego powodu tylko cierpią. Kiedy więc te wszystkie błędne, współczesne teorie naukowe zostaną skorygowane, ludzie staną się szczęśliwi. Musimy rzucić naukowcom wyzwanie. W przeciwnym razie będą zwodzili całe społeczeństwo." - Śrila Prabhupad - Prawda i Piękno
Awatar użytkownika
trigi
Posty: 2068
Rejestracja: 09 sie 2011, 13:38
Lokalizacja: UK

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: trigi » 10 kwie 2013, 21:57

Duchowość Aryo-Słowian
http://gromadaswarga.jcom.pl/duch.html
Olesia Sinczuk i Staszko Potri

Duchowość jest wieloznacznym pojęciem często używanym zamiennie z duchowym życiem ludzkiej jednostki. Zwłaszcza wtedy jest ono nagminnie przez juda-chrystianizm zawłaszczane i nadużywane. Płaszczyzną odniesienia do rozważań o duchowości jest dla nas wspólnota słowiańskich narodów.

Długo, co najmniej kilkanaście stuleci zamieszkiwali nasi odlegli indoeuropejscy przodkowie rozległe obszary na wschodzie Europy. To była ich praojczyzna - Aryavarta w sanskrycie. Ich własne imię Arya – oznacza dostojnych i szlachetnych.

Około 5000 – 4500 lat temu rozpoczęły się wczesne odśrodkowe ruchy Aryów. Ich siedziby poczęły od siebie oddalać się, a język różnicować. Pierwsi opuścili praojczyznę przodkowie Pragerman, ostatni poprzednicy Prasłowian. Określenie Aryo-Słowianie odzwierciedla nasz rodowód.

Aryowie mówili jednym językiem, a może bardzo bliskimi sobie gwarami. Ten język jest znany nauce jako praindoeuropejski – pie. Językoznawcy indoeuropeiści odtwarzają od ponad wieku ową pramowę.

Wielkim osiągnięciem jest w tym zakresie obszerny Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, Bern 1959-69, Juliusa Pokornego (1887 – 1970). Podobny polski słownik przygotowują łódzcy indoeuropeiści – Auszranie Ryszard Danka i Krzysztof Witczak.

Wspaniałym świadectwem wysokiej aryjskiej kultury jest zbiór 1028 wedyjskich hymnów Rgveda samhita. Owe hymny otrzymały znaną poetycką postać już w północno-zachodniej Indii, w obecnym Pięciorzeczu - Pańdźabie po zawojowaniu go przez Aryów w latach ok. 1500 – 2000 p n e.

Aryowie zabrali ze sobą na wielką wędrówkę i przenieśli do nowej ojczyzny mity, legendy i opowieści o Bogach, bohaterach i pochodzeniu Świata. Wieszcze i poeci zwani rszi i kavi zrymowali je w wedyjskie hymny. Te hymny są najpełniejszym świadectwem wspólnych źródeł duchowości indoeuropejskich ludów.

Przez wieki przekazywano je ustnie dla uchronienia ich od zniekształceń i desakralizacji w wedyjskim sanskrycie, oryginalnym archaicznym języku bliskim pie. Dla lepszego zrozumienia Rgvedy, genialnego dzieła starożytnych Aryów, opracował Hermann Grassman (1807-77) fizyk, matematyk i językoznawca specjalny słownik Wörterbuch zum Rig-veda. Rgveda jest najstarszym zachowanym w całości filozoficzno-religijnym utworem świata.

Kluczem do zrozumienia przesłania Rgvedy jest jej 129 hymn w X kręgu – mandali zwany Nasadiya od jego pierwszych słów nasad asin no sad. Ten siedmio zwrotkowy hymn zaciekawia, niepokoi i dręczy od lat indologów, filozofów i religioznawców. Jemu poświęcają najwięcej uwagi i mimo tego przeważnie nie potrafią albo nie chcą wczuć się w wedyjski kosmocentryzm. Przyczyną jest wiele stuleci trwające pranie mózgów przez juda-chrystianizm nakazujący wierzyć, że Świat z nicości - creatio ex nihilo - stworzyło bóstwo stojące poza czasem, przestrzenią i przyczynowością, poza wszelką logiką.

Nasadiya kreśli powstanie Rzeczywistości – Wszechbytu, Świata i Bogów z Tego Jednego i wszystkiego zarazem, praenergii, prabytu. To Jedno zrodziło się z żaru pierwiastka sił życia istniejącego w nieokreślonym pierwotnym przed kreacyjnym pustkowiu, w przed-czasie, kiedy jeszcze ani niebytu, ni bytu nie było.

Wszystko powstało następnie z Tego Jednego, samo-stworzonego. Z początku nie istniało wszakże cokolwiek prócz niego, żadnego drugiego, czegoś innego poza nim. W tym podkreśleniu wyraża się bezwzględny monizm kosmocentryzmu Rgvedy.

Z Tego Jednego wynikły też wszystkie siły Kosmosu. Twórczą mocą jest wszystko ogarniający kama – żądza, pierwsze nasienie myślenia. Takimże jest w Helladzie Eros – życiodajna moc, pierwotna siła Kosmosu zapewniająca harmonijny Ład. Harmonia opiera się zaś na hierarchii.

Logiczne rozumowanie pochodzi od owych pierwotnych odczuć. Poznanie opiera się na nich obojgu. One wspierają się nawzajem. Ludzka wiedza rośnie bezustannie, ale nie może stać się absolutną, bo też i przedmiot poznania stale przemienia się i rozwija. Nawet Bogowie, te przepotężne moce Kosmosu, nie wiedzą, jak to Świat i wszelkie stworzenie powstały, jaką drogę rozwoju od prapoczątku one przebyły? Bogowie nie mogą wiedzieć, bo razem ze Światem powstali!

Kto może zatem to wszystko wiedzieć? - chyba nikt, przyznają w ostatnich słowach hymnu Nasadiya jego natchnieni twórcy. Nie ma kogoś, kto mógłby nam wszystko wyjaśnić, tak zwaną absolutną prawdę objawić. Takiej prawdy nie ma. Sami musimy usilnie dociekać, wytężać wszystkie siły, aby naszą wiedzę poszerzać, rozwijać. Ten sposób myślenia jest kopernikańskim przewrotem w pojmowaniu Rzeczywistości.

Osiągnięcia nauki pozwalają nam obecnie łatwiej zrozumieć wedyjski kosmocentryczny obraz Rzeczywistości, powstanie Świata bez ingerencji z zewnątrz. Rgveda przekazuje jasny obraz jednego, stale doskonalącego się Świata Bogów i Ludzi. My rozwijamy się razem z nim, jesteśmy jego częścią. Od nas samych zależy, czy włączymy się w ten praodwieczny wszech-rozwój, czy będziemy jego współtwórcami, czy hamulcowymi. Ustawiczne dążenie ku coraz to wyższym postaciom na wszystkich szczeblach bytowania jest podstawową cechą trój-jedynego Świata składającego się z nieba, przestworzy i ziemi.

Trój-poziomowej budowie Świata odpowiada w Rgvedźe trójwarstwowa struktura społeczeństwa. Również pierwotne społeczeństwo Aryo-Słowian i innych Indoeuropejczyków składało się z trzech stanów – myślicieli-prawodawców, wojów-władców oraz wytwórców i kupców.

Z rdzennym, pierwotnym rodem starożytnych Aryów łączą dawnych i współczesnych Słowian silne związki językowe. Te związki są wyraźniejsze w porównaniu do języków większości europejskich ludów. To dotyczy zwłaszcza zakresu pojęć rolniczo-hodowlanych. Na to zwraca uwagę wybitny niemiecki indoeuropeista Hermann Hirt (1865 – 1936) w Indogermanica, pracy wydanej w 1940 roku, gdy III Wielkoniemiecka Rzesza przeżywała apogeum swojej potęgi.

Awatar użytkownika
Mezamir
Posty: 258
Rejestracja: 26 gru 2012, 19:01

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: Mezamir » 12 kwie 2013, 09:12

To wszystkie ludy Ziemi rozprzestrzeniły się po całym świecie, właśnie z Indii, a nie odwrotnie, jak to usiłują dowieść obecni pseudonaukowcy przeciwni wedyjskiej koncepcji pochodzebnia ludzkości z Indii.
Najpóźniej opuściły Indie (Bharata) ludy indoeuropejskie, a spośród nich ludy słowiańskie, o dziwo z językiem polskim na czele. A na samym końcu Cyganie, będący zniekształconym reliktem dawnych dialektów Indii spokrewnionych z sanskrytem. Mnie osobiście zadziwia śmiała hipoteza wynikająca z pokrewieństwa języków indoeuropejskich ze starożytnym sanskrytem oraz jego odmianami, jest nadzwyczajne a nawet największe podobieństwo języka polskiego do na w pół wymarłej odmiany sanksrytu pali, używanego wyłącznie na Cejlonie. Zadziwiające, prawda?!

"To teraz bardzo modne wśród Hindusów, ale nie dziwne, zwłaszcza że tak długo ich poniżano a są naprawdę wspaniałą i starą i tradycyjną, sxzanującą przeszłość kulturą. Fakty jednak przeczą ich teorii, nie da się zaprzeczyć wyjściu R1a1 znad Wisły w kierunku Iranu i Indii w II wędrówce ok 1800-1500 pne i dotarciu tam oraz ustanowieniu braminizmu."-CB

http://bialczynski.wordpress.com/2013/0 ... owianie-2/


"Hindutva. Ja ich rozumiem i pewno tez bym byl wkurzony, jak by ktos, jakis tam znow bialy, tym razem Slowianin, powiedzial mi, ze moj hinduski hinduizm pochodzi nie znad Gangesu, ale z nad Wisly…
Mam nadzieje, ze to nie bedzie tak wygladalo… Wiele im zawdzieczamy, ale wyglada na to, ze i oni wiele zawdzieczaja naszym Przodkom".

http://www.sscnet.ucla.edu/southasia/So ... dutva.html

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: Vaisnava-Krpa » 11 paź 2013, 19:12

Ciekawa zbieżność imion Bogów słowiańskich i wedyjskimi:

"Widać tutaj bardzo mocny związek dawnej wiary przyrodzonej Słowian i Hindusów, który wypływa z czasów Wspólnoty Ariów (wspólnych wierzeń owego okresu), znajdującej swe odbicie i zapis w rozbudowanej formie indyjskich Wed. O wspólnocie owej świadczą niezbicie niemal identyczne miana bogów jak i pojęcia religijne, takie jak:
Mir-Podag – sanskrycki Mitra,
Zorza – Surja,
Ogień (Swar-Og, Poż-ogień, Ogniobog) – Agni,
Warza – Waruna,
Watra – Wrytra,
Wijns – Waju,
Żywia-Siwa – Śiwa,
Wiszeń – Wisznu,
Diw i Dziwień – Diw,
Kalja-Obiła – Kali,
Krasa i Kirowie – Kriszna,
Karna – Karna,
Gogołada-Mienia (od um – rozum, men – miano) – Uma,
Trojan – Trimutri,
Trzygław – Twarztri,
Rod (Rodżana, Rudź) – Rudra,
Rada – Radha,
Weles (Wela) –Wali,
Jamień – Jama,
Dziewanna – Dewi,
Drasznica – Durga,
Mokosza – Moksza (stan najwyższej duchowej wolności, wyzwolenia),
Pogoda-Ptacha i Pąć-dagżwik – Patha (droga, droga życia, droga duchowa ku doskonałości, polskie Pąć – ścieżka),
Chors i Chorsawa-Czara – Ćandra (Czandra –Księżyc),
Kupała – kuppala (pąk),
pojęcie Raju – sanskryckie Raj, czarownego kręgu – czakra,
Weń (powietrze, Weniowie) – Wena (tęsknota, słoneczny ptak),
sołwy (święty napój) – soma,
podania i dajny (litewska nazwa bajnej-mitologicznej pieśni-podania) – dhjana (wgląd, mądrość),
Nieba – niebo,
człony sweit- i wit- np. w Światowit – Wiśwanatha (Pan Wszystkich), Wiwaswat (Jasny, Słońce) albo wed- np. w wiedza – weda oraz wiele wiele innych.

Taka zbieżność nie może być przypadkowa i wskazuje na ów pradawny i bardzo głęboki związek, wręcz jedność, z której obydwie religie wyrosły."

http://bialczynski.wordpress.com/slowia ... yrodzoney/
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: Vaisnava-Krpa » 29 gru 2014, 22:39

Pochodzenie Słowian, Turków i Greków

Ś.B. 01.12.24 To dziecko będzie prawie równie dobre jak Pan Śri Krsna przez podążanie w Jego ślady. W wielkoduszności będzie on tak wielki jak Król Rantideva. A w religii będzie on jak Maharaja Yayati.

Ś.B. 01.12.24 Znaczenie: Yayati: Wielki cesarz świata i oryginalny przodek wszystkich narodów świata należących do pnia aryjskiego i indoeuropejskiego. Był on synem Maharajy Nahusy, i stał się on władcą świata dzięki temu, że jego starszy brat stał się wielkim i wyzwolonym świętym mistykiem. Rządził on światem przez kilka tysięcy lat i spełnił wiele ofiar i pobożnych czynów zapisanych w historii, chociaż jego wczesna młodość była pełna pożądania i romantycznych historii. Zakochał się on w Devayani, najukochańszej córce Śukracaryi. Devayani pragnęła go poślubić, ale za pierwszym razem odmówił jej, jako że była córką bramina. Zgodnie z śastrami, córkę bramina powinien poślubić bramin. W owych czasach bardzo dbano o to, by nie dopuścić do tworzenia varna-sankara, niepożądanej populacji świata. Śukracarya wniósł poprawkę do tego prawa zakazującego małżeństwa pomiędzy różnymi kastami, i skłonił cesarza Yayati, aby zaakceptował Devayani. Devayani miała przyjaciółkę o imieniu Śarmistha, która również zakochała się w cesarzu, i wskutek tego towarzyszyła swojej przyjaciółce Devayani. Śukracarya zabronił cesarzowi Yayati wołać Śarmisthę do swojej sypialni, ale Yayati nie mógł ściśle przestrzegać jego instrukcji. Poślubił on sekretnie Śarmisthę i spłodził z nią syna. Kiedy Devayani dowiedziała się o tym, poszła ona poskarżyć się swojemu ojcu. Yayati był bardzo przywiązany do Devayani, więc udał się do domu swojego teścia, by ją stamtąd odebrać, ale wówczas Śukracarya rozgniewał się na niego i przeklął go, aby stał się impotentem. Yayati błagał teścia, aby wycofał swoje przekleństwo, i wówczas mędrzec postawił warunek że przywróci mu potencję, jeśli uda się on do swoich synów i odbierze im młodość, czyniąc ich w ten sposób starcami. Yayati miał pięciu synów, dwóch od Devayani i trzech od Śarmistry. Od tych pięciu synów, mianowicie:
(l) Yadu,
(2) Turvasu,
(3) Druhyu,
(4) Anu i
(5) Puru,
pochodzi pięć sławnych dynastii, mianowicie:
(l) dynastia Yadu,
(2) dynastia Yavana (Turków),
(3) dynastia Bhoja, (
(4) dynastia Mleccha (Greków) i
(5) dynastia Paurava,
które następnie rozszerzyły się na cały świat. Osiągnął on planety niebiańskie dzięki pobożnym czynom, ale upadł on stamtąd z powodu samoreklamy i oskarżeń wysuwanych pod adresem innych wielkich dusz. Po jego upadku jego córka i wnuk użyczyli mu swoich nagromadzonych cnót, i dzięki pomocy wnuka i przyjaciela Śibi został on ponownie promowany do królestwa niebiańskiego, stając się jednym z członków świty Yamarajy, z którym pozostaje on jako wielbiciel. Spełnił on więcej niż tysiąc różnych ofiar, rozdawał bardzo szczodrze jałmużnę i był bardzo wpływowym królem. Jego majestatyczna siła była odczuwana na całym świecie. Jego najmłodszy syn zgodził się odstąpić mu swoją młodość, kiedy ten miał kłopoty z pożądliwymi pragnieniami, nawet przez 1 000 lat. W końcu stał się on obojętny wobec światowego życia i zwrócił młodość swojemu synowi Puru. Chciał on również oddać Puru swoje królestwo, ale jego arystokracja i poddani nie zgodzili się. Kiedy jednak wyjaśnił on swoim poddanym wielkość Puru, w końcu przyjęli oni Puru na Króla, i w ten sposób Cesarz Yayati wycofał się z życia rodzinnego i opuścił dom, udając się do lasu.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Awatar użytkownika
surya108
Posty: 18
Rejestracja: 20 mar 2011, 15:01
Lokalizacja: Zielona Góra

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: surya108 » 30 gru 2014, 18:24

Mała uwaga:
Żywa-Dżiwa (znaczenie sanskryckiego jiva)
i jeszcze jedno podobieństwo
Mushika (nosiciel Ganesha)- słowiańskie myszka, moje skojarzenie
Satyameva Jayate

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: Vaisnava-Krpa » 17 lut 2015, 21:00

Słowiańskie i Aryjskie Wedy dowodem na istnienie w przeszłości potężnej cywilizacji

"W Rosji i w Bułgarii zidentyfikowano niesamowite artefakty. Kamienne tablice zapisane starosłowiańskimi językami, przedstawiają prawdopodobnie pozostałości wiedzy zaskakująco podobnej do tej obecnej w wedach hinduskich. To może oznaczać, że nasi przodkowie, Słowianie oraz Ariowie korzystali z tego samego źródła wiedzy.

Sami Hindusi są prawdopodobnie potomkami Ariów. Bardzo możliwe, że nasze wyobrażenie o Słowiańszczyźnie jest mocno zafałszowane a Słowiańskie Wedy mogą pomóc rzucić więcej światła na epokę, o której wiemy zawstydzająco mało. Niestety badanie historii Słowian jest bardzo trudne, ponieważ została ona dosłownie zmieciona z powierzchni Ziemi przez ówczesnych popleczników Kościoła Katolickiego."
http://innemedium.pl/wiadomosc/slowians ... ywilizacji
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: Vaisnava-Krpa » 19 lut 2015, 11:19

Sanskryt w języku polskim c.d.

Rodzina

Dom → Dam
Doić → Dhajati
Matka → Mati (porównaj „Mać” i „Macierz”)
Brat → Bratr (niby u nas nie ma końcowego „R”, ale w słowie „braterski” już jest)
Ciocia → Caca (wujek)
Mąż → Manusya
Żona → Żani
Córa → Cacera (kuzynka, porównaj inne słowiańskie np. Dcera)

Człowiek

Padlina → Kravas (porównaj: Krew)
Oko → Aksi (porównaj: Oczy)
Nos → Nasika
Noga → Pada (porównaj: Padać np. do stóp, piechota, piechur)
Łono → Joni (często przejście polskiego Ł do hinduskiego J np. Łakocie → Jakoti, Łoś → Josza), w łonie dochodzi do najbardziej naturalnego połączenia w naturze, stąd: Łączyć → Junati.
Lizać → Lingati (porównaj: Lingam (penis) – od kształtu języka)
Żyć → Żivati (porównaj: żywić)
Rodzić → Rodhati
Włos → Walsa (Pędy roślin)
Kopulować → Jebhati (porównaj: nie zważać na)

O ile ostatnie słowo z listy (nie zważać na) sprawiło Wam za pewne masę radości, to należy zaznaczyć, że nie we wszystkich słowiańskich językach słowo „nie zważać na” jest wulgarne. Oto przykład z zazwyczaj słonecznej Hrvatski:

Obrazek

Religia

Bóg → Bhaga
Święty → Śivata
Bóg / Demon → Deva (porównaj polskie: „dziw” (cud)), jeśli połączysz „Dziw” i „Czynić” to powstanie Ci „Dziewczyna” czyli „Stworzona przez Boga”, „Stworzona przez Demona” lub „Cud stworzony”. Nie wiem niestety dlaczego słowniki etymologiczne łączą słowo „dziewczyna” ze słowem „doić” (zapewne dlatego, że ma piersi), może ktoś z Was wie?
Niebo → Nabhas
Chmura → Megha (porównaj: Mgła)
Raj → Raji (bogactwo, radość)
Siwa → Śiva (bóg najwyższy), porównaj: Świt, Świat, Światło, Święty, Święto, Światowid, Świątynia czy nawet „poświata”.
Swaróg → Svar (wyższe niebo), również powiązane z Siwą. Słońce w Sanskrycie to rodzaj żeński od Svar czyli Sura.
Trzy Mordy → Trimurti (Hinduska Trójca Święta: Brama, Viśnu, Śiwa)


Filozofia

Wiedza → Veda
Znać → Znati
Budzić → Budżati
Sława → Śravas (przejście Ł ↔ R)
Łaska → Jasa (ponownie przejście Ł → J), porównaj: „jasny” oraz „laska” (miłość po czeski i słowacku)
Prawda ← Para Veda (Pra Wiedza / Stara wiedza) – jak się zastanowić, to ma to sens. Dawna wiedza, to po prostu „prawda”.
Jest → Asti (Być, Żyć)
Bywać → Bhavati


Natura

Drzewo → Daru
Góra → Giri
Wiać → Vati
Dolina → Upatjaka (porównaj: Dolina zawsze jest „U Potoka”, a potok jest od słowa „toczyć”)
Drzwi → Dvara (niby spółgłoski zamienione, ale jak sprawdzimy słowo: oddźwierny, to są już tak samo jak w Sanskrycie)
Ogień → Agni, a po bengalsku nawet: Agun.
Niebo → Nabhas
Brama → Brahma (bóg hinduski – brama między ziemią, a niebem). Należy tu wyjaśnić, że Hindusi nie używają imienia Brahma w sensie „bramy”, bo od tego mają słowo „Dvara” (drzwi). Chodzi o to, że Brahma jest tym bogiem, który zszedł jako pierwszy na ziemię, stworzył pierwsze żyjące istoty, stworzył w ten sposób połączenie między niebem, a ziemią (właśnie Bramę / Brahmę). Że nie miał ojca i był samonarodzonym to nazywa sie go Svayambhu od Svaja (swój / samo) + bhu (byt) czyli Samobyt. Od jego imienia kasta kapłanów w Indiach nazywa się Brahmini (jeden to Brahmin lub Brahman), bo tak samo jak u nas kapłani kulturowo są pomiędzy ludźmi, a bogami i przez to pilnują przejścia do nieba (np. dając rozgrzeszenia lub ekskomunikując). Dlatego właśnie są Brahminami czyli „strażnikami bram do nieba”.



Zwierzęta

Wilk → Vrka (wilk, pies)
Koza → Aża (koza)
Żywot → Viaghra (tygrys), polskie Ż zanikło. Porównaj Żywot → el:Biotos, la:Vita, la:Viva
Owca → Avi


Imiona

Śiva ← Światowid, Najważniejszy bóg hinduski (członek wielkiej trójcy Trimurti), dokładniej opisane powyżej, polskie: świt, świat, światło itd.
Brahma ← opisane powyżej, polskie: brama, stworzył ludzi
Viśnu ← ten, który wszędzie wejdzie i wszędzie jest (bóg wszechobecny), od polskiego „wieś”, porównaj Wiking – ten co wszędzie włazi i wszędzie jest (o słowie wieś i Wikingach (Słowianach) będzie oddzielny artykuł). Viśnu ma jeszcze dwa imiona: Narajana i Hari. Narajana znaczy „Człowiek jedzie” / „Człowiek nadchodzi” (Człowiek=Mężczyzna w tym znaczeniu), a Hari (możliwe, że też od naszego góra, ale nie udało mi się tego w żaden sposób potwierdzić), to „jasny”, „żółty”, „złoty”. Dało to znaczenie tamilskiemu „Hari” czyli „Król” oraz indonezyjskiemu i malajskiemu „Hari” czyli „Dzień”. Pasuje to ponownie do koncepcji, że jaśni ludzie, panowie, władcy, szlachta, przyszli z gór. Tę samą etymologię ma perski Zoroaster (warto poczytać o Zoroasturianiźmie).
Indra ← Jędrzej. Po słowacku jest nawet Jindra. Pochodzi od słowa „Nara” (zobacz Viśnu), które oznacza mężczyznę. Występuje zarówno w perskiej Aweście (Wieści), jak i Rygwedzie (Najstarsza weda/wiedza). W aweście jest to mniej znaczący demon (Deva), ale w Rygwedzie jeden z ważniejszych bogów, a nawet król bogów. Jest to „najbardziej męski” bóg. Jest uosobieniem cech męskich. Ma tysiąc jąder, nieskończoną siłę, cały czas walczy, ma zero litości. Przedstawiamy za pomocą byka, bardzo płodny. Za uwiedzenie żony Gautamy jądra zamieniono mu na pochwy (straszne upokorzenie). Możliwe, że od tego imienia pochodzi nazwa „Indus”, a od niego „Indie”. Trafił później do Grecji jako Ander (męski, silny, odważny), gdzie również pochodnym znaczeniem jest „człowiek”. Znamy go ze słów w stylu: „Antropologia” (nauka o człowieku) czy Android (pochodna człowieka). Trafił z powrotem do Polski w postaci dwóch imion: Andrzej (męski) oraz „Aleksander” (broniący ludzi). Ander to człowiek, a Aleks to obrona. „A” po grecku oznacza przeciwieństwo np. Atom (nie-podzielny), Agnozja (nie-znajomość) itd. Skoro Aleks to obrona, więc Leks musi oznaczać atak. Znowu dziwnym przypadkiem słychać Lechitów w tym słowie :). Tak jakby Lechs znaczyło tyle co, „atakujący”. Ciekawe też, że w Egipcie leży miasto Al-Iskandarija czyli Aleksandria i jego nazwa ma nasze słowiańskie korzenie.
Budda ← Budzić, wyjaśniam dokładniej na dole
Bhuriśrava ← Bolesław, wyjaśniam dokładniej na dole
Vjasa ← Wieszcz – legendarny wieszcz Indii, ten który spisał wedy (Zobacz na Wikipedii)
Wyjaśnienia może wymagać określenie Trimurti (Śiva + Brahma + Viśnu), które oznacza taką trochę Trójcę Świętą, ale dosłownie to po prostu „Trzy oblicza”. Składa się z dwóch słów: Tri (tu już trzeba IQ poniżej przeciętnego kartofla, by nie zauważyć, że to polskie „trzy”), a murti to liczba mnoga od „murta”, która znaczy oblicze… dziwnym zbiegiem okoliczności, po polsku na znajome oblicze mówimy: „Mordo ty moja!”. Murta to nic innego jak polska „morda”.

Imię Agnieszka pochodzi od słowa Ogień. Oficjalnie Agnieszka jest od Agnes i znaczy „oczyszczona”, oczywiście nikomu nie chce się poszukać głębiej, jak przebiega to czyszczenie.

Proszę sprawdzić kolejno te słowa:

https://en.wiktionary.org/wiki/Agnes
https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%8 ... ient_Greek
https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%8 ... E%B6%CF%89
I w ostatnim znaczenie numer 2 greckiego „Agnizo” to: Uświęcić śmierć poprzez ogień. Spalić, zniszczyć. Jak nic od naszego ognia!

Ogień (Agni) to również bóg w Indiach: https://pl.wikipedia.org/wiki/Agni. Należy (po raz kolejny) zwrócić uwagę, że wypisane są pokrewieństwa do dużej ilości języków, ale polski (na polskiej Wikipedii!) jest pominięty.

Matematyka

Dwa → Dva
Dwoje → Dvaja
Trzy → Tri
Troja → Traja
Cztery → Czatur
Pięć → Panća (w hindi, urdu czy paszto jest jak po polsku: Pańć)
Sześć → Szasz
Siedem → Saptam
Osiem → Aśtan
Dziewięć → Navam (częsta wymiana: DŹ::N), należy zauważyć, że Dziewięć to boska lub demoniczna liczba (porównaj Deva). Dlaczego akurat ta liczba jest liczbą boską, zrobię oddzielny artykuł.
Dziesięć → Daśan
Dwanaście → Dvadaśa (znów wymiana N::DŹ, ale odwrotnie), proszę zauważyć, że w ramach polskiego zachodzi też taka wymiana: dziesięć ↔ naście (DŹ::N) porównaj też Rama jedzie → Ramajana.
Dwadzieścia → Vimśat (DŹ::M)
Trzydzieści → Trimśat (DŹ::M)
Sto → Śata

Inne

Prosić → Praszati
Dać → Dadati
Bojaźń → Bhijas
Żywy → Żivi
Purna → Pełny
Śnaty → Śniady
Przepaść / Przepadać → Prapati / Prapatati (widać idealnie, że układ dokonany/niedokonany tworzy się w słowiańskim i w sanskrycie identycznie)
Słodki → Svadu
Jaka, Taka, Siaka → Jaka, Taka, Śaka (bez dodatkowego komentarza :P)


Cały długi artykuł:
Sloveniska Samskrta?
http://wspanialarzeczpospolita.pl/2014/ ... loveniska/
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Awatar użytkownika
DCH
Posty: 66
Rejestracja: 15 maja 2015, 23:26

Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Post autor: DCH » 01 paź 2015, 00:32

"Ja jestem smakiem wody, światłem słońca i księżyca, sylabą om w mantrach wedyjskich; Ja jestem dźwiękiem w eterze i możliwością w człowieku". (Bg. 7.8)

ODPOWIEDZ