Z raportu Amnesty International Wyroki śmierci i egzekucje w 2011 roku wynika, że państwa orzekające karę śmierci osiągnęły alarmujący poziom jej wykonywania. Z drugiej strony liczba państw dopuszczających karę śmierci zmniejszyła się o ponad jedną trzecią w porównaniu do ich liczby sprzed 10 lat.
W ubiegłym roku tylko 10 procent wszystkich krajów świata, 20 ze 198, przeprowadziły egzekucje. Egzekucje wykonywano za szereg przestępstw, m.in.: cudzołóstwo i sodomię w Iranie, bluźnierstwo w Pakistanie,
„czary” (ciekawe co było dowodem w sprawie sam czyn szerokopojety czy wyczarowane przedmioty? A co jak ktoś wyczaruje Koran albo meczet lub pole naftowe? Ale Pani ma czarujące oczy! Allahu broń - co Pan! Jesteś super kucharzem, umiesz wyczarowac piekne potrawy i to z niczego!
tzn ugotować) w Arabii Saudyjskiej, handel ludzkimi kośćmi (po co to komu?)w Republice Konga oraz w ponad 10 krajach przestępstwa narkotykowe. Metody uśmiercania w 2011 r. obejmowały ścięcie, powieszenie, śmiertelny zastrzyk i rozstrzelanie.
Pod koniec 2011 r. około 18 750 osób miało zasądzony wyrok śmierci, a co najmniej 676 osób na całym świecie zostało straconych. Jednak liczby te nie obejmują tysięcy egzekucji dokonanych w Chinach, których prawdziwa ilość jest utajniona, podobnie wygląda sprawa z Iranem.
Na Bliskim Wschodzie nastąpił gwałtowny wzrost odnotowanych egzekucji – do prawie 50 procent w stosunku do poprzedniego roku. Na stan ten wpływ mają cztery państwa: Irak (co najmniej 68 egzekucji), Iran (co najmniej 360), Arabia Saudyjska (co najmniej 82) i Jemen (co najmniej 41) – co stanowiło 99 procent wszystkich odnotowanych na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej egzekucji.
Amnesty International otrzymała wiarygodne doniesienia, że w Iranie dochodzi do wielu niepotwierdzonych lub nawet tajnych egzekucji, które prawie dwukrotnie przewyższają oficjalnie podane liczby
Stany Zjednoczone po raz kolejny są jedynym krajem obu Ameryk i jedynym członkiem grupy G8 , gdzie dokonuje się egzekucji – w 2011 roku przeprowadzono ich 43. Poza Białorusią, gdzie stracono dwie osoby, w Europie i krajach byłego ZSRR nie stosuje się kary śmierci. Z wyjątkiem pięciu wyroków śmierci w Papui-Nowej Gwinei nie stosuje się jej również w rejonie Pacyfiku.
W większości krajów, w których ludzie zostali skazani na śmierć lub straceni, rozprawy sądowe nie spełniają międzynarodowych standardów uczciwego procesu. W niektórych państwach wydobywa się zeznania przy pomocy tortur lub innych środków przymusu – m.in. w Chinach, Iranie, Iraku, Korei Północnej i Arabii Saudyjskiej.
Kara smierci to raz a sprawiedliwy proces to dwa.
