sanskryt i języki bałtosłowiańskie

Filozofia wedyjska, nauka, wiedza. "Cały świat nauki i technologii opiera się na fałszywej idei, że życie powstało z materii. Nie możemy pozwolić na to, by ta nonsensowna teoria była głoszona bez sprzeciwu. Życie nie pochodzi z materii. Materia została wytworzona z życia. To nie jest teoria; to fakt. Nauka jest oparta na błędnej teorii, toteż wszelkie jej kalkulacje i konkluzje są błędne, a ludzie z tego powodu tylko cierpią. Kiedy więc te wszystkie błędne, współczesne teorie naukowe zostaną skorygowane, ludzie staną się szczęśliwi. Musimy rzucić naukowcom wyzwanie. W przeciwnym razie będą zwodzili całe społeczeństwo." - Śrila Prabhupad - Prawda i Piękno
Awatar użytkownika
albert
Posty: 497
Rejestracja: 28 lis 2006, 13:15
Lokalizacja: Dziadoszyce

sanskryt i języki bałtosłowiańskie

Post autor: albert » 24 gru 2006, 18:20

Tutaj proszę o porównania sanskrytu do języków bałtosłowiańskich, głównie polskiego oczywi?cie. Niektórzy twierdz?, że języki słowiańskie do dialekty sanskrytu. Czyżby prakryty? Ale jak mówi?, diabeł tkwi w szczegółach...
Zaczynam:

1. Co ma wspólnego "czarny" z "kryszna"? Otóż "czarny", w starocerkiewnosłowiańskim "crn" ( miękkie r i n), w staropruskim kirsnan odnosi nas do "krsna". Znaczenie to samo.
2. "niebo": "nebo" po?wiadczone we wszystkich słowiańskich językach, w awestyjskim "nabah", w sanskr.: "nabhah" (niebo, chmura, para, woda)
3. "?więty": rosyjskie "svjatoj", starocerkiewnosłowiański "svęt" litewskie "sventas", irańskie "spenta", staropruskie "swente", sansr. : być może "?vit" (stawać się białym , bieleć) st?d "?veta" (biały);
4. A zatem polski "?wit" jak wyżej;
5. "bóg": irańskie "baga", król perski Dariusz pisał "bagahja radi", rosyjskie "boga radi" (dla boga), sanskr.: "bhaga" (bogactwo), oczywi?cie mamy "ubogi" (nie-bogaty), "zboże", "bogaty" itd.;
6. Sanskryckie "indra" porównuje się z "jędrny", "j?dra", słowiańskie "jędr", czy zatem nasi Jędrusie to Indrusie ? :)
7. "góra": czeskie "hora", irańskie "girin", sanskr. : "girih"
8. "zło": słow. "zlo", irań "zurak", sanskr."asura"
9. w sanskr. " griva" (szyja) porównaj "hayagriva", co to przypomina, jasne, że "grzywa", łotewskie "griva" to "uj?cie rzeki, delta",
10. "przyjaciel": serbskochorwacki "prijatiel" no cóż, w sanskr. "priya", czyli "drogi" jak "janapriya" "drogi bliĽnim, innym"...
cdn
Ostatnio zmieniony 25 gru 2006, 19:20 przez albert, łącznie zmieniany 1 raz.
Wierzę w las, wierzę w łąkę i w noc w czasie której rośnie zboże (Thoreau)

Awatar użytkownika
albert
Posty: 497
Rejestracja: 28 lis 2006, 13:15
Lokalizacja: Dziadoszyce

Post autor: albert » 24 gru 2006, 18:32

Wła?nie znalazłem podobny temat na forum Wryndy założony przez Kula-pavanę. Ciekawy przypadek niezależnego dochodzenia do podobnych tematów prawie w tym samym czasie... :D
Wierzę w las, wierzę w łąkę i w noc w czasie której rośnie zboże (Thoreau)

Awatar użytkownika
gndd
Posty: 457
Rejestracja: 23 lis 2006, 18:24

Post autor: gndd » 25 gru 2006, 01:35

To ja może trochę z innej strony. Lingwistyka zalicza języki bałto-słowiańskie do grupy tzw. języków indoeuropejskich, których podobieństwa interpretowane s? w ten sposób, że wszystkie pochodz? od jednego hipotetycznego języka, nie zachowanego, tzw. proto-indoeuropejskiego. Według tabeli, ktor? mam przed nosem, języki indoeuropejskie dzieli sie tak:

1. Grupa zachodnia

a) języki celtyckie (dalej dziel?ce się na:)
- języki goidelskie - erse, gaelski, manx, staroirlandzki
- języki brytanskie - walijski, bretoński, kornwalijski, galijski

b) jezyki germanskie
- języki anglo-fryzyjskie - fryzyjski, anglosaski, ?rednioangielski, angielski, szkocki, pidgin
- języki wschodnio-germańskie - gocki
- języki skandynawskie - staronordycki, islandzki, faroeski, norweski, duński, szwedzki
- języki niemieckie (dziel?ce się na dwie podgrupy:)
--- języki wysokoniemieckie - starowysokoniemiecki, ?redniowysokoniemiecki, standardowy Hochdeutsch, jidysz
--- języki dolnoniemieckie - platdeutsch, holenderski, flamandzki, afrikaans

c) języki greckie - klasyczna greka, hellenistyczne koine, współczesny grecki, demotiki

d) języki italskie - łacina
- języki romańskie
--- łacina klasyczna, wulgata
--- portugalski - galego
--- hiszpański kastylijski - kataloński
--- francuski - romański, akwitański/prowansalski, quebecki, akadyjski, starofrancuski
--- języki włoskie - neapolitanski, sycylijski, sardyński, dalmatyński
--- rumuński - mołdawski
--- retoromański - ladyński, friulski

e) języki anatolijskie - hetycki
- tocharski

2. Grupa wschodnia

a) języki bałto-słowiańskie (dziel?ce się na dwie podgrupy:)

- języki słowianskie

--- prasłowiański (z którego wywodz? się:)

--- grupa zachodnia
------ pomorski, kaszubski, sorbski (łużycki)
------ polski, ?l?ski, góralski
------ słowacki
------ czeski

--- grupa południowa
------ słoweński
------ serbo-chorwacki -> bo?niacki, chorwacki, serbski
------ macedoński
------ starocerkiewno-słowiański
------ bułgarski

--- grupa wschodnia (ruska)
------ rosyjski
------ ruski
--------- starobiałoruski -> białoruski
--------- ukraiński, huculski, łemkowski, bojkowski, itd.

- języki bałtyckie - staropruski, litewski, łotewski

b) język armeński

c) język albański

d) języki indo-irańskie

- języki irańskie - awestyjski, perski, kurdyjski, beludżi, pusztuński, osetzjski
- języki dardyjskie
- języki indyjskie: sanskryt, prakryty, pali, hindustański, hindi, urdu, gudżarati, bengalski, pendżabski, biharski, marathi, radżastański, sindi, orija, syngaleski, cygański

Pozwoliłam sobie "rozstrzelić" języki słowiańskie bardziej niż inne ze względu na większ? złożono?ć podziałów, no i chyba większe zainteresowanie na tym forum akurat t? grup?.

Według powyższego schematu prakryty zaliczaj? się do grupy języków indyjskich. Ponadto prakryty, podobnie jak sanskryt, pali czy nawet łacina (i wiele innych), uważane s? za języki martwe. Je?li chciałoby się zdefiniować prakryt w inny sposób, to do prakrytów trzeba by zaliczyć wszystkie powyższe języki - oczywi?cie z wyj?tkiem sanskrytu - i wtedy chyba okre?lenie straciłoby swoje obecne znaczenie.

To może jeszcze napiszę, jakie języki europejskie nie s? zaliczane do języków indoeuropejskich (a zatem nie sa pokrewne sanskrytowi). S? to:

- baskijski, matlański, etruski
1. języki ugro-fińskie: fiński, estoński, lapoński, karelski, czeremiski, mordwiński, hunicki, mongolski, tatarski, węgierski, permski, ostiacki
2. języki ałtajskie: turecki, tatarski
3. języki północno-kaukaskie: abchaski, czeczeński, awarski
4. języki południowo-kaukaskie: swański, megrelski, gruziński

A tak poza tym to nasze obecne dociekania podobieństw między różnymi językami zawdzięczami po?rednio niejakiemu Williamowi Jonesowi, członkowi Asiatic Society of Bengal, który w roku 1786 (a więc na trzy lata przed Rewolucja Francusk?) zauważył, a raczej po raz pierwszy publicznie podzielił się swym spostrzeżeniem, że istniej? uderzaj?ce podobieństwa między łacin?, grek? a sanskrytem i wysun?ł tezę, że podobieństwa te należy wyja?nić pokrewieństwem tych języków. Jones próbował dalej podzielić wszystkie języki na trzy grupy, które miały wywodzić się od trzech synów Noego - Jafeta, Sema i Chama. Jones okre?lił "odkryt?" przez siebie grupę języków jako języki chamickie i spekulował, że poza sanskrytem, grek? i łacin? do grupz tej mog? się zaliczać również języki, którymi posługiwali się persowie, frygowie, goci, skandynawowie, chińczycy, japończycy, egipcjanie, etiopijczycy. Słowianie znaleĽli się w tej samej grupie co tatarzy, nazwanej przez Jonesa grup? jafetycka. Oczywi?cie, z biegiem czasu wiele jego przypuszczeń obalono.

Awatar użytkownika
albert
Posty: 497
Rejestracja: 28 lis 2006, 13:15
Lokalizacja: Dziadoszyce

Post autor: albert » 25 gru 2006, 19:28

Według powyższego schematu prakryty zaliczaj? się do grupy języków indyjskich. Ponadto prakryty, podobnie jak sanskryt, pali czy nawet łacina (i wiele innych), uważane s? za języki martwe. Je?li chciałoby się zdefiniować prakryt w inny sposób, to do prakrytów trzeba by zaliczyć wszystkie powyższe języki - oczywi?cie z wyj?tkiem sanskrytu - i wtedy chyba okre?lenie straciłoby swoje obecne znaczenie.
Tak, masz rację, użyłem słowa "prakryta" bardzo swobodnie chc?c wskazać na wtórno?ć/pochodno?ć języków słowiańskich wobec sanskrytu wg. niektórych. Nie ma to nic wspólnego z akademick? definicj?. :)
Wierzę w las, wierzę w łąkę i w noc w czasie której rośnie zboże (Thoreau)

Awatar użytkownika
gndd
Posty: 457
Rejestracja: 23 lis 2006, 18:24

Post autor: gndd » 26 gru 2006, 00:15

albert pisze: Tak, masz rację, użyłem słowa "prakryta" bardzo swobodnie chc?c wskazać na wtórno?ć/pochodno?ć języków słowiańskich wobec sanskrytu wg. niektórych. Nie ma to nic wspólnego z akademick? definicj?. :)
Pokrewienstwo jezykow slowianskich, jak tez innych jezykow, ktore wymienilam wczesniej, z sanskrytem, jest obecnie powszechnie przyjete. Przeczenie temu jest raczej wyjatkiem niz regula. Natomiast duzo mniej oczywista jest kwestia ewentualnego pochodzenia jezykow slowianskich od sanskrtytu - jak to zreszta zasygnalizowales w swoim tekscie. Uwaza sie raczej, ze oba maja wspolnego przodka. Ta akademicko i hipotetycznie. :wink:

pasikonik
Posty: 11
Rejestracja: 19 gru 2006, 20:43
Lokalizacja: Jawornik

Post autor: pasikonik » 26 gru 2006, 09:01

Co przemawia za wspólnym pra-przodkiem, a co przeciwko pochodzeniu od sanskrytu, je?li można spytać, tak po akademicku? Czy sprzeciwiaja się temu naukowcy zachodni, czy także indyjscy?

Awatar użytkownika
gndd
Posty: 457
Rejestracja: 23 lis 2006, 18:24

Post autor: gndd » 26 gru 2006, 11:40

pasikonik pisze:Co przemawia za wspólnym pra-przodkiem, a co przeciwko pochodzeniu od sanskrytu, je?li można spytać, tak po akademicku? Czy sprzeciwiaja się temu naukowcy zachodni, czy także indyjscy?
Na to nie potrafie odpowiedziec. Musialabym byc lingwista, albo przynajmniej miec czas, by o tym poczytac (choc nie jestem pewna, czy takie czytanie na wlasna reke byloby wystarczajace). Z tego co wiem to duza czesc lingwistyki historycznej stanowi badanie morfologii oraz wzorow podobienstw i zmian fonetycznych.

Moze ktos inny potrafi odpowiedziec.


Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Post autor: Vaisnava-Krpa » 26 gru 2006, 13:25

"Jeffrey Armstrong, znawca Wed i sanskrytu oraz wielbiciel Sai Baby, niedawno mówił tak (The Ramala Centre Newsletter z marca 2000 r.): Odkrycie roli sanskrytu stanowiło nie lada problem z racji tego, że wówczas Indie były koloni? brytyjsk?. Podporz?dkowanie Jej Wysoko?ci Królowej kultury, która utrzymywała, że jej historia sięgała pięćdziesi?t czy sze?ćdziesi?t tysięcy lat wstecz i na dodatek stanowiła podstawę języka i literatury kolonizatora, musiało wywoływać zakłopotanie! Brytyjczycy nie mogli tego przełkn?ć, dlatego uczeni owego czasu wymy?lili teorię, która mówiła iż istniała grupa ludzi nazywanych Ariami, która żyła na stepach Rosji i to ten lud 1500 lat temu na koniach wjechał do Indii przywoż?c ze sob? księgi nazywane Wedami. Niestety, nie uwzględnili faktu, że Wedy zawierały astronomiczne obliczenia sięgaj?ce 7000 lat w przeszło?ć! Nie ma przykładów ani ?wiadectw na to, by konno jeżdż?cy lud posiadał obserwatoria i badał gwiazdy przez siedem tysięcy lat. Niemniej, ci zachodni uczeni przeoczyli tę niespójno?ć i wierzyli w teorię jakoby Ariowie najechali Indie i pokonali ciemnoskórych Drawidian dzięki wyższej technice i m?dro?ci. Teoria ta była podobna do tej, któr? wysun?ł Adolf Hitler wywyższaj?c rasę aryjsk?. Termin Aryjczyk wzi?ł on z kultury wedyjskiej, w której słowo to (arja) oznacza szlachetnych ludzi d?ż?cych do wyzwolenia swoich dusz z ciemno?ci materii. Nie ma ten termin nic wspólnego z ras?, nic wspólnego z kultur?, lecz odnosi się wył?cznie do aspiracji duchowych do wyzwolenia atmy (duszy) z tamasu czyli ciemnoty."

"Powiadaj?, że w Europie istniej? dwa języki, litewski i łotewski, które zdaj? się być niemal żywymi ,,skamielinami". S? tak stare, że maj? ci?gle wiele wspólnego z sanskrytem."

Ľródło:http://64.233.161.104/search?q=cache:34 ... /SSB/Inne/
ZnaczenieSanskrytu.htm+sanskryt+polskie+znaczenie&hl=
pl&gl=pl&ct=clnk&cd=11

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Post autor: Vaisnava-Krpa » 26 gru 2006, 17:51

To co znalazłem w książkach i skojarzyłem z językiem polskim:

Dni księżycowe w sanskrycie:
Pratipat (pierwszy), dwitiya (drugi), tritiya (trzeci, czaturthi (czwarty), pańczami (piaty), szasti (szósty), saptami (siódmy), asztami (ósmy), nawami (dziewiaty), dasami (dziesiaty), ekadasi (jedenasty), dwadasi (dwunasty), trayodasi (trzynasty), czaturdasi (czternasty), purnima lub amawasya (pełnia lub nów).

Sanskryt, podobnie jak język polski, odróżnia ś od sz (bardziej cerebralnego, niż polskie).

Sto - sata
matka - mata
brat - bhrat
być/jest - bhuu/asti

Agni - ogień
Siwa- Pan Siwa jest siwy, bo zawsze wysmarowany popiołem
Waju - Bóg wiatru, kojarzy się z wieje, wiatr

Teraz przyszło mi do głowy, że Arka znaczy w sanskrycie słońce, (Surja-bóg słońca)a Bóg Słońca przekazał wiedzę wedyjską 120 mln lat temu na ziemię, może można by było się doszukać analogii z arką przymierza.

Kala - śmierć, czarny, surowy, noc - u nas skalać się czymś, czy niepokalana czyli niezanieczyszczona, czysta.

Jama - bóg śmierci - jama kojarzy się z ciemną jaskinią, ciemnym , mrocznym miejscem z głębi ziemi.

karma - rezultaty grzesznych i poboznych działań, które odbieramy, czyli karmimy się tym co zasialiśmy.

ku- niepełne, niedostateczne - być może od tego mówi się np. iśc ku czemuś, żeby być spełnionym

nama - nazwa, imię (na-zwa ma)

tat - tamto, to, owo

etam - to

me - mój, moje, (me)

tawa - twój, (twa, twoja?)

giri - góra (a jak damy góry to jeszcze bardziej podobne)

gurun - przełożeni (ktoś, kto jest na górze)

danam - dobroczynność, hojność (da-nam:))

dhanam - bogactwo (dha-nam:))

rana - walka, (walka kojarzy się z ranani, zwalczony-zraniony)

na - nie, nigdy

tatha - tak

nah - nasz

kaścit - ktoś

mam - mnie

twam - tobie, ty

ubhau - obaj (ubał - obaj)

śosayati - wysuszy (śosa - susza , z Bhagawad-gity Prabhupada)

nu - oczywiście (polskie no, czyli tak)

padam - pozycja (położenie padać do stóp, bo czyjeś położenie jest wyższe?)

bhaya - strach (baja- boją się)

niśa - noc

karyam - obowiązek (kojarzy się z karą, czymś czego człowiek nie chce, ale jest mu narzucone, być może w wyniku nacechowania tego słowa negatywnymi emocjami z czasem zaczęło to właśnie znaczyć, akarya -czynności zakazane)

varte - jestem zaangażowany (z Bhagavad-Gity Prabhupada, być zaangażowanym to nie spać, czuwać, trzymać wartę, czyli działać, być może varta to zaangażowanie w sanskrycie, vartate - pozostaje - stać na warcie?)

kurvan - robiąc wszystko (prostytucję?, z Bhagavad-Gity)

svam - własny (swoje, swe)

yatha - jak

kim - czym, co

vara - O najlepszy (z Bhagawad-gity, może dlatego wara od czegoś, bo nie ma się do czego przyczepić)

param - transcendentalny (czyli ponad zmysłowy, ponad materialny, może dlatego para wodna para-woda)

hutam - ofiara (zazwyczaj ofiara ocznacza ofiarę ogniową czyli agni hotrę, chociaż pochodzenie to może być spekulacja, ale jest jeszcze inne słowo na ofiarę: arpanam)

puta - oczyszczenie (pucować - czyścić?, a pokuta (tapa) też wydaje się podobne, pokutować czyli oczyszczać się z grzechów)

vetti - zna, wie

widja - wiedza (weda - wiedza)

matva - wiedząc (g-matwać, czyli komplikować coś, co staje się trudne, czyli trzeba znać)

adi - początek (w.rosyjskim adin, u nas jeden, pierwszy)

dhata - stworzyciel (gdybyśmy nie znali słowa data to byśmy mówili pewnie; poda stworzenie (datę))

vyatta - otwarte (u nas wiata czyli otwarte pomieszczenie, ale zadaszone)

karalani - okropne (kara, lanie nie są przyjemne)

priyah - bardzo drogi (przyjaciel?)

jara - starość (kojarzy się z powiedzeniem: stary ale jary)

tada - wówczas (wtedy)

ingate - chwiejny (giętki, gnie się?)

pravrttih - początek (pra - jak pra przyczyna, pradawny, pra czyli przed)

mana - umysl (myśleć, mędrkować, myślę, że podobne)

punah - ponownie (po-na - wiać)

bhoga - uciechy zmysłowe (bhogi - podmiot radości, u nas bhogo-sławić, od Boga)

narake - do piekła (z Bhagawad-gity, raki chodzą do tyłu)

dvisatah - zazdrosny (mi się kojarzy z zawiść, zawistny)

kruran - szkodliwy (kraść?, krodha to zły, (krnąbrny?))

dvaram - brama (na dworach są bramy, z reguły zamykane do srodka czyli z dwóh drzwi, może od tego pochodzi polskie - dwór)

siddhi - doskonałość (kojarzy się z siedzi, jak jogin, który medytuje żeby posiąść siddhi czyli moce mistyczne)

chinna - odciąwszy (ciekawe czy odnosi się do Chin, poprawna nazwa to China, tak jak India)

yuddhe - w walce (nie polski wyraz, ale yuddo pochdzi z sanskrytu - walka)

dhumena - dymem (dumena - dym-em)

hitam - korzyści (największym hitem są zawsze największe korzyści:))

esyasi - przyjdziesz (to kojarzy się z mesjasz - ten, który przychodzi (esyati - przychodzi))

śrutam - słyszałeś (słucham?)

loka, lokan - planeta, planety, świat (ulokować się gdzieś)
Ostatnio zmieniony 22 lut 2010, 00:06 przez Vaisnava-Krpa, łącznie zmieniany 3 razy.

ODPOWIEDZ