"SAILING TO JAMBUDVIPA" - Płaska Ziemia wg Bhagavatam

[Radhakanta das]

Temat Płaskiej Ziemi ruszył na skalę międzynarodową i nie ominął bhaktów we wszystkich krajach. W Polsce dzięki kilku osobom temat często jest wyciszany, ignorowany bo wystraszone muminki lobią słuchać przeintelektualizowanych 'liderów' czy 'osób charyzmatycznych' gdy ci przestrzegają, że temat płaskiej Ziemi może zniesławić ruch Hare Kryszna. A jeszcze gdy mają teleskop w dłoni czy w rodzinie tatusia czy mamusię naukowca to już dopiero.... Strach przed obciachem jest wyższy niż umiłowanie dla Prawdy. Świat bhaktów w wielu krajach to jednak nie świat owiec i kóz idących na rzeź. I oto waisznawa, Mayesvara dasa, napisał książkę pt. "Sailing to Jambudvipa" gdzie nie tylko nauka niesfałszowana wchodzi w grę ale także, jakże istotne dla nas, wersety z Śastr. Szczęśliwi ci co mogą czytać po angielsku. Bhagavatam wyjaśnia wspaniale ten temat. Jestem szczęśliwy, że międzynarodowa walka z kretynizmem serwowanym przez NASA i inne dziwne grupy przyniosła rezultat w formie tego niezwykłego opracowania. Link do darmowego pobrania książki w PDF: https://www.dropbox.com/s/dzmb9a67bmrrt ... A.pdf?dl=0

[Mathura]

Dziękuję za link. Pozdrowienia.

[Aniruddha das]

Król Priyavrata razu pewnego poczuł niezadowolenie z powodu krążenia najpotężniejszego słońca. Okrążając na swoim powozie wzgórze Sumeru, bóg słońca oświeca wszystkie otaczające je systemy planetarne. Jednakże, kiedy słońce znajduje się po północnej stronie wzgórza, strona południowa otrzymuje mniej światła i na odwrót – kiedy słońce jest na południu mniej światła jest na północy. Nie podobało się to królowi Priyavracie i dlatego postanowił uczynić dzień w tej części wszechświata, gdzie akurat była noc. Na błyszczącym powozie podążył za orbitą słońca i w ten sposób spełnił swoje pragnienie. Ponieważ czcił Najwyższego Osobowego Boga, posiadał moc, dzięki której mógł on dokonać tych wspaniałych rzeczy.
ŚB 5.1.30
Z opisu w tym wersecie wynika, że słońce porusza się. Według współczesnej astronomii, słońce pozostaje w jednym miejscu otoczone systemem słonecznym. Tutaj jednak widzimy, że słońce nie jest nieruchome – porusza się ono po określonej orbicie.
W Jyotir Vedzie (nauce astronomicznej w literaturze wedyjskiej) powiedziane jest, że przez 6 miesięcy słońce przesuwa się po północnej stronie wzgórza Sumeru, a przez drugie 6 – po stronie południowej. Na tej planecie mamy tego praktyczne doświadczenie: gdy na północy jest lato, na południu panuje zima i na odwrót.
Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura mówi, że w kwietniu i maju promienie błyszczącego słońca Maharajy Priyavraty były tak kojące, jak promienie księżyca. Natomiast w październiku i listopadzie, zarówno rano jak i wieczorem, słońce to dostarczało więcej ciepła niż promienie słoneczne. Podsumowując, Maharaja Priyavrata był niezwykle potężny, a moc ta, poprzez jego czynności, rozciągała się we wszystkich kierunkach.

[Aniruddha das]

Kiedy Priyavrata podążał za słońcem na swoim powozie, obręcze kół tego powozu odcisnęły ślady, z których następnie powstało siedem oceanów, dzieląc w ten sposób na siedem wysp system planetarny, znany jako Bhu-mandala.
ŚB 5.1.31

[Aniruddha das]

Kiedy Priyavrata prowadził swój powóz za słońcem, stworzył 7 różnych oceanów i systemów planetarnych, które znane są jako Bhu-mandala, czyli Bhuloka.
ŚB 5.1.31

[Aniruddha das]

Jambu, Plaksa, Śalmali, Kuśa, Kraunca, Śaka i Puskara – są to nazwy tych wysp. Każda z nich jest dwa razy większa od poprzedniej i otoczona jest płynną substancją, poza którą znajduje się następna wyspa.
ŚB 5.1.32

[Aniruddha das]

ŚB 5.1.33
Siedem oceanów zawiera odpowiednio: wodę, sok z trzciny cukrowej, alkohol, oczyszczone masło, mleko, przetworzony yogurt i słodką wodę pitną. Z wszystkich stron wyspy te otoczone są oceanami, które równe są na szerokość wyspie, którą otaczają. Maharaja Priyavrata, mąż królowej Barhismati, przekazał władzę nad tymi wyspami swoim synom: Agnidhrze, Idhmajihvie, Yajnabahu, Hiranyarecie, Ghrtaprascie, Medhatithi i Vitihotrze. I tak z polecenia ojca, wszyscy z nich zostali królami.
Możemy zauważyć, że wszystkie dvipy, czyli wyspy, otoczone są różnymi oceanami. Z wersetu tego wynika, że ocean ma taką sama szerokość jak wyspa, którą otacza. Długość oceanów jednakże nie równa się długości wysp. Według Viraraghava Acaryi szerokość pierwszej wyspy wynosi 100 000 yojanów. Jedna yojana wynosi 8 mil, wiec szerokość pierwszej wyspy szacuje się na 800 000 mil. Woda otaczająca ją posiada tę samą szerokość, ale różni się pod względem długości.

[Vaisnava-Krpa]

Dobra wizualizacja opisów Ziemi i całej Bhu mandali wg opisów z Śrimad Bhagavatam.
Można włączyć napisy po polsku.
https://www.youtube.com/watch?v=Fzqcqfm ... 6TTI9dHwhW