Mirek pisze: Jest taka historia w ŚB (9.3.29-32) opisująca jak król Kakudmi udał się ze swą córką Revati na Brahmalokę. Z Ziemi do Satyaloki jest "tylko" 3,2 mld kilometrów, jednak ich podróż trwała krótko. Kiedy wrócili na Ziemię, to niestety okazało się, że w tym samym czasie minęły na niej miliony lat. Satyaloka z naszej perspektywy jest odległa o wiele milionów i bilionów lat (ŚB 5.1.21 zn).
Tak, z Ziemi, czyli z poziomu Bhu-mandali do Satyaloki - siedziby najstarszej żywej istoty w tym wszechświecie - Pana Brahmy, wg kalkulacji świętych mędrców jest około 3'200'000'000 km. - 233'800'000 yojan'ów. Natomiast ta odległość od Bhu-mandali (Ziemi) do siedziby Brahmy nie jest odległością liczoną w latach świetlnych
gdyż -> 1 rok świetlny ≈ 9,5 biliona km. (9'460'700'000'000 km)
Kakudmi, najstarszy syn Rewaty, potomka obecnie panującego Vaivaswaty Manu udał się do Pana Brahmy na Satyaloke z zamiarem poproszenia Brahmy, aby ten pomógł znaleźć odpowiedniego męża dla córki Revati. Niestety w tym czasie Brahma był zajęty słuchaniem koncertu Gandharwów, zatem Kakudmi z córką "chwilę" czekali. Po tym Brahma, usłyszawszy prośbę Kakudmi, zaśmiał się, że żaden z proponowanych przyszłych zięciów już dawno nie istnieje, gdyż tam na Ziemi minęło wiele lat. Jednocześnie Brahma uspokoił zatroskanego ojca Revati, mówiąc że akurat minęło 3 * 9 divya-yuga, czyli 27 cykli czterech yuga i jest to czas w którym pojawi się sam Balarama, który będzie odpowiednim mężem dla Revati. Jak wiemy Kryszna i Balarama pojawili się ponad 5'000 lat temu, w 27-mym cyklu czterech yuga w obecnej Manvantara - Vaivaswaty Manu.
27 x 4,32 mln lat = 116,64 mln lat już trwa obecna Manvantara.
Teraz co do cytowanego przez ciebie Mirku znaczenia:
"... Satyaloka z naszej perspektywy jest odległa o wiele milionów i bilionów lat (ŚB 5.1.21 zn) ..."
Zauważ, że Śrila Prabhupada mówi o latach nie o milach. Czyli mówi o czasie jaki tu upływa z naszej perspektywy nie zaś o odległości w jakiej znajduje się Satyaloka.
SB 5.1.21 zn: Literatura wedyjska opisuje siedzibę Pana Brahmy jak następuje: yad vai parardhyam tad uparamesthyam na yatra śoko na jara na mrtyur nartir na codvegah. "Na Satyaloce, która jest odległa o wiele milionów i bilionów lat, nie ma rozpaczy, starości, śmierci, niepokoju czy wpływu nieprzyjaciół."
Słowo
parardhyam odnosi się do czasu życia Pana Brahmy i stanowi jego 50 lat - czyli połowę jego życia, która to z naszej perspektywy wynosi miliony lat:
SB 02.02.26 W chwili ostatecznej zagłady całego wszechświata (w końcu życia Brahmy), z ust Ananty (z dolnej części wszechświata) wyłania się płomień. Yogin, widząc jak wszystko planety spalają się w nim, o puszcza Maharlokę – na statku powietrznym, jakiego używają wielkie, oczyszczone dusze – i udaje się na Satyalokę. Długość życia na Satyaloce określana jest na 15 480 000 000 000 lat słonecznych.
dvai-parardhyam – 15 480 000 000 000 lat słonecznych;
Również w wersecie który zacytował Waldemar jest podana długość życia Brahmy jako dwie części
parardha:
SB 3.11.38 Dla Najwyższej Osoby Boga, który jest niezmienny i nieograniczony i jest przyczyną wszystkich przyczyn w tym wszechświecie, długość dwóch części życia Brahmy, jak to wspomniano powyżej, równa się jednej nimesa [mniej niż sekunda].
kalo 'yam dvi-parardhakhyo nimesa upacaryate
avyakrtasyanantasya hy anader jagad-atmanah
kalah - wieczny czas
ayam - to (według miary długości życia Brahmy);
dvi-parardha-akhyah - mierzony przez dwie połowy życia Brahmy;
nimesah - mniej niż sekunda;
Zatem widzimy, że długść życia na Satyaloce - siedzibie Brahmy jest bardzo, bardzo długa, mierzona w milionach naszych Słonecznych lat. Jednocześnie jeżeli ktoś się tam uda, jakiś mieszkaniec Bhu-mandali, to dla takiej osoby chwila spędzona na Satyaloce, będzie tysiącami lat, które miną na Bhu-mandali.
Jednak odległość do Satyaloki jest to ponad 3 miliony kilometrów nie zaś wile tysięcy "lat świetlnych" jak można by sobie to wyobrażać. Śrila Prabhupada podaje w znaczeniu wyliczenia, na podstawie komentarza Viśvanatha Cakravarti Thakura, z których jasno wynika, że Satyaloka jest 3,2 miliona km ponad Ziemią, a cały nasz Wszechświat zwany Bhu-gola i zamknięty okrywami, zawiera się w 500'000'000 yojana ( 7 milionów km)
SB 05.23.09 Znaczenie: Podsumowując cały opis systemów planetarnych wszechświata, Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura mówi, że jeśli ktoś jest w stanie medytować o tym układzie jako o virata-rupie, czyli viśva-rupie, zewnętrznym ciele Najwyższej Osoby Boga i wielbić Go trzy razy dziennie poprzez medytację, zawsze będzie wolny od wszystkich grzesznych reakcji. Viśvanatha Cakravarti Thakura szacuje, że Dhruvaloka, gwiazda Polarna, znajduje się 3 800 000 yojanów powyżej Słońca. 10 000 000 yojanów powyżej Dhruvaloki jest Maharloka, 20 000 000 yojanów powyżej Maharloki jest Janaloka, 80 000 000 yojanów powyżej Janaloki jest Tapaloka, a powyżej Tapaloki – 120 000 000 yojanów – znajduje się Satyaloka. Tak więc odległość od Słońca do Satyaloki wynosi 233 800 000 yojanów, czyli 1 870 400 000 mil. Planety Vaikuntha rozpoczynają się 26 200 000 yojanów (209 600 000 mil) powyżej Satyaloki. Tak więc Visnu Purana opisuje, że okrywa tego wszechświata znajduje się 260 000 000 yojanów (2 080 000 000 mil) powyżej Słońca. Odległość od Słońca do Ziemi wynosi 100 000 yojanów, a 70 000 yojanów poniżej Ziemi znajduje się 7 niższych systemów planetarnych zwanych Atala, Vitala, Sutala, Talatala, Mahatala, Rasatala i Patala. 30 0000 yojanów poniżej tych systemów leży Śesa Naga na Oceanie Garbhodaka. Ocean ten jest głęboki na 249 800 000 yojanów. Zatem całkowita średnica wszechświata w przybliżeniu wynosi 500 000 000 yojanów, czyli 4 000 000 000 mil.