Film "Kosmos Wedyjski"

Kryszna: Ja jestem źródłem wszystkich światów duchowych i materialnych. Wszystko ze Mnie emanuje. Mędrcy – wiedząc o tym doskonale – angażują się w służbę oddania dla Mnie i czczą Mnie z całych serc swoich. - Bg. 10.8
Mirek
Posty: 48
Rejestracja: 03 paź 2015, 11:42

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: Mirek » 22 lis 2015, 21:31

padmak pisze:
Mirek pisze: Mahabharata należy do Itihasów – opowieści historycznych (piąta Weda). Ciekawi mnie też, czy i ona opisuje również te słonie na Bhu-mandali tak jak ŚB.
He, he sławne cztery słonie opisane w Śrimad Bhagavatam. Czy są również pisane w Mahabharacie?
Oczywiście są opisane pod koniec Bhumi Parva - Section XII - czyli w drugim rozdziale Bishma Parva. I mają to samo zadanie co w Śrimad Bhagavatam - utrzymanie w równowadze całej Bhu-mandali.

Obrazek

Projekt części "żyrandola" w Wedyjskim Planetarium w Mayapur - Indie. Widoczna Bhu-mandala, gra Lokaloka, a w centrum zielona Dzambhu-dwipa (Siudarszana-dwipa z Mahabharaty) z górą Meru po środku.
Ekstra to wygląda według mnie. Ciekawi mnie jednak, jak to będzie przedstawione, czy jako opis rzeczywistości, której doświadczyły dane Osobistości, czy w jakiś jeszcze inny sposób.

Daga
Posty: 31
Rejestracja: 17 lis 2007, 16:41

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: Daga » 29 lis 2015, 22:35

Zabawna historia. Zajmuję się ostatnio trochę paradoksem i wyszukałam sobie taki fajny werset z Mahabharaty na motto. Czytam trochę do tyłu, trochę do przodu, żeby zorientować się w kontekście, a tu okazuje się, że to jest dokładnie jeden werset przed wersetem z "parimandala", o którym była tu mowa. A brzmi on z grubsza tak:

Mahabharata 6.6.11-12
teṣāṃ manuṣyās tarkeṇa pramāṇāni pracakṣate/ acintyāḥ khalu ye bhāvā na tāṃs tarkeṇa sādhayet /prakṛtibhyaḥ paraṃ yat tu tad acintyasya lakṣaṇam

„(...) Ludzie próbują rozpatrywać ich miarę logiką, tymczasem sprawy te są niepojęte i nie powinno się ich rozstrzygać rozumowaniem. Cechy tego, co jest ponad materialną naturą są bowiem niemożliwe do wyobrażenia (acintya).”

a potem następuje: Niemniej opowiem ci o Sudarśana-dwipie...

Awatar użytkownika
padmak
Posty: 730
Rejestracja: 24 lut 2009, 01:01
Lokalizacja: Birmingham/Milanówek
Kontakt:

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: padmak » 01 gru 2015, 13:07

Daga pisze:(...) Czytam trochę do tyłu, trochę do przodu, żeby zorientować się w kontekście, a tu okazuje się, że to jest dokładnie jeden werset przed wersetem z "parimandala", o którym była tu mowa.

Mahabharata 6.6.11-12
„(...) Ludzie próbują rozpatrywać ich miarę logiką, tymczasem sprawy te są niepojęte i nie powinno się ich rozstrzygać rozumowaniem. Cechy tego, co jest ponad materialną naturą są bowiem niemożliwe do wyobrażenia (acintya).”

a potem następuje: Niemniej opowiem ci o Sudarśana-dwipie...
Jeżeli przeczytasz "trochę" nieco bardziej do tyłu zorientujesz się, że "...Ludzie próbują rozpatrywać ich miarę logiką..." dotyczy pięciu głównych elementów natury materialnej - ziemia, woda, ogień, powietrze i przestwór, oraz ich kolejne przekształcenia z odpowiednimi cechami tych elementów.

Dritarasztra zapytał Sanjayi co takiego jest ważnego, że Ci wszyscy królowie w liczbie wielu milinów będą teraz walczyli przeciwko sobie. Sanjaya opisał podział na gatunki ruchome i nie ruchome. Z pośród dziko żyjących - lew jest królem a z pośród "udomowionych" - człowiek jest królem. Na koniec mówi, że ten kto posiadł Ziemię, posiadł również wszystkie te stworzenia.

"... He that hath the Earth, hath the entire universe with its mobile and immobile population. It is for this that longing for (the possession of the) Earth, kings slay one another...."

Dritarasztra następnie jako że zapoznał się z rodzajami stworzeń, chciał teraz poznać opis całej Ziemi z jej górami i rzekami.

Sanjaya zaczął od opisu 5 elementów, z których to wszystko jest zbudowane. Na koniec powiedział,
"...„(...) Ludzie próbują rozpatrywać ich miarę logiką, tymczasem sprawy te są niepojęte i nie powinno się ich rozstrzygać rozumowaniem. Cechy tego, co jest ponad materialną naturą są bowiem niemożliwe do wyobrażenia (acintya).”

A potem przystąpił do opisu Siudarszana -dwipy...

Fajnie, że "parimandalo" stało się źródłem "zabawnej historii" :)

Awatar użytkownika
padmak
Posty: 730
Rejestracja: 24 lut 2009, 01:01
Lokalizacja: Birmingham/Milanówek
Kontakt:

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: padmak » 05 gru 2015, 14:53

Po przerwie w pisaniu we wątku: film "Kosmos Wedyjski" postanowiłem wrócić do tematu. Przeczytałem raz jeszcze naszą rozmowę i znalazłem kilka inspirujących wpisów. By dyskusja coś wniosła, przydatne są różne wizje świata, czy odmienne zdania na różne tematy. Szczególnie dziękuję za udział w dyskusji Mirkowi i Dadze.

Ciekawą kwestą była próba zrozumienia czym jest BhUgola. Przedstawiłem książkę "Bhu-Gola-Tattva" Danavir Goswami (2008) która jest niejako kontynuacją filmu "Kosmos Wedyjski" (2007). Książka podobnie, jak film, słowo Bhu-gola przypisuje do Globu Ziemskiego. Natomiast wskazałem na możliwość, że Bhu-gola określa cały świat określany przez Bhagavatam jako zamknięty sferą okryw materialnych o średnicy pancasat koti yojana czyli 500'000'000 jodzanów.

Na moje pytanie do Dagi: "...Proszę, podaj wyjaśnienie we współczesnej astronomii pojęcia bhugola, o którym w 5-ciu miejscach wspomina Bhagavatam? ..." Daga napisała:
Daga pisze: Pisałam już, że bhUgola znaczy "glob ziemski". Dosł. "kula ziemska". Współczesna astronomia posługuje się pojęciem "kuli ziemskiej". :roll:
A to znaczenie, o którym Ty mówisz, to jest dopiero metaforyczna tego terminu interpretacja, i nie jestem przekonana, że słuszna. A jednak próbujesz ją forsować, jako jedyną słuszną i potem wymagasz, żeby nauka to słowo rozumiała tak samo. Może obiekt, który masz na myśli mówiąc bhUgola, w ogóle nie istnieje w realu, dlatego astronomia się nim nie zajmuje. (?) :idea:
Postanowiłem zatem sprawdzić czy rzeczywiście astronomia nie zajmuje się czymś co określa się "granicą wszechświata". Podałem jak widzi tą granicę Bhagavatam. A jak widzi tą granicę współczesna astronomia? Posłużę się ogólnie dostępnymi informacjami z Wikipedii:

1. Kształt Wszechświata:

"... Współczesna wiedza kosmologiczna nie pozwala jednoznacznie określić wielkości całego Wszechświata, nie jest także znany kształt Wszechświata.

Według współczesnych teorii Wszechświat może być płaski lub zakrzywiony. Większość naukowców przyjmuje, że Wszechświat jest płaski, ale na ten temat istnieje wiele różnorakich teorii.

Kształt Wszechświata jest związany z ogólną teorią względności, która opisuje, jak bardzo czasoprzestrzeń (czyli to, z czego składa się Wszechświat) jest zakrzywiona pod wpływem energii i masy...."

I tu mamy trzy możliwe opcje kształtu wszechświata:

Obrazek

2. Wielkość Wszechświata:

"... Właściwa odległość - czyli taka odległość, jaką można pomierzyć w określonym czasie - między Ziemią a krawędzią widzialnego Wszechświata wynosi 46 miliardów lat świetlnych (14×109 pc), w związku z czym średnica widzialnego Wszechświata wynosi ok. 91-93 miliardów lat świetlnych (28×109 pc). Czas, w jakim światło pokonało drogę do krawędzi widzialnego Wszechświata od Wielkiego Wybuchu jest bardzo przybliżony do wieku Wszechświata i wynosi 13.8 miliarda lat (4.2×109 pc). ..."

I tu mamy ilustrację ukazującą tą wielkość 13.8 miliarda lat świetlnych:

Obrazek


Zatem widzimy że jednak astronomia zajmuje się próbą opisania tego jak świat wygląda i jak jest duży. Dlatego w Bhagavatam jest też opis tego jak świat wygląda, czyli że jest przestrzenią kosmiczną zamkniętą wewnątrz okryw materialnych a jego wielkość to pancasat koti yojana.

Oczywiście jest to nie wiele w porównaniu do tego jak opisują to współcześni astronomowie, ale jak sam Kryszna stwierdził, że ten akurat wszechświat jest jednym z najmniejszych i dlatego też nasz Brahma ma tylko 4 głowy.

Słowo Bhugola w Bhagavatam określa cały wszechświat i ma to samo znaczenie co słowo Brahmanda stosowane w Caytania Caritamrita.
etaval loka-vinyaso mana-laksana-samsthabhir vicintitah
kavibhih sa tu pancaśat-koti-ganitasya bhu-golasya turiya-bhago
'yam lokalokacalah.


ŚB.05.20.38 Systemy planetarne i ich określone symptomy, wymiary i położenie w ten sposób opisali uczeni mędrcy, którzy są wolni od błędów, złudzenia i skłonności do oszukiwania innych. Z wielką rozwagą ustanowili prawdę, że odległość pomiędzy Sumeru i górą Lokaloka wynosi ¼ średnicy wszechświata – czyli innymi słowy, wynosi ona 125 000 000 yojanów [1 miliard mil].
***
*Madhya 21.84
krsna kahe, "ei brahmanda pancaśat koti yojana
ati ksudra, tate tomara cari vadana


Madhya 21.84 "Krsna rzekł: 'Twój określony wszechświat rozciąga się na obszarze czterech bilionów mil; jest on zatem najmniejszy ze wszystkich wszechświatów. To dlatego masz tylko cztery głowy.

Mirek
Posty: 48
Rejestracja: 03 paź 2015, 11:42

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: Mirek » 19 gru 2015, 19:07

padmak pisze:Szczególnie dziękuję za udział w dyskusji Mirkowi i Dadze.
Dziękuję i Tobie.
padmak pisze:Ciekawą kwestą była próba zrozumienia czym jest BhUgola. Przedstawiłem książkę "Bhu-Gola-Tattva" Danavir Goswami (2008) która jest niejako kontynuacją filmu "Kosmos Wedyjski" (2007). Książka podobnie, jak film, słowo Bhu-gola przypisuje do Globu Ziemskiego.
Śrimad Bhagavatam, na przykład (10.08.37) też potrafi przypisać (bhu-golam – powierzchnia Ziemi).
Ważne, że nawet mówiąc o kulistej Ziemi nie popada się w konflikt ze ŚB. Sadaputa Prabhu podaje dwa fragmenty piątej księgi ŚB, które uznaje za pośredni opis naszej planety w formie kuli (ŚB 5.21.8-9 i 5.21.11).
padmak pisze:Natomiast wskazałem na możliwość, że Bhu-gola określa cały świat określany przez Bhagavatam jako zamknięty sferą okryw materialnych o średnicy pancasat koti yojana czyli 500'000'000 jodzanów.
To nie tylko możliwość Prabhu, w piątej księdze Bhagawata Purany "Bhu-gola" dotyczy zazwyczaj kuli Wszechświata, ale ŚB to nie tylko piąta księga.
padmak pisze:Zatem widzimy że jednak astronomia zajmuje się próbą opisania tego jak świat wygląda i jak jest duży. Dlatego w Bhagavatam jest też opis tego jak świat wygląda, czyli że jest przestrzenią kosmiczną zamkniętą wewnątrz okryw materialnych a jego wielkość to pancasat koti yojana.
Naukowcy opisują coś z dostępnego im punktu widzenia. Natomiast opis "globu Wszechświata" wynika z percepcji do której zwykła osoba nie ma dostępu i dlatego nie może jej naukowo badać i opisywać. Astronom ma jednak do czegoś dostęp, więc to opisuje.
padmak pisze:Oczywiście jest to nie wiele w porównaniu do tego jak opisują to współcześni astronomowie, ale jak sam Kryszna stwierdził, że ten akurat wszechświat jest jednym z najmniejszych i dlatego też nasz Brahma ma tylko 4 głowy.
Jest to "niewiele" z punktu widzenia możliwości czy dostępności, którymi dana osoba dysponuje, przykładowo:

ŚB 1.9.29 ZNACZENIE: [...] Yogini mogą również osiągnąć w każdej chwili dowolną planetę, bez pomocy materialnego pojazdu. Yogini mogą osiągnąć najwyższe systemy planetarne w bardzo krótkim czasie, a to jest niemożliwe dla materialistów. Próby osiągnięcia najwyższych planet zabiorą miliony lat, nawet gdy pojazdy kosmiczne będą przemierzały przestrzeń z szybkością milionów mil na godzinę.
Jak widać "niewiele" może być jednak wiele :wink:.

Jest taka historia w ŚB (9.3.29-32) opisująca jak król Kakudmi udał się ze swą córką Revati na Brahmalokę. Z Ziemi do Satyaloki jest "tylko" 3,2 mld kilometrów, jednak ich podróż trwała krótko. Kiedy wrócili na Ziemię, to niestety okazało się, że w tym samym czasie minęły na niej miliony lat. Satyaloka z naszej perspektywy jest odległa o wiele milionów i bilionów lat (ŚB 5.1.21 zn).

A dla np. Pana Ananty ten ogromny wszechświat ma rozmiar białego ziarnka gorczycy:

"Śukadeva Goswami kontynuował: Ten ogromny wszechświat, usytuowany na jednym z tysięcy kapturów Pana Anantadevy, wygląda tak jak białe ziarnko gorczycy. Jest on bardzo mały w porównaniu z kapturem Pana Ananty.".(ŚB 5.25.2)

Waldemar
Posty: 743
Rejestracja: 31 paź 2008, 19:03

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: Waldemar » 20 gru 2015, 09:00

Śrimad-Bhagavatam 3.11.38

Dla Najwyższej Osoby Boga, który jest niezmienny i nieograniczony i jest przyczyną wszystkich przyczyn w tym wszechświecie, długość dwóch części życia Brahmy, jak to wspomniano powyżej, równa się jednej nimesa [mniej niż sekunda].

Znaczenie: Wielki mędrzec Maitreya dał tutaj szeroki opis czasu w różnych wymiarach, począwszy od atomu aż do długości życia Brahmy. Teraz usiłuje dać nam pewne pojęcie o czasie nieograniczonego Osoby Boga. Przyjmując za miernik życie Brahmy, daje nam pewne zrozumienie nieograniczonego czasu Pana. Okres pełnego życia Brahmy stanowi mniej niż sekundę czasu Pana, jak to zostało w następujący sposób wyjaśnione w Brahma-samhicie (5.48):

yasyaika-niśvasita-kalam athavalambya
jivanti loma-vilaja jagad-anda-nathah
visnur mahan sa iha yasya kala-viśeso
govindam adi-purusam tam aham bhajami

"Wielbię Govindę, Najwyższą Osobę Boga, przyczynę wszystkich przyczyn, którego pełną częścią jest Maha-Visnu. Wszyscy kontrolerzy niezliczonych wszechświatów (Brahmowie) żyli jedynie przyjmując schronienie czasu Jego oddechu." ...

Awatar użytkownika
padmak
Posty: 730
Rejestracja: 24 lut 2009, 01:01
Lokalizacja: Birmingham/Milanówek
Kontakt:

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: padmak » 20 gru 2015, 12:47

Mirek pisze: Jest taka historia w ŚB (9.3.29-32) opisująca jak król Kakudmi udał się ze swą córką Revati na Brahmalokę. Z Ziemi do Satyaloki jest "tylko" 3,2 mld kilometrów, jednak ich podróż trwała krótko. Kiedy wrócili na Ziemię, to niestety okazało się, że w tym samym czasie minęły na niej miliony lat. Satyaloka z naszej perspektywy jest odległa o wiele milionów i bilionów lat (ŚB 5.1.21 zn).
Tak, z Ziemi, czyli z poziomu Bhu-mandali do Satyaloki - siedziby najstarszej żywej istoty w tym wszechświecie - Pana Brahmy, wg kalkulacji świętych mędrców jest około 3'200'000'000 km. - 233'800'000 yojan'ów. Natomiast ta odległość od Bhu-mandali (Ziemi) do siedziby Brahmy nie jest odległością liczoną w latach świetlnych :) gdyż -> 1 rok świetlny ≈ 9,5 biliona km. (9'460'700'000'000 km)

Kakudmi, najstarszy syn Rewaty, potomka obecnie panującego Vaivaswaty Manu udał się do Pana Brahmy na Satyaloke z zamiarem poproszenia Brahmy, aby ten pomógł znaleźć odpowiedniego męża dla córki Revati. Niestety w tym czasie Brahma był zajęty słuchaniem koncertu Gandharwów, zatem Kakudmi z córką "chwilę" czekali. Po tym Brahma, usłyszawszy prośbę Kakudmi, zaśmiał się, że żaden z proponowanych przyszłych zięciów już dawno nie istnieje, gdyż tam na Ziemi minęło wiele lat. Jednocześnie Brahma uspokoił zatroskanego ojca Revati, mówiąc że akurat minęło 3 * 9 divya-yuga, czyli 27 cykli czterech yuga i jest to czas w którym pojawi się sam Balarama, który będzie odpowiednim mężem dla Revati. Jak wiemy Kryszna i Balarama pojawili się ponad 5'000 lat temu, w 27-mym cyklu czterech yuga w obecnej Manvantara - Vaivaswaty Manu.

27 x 4,32 mln lat = 116,64 mln lat już trwa obecna Manvantara.

Teraz co do cytowanego przez ciebie Mirku znaczenia:
"... Satyaloka z naszej perspektywy jest odległa o wiele milionów i bilionów lat (ŚB 5.1.21 zn) ..."
Zauważ, że Śrila Prabhupada mówi o latach nie o milach. Czyli mówi o czasie jaki tu upływa z naszej perspektywy nie zaś o odległości w jakiej znajduje się Satyaloka.
SB 5.1.21 zn: Literatura wedyjska opisuje siedzibę Pana Brahmy jak następuje: yad vai parardhyam tad uparamesthyam na yatra śoko na jara na mrtyur nartir na codvegah. "Na Satyaloce, która jest odległa o wiele milionów i bilionów lat, nie ma rozpaczy, starości, śmierci, niepokoju czy wpływu nieprzyjaciół."
Słowo parardhyam odnosi się do czasu życia Pana Brahmy i stanowi jego 50 lat - czyli połowę jego życia, która to z naszej perspektywy wynosi miliony lat:
SB 02.02.26 W chwili ostatecznej zagłady całego wszechświata (w końcu życia Brahmy), z ust Ananty (z dolnej części wszechświata) wyłania się płomień. Yogin, widząc jak wszystko planety spalają się w nim, o puszcza Maharlokę – na statku powietrznym, jakiego używają wielkie, oczyszczone dusze – i udaje się na Satyalokę. Długość życia na Satyaloce określana jest na 15 480 000 000 000 lat słonecznych.

dvai-parardhyam – 15 480 000 000 000 lat słonecznych;

Również w wersecie który zacytował Waldemar jest podana długość życia Brahmy jako dwie części parardha:

SB 3.11.38 Dla Najwyższej Osoby Boga, który jest niezmienny i nieograniczony i jest przyczyną wszystkich przyczyn w tym wszechświecie, długość dwóch części życia Brahmy, jak to wspomniano powyżej, równa się jednej nimesa [mniej niż sekunda].

kalo 'yam dvi-parardhakhyo nimesa upacaryate
avyakrtasyanantasya hy anader jagad-atmanah


kalah - wieczny czas
ayam - to (według miary długości życia Brahmy);
dvi-parardha-akhyah - mierzony przez dwie połowy życia Brahmy;
nimesah - mniej niż sekunda;


Zatem widzimy, że długść życia na Satyaloce - siedzibie Brahmy jest bardzo, bardzo długa, mierzona w milionach naszych Słonecznych lat. Jednocześnie jeżeli ktoś się tam uda, jakiś mieszkaniec Bhu-mandali, to dla takiej osoby chwila spędzona na Satyaloce, będzie tysiącami lat, które miną na Bhu-mandali.

Jednak odległość do Satyaloki jest to ponad 3 miliony kilometrów nie zaś wile tysięcy "lat świetlnych" jak można by sobie to wyobrażać. Śrila Prabhupada podaje w znaczeniu wyliczenia, na podstawie komentarza Viśvanatha Cakravarti Thakura, z których jasno wynika, że Satyaloka jest 3,2 miliona km ponad Ziemią, a cały nasz Wszechświat zwany Bhu-gola i zamknięty okrywami, zawiera się w 500'000'000 yojana ( 7 milionów km)
SB 05.23.09 Znaczenie: Podsumowując cały opis systemów planetarnych wszechświata, Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura mówi, że jeśli ktoś jest w stanie medytować o tym układzie jako o virata-rupie, czyli viśva-rupie, zewnętrznym ciele Najwyższej Osoby Boga i wielbić Go trzy razy dziennie poprzez medytację, zawsze będzie wolny od wszystkich grzesznych reakcji. Viśvanatha Cakravarti Thakura szacuje, że Dhruvaloka, gwiazda Polarna, znajduje się 3 800 000 yojanów powyżej Słońca. 10 000 000 yojanów powyżej Dhruvaloki jest Maharloka, 20 000 000 yojanów powyżej Maharloki jest Janaloka, 80 000 000 yojanów powyżej Janaloki jest Tapaloka, a powyżej Tapaloki – 120 000 000 yojanów – znajduje się Satyaloka. Tak więc odległość od Słońca do Satyaloki wynosi 233 800 000 yojanów, czyli 1 870 400 000 mil. Planety Vaikuntha rozpoczynają się 26 200 000 yojanów (209 600 000 mil) powyżej Satyaloki. Tak więc Visnu Purana opisuje, że okrywa tego wszechświata znajduje się 260 000 000 yojanów (2 080 000 000 mil) powyżej Słońca. Odległość od Słońca do Ziemi wynosi 100 000 yojanów, a 70 000 yojanów poniżej Ziemi znajduje się 7 niższych systemów planetarnych zwanych Atala, Vitala, Sutala, Talatala, Mahatala, Rasatala i Patala. 30 0000 yojanów poniżej tych systemów leży Śesa Naga na Oceanie Garbhodaka. Ocean ten jest głęboki na 249 800 000 yojanów. Zatem całkowita średnica wszechświata w przybliżeniu wynosi 500 000 000 yojanów, czyli 4 000 000 000 mil.

Awatar użytkownika
padmak
Posty: 730
Rejestracja: 24 lut 2009, 01:01
Lokalizacja: Birmingham/Milanówek
Kontakt:

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: padmak » 20 gru 2015, 14:44

padmak pisze:Kosmos Wedyjski 3:
JAMBHU-DVIPA to centralna wyspa (dvipa) całej BHU-MANDALA. W centrum Jambhu-Dvipy jest góra MERU. Jambhu-dvipa jest podzielona na 9 obszarów (varsza). Najbardziej na południe jest wysunięta Bharata-varsza.

BHARATA-VARSZA została podzielona przez synów Sagary na 9 wysp (dvipa) będących kolejnymi skrzydłami lub częściami (khanda) całej BHARATA-VARSZY.
Bharata-Varsza jest oddzielona od pozostałych obszarów (varsza) poprzez BIG HIMALAYA (wysokie góry Himalaya)

BHU-KHANDA lub BHARAT-KHANDA to nasza Ziemia. Jest jedną z dziewięciu wysp (dvipa) Bharata-Varszy.

Obrazek

Zastanawiałem się, skąd wziął się podział Bharata-Varszy na 9 odzielnych wysp dvipa? W filmie zostało to przedstawione jak na powyższej "stop-klatce" i z komentarzem, że tego podziału dokonali synowie Sagary. O królu Sagarze dowiadujemy się z 9 canto Śrimad Bhagavatam. Natomiast o dynastii do której należał Sagara czyli dynastii Iksvaku - syna Vaivaswaty Manu, dowiadujemy się z Bhagavat Gity:
BG 04.01 Osoba Boga, Pan Śri Krsna, rzekł: Ja przekazałem tę niezniszczalną naukę yogi bogu słońca Vivasvanowi, a Vivasvan przekazał ją Manu, ojcu ludzkości. Manu z kolei pouczył o niej Iksvaku.
Znaczenie: BG 04.01 (...) Historię Gity możemy prześledzić w Mahabharacie (Śanti-parva 348.51-52):
treta-yugadau ca tato vivasvan manave dadau
manuś ca loka-bhrty-artham sutayeksvakave dadau
iksvakuna ca kathito vyapya lokan avasthitah

"Na początku milenium zwanego Treta-yugą ta nauka o związku z Najwyższym została wyjawiona Manu przez Vivasvana. Manu, ojciec ludzkości, udzielił jej swemu synowi Maharajowi Iksvaku, królowi tej planety Ziemi i przodkowi dynastii Raghu, w której pojawił się Pan Ramacandra." Zatem Bhagavad-gita istniała w ludzkim społeczeństwie od czasów Maharaja Iksvaku.
Obecnie mamy za sobą już pięć tysięcy lat Kali-yugi, która trwa 432 000 lat. Przed tym okresem była Dvapara-yuga (800 000 lat), a wcześniej Treta-yuga (1 200 000 lat). Zatem Manu przekazał naukę Bhagavad-gity swemu synowi i uczniowi Maharajowi Iksvaku, będącemu królem tej ziemskiej planety, jakieś 2 005 000 lat temu. Wiek obecnego Manu oblicza się na około 305 300 000 lat, z których minęło już 120 400 000 lat. Przyjmując, że przed narodzinami Manu, Pan przekazał Gitę Swemu uczniowi Vivasvanowi, bogu słońca, to z przybliżonych obliczeń wynika, że Gita została wygłoszona przynajmniej 120 400 000 lat temu. A w społeczeństwie ludzkim przekazywana jest już od około dwóch milionów lat
Zatem te wydarzenia z podziałem na wyspy przez synów Sagary wydają się być bardzo NIEODLEGŁYMI w dość rozległej historii puran, sięgającej wielu milionów lat. W 9 canto SB jest taka wzmianka o tym jak 60'000 synów Sagary w poszukiwaniu skradzionego przez zazdrosnego Indrę, konia, przekopało Ziemię:
SB 09.08.08 [Król Sagara miał dwie żony: Sumati i Keśini.] Synowie Sumati, bardzo dumni ze swej mocy i wpływu, na polecenie swojego ojca wybrali się na poszukiwanie straconego konia. W trakcie tych poszukiwań przekopali duży obszar ziemi.
W Wikipedii znalazłem też dokładniejszą wzmiankę o synach Sagary:

"... Gdy koń na ofiarnę Sagary zaginął, każdy z jego 60.000 synów wykopał ogromny dół o wielkości 1 yojana zarówno w długości i szerokości (około 81 mil kw.). Podczas tego procesu kopania zostało zabitych w okrutny sposób wiele żywych stworzeń. Te doły będą wypełnione wodami od deszczu, a po wielu wiekach, stały się pierwszymi oceanami. Stąd oceany są nazywane Sagara. ..."

Zatem, czy ta historia z kopaniem dołów przez synów Sagary, może mieć związek z podziałem Bharata-Varszy na 9 osobnych wysp, z których jedna stała się naszą Ziemią? Czy jest też możliwe, aby jedna z tych wysp stała się nieruchomą kulą usytuowaną nieruchomo na powierzchni słonego oceanu, okalającego całą Jambhu-dvipę? Nie sądzę.

Jambhu-dwipa jest podzielona na 9 Varsza - obszarów oddzielonych od siebie pasmami górskimi:

Obrazek

Na południu (na dole "mapki") znajduje się Bharata-Varsza. Tu nie jest ukazana, jako podzielona na 9 oddzielnych wysp dvipa. Jednak w opisie Jambh-dvipy z 5 canto SB dowiadujemy się, że sama Jabhu-dvipa jest otoczona przez dodatkowe wyspy. I właśnie te dodatkowe, podległe wyspy zostały zapoczątkowane przez przekopywanie ziemi, którego dokonali synowie Sagary. Oni nie podzielili Bharata-varszy na 9 wysp, ale utworzyli dodatkowe 8 wysp okalających Jambhu-dvipę i tym samym okalające też Bharata-varsze:
SB 05.19.29-30
śri-śuka uvaca
jambudvipasya ca rajann upadvipan astau haika upadiśanti
sagaratmajair aśvanvesana imam mahim parito nikhanadbhir
upakalpitan. tad yatha svarnaprasthaś candraśukla avartano
ramanako mandaraharinah pancajanyah simhalo lanketi.
śri-śukah uvaca - Śri Śukadeva Gosvami mówił dalej;
jambudvipasya - wyspy zwanej Jambudvipą;

ca - również;
rajan - O królu;
upadvipan astau - osiem podległych wysp;
ha - z pewnością;
eke - jakieś;
upadiśanti - uczeni mędrcy opisują;
sagara-atma-jaih - przez synów Maharajy Sagary;
aśva-anvesane - podczas prób odnalezienia swego zagubionego konia;
imam - to;
mahim - obszar ziemi;
paritah - wszędzie wkoło;
nikhanadbhih - kopiąc;
upakalpitan - stworzył;
tat - to;
yatha - jak następuje;
svarna-prasthah - Svarnaprastha;
candra-śuklah - Candraśukla;
avartanah - Avartana;
ramanakah - Ramanaka;
mandara-harinah - Mandaraharina;
pancajanyah - Pancajanya;
simhalah - Simhala;
lanka - Lanka;
iti - w ten sposób.

Śri Śukadeva Gosvami powiedział: Mój drogi królu, według opinii niektórych uczonych, Jambudvipę otacza osiem mniejszych wysp. Gdy synowie Maharajy Sagary szukali po całym świecie swego zagubionego konia, skopali oni ziemię i w ten sposób powstało osiem przyległych wysp. A oto nazwy tych wysp :
1. Svarnaprastha
2. Candraśukla,
3. Avartana,
4. Ramanaka,
5. Mandaraharina,
6. Pancajanya,
7. Simhala
8. Lanka

Mirek
Posty: 48
Rejestracja: 03 paź 2015, 11:42

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: Mirek » 20 gru 2015, 17:25

padmak pisze:Zauważ, że Śrila Prabhupada mówi o latach nie o milach. Czyli mówi o czasie jaki tu upływa z naszej perspektywy nie zaś o odległości w jakiej znajduje się Satyaloka.
Zauważam :wink:, dzięki Prabhu, dlatego dla zwykłej osoby są to bariery nie do pokonania zarówno pod względem czasu trwania podróży jak i odległości. Podałem przykład (ŚB 1.9.29 zn) gdzie Śrila Prabhupada jasno mówi, że nawet gdyby pojazdy kosmiczne przemierzały przestrzeń z szybkością milionów mil na godzinę to jakieś ewentualne próby i tak zajęłyby miliony lat (piszę "Próby", bo jest to niemożliwe dla nich w odniesieniu do tych wyższych planet).
I masz rację, gdyby to wszystko brać tak zwyczajnie, to jeśli zwykłej osobie udałoby się kiedyś osiągnąć 1 mln km/h, to dosć szybko znalazłaby się na Satyaloce (w jakieś 133 doby), ale jest to dla kogoś takiego niemożliwe (ŚB 2.2.23 zn).
padmak pisze:Jednak odległość do Satyaloki jest to ponad 3 miliony kilometrów nie zaś wile tysięcy "lat świetlnych" jak można by sobie to wyobrażać. Śrila Prabhupada podaje w znaczeniu wyliczenia, na podstawie komentarza Viśvanatha Cakravarti Thakura, z których jasno wynika, że Satyaloka jest 3,2 miliona km ponad Ziemią, a cały nasz Wszechświat zwany Bhu-gola i zamknięty okrywami, zawiera się w 500'000'000 yojana ( 7 milionów km)
Astronomowie opisują (w sposób naukowy) wycinek otaczającej ich rzeczywistości, jakąś jej część nazywają "Wszechświatem". O opisie "globu Wszechświata" z naukowego punktu widzenia mogą sobie tylko pomarzyć, co innego np. taki wielki yogin jak Kardama Muni, który mógł sobie podróżować po tym wszechświecie (ŚB 3.23.43). Jak sam zauważyłeś, chociaż w opisie są podane mile, to jednak są to odległości podane jednocześnie według możliwości osób, które są w stanie wykraczać poza ten zwykły, dostępny nam wymiar. Po co takie wzniosłe osoby miałby się bawić w jakieś "parseki", czy "jednostki astronomiczne" :wink:

Awatar użytkownika
padmak
Posty: 730
Rejestracja: 24 lut 2009, 01:01
Lokalizacja: Birmingham/Milanówek
Kontakt:

Re: Film "Kosmos Wedyjski"

Post autor: padmak » 20 gru 2015, 18:32

Mirek pisze:
padmak pisze:Jednak odległość do Satyaloki jest to ponad 3 miliony kilometrów nie zaś wile tysięcy "lat świetlnych" jak można by sobie to wyobrażać. Śrila Prabhupada podaje w znaczeniu wyliczenia, na podstawie komentarza Viśvanatha Cakravarti Thakura, z których jasno wynika, że Satyaloka jest 3,2 miliona km ponad Ziemią, a cały nasz Wszechświat zwany Bhu-gola i zamknięty okrywami, zawiera się w 500'000'000 yojana ( 7 milionów km)
Astronomowie opisują (w sposób naukowy) wycinek otaczającej ich rzeczywistości, jakąś jej część nazywają "Wszechświatem". O opisie "globu Wszechświata" z naukowego punktu widzenia mogą sobie tylko pomarzyć, co innego np. taki wielki yogin jak Kardama Muni, który mógł sobie podróżować po tym wszechświecie (ŚB 3.23.43). Jak sam zauważyłeś, chociaż w opisie są podane mile, to jednak są to odległości podane jednocześnie według możliwości osób, które są w stanie wykraczać poza ten zwykły, dostępny nam wymiar. Po co takie wzniosłe osoby miałby się bawić w jakieś "parseki", czy "jednostki astronomiczne" :wink:
Zrobiłem błąd w przedstawieniu odległości o trzy rzędy wielkości:

1. Jednak odległość do Satyaloki jest to ponad 3 miliony kilometrów nie zaś wile tysięcy "lat świetlnych" - powinno być 3 miliardy km
2. Wszechświat zwany Bhu-gola i zamknięty okrywami, zawiera się w 500'000'000 yojana ( 7 milionów km) - powinno być 7 miliardów km

Jednostki takie jak "parsek" czy "jednostka astronomiczna" wynikają jedynie z założenia, że Ziemia obraca się wokół Słońca. Jednostka astronomiczna -j.a. to średnio 150 milionów km, natomiast parsek jest wyznaczany przez półroczny ruch Ziemi wokół słońca i jest to wysokość trójkąta o kącie ostrym 1 sekundy, którego podstawa to j.a..
1 parsek to ponad 3 lata świetlne.

Wg tych założeń, nasza Galaktyka ma średnicę 100'000 lat świetlnych - natomiast wg opisu Bhagavatam wnętrze naszego wszechświata to zaledwie mała część 1 roku świetlnego:

9,5 biliona / 7 miliardów :)

ODPOWIEDZ