Film "Kosmos Wedyjski"

[Mirek]

Zauważyłem, że film (cz.3) od 50 sek. podaje fragmentaryczną mówioną recytację, natomiast ten screen z tekstem pisanym nie jest wiernym odzwierciedleniem sanskryckiego tekstu, którego tylko samą transliterację podałeś. Myślałem, że to coś pomoże, ale niestety nie przybliżyło to nas do rozwiazania tej zagadki w postaci tego polskiego tłumaczenia, które jest w filmie od 1:23 (to z globem i owocem bel).

Nie mam pojęcia skąd się takie tłumaczenie wzięło, w Śri sampradayi mają jakąś inną wersję Mahabharaty czy co?

Znasz angielski? Ja niestety nie, a wygląda na to, że trzeba by dowiadywać się u źródła, albo od kogoś innego, kto wie, o co w tym chodzi.

@ Vaisnava-Krpa

Może chciałoby Ci się nas poratować w tym względzie Prabhu? Ktokolwiek?

ps. Ponieważ nie chcę mieszac w jednym wpisie wielu aspektów naraz to napiszę do Ciebie jeszcze później (jak znajdę trochę czasu) w sprawie innych kwestii, bo chciałbym wiedzieć, czy doszliśmy w nich do porozumienia.

[padmak]

Mirku, tekst z filmu w wersji angielskiej został prawidłowo przetłumaczony na język polski. Czyli, że w wersji angielskiej i w wersji polskiej jest mowa o Siudarszana- dwipa która jest globem i przypomina owoc bel. Owoc bel można zewnętrznie porównać do zielonego jabłka - czyli jest kulką.

Od 0.50 min - trzeciej części filmu są prawidłowo recytowane teksty 12, 15 i 16. Może autorzy filmu uznali, że aby nie zanudzić widza zacytowali tylko te trzy teksty zamiast pięciu tekstów....

Trzy posty wyżej podałem też wszystkich 5 tekstów zarówno w Devanagari (Sanskryt) jak też w transliteracji łacińskiej. Wkleiłem obrazek z filmu przedstawiający 3 teksty - również w Devanagari. Widać że to te same teksty (oczywiście w tekstach 12,15 i 16).

Mirku podałem ci również tłumaczenie polskie z filmu, opinię o niedokładności tego tłumaczenia, oraz tłumaczenie Pani Mikołajewskiej, które zostało raczej pozytywnie zaopiniowane.


Czyli podsumowując:
NIE MA W TYM TEKŚCIE MOWY O GLOBIE I KULISTYM OWOCU BEL !!!

Jeżeli natomiast ktoś będzie się przy takim stanowisku upierał, że Siudarszana- dwipa jest globem i wygląda jak owoc bel, to powinien (mówiąc delikatnie) pokazać czerwony rumieniec wstydu na swoim policzku, gdyż ....

Opis Siudarszana-dwipy z Mahabharaty jest tym samym opisem, co opis Dzambhu-dwipy ze Śrimad Bhagavatam !!!


Kiedy Wjasadewa opuścił pałac króla Dritarasztry, zostawił go ze swoim uczniem Sandzają. Wiemy że Dritarasztara był ślepy od urodzenia. Zatem Sandzaja dostał moc od Wjasadewy widzenia wszystkiego co się wydarzy na Kurukszetra, bitwie przed którą Kryszna wypowiedział BhagawatGite do Ardzuny.
Dritarasztra zadał pierwsze pytanie, by Sandzaja opisał mu Ziemię, o którą tak zaciekle się spierali i będą walczyć jego synowie (100 kaurawów) i synowie brata Dritarasztry - Pandu (5 pandawów)

Sandzaja aż do poranku opowiadał Dritarasztrze o całej Siudarszana-dwipie. O jej wszystkich rejonach, o górze Meru wyrastającej po środku w górę niczym drzewo pipala, o Warszach oddzielonych górami, o jej różnych mieszkańcach i na koniec o samej Bharata-Varszie, o którą odbędzie się wojna a która jest południową częścią Siudarszana-dvipy.

Poniżej dwa obrazki pokazujące Siudarszana-dvipę z Mahabharaty i Dzambhu-dwipę z Bhagavata purany (Śrimad Bhagavatam)

[Mirek]

Mirku, tekst z filmu w wersji angielskiej został prawidłowo przetłumaczony na język polski. Czyli, że w wersji angielskiej i w wersji polskiej jest mowa o Siudarszana- dwipa która jest globem i przypomina owoc bel. Owoc bel można zewnętrznie porównać do zielonego jabłka - czyli jest kulką.

Ok. Dlatego pisałem, że stanowi to zagadkę

Od 0.50 min - trzeciej części filmu są prawidłowo recytowane teksty 12, 15 i 16. Może autorzy filmu uznali, że aby nie zanudzić widza zacytowali tylko te trzy teksty zamiast pięciu tekstów....

Nic nie zarzuciłem samej recytacji w filmie.

Trzy posty wyżej podałem też wszystkich 5 tekstów zarówno w Devanagari (Sanskryt) jak też w transliteracji łacińskiej. Wkleiłem obrazek z filmu przedstawiający 3 teksty - również w Devanagari. Widać że to te same teksty (oczywiście w tekstach 12,15 i 16).

Niestety nie mogę się zgodzić jeśli chodzi np. o pierwszą linijkę 16-go, i m.in. z tej racji napisałem, ze nie jest wiernym odzwierciedleniem tego sanskryckiego tekstu i tylko tyle – to nie miał być argument za czymś. Dlatego zastanawia mnie, co to w ogóle jest...

Mirku podałem ci również tłumaczenie polskie z filmu, opinię o niedokładności tego tłumaczenia, oraz tłumaczenie Pani Mikołajewskiej, które zostało raczej pozytywnie zaopiniowane.

No tak, tylko to nadal nam nie wyjaśnia zagadki tego pol. tłumaczenia w filmie, o co z tym chodzi...

Czyli podsumowując:
NIE MA W TYM TEKŚCIE MOWY O GLOBIE I KULISTYM OWOCU BEL !!!

Jeżeli natomiast ktoś będzie się przy takim stanowisku upierał, że Siudarszana- dwipa jest globem i wygląda jak owoc bel, to powinien (mówiąc delikatnie) pokazać czerwony rumieniec wstydu na swoim policzku, gdyż ....

Ja się nie upieram .

Opis Siudarszana-dwipy z Mahabharaty jest tym samym opisem, co opis Dzambhu-dwipy ze Śrimad Bhagavatam !!!

Jak widać nie dla każdego jest to tak jednoznaczne, Kosmos Wedyjski cz.3:

Dla przykładu: słowo "Ziemia" może zostać użyte do opisania sześciu różnych aspektów kosmologii. Jak wskazuje na to używane w Mahabharcie słowo "Parimandalo", które w sanskrycie oznacza "Kulisty", nasza Ziemia jest w rzeczy samej okragła.

Sadaputa Prabhu stwierdza:

Innymi słowy Śrimad Bhagavatam nie zawiera żadnej bezpośredniej wzmianki na temat kulistości Ziemi. - Wedyjska... s.101

I ja się z tym zgadzam.

Zdaje się, ze już wiem w czym tkwi problem w kwestii naszego dogadania się, Ty Prabhu prawdopodobnie bierzesz opis ŚB, który podany jest przecież z pewnego punktu widzenia, za bezpośrednie stwierdzenie, że Ziemia jest płaska. Jeśli tak, to jest wbrew temu, co stwierdza Sadaputa Prabhu:

Dlatego, Bhagavatam nie prezentuje naiwnego poglądu, że Ziemia jest płaska

[padmak]

Zdaje się, ze już wiem w czym tkwi problem w kwestii naszego dogadania się, Ty Prabhu prawdopodobnie bierzesz opis ŚB, który podany jest przecież z pewnego punktu widzenia, za bezpośrednie stwierdzenie, że Ziemia jest płaska. Jeśli tak, to jest wbrew temu, co stwierdza Sadaputa Prabhu:

Dlatego, Bhagavatam nie prezentuje naiwnego poglądu, że Ziemia jest płaska

Czy zatem Ziemia powinna wyglądać tak jak przedstawił ją niejaki Lalla w IX wieku:



Czy filozofia Lally jest filozofią Bhagavata purany?
Czy może jednak wizja Lally jest próbą opisania rzeczywistości puranicznej w założeniach siddhantycznych?

PS>Mirku - osobiście nic nie mam do Ciebie i dziękuję Ci za wytrwałe stawianie kolejnych pytań.

[Mirek]

Zdaje się, ze już wiem w czym tkwi problem w kwestii naszego dogadania się, Ty Prabhu prawdopodobnie bierzesz opis ŚB, który podany jest przecież z pewnego punktu widzenia, za bezpośrednie stwierdzenie, że Ziemia jest płaska. Jeśli tak, to jest wbrew temu, co stwierdza Sadaputa Prabhu:

Dlatego, Bhagavatam nie prezentuje naiwnego poglądu, że Ziemia jest płaska

Czy zatem Ziemia powinna wyglądać tak jak przedstawił ją niejaki Lalla w IX wieku:
...
Czy filozofia Lally jest filozofią Bhagavata purany?
Czy może jednak wizja Lally jest próbą opisania rzeczywistości puranicznej w założeniach siddhantycznych?

PS>Mirku - osobiście nic nie mam do Ciebie i dziękuję Ci za wytrwałe stawianie kolejnych pytań.

Ja też dziękuję Ci Padmakszo za Twoją dociekliwość i związany z nią wysiłek.

Co do Lally, to najlepiej byłoby, gdybyśmy byli zgodni z filozofią Bhagawata Purany .
Sadaputa Prabhu pisze w Wedyjskiej... s.19:

Tezę niniejszego opracowania stanowi przekonanie, że astronomiczne siddhanty i kosmologię puraniczną należy pojmować jako wzajemnie uzupełniające się wyjaśnienia tej samej wieloaspektowej, materialnej rzeczywistości.

Jeśli ktoś będzie widział Ziemię tylko jako kulę to nie może mówić: jedynie kula. Pamiętasz zapewne, co powiedział Śukadeva Goswami w ŚB 5.16.4.
Gdybym powiedział: "Wg ŚB Ziemia jest płaska, ponieważ nic bezpośrednio nie wspomina o tej kulistej" – to takie podejście określa się błędem logicznym.
Mógłbym powiedzieć też: "Wg ŚB Ziemia jest płaska" (a przecież wiem tylko, co podaje opis a nie to, jak to z tą Ziemią ostatecznie jest). Uwazam, że popadłbym w sprzeczność z tym wybitnym dziełem, gdybym wysuwał jakieś takie wnioski typu absolutystycznego: kula i koniec na tym lub odwrotnie. Można więc powiedzieć, że my jivy jesteśmy zanurzeni w pewnej strukturze, której nie jesteśmy w stanie ogarnąć w pełni, zawiera ona w sobie i kule i płaszczyzny.
Nie wiem, co ma pierwszenstwo w opisie, co miałoby być bardziej prawdziwe, płaszczyzna czy kula, jeśli to wszystko razem się w tej strukturze zawiera. Próbuję to wszystko pojąć, ale nie daję rady, więc chyba jestem zgodny z filozofią ŚB .

Jako ciekawostkę podam jeszcze, że Sadaputa Prabhu wspomniał też, co mówił o Ziemi Wamsidhara, XVII-wieczny uczony i zarazem wajsznawa. Odwołując się do ŚB Wamsidhara twierdził, że istnieją dwie formy Ziemi.

[padmak]

Nie wiem, co ma pierwszenstwo w opisie, co miałoby być bardziej prawdziwe, płaszczyzna czy kula, jeśli to wszystko razem się w tej strukturze zawiera. Próbuję to wszystko pojąć, ale nie daję rady, więc chyba jestem zgodny z filozofią ŚB .

Dziękuję za ciekawe przeprowadzenie rozważania i za dojście do właściwej konkluzji. Tak filozofia Śrimad Bhagavatam powinna być dla nas punktem wyjścia do zrozumienia świata.

Tak Mirku, pamiętam, że Siukadewa Goswami syn Wjasadewy w tym wersecie zaczyna opis świata i mówi, że nie jest to proste. SB 5.16.4.

Jednak już w kolejnym wersecie pięknie opisał Jambhu-dwipe porównując ją do liścia kwiatu lotosu:

ŚB.05.16.05 System planetarny znany jako Bhu-mandala przypomina kwiat lotosu, a jego siedem wysp przypomina baldaszek tego kwiatu. Długość i szerokość wyspy znanej jako Jambudvipa, która usytuowana jest w środku tego baldaszku, wynosi 1 000 000 yojanów [8 milionów mil]. Jambudvipa jest okrągła jak liść kwiatu lotosu.



Oczywiście będąc dociekliwym można zajrzeć do transliteracji łacińskiej by dokładniej zrozumieć ten opis:

yo vayam dvipah kuvalaya-kamala-kośabhyantara-kośo niyuta-
yojana-viśalah samavartulo yatha puskara-patram.
yah - która;
va - albo;
ayam - ta;
dvipah - wyspa;
kuvalaya - Bhuloka;
kamala-kośa - baldaszek kwiatu lotosu;
abhyantara - wewnętrzny;
kośah - baldaszek;
niyuta-yojana-viśalah - szeroki na 1 000 000 yojanów (8 000 000 mil);
samavartulah - mający formę równego koła, czyli mający taką samą długość i szerokość;
yatha - jak;
puskara-patram - liść lotosu.

Słowo kuvalaya jest także tłumaczone jako lilia wodna albo biały lotos. Dojrzała owocnia wewnątrz kwiatu lotosu przypomina górę Meru:

[Mirek]

Nie wiem, co ma pierwszenstwo w opisie, co miałoby być bardziej prawdziwe, płaszczyzna czy kula, jeśli to wszystko razem się w tej strukturze zawiera. Próbuję to wszystko pojąć, ale nie daję rady, więc chyba jestem zgodny z filozofią ŚB .

Dziękuję za ciekawe przeprowadzenie rozważania i za dojście do właściwej konkluzji. Tak filozofia Śrimad Bhagavatam powinna być dla nas punktem wyjścia do zrozumienia świata.

Tak Mirku, pamiętam, że Siukadewa Goswami syn Wjasadewy w tym wersecie zaczyna opis świata i mówi, że nie jest to proste. SB 5.16.4.

Jednak już w kolejnym wersecie pięknie opisał Jambhu-dwipe porównując ją do liścia kwiatu lotosu:

ŚB.05.16.05 System planetarny znany jako Bhu-mandala przypomina kwiat lotosu, a jego siedem wysp przypomina baldaszek tego kwiatu. Długość i szerokość wyspy znanej jako Jambudvipa, która usytuowana jest w środku tego baldaszku, wynosi 1 000 000 yojanów [8 milionów mil]. Jambudvipa jest okrągła jak liść kwiatu lotosu.

Dlatego więc przyjmuję, że fragment opisu nie jest wszechobejmującym.

[padmak]

Tak filozofia Śrimad Bhagavatam powinna być dla nas punktem wyjścia do zrozumienia świata.

Tak Mirku, pamiętam, że Siukadewa Goswami syn Wjasadewy w tym wersecie zaczyna opis świata i mówi, że nie jest to proste. SB 5.16.4.

Dlatego więc przyjmuję, że fragment opisu nie jest wszechobejmującym.

Jeżeli natomiast opis dotyczy całego wszechświata, to z tej perspektywy opis jego elementów jest bardziej "wszechobejmujący" niż z perspektywy naszej Ziemi próba opisania całego wszechświata.

Zobacz, Mirku jest ciekawe słowo w tym wspomnianym przez Ciebie wersecie SB 5.16.04, w którym Siukadewa Goswami mówi że nikt nie jest w stanie doskonale wyjaśnić całej manifestacji materialnej.

SB 05.16.04 Wielki mędrzec Śukadeva Gosvami odpowiedział: Mój drogi królu, ekspansja materialnej energii Najwyższej Osoby Boga nie ma granic. Ten materialny świat jest
transformacją materialnych cech [sattva-guny, rajo-guny i tamo-guny], jednakże nikt nie jest w stanie wyjaśnić go w sposób doskonały, nawet żyjąc tak długo jak Brahma. Nikt w tym materialnym świecie nie jest doskonały, a niedoskonała osoba nie potrafiłaby właściwie opisać tego materialnego świata, nawet po długotrwałej spekulacji. O królu, niemniej jednak postaram się wyjaśnić ci zasadnicze regiony, takie jak Bhu-goloka [Bhuloka], razem z ich nazwami, formami, wymiarami i różnymi symptomami.

Tym słowem jest bhu-gola. W tym wersecie tłumaczone jako:

bhu-golaka-viśesam - szczegółowy opis Bhuloki

Dotyczy to całego obszaru Bhu czyli Ziemi w znaczeniu bhur, czyli Bhu-mandali rozciągającej się do granic zamkniętego w sferycznej , lub kulistej skorupie z 8 okryw, płaskiej przestrzeni. Zatem Siukadewa Goswami zaczyna opis wszechświata od obszaru bhur przechodząc w kolejnym wersecie SB 5.16.05 do opisu jego centralnej części zwanej Dzambhu-dwipa.

***

Kolejne miejsce gdzie spotykamy słowo bhu-gola to

ŚB.05.20.38 Systemy planetarne i ich określone symptomy, wymiary i położenie w ten sposób opisali uczeni mędrcy, którzy są wolni od błędów, złudzenia i skłonności do oszukiwania innych. Z wielką rozwagą ustanowili prawdę, że odległość pomiędzy Sumeru i górą Lokaloka wynosi ¼ średnicy wszechświata – czyli innymi słowy, wynosi ona 125 000 000 yojanów [1 miliard mil].

W tym wersecie tłumaczone jako:

bhu-golasya - planetarnego systemu znanego jako Bhugolaka

Tu już mamy dokładny rozmiar całej bhu-gola której średnica wynosi pancaśat-koti - 500 000 000 yojanów. Praktycznie rzecz biorąc Bhu-gola jest niewiele wyżej połowy sferycznego wszechświata, który do połowy wypełniony jest Oceanem Garbhodaka.

***

Następnie to słowo bhu-gola jest :

SB 05.25.12 Ponieważ Pan jest nieograniczony, nikt nie jest w stanie oszacować Jego mocy. Ten cały wszechświat, ze swymi wielkimi górami, rzekami, oceanami, drzewami i żywymi istotami, spoczywa tak jak atom na jednym z Jego wielu tysięcy kapturów. Czy istnieje ktokolwiek, kto nawet mając tysiące języków mógłby opisać Jego chwały?

W tym wersecie tłumaczony jest jako:

bhu-golam - ten wszechświat

Ponownie Siukadewa Goswami opisuje bhu-gola jako wszechświat spoczywający na tysiącach kapturów sahasra-murdhnah - Ananty, który ma tysiące kapturów, który jest umieszczony pod całą Bhu-mandalą na powierzchni Oceanu Garbhodaka.

***

Zatem znamy już znaczenie słowa bhu-gola.

Mirku teraz do Ciebie pytanie > gdzie jeszcze jest wymienione słowo bhu-gola w Śrimad Bhagavatam???

[Mirek]

Tak filozofia Śrimad Bhagavatam powinna być dla nas punktem wyjścia do zrozumienia świata.

Tak Mirku, pamiętam, że Siukadewa Goswami syn Wjasadewy w tym wersecie zaczyna opis świata i mówi, że nie jest to proste. SB 5.16.4.

Dlatego więc przyjmuję, że fragment opisu nie jest wszechobejmującym.

Jeżeli natomiast opis dotyczy całego wszechświata, to z tej perspektywy opis jego elementów jest bardziej "wszechobejmujący" niż z perspektywy naszej Ziemi próba opisania całego wszechświata

Tu bardziej mi chodziło o to, że z określonej perspektywy nie znaczy z każdej perspektywy lub te inne są fałszywe. Pomyślałem też, że w tym wątku chcesz forsować tezę, że przedstawianie Ziemi jako kuli jest błędem i dlatego w ogóle się odezwałem.

...
Zatem znamy już znaczenie słowa bhu-gola.

Mirku teraz do Ciebie pytanie > gdzie jeszcze jest wymienione słowo bhu-gola w Śrimad Bhagavatam???

Czy np. tu może być?:

ŚB 3.23.43 bhuvah – wszechświata; golam – glob
Gdy wielki yogin Kardama Muni pokazał już swej żonie glob wszechświata i jego rozmaite, pełne wielu dziwów układy, powrócił wówczas do swej pustelni.
ZNACZENIE: Powyższy werset opisuje wszystkie planety jako gola, okrągłe. Każda planeta jest okrągła i każda jest innym miejscem schronienia, niczym wyspy na wielkim oceanie. Planety są czasami określane mianem dvipa lub varsa. Ta ziemska planeta jest nazywana Bharata-varsą, ponieważ władał nią król Bharata.

Ja wiem, że to określenie zazwyczaj odnosi się do globu wszechświata, ale chyba niekoniecznie, bo może także do znanej nam Ziemi, zobacz także tu:

ŚB 10.08.37 (bhu-golam – powierzchnia Ziemi)
Kiedy Kryszna, na polecenie matki Yaśody, szeroko otworzył Swe usta, ujrzała w nich wszystkie ruchome i nieruchome istoty, przestrzeń kosmiczną i wszystkie kierunki, razem z górami, wyspami, oceanami, powierzchnią ziemi, wiejącym wiatrem, ogniem, księżycem i gwiazdami. Ujrzała systemy planetarne, wodę, światło, powietrze, niebo i stworzenie poprzez przemianę ahankara. Ujrzała również zmysły, umysł, percepcję zmysłową oraz trzy cechy: dobroć, pasję i ignorancję. Ujrzała czas przeznaczony żywym istotom, instynkt naturalny i następstwa karmy oraz pragnienie i różnego rodzaju ciała – ruchome i nieruchome. Widząc te wszystkie aspekty manifestacji kosmicznej, jak również siebie samą i Vrindavana-dhamę, zatrwożyła się i ogarnęły ją wątpliwości co do natury jej syna.

Nie wiem do czego zmierzasz Prabhu, lepiej napisz wprost o co chodzi tak będzie łatwiej i szybciej (niestety nie jestem aż takim miłośnikiem wedyjskiej kosmografii i astronomii ).

[padmak]

Nie wiem do czego zmierzasz Prabhu, lepiej napisz wprost o co chodzi tak będzie łatwiej i szybciej (niestety nie jestem aż takim miłośnikiem wedyjskiej kosmografii i astronomii ).

Dobrze, napiszę wprost. Chodzi mi o uczciwość.

Czy taki powód jest wystarczający, by w uczciwy sposób przyjrzeć się opisom zawartym w filmie "Kosmos Wedyjski"?