Kryszna, porządek kosmiczny i religie

Post autor: **Vaisnava-Krpa** » 24 mar 2008, 00:24

„Jeśli ktoś uważa, że istnieje możliwość sprzeczania się o transcendencję, to jest on zwany agnostykiem, a kiedy myśli, że istnieje możliwość krytykowania transcendencji, jest zwany ateistą.” - Złoty Avatar rozdział 17

Chciałem poruszyć wątek religii, czym są religie, jaki jest ich cel, porządku kosmicznego oraz stosunku Hare Kryszna do tych spraw. Na początek werset z Bhagavad Gity:

B.G. 09.10 Ta materialna natura – będąc jedną z Moich energii – działa pod Moją kontrolą, o synu Kunti, i ona to stwarza wszelkie ruchome i nieruchome istnienie. Według jej praw ta manifestacja jest tworzona i unicestwiana raz za razem.

Kiedyś istniała tylko jedna religia i jedno państwo - wedyjskie. Nie było kwestii religii szczególnie, że wedy odróżniają religijność od duchowości. Religijni mogą być nawet dranie (politycy w kościołach), religijność to prośby o lepsze życie materialne, duchowość to pragnienie powrotu do świata duchowego.

Jako taka Świadomość Kryszny jest ponad religiami, nie istnieje też słowo religia w takim znaczeniu jak na zachodzie. Istnieje słowo Sanatana Dharma - czyli wieczne zajęcie żywej istoty, które jest niezależne od wyznawanej religii. Od zawsze nie było w hinduiźmie jednego, głównego przywódcy religijnego, system religijny był w pewnym sensie anarchistyczny, ponieważ wiedza wedyjska trafiła na ziemię z 4 źródeł i wszystkie były autoryzowane. Tradycją jest przekazywanie wiedzy z mistrza na ucznia. Jeżeli mistrz ma więcej uczniów, a oni mają potem swoich to gałąź się rozrasta. Czasami dochodzi w jakieś gałęzi do wypaczeń filozoficznych, ale tradycją są spotkania filozoficzne klasy inteligencji i jeśli ktoś przegra dysputę powinien zostać uczniem lub zwolennikiem osoby z którą przegrała. Sanatana Dharma była związana z całym modelem życia i nie można jej oderwać od reszty. Kryszna mówi, że nie ma nikogo ponad nim, ani nikt nie jest jemu równy. Dlatego nawet jeśli chrześcijanie (2000 lat) czy muzułmanie myślą, że modlą się do innego Boga (1500 lat) to jest to jedynie ich iluzja i brak wiedzy. Wedy opisują wiek wszechświata na 160 trylionów lat i od samego początku wraz z pierwszą żywą istotą we wszechświecie istnieje Sanatana Dharma. Na ziemię wiedza wedyjska trafiła z innej planety ok 2 milionów lat temu (we wszechświecie jest 400 000 gatunków ludzkich):

B.G. 04.01 Osoba Boga, Pan Śri Krsna, rzekł: Ja przekazałem tę niezniszczalną naukę yogi bogu słońca Vivasvanowi, a Vivasvan przekazał ją Manu, ojcu ludzkości. Manu z kolei pouczył o niej Iksvaku.

B.G. 04.01 Komentarz A.C. Bhaktiwedanty Swamiego Prabhupada: Znajdujemy tutaj historię Bhagavad-gity przekazywanej od czasów niepamiętnych, to znaczy od chwili, kiedy została wyjawiona królom wszystkich planet, poczuwszy od planety Słońce. Szczególnym obowiązkiem królów wszystkich planet jest ochrona mieszkańców tych planet. Zatem klasa królewska powinna zrozumieć naukę Bhagavad-gity, tak aby była w stanie kierować swoimi poddanymi i chronić ich od materialnej niewoli żądzy. Ludzkie życie ma służyć kultywacji wiedzy duchowej – w wiecznym związku z Najwyższą Osobą Boga – a przywódcy wszystkich krajów i planet zobowiązani są udzielić jej swoim obywatelom – poprzez wykształcenie, kulturę i oddanie. Innymi słowy, zadaniem przywódców wszystkich państw jest szerzenie wiedzy o świadomości Krsny, tak aby ludzie mogli wyciągnąć korzyści z tej wielkiej nauki i wybrać właściwą, prowadzącą do sukcesu drogę – korzystając z szansy jaką daje ludzka forma życia.

W tym milenium, bóg słońca, które jest źródłem wszystkich planet w tym systemie słonecznym, znany jest jako Vivasvan, król słońca. W Brahma-samhicie (5.52) jest powiedziane:

yac-caksur esa savita sakala-grahanam
raja samasta-sura-murtir aśesa-tejah
yasyajnaya bhramati sambhrta-kala-cakro
govindam adi-purusam tam aham bhajami

"Pragnę wielbić" – powiedział Pan Brahma – "Najwyższą, oryginalną Osobę Boga, Govindę (Krsnę), pod którego kontrolą słońce – będące królem wszystkich planet przyjmuje bezgraniczną moc i ciepło. Słońce reprezentuje oko Pana i przebiega swoją orbitę zgodnie z Jego nakazem."

Słońce jest królem wszystkich planet, a bóg słońca (obecnie o imieniu Vivasvan) rządzi tą planetą, która kontroluje wszystkie inne, dostarczając im ciepła i światła. Obraca się ono z rozkazu Krsny i Pan początkowo uczynił Vivasvana Swoim pierwszym uczniem mającym zrozumieć naukę Bhagavad-gity. Gita nie jest zatem spekulatywną rozprawą przeznaczoną dla niewiele znaczących, światowych naukowców, ale jest wzorcową księgą wiedzy przekazywaną od czasów niepamiętnych.

Historię Gity możemy prześledzić w Mahabharacie (Śanti-parva 348.51-52):

treta-yugadau ca tato vivasvan manave dadau
manuś ca loka-bhrty-artham sutayeksvakave dadau
iksvakuna ca kathito vyapya lokan avasthitah

"Na początku milenium zwanego Treta-yugą ta nauka o związku z Najwyższym została wyjawiona Manu przez Vivasvana. Manu, ojciec ludzkości, udzielił jej swemu synowi Maharajowi Iksvaku, królowi tej planety Ziemi i przodkowi dynastii Raghu, w której pojawił się Pan Ramacandra." Zatem Bhagavad-gita istniała w ludzkim społeczeństwie od czasów Maharaja Iksvaku.

Obecnie mamy za sobą już pięć tysięcy lat Kali-yugi, która trwa 432 000 lat. Przed tym okresem była Dvapara-yuga (800 000 lat), a wcześniej Treta-yuga (1 200 000 lat). Zatem Manu przekazał naukę Bhagavad-gity swemu synowi i uczniowi Maharajowi Iksvaku, będącemu królem tej ziemskiej planety, jakieś 2 005 000 lat temu. Wiek obecnego Manu oblicza się na około 305 300 000 lat, z których minęło już 120400000 lat. Przyjmując, że przed narodzinami Manu, Pan przekazał Gitę Swemu uczniowi Vivasvanowi, bogu słońca, to z przybliżonych obliczeń wynika, że Gita została wygłoszona przynajmniej 120400000 lat temu. A w społeczeństwie ludzkim przekazywana jest już od około dwóch milionów lat Okuło pięć tysięcy lat temu Pan ponownie powtórzył ją Arjunie. Jest to przybliżony wiek Gity, według niej samej i według jej autora, Pana Śri Krsny. Została ona przekazana bogu słońca, Vivasvanowi, który – sam będąc ksatriyą – jest ojcem wszystkich ksatriyów (stąd zwie się ich potomkami boga słońca, czyli ksatriyami surya-vamśa). Ponieważ Bhagavad-gita jest tak dobra jak Vedy, jako że wyjawiona została przez Najwyższą Osobę Boga – wiedza ta jest apauruseya, nadludzka. Skoro więc nakazy wedyjskie przyjmowane są takimi jakimi są, bez ludzkiej interpretacji, zatem tak też należy przyjmować Gitę, bez świeckiej interpretacji. Światowi awanturnicy mogą spekulować na temat Gity na swój własny sposób, ale nie będzie to Bhagavad-gita taka, jaką jest. Bhagavad-gita musi więc zostać przyjęta taką jaką jest, poprzez sukcesję uczniów, tak jak to opisano tutaj, że Pan przekazał ją bogu słońca, bóg słońca swemu synowi Manu, a Manu z kolei swemu synowi Iksvaku (Koniec komentarza Śrila Prabhupady).

Sam Kryszna pojawił się na Ziemi ponad 5100 lat temu, za 427 000 lat pojawi się Kalki, który zakończy tą epokę. Wedy przepowiedziały również pojawienie się Buddy:

Ś.B. 01.03.24. Następnie zaś, na początku Kali-yugi, Pan pojawi się jako Pan Buddha, syn Anjany, w prowincji Gaya. Przyjdzie On, aby zwieść tych, którzy są zazdrośni o wierzących teistów.

oraz Jezusa, ale to w Bhavisya Puranie, która nie jest przetłumaczona na język polski.

Kryszna jest tym, który umacnia wiarę każdego, w cokolwiek chce wierzyć ale:

B.G. 10.10 Tym, którzy zawsze są Mi oddani i z miłością Mi służą, Ja daję inteligencję, która do Mnie ich prowadzi.

Kryszna nie jest skłonny łamać praw natury, które sam stworzył:

B.G. 09.29 Nie ma we Mnie nienawiści do nikogo ani też nie jestem stronniczy w stosunku do nikogo. Wszystkich traktuję na równi. Lecz jeśli ktoś w oddaniu pełni służbę dla Mnie, ten jest Mi przyjacielem, jest we Mnie i Ja również jestem jego przyjacielem.

Różni ludzie zależnie od swojego poziomu czczą rożne typy istot:

B.G. 09.25 Kto czci półbogów, narodzi się pomiędzy półbogami; kto czci upiory i duchy, narodzi się pomiędzy takimi istotami; kto oddaje cześć przodkom, pójdzie do przodków; a ci, którzy Mnie wielbią, będą żyć ze Mną.

Kryszna daje różne typy religijności tak, aby uwarunkowani ludzie mogli się zaangażować w jakikolwiek z nich, a tym samym nie degradować się.
We wszechświecie istnieje prawo akcji i reakcji, które w imieniu Kryszny nadzorują niezwykle rozwinięte istoty z wyższych planet, zwane półbogami. Żyją oni bardzo długo, ponieważ czas jest względny. Pobożne istoty, mogą udać się w następnym wcieleniu na ich planety i żyją tam około 10 000 lat do wyczerpania swoich zasług, potem rodzą się znów na Ziemi aby zacząc od nowa lub co inteligentniejsze - wyzwolić się z koła samsary - koła powtarzających się narodzin i śmierci. Prawo karmy reguluje wszelką aktywność w tym świecie – zgodnie z tym prawem każde działanie przynosi odpowiednie następstwa w przyszłości; suma dobrych i złych uczynków warunkuje obecne i następne wcielenia duszy. Prawo karmy działa automatycznie i podlegają mu bez wyjątku wszystkie żywe istoty w tym materialnym stworzeniu. Dopóki żywa istota generuje karmę, dopóty zmuszona jest bez końca rodzić się i umierać w cyklu samsary.

Trzy siły natury materialnej rządzą żywymi istotami w ich stanie uwarunkowania, z którego mogą się wyzwolić poprzez proces duchowy:

B.G. 05.14 Wcielona dusza, będąc panem miasta-ciała, nie spełnia żadnych czynów, nie wytwarza owoców działania ani też nie nakłania nikogo do działania. Sprawcą tego wszystkiego są trzy siły natury materialnej.

B.G. 05.14 Komentarz A.C. Bhaktiwedanta Śrila Prabhupada:
Żywa istota, jak to zostanie wytłumaczone w Rozdziale Siódmym, jest jedną z energii czy natur Najwyższego Pana i jest odmienna od – będącej innej natury – materii, nazywanej niższą naturą Pana. Tak czy inaczej, ta wyższa natura (żywa istota) od niepamiętnych czasów pozostaje w kontakcie z materią. Tymczasowe ciało, czyli materialne miejsce pobytu, które otrzymuje, jest przyczyną różnorodnych czynności i wynikających z nich następstw. Żyjąc w takim uwarunkowanym stanie, cierpi ona z powodu następstw czynności ciała, poprzez utożsamianie się z nim (z powodu niewiedzy). To niewiedza, pod wpływem której znajduje się ona od czasów niepamiętnych, jest przyczyną cierpień i udręk cielesnych. Ale jeśli tylko żywa istota osiągnie stan, w którym nie jest związana z czynami ciała, natychmiast uwalnia się również od następstw tych czynów. Tak długo jak przebywa ona w tym mieście-ciele, zdaje się być jego panem, ale w rzeczywistości nie jest ani jego właścicielem, ani kontrolerem jego czynów i następstw tych czynów. Znajduje się ona po prostu w środku materialnego oceanu, walcząc o egzystencję. Miotają nią fale oceanu, a ona nie ma nad nimi żadnej kontroli. Najlepszym rozwiązaniem jest wydostanie się z tych odmętów poprzez transcendentalną świadomość Krsny. I tylko to może ocalić ją od wszelkiego niepokoju (koniec komentarza Śrila Prabhupady).

Siły natury natury materialnej działają odpowiednio do pragnień żywej istoty:

B.G. 14.18 Będąc w gunie dobroci, stopniowo wznieść się można na planety niebiańskie; guna pasji zatrzymuje na tych ziemskich planetach. A ci, którzy pogrążeni są w obrzydliwej ignorancji, schodzą do światów piekielnych.

Wszystkie prawa we wszechświecie pochodzą od Kryszny, który utrzymuje wszystkie systemy planetarne na swoich orbitach, dzięki czemu nie wpadają do oceanu, który wypełnia ten wszechświat do połowy.
Materia jako energia jest wieczna i nie miała początku, natomiast cechą materii jest ciągła przemiana:

B.G. 13.20 Musisz wiedzieć, że natura materialna i żywe istoty nie mają początku. Ich przemiany i guny materialne są produktami materialnej natury.

Ktoś może być ateistą, nie uznającym żadnych praw, jedynie przypadek, jednak widzimy, że wszystko we wszechświecie ma swoje prawa, ktore są niezmienne. I zawsze pozostaje pytanie: kto stworzył wodór i kto uruchomił nadmuchanie tego balona zwanego wszechświatem:

B.G. 14.03 Cała manifestacja materialna, nazywana Brahmanem, jest źródłem narodzin. I jest to ten Brahman, którego Ja zapładniam, umożliwiając tym samym narodziny wszystkim żywym istotom, o synu Bharaty.

Wszechświat, w którym żyjemy nie jest jedynym, istnieje nieskończona liczba wszechświatów, które pływają na oceanie przyczyn tak jak bańki mydlane.

Jak mówi Kryszna:
Ja jestem źródłem wszystkich światów duchowych i materialnych. Wszystko ze Mnie emanuje. Mędrcy – wiedząc o tym doskonale – angażują się w służbę oddania dla Mnie i czczą Mnie z całych serc swoich. B.G.10.08

Żywe istoty obdarzone są wolną wolą, mogąc działać zgodnie z prawami natury jak i wbrew tym prawom, jednak ponieważ żywa istota nie jest w stanie pokonać praw natury, podlega ona zawsze jej ograniczeniom jak i następstwom swoich działań. Ten świat jest światem do którego przyszliśmy aby zapomnieć o Bogu, żeby poczuć się samemu jak Bóg, jak osoba niezależna od nikogo nad sobą. Ponieważ nie jest to możliwe, potrzebny jest świat iluzji, do którego sami przyszliśmy. Sami też musimy się wyzwolić, jeżeli uważamy, że mamy dość tej zabawy zwanej życiem.Dla takich osób istnieje proces jogi, który pozwala wyzwolić się z pod wpływu sił natury i zrozumieć swój związek z Najwyższym Osobowym Bogiem.

B.G. 07.25 Nigdy nie objawiam się głupcom i nieinteligentnym. Dla nich okryty jestem Moją wewnętrzną mocą i dlatego nie wiedzą, iż jestem nienarodzony i nieomylny.

Dlatego świadomość Kryszny jest ponad religiami, nie wadzi ani nie chce zdominować żadnej religii, jedynie zachęca wszystkich aby żyli zgodnie z prawami Boga, podnosili swoje kwalifikacje tak, aby nie stwarzać zakłóceń dla innych. Materialne życie pełne szczęścia i pokoju również wymaga religijności. Każdy ma prawo do indywidualnego rozwoju a wszelka pobożność nawet dla motywów materialnych przynosi harmonię w społeczeństwie.

B.G. 07.19 Po wielu narodzinach i śmierciach, ten, kto posiadł prawdziwą wiedzę, podporządkowuje się Mnie, znając Mnie jako przyczynę wszystkich przyczyn i wszystkiego, co jest. Taka wielka dusza jest czymś bardzo rzadkim.

Osoba zaawansowana duchowo zaś nie jest wrogiem nikogo:

B.G. 05.18 Pokorny mędrzec, dzięki cnocie prawdziwej wiedzy, widzi jednakowo uczonego i łagodnego bramina, krowę, słonia, psa i zjadacza psów (pariasa).