Wielbienie figur Boga

[Vaisnava-Krpa]

Znajomy zadał mi pytanie mając wątpliwości co do kultu bóstw.

"Od dłuższego czasu ciągnie mnie w to wyznanie, ale wiele rzeczy mnie w tej wierzę odpycha. Nadzieją może być to, że wystarczy medytacja. Czy na pewno?"

"mam wiele pytań i wątpliwości od czasu jak byłem z żoną u Was w Krakowie. Największym hamulcem dla nas było to że czcicie laleczki Kryszny. Byliśmy na święcie podczas ktorego odbywała się kąpiel Kryszny. Po tej ceremoni a to piliscie. Wybacz, ale wyszliśmy z judaizmu i to nas obrzydzilo, choć nadal mnie ciągnie do Niego (Kryszny) i tego nie rozumiem, dlaczego."

Myślę, że warto temat przedstawić publicznie, gdyż stanowi on problem dla większej liczby osób.

nie wiem jak to jest w judaizmie, bo nie znam aż tak bardzo ich obrzędów, ale najlepiej zrozumieć to od nowa bez naleciałości. Nie możemy czcić czegokolwiek, choć wszystko co nas otacza jest Bogiem. Ale czczenie czegokolwiek pod pretekstem, że wszystko jest Bogiem nie pomoże nam. Musi być właściwie kierowane. Tak jak masz zdjęcie ukochanej osoby, albo coś związanego z nią, łatwiej ci skierować uwagę i pamięć, oraz wysłać wibracje w jej kierunku.


"...W bhakti-yodze praktykuje się wielbienie Bóstwa Krsny, dlatego, że w naszych umysłach utrwalona jest pewna koncepcja cielesna, którą można tutaj wykorzystać. Oczywiście wielbienie Najwyższej Osoby Boga w Jego formie w świątyni nie jest bałwochwalstwem. Literatura wedyjska informuje, że istnieje kult saguna i nirguna: kult Najwyższego posiadającego atrybuty lub nieposiadającego ich. Wielbienie Bóstwa w świątyni jest kultem saguna, gdzie Pan reprezentowany jest przez jakości materialne. Ale forma Pana, chociaż reprezentowana przez jakości materialne, takie jak kamień, drewno albo farba olejna, nie jest w rzeczywistości materialna. Taka jest absolutna natura Najwyższego Pana.

Można podać tutaj wulgarny przykład. Jeśli wrzucimy listy do jakiejś skrzynki pocztowej napotkanej gdzieś na jakiejś ulicy, to naturalnie dotrą one do miejsca przeznaczenia bez trudu. Ale jeśli wrzucimy te listy do jakiejkolwiek starej skrzynki albo imitacji skrzynki pocztowej nie zatwierdzonej przez urząd pocztowy, to nie możemy spodziewać się takiego samego efektu. Podobnie, Bóg ma autoryzowaną reprezentację w postaci Bóstwa, która nazywa się arca-vigraha. Ta arca-vigraha jest inkarnacją Najwyższego Pana. Bóg przyjmuje służbę poprzez tę formę. Pan jest wszechmocny i wszechpotężny, zatem poprzez Swoją inkarnację arca-vigraha może On przyjąć służbę od wielbiciela, aby w ten sposób ułatwić mu pełnienie jej w uwarunkowanym stanie życia..."
- Bhagavad-gita taka jaką jest 12.5 (fragment znaczenia)

[Vaisnava-Krpa]

Śrimad Bhagavatam 03.29.25 Spełniając swoje przypisane obowiązki, należy wielbić Bóstwo Najwyższej Osoby Boga, dopóki nie zrealizuje się Mojej obecności we własnym sercu, jak i w sercach wszystkich innych żywych istot.

03.29.25 Znaczenie: Wielbienie Bóstwa Najwyższej Osoby Boga jest polecane nawet dla osób, które po prostu wypełniają swoje przypisane obowiązki. Swoje określone obowiązki mają różne grupy społeczne – bramini, vaiśyowie, ksatriyowie i śudrowie, oraz różne aśramy – brahmacarya, grhastha, vanaprastha i sannyasa. Bóstwo Pana należy wielbić dopóty, dopóki nie zacznie się dostrzegać obecności Pana w każdej żywej istocie.



I nie należy tu teoretyzować, że jest się na takim poziomie ponad tym, bo symptomy na to nie wskazują. Osoba ponad tym jest pełna miłości a jej życie jest tylko po to aby służyć innym istotom rozwinąć miłość do Boga. Bo wyobraźcie sobie nauczyciela, który powie, że po co iść do szkoły podstawowej jak można od razu do szkoły wyższej. Taki nauczyciel po prostu chce osiągnąć odwrotny efekt, by ludzie nie czcili Boga całą swoją inteligencją, sercem i umysłem. Powie: ty już jesteś ponad tym, teraz masz więcej czasu na seks, drags and rock'n'roll!

[Vaisnava-Krpa]

07.14.39 Mój drogi królu, kiedy na początku Treta-yugi wielcy mędrcy i święte osoby zauważyli, że wzajemne stosunki cechuje brak szacunku, wprowadzono wielbienie Bóstwa w świątyni wszystkimi parafernaliami.

07.14.39 Znaczenie: Potężny Vaisnava, który przemienił innych w Vaisnavów, zasługuje na uwielbienie, ale z powodu materialnego zanieczyszczenia czasami taki wzniosły Vaisnava jest lekceważony przez innych pomniejszych Vaisnavów. Kiedy wielkie święte osoby dostrzegły to zanieczyszczenie, wprowadziły wielbienie Bóstw w świątyni. Rozpoczęło się to w Treta-yudze i szczególnie dominowało w Dvapara-yudze (dvapare paricaryayam). Ale w Kali-yudze wielbienie Bóstwa jest lekceważone. Dlatego intonowanie mantry Hare Krsna ma większą moc od wielbienia Bóstwa. Śri Caitanya Mahaprabhu dał tego praktyczny przykład, nie zakładając żadnej świątyni ani nie instalując Bóstw, za to na wielka skalę wprowadził ruch sankirtana. Dlatego osoby głoszące świadomość Krsny powinny kłaść większy nacisk na ruch sankirtana, szczególnie poprzez coraz większe rozprowadzanie literatury transcendentalnej. To wspomaga ruch sankirtana. Kiedykolwiek nadarza się sposobność wielbienia Bóstwa, możemy założyć wiele ośrodków, ale na ogół powinniśmy kłaść większy nacisk na rozprowadzanie transcendentalnej literatury, gdyż to odniesie większy skutek w nawracaniu ludzi na świadomość Krsny.

W Śrimad Bhagavatam (11.2.47) jest powiedziane:
"Osoba która z wielką wiarą wielbi Bóstwo w świątyni, ale nie wie, jak zachowywać się w stosunku do innych bhaktów lub ogółu ludzi, jest zwana prakrta-bhaktą, czyli kanistha-adhikari." Prakrta-bhakta, czyli bhakta neofita, jest nadal na platformie materialnej. Oczywiście angażuje się on w wielbienie Bóstw, ale nie może docenić czynności czystego bhakty. W rzeczywistości zdarzało się, że bhaktowie neofici krytykowali czasami nawet autoryzowanego bhaktę, który pełnił służbę dla Pana, głosząc misję świadomości Krsny. Takich neofitów opisuje Viśvanatha Cakravarti Thakura: sarva-prani-sammananasamarthanam avajna spardhadimatam tu bhagavat-pratimaiva patram ity aha. Dla tych, którzy nie mogą właściwie docenić czynności autoryzowanych bhaktów, jedynym sposobem postępu duchowego jest wielbienie Bóstwa. W Caitanya-caritamrta (Antya 7.11) jest wyraźnie powiedziane, krsna-śakti vina nahe tara pravartana: jeśli ktoś nie jest autoryzowany przez Krsnę, nie jest w stanie nauczać świętego imienia Pana na całym świecie. Niemniej jednak bhakta czyniący to krytykowany jest przez bhaktów neofitów, kanistha-adhikari, którzy znajdują się na niższych etapach służby oddania. Dla nich bardzo polecane jest wielbienie Bóstwa.



07.14.40 Czasami bhakta neofita, wielbiąc Pana, ofiarowuje Mu wszystkie parafernalia kultu i faktycznie wielbi on Pana w formie Bóstwa, ale ponieważ zazdrości autoryzowanym bhaktom Pana Visnu, nigdy nie zadowala Pana swą służbą oddania.

07.14.40 Znaczenie: Wielbienie Bóstwa jest szczególnie przeznaczone dla bhaktów neofitów. Jednakże tak naprawdę ważniejsze jest nauczanie. W Bhagavad-gicie (18.69) jest powiedziane, na ca tasman manusyesu kaścin me priya-krttamah: jeśli ktoś pragnie zostać uznanym przez Najwyższą Osobę Boga, musi głosić chwały Pana. Dlatego osoba wielbiąca Bóstwo musi darzyć niezwykłym szacunkiem osoby nauczające; w przeciwnym razie, jeśli będzie tylko wielbić Bóstwo, pozostanie na niższym etapie oddania.

[Vaisnava-Krpa]

Ś.B 2.3.22 Zn.: "Ludzie mogą uchronić się od piekielnych atrakcji filmowych i bezwartościowych piosenek seksualnych, rozgłaszanych wszędzie przez radio, jedynie przez skupienie swej uwagi na służeniu Panu. Szczególnie istotną rolę odgrywa w tym sprzątanie i dekorowanie świątyni, oraz muzyka kirtana i duchowe instrukcje pism świętych. Osoba, która nie jest w stanie utrzymywać świątyni w swoim własnym domu, powinna chodzić do innej świątyni, gdzie wszystkie wymienione wcześniej procesy wykonywane są regularnie. Odwiedzanie świątyni prowadzonej przez bhaktów i patrzenie na bogato ozdobione i dobrze ubrane formy Pana, stojące w pięknie przybranej, uświęconej świątyni, w naturalny sposób wprowadzają duchową inspirację do materialistycznego umysłu."