Reinkarnacja

[Aniruddha das]

Każda żywa istota jest kontrolowana przez swoje poprzednie czynności i dlatego istnieją rozmaite gatunki życia, umożliwiające odczuwanie radości i cierpienia.
Vedy mówią, że żywa istota nigdy nie jest zanieczyszczona i nigdy nie ulega wpływom materialnego towarzystwa. Z powodu swych poprzednich przynoszących owoce czynności, otrzymuje ona rozmaite rodzaje materialnych ciał. Kto jednakże rozumie filozofię, która mówi, że jako żywa dusza nie ma on związku ani z cierpieniem, ani z radością, ten uważany jest za osobę wyzwoloną. Kiedy ktoś jest rzeczywiście usytuowany na platformie transcendentalnej, wówczas nad niczym nie rozpacza i za niczym nie tęskni.
Powinniśmy wiedzieć, że zarówno honor, jak i brak szacunku są jedynie wynikiem czyichś poprzednich czynności; dlatego też w żadnych okolicznościach nie powinniśmy być zmartwieni czy szczęśliwi.
Śrimad Bhagavatam Księga 4 — Stworzenie czwartego porządku
Rozdział 8 – Dhruva Maharaja opuszcza dom i udaje się do lasu
Tekst 28

[Aniruddha das]

W Katha Upanisad (1.3.1) jest powiedziane:
"O Naciketo, obie ekspansje Pana Visnu – tak maleńka żywa istota, jak i Dusza Najwyższa – usytuowane są w jaskini serca tego ciała. Wszedłszy w to wgłębienie, żywa istota – spoczywając na głównym spośród powietrza życia – cieszy się rezultatami czynności, a Dusza Najwyższa – jako świadek – umożliwia jej cieszenie się nimi. Osoby posiadające doskonałą znajomość wiedzy o Brahmanie i ci grhasthowie, którzy starannie przestrzegają wedyjskich zasad, twierdzą, że różnica pomiędzy nimi dwoma jest niczym różnica pomiędzy cieniem i słońcem."

[Aniruddha das]

Dzięki pobożnym czynnościom można wznieść się na wyższe systemy planetarne, a przez wiedzę spekulatywną można wtopić się w egzystencję Brahmana, ale to nie jest prawdziwą korzyścią, gdyż nawet z wyzwolonego stanu wtopienia się w Brahmana trzeba zstąpić ponownie, a z pewnością trzeba zejść na dół z królestwa niebiańskiego.
Śrimad Bhagavatam Księga 5 — Impuls stwórczy
Rozdział 19 – Opis wyspy Jambudvipyj
Tekst 25

[Aniruddha das]

Krótkie życie w Bharata-varsie cenione jest bardziej niż trwające miliony i miliardy lat życie na Brahmaloce, gdyż nawet jeśli ktoś wznosi się na Brahmalokę, musi powrócić do cyklu narodzin i śmierci. Chociaż życie na Bharata-varsie, w niższym systemie planetarnym, jest bardzo krótkie, osoba żyjąca tam może wznieść się do pełnej świadomości Kryszny i - poprzez całkowite podporządkowanie lotosowym stopom Pana – osiągnąć najwyższą doskonałość nawet podczas tak krótkiego życia. W ten sposób osiąga Vaikunthalokę, gdzie nie ma zmartwień ani powtarzających się narodzin w materialnym ciele.
Śrimad Bhagavatam Księga 5 — Impuls stwórczy
Rozdział 19 – Opis wyspy Jambudvipy
Tekst 23

[Aniruddha das]

Orbity planet przypominają ciała, w których usytuowane są wszystkie żywe istoty, ponieważ tak jedne, jak i drugie są urządzeniami kontrolowanymi przez Najwyższego Osobowego Boga.
Śrimad Bhagavatam Księga 5 — Impuls stwórczy
Rozdział 23 – System planetarny Śiśumara
Tekst 3

[Aniruddha das]

Czasami podczas snu widzimy rzeczy, których nigdy nie doświadczyliśmy w naszym obecnym ciele. Czasami we śnie myślimy, że unosimy się w przestrzeni, chociaż nie doświadczyliśmy latania. Oznacza to, że kiedyś, w poprzednim życiu, lataliśmy w przestrzeni albo jako półbóg, albo jako kosmonauta. To wrażenie zachowało się w naszym umyśle i nagle daje o sobie znać. Jest to jak fermentacja przebiegająca w głębinach wodnych, która czasami manifestuje się bąbelkami na powierzchni. Czasami śnimy, że przybyliśmy do miejsca, którego nie znamy ani nie doświadczyliśmy w tym życiu, ale jest to dowód na to, że znamy je z jakiegoś poprzedniego życia. Wrażenie to pozostaje w umyśle i czasami manifestuje się we śnie albo w myślach. Wniosek jest taki, że umysł jest magazynem różnych myśli i doświadczeń wyniesionych z żywotów poprzednich. Zatem istnieje łańcuch łączący jedno życie z drugim, poprzednie życie z tym, i to życie z życiem przyszłym. Czasami dowodzą tego takie powiedzenia, że ktoś jest urodzonym poetą, urodzonym naukowcem czy urodzonym bhaktą
Śrimad Bhagavatam Księga 4 — Stworzenie czwartego porządku
Rozdział 29 – Rozmowa między Naradą a królem Pracinabarhi
Tekst 64

[Aniruddha das]

Żywa istota, która ma subtelną okrywę mentalną, rozwija wszelkiego rodzaju myśli i wyobrażenia
z powodu swego przeszłego ciała. Umysł nie może wymyślić czegoś,
czego żywa istota nie doświadczyła w poprzednim ciele.
Śrimad Bhagavatam Księga 4 — Stworzenie czwartego porządku
Rozdział 29 – Rozmowa między Naradą a królem Pracinabarhi
Tekst 65

[Aniruddha das]

To za przyczyną umysłu żywa istota osiąga pewien rodzaj ciała, stosownie do swego kontaktu
z naturą materialną. Na podstawie stanu umysłu żywej istoty, można zorientować się,
kim była ona w życiu przeszłym, jak też jaki rodzaj ciała otrzyma w przyszłości.
W ten sposób umysł wskazuje na przeszłe i przyszłe ciała.
Śrimad Bhagavatam Księga 4 — Stworzenie czwartego porządku
Rozdział 29 – Rozmowa między Naradą a królem Pracinabarhi
Tekst 66

[Aniruddha das]

Czasami widzimy we śnie coś, czego nigdy nie widzieliśmy ani o czym nie słyszeliśmy w tym życiu, ale wszystkich tych incydentów doświadczyliśmy w różnym czasie, w różnych miejscach i w różnych okolicznościach.
W snach widzimy to, czego doświadczyliśmy podczas dnia. Ale dlaczego czasami w naszych snach widzimy coś, o czym nigdy nie słyszeliśmy i czego nigdy nie widzieliśmy w przeciągu tego życia? Chociaż mogliśmy nie doświadczyć takich wydarzeń w tym życiu, doświadczyliśmy ich w żywotach poprzednich. Odpowiednio do czasu i warunków, łączą się one w taki sposób, że w snach widzimy wspaniałe rzeczy, których nigdy nie doświadczyliśmy. Na przykład możemy widzieć ocean na szczycie górskim. Albo możemy widzieć, że ocean wysechł. Są to po prostu kombinacje różnych doświadczeń w czasie i przestrzeni. Czasami możemy zobaczyć złote góry, ponieważ mamy doświadczenie ze złotem i mamy doświadczenie z górami. We śnie; pod wpływem złudzenia, łączymy te oddzielne czynniki. W ten sposób możemy widzieć złote góry albo gwiazdy podczas dnia. Wniosek jest taki, że są to wszystko wytwory umysłu, chociaż w rzeczywistości doświadczyliśmy tych rzeczy, ale w różnych okolicznościach. Po prostu połączyły się one w czasie snu.
Śrimad Bhagavatam Księga 4 — Stworzenie czwartego porządku
Rozdział 29 – Rozmowa między Naradą a królem Pracinabarhi
Tekst 67

[Aniruddha das]

Umysł żywej istoty kontynuuje swą egzystencję w różnych ciałach wulgarnych, i odpowiednio do pragnień zadowalania zmysłów, notuje różne myśli. W umyśle ukazują się one razem, w różnych kombinacjach, dlatego czasami wydaje się, że nigdy nie widzieliśmy tych obrazów i nie słyszeliśmy o nich.
Czynności żywej istoty w ciele psa mogą być doświadczane przez umysł w innym ciele. Dlatego wydaje się, że nigdy o nich nie słyszeliśmy i nigdy ich nie widzieliśmy. Umysł istnieje nadal, chociaż ciało się zmienia. Nawet w tym życiu możemy czasem śnić o naszym dzieciństwie. Choć teraz incydenty takie wydają się dziwne, należy wiedzieć, że zostają odnotowane w umyśle. Z tego względu pojawiają się w snach. Przyczyną wędrówki duszy jest ciało subtelne (ciało subtelne składa się z umysłu, inteligencji i fałszywego ego), będące magazynem wszelkich pragnień materialnych, które przychodzą i odchodzą. Taka jest natura umysłu – myślenie, czucie i wyrażanie woli. Umysł zawsze pragnie tak wielu materialnych przyjemności. Umysł notuje zmysłowe obrazy w porządku chronologicznym, i manifestują się one jeden po drugim; dlatego żywa istota musi przyjmować kolejne materialne ciała. Umysł planuje materialne przyjemności, a ciało wulgarne służy za instrument do realizacji tych pragnień i planów. Umysł jest. platformą, na której przychodzą i odchodzi wszystkie pragnienia.
Śrimad Bhagavatam Księga 4 — Stworzenie czwartego porządku
Rozdział 29 – Rozmowa między Naradą a królem Pracinabarhi
Tekst 68