Bramin

[Aniruddha das]

"O najlepszy spośród wszystkich braminów, powinieneś być zawsze zadowolony, ponieważ kiedy bramin jest zawsze zadowolony w sobie, nie będzie on zbaczał z drogi swojego obowiązku. A jedynie przez ścisłe wypełnianie swoich obowiązków, każdy, a szczególnie bramin, może osiągnąć najwyższą doskonałość wszystkich pragnień. Nawet jeśli ktoś jest tak zamożny jak Król niebios, Indra, jeśli nie jest zadowolony, będzie musiał transmigrować z jednej planety na inną. Taka osoba nigdy nie może być szczęśliwa w żadnych warunkach. Ale jeśli czyjś umysł jest zadowolony, nawet jeśli osoba ta pozbawiona zostanie swojej wysokiej pozycji, może być ona szczęśliwa żyjąc gdziekolwiek."
Kryszna - Źródło wiecznej przyjemności
Rozdział 51

[Vaisnava-Krpa]

Europejscy i amerykańscy bhaktowie w ruchu świadomości Krsny są czasami akceptowani jako bramini, ale tzw. kastowi bramini są o nich bardzo zazdrośni. W odpowiedzi na taką zawiść, Prahlada Maharaja mówi, że kto urodził się w rodzinie bramińskiej, ale jest fałszywie dumny ze swej prestiżowej pozycji, nie może oczyścić nawet siebie, nie mówiąc już o jego rodzinie. Natomiast jeżeli candala, czyli osoba niskiego pochodzenia, jest bhaktą i w pełni podporządkowała się lotosowym stopom Pana, może oczyścić całą swoja rodzinę W rzeczywistości mamy doświadczenie tego, jak Amerykanie i Europejczycy, z powodu swej pełnej świadomości Krsny, oczyścili całe swe rodziny, do tego stopnia, że matka z jednego z bhaktów, w chwili śmierci ostatnim tchem zapytała o Krsnę. Zatem teoretycznie jest to prawdą i zostało to praktycznie udowodnione, że bhakta może spełnić najlepszą służbę dla swojej rodziny, społeczności, społeczeństwa i swego narodu. Głupcy oskarżają bhaktę o stosowanie się do zasady eskapizmu, {eskapizm – ucieczka, oderwanie się od rzeczywistości, unikanie problemów współczesności – moja uwaga} ale w rzeczywistości bhakta jest właściwą osobą do wzniesienia swojej rodziny. Bhakta angażuje wszystko w służbie dla Pana i dlatego jest zawsze wzniosły. - ŚB 7.9.10. fragment znaczenia


12 CECH BRAMIŃSKICH

Madhya 20.59 "'Ktoś może przyjść na świat w rodzinie bramina i posiadać wszystkich dwanaście cech bramińskich, lecz jeśli nie jest oddany lotosowym stopom Pana Krsny, którego pępek przypomina kształtem lotos, to nie równa się candali, poświęcającemu swój umysł, słowa, czynności, bogactwo i życie służbie dla Pana. Nie wystarczy po prostu przyjść na świat w rodzinie bramińskiej czy też posiadać bramińskie cechy. Trzeba być bhaktą Pana. Jeśli śva-paca, czyli candala jest bhaktą, wyzwala nie tylko siebie, lecz całą swą rodzinę, podczas gdy bramin, nie będący bhaktą, lecz mający po prostu bramińskie kwalifikacje, nie może oczyścić nawet siebie, nie mówiąc już o swojej rodzinie."'

Madhya 20.59 Znaczenie: Werset ten wypowiedział Prahlada Maharaja, a pochodzi on ze Śrimad-Bhagavatam (7.9.10). Bramin powinien posiadać dwanaście cech. Jak mówi Mahabharata:

dharmaś ca satyam ca damas tapaś ca
amatsaryam hris titiksanasuya
yajnaś ca danam ca dhrtih śrutam ca
vratani vai dvadaśa brahmanasya

"Bramin musi być osobą w pełni religijną. Musi być prawdomówny i być w stanie kontrolować swoje zmysły. Musi spełniać surowe wyrzeczenia, być wolny od przywiązań, pokorny i tolerancyjny. Nie może zazdrościć nikomu i musi być ekspertem w spełnianiu ofiar i rozdawaniu w jałmużnie wszystkiego, co ma. Musi być stały w służbie oddania i być znawcą wiedzy Ved. To jest dwanaście kwalifikacji bramina."
Bhagavad-gita opisuje cechy bramińskie jak następuje:

śamo damas tapah śaucam ksantir arjavam eva ca
jnanam vijnanam astikyam brahma-karma svabhava-jam

"Spokój, samokontrola, wyrzeczenie, czystość, tolerancja, uczciwość, wiedza, mądrość i religijność - to cechy, według których postępują bramini." (Bg. 18.42)
W Muktaphala-tice jest powiedziane:

śamo damas tapah śaucam ksanty-arjava-viraktayah
jnana-vijnana-santosah satyastikye dvisad gunah

"Równowaga umysłu, kontrola zmysłów, wyrzeczenie, czystość, tolerancja, prostota, wolność od przywiązań, wiedza teoretyczna i praktyczna, zadowolenie, prawdomówność i mocna wiara w Vedy - to dwanaście cech braminów."

[Vaisnava-Krpa]

07.11.35 Kto manifestuje cechy bramina, ksatriyi, vaiśyi czy śudry, jak zostały one opisane powyżej, nawet jeżeli urodził się w innej warstwie, powinien być przyjmowany odpowiednio do tych symptomów kwalifikacji.

07.11.35 Znaczenie: W wersecie tym Narada Muni wyraźnie oznajmia, że narodziny nie powinny być kryterium tego, czy ktoś jest braminem, ksatriyą, vaiśyą czy śudrą, ponieważ mimo iż dzieje się tak obecnie, nie jest to uznawane przez śastra. Bhagavad-gita (4.13) oznajmia, catur-varnyam maya srstam guna-karma-vibhagaśah. Zatem przynależność do 4 warstw społecznych – braminów, ksatriyów, vaiśyów i śudrów – powinna być stwierdzona w oparciu o cechy i czynności. Kto urodził się w rodzinie bramina i zdobył kwalifikacje bramińskie, powinien być przyjęty za bramina; w przeciwnym razie należy go uważać za brahma-bandhu. Podobnie, jeżeli śudra rozwinie cechy bramina, to mimo iż urodził się w rodzinie śudrów, nie jest śudrą. Ponieważ rozwinął cechy bramińskie, należy uważać go za bramina. Przeznaczeniem ruchu świadomości Krsny jest rozwinięcie tych cech bramińskich. Jeżeli ktoś rozwinął cechy bramińskie, to bez względu na społeczność w której się urodził, powinien być uważany za bramina, a następnie może przyjąć porządek sannyasy. Osoba nie mająca kwalifikacji bramińskich nie może przyjąć sannyasy. Przy stwierdzaniu, czy dana osoba jest braminem, ksatriyą, vaiśyą czy śudrą, narodziny nie są głównym miernikiem. To zrozumienie jest bardzo ważne. Narada Muni wyraźnie oznajmia tutaj, że można zaakceptować czyjąś przynależność do warstwy, w której się narodził, jeżeli ma on odpowiednie kwalifikacje, lecz w przeciwnym razie – nie. Kto rozwinął kwalifikacje bramina, to bez względu na narodziny, powinien być przyjęty za bramina. Podobnie, kto rozwinął cechy śudry czy candala, to bez względu na narodziny, powinien być przyjęty odpowiednio do tych symptomów.

[Vaisnava-Krpa]

BRAMIN MOŻE BYĆ NAUCZYCIELEM W JAKIEJKOLWIEK DZIEDZINIE WIEDZY

01.07.44 To przez łaskę Dronacaryi nauczyłeś się sztuki wyrzucania strzał i tajemnej sztuki kontrolowania broni.

01.07.44 Znaczenie: Dronacarya był nauczycielem wiedzy wojskowej, Dhanur-vedy, zawierającej wszystkie sekrety wyrzucania i kontrolowania różnych broni przy pomocy mantr. Wulgarna wiedza wojskowa opiera się na tej broni materialnej, ale subtelniejszą od niej jest sztuka wyrzucania strzał przy użyciu mantr, które działały bardziej skutecznie niż broń materialna, taka jak armaty czy bomby atomowe. Bronie używane w czasach wedyjskich były kontrolowane przez mantry, czyli transcendentalną naukę o dźwięku. W Ramayanie jest powiedziane, że Maharaja Daśaratha, ojciec Pana Ramy, zwykł kontrolować strzały tylko za pomocą dźwięku. Mógł on przeszyć swoją strzałą tarczę tylko przez usłyszenie dźwięku, nie widząc obiektu. Tak więc wiedza o wulgarnych materialnych broniach używanych w dzisiejszych czasach to nie wszystko – istnieje wiedza bardziej subtelna. Arjuna nauczył się jej od Dronacaryi, i dlatego Draupadi życzyła sobie, aby Arjuna czuł się zobowiązany wobec Acaryi Drony za te wszystkie dobrodziejstwa. A pod nieobecność Dronacaryi, jego syn był jego reprezentantem. Taka była opinia dobrej niewiasty Draupadi. Może tutaj powstać problem, jak Dronacarya, surowy bramin, mógł być nauczycielem sztuki wojskowej. Ale odpowiedź jest taka, że bramin może zostać nauczycielem w jakiejkolwiek dziedzinie wiedzy. Uczony bramin powinien zostać nauczycielem, kapłanem i odbierającym jałmużnę. Bona fide bramin może przyjąć takie zawody – jest to w zgodzie z pismami świętymi.


01.11.20 Znaczenie: Okazuje się, że pięć tysięcy lat temu społeczeństwo również potrzebowało służby dramaturgów, artystów, tancerzy, śpiewaków, historyków, genealogów, mówców publicznych, itd. Tancerze, śpiewacy i artyści dramatyczni przeważnie wywodzili się ze społeczności śudrów, podczas gdy uczeni historycy, genealogowie i mówcy publiczni pochodzili ze społeczności braminów.

[Aniruddha das]

Cztery klasy społeczne, mianowicie brahmanas (bramini), ksatriyowie, vaiśyowie i śudrowie, mają żyć w pokoju, współpracując ze sobą. Możliwe jest to wtedy, kiedy społeczeństwo prowadzone jest przez doświadczonych wedyjskich braminów, którzy spełniają ofiary i sprawiedliwie rozdzielają bogactwa.
Do stanu życia braminicznego należy dopiero wznieść się poprzez podjęcie procesu oczyszczającego. Kiedy ktoś osiąga platformę prawdziwego bramina, pragnie połączyć się z egzystencją Pana, ale jeśli ktoś pragnie jedynie pełnić służbę dla lotosowych stóp Pana, wtedy staje się transcendentalny w stosunku do trzech sił natury materialnej. Bramini i Vaisnavowie wielbią jedynie Pana Visnu, Najwyższego Osobowego Boga.
Prawdziwy bramin nie powinien być niespokojny w żadnej sytuacji. Wykwalifikowany bramin zawsze ściśle wypełnia swoje obowiązki i nigdy nie przejmuje obowiązków śudrów czy tych, którzy stoją jeszcze niżej.
Pisma autoryzowane mówią, że jeśli bramin znajduje się w trudnej sytuacji, może on przejąć zawód ksatriyi, czy nawet vaiśyi, ale nigdy nie powinien przejmować zawodu śudry.
Pan Kryszna oznajmił, że jeśli bramin skrupulatnie przestrzega swych zasad religijnych, to nie powinien on być niepokojony przez żadne niepomyślne warunki.
Bramini są zawsze zadowoleni w sobie, a Vaisnavowie są zawsze zaangażowani w prawdziwie korzystne czynności dla społeczeństwa ludzkiego.
Pan Kryszna jest ogólnie znany jako go-brahmana-hitaya-ca, co oznacza, że Jego pierwszym obowiązkiem jest zapewnienie dobrobytu krowom i braminom.

[Aniruddha das]

Studentami literatury wedyjskiej stawali się jedynie członkowie klasy bramińskiej. Szkolenie przeznaczone jest szczególnie dla braminów; poprzednio nie było kwestii szkolenia ksatriyów, vaiśyów czy śudrów. Ksatriyowie zwykli uczyć się techniki walki, vaiśyowie uczyli się od swych ojców czy innych ludzi interesu jak robić interesy; przeznaczeniem ich nie było studiowanie Ved. Jjedynie osoba studiująca Vedy może właściwie zostać nazwana człowiekiem uczonym (panditą). Obowiązkiem bramina jest zostanie uczonym w literaturze wedyjskiej i nauczanie wiedzy wedyjskiej innych braminów.

Wyższe wykształcenie nie jest przeznaczone dla każdego. Na zdobycie wyższego wykształcenia powinno się pozwalać jedynie wybranym jednostkom wyszkolonym w kulturze bramińskiej. Instytucje szkoleniowe nie powinny mieć na celu nauczania technologii, gdyż technolog nie może być właściwie nazwany wykształconym. Technolog jest śudrą.
Kształcenie każdego studenta na technologa jest błędem. Musi być grupa studentów, którzy zostaną braminami. Bez braminów studiujących literaturę wedyjską, społeczeństwo ludzkie będzie całkowicie chaotyczne.
Obecnie każdy chodzi do szkoły i każdy otrzymuje ten sam typ wykształcenia, chociaż nikt nie wie, jaki będzie tego rezultat. Rezultat jest najbardziej niezadowalający, jak widzieliśmy to szczególnie w krajach zachodnich. Stany Zjednoczone posiadają ogromne instytucje szkoleniowe, gdzie każdy może otrzymać wykształcenie, lecz rezultat jest taki, że większość studentów staje się hipisami.
CC Adi 17.253

[Aniruddha das]

Cechy bramina.
Jeśli ktoś jest dumny z materialnych zdobyczy, to nie jest w stanie postępować łagodnie, tak jak przystało na bramina. Wiedza takiej osoby jest niczym klejnot, który zdobi głowę węża. Pomimo cennego klejnotu, wąż nadal pozostaje wężem i nadal jest on tak samo groźny jak zwykły wąż. Jeśli osoba nie staje się łagodna i pokorna, całe jej studia nad Vedami i Puranami i jego rozległa znajomość śastr staje się po prostu zewnętrzną szatą, niczym kostium teatralnego artysty tańczącego na scenie.
Kryszna - Źródło wiecznej przyjemności
Rozdział 77 – Zabicie Dantavakry, Vidurathy i Romaharsany

[Aniruddha das]

Każdy może stopniowo wznieść się do pozycji braminów, poprzez proces kulturowy znany jako samskara, czyli proces oczyszczający. Werdykt pism wedyjskich wskazuje że nikt nie staje się braminem czy mleccha jedynie poprzez narodziny. Powiedziane jest, że każdy rodzi się śudrą. Do stanu życia braminicznego należy dopiero wznieść się poprzez podjęcie procesu oczyszczającego

Kryszna - Źródło wiecznej przyjemności
Rozdział 49 – Kryszna wznosi fort w Dvarace

[Aniruddha das]

Bramin, który dostarczył list Panu Krysznie od Rukmini mógł wysłuchać niestępujących instrukcji:

Dotarłszy do bram Dvaraki, bramin poinformował strażników o swoim przybyciu i został poprowadzony do miejsca, gdzie Kryszna zasiadał na złotym tronie. Będąc wysłannikiem Rukmini, bramin miał i to szczęście, że mógł zobaczyć Najwyższego Osobowego Boga, Krysznę, który jest oryginalną przyczyną wszystkich przyczyn. Bramin jest mistrzem duchowym dla wszystkich klas społecznych. Aby dać każdemu przykład wedyjskiej etykiety, w jaki sposób oddawać szacunek braminowi, Pan Śri Kryszna natychmiast powstał i ofiarował mu Swój tron. Kiedy bramin siedział już na złotym tronie, Pan Kryszna zaczął wielbić go dokładnie w taki sposób, w jaki półbogowie wielbią Krysznę. W ten sposób nauczał On każdego, że wielbienie bhaktów ma nawet większe znaczenie, niż wielbienie Jego Samego.


W odpowiednim czasie bramin wziął kąpiel, przyjął posiłek i spoczął na łożu wyścielanym miękkim jedwabiem. Kiedy odpoczywał, Pan Śri Kryszna po cichu zbliżył się do niego i z wielkim szacunkiem zaczął masować mu nogi, położywszy je sobie na kolanach. W ten sposób Kryszna zbliżył się do bramina i powiedział: "Mój drogi braminie, mam nadzieję, że wypełniasz zasady religijne bez żadnych trudności i że twój umysł jest zawsze spokojny." Różne klasy ludzi w systemie społecznym są zaangażowane w różnego rodzaju zawody i jeśli ktoś zapytuje o pomyślność danej osoby, musi uwzględnić w swoim zapytaniu zajęcie tej osoby. Dlatego, jeśli ktoś zapytuje o pomyślność bramina, pytanie powinno być sformułowane odpowiednio do jego pozycji w życiu, tak aby go nie niepokoić. Spokojny umysł jest podstawą prawdomówności, czystości, równowagi, samokontroli i tolerancji. W ten sposób zdobywając wiedzę i znając jej praktyczne zastosowanie w życiu, zdobywa się przekonanie o Prawdzie Absolutnej. Bramin wiedział, że Kryszna jest Najwyższym Osobowym Bogiem, ale mimo tego przyjął on pełną szacunku służbę Pana na podstawie wedyjskiego konwenansu społecznego. Pan Śri Kryszna grał rolę zwykłej ludzkiej istoty. Ponieważ należał do klasy ksatriyów i był młodym chłopcem, Jego obowiązkiem było okazanie szacunku takiemu braminowi.
Pan Kryszna kontynuował: "O najlepszy spośród wszystkich braminów, powinieneś być zawsze zadowolony, ponieważ kiedy bramin jest zawsze zadowolony w sobie, nie będzie on zbaczał z drogi swojego obowiązku. A jedynie przez ścisłe wypełnianie swoich obowiązków, każdy, a szczególnie bramin, może osiągnąć najwyższą doskonałość wszystkich pragnień. Nawet jeśli ktoś jest tak zamożny jak Król niebios, Indra, jeśli nie jest zadowolony, będzie musiał transmigrować z jednej planety na inną. Taka osoba nigdy nie może być szczęśliwa w żadnych warunkach. Ale jeśli czyjś umysł jest zadowolony, nawet jeśli osoba ta pozbawiona zostanie swojej wysokiej pozycji, może być ona szczęśliwa żyjąc gdziekolwiek."

Ta instrukcja Kryszny dla bramina jest bardzo znacząca. Znaczenie jej jest takie, że prawdziwy bramin nie powinien być niespokojny w żadnej sytuacji. W tej obecnej epoce, Kali-yudze, tak zwani bramini przyjęli uwłaczającą pozycję śudrów, czy jeszcze nawet niższą, a pomimo tego nadal chcą uchodzić za wykwalifikowanych braminów. W rzeczywistości jednak wykwalifikowany bramin zawsze ściśle wypełnia swoje obowiązki i nigdy nie przejmuje obowiązków śudrów czy tych, którzy stoją jeszcze niżej. Pisma autoryzowane mówią, że jeśli bramin znajduje się w trudnej sytuacji, może on przejąć zawód ksatriyi, czy nawet vaiśyi, ale nigdy nie powinien przejmować zawodu śudry. Pan Kryszna oznajmił, że jeśli bramin skrupulatnie przestrzega swych zasad religijnych, to nie powinien on być niepokojony przez żadne niepomyślne warunki. W konkluzji Pan Śri Kryszna powiedział: "Ofiarowuję Swój szacunek braminom i Vaisnavom, ponieważ bramini są zawsze zadowoleni w sobie, a Vaisnavowie są zawsze zaangażowani w prawdziwie korzystne czynności dla społeczeństwa ludzkiego. Są oni najlepszymi przyjaciółmi ogółu ludzkości. Wolni są od fałszywego egoizmu i zawsze są spokojni w swoich umysłach."
Kryszna - Źródło wiecznej przyjemności
Rozdział 51 – Kryszna jako Ranchor

[Aniruddha das]

Według systemu wedyjskiego, jałmużnę rozdaje się braminom. Śastry wedyjskie oznajmiają, że jedynie bramini i sannyasini mogą przyjmować jałmużnę.
Bramini powinni otrzymywać wsparcie od społeczeństwa, ponieważ sami nie angażują się w żadne zajęcia dochodowe. Powinni oni wypełniać jedynie obowiązki braminiczne, muszą być bardzo uczeni, muszą spełniać pokuty i praktykować wyrzeczenia. Nie tylko sami powinni być wykształceni, ale też muszą uczyć innych. Ich zadanie nie polega jedynie na byciu braminami lecz powinni oni również czynić braminów z innych. Jeśli jakiś człowiek zgadza się być uczniem bramina, on również otrzymuje szansę stania się braminem. Bramini są zawsze zaangażowani w wielbienie Pana Visnu. Dlatego mogą przyjmować różnego rodzaju jałmużnę. A jeśli otrzymują tę jałmużnę w nadmiarze, mają oni przeznaczyć ją na służbę dla Visnu. Dlatego pisma wedyjskie polecają wspieranie braminów, a ten, kto tak czyni, zadowala Pana Visnu i wszystkich półbogów.
Kryszna - Źródło wiecznej przyjemności
Rozdział 33 – Wyzwolenie Vidyadhary i zabicie Śankhasury