Mąż opatrznościowy

[Aniruddha das]

Czasami stajemy przed trudnym wyborem i dlatego nieraz podsyłany jest nam mąż opatrznościowy, albo sami wybieramy go na takiego.
Mąż opatrznościowy, to człowiek, który zjawiając się w odpowiedniej chwili, ratuje kraj, naród lub jakąś instytucję w kryzysowej sytuacji. Spróbujemy przedstawić pewną hipotetyczną sytuację w jakiej znalazła się bliżej nieznana organizacja prezentująca wysoki poziom duchowego przekazu.

[Aniruddha das]

W tej bliżej nieokreślonej organizacji rozpaczliwie szukano męża opatrznościowego, gdyż na wskutek odrealnienia autorytetów, namiestnicy trzymali ostry i bardzo sztywny kurs zarządzania. Brak szacunku do starszych ze swej społeczności, postępowanie wbrew obowiązującej etykiecie, było ich codziennością. Sposobem na uśpienie czujności, w tym stowarzyszeniu, stało się tłumienie jakiegokolwiek niezadowolenia, przez podpinanie go do "polityki" i "popełniania obraz".
W ten sposób, każdy niezadowolony z postępowania tzw. autorytetów, zostawał automatycznie ich wrogiem i persona non grata - osobą niepożądaną, intruzem. Odrealnienie autorytetów polegało też na tym, iż zamiast opiekować się swoimi podopiecznymi przez stopniowe wznoszenie ich świadomości, żądali bezwzględnego posłuszeństwa, którego nawet asceta nie mógłby spełnić, gdy deptana jest indywidualność. Dostrzeżenie tej tożsamości oznacza zauważalny postęp duchowy. W miejsce wyrzucanych osób sprowadzano następne, nawet z dalekich krajów, których również uwikłuje się w reakcje.

Ciemiężeni, którzy znaleźli się w tak trudnej sytuacji zaczęli modlić się do Stwórcy:
O Panie, wiemy, że okoliczności w których nas postawiłeś są ze wszech miar sprawiedliwe. To z powodu tego, że kiedyś sami postępowaliśmy z innymi w ten sposób oraz zachowywaliśmy milczenie kiedy w naszej obecności krzywdzono ich, pozwalasz nam zrozumieć przyczynę naszego ciężkiego losu. W ten sposób możemy stać się bardziej pokorni i łaskawi. Strach pomyśleć, co czeka w przyszłości obecne autorytety, zatem prosimy Ciebie, O Panie, bądź dla nich łaskawy.

[Aniruddha das]

Osoby podporządkowane Bogu czasami postawione są w bardzo trudnej i niefortunnej sytuacji.
Wyjaśnienie tej kwestii możemy znaleźć w wypowiedzi posłańca wszystkich uwięzionych królów przez Jarasandhę.
Powiedziane jest, że Pan zapewnienia ochronę swoim wielbicielom odpowiednio do ich podporządkowania. Jak to możliwe zatem, że dusze oddane Bogu stawiane są w takiej godnej pożałowania sytuacji, wbrew Jego autorytetowi. Może to zadziwiać nas i nie możemy pojąć, jak to jest możliwe. Na pewno z powodu naszych złych uczynków z przeszłości doświadczamy niedoli, lecz z pism objawionych wiemy, że każdy kto podporządkowuje się Bogu, Najwyższej Osobie, natychmiast przestaje podlegać reakcjom grzesznego życia. Dlatego wszyscy znajdujący się w kłopotliwej sytuacji, ze szczerego serca powinni poprosić o ochronę z nadzieją jej otrzymania. Tak przedstawia się ostateczna i prawdziwa konkluzja naszego życia. Powinniśmy zrozumieć, że skutki zarówno pobożnych jak i bezbożnych uczynków, są tylko tymczasowe, i że nigdy nie możemy być szczęśliwi w tym uwarunkowanym życiu.

[Aniruddha das]

Kiedykolwiek wielbiciel jest w niedoli albo popada w jakieś kłopoty, zawsze przyjmuje to jako łaskę Pana. Myśli on: ’Z powodu moich przeszłych grzechów powinienem cierpieć o wiele bardziej niż cierpię obecnie. Tylko dzięki miłosierdziu Najwyższego Pana nie otrzymuję całej kary, na którą zasłużyłem. Dzięki łasce Najwyższej Osoby Boga została ona zmniejszona do minimum.’ Dlatego, pomimo wielu niepomyślnych okoliczności, jest on zawsze spokojny, cichy i cierpliwy. Wielbiciel jest zawsze dobry i uprzejmy dla wszystkich, nawet dla swoich wrogów. Nirmama oznacza, że wielbiciel nie przywiązuje wielkiej wagi do bólów i kłopotów związanych z ciałem, gdyż doskonale wie, że nie jest tym ciałem materialnym. Nie utożsamia się z ciałem, zatem wolny jest od fałszywego ego i jest zrównoważony zarówno w szczęściu, jak i niedoli. Jest tolerancyjny i zadowolony ze wszystkiego cokolwiek Najwyższy Pan przeznaczy dla niego.
Bhagavad-gita
Rozdział 12 – Służba Oddania
Tekst 13-14

[Aniruddha das]

Jeśli jesteśmy usatysfakcjonowani tym, co przychodzi do nas automatycznie z przeznaczenia,
to taka postawa w życiu jest świadectwem doskonałej wiedzy. Człowiek posiadający doskonałą wiedzę wie, że nikt nie może być bardziej szczęśliwym niż jest mu przeznaczone. W tym materialnym świecie każdy ma przeznaczoną pewną dozę cierpienia i pewną ilość szczęścia. Rozmiar cierpienia i szczęścia jest z góry przeznaczony każdej żywej istocie. Nikt nie może powiększyć ani pomniejszyć szczęścia płynącego z materialistycznego życia.

[Aniruddha das]

Te powyższe instrukcje są poprawne, ale życie pokazuje inny scenariusz w momencie różnych niechcianych aranżacji.
Zwykle wchodzą emocje (niezadowolenie, złość, zdenerwowanie, niepokój, stres,), wynikające z oczekiwania innego rezultatu.
Kiedy komuś dzieje się krzywda trudno zachować spokój. Czasami staje się to wręcz niemożliwe.
W minionych yugach mędrców oraz innych osób, obroną było rzucanie klątw wobec niesprawiedliwości i w ten sposób korygowano zachowanie innych. Zwracano się też do kszatrijów o ochronę, a oni musieli wypełniać swój obowiązek.
Obecnie schronienia nie ma gdzie szukać, a przekleństwa nie są zbyt skuteczne.
Najtrudniej może się okazać szukanie sprawiedliwości w organizacjach religijnych, gdzie często dochodzi do wypaczeń.

[Aniruddha das]

Inne pocieszające modlitwy:
"Mój drogi Panie, każdy, kto nieustannie oczekuje Twojej bezprzyczynowej łaski i nie załamuje się, cierpiąc za swe uczynki w przeszłości, kto z głębi serca składa Ci pełne szacunku pokłony, ten z pewnością jest kandydatem do wyzwolenia, bowiem jest ono jego słusznym prawem."
ŚB 10.14.8

[Aniruddha das]

Bhakta nie powinien oczekiwać natychmiastowej ulgi od reakcji za czyny popełnione w przeszłości. Żadna uwarunkowana dusza nie jest wolna od doświadczeń takich skutków, ponieważ egzystencja materialna oznacza ciągłe doświadczanie cierpień i przyjemności będących skutkiem przeszłych czynów.
Bhakta, który nie w pełni uwolnił się od skutków swych grzesznych czynów, powinien kontynuować swą świadomość Kryszny, nawet jeśli na jego drodze pojawi się tyle różnych przeszkód. Kiedy pojawiają się takie przeszkody, należy po prostu myśleć o Krysznie i oczekiwać Jego łaski. Jest to jedyna pociecha.
Nektar Oddania
Rozdział 10 – Techniki słuchania i pamiętania

[Aniruddha das]

Powyższe instrukcje są pełne głębokich realizacji i należy się nad nimi pochylić.
W Bhagavad-gicie jest wiele wersetów ku pokrzepieniu strapionych i z nich w obliczu nieszczęść
powinniśmy czerpać inspirację.
Bg 2.14
Okresowe pojawianie się szczęścia i niedoli i ich znikanie we właściwym czasie jest jak nadchodzenie i przemijanie zimowych i letnich pór roku. Wynikają one z percepcji zmysłowej, o potomku Bharaty, i należy nauczyć się znosić je bez niepokoju.

[Aniruddha das]

Ale jakie symptomy wykazuje osoba, której świadomość połączyła się z transcendencją?
Bg 2.55-70
Kiedy człowiek porzuca wszelkiego rodzaju pragnienia zmysłowe, których źródłem są wytwory umysłu, i gdy jego umysł – oczyszczony w ten sposób – znajduje zadowolenie w duszy jedynie, wtedy mówi się, że osiągnął on czystą świadomość transcendentalną.'
Należy być niewzruszonym nawet wobec trzech rodzajów nieszczęść, nie unosić się szczęściem, być:
wolnym od przywiązań, strachu i złości,
niewzruszonym wobec spotykającego go dobra i zła, nie wychwalając go ani też nie okazując wzgardy,
powstrzymać swoje zmysły od przedmiotów zmysłów,
opanowanym i kontrolować swoje zmysły, koncentrując swą świadomość na Najwyższym,
wolnym od przywiązania i niechęci – poprzez przestrzeganie ustalonych zasad wolności ,
o niewzruszonej inteligencji itd.