Purnaprajna pisze:Mathura pisze: Z innej strony patrząc, jeśli za wszystko co nas spotyka odpowiadamy tylko i wyłącznie my sami, to dlaczego karać bandytów, którzy okradają innych, zabijają ?
Ponieważ zalecają to
śastry.
Żeby to wszystko było tak proste i oczywiste.
Kiedyś oglądałem ciekawy film, nie pamiętam już tytułu. W pewnej wiosce w Hiszpanii albo Meksyku , mieszkała kochająca się rodzina. Ojciec był zarządca tej wioski, kimś w rodzaju wójta. Znany był daleko ze swojej uczciwości i praworządności. Wszystkie spory i problemy w miasteczku rozwiązywał ścisłe według litery prawa. Zdarzyło się tak, że do miasteczka przybył oddział wojska. Kilku z żołdaków dopadło gdzieś córkę wójta i próbowało ją zgwałcić. W jej obronie stanął jej brat, który akurat wracał z pola i natknął się na tę sytuację Wywiązała się bójka , w której zginął jeden z żołnierzy. Chłopak został pojmany a żołnierze od razu chcieli go zabić. Powstrzymał ich dowódca oddziału, który znał wójta i znał też jego praworządność. Jako, że chłopak był cywilem nie powinien być sadzony przez wojsko lecz przez sąd cywilny. Oddano wiec go pod osąd władzom wioski, czyli ojcu. Powstał problem. Choć chłopak w zasadzie działał w słusznej sprawie to tak na prawdę złamał obowiązujące prawo. Dopuścił się samosądu. Zabił inną osobę. Moralnie miał rację bo bronił siostry, ale prawnie racji nie miał. Kapitan żołnierzy uznał winę swojego podwładnego i uznał też, że syn wójta postąpił dobrze. ale zostało złamane prawo i winnego należało ukarać. Był on ciekawy tego co zrobi wójt Praworządny ojciec stanął przed nie lada dylematem. Musiał wymierzyć karę synowi, a karą w tym przypadku była śmierć To był jego jedyny syn. Bardzo go kochał. Niemal wszyscy w miasteczku stanęli po stronie chłopca. Rodzina wójta: żona, córka, inni krewni, wszyscy prosili go o ułaskawienie syna. Jednak to kłóciło by się z zasadami, którymi wójt w życiu się cały czas kierował i w myśl których sadził do tej pory innych. Prawo było prawem. Czy ma nagiąć je tylko dlatego, że sprawa dotyczyła jego syna? Chciałby tak postąpić, ale jednocześnie nie mógł.
I tak męczył się nękany emocjami. Waliło się oto jego życie. Zaczynało docierać do niego, że prawo (pisma), które stanowiły dla niego wzorzec do dobrego życia, nie zawsze jest sprawiedliwe, a stosowane być musi.
Kapitan pozostawił go z tym problemem. Wyruszył z oddziałem dalej, a na odchodnym powiedział wójtowi, ze ma do niego pełne zaufanie i jest przekonany, iż wójt postąpi tak jak powinien. Wójt w końcu skazał syna na śmierć. Wyrok miał być wykonany następnego dnia. Nie trudno wyobrazić sobie nastrój jaki panował w domu wójta. Nie trudno tez wyobrazić sobie co działo się w sercu wójta. Nie był on bowiem suchą osobą, bezdusznym urzędnikiem.
Na chwilę przed wykonaniem wyroku, gdy skazany stał już pod szubienicą przygalopował na koniu sierżant wysłany przez kapitana. Ogłosił on, że syn wójta zostaje powołany do wojska a w związku z tym od tej chwili nie podlega już prawu cywilnemu lecz wojskowemu. Nie może więc być sadzony przez cywilów. Wyrok został unieważniony. Sierżant zabrał chłopaka ze sobą.
Wszystko więc skończyło się dobrze. Honor wójta został uratowany a syn ocalony. Bezduszne ,wydało by się prawo, ostatecznie pomogło wybrnąć z sytuacji. Jednak wydarzenie to mocno odbiło się w poglądach wójta. Dotarło do niego bowiem, że jest jeszcze coś innego a nie tylko sucha litera prawa. Ta rzecz to zdrowy rozsądek.
Czanakja Pandita: „Jaką korzyść może osiągnąć człowiek nie posiadający własnego rozsądku, a studiujący pisma święte?..”
Siastry mówią różne rzeczy. Gdybyśmy mieli stosować się do wszystkiego w sztywny sposób to nie wiem jak wyglądało by nasze życie. Pewnie wszystkich nas zamknęli by w czubowni. Niemal wszyscy ludzie w kolo to materialiści. Najlepiej z nimi w ogóle się nie zadawać, unikać jak ognia bo to grzesznicy , yavana i melcha. Więc co? Mamy odrzucić własnych rodziców? Własne rodzeństwo? Właściwie to niemal wszystkich chyba. Patrzeć na nich z góry bo my jesteśmy ci lepsi? My już poznaliśmy wiedzę i jesteśmy wyzwoleni? Grzmieć niczym z ambony cytatami z pism? Większość z nich nawet nie zrozumie o czym się do nich mówi.
Ktoś pyta: A czy można wziąć ślub wedyjski gdy jedna z osób jest chrześcijaninem?
A tu zaraz z góry. A po co przywiązanemu do materialnych desygnatów materialiście ślub wedyjski. I dalej coś w tym tonie. Z całym szacunkiem, ale ręce opadają.
Na początku mojej drogi w bhakti miałem towarzystwo pary braminów. Wytwarzali swoim zachowaniem taką atmosferę, że wszyscy się czuli nieswojo. Nie rusz tego, Tam nie wchodź. Uważaj na to i tamo. Wszystko według zasad polecanych przez pisma. Wzór czystości. Teraz już nie mantrują, a po ich domu i kuchni oczywiście też, biega pies. Więc o co w tym wszystkim chodziło?
Nie twierdzę, że zasady są po to aby je łamać. Jednak trzymanie się ich zawsze i wszędzie, na wyrost własnej realizacji, bo tak mówią siastry, czasami więcej zaszkodzi niż pomoże. Tak nie raz już życie pokazało.
), który posiada potęgę równą Bogu, dodatkowo zachęcając nas do robienia zakazanych przez Boga rzeczy, których tak naprawdę zawsze pragnęliśmy i dla których znajdujemy się w materialnym świecie. W ten sposób, jak to mówią, do nieba idzie się wyłącznie dla pogody, a do piekła dla dobrego towarzystwa.
