Teraz zajmiemy się instrukcją dotyczącą prohibicji.
Wg słownika PWN: prohibicja «wydany przez państwo zakaz prowadzenia działalności społecznie niepożądanej lub szkodliwej, zwłaszcza zakaz produkcji i sprzedaży alkoholu»
W Śrimad bhagavatam jest wzmianka, że potężny król Ugrasena wprowadził prohibicję w Dvarace i w całym królestwie.
Ugrasena: Jeden z potężnych królów dynastii Vrisni i kuzyn Maharajy Kuntibhojy. Jego innym imieniem jest Ahuka. Jego ministrem był Vasudeva, a jego synem był potężny Kamsa. Kamsa uwięził swojego ojca i ogłosił się Królem Mathury. Dzięki łasce Pana Kryszny i Jego brata, Pana Balaramy, Kamsa został zabity, a Ugrasenie przywrócono tron. Kiedy Śalva zaatakował miasto Dvaraka, Ugrasena walczył bardzo mężnie i odparł wroga. Ugrasena zapytywał Naradaji o boskość Pana Kryszny. Kiedy dynastia Yadu miała być zniszczona, Ugrasenie powierzono bryłę żelaza wyjętą z łona Samby. Pociął on tę bryłę żelaza na kawałki, a następnie zlepił ją i zmieszał z wodą morską u wybrzeży Dvaraki. Po tym nakazał on całkowitą prohibicję w mieście Dvarace i królestwie. Po śmierci osiągnął zbawienie.
Instrukcje dla rządzących
-
Aniruddha das
- Posty: 2455
- Rejestracja: 26 lut 2007, 21:45
Re: Instrukcje dla rządzących
Dlaczego król Ugrasena wprowadził prohibicję w swoim królestwie? Związane jest to z klątwą mędrców na dynastię Yadu. Poniżej krótki zarys tej historii:
Maharaja Yudhishthira
Maharaja Yudhisthira, cz. 51 - Unicestwienie dynastii Yadu. Dwie klątwy zagłady, część 1.
Przedmowa:
Trzydziesty szósty rok po wojnie na polu Kurukshetra to znaczący punkt, o jakim mówi nam tekst Mahabharaty. Z pewnością był to dramatyczny okres dla Pandavów, jak i dla członków dynastii Yadu. To czas strasznych klątw, które oznaczały tylko jedno - nieuchronną zagładę Domu Vrishnich. Ponadto, widzimy po raz kolejny w jaskrawy sposób, że ówcześni mędrcy posiadali moce. Nie rzucali słów na wiatr. Ich słowa były prawdziwe i to widzimy także w niniejszym tekście. Warto zwrócić uwagę, iż tekst Mahabharaty wskazuje nam na stosunkowo szybki rozwój Kali-yugi. Pan Kryszna już wówczas dostrzegał stopniowo narastający brak szacunku w stosunku do braminów. Incydent chłopca Samby, obrażającego trzech rishich, jest tego najlepszym przykładem.
Mahabharata - Mausala Parva
Upłynęło wiele lat. Nastał trzydziesty szósty rok rządów Maharaja Yudhisthiry po wielkiej wojnie na polu Kurukshetra. W tym czasie Maharaja Yudhisthira spostrzegł wiele niepomyślnych znaków. Powstawały bardzo silne wiatry, które roznosiły kamienie w różne miejsca. Niebo wyglądało bardzo groźnie. Te niepomyślne znaki były widziane przez Yudhisthirę przed wojną na polu Kurukshetra. Znaki te mówiły o zbliżającej się zagładzie. Nie wiedział on jednak, co może się wydarzyć. Czuł, że wielkie zniszczenie jest nieuniknione i coś strasznego musi się wkrótce wydarzyć. Pan Kryszna również widział te znaki, lecz doskonale wiedział, że nadchodzi zniszczenie Domu Vrishnich, wypełnia się klątwa rzucona przez Gandhari. Jednakże klątwa ta była poprzedzona inną klątwą.
Pewnego dnia do Dwaraki przybyli: Narada Muni, Kanva rishi oraz Vishvamitra. Podczas gdy ci trzej mędrcy odpoczywali, przybyły do nich dzieci pochodzące z rodziny Vasudevy. Dla żartu przebrały Sambę za ciężarną osobę, a następnie zapytały mędrców: "Nasi drodzy i czcigodni mędrcy, to jest żona Babhru. Będąc bardzo niespokojną, aby otrzymać syna, prosi ona was łaskawie, byście za pomocą swojego duchowego wzroku poinformowali ją, czy jej dziecko będzie chłopcem, czy dziewczynką?"
Rishi spojrzeli na ten żart przepełnieni gniewem i rzekli: "Ty głupi chłopcze! Jako kara za twoje złe zachowanie, urodzisz niebawem straszną maczugę, która będzie oznaczała zniszczenie wszystkich Vrishnich, jak i Andhaków!" Młody chłopiec był przerażony tym, co się stało. Chłopcy starali się, jak mogli, uspokoić rishich, ale nie byli w stanie. Przepowiedziana została przerażająca przyszłość.
Po rzuceniu klątwy na Sambę, rishi udali się do Pana Kryszny i poinformowali Go o tym incydencie. Wówczas Pan Kryszna przywołał wszystkich Yadavów i poinformował ich o tym, w jaki sposób Samba został przeklęty. Najwyższy Pan nie uczynił nic w kwestii zmiany klątwy rishich. Natomiast poinformował wszystkich członków rodziny, że ich zniszczenie jest nieuniknione. Po czym Pan wszedł do Swoich apartamentów.
Już następnego dnia Samba urodził żelazną maczugę. Król Ugrasena, gdy tylko o tym usłyszał, wydał polecenie zmielenia tej maczugi i wywiezienia proszku nad morze, i tam wysypania go do morza. Następnie król Ugrasena wydał groźnie brzmiące rozporządzenie na terenie Dwaraki, mówiące o całkowitym zakazie produkcji jakichkolwiek napojów odurzających. Oświadczył, że jeśli ktoś zostanie przyłapany na ich produkcji, to zarówno on, jak i cała jego rodzina zostaną skazani na śmierć. Powzięto jeszcze wiele innych kroków, które miały na celu przeciwdziałanie klątwie rishich.
W trzydziestym szóstym roku po wojnie, Kryszna dostrzegał wiele znaków i wiedział, że nadchodzi czas zniszczenia całej rodziny. Kryszna był niewzruszony. Wiedział, że Kali stawia na gruncie czwartą nogę. Pan widział ludzi powoli tracących zrozumienie zasad religijnych - Dharmy. Będzie musiał pojawić się ponownie, gdy Kali będzie kończył swój okres.
Stopniowo, z każdym dniem pojawiały się nowe złowróżbne znaki. Ulice Dwaraki zaczęły być zainfekowane szczurami, leżącymi rozbitymi fragmentami glinianych naczyń. W nocy mieszkańcy Dwaraki niepokojeni byli przez myszy, które nadgryzały ich włosy, a także paznokcie. Ptaki ćwierkały w domach. Krowy rodziły osły, słonie muły, a psy dawały narodziny kotom. Mieszkańcy dopuszczali się wielu grzesznych czynności, nie ukazując najmniejszego wstydu. Ludzie przestali okazywać należny szacunek braminom i starszym osobom. Pomimo iż pożywienie było przygotowywane w należyty, czysty sposób, to widać w nim było pełno robaków. Osoby, które angażowały się w medytację, były w stanie usłyszeć hałas tłumów, mimo iż na ulicach nikogo nie było. Natomiast, kiedy w domach rozbrzmiewał dźwięk konch, we wszystkich kierunkach słychać było rżenie osłów.
Gdy Pan Kryszna widział te wszystkie symptomy, zawołał wówczas wszystkich Swoich krewnych i rzekł: "Moi drodzy Yadavowie, Gandhari przeklęła nas, byśmy stali się przyczyną naszego własnego unicestwienia. Słowa Gandhari nie mogą okazać się fałszywe. Z pewnością ten czas jest bliski."
Kryszna wówczas nakazał: "Moi drodzy przyjaciele i krewni. Pragnę, byście wszyscy udali się do Prabhasy i wzięli kąpiel w świętym jeziorze, które tam się znajduje. Jest ono usytuowane w pobliżu brzegu zachodniego oceanu."
Podczas tego okresu, kobiety Yadavów śniły o czarnych kobietach, które przechodziły ulicami Dwaraki śmiejąc się histerycznym głosem. Po wejściu do ich domów, zmazywały pomyślne znaki, po czym znikały. Mężczyźni natomiast, mieli sny ze strasznymi zwierzętami, które wchodziły do ich domów i zaczynały żywić się ich ciałami.
Pewnego dnia, wielu członków dynastii Yadu przyglądało się, jak nagle w niebo wzbiła się Sudarshana Czakra Pana Kryszny. Następnie na oczach Daruki, cztery konie rydwanu Kryszny: Saivya, Sugriva, Meghapushpa i Valahaka wywiozły rydwan Pana Kryszny na ocean. Każdego dnia przybywały do Dwaraki apsary zachęcając, by członkowie dynastii udali się na pielgrzymkę, tak jak poradził im to Pan Kryszna. Pewnego dnia ukradły one emblemat rydwanu Pana Kryszny z wizerunkiem Garudy, natomiast Balaramie emblemat Palmyra. Widząc to wszystko, Vrishni jak i Andhakowie, stali się chętni, by udać się do Prabhasy. Ostatecznie wyruszyli, biorąc ze sobą całą rezerwę żywności. Do Prabhasy wyruszyły karawany składające się z rydwanów i innych pojazdów. Gdy przybyli na miejsce, rozbili na noc wiele namiotów. Kiedy Yadavowie przebywali w Prabhasie, przybył do nich Uddhava. Znając nieuchronną zagładę wszystkich członków rodziny, Uddhava chciał uzyskać od Kryszny pozwolenie na to, by odejść z tego śmiertelnego świata. Pan Kryszna nie ukazał najmniejszego sprzeciwu. Tak więc, ten wielki wielbiciel Pana Kryszny, będący mistrzem yogi mistycznej, opuścił swoje materialne ciało na oczach wszystkich osób. Gdy dusza Uddhavy przechodziła przez niebo, rozświetliła firmament nieba we wszystkich kierunkach.
Prabhasa zasłynęła wcześniej jako miejsce pielgrzymek, stąd nazwa Prabhasatirtha. Yadavowie udawali się wcześniej do Prabhasy całymi rodzinami, po to, by wielbić tam Pana Shivę. Kryszna pamiętał wspaniałą wyprawę tam, jaka miała miejsce kilka lat wstecz. Jednakże tym razem, ta wyprawa do Prabhasy była już ich ostatnią wyprawą. Już nigdy więcej tu nie przybędą. Kryszna chciał mieć już to wszystko za sobą. Był zniecierpliwiony z tego powodu.
Na podstawie Mahabharaty opracował: Michał Machura
Korekta tekstu: Monika Hlebowicz-Machura
Maharaja Yudhishthira
Maharaja Yudhisthira, cz. 51 - Unicestwienie dynastii Yadu. Dwie klątwy zagłady, część 1.
Przedmowa:
Trzydziesty szósty rok po wojnie na polu Kurukshetra to znaczący punkt, o jakim mówi nam tekst Mahabharaty. Z pewnością był to dramatyczny okres dla Pandavów, jak i dla członków dynastii Yadu. To czas strasznych klątw, które oznaczały tylko jedno - nieuchronną zagładę Domu Vrishnich. Ponadto, widzimy po raz kolejny w jaskrawy sposób, że ówcześni mędrcy posiadali moce. Nie rzucali słów na wiatr. Ich słowa były prawdziwe i to widzimy także w niniejszym tekście. Warto zwrócić uwagę, iż tekst Mahabharaty wskazuje nam na stosunkowo szybki rozwój Kali-yugi. Pan Kryszna już wówczas dostrzegał stopniowo narastający brak szacunku w stosunku do braminów. Incydent chłopca Samby, obrażającego trzech rishich, jest tego najlepszym przykładem.
Mahabharata - Mausala Parva
Upłynęło wiele lat. Nastał trzydziesty szósty rok rządów Maharaja Yudhisthiry po wielkiej wojnie na polu Kurukshetra. W tym czasie Maharaja Yudhisthira spostrzegł wiele niepomyślnych znaków. Powstawały bardzo silne wiatry, które roznosiły kamienie w różne miejsca. Niebo wyglądało bardzo groźnie. Te niepomyślne znaki były widziane przez Yudhisthirę przed wojną na polu Kurukshetra. Znaki te mówiły o zbliżającej się zagładzie. Nie wiedział on jednak, co może się wydarzyć. Czuł, że wielkie zniszczenie jest nieuniknione i coś strasznego musi się wkrótce wydarzyć. Pan Kryszna również widział te znaki, lecz doskonale wiedział, że nadchodzi zniszczenie Domu Vrishnich, wypełnia się klątwa rzucona przez Gandhari. Jednakże klątwa ta była poprzedzona inną klątwą.
Pewnego dnia do Dwaraki przybyli: Narada Muni, Kanva rishi oraz Vishvamitra. Podczas gdy ci trzej mędrcy odpoczywali, przybyły do nich dzieci pochodzące z rodziny Vasudevy. Dla żartu przebrały Sambę za ciężarną osobę, a następnie zapytały mędrców: "Nasi drodzy i czcigodni mędrcy, to jest żona Babhru. Będąc bardzo niespokojną, aby otrzymać syna, prosi ona was łaskawie, byście za pomocą swojego duchowego wzroku poinformowali ją, czy jej dziecko będzie chłopcem, czy dziewczynką?"
Rishi spojrzeli na ten żart przepełnieni gniewem i rzekli: "Ty głupi chłopcze! Jako kara za twoje złe zachowanie, urodzisz niebawem straszną maczugę, która będzie oznaczała zniszczenie wszystkich Vrishnich, jak i Andhaków!" Młody chłopiec był przerażony tym, co się stało. Chłopcy starali się, jak mogli, uspokoić rishich, ale nie byli w stanie. Przepowiedziana została przerażająca przyszłość.
Po rzuceniu klątwy na Sambę, rishi udali się do Pana Kryszny i poinformowali Go o tym incydencie. Wówczas Pan Kryszna przywołał wszystkich Yadavów i poinformował ich o tym, w jaki sposób Samba został przeklęty. Najwyższy Pan nie uczynił nic w kwestii zmiany klątwy rishich. Natomiast poinformował wszystkich członków rodziny, że ich zniszczenie jest nieuniknione. Po czym Pan wszedł do Swoich apartamentów.
Już następnego dnia Samba urodził żelazną maczugę. Król Ugrasena, gdy tylko o tym usłyszał, wydał polecenie zmielenia tej maczugi i wywiezienia proszku nad morze, i tam wysypania go do morza. Następnie król Ugrasena wydał groźnie brzmiące rozporządzenie na terenie Dwaraki, mówiące o całkowitym zakazie produkcji jakichkolwiek napojów odurzających. Oświadczył, że jeśli ktoś zostanie przyłapany na ich produkcji, to zarówno on, jak i cała jego rodzina zostaną skazani na śmierć. Powzięto jeszcze wiele innych kroków, które miały na celu przeciwdziałanie klątwie rishich.
W trzydziestym szóstym roku po wojnie, Kryszna dostrzegał wiele znaków i wiedział, że nadchodzi czas zniszczenia całej rodziny. Kryszna był niewzruszony. Wiedział, że Kali stawia na gruncie czwartą nogę. Pan widział ludzi powoli tracących zrozumienie zasad religijnych - Dharmy. Będzie musiał pojawić się ponownie, gdy Kali będzie kończył swój okres.
Stopniowo, z każdym dniem pojawiały się nowe złowróżbne znaki. Ulice Dwaraki zaczęły być zainfekowane szczurami, leżącymi rozbitymi fragmentami glinianych naczyń. W nocy mieszkańcy Dwaraki niepokojeni byli przez myszy, które nadgryzały ich włosy, a także paznokcie. Ptaki ćwierkały w domach. Krowy rodziły osły, słonie muły, a psy dawały narodziny kotom. Mieszkańcy dopuszczali się wielu grzesznych czynności, nie ukazując najmniejszego wstydu. Ludzie przestali okazywać należny szacunek braminom i starszym osobom. Pomimo iż pożywienie było przygotowywane w należyty, czysty sposób, to widać w nim było pełno robaków. Osoby, które angażowały się w medytację, były w stanie usłyszeć hałas tłumów, mimo iż na ulicach nikogo nie było. Natomiast, kiedy w domach rozbrzmiewał dźwięk konch, we wszystkich kierunkach słychać było rżenie osłów.
Gdy Pan Kryszna widział te wszystkie symptomy, zawołał wówczas wszystkich Swoich krewnych i rzekł: "Moi drodzy Yadavowie, Gandhari przeklęła nas, byśmy stali się przyczyną naszego własnego unicestwienia. Słowa Gandhari nie mogą okazać się fałszywe. Z pewnością ten czas jest bliski."
Kryszna wówczas nakazał: "Moi drodzy przyjaciele i krewni. Pragnę, byście wszyscy udali się do Prabhasy i wzięli kąpiel w świętym jeziorze, które tam się znajduje. Jest ono usytuowane w pobliżu brzegu zachodniego oceanu."
Podczas tego okresu, kobiety Yadavów śniły o czarnych kobietach, które przechodziły ulicami Dwaraki śmiejąc się histerycznym głosem. Po wejściu do ich domów, zmazywały pomyślne znaki, po czym znikały. Mężczyźni natomiast, mieli sny ze strasznymi zwierzętami, które wchodziły do ich domów i zaczynały żywić się ich ciałami.
Pewnego dnia, wielu członków dynastii Yadu przyglądało się, jak nagle w niebo wzbiła się Sudarshana Czakra Pana Kryszny. Następnie na oczach Daruki, cztery konie rydwanu Kryszny: Saivya, Sugriva, Meghapushpa i Valahaka wywiozły rydwan Pana Kryszny na ocean. Każdego dnia przybywały do Dwaraki apsary zachęcając, by członkowie dynastii udali się na pielgrzymkę, tak jak poradził im to Pan Kryszna. Pewnego dnia ukradły one emblemat rydwanu Pana Kryszny z wizerunkiem Garudy, natomiast Balaramie emblemat Palmyra. Widząc to wszystko, Vrishni jak i Andhakowie, stali się chętni, by udać się do Prabhasy. Ostatecznie wyruszyli, biorąc ze sobą całą rezerwę żywności. Do Prabhasy wyruszyły karawany składające się z rydwanów i innych pojazdów. Gdy przybyli na miejsce, rozbili na noc wiele namiotów. Kiedy Yadavowie przebywali w Prabhasie, przybył do nich Uddhava. Znając nieuchronną zagładę wszystkich członków rodziny, Uddhava chciał uzyskać od Kryszny pozwolenie na to, by odejść z tego śmiertelnego świata. Pan Kryszna nie ukazał najmniejszego sprzeciwu. Tak więc, ten wielki wielbiciel Pana Kryszny, będący mistrzem yogi mistycznej, opuścił swoje materialne ciało na oczach wszystkich osób. Gdy dusza Uddhavy przechodziła przez niebo, rozświetliła firmament nieba we wszystkich kierunkach.
Prabhasa zasłynęła wcześniej jako miejsce pielgrzymek, stąd nazwa Prabhasatirtha. Yadavowie udawali się wcześniej do Prabhasy całymi rodzinami, po to, by wielbić tam Pana Shivę. Kryszna pamiętał wspaniałą wyprawę tam, jaka miała miejsce kilka lat wstecz. Jednakże tym razem, ta wyprawa do Prabhasy była już ich ostatnią wyprawą. Już nigdy więcej tu nie przybędą. Kryszna chciał mieć już to wszystko za sobą. Był zniecierpliwiony z tego powodu.
Na podstawie Mahabharaty opracował: Michał Machura
Korekta tekstu: Monika Hlebowicz-Machura
-
Aniruddha das
- Posty: 2455
- Rejestracja: 26 lut 2007, 21:45
Re: Instrukcje dla rządzących
Król Ugrasena zarządził restrykcyjną prohibicję na alkohol, by przeciwdziałać klątwie mędrców. Tego typu działanie jest uzasadnione, ale też wskazuje, że do tej pory w państwie nie było potrzeby wprowadzać zakazu picia, dystrybucji oraz produkcji alkoholu z uwagi na wysoką świadomość obywateli.
Śrila Prabhupada przybliża ten temat w dwóch miejscach w Śrimad Bhagavatam (1.11.19 i 4.20.21).
Rząd może otwierać winiarnie, ale to nie znaczy, że rząd zaleca picie wina. Jest rzeczą wiadomą, że są ludzie, którzy będą pić wino za każdą cenę. Mamy tego praktyczne doświadczenie, że prohibicja w wielkich miastach sprzyja nielegalnemu przemytowi wina.
Akurat dzisiaj przeczytaliśmy w bombajskiej gazecie, że rząd zamierza znieść prohibicję. Od czasu ruchu biernego oporu Gandhiego, w Bombaju obowiązywała prohibicja i jego mieszkańcom nie wolno było pić alkoholu. Niestety, mieszkańcy byli tak przebiegli, że zwiększyli nielegalną destylację alkoholu i, chociaż nie był dostępny w sklepach, sprzedawano go w toaletach publicznych i innych anormalnych miejscach. Rząd, nie będąc w stanie zapobiec takiemu przemytowi, podjął decyzję produkowania alkoholu po niższych cenach, tak by ludzie mogli nabywać go bezpośrednio od rządu, zamiast kupować w toaletach publicznych. Rząd nie zadbał o to, by zmienić serca obywateli i odwieść ich od grzesznego życia, więc zamiast tracić zebrane podatki z powodu inflacji skarbu, zdecydował się produkować alkohol, aby zaspokoić pragnących go obywateli.
Taki rząd nie może powstrzymać reakcji grzesznego życia, mianowicie wojny, epidemii, głodu, trzęsień ziemi, i innych podobnych zakłóceń. Prawo natury mówi, że gdy tylko występuje jakakolwiek rozbieżność w przestrzeganiu praw Boga (co opisane jest w Bhagavad-gicie jako dharmasya glanih, nieposłuszeństwo wobec praw natury, czyli praw Boga), natychmiast następuje ciężka kara w formie nagłego wybuchu wojny. Ostatnio doświadczyliśmy wojny między Indią a Pakistanem. W ciągu czternastu dni nastąpiły ogromne straty w ludziach i pieniądzach, i nastąpiło poruszenie na całym świecie. Są to reakcje za grzeszne życie.
Jeżeli rząd chce oduczyć ludzi picia alkoholu, to potrzeba jest utrzymywania winiarni, ale równolegle musi być intensywne działanie na rzecz zmiany świadomości obywateli. W innym przypadku samo wprowadzenie prohibicji sprzyja tylko nielegalnej dystrybucji.
Śrila Prabhupada przybliża ten temat w dwóch miejscach w Śrimad Bhagavatam (1.11.19 i 4.20.21).
Rząd może otwierać winiarnie, ale to nie znaczy, że rząd zaleca picie wina. Jest rzeczą wiadomą, że są ludzie, którzy będą pić wino za każdą cenę. Mamy tego praktyczne doświadczenie, że prohibicja w wielkich miastach sprzyja nielegalnemu przemytowi wina.
Akurat dzisiaj przeczytaliśmy w bombajskiej gazecie, że rząd zamierza znieść prohibicję. Od czasu ruchu biernego oporu Gandhiego, w Bombaju obowiązywała prohibicja i jego mieszkańcom nie wolno było pić alkoholu. Niestety, mieszkańcy byli tak przebiegli, że zwiększyli nielegalną destylację alkoholu i, chociaż nie był dostępny w sklepach, sprzedawano go w toaletach publicznych i innych anormalnych miejscach. Rząd, nie będąc w stanie zapobiec takiemu przemytowi, podjął decyzję produkowania alkoholu po niższych cenach, tak by ludzie mogli nabywać go bezpośrednio od rządu, zamiast kupować w toaletach publicznych. Rząd nie zadbał o to, by zmienić serca obywateli i odwieść ich od grzesznego życia, więc zamiast tracić zebrane podatki z powodu inflacji skarbu, zdecydował się produkować alkohol, aby zaspokoić pragnących go obywateli.
Taki rząd nie może powstrzymać reakcji grzesznego życia, mianowicie wojny, epidemii, głodu, trzęsień ziemi, i innych podobnych zakłóceń. Prawo natury mówi, że gdy tylko występuje jakakolwiek rozbieżność w przestrzeganiu praw Boga (co opisane jest w Bhagavad-gicie jako dharmasya glanih, nieposłuszeństwo wobec praw natury, czyli praw Boga), natychmiast następuje ciężka kara w formie nagłego wybuchu wojny. Ostatnio doświadczyliśmy wojny między Indią a Pakistanem. W ciągu czternastu dni nastąpiły ogromne straty w ludziach i pieniądzach, i nastąpiło poruszenie na całym świecie. Są to reakcje za grzeszne życie.
Jeżeli rząd chce oduczyć ludzi picia alkoholu, to potrzeba jest utrzymywania winiarni, ale równolegle musi być intensywne działanie na rzecz zmiany świadomości obywateli. W innym przypadku samo wprowadzenie prohibicji sprzyja tylko nielegalnej dystrybucji.
Re: Instrukcje dla rządzących
Jaka jest rzeczywista sytuacja ISKCON-u, rządzących i świata?
Re: Instrukcje dla rządzących
Dziękuję Ci Mathura Prabhu za cenne informacje.Mathura pisze:Sripad Hridayananda Goswami: " ...wielu wielbicieli myśli, że jak jedzą prasadam to to zwalnia ich z troski o własne zdrowie. To błędna idea. Albo jeśli rozprowadzam książki Prabhupada nie mam obowiązku dbania o własne dzieci. Rezultatem takiego myślenia będzie wielka katastrofa..."Waldemar pisze: I dlaczego przebywają w szpitalach?
Ludzie, w tym i wielbiciele, chorują, i z powodu swojej przeszłej karmy, jak również i z tego, że obecnie nie dbają o swoje zdrowie.
Prasadam, choć duchowo czyste, musi tak samo zostać strawione i wchłonięte przez ciało. Jeśli podczas uczt, i nie tylko, wrzuca się do żołądka na raz różne rodzaje posiłków, to sprawia się tym organizmowi spory problem. Jeśli czyni się tak przez lata, dolegliwości pojawią się. To kwestia czasu.
Ze strony glodowka.pl
Pięć podstawowych ogólnych zasad, czyli Pięć Prostych Reguł Programu doktora Haya:
1. Podczas tego samego posiłku nie należy łączyć ze sobą produktów skrobiowych i cukrów (węglowodanów) z produktami białkowymi lub z kwaśnymi owocami. Właśnie to oddzielenie białka od skrobi w każdym posiłku było najważniejszą zasadą Programu doktora Haya. Uważał on, że należy rozdzielić "kłócące się" składniki. Wymagają one bowiem całkiem odmiennych warunków przy trawieniu.
2. Owoce i warzywa powinny być podstawą naszego pożywienia.
3. Produkty skrobiowe, cukry (węglowodany), białka i tłuszcze powinny być jadane w małych ilościach.
4. Dopuszczalne są jedynie produkty zbożowe z pełnego przemiału: razowe, a także nierafinowane tłuszcze. Należy wyeliminować całkowicie wszelkie składniki oczyszczone i przetworzone, w szczególności białą mąkę, biały cukier, rafinowane tłuszcze i produkty zawierające nienaturalne dodatki takie jak konserwanty, sztuczne barwniki itp.
5. Przerwa pomiędzy posiłkami nie powinna być dłuższa, ani krótsza niż 4 lub 4 i pół godziny. Wymóg ten pozwala naszemu przewodowi pokarmowemu na skuteczne zajęcie się jednym rodzajem pokarmu na raz, a także pozwala na odpoczynek.
Nie należy również pić w czasie posiłków, ani popijać jedzenia. Wymieszany z cieczą pokarm sprawia większy kłopot w czasie trawienia, a w efekcie może powodować zaparcia. Można natomiast napić się przed jedzeniem, najlepiej czystej, chłodnej wody. Nie należy pijać napojów ani bardzo zimnych, ani bardzo gorących, mogą one bowiem zakłócać trawienie.
Produkty skrobiowe i cukry
są to produkty, w których zawartość węglowodanów jest większa niż 20%. Nie mogą być spożywane razem z produktami białkowymi.
wszystkie zboża i kasze, wyroby zbożowe i mączne: chleb, ciasto, makaron, cukier i wyroby cukrownicze, warzywa zawierające skrobię: ziemniaki, słodkie owoce: daktyle, banany.
Produkty białkowe
to takie, w których zawartość białka przekracza 20%. Nie wolno zestawiać ich z pokarmami skrobiowymi i cukrami.
mleko i jego przetwory, jaja, soja i jej wyroby, większość orzechów
Kwaśne owoce
Nie można łączyć ich z produktami skrobiowymi i cukrami, można natomiast z produktami białkowymi.
Węglowodany, aby były prawidłowo trawione potrzebują środowiska zasadowego, odmiennie niż białko, które potrzebuje środowiska kwaśnego. Jeśli wymieszamy te produkty, zjemy na przykład kanapkę z serem, to wówczas wymagamy od naszego układu trawiennego rzeczy niemożliwej, a mianowicie, aby jednocześnie wytworzył i środowisko kwaśne i zasadowe. Nie jest to wszak możliwe. Proces trawienia w tym przypadku jest chaotyczny.
Przeszedłem na 4 godzinny cykl utrzymywania się przy życiu.
Re: Instrukcje dla rządzących
HARIBOL
Z wypowiedzi doktora Haya mozemy zrozumiec ze Krsna , zle sie odzywia???
Takze Pan Caitanya i Pan Nityanada i ...............
A co z halawa i gulabami .... A sandesz ????
POZDRAWIAM
Z wypowiedzi doktora Haya mozemy zrozumiec ze Krsna , zle sie odzywia???
Takze Pan Caitanya i Pan Nityanada i ...............
A co z halawa i gulabami .... A sandesz ????
POZDRAWIAM
"harer näma harer näma harer nämaiva kevalam kalau nästy eva nästy eva nästy eva gatir anyathä"
Re: Instrukcje dla rządzących
HARIBOL
Niestety nie wiem jak "wymazac" moja odp wczesniejsza... posieszylam sie i zle zrozumialam ..
Takze tylko GULABY sa nie zdrowe i SANDESZ ;;;;
Pomylilam sie i zrozumialam ze laczenia produktow skrobiowych i cukru jest niewskazane ... takze przepraszam za pomylke ...
POZDRAWIAM
Niestety nie wiem jak "wymazac" moja odp wczesniejsza... posieszylam sie i zle zrozumialam ..
Takze tylko GULABY sa nie zdrowe i SANDESZ ;;;;
Pomylilam sie i zrozumialam ze laczenia produktow skrobiowych i cukru jest niewskazane ... takze przepraszam za pomylke ...
POZDRAWIAM
"harer näma harer näma harer nämaiva kevalam kalau nästy eva nästy eva nästy eva gatir anyathä"
-
Aniruddha das
- Posty: 2455
- Rejestracja: 26 lut 2007, 21:45
Re: Instrukcje dla rządzących
Rząd powinien też przychylić się do dystrybucji prasada. Samo spożywanie prasada zmienia świadomość. Kiedy społeczeństwo będzie spożywać prasada, zostanie zredukowana ilość grzesznych reakcji i nie trzeba utrzymywać rzeźni.
CC Madhya 11.209
Ci, którzy honorują prasada, przyjmując resztki pożywienia ofiarowanego Bóstwu, muszą zawsze pamiętać, że prasada nie jest zwykłym pokarmem. Prasada jest transcendentalne. Dlatego przypomina się nam:
maha-prasade govinde nama-brahmani vaisnave
svalpa-punya-vatam rajan viśvaso naiva jayate
Ci, którzy nie są pobożni, nie mogą zrozumieć wartości prasada i świętego imienia Pana. Zarówno prasada, jak też imię Pana, są na platformie Brahmana, czyli na platformie duchowej. Nigdy nie należy sądzić, że prasada jest jak zwykła kuchnia hotelowa. Nie należy też dotykać żadnego rodzaju pożywienia, które nie zostało ofiarowane Bóstwu. Każdy Vaisnava ściśle przestrzega tej zasady i nie je pożywienia, które nie jest prasada. Należy z wielką wiarą jeść prasada, intonować święte imię Pana i wielbić Bóstwo w świątyni, stale pamiętając, że Bóstwo, maha-prasada i święte imię nie pochodzą z platformy doczesnej. Dzięki wielbieniu Bóstwa, jedzeniu prasada i intonowaniu maha-mantry Hare Kryszna można zawsze być na platformie duchowej (brahma-bhuyaya kalpate).
Tendencje i diety ciągle ulegają modyfikacji. Do gotowania najlepiej używać produktów naturalnych, a ofiarowane dają moc i zdrowie.
Dlatego rząd powinien sprzyjać dobrze rozumianej ekologii zgodnej z naturą i odrzucić GMO.
CC Madhya 11.209
Ci, którzy honorują prasada, przyjmując resztki pożywienia ofiarowanego Bóstwu, muszą zawsze pamiętać, że prasada nie jest zwykłym pokarmem. Prasada jest transcendentalne. Dlatego przypomina się nam:
maha-prasade govinde nama-brahmani vaisnave
svalpa-punya-vatam rajan viśvaso naiva jayate
Ci, którzy nie są pobożni, nie mogą zrozumieć wartości prasada i świętego imienia Pana. Zarówno prasada, jak też imię Pana, są na platformie Brahmana, czyli na platformie duchowej. Nigdy nie należy sądzić, że prasada jest jak zwykła kuchnia hotelowa. Nie należy też dotykać żadnego rodzaju pożywienia, które nie zostało ofiarowane Bóstwu. Każdy Vaisnava ściśle przestrzega tej zasady i nie je pożywienia, które nie jest prasada. Należy z wielką wiarą jeść prasada, intonować święte imię Pana i wielbić Bóstwo w świątyni, stale pamiętając, że Bóstwo, maha-prasada i święte imię nie pochodzą z platformy doczesnej. Dzięki wielbieniu Bóstwa, jedzeniu prasada i intonowaniu maha-mantry Hare Kryszna można zawsze być na platformie duchowej (brahma-bhuyaya kalpate).
Tendencje i diety ciągle ulegają modyfikacji. Do gotowania najlepiej używać produktów naturalnych, a ofiarowane dają moc i zdrowie.
Dlatego rząd powinien sprzyjać dobrze rozumianej ekologii zgodnej z naturą i odrzucić GMO.
-
Aniruddha das
- Posty: 2455
- Rejestracja: 26 lut 2007, 21:45
Re: Instrukcje dla rządzących
CC Antya 1.92
"'Spływająca z planet niebiańskich rzeka Ganges jest pełna złotych kwiatów lotosu, a my, mieszkańcy tych planet, jemy łodygi kwiatów. Jesteśmy zatem niezwykle piękni, piękniejsi niż mieszkańcy jakiejkolwiek innej planety. Wynika to z prawa przyczyny i skutku, jeśli bowiem jemy pożywienie będące w sile dobroci, siła ta zwiększa piękno naszych ciał."'
ZNACZENIE: Cały blask i piękno naszego ciała, psychika oraz wszystkie działania i cechy zależne są od prawa przyczyny i skutku. W naturze materialnej występują trzy cechy i jak oznajmia Bhagavad-gita (Bg. 13.22), karanam guna-sango 'sya sad-asad-yoni-janmasu: odpowiednio do swego wcześniejszego obcowania z cechami natury materialnej przychodzimy na świat w dobrej lub złej rodzinie. Zatem osoba, która poważnie pragnie osiągnąć transcendentalną doskonałość, świadomość Kryszny, musi jeść Kryszna prasada. Pożywienie takie jest sattvika, czyli w materialnej gunie dobroci, lecz gdy zostanie ofiarowane Krysznie, staje się transcendentalne. Nasz ruch świadomości Kryszny rozdaje Kryszna prasada i ci, którzy jedzą takie transcendentalne pożywienie, z pewnością staną się bhaktami Pana. Jest to metoda prawdziwie naukowa, co oznajmia ten werset z Nala-naisadhy (3.17): karyam nidanad dhi gunan adhite. Jeśli we wszystkich działaniach ściśle trzymamy się cechy dobroci, z pewnością rozwiniemy swą drzemiącą świadomość Kryszny i w końcu staniemy się czystymi bhaktami Pana Kryszny. Niestety w chwili obecnej ciała przywódców społeczeństwa, a zwłaszcza przywódców rządowych, są zanieczyszczone. Jak opisuje Śrimad-Bhagavatam (12.1.42):
asamskrtah kriya-hina rajasa tamasavrtah
prajas te bhaksayisyanti mleccha rajany arupinah
Przywódcy tacy nie mają możliwości oczyszczenia swego jedzenia. Politycy spotykają się i wznoszą toasty pijąc napoje alkoholowe, co jest tak zanieczyszczające i grzeszne, że naturalnie rozwija u pijących alkohol i jedzących mięso zdegradowaną mentalność w gunie ignorancji. Proces jedzenia w różnych gunach wyjaśniony jest w Bhagavad-gicie, gdzie powiedziane jest, że ci, którzy jedzą ryż, pszenicę, warzywa, produkty mleczne, owoce i cukier usytuowani są we wzniosłej gunie dobroci. Jeśli zatem chcemy szczęśliwej i spokojnej sytuacji politycznej, musimy wybierać przywódców, którzy jedzą Kryszna prasada. W innym bowiem przypadku przywódcy będą jeść mięso oraz pić wino i w ten sposób staną się asamskrtah – niepoprawni i kriya-hinah, to znaczy że nie będzie ich cechowało duchowe zachowanie. Innymi słowy, będą mlecchami i yavanami, czyli ludźmi o nieczystych zwyczajach. Tacy ludzie wykorzystują obywateli jak tylko mogą, nakładając podatki i tym sposobem niszczą ich zamiast działać dla ich korzyści. Dlatego też nie możemy oczekiwać, że rząd będzie sprawny, gdy na jego czele stoją nieczyste osoby pokroju mlecchów i yavanów.
"'Spływająca z planet niebiańskich rzeka Ganges jest pełna złotych kwiatów lotosu, a my, mieszkańcy tych planet, jemy łodygi kwiatów. Jesteśmy zatem niezwykle piękni, piękniejsi niż mieszkańcy jakiejkolwiek innej planety. Wynika to z prawa przyczyny i skutku, jeśli bowiem jemy pożywienie będące w sile dobroci, siła ta zwiększa piękno naszych ciał."'
ZNACZENIE: Cały blask i piękno naszego ciała, psychika oraz wszystkie działania i cechy zależne są od prawa przyczyny i skutku. W naturze materialnej występują trzy cechy i jak oznajmia Bhagavad-gita (Bg. 13.22), karanam guna-sango 'sya sad-asad-yoni-janmasu: odpowiednio do swego wcześniejszego obcowania z cechami natury materialnej przychodzimy na świat w dobrej lub złej rodzinie. Zatem osoba, która poważnie pragnie osiągnąć transcendentalną doskonałość, świadomość Kryszny, musi jeść Kryszna prasada. Pożywienie takie jest sattvika, czyli w materialnej gunie dobroci, lecz gdy zostanie ofiarowane Krysznie, staje się transcendentalne. Nasz ruch świadomości Kryszny rozdaje Kryszna prasada i ci, którzy jedzą takie transcendentalne pożywienie, z pewnością staną się bhaktami Pana. Jest to metoda prawdziwie naukowa, co oznajmia ten werset z Nala-naisadhy (3.17): karyam nidanad dhi gunan adhite. Jeśli we wszystkich działaniach ściśle trzymamy się cechy dobroci, z pewnością rozwiniemy swą drzemiącą świadomość Kryszny i w końcu staniemy się czystymi bhaktami Pana Kryszny. Niestety w chwili obecnej ciała przywódców społeczeństwa, a zwłaszcza przywódców rządowych, są zanieczyszczone. Jak opisuje Śrimad-Bhagavatam (12.1.42):
asamskrtah kriya-hina rajasa tamasavrtah
prajas te bhaksayisyanti mleccha rajany arupinah
Przywódcy tacy nie mają możliwości oczyszczenia swego jedzenia. Politycy spotykają się i wznoszą toasty pijąc napoje alkoholowe, co jest tak zanieczyszczające i grzeszne, że naturalnie rozwija u pijących alkohol i jedzących mięso zdegradowaną mentalność w gunie ignorancji. Proces jedzenia w różnych gunach wyjaśniony jest w Bhagavad-gicie, gdzie powiedziane jest, że ci, którzy jedzą ryż, pszenicę, warzywa, produkty mleczne, owoce i cukier usytuowani są we wzniosłej gunie dobroci. Jeśli zatem chcemy szczęśliwej i spokojnej sytuacji politycznej, musimy wybierać przywódców, którzy jedzą Kryszna prasada. W innym bowiem przypadku przywódcy będą jeść mięso oraz pić wino i w ten sposób staną się asamskrtah – niepoprawni i kriya-hinah, to znaczy że nie będzie ich cechowało duchowe zachowanie. Innymi słowy, będą mlecchami i yavanami, czyli ludźmi o nieczystych zwyczajach. Tacy ludzie wykorzystują obywateli jak tylko mogą, nakładając podatki i tym sposobem niszczą ich zamiast działać dla ich korzyści. Dlatego też nie możemy oczekiwać, że rząd będzie sprawny, gdy na jego czele stoją nieczyste osoby pokroju mlecchów i yavanów.
Re: Instrukcje dla rządzących
Nauczanie, za którym nie idzie rzeczywista łaska, jest zwykłym oszukiwaniem nauczanych.