Tak przed snem pragne sie z Wami podzielić ciekawostką na temat Duchowej Ekonomii. Historia ta pozwala Nam pełniej uswiadomić sobie niezwykłość życia w atmosferze Duchowej Ekonomii.
"Z duchowego punktu widzenia cały ten świat jest więzieniem dla żywych istot, pragnących żyć poza wolą Boga. Nato-miast fakt, czy ktoś jest więźniem pierwszej klasy, czy trzeciej klasy, sprawia już niewielką różnicę."
Żeby sobie bardziej uswiadomić w jakiej kupie tkwimy i dlaczego ta materialna ekonomia powoduje pustkę i niedosyt w naszych głowach, co czyni nas jeszcze bardziej nieszczęsliwymi Dhaneśvara Prabhu podaje przykład Kaszmiru zwanego Ladakhu . Co sie stało ze szczęściem obywateli tej krainy w momencie kiedy przybyli tam zachodni turyści przywożąc ze sobą swoja zdegradowaną materialną ekonomię :
"W tradycyjnym Ladakhu łączenie szczęścia z dochodem lub majątkiem było nie do pomyślenia. Głęboko zakorzeniony szacunek dla podstawowych potrzeb każdego jednego człowieka oraz akceptacja fizycznych ograniczeń środowiska uwalniała mieszkańców od błędnego pojmowania tego co wartościowe. Szczęście było dla nich po prostu doświadczanym przeżyciem, choć nie w tak łatwym stylu jak proponują nam zachodnie standardy. Ludzie odnajdywali spełnienie swych fizycznych, społecznych, duchowych i twórczych potrzeb w bezpiecznej opiece społeczności, gotowej do dzielenia się swymi dobrami oraz w obfitej w pożywienie agrarnej gospodarce, doświadczając w swym życiu ewidentnej radości.
Zachodni turysta może wydać więcej (pieniędzy) w ciągu jednego dnia niż rodzina z Ladakhu w ciągu roku. Widząc to, Ladakhijczycy poczuli się nagle ubodzy. Nowe porównanie stworzyło lukę, która nigdy nie istniała wcześniej, bo w tradycyjnym Ladakhu ludzie nie potrzebowali pieniędzy, aby prowadzić bogate i satysfakcjonujące życie. Społeczeństwo było oparte na wzajemnej pomocy i współpracy. Nikt nie potrzebował pieniędzy za pracę, by dostać jedzenie, odzież czy schronienie ... Gospodarując tradycyjnie mieli oparcie w innych ludziach, a inni z kolei zależeli od nich. W nowym systemie gospodarczym lokalna współzależność rozpadła się wraz z tradycyjnym poziomem tolerancji. W miejsce współpracujących systemów zaspokajania potrzeb umieszczono konkurencję i niedobór. Tak oto zmieniły się wyznaczniki przetrwania."
Następnie Dhaneśvara Prabhu komentuje że przenikanie członków współczesnego społeczeństwa do wspólnoty Ladakhu możemy uznać za objawy wpływu siły radżas - konkurencja, dążenie do nabywania i bezosobowe próby zyskania szacunku za pomocą posiadania raczej niż osobistych cech i umiejętności. Widzimy tu także izolację społeczną i brak bezpieczeństwa (niepewność), jako rezultat pasji.
Ladakh stosunkowo późno został zaatakowany siłami pasji i ignorancji. Większość obszarów świata uległo im już dużo wcześniej.
- choć muszę przyznać, że ze śmiechu spadam raz po raz z krzesła i się podnoszę z podłogi. Poznaję Cię Prabhuji - ułatwił mi to opis uderzenia dzidą i info o flakach, ha ha!
