NAMA-HATTA

Haribol!

Temat mógłby się nazywać kodeks rycerski. Kshatriowie, samurajowie lub inni cywilizowani wojownicy na całym świecie zawsze kierowali się honorowymi zasadami, które podążały za uduchowieniem. Samuraj znaczy służyć. Ścieżka samuraja prowadzi go ku rozwojowi duchowemu i wyzbyciu się materialnej koncepcji życia. Japońska kultura jest w istocie odgałęzieniem wedyjskiej, która z upływem kali-yugi uległa wypaczeniu. Zdążyłem na chwilę wniknąć w książkę Pana Musashiego, która jest zbiorem realizacji takich jak np: "Niech ciało podąża za umysłem, a nie umysł za ciałem", "Niech umysł będzie cały czas skoncentrowany na środku i niezachwiany przez zmysłowe zjawiska". Parafrazuje oczywiście, ale to co mówi musashi przypomina nauki bhagawad-gity. Czytałem też kodeks bushido, jest z czego czerpać. Fajny temat.

Trafne spostrzeżenie.

Ksatriya, nie uchylał się od swoich obowiązków, odmawiając walki. Ten akt tchórzostwa jest niestosowny dla Aryan. Takie uchylanie się od obowiązku nie pomaga w uczynieniu postępów w życiu duchowym, nie daje nawet szansy na zdobycie sławy w tym świecie.

Dwoma ważnymi kwalifikacjami są poczucie prestiżu i nie uciekanie z bitwy.

W dzisiejszych czasach nie ma juz prawdziwych ksatriyow, z wyjatkiem kilku jednostek. To ze nie mogli odmowic zadnego wyzwania skonczylo sie ich wytepieniem. Ponad 5000 lat temu Duryodhana wyzwal Yudhishtire do gry hazardowej, ktorej wynik byl z gory przesadzony. W ten sposob doszlo do wojny na Kurukszetrze i wybiciu wiekszosci kasty wojownikow.

Ksatriya nie mógł mieć kontaktu z kobietą z kasty bramińskiej. Żona bramina jest uważana za jedną z siedmiu matek (mianowicie, własna matka, żona mistrza duchowego, żona bramina, żona króla, krowa, niańka, i matka Ziemia). Taki kontakt pomiędzy mężczyzną i kobietą był znany jako uttama i adhama. Kontakt bramina z kobietą ksatriya jest uttama, ale kontakt ksatryi z kobietą brahmana jest adhama, i dlatego potępiony. Kobiecie, która zapragnęła związku z jakimś mężczyzną, nie powinno się nigdy odmówić, ale równocześnie musi być wzięte pod uwagę powyższe rozróżnienie.
Kontakt pomiędzy mężczyzną i kobietą jest naturalny, ale musi przebiegać według regulujących zasad, tak aby nie została naruszona społeczna konsekracja, ani też aby nie wzrosła niepożądana, bezwartościowa populacja, która przynosi światu tylko niepokój.
Śrimad Bhagavatam Księga 1 — Stworzenie
Rozdział 14 – Odejście Pana Kryszny
Tekst 42

Jest to hańba dla ksatryi, jeśli zostaje pokonanym przez kogoś, kto jest niższy od niego w sile, czy też jemu równy. Jeśli ktoś w ogóle zostaje pokonany, to powinien być, pokonany przez kogoś o sile wyższej. Arjuna był pokonany przez Bhismadevę, i Pan Kryszna ocalił go od niebezpieczeństwa. Nie było to ujmą dla Arjuny, ponieważ Bhismadeva był daleko wyższy od Arjuny pod wszystkimi względami, mianowicie: wieku, szacunku i siły. Ale Karna był równy Arjunie, i dlatego Arjuna przeżywał kryzys, kiedy walczył z Karną. Arjuna czuł to i dlatego Karna został zabity nawet nieuczciwymi środkami. Takie są zajęcia ksatriyów.
Śrimad Bhagavatam Księga 1 — Stworzenie
Rozdział 14 – Odejście Pana Kryszny
Tekst 42

Ksatriya jest czasami odwiedzany przez osoby, które potrzebują pieniędzy. Kiedy proszą oni o zapomogę, obowiązkiem ksatriyi jest wspomóc ich, biorąc pod uwagę osobę, miejsce i czas. Jeśli ksatriya zlekceważy spełnienie tego obowiązku, musi bardzo żałować za to niedopatrzenie. Podobnie, należy również zawsze dotrzymywać swojej obietnicy dania jałmużny. Takie niedopatrzenia są czasami przyczyną przygnębienia. Kto nie dotrzymuje swoich obietnic, podlega krytyce.
Śrimad Bhagavatam Księga 1 — Stworzenie
Rozdział 14 – Odejście Pana Kryszny
Tekst 40