Świątynie - ISKCON

[Aniruddha das]

ISKCON Tirupati



W jednym z największych miejsc pielgrzymek w Indiach, nowej świątyni Hare Kryszna, pokazuje szczególne poświęcenie dla kultu Pana Caitanyi.



Tirupati, w Andhra Pradesh, jest domem dla najbogatszej świątyni świata, gdzie tysiące codziennie odwiedza darshanę bóstwa Kryszny znanego jako Sri Vyenkatesvara lub, po prostu, Balaji. W 1974 r. Rząd Andhra Pradesh zaprosił Śrila Prabhupada do odwiedzenia Tirupati. Przez dwa dni przebywał na wzgórzach Tirumala, gdzie znajduje się słynna świątynia, i chodził trzy lub cztery razy dziennie, aby zobaczyć bóstwa Balaji. Kiedykolwiek szedł, kapłani pozwalali Prabhupadzie na prywatny darszan tak długo, jak mu się podobało.

Sprawne zarządzanie świątynią zaimponowało Prabhupadzie, ale jego serce rozważało o wiele większy plan zadowolenia Pana - przez rozpowszechnianie Jego przesłania. Podczas dyskusji z ministrem do spraw państwowych, Śrila Prabhupada powiedział, że ponieważ T.T.D., komitet zarządzający świątynią Balaji, ma podstawową infrastrukturę, powinien skorzystać z pomocy wielbicieli ISKCON-u, aby prowadzić energiczne nauczanie dla dobra wszystkich.

Dla jego zwolenników Śrila Prabhupada miał inną wiadomość: Zbudujcie atrakcyjną świątynię, taką jak Balaji, z doskonałym przygotowaniem do przyjęcia pielgrzymów.

[Aniruddha das]

U podnóża Wzgórz Tirumala, które są inkarnacją Ananta Sesa. W 1984 roku, Jego Świątobliwości Bhakti-svarupa Damodara Swami, uczeń Śrila Prabhupada wraz z wielbicielami, zainstalowali bóstwa Śri Śri Radha-Govindy i zainaugurowali małą świątynię.

Nic nie rozwinęło się aż do 1996 roku, kiedy to Jego Świątobliwość Jayapataka Swami, komisarz ISKCON-u odpowiedzialny za Tirupati, ożywił projekt. Prezydent świątyni Revati Ramana Dasa całym sercem dążył do rozwoju projektu. Revati Ramana był chętny, ale postęp nie przychodził łatwo.

"Zaczęliśmy od garstki wielbicieli i skromnych finansów", powiedział Revati Ramana, "ale dzięki miłosierdziu Pana kontynuowaliśmy, ów projekt do 1999 r. Odbyliśmy ceremonię błogosławienia ziemi dla wspaniałej nowej świątyni. Stopniowo przybyło więcej wielbicieli. Z pomocą grupy oddanych brahmacarinów i błogosławieństw Vaisnavów wszystko naprawdę się zaczęło. "

Budowa z dystrybucji książek

Aby zebrać pieniądze na świątynię, Revati Ramana zastosował strategię, która nie była testowana w Indiach: sprzedaż książek o świadomości Kryszny. Tirupati to miejsce czysto pielgrzymkowe, bez wielkiego biznesu i przemysłu; głównym źródłem utrzymania dla miejscowej ludności są odwiedzający to miejsce pielgrzymi.
"Zdecydowaliśmy się opracować program sprzedaży książek" - powiedziała Revati Ramana. "Każdego dnia blisko pięćdziesiąt tysięcy ludzi odwiedza to święte miejsce, nie tylko z Indii, ale z całego świata".
The T.T.D. przyznał ISKCONowi niesłychaną koncesję: pozwolenie na sprzedaż książek Śrila Prabhupada w świątyniach w Tirupati. Wiele innych grup religijnych bezskutecznie próbowało dostać miejsce w świątyniach T.T.D.
"Ludzie tacy jak my", powiedział Revati Ramana, "ponieważ głosimy tę samą wiekową sanatana-dharmę, za którą podążamy".
Każdego dnia wielbiciele ustawili sześć stołów książkowych: dwa na wzgórzach Tirumala, po jednym w świątyniach Govindaraja i Padmavati w Tirupati oraz dwa w świątyni ISKCON-u. Dziesiątki tysięcy ludzi widzieli wielbicieli i kontaktowali się z nimi, a wielbiciele sprzedawali tysiące książek każdego dnia. Sprzedaż książek pokryła prawie 60% kosztów budowy świątyni.

[Aniruddha das]

Pierwszą rzeczą, która uderza w Tirupati odwiedzających, jest ogromna liczba kolorowych billboardów i zaproszeń, które ciągną się wzdłuż ulic, odważnie promując Bhagavad-gitę Taką jaka jest i opisując ogólnoświatową działalność ISKCON-u i Śrila Prabhupada. Około tuzina billboardów w pobliżu świątyni pokazuje piękne obrazy Śrila Prabhupada i głosi wspaniałe dary, które dał światu.

U podstawy wieży powitalnej, po wschodniej stronie świątyni, wolno płynąca woda kąpie stopy zwiedzających. Stamtąd wchodzi się do świątyni i widzimy wspaniałą świątynię o jasnobłękitnym kolorze i pozłacanych kopułach. Świątynia jest piękną syntezą tradycyjnej architektury południowoindyjskiej świątyni i nowoczesnych udogodnień.

Kopuły świątyni przedstawiają rzeźby Kryszny, Ramy, Wisznu i Nrisimhy. Świątynia ma jedną svagata-gopuram (witającą wieżę, przedstawiającą stopy Pana), jedną raja-gopuram (wielką wieżę, reprezentującą pępek Pana), jedną vimana-gopuram (wieżę nad komnatą bóstw, przedstawiającą głowę Pana), oraz cztery narożne kopuły reprezentujące cztery yugi, czyli wieki wedyjskie.
Marmurowe schody prowadzą gości do rzeźbionych drzwi wejściowych i werandy na pierwszym piętrze, która otacza widownię. Dwie klatki schodowe w tym przednim wejściu przenoszą ludzi na piętro do sali świątynnej, która wypełnia całe drugie piętro.



Sala świątyni jest arcydziełem dekoracji. Sufit z pięcioma okrągłymi obrazami w stylu Thajavura przyciąga wzrok. Złoty czerwony krzyż wyróżnia się na czerwonym tle. Największym, centralnym obrazem jest boska para Śri Radha-Kryszna, ubrana i pozowana w stylu południowoindyjskim i otoczona przez tańczących towarzyszy. Złote tłoczenie ozdabia ich odzież.

[Aniruddha das]

Ogromne żyrandole wiszą pośrodku pokoju, a delikatne, które wolno się obracają, oświetlają dwie długie nawy korytarza.
Wzdłuż tych dwóch bocznych naw bocznych są również kolumny, z czworobocznymi sekcjami zawierającymi płaskorzeźby.
Płaskorzeźby z jednej strony sali przedstawiają rozrywki Pana w różnych inkarnacjach;
z drugiej strony przedstawiają Swoje rozrywki w różnych świętych miejscach w Indiach.
Wzdłuż ścian ogromne płaskorzeźby w rzeźbionych drewnianych ramach przedstawiają rozrywki Pana.
Wysokie, trzyczęściowe okna zdobią kolorowe, trawione motywy kwiatowe, a także obrazy Balaji, Jego małżonki Padmavati, Pana Jagannatha, Pana Caitanyi i Pana Nityanandy oraz Ich lotosowe stopy z wszystkimi pomyślnymi oznaczeniami i lotosowymi stopami Radha-Kryszny. Błyszcząca podłoga z egipskiego marmuru i malowane dekoracje na ścianach są nie mniej skomplikowane, a ich projekty łączą się z aranżacją dzieł sztuki.

[Aniruddha das]

Wycieczki pielgrzymów osiągają punkt kulminacyjny na wysokości czterdziestu stóp, przy złotym podświetlanym ołtarzu, z którego przewodzą Śri Radha-Govinda, Asta Sakhi (osiem głównych gopi), Pan Caitanya i Giriraja (Pan Krishna w formie kamień z Wzgórza Govardhana). Brak kolumn przed ołtarzem (uzyskany dzięki użyciu żelaznych wsporników w kształcie litery L zanurzonych głęboko w tylnej części ołtarza) pozwala na niezakłócony widok bóstw. Jest to pierwsza świątynia w południowych Indiach, gdzie Radha-Kryszna jest czczona z ośmioma głównymi gopi.

Świątynia została zaprojektowana, aby przekazywać duchowy trening i edukacjny. Tak więc na pierwszym piętrze mieści się multimedialny teatr i audytorium z miejscami siedzącymi na trzysta osób, a na werandzie znajdują się stoły i wystawy książek, które można przeczytać. Na parterze znajduje się zarówno sala, która może pomieścić tysiąc pielgrzymów i dioramy wzdłuż ścian, które przedstawiają biblijne prawdy i rozrywki. Jest tu także dobrze urządzony pięciopiętrowy pensjonat z salami konferencyjnymi i restauracją Govinda obok świątyni.

[Aniruddha das]

Goloka na Vaikuntha
Tirupati jest jednym z najświętszych miejsc pielgrzymek dla Śri Vaisnavów, którzy wielbią Pana w bojaźni i czci lub w nastroju Vaikunthy. Teraz, czyniąc tę świątynię Radha-Kryszny, Asta Sakhi i Pana Caitanyę, ISKCON przyniósł intymny nastrój miłości Vrindavany do Tirupati. W ten sposób spełniło się nie tylko pragnienie Śrila Prabhupada, ale także drzwi Goloki zostały otwarte dla mieszkańców Vaikunthy.

[Aniruddha das]

[Aniruddha das]

"Piękna architektura świątyni"

[Aniruddha das]

[Aniruddha das]

SKCON jest popularną duchową filozofią, która zyskała sobie reputację wśród teologów, uczonych i wielbicieli na całym świecie z różnymi świątyniami w wielu miastach.
Jego Boska Miłość Śrila Prabhupad udał się do Tirupati-Tirumala jako specjalny gość rządu Andhra Pradesh w latach 1974-75. To podczas tej wizyty był bardzo wzruszony po darśanie Pana Śri Venkateswara. Następnie zasugerował ideę ożywienia i szerzenia ideałów Bhagavad-Gity przez świątynię ISKCON-u w Tirupati.