Wedy a piekło.

[Aniruddha das]

Jeśli ktoś zbacza ze ścieżki Ved, nawet jeśli nie ma jakiejś wyjątkowej sytuacji, słudzy Yamarajy umieszczają go w piekle zwanym Asi-patravana, gdzie smagają go biczami. Gdy ucieka tu i tam, próbując uniknąć srogiego bólu, z każdej strony wpada na drzewo palmowe, którego liście są niczym zaostrzone miecze. W ten sposób raniony na całym ciele i mdlejąc na każdym kroku, krzyczy, "Och, cóż pocznę teraz! W jaki sposób mogę zostać ocalony!" W taki oto sposób cierpi osoba, która odstępuje od przyjętych zasad religijnych.

W rzeczywistości jest tylko jedna zasada religijna: dharmam tu saksad bhagavat-pranitam. Jedyną zasadą religijną jest przestrzeganie poleceń Najwyższego Osobowego Boga. Na nieszczęście, szczególnie w tym wieku Kali, każdy jest ateistą. Ludzie nie wierzą w Boga, nie mówiąc już o przestrzeganiu Jego słów. Poprzednio była tylko jedna veda-patha, czyli zestaw religijnych zasad. Obecnie jest ich wiele. Nie ma znaczenia, jakiego zestawu religijnych zasad ktoś przestrzega: jedyne zalecenie jest takie, że należy ich ściśle przestrzegać. Ateista, czyli nastika, jest to ten, kto nie wierzy w Vedy. Jednakże, nawet jeśli ktoś przyjmuje inny system religijny, to według tego wersetu musi przestrzegać religijnych zasad, które przyjął. Bez względu na to, czy ktoś jest Hindusem, muzułmaninem czy chrześcijaninem, powinien przestrzegać swoich własnych religijnych zasad. Jednakże, jeśli ktoś wymyśla w swym umyśle własną ścieżkę religijną, albo jeśli nie przestrzega żadnych religijnych zasad, karany jest w piekle znanym jako Asi-patravana. Innymi słowy, istota ludzka musi przestrzegać jakichś religijnych zasad. Jeśli nie przestrzega żadnych religijnych zasad, nie jest lepsza od zwierzęcia. Wraz z postępem Kali-yugi ludzie stają się bezbożni i przyjmują tzw. sekularyzm {laicyzacja, lub zeświecczenie}. Nie wiedzą, że oczekuje ich kara w Asi-patravana, jak opisuje to ten werset.

Śrimad Bhagavatam Księga 5 — Impuls stwórczy
Rozdział 26 – Opis planet piekielnych
Tekst 15

[Aniruddha das]

Asipatravana („piekła lasu mieczy”)— Jedno z 28 piekieł. Przeznaczone dla tych, którzy opuszczają ścieżkę wedyjską i udają się na ścieżkę paksan; tutaj ich ciała są rozrywane na kawałki przez ostre krawędzie liści asipatry (las, w którym liście są mieczami).
Do Asipatravana są wpychani również myśliwi i ci którzy ścinają drzewa bez powodu,

[Aniruddha das]

Czasami obiecujemy komuś, że coś mu damy, ale zdarza się nam nie dotrzymać obietnicy.
Pan Vamana powiedział do Bali Maharaja:

Ten, kto nie daje żebrakowi dokładnie tego, co obiecał, upada do piekielnego stanu życia.
Osoba taka daleka jest od wzniesienia się na planety niebiańskie, czy też spełnienia swego pragnienia.

Śrimad Bhagavatam Księga 8 — Wycofanie kosmicznych światów
Rozdział 21 – Pan aresztuje Bali Maharaję
Tekst 33