Jak guru dba o ucznia?
- Anantabhakti das
- Posty: 74
- Rejestracja: 18 gru 2006, 19:25
Re: pytanie
menda:
Dlaczego o to pytasz i co to znaczy wg Ciebie w "PRAKTYCZNY sposób dba" (daj przykład)?w jaki sposób PRAKTYCZNY guru dba o ucznia?proszę o odpowiedzi rzeczowe,zdroworozsądkowe -bo wwiem,ze takie tu mogę uzyskać(a nie tylko przepełnione religijnym zapałem)serdecznie wszystkich pozdrawiam WASZA Menda
-
- Posty: 4936
- Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
- Lokalizacja: Kraków
- Kontakt:
Guru poznaje mentalność ucznia, jego pozycję zaawansowania i koryguje ucznia tak, aby uczeń robiąc jak najmniej błędów zrobił jak największy postęp.
np: Trivikrama Swami:
"Kiedyś przed świątynią w Berkeley nieoczekiwanie powiedział mi: "Lila Sakti, chcę żebyś wiedziała, że nigdy nie pozwolę ci upaść, zawsze będę gotowy, żeby ci pomóc.""
Ale praktyczne aspekty takiej opieki mógłby zdradzić ktoś kto ma mistrza duchowego.
np: Trivikrama Swami:
"Kiedyś przed świątynią w Berkeley nieoczekiwanie powiedział mi: "Lila Sakti, chcę żebyś wiedziała, że nigdy nie pozwolę ci upaść, zawsze będę gotowy, żeby ci pomóc.""
Ale praktyczne aspekty takiej opieki mógłby zdradzić ktoś kto ma mistrza duchowego.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada
Nie wiem, co wiesz o procesie świadomości Kryszny, ale jesli czegos nie bedziesz rozumial z tego, co ponizej napisze, to pytaj.
Waisznawa (wielbiciel Boga lub aspirant do tego) praktykuje sadhana-bhakti, by utorować sobie drogę do najwyższego stanu doskonałości w bhakti (miłości do Boga) i w końcu go osiągnąć. Ktoś kto nie jest waisznawą może używać tego procesu sadhana-bhakti, aby osiągnąć generalnie dwa cele, a mianowicie bhukti - zadowalanie swoich zmysłów i mukti - wyzwolenie. W obydwu tych przypadkach (waisznawa i nie-waisznawa), ktoś może nie wykryć pozornej różnicy w zewnętrznej praktyce (pytałeś o coś praktycznego) sadhana-bhakti, lecz tak naprawdę główne rozróżnienie dotyczy motywacji, co jest już mniej praktycznym aspektem ludzkiej aktywności.
Wielbienie Bóstwa Kryszny w procesie karma-kanda (ścieżka przyjemności zmysłowych) oczyszcza serce, obdarza wyzwoleniem, przynosi ulgę od materialnych cierpień i chorób i inne tego typu korzyści.
Jednakowoż, jeśli chodzi o śuddha-bhakti (czyste oddanie dla Boga) trzeba zaznaczyć, iż to samo wielbienie Bóstwa Kryszny zwiększa smak do intonowania harinama (imion Boga). Przestrzeganie postu w Ekadasi przez karmi, osobę pracującą dla własnej korzyści, uwalnia ją od grzechów, lecz dla waisznawy przestrzeganie tegoż postu kulminuje w zwiększeniu jej oddanie dla Pana.
Aby dokładnie rozpoznać te subtelne różnice w motywacjach, ktoś potrzebuje błogosławieństwa (łaski) Pana. Karmi nie potrafi wyjść poza swoje (gauna) krótkowzroczne cele, lecz prawdziwi wielbiciele Boga osiągają główny i absolutny cel.
Na świecie istnieją generalnie dwa typy osób: udita-viveha i anudita-viveha. Ci ostatni odrzucają jakąkolwiek pracę, o ile nie przynosi ona zwykłych, praktycznych rezultatów.
Święte pisma wedyjskie zachęcają osoby anudita-viveha do osiągania ich rezultatów poprzez pobożny proces, ale zachęcają je także, by po krótkim okresie, poprzez łaskę waisznawy (guru) słuchały o ostatecznym i absolutnym celu życia, stopniowo rozwijając do niego atrakcję, co jest praktycznym zadaniem duchowego nauczyciela - guru.
Waisznawa (wielbiciel Boga lub aspirant do tego) praktykuje sadhana-bhakti, by utorować sobie drogę do najwyższego stanu doskonałości w bhakti (miłości do Boga) i w końcu go osiągnąć. Ktoś kto nie jest waisznawą może używać tego procesu sadhana-bhakti, aby osiągnąć generalnie dwa cele, a mianowicie bhukti - zadowalanie swoich zmysłów i mukti - wyzwolenie. W obydwu tych przypadkach (waisznawa i nie-waisznawa), ktoś może nie wykryć pozornej różnicy w zewnętrznej praktyce (pytałeś o coś praktycznego) sadhana-bhakti, lecz tak naprawdę główne rozróżnienie dotyczy motywacji, co jest już mniej praktycznym aspektem ludzkiej aktywności.
Wielbienie Bóstwa Kryszny w procesie karma-kanda (ścieżka przyjemności zmysłowych) oczyszcza serce, obdarza wyzwoleniem, przynosi ulgę od materialnych cierpień i chorób i inne tego typu korzyści.
Jednakowoż, jeśli chodzi o śuddha-bhakti (czyste oddanie dla Boga) trzeba zaznaczyć, iż to samo wielbienie Bóstwa Kryszny zwiększa smak do intonowania harinama (imion Boga). Przestrzeganie postu w Ekadasi przez karmi, osobę pracującą dla własnej korzyści, uwalnia ją od grzechów, lecz dla waisznawy przestrzeganie tegoż postu kulminuje w zwiększeniu jej oddanie dla Pana.
Aby dokładnie rozpoznać te subtelne różnice w motywacjach, ktoś potrzebuje błogosławieństwa (łaski) Pana. Karmi nie potrafi wyjść poza swoje (gauna) krótkowzroczne cele, lecz prawdziwi wielbiciele Boga osiągają główny i absolutny cel.
Na świecie istnieją generalnie dwa typy osób: udita-viveha i anudita-viveha. Ci ostatni odrzucają jakąkolwiek pracę, o ile nie przynosi ona zwykłych, praktycznych rezultatów.
Święte pisma wedyjskie zachęcają osoby anudita-viveha do osiągania ich rezultatów poprzez pobożny proces, ale zachęcają je także, by po krótkim okresie, poprzez łaskę waisznawy (guru) słuchały o ostatecznym i absolutnym celu życia, stopniowo rozwijając do niego atrakcję, co jest praktycznym zadaniem duchowego nauczyciela - guru.
Witam,
Twoje wątpliwości są bardzo zdroworozsądkowe i przede wszystkim naturalne. Niektóre z tych rzeczy, o których mówisz były już poruszane (polecam wątek 'wykład nt. uczeń-świątynia-guru' w 'przemyśleniach, realizacjach i wnioskach').
Żeby zrozumieć relację guru-shishya musisz najpierw zrozumieć kim jest guru, jakie są rodzaje guru i po co uczeń się do guru udaje. Potem musisz zrozumieć jakie są kwalifikacje różnych guru i jakie są kwalifikacje na bycie uczniem.
Jest to relacja dobrowolna więc dobry wybór guru i używanie inteligencji są pożądane. Precyzja wypowiedzi i formułowania pytań znacznie ożywiłaby dyskusję i ułatwiłaby odpowiadanie na Twoje istotne pytania.
Twoje wątpliwości są bardzo zdroworozsądkowe i przede wszystkim naturalne. Niektóre z tych rzeczy, o których mówisz były już poruszane (polecam wątek 'wykład nt. uczeń-świątynia-guru' w 'przemyśleniach, realizacjach i wnioskach').
Żeby zrozumieć relację guru-shishya musisz najpierw zrozumieć kim jest guru, jakie są rodzaje guru i po co uczeń się do guru udaje. Potem musisz zrozumieć jakie są kwalifikacje różnych guru i jakie są kwalifikacje na bycie uczniem.
Jest to relacja dobrowolna więc dobry wybór guru i używanie inteligencji są pożądane. Precyzja wypowiedzi i formułowania pytań znacznie ożywiłaby dyskusję i ułatwiłaby odpowiadanie na Twoje istotne pytania.