To jedna z zabawnych historii dla dzieci, które warto przeczytać na dobranoc. (u nas dla dorosłych bo często widzę, że uważają się za inteligentniejszych od innych a robią błędy jak w tej historii.)
Był raz pewien mędrzec, który miał wielu uczniów, którzy z nim mieszkali.
Pewnego dnia mędrzec zabrał ich wszystkich na przejażdżkę wozem z wołami. Mędrzec, będąc starym, był zmęczony. Powiedział: „Studenci, czuję się bardzo zmęczony i chciałbym odpocząć. Bądźcie bardzo ostrożni i uważajcie, żeby nasze rzeczy nie wypadły z wozu. Studenci odpowiedzieli: „Tak, proszę pana!”
Po kilku minutach wóz zderzył się z kamieniem, potrząsając nim. Naczynie mędrca do przechowywania wody święconej wypadło z wozu. Wszyscy uczniowie patrzyli, jak spada. Po chwili mędrzec obudził się i zapytał: „Uczniowie, czy wszystko w porządku? Czy wszystkie nasze rzeczy są bezpieczne?” Studenci odpowiedzieli: „Tak, proszę pana!” Jeden z uczniów powiedział: „Z wozu wypadło tylko święte naczynie”.
Mędrzec bardzo się rozgniewał i powiedział: „Co? Naczynie z wodą święconą upadło? Jak teraz będę nosić wodę?” Uczniowie odpowiedzieli: „Ale proszę pana, poprosił nas pan tylko o obserwowanie rzeczy spadających z wozu, a nie o ich podnoszenie”. Mędrzec powiedział: „Och, głupcy! Następnym razem podnieście wszystko, co wypadnie i włóżcie z powrotem do wózka. Czy to zrozumiałe?” Studenci zgodzili się.
Wóz z bykami ruszył dalej. Mędrzec zdrzemnął się. Po chwili byki upuściły na ziemię trochę łajna. Widząc to, jeden z uczniów zeskoczył, podniósł odchody, zwinął je i wrzucił do wozu. Ogromna kula łajna wylądowała prosto na twarz mędrca, budząc go w szoku. Mędrzec krzyknął: „Co to do cholery jest?” Uczniowie odpowiedzieli: „Panie, dlaczego się na nas złościsz! My tylko byliśmy posłuszni, zbierając wszystko, co spadło na ziemię, i wrzucając to z powrotem do wozu”. "O mój Boże! Dlaczego nie możecie zrozumieć prostych rzeczy?” zapytał mędrzec.
Mędrzec milczał i myślał przez chwilę. Wtedy wpadł na bardzo dobry pomysł. Wypisał wszystkie rzeczy z wozu i dał listę uczniom, mówiąc: „Spójrzcie, dzieci, jeśli którykolwiek z artykułów podanych na liście spadnie, musicie je podnieść”. Ruszyli dalej, a mędrzec ponownie zapadł w sen. Studenci też spali.
Byki zaczęły teraz wspinać się na wzgórze. Kiedy szły w górę, śpiący mędrzec zsunął się z wozu i wpadł do strumienia płynącego poboczem drogi. Dźwięk wielkiego plusku obudził uczniów. Mędrzec wołał o pomoc. Zeskoczyli z wózka. Potem przypomnieli sobie, co powiedział mędrzec, szybko wyjęli listę i zaczęli szukać imienia mędrca. Jednak nie udało im się go znaleźć. Więc ruszyli dalej.
"ZATRZYMYWAĆ SIĘ! Topię się! Ocalcie mnie! Jestem waszym nauczycielem!" zawołał mędrzec. Uczniowie byli dobrzy i kochali swojego nauczyciela. Pobiegli do niego i uratowali go. Mędrzec krzyknął w gniewie: „Dlaczego mnie wtedy nie uratowaliście?” „Panie, my tylko byliśmy Tobie posłuszni! Twojego nazwiska nie ma na liście i poprosiłeś nas, żebyśmy zbierali tylko te rzeczy, które są na liście, i nic więcej.
„Byliście mi posłuszni? Jak możecie tak mówić? Nawet nie próbowaliście zrozumieć, co próbowałem wam powiedzieć. Zamiast tego, nawet o tym nie myśląc, po prostu zastosowaliście się do moich słów!”
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=9XP8NDuXmL8
https://www.bedtimeshortstories.com/the ... t=cmp-true