Nasza sukcesja uczniów

System przekazywania wiedzy - parampara, guru-sadhu-śastra, guru i uczeń. "Jeśli słucha się z właściwego źródła, wtedy proces działa bardzo szybko. Na ogół ludzie jednak słuchają od nieautoryzowanych osób. Takie nieautoryzowane osoby mogą być bardzo uczone, biorąc pod uwagę ich akademickie kwalifikacje, ale ponieważ nie przestrzegają one zasad służby oddania, słuchanie od nich staje się po prostu stratą czasu. Czasami teksty są interpretowane zgodnie z modą, dla zaspokojenia własnych osobistych celów. Zatem, po pierwsze, należy wybrać kompetentnego i bona fide mówcę i wtedy słuchać od niego. Kiedy proces słuchania jest doskonały i kompletny, inne procesy stają się automatycznie doskonałymi w ich własny sposób. - 01.08.36 Zn.
Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Nasza sukcesja uczniów

Post autor: Vaisnava-Krpa » 01 sty 2010, 21:44

Sukcesja uczniów jest łańcuchem mistrzów duchowych, który rozpoczyna się od Pana Kryszny i w formie niezmienionej zstępuje z mistrza na ucznia. Doskonały mistrz duchowy jest doskonałym uczniem swojego mistrza duchowego – nic nie dodaje i nic nie ujmuje i to właśnie daje nam gwarancję autorytatywności sukcesji uczniów. Istnieją trzy procesy zdobywania wiedzy: śabda, pratyaksa i anumana. Tylko śabda jest procesem wolnym od materialnych niedoskonałości, proces ten polega na zdobywaniu wiedzy w sposób zstępujący poprzez słuchanie od autorytetu. To jest jedyna metoda przekazywania wiedzy na przestrzeni czasu w niezmieniony sposób i jeśli pragniemy otrzymać prawdziwą wiedzę musimy wejść w kontakt z parampara – sukcesją uczniów. W systemie tym uczeń przekazuje wiedzę otrzymaną od mistrza duchowego - nic nie dodając i nic nie ujmując. Na dodatek istnieje również swoisty wentyl bezpieczeństwa w postaci guru-śastra-sadhu. Pan Kryszna kładzie duży nacisk na zdobywanie wiedzy poprzez autoryzowaną sukcesję, wyjaśnię to przy omawianiu pytania trzeciego. Nasza sukcesja uczniów nosi nazwę Brahma-Madhva-Gaudiya sampradaya i pochodzi ona od Pana Brahmy. Jej głównym acaryą jest Madhva (1239 r. – 1319 r.). Madhvacarya głosił filozofię śudha-dvaita (czysty dualizm), który ustanowił odrębność Boga i żywych istot. Gaudiya vaisnavowie uważają, że Madhva odnosi się również do Madhavendry Puriego. Rudra sampradaya wywodzi się od Pana Śivy i jej głównym acaryą jest Visnusvami. Śri sampradaya wywodzi się od bogini Laksmi, jej głównym acaryą jest Ramanujacarya (1017 r. – 1137 r.). Napisał on komentarz do Ved, Vedanta-sutry i Bhagavad-gity. Objaśnił on filozofię viśistadvaitę (jakościowej jedności), głosząc że Absolut zawiera w sobie to co się zmienia (świat materialny i żywe istoty podlegające samsarze) i to co się nie zmienia (transcendentalnego Pana). Kumara sampradaya wywodzi się od czterech Kumarów i jej głównym acaryą jest Nimbarka Svami.

Nasza sukcesja uczniów wygląda w następujący sposób:
1. Kryszna
2. Brahma
3. Narada
4. Vyasadeva
5. Madhvacarya – opuścił ciało w 1319 r
6. Padmanabha Tirtha – 1199 ( 1278 ) – 1324
7. Nrhari Tirtha – pojawił się w 1206
8. Madhava Tirtha – 1215-1350
9. Aksobhya Tirtha – pojawił się między 1238 a 1317 , opuścił ciało 1365
10. Jaya Tirtha – 1348-1388
11. Jnanasindhu
12. Dayanidhi
13. Vidyanidhi – 1348-1412
14. Rajendra – 1375-1440
15. Jayadharma – 1420-1448
16. Purusottama Tirtha – 1460-1476 (78 )
17. Brahmanya Tirtha ( inaczej Subrahmanya Tirtha )
18. Vyasa Tirtha – pojawił się między 1460 a 1478 , opuścił ciało w 1539
19. Laksmipati Tirtha - 1420-1487
20. Madhavendra Puri
21. Isvara Puri ( Nityananda pojawił się w 1474 , Advaita )
22. Sri Caitanya Mahaprabhu – 1486-1534
23. Rupa Gosvami - 1489-1564 ( Svarupa Damodara , Sanatana Gosvami – 1488-1558 )
24. Raghunatha Dasa Gosvami – 1495-1571, Jiva Gosvami – 1513-1598
25. Krsnadasa Kaviraja Gosvami
26. Narottama Dasa Thakura
27. Visvanatha Cakravarti Thakura - pojawił się w 1662
28. ( Baladeva Vidyabusana 1600-1768) , Jagannatha Dasa Babaji – pojawił się w 1750 i żył 144 lata
29. Bhaktivinoda Thakura – 1838-1914
30. Gaurakisora Dasa Babaji – 1830-1915
31. Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura - 1874-1937
32. A. C. Bhaktivedanta Svami Prabhupada – 1896-1977
33. Uczniowie Srila Prabhupada zatwierdzeni przez GBC jako ISKCON-Guru

_____________________________________________________________

Czy ktos potrafi omówić pierwsze 5 osób w naszej sampradayi, w jaki sposób doszło do przekazywania wiedzy? Bardzo mistyczne jest połączenie między Vyasadevą a Madhvacaryą. Czy są jakieś szczegóły na ten temat?
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

varaha
Posty: 66
Rejestracja: 12 sty 2007, 18:42

Post autor: varaha » 02 sty 2010, 18:31

Madhvacarya spotkał Vyasadevę w Badarikaśramie podczas pielgrzymki w Himalaje. Poza tym nieścisłością jest pisanie o opuszczeniu ciała przez Madhvacaryę- on po prostu (po prostu :) ) zniknął. O ile pamiętam, miało to miejsce podczas wykładu wygłaszanego przez niego w świątyni Anantasayana w Udupi (...albo w świątyni Candramauleśvara, tez w Udupi- dokładnie nie pamiętam, ale raczej w tej pierwszej. Obie świątynie są bardzo stare, starsze niż tamtejsze świątynie Kryszny. Są to świątynie Pana Śiwy, związane także z Kryszną).

Awatar użytkownika
Mariusz
Posty: 6
Rejestracja: 03 paź 2008, 19:13
Lokalizacja: skad inad

Post autor: Mariusz » 03 sty 2010, 15:12

jestem naprawde ciekawy odpowiedzi kiedy dojdziemy do ostatniego punktu

varaha
Posty: 66
Rejestracja: 12 sty 2007, 18:42

Post autor: varaha » 03 sty 2010, 21:26

Mariusz pisze:jestem naprawde ciekawy odpowiedzi kiedy dojdziemy do ostatniego punktu
Wietrzysz rozróbę? ;)
Niepotrzebnie. 'Nasza sukcesja uczniow' w tym kontekscie odnosi sie do sukcesji uczniow w linii Brahma-Madhva-Gaudiya kontynuowanej przez Prabhupada, wiec logicznym jest, iz po nim nastepuja na liscie jego uczniowie. Nie chodzi tu o to (mam nadzieje, ze nikt nie wpadnie na taki pomysl), ze inne galezie nie sa autoryzowane, tylko o skupienie sie bezposrednio na naszej.

Awatar użytkownika
Mariusz
Posty: 6
Rejestracja: 03 paź 2008, 19:13
Lokalizacja: skad inad

Post autor: Mariusz » 04 sty 2010, 16:42

haha! zadnej rozruby! :lol: jestem tylko ciekawy jak to jest postrzegane. to taki drazliwy punkt raczej... ;-)

Vaisnava-Krpa
Posty: 4935
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Post autor: Vaisnava-Krpa » 04 sty 2010, 18:52

Też mam nadzieję, że nikt nie będzie próbował wykorzystać pretekstu aby zareklamować/rozsławić swoją sampradayę. To takie niesmaczne. Punkt drażliwy ale to nie nasz problem, choć może być częścią naszego problemu, kiedy trzeba będzie stanąć do polemiki. My tu się zajmujemy sobą. Jak słusznie Varaha zauważył, pisze wyraźnie: nasza. Jeżeli ktoś miałby ochotę zrobić zadymę aby zaistnieć, to nie pozwolę. Każdy powinien udzielać się w mediach własnej organizacji. Inaczej jest to obraza (aparatha), niezgodne z etykietą waisznawa. Obowiązkiem ucznia jest wychwalać swojego guru i naturalnie mamy prawo do tego. Tak jak dla każdego własny ojciec jest najbliższy, podobnie jest z guru. Tyle razy było to wałkowane. Jest to zakłócenie. O ile w przypadku uczniów Tripurari Swamiego sukcesja byłaby podobna do przedostatniego punktu, o tyle np. w przypadku uczniów Narayana Swamiego Prabhupad zostałby pominięty, więc nie ma o co się kłócić. Każdy ma swoją sukcesję, my nie rozpatrujemy tutaj powiązań, odłamów i kontekstów innych organizacji. Prabhupad stworzył organizację, która będzie działać we współczesnym świecie globalnej wioski, a nie tysiące skłóconych ze sobą sekt. To nie jest praktyczne. Dlatego, obecnie nasza sukcesja to po prostu guru zatwierdzeni przez GBC. Wcześniej Bhaktisidhanta Sarasvati też stworzył organizację, która potem rozpadła się na chyba 24 części (mathy), ale był jej głównym acaryą, nie zdążyło dojść do utworzenia czegoś takiego jak GBC. Potem pod wpływem porad dla uczniów Prabhupada jak zarządzać, ktoś z Math powiedział aby podzielili świat między siebie wg stref geograficznych. Ale to jest taka dynastia despotyczna, zrobił się bunt w ISKCON-ie aż inni też doszli do głosu. Tak, więc jeśli organizacja jest kontynuatorem a nie pojedyńcza osoba, wtedy jest to bardzo rozwojowe, korzystne dla rozwoju Świadomości Kryszny poza Indiami i nadejścia Ery Pana Ćajtanji. Nsza wizja jest wizją współpracy a nie dzieleniem sztucznym świata jak kawałki tortu.
Oszust zajmuje miejsce nauczyciela. Z tego powodu cały świat jest zdegradowany. Możesz oszukiwać innych mówiąc: "Jestem przebrany za wielbiciela", ale jaki jest twój charakter, twoja prawdziwa wartość? To powinno być ocenione. - Śrila Prabhupada

Awatar użytkownika
padmak
Posty: 730
Rejestracja: 24 lut 2009, 01:01
Lokalizacja: Birmingham/Milanówek
Kontakt:

Post autor: padmak » 04 sty 2010, 21:29

Pomyślałem że w temacie Mistrzowie Duchowi - sukcesja uczniów warto o każdym z sukcesorów napisać kilka słów.
Oto co znalazłem na temat szóstego w linii sukcesji uczniów Padmanabha Tirtha:

Padmanabha Tirtha pochodził z Uttara - Karnataka, które w tamtych czasach znajdowało się na obszarze znanym jako Andhra Pradesh. Potwierdza to Hrsikesa Tirtha w swojej książce „Sampradaya Paddhati and Guru–acarya”. Stwierdza on, że Padmanabha Tirtha pochodził z Uttara – Karnataka z obszaru, na którym ludność posługiwała się językiem Telegu. Na obszarze tym znajdowały się również strumienie rzeki Godavari.
Poprzednim imieniem Padmanabhy Tirthy było Sobhanabhatta. Sobhanabatta był znanym i wybitnym uczonym tamtych czasów. Specjalizował się w czternastu gałęziach nauki.
W 1265 roku spotkał Madhva Acarję, który właśnie wracał ze swojego północnego tournee do Udupi. Podczas spotkania cała biegłość w czternastu naukach Sobhanabhatta została „uciszona” w czternaście sekund przez Madhva Acarję. To spotkanie związane również było ze zmianą imienia Sobhanabhatta na Padmanabha Tirthę.
Wkrótce potem stał się on jednym z najbardziej zaufanych uczniów Madhva Acarji. Jako najstarszy i najbardziej doświadczony uczeń Madhva Acaryi pośród uczniów z obszaru Tulu, mógł jako pierwszy zasiąść na Pitha po rozrywce zniknięcia Madhva Acarji.
Padmanabha Tirtha zostawił ten świat w Navavrindavanas, blisko Hampi, na poświęconej rzece Tungabhadra w 1324 roku. Do dnia dzisiejszego jest tam Jego samadhi (grobowiec).

ODPOWIEDZ