Nektar Towarzystwa - Bhaktisiddhanta Sarasvati Prabhupada

Praktyka duchowa a realia życia codziennego. "Wszystko ma pierwotną przyczynę, czyli nasienie. W przypadku każdej koncepcji, programu, planu czy projektu najpierw rozmyśla się nad planem i to nazywane jest bija, czyli nasieniem. Bhakti-lata-bija,czyli nasionko służby oddania stanowią metody, zasady i nakazy, przy pomocy których jesteśmy doskonale szkoleni w służbie oddania. To bhakti-lata-bija otrzymuje się od mistrza duchowego dzięki łasce Kryszny." - Madhya 19.152 Zn.
Vaisnava-Krpa
Posty: 4936
Rejestracja: 23 lis 2006, 17:43
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Nektar Towarzystwa - Bhaktisiddhanta Sarasvati Prabhupada

Post autor: Vaisnava-Krpa » 04 kwie 2007, 23:38

NEKTAR TOWARZYSTWA
Fragment ksiażki Amrta vani, zawierajacej nauki Srila Bhaktisiddhanty Sarasvatiego Prabhupady

Pytanie: Czy aby osiagnać towarzystwo wielbicieli trzeba z nimi mieszkać?

Odpowiedz: Z pewnoscia towarzystwo wielbicieli jest bardzo ważne, ale osiagamy je stosownie do naszych kwalifikacji. Nie jest prawda, że czerpiemy korzysć z dobrego towarzystwa, tylko dzięki mieszkaniu razem, zas prawda jest, że możemy mieć towarzystwo wielbicieli nawet mieszkajac daleko od nich. Towarzystwo to niekoniecznie mieszkanie w tym samym pokoju. Jednakże mieszkanie z bhaktami ułatwia słuchanie od nich, co może być utrudnione na odległosć.
Organizujemy festiwale w swiatyni, po to, aby wszystkim dać sposobnosć przebywania z wielbicielami, zniszczyć przywiazanie ludzi do materialnego życia, okazać współczucie wszystkim żywym istotom, rozwinać smak do intonowania swiętego Imienia i zaangażować się w służenie Hari, guru i vaisznawom. Math organizuje festiwale, recytację Srimad Bhagavatam i dyskusje o Hari-katha, po to, żeby obudzić naturalna skłonnosć duszy do służenia Krysznie. Słuchajac Hari-katha w towarzystwie bhaktów, odzyskujemy swiadomosć swojej naturalnej pozycji i osiagamy najwyższy cel życia. Wielbiciel jest swięty. Ani nie cieszy się materia ani nie jest oschłym asceta. W towarzystwie swiętych bhaktów można zrozumieć, że zarówno cieszenie się materia jak i suche wyrzeczenie sa grzechem. Nie wiedzac dokładnie, co robić, pseudo-asceci podejmuja scieżkę wyrzeczenia. Zarówno przywiazanie jak i zwykłe odwiazanie się od swiata materialnego sa oznakami awersji wobec Najwyższego Pana. Dopóki nie porzucimy obu tych form awersji- cieszenia się materia i suchego wyrzeczenia- nie uda nam się osiagnać całkowitego schronienia w służbie oddania. Jesli nie zdołamy zrozumieć jakie jest znaczenie czystej służby oddania, skończymy albo jako osoby cieszace się materia, albo drętwi asceci. (Amrta vani str 18-19) (z Pada Sevanam)

ODPOWIEDZ