Praprzyczyna wszystkiego?

[aroo]

Witam, czas ucieka a ja chciałbym w końcu znaleźć odp. na pytanie czy wasze księgi sa pierwszymi jakie przedstawiają Krishne. Czy wasze pisma przepowiedziały przyjście na świat Jezusa Chrystusa, Allaha czy tez Buddy ? jeśli tak to jakie to pisma z którego wieku ? Dotarłem do Mahabharata lecz ona jest z III w p.n.e. to raczej młoda księga. Z góry serdecznie dziękuje za odp.

[yogamaya]

W Canto 2 Śrimad Bhagavatam znajdziesz cały dział:
Rozdział VII - "Planowe inkarnacje i ich szczególne misje"
Fragment:
02.07.37
Nadejdą czasy, kiedy ateiści osiągną bardzo wysoki poziom wedyjskiej wiedzy technicznej i będą zabijać mieszkańców innych planet, poruszając się za pomocą niewidzialnych rakiet...
Trochę wyrwałem z kontekstu ale polecam albowiem znajdziesz tam szczegółowy opis pojawiania się różnych inkarnacji min Buddhy o którego też pytasz.

[Vaisnava-Krpa]

Ś.B. 01.03.06  Na początku stworzenia, Pan pojawił się w formie czterech Kumarów, nieżonatych synów Brahmy. Wierni ślubowi celibatu, poddali się oni surowym pokutom, mając na celu realizację Absolutnej Prawdy.

01.03.06 Znaczenie:  Materialny wszechświat jest stwarzany, utrzymywany, a następnie unicestwiany w regularnych odstępach czasu. Każde stworzenie ma odpowiednią nazwę, odpowiednio do imienia Brahmy, ojca żywych istot w tym stworzeniu. Kumarowie, wspomniani powyżej, pojawili się w stworzeniu materialnego świata zwanym Kaumara, i aby uczyć nas procesu realizacji Brahmana, poddali się oni bardzo surowej dyscyplinie jako brahmacarini (kawalerowie). Ci Kumarowie są upełnomocnionymi inkarnacjami. I zanim poddali się surowej dyscyplinie, wszyscy z nich zostali wykwalifikowanymi braminami. Przykład ten sugeruje, że trzeba najpierw osiągnąć kwalifikacje bramińskie, nie tylko przez narodziny w rodzinie bramina, ale również przez posiadanie odpowiednich przymiotów, i wtedy dopiero można poddać się procesowi realizacji Brahmana.

Ś.B. 01.03.07  Najwyższy podmiot radości wszystkich ofiar przyjął inkarnację dzika (druga inkarnacja), i dla dobra Ziemi podniósł ją z dolnych regionów wszechświata.

01.03.07 Znaczenie:  Pisma święte wspominają o szczególnej misji każdej inkarnacji Osoby Boga. Każda poszczególna inkarnacja ma jakąś szczególną misję do spełnienia, i taka misja jest zawsze niezwykła. Nie jest ona możliwa do spełnienia dla żadnej żywej istoty. Inkarnacja dzika miała za zadanie podnieść Ziemię z plutonicznego obszaru brudnej materii. Podnoszenie czegoś z brudnego miejsca jest rzeczą naturalną dla dzika, i wszechpotężna Osoba Boga objawił ten cud przed asurami (demonami), którzy ukryli Ziemię w takim brudnym miejscu. Nie ma rzeczy niemożliwych dla Osoby Boga, i chociaż grał On rolę dzika, jest On ciągle wielbiony przez Swoich bhaktów, albowiem zawsze pozostaje On w transcendencji.

Ś.B. 01.03.08  W milenium rsich, Osoba Boga przyjął trzecią upełnomocnioną inkarnację w postaci Devarsi Narady, który jest wielkim mędrcem wśród półbogów. Zebrał on wszystkie oznajmienia Ved, które traktują o służbie oddania i inspirują do działania wolnego od materialnych konsekwencji.

01.03.08 Znaczenie:  Wielki Rsi Narada, który jest upełnomocnioną inkarnacją Osoby Boga, szerzy służbę oddania w całym wszechświecie. Wszyscy wielcy wielbiciele Pana w całym wszechświecie, na różnych planetach i w różnych gatunkach życia, są jego uczniami. Śrila Vyasadeva, który zapisał Śrimad-Bhagavatam, jest również jednym z jego uczniów. Narada jest autorem Narada-pancaratry, która jest zbiorem pouczeń wedyjskich odnoszących się specyficznie do służby oddania dla Pana. Ta Narada-pancaratra uczy karmitów, czyli pracujących dla materialnej korzyści, jak osiągnąć wyzwolenie z niewoli pracy karmicznej. Dusze uwarunkowane są przyciągane przez pracę dla korzyści, głównie dlatego, że chcą one cieszyć się życiem w pocie czoła. Cały wszechświat jest wypełniony takimi pracującymi dla materialnej korzyści istotami we wszystkich gatunkach życia. Praca dla korzyści niesie ze sobą wszelkiego rodzaju plany rozwoju ekonomicznego. Ale prawo natury przewiduje, że każde działanie pociąga za sobą wynikłą reakcję, i wykonawca takiej pracy zostaje spętany przez takie reakcje, dobre albo złe. Skutkiem dobrej pracy jest względny materialny dobrobyt, podczas gdy reakcją na złą pracę jest względna materialna bieda. Ale materialne warunki, zarówno tak zwane szczęście, jak i tak zwane nieszczęście, przynoszą ostatecznie tylko niedolę. Głupi materialiści nie mają żadnych informacji, jak osiągnąć wieczne szczęście w nieuwarunkowanym stanie. I Śri Narada informuje tych trudzących się głupców, jak zrealizować prawdziwe szczęście. Daje on wskazówki chorym ludziom tego świata, jak ich obecne zajęcia mogą ich poprowadzić ku ścieżce duchowej emancypacji. Lekarz poleca pacjentowi cierpiącemu na niestrawność spowodowaną przyjmowaniem potraw mlecznych, przyjmowanie poddanego przeróbce mleka w postaci twarogu. Tak więc, przyczyna choroby i lekarstwo na tę chorobę mogą być tej samej natury, ale choroba musi być leczona przez doświadczonego lekarza, jak Narada. Również Bhagavad-gita poleca to samo rozwiązanie, aby służyć Panu przez owoce swojej pracy. To poprowadzi nas ku ścieżce naiskarmya, czyli wyzwolenia.

Ś.B. 01.03.09  W czwartej inkarnacji, Pan pojawił się w formie Nara i Narayana, bliźniaczych synów żony Króla Dharmy. W formie tej podjął On surowe i przykładne pokuty, aby kontrolować zmysły.

01.03.09 Znaczenie:  Tak jak Król Rsabha radził Swoim synom, tapasya, czyli dobrowolne zaakceptowanie pokut dla realizacji Transcendencji, jest jedynym obowiązkiem ludzkiej istoty. A Pan, w Swojej formie Nara i Narayany, zademonstrował to w przykładny sposób, pragnąc nas pouczyć. Pan jest bardzo łaskawy dla zapominalskich dusz. Dlatego też przychodzi osobiście i pozostawia nam niezbędne instrukcje, jak również posyła Swoich dobrych synów jako reprezentantów, aby przywołać uwarunkowane dusze z powrotem do Boga. Ostatnio, jeszcze za ludzkiej pamięci, Pan Caitanya pojawił się również dla tego samego celu: aby okazać specjalną łaskę upadłym duszom tego wieku żelaznego przemysłu. Inkarnacja Narayana jest ciągle czczona w Badari-narayana na terenie Himalajów.

Ś.B. 01.03.10  Piąta inkarnacja, mianowicie Pan Kapila, jest pierwszym wśród doskonałych istot. Jego misją było objaśnienie metafizyki i elementów stworzenia braminowi Asuri albowiem z upływem czasu wiedza ta została stracona.

01.03.10 Znaczenie:  Istnieją dwadzieścia cztery elementy materialne i każdy z nich został szczegółowo wyjaśniony w filozofii Sankhya. Filozofia Sankhya jest powszechnie nazywana przez europejskich naukowców metafizyką. Etymologicznym znaczeniem słowa sankhya jest "to, co wyjaśnia bardzo precyzyjnie przez analizę elementów materialnych." Po raz pierwszy dokonał tego Pan Kapila, o którym mówi się tutaj, że jest piątym w szeregu inkarnacji.

Ś.B. 01.03.11  Szóstą inkarnacją purusa był syn mędrca Atri. Narodził się On z łona Anasuyi, która modliła się o inkarnację Wyłożył On tematy transcendentalne Alarce, Prahladzie i innym (Yadu, Haihayi, itd.).

01.03.11 Znaczenie:  Pan inkarnował jako Dattatreya, syn Rsiego Atri i Anasuyi. Historia narodzin Dattatreyi jako inkarnacji Pana została wspomniana w Brahmanda Puranie w związku z historią oddanej żony. Zostało tam powiedziane, że Anasuya, żona Rsiego Atri, modliła się do Pana Brahmy, Visnu i Śivy, jak następuje: "Moi drodzy panowie, jeśli jesteście zadowoleni ze mnie i pragniecie, abym poprosiła was o jakieś błogosławieństwo, to modlę się, abyście połączyli się razem i zostali moim synem." Modlitwa ta została przyjęta przez Brahmę, Visnu i Śivę, i tak oto Pan Dattatreya objaśnił filozofię duszy i pouczył o niej Alarkę, Prahladę, Yadu, Haihayę, itd.

Ś.B. 01.03.12  Siódmą inkarnacją był Yajna, syn Prajapatiego Ruci i jego żony Akuti. Panował On w okresie zmiany Svayambhuva Manu, otoczony przez półbogów, takich jak Jego syn Yama i inni.

01.03.12 Znaczenie:  Stanowiska administracyjne zajmowane przez półbogów dla utrzymania kosmicznego porządku są oferowane wysoko wyniesionym pobożnym żywym istotom. Kiedy nie ma takich pobożnych żywych istot, Pan inkarnuje osobiście jako Brahma, Prajapati, Indra, itd., aby wziąć w opiekę sprawy tego wszechświata. W czasie ery Svayambhuva Manu (obecnie mamy erę Vaivasvata Manu) nie było odpowiedniej żywej istoty, która mogłaby objąć stanowisko Indry, Króla Indraloki (nieba). W tym czasie Pan osobiście został Indrą. Otoczony przez swoich synów, takich jak Yama, i innych półbogów, Pan Yajna kierował administrowaniem spraw wszechświata.

Ś.B. 01.03.13  Ósmą inkarnacją był Król Rsabha, syn Króla Nabhi i jego żony Merudevi. W tej inkarnacji pan pokazał ścieżkę doskonałości, którą podążają ci, którzy w pełni kontrolują swoje zmysły i którzy są honorowani przez wszystkie porządki życia.

01.03.13 Znaczenie:  Społeczeństwo istot ludzkich jest w naturalny sposób podzielone na osiem grup (według porządków i statusów życia) – cztery grupy zawodowe i cztery grupy kulturowego postępu. Klasa inteligencji, klasa administratorów, klasa producentów i klasa robotników, to cztery grupy zawodowe. Życie studenckie, życie w małżeństwie, życie pustelnicze i życie w wyrzeczonym porządku, to cztery statusy kulturowego postępu, wiodące ku ścieżce duchowej realizacji. Za najwyższy spośród nich jest uważany wyrzeczony porządek życia, czyli porządek zwany sannyasą, i sannyasin jest konstytucjonalnie mistrzem duchowym pozostałych porządków i grup. Również w porządku sannyasa istnieją cztery stadia doskonałości. Stadia te są nazywane: kuticaka, bahudaka, parivrajakacarya i paramahamsa. Stadium paramahamsa jest najwyższym stadium doskonałości. Ten porządek życia jest respektowany przez wszystkie pozostałe. Maharaja Rsabha, syn Króla Nabhi i Merudevi, był inkarnacją Pana i pouczył On Swoich synów, aby podążali ścieżką doskonałości przez tapasyę, która uświęca egzystencję i umożliwia osiągnięcie stadium duchowego szczęścia, które jest wieczne i zawsze wzrastające. Każda żywa istota poszukuje szczęścia, ale nikt nie wie, gdzie można zdobyć szczęście wieczne i nieograniczone. Głupi ludzie gonią za przyjemnością zmysłową jako namiastką prawdziwego szczęścia, ale tacy głupi ludzie zapominają o tym, że to tymczasowe tak zwane szczęście czerpane z przyjemności zmysłowej jest również doznawane przez psy i wieprze. Żadne zwierzę, czy to ptak czy bestia, nie jest pozbawione tej zmysłowej przyjemności. W każdym z gatunków życia, łącznie z ludzką formą życia, takie szczęście jest osiągalne w bezmiarze. Ale ludzka forma życia nie jest przeznaczona dla takiego taniego szczęścia. Ludzka forma życia jest przeznaczona do osiągnięcia wiecznego i nieograniczonego szczęścia na drodze realizacji duchowej. Taka duchowa realizacja jest osiągana przez tapasyę, czyli dobrowolne podjęcie ścieżki pokuty i powstrzymywanie się od przyjemności materialnej. Ci, którzy zostali wyszkoleni w takiej wstrzemięźliwości wobec przyjemności materialnej, są nazywani dhira, czyli ludźmi nie niepokojonymi przez zmysły. Tylko takie osoby mogą przyjąć porządek sannyasa i stopniowo wznieść się do statusu paramahamsa, który jest wielce szanowany przez wszystkich członków społeczeństwa. Właśnie Król Rsabha propagował taką misję, a w ostatnim stadium całkowicie wyrzekł się on materialnych potrzeb cielesnych, co się zdarza bardzo rzadko. Jednakże nie powinno być to imitowane przez głupich ludzi, ale wielbione przez wszystkich.

Ś.B. 01.03.14  O bramini, w dziewiątej inkarnacji, Pan, ubłagany przez mędrców, przyjął ciało króla (Prthu), który uprawiał ziemię, by dostarczyła różnych produktów. I z tego powodu Ziemia stała się piękna i atrakcyjna.

01.03.14 Znaczenie:  Przed pojawieniem się Króla Prthu, na Ziemi panował wielki chaos spowodowany rozpustnym życiem poprzedniego króla, ojca Maharajy Prthu. Inteligentna klasa ludzi (mianowicie: mędrcy i bramini) nie tylko błagali Pana o zstąpienie, ale również zdetronizowali poprzedniego króla. Król powinien być pobożny i powinien troszczyć się o dobrobyt obywateli. I kiedy tylko król zaniedbuje swoje obowiązki, inteligentna klasa ludzi musi go zdetronizować. Jednakże, inteligentna klasa ludzi nie zasiada sama na tronie królewskim, jako że członkowie tej klasy mają ważniejsze obowiązki, mające na celu dobro publiczne. Nie zajęli więc królewskiego tronu, lecz modlili się o inkarnację Pana, i Pan przyszedł jako Maharaja Prthu. Prawdziwie inteligentni ludzie, czyli wykwalifikowani bramini, nigdy nie aspirują do stanowisk politycznych. Za rządów Maharajy Prthu ziemia wydawała wiele płodów i tym sposobem nie tylko obywatele byli szczęśliwi, mając tak dobrego króla, ale również samo oblicze Ziemi stało się piękne i atrakcyjne.

Ś.B. 01.03.15  Kiedy po okresie Caksusa Manu nastąpił potop i cały świat znalazł się głęboko pod wodą, Pan przyjął formę ryby (Matsya) i chronił Vaivasvata Manu, trzymając go na łodzi.

01.03.15 Znaczenie:  Śripada Śrddhara Svami, pierwszy komentator Bhagavatam, utrzymuje, że po zmianie każdego Manu nie zawsze ma miejsce dewastacja. A jednak po okresie Caksusa Manu nastąpił potop. Ale Śrila Jiva Gosvami definitywnie udowodnił, powołując się na autorytatywne pisma święte (jak Visnu-dharmottara, Markandeya Purana, Hari-vamśa, itd.), że po każdym Manu następuje dewastacja. Również Śrila Viśvanatha Cakravarti potwierdził opinię Śrila Jivy Gosvamiego, powołując się na cytat z Bhagavatamrta, mówiący o potopie po każdym Manu. Poza tym, Pan osobiście inkarnował w tym szczególnym okresie, aby okazać szczególną łaskę Swojemu bhakcie, Satyavracie.

Ś.B. 01.03.16  Jedenasta inkarnacja przyjęła formę żółwia (Kurma), którego pancerz posłużył za oś obrotu dla Wzgórza Mandaracala, użytego jako ubijacz przez teistów i ateistów wszechświata.

01.03.16 Znaczenie:  Pewnego razu zarówno ateiści (asury), jak i teiści (devy), byli zaangażowani w ubijanie mleka, a rezultatem tego miał być nektar, którego wypicie miało zapewnić im nieśmiertelność. I właśnie do tego celu zostało użyte Wzgórze Mandaracala, jako ubijacz, a pancerz Pana Żółwia, inkarnacji Boga, stał się miejscem spoczynku dla wzgórza w oceanie mleka.

Ś.B. 01.03.17 W dwunastej inkarnacji, Pan pojawił się jako Dhanvantari, a w trzynastej zwabił On ateistów czarem kobiecego piękna (Mohini) i dał półbogom do picia nektar.

Ś.B. 01.03.18  W czternastej inkarnacji Pan pojawił się jako Nrsimha i Swoimi pazurami rozerwał mocne ciało ateisty Hiranyakaśipu, tak właśnie jak cieśla rozcina trzcinę.

Ś.B. 01.03.19 W piętnastej inkarnacji, Pan przyjął formę karła-bramina (Vamana) i odwiedził arenę ofiary składanej przez Maharaję Bali. Chociaż w głębi pragnął On odzyskać królestwo trzech systemów planetarnych, poprosił jedynie o trzy kroki ziemi.

01.03.19 Znaczenie:  Wszechmocny Bóg może nagrodzić kogoś królestwem wszechświata, dając mu na początku niewielki ląd, i podobnie, może On je zabrać z powrotem, pod pretekstem żebrania o mały kawałek gruntu.

Ś.B. 01.03.20 W szesnastej inkarnacji Boga, Pan jako Bhrgupati unicestwiał dwadzieścia jeden razy klasę administracyjną (ksatriyów), kiedy rozgniewała Go ich rebelia wobec braminów (klasy inteligencji).

01.03.20 Znaczenie:  Ksatriyowie, czyli klasa administracyjna, powinna władać planetą według wskazówek inteligentnej klasy ludzi, którzy są w stanie udzielić władcom odpowiednich wskazówek według śastr, czyli ksiąg wiedzy objawionej. Władcy kierują administracją według takich wskazówek. Kiedykolwiek zaś ma miejsce nieposłuszeństwo ze strony ksatriyów, czyli klasy administracyjnej, wobec nakazów uczonych i inteligentnych braminów, administratorzy są siłą usuwani ze swoich stanowisk, na rzecz ustanowienia lepszej administracji.

Ś.B. 01.03.21 Następnie, w siedemnastej inkarnacji Boga, Vyasadeva pojawił się w łonie Satyavati, jako syn Paraśary Muniego, i podzielił on Vedy na poszczególne gałęzie i podgałęzie wiedzy, widząc, że ogół ludzi stał się mniej inteligentny.

01.03.21 Znaczenie:  Pierwotnie była tylko jedna Veda. Ale Vyasadeva podzielił oryginalną Vedę na cztery części, mianowicie Sama, Yajur, Rg i Atharva Vedę, następnie zaś wyjaśnił je w Puranach i Mahabharacie. Vedy, przez swój język i zawartość, są bardzo trudne dla zwykłego człowieka. Są one zrozumiałe tylko dla wysoko inteligentnej klasy ludzi i samozrealizowanych braminów. Ale obecny wiek Kali pełen jest ignorantów. Nawet ci, którzy są zrodzeni z ojca bramina, nie są lepsi od śudrów i kobiet. Ludzie podwójnie urodzeni, mianowicie: bramini, ksatriyowie i vaiśyowie, powinni przejść przez różne procesy oczyszczające, znane jako samskary, ale z powodu złego wpływu wieku Kali, tak zwani członkowie bramińskich i innych wysokiego statusu rodzin nie zasługują już dłużej na miano wysoko wykształconych. Są oni nazywani dvija-bandhu, czyli przyjaciółmi albo członkami rodzin podwójnie urodzonych. Śrila Vyasadeva podzielił Vedy na różne gałęzie i podgałęzie, mając na uwadze mniej inteligentne klasy, jak dvija-bandhu, śudrów i kobiety.

Ś.B. 01.03.22  W osiemnastej inkarnacji Pan pojawił się jako Król Rama. Aby w jakiś sposób zadowolić półbogów, zamanifestował On nadludzkie siły, kontrolując Ocean Indyjski, a następnie zabił ateistycznego Króla Ravanę, który był po drugiej stronie morza.

01.03.22 Znaczenie:  Osoba Boga Śri Rama przyjął formę ludzkiej istoty i pojawił się na Ziemi, mając na celu spełnienie czynów, które by zadowoliły półbogów, czyli administratorów utrzymujących porządek kosmiczny. Czasami zdarza się, że wielkie demony, jak Ravana, Hiranyakaśipu i wielu innych, zdobywają sławę na mocy rozwiniętej cywilizacji materialnej wspomaganej przez materialną naukę i inne czyny przesycone duchem wyzwania wobec ustanowionego porządku Pana. Dla przykładu, próba podróży na inne planety za pomocą materialnych środków jest wyzwaniem wobec ustanowionego porządku Pana. Dla przykładu, na każdej planecie istnieją odpowiednio różne warunki, i dla różnych celów (wspomnianych w różnych kodeksach Pana) zostały tam ulokowane różne klasy istot ludzkich. Ale czasami bezbożni materialiści; nadęci odrobiną sukcesu w materialnym postępie, rzucają wyzwanie egzystencji Boga. Ravana był jednym z nich i chciał on wysyłać zwykłych ludzi na planetę Indry (materialne niebo) za pomocą materialnych środków, nie biorąc pod uwagę wymaganych do tego kwalifikacji. Chciał on wybudować schody, które by sięgały bezpośrednio do planety niebiańskiej, i tym sposobem ludzie nie musieliby wykonywać ustalonych pobożnych prac, koniecznych do wejścia na tę planetę. Chciał on również spełnić wiele innych aktów wymierzonych przeciwko ustanowionej władzy Pana. Rzucił on nawet wyzwanie autorytetowi Śri Ramy, Osoby Boga, i porwał Jego żonę Sitę. Pan Rama oczywiście przyszedł, aby ukarać tego ateistę, odpowiadając tym samym na modlitwy i pragnienia półbogów. Dlatego też przyjął On wyzwanie Ravany, a Jego czyny są tematem Ramayany. Ponieważ Pan Ramacandra był Osobą Boga, objawił On nadludzkie czyny, których żadna ludzka istota, włączając w to materialnie zaawansowanego Ravanę, nie była w stanie spełnić. Jego dziełem jest królewska droga przez Ocean Indyjski, droga z pływających po wodzie kamieni. Współcześni naukowcy mają za sobą badania na polu nieważkości, ale nie są oni w stanie wywołać nieważkości w obojętnie jakim obiekcie czy obojętnie jakich warunkach. Ale ponieważ nieważkość jest kreacją Pana (to właśnie dzięki niej gigantyczne planety unoszą się w powietrzu), mógł On nawet na tej Ziemi uczynić nieważkimi kamienie i tym sposobem przygotować pływający kamienny most, bez żadnych podtrzymujących filarów. W ten oto sposób zamanifestował On moc Boga.

Ś.B. 01.03.23  W dziewiętnastej i dwudziestej inkarnacji, Pan pojawił się osobiście jako Pan Balarama i Pan Krsna w rodzinie Vrsni (dynastii Yadu), i usunął brzemię świata.

Ś.B. 01.03.24  Następnie zaś, na początku Kali-yugi, Pan pojawi się jako Pan Buddha, syn Anjany, w prowincji Gaya. Przyjdzie On, aby zwieść tych, którzy są zazdrośni o wierzących teistów.

Ś.B. 01.03.25  Następnie, u zejścia dwóch yug, Pan stworzenia przyjmie narodziny jako inkarnacja Kalki i stanie się synem Visnu Yaśa. W tym czasie władcy Ziemi zdegenerują się do roli grabieżców.

01.03.25 Znaczenie:  Podano tutaj następną przepowiednię o pojawieniu się Pana Kalki, inkarnacji Boga. Ma On się pojawić u zejścia dwóch yug, mianowicie w końcu Kali-yugi i na początku Satya-yugi. Cykl czterech yug, mianowicie: Satya, Treta, Dvapara i Kali, zmienia się kolejno, jak kalendarzowe miesiące. Obecna Kali-yuga trwa 432 000 lat, z czego minęło zaledwie 5 000 lat (przyjmując za początek bitwę na Polu Kuruksetra i zakończenie rządów Maharajy Pariksita). Tak więc pozostało jeszcze 427 000 lat. W końcu tego okresu pojawi się inkarnacja Kalki, tak jak to zostało przepowiedziane w Śrimad-Bhagavatam. Zostało tam również wspomniane imię Jego ojca, uczonego bramina Visnu Yaśa, i wioska Śambhala. Jak już wspomniano uprzednio, wszystkie te przepowiednie sprawdzą się w porządku chronologicznym. Jest to dowód na niezachwiany autorytet Śrimad-Bhagavatam .

Ś.B. 01.03.26 O bramini, inkarnacje Pana są niezliczone, tak jak niezliczone są strumienie wypływające z niewyczerpanych źródeł wody.

01.03.26 Znaczenie: Lista inkarnacji Osoby Boga podana tutaj nie jest kompletna. Jest to jedynie krótki zarys. Istnieje wiele innych inkarnacji, jak Śri Hayagriva, Hari, Hamsa, Prśnigarbha, Vibhu, Satyasena, Vaikuntha, Sarvabhauma, Visvaksena, Dharmasetu, Sudhama, Yogeśvara, Brhadbhanu i wielu innych, którzy pojawili się w minionych wiekach. Śri Prahlada Maharaja powiedział w swojej modlitwie: "Mój Panie, Ty manifestujesz się w tylu inkarnacjach, ile jest gatunków życia, mianowicie wśród zwierząt wodnych, roślin, gadów, ptaków, dzikich zwierząt, ludzi, półbogów, itd., po to właśnie, aby obronić wiernych i unicestwić niewierzących. Inkarnacją Pana w wieku Kali jest Pan Caitanya Mahaprabhu. Istnieje wiele ustępów, zarówno w Bhagavatam, jak i w innych pismach świętych, które wyraźnie wspominają o tej inkarnacji Pana jako Śri Caitanya Mahaprabhu. Również w Brahma-samhicie jest pośrednio powiedziane, że chociaż jest tak wiele inkarnacji Pana, jak Rama, Nrsimha, Varaha, Matsya, Kurma i wiele innych, zdarza się czasami, że Sam Pan inkarnuje w Swojej oryginalnej, pierwotnej Osobie. Pan Krsna i Pan Caitanya Mahaprabhu nie są zatem inkarnacjami, ale oryginalnym źródłem wszystkich innych inkarnacji. Dokładniej wyjaśni to jedna z następnych ślok.
Tak więc, Pan jest niewyczerpanym źródłem niezliczonej liczby inkarnacji, które nie zawsze są wzmiankowane. Ale takie inkarnacje są rozpoznawane na mocy specyficznych czynów, które nie są możliwe do spełnienia przez żadną z żywych istot. Taki jest generalny test na identyfikowanie inkarnacji Pana, bezpośrednio i pośrednio upełnomocnionych. Niektóre z wyżej wspomnianych inkarnacji są prawie pełnymi ekspansjami. Na przykład, Kumarowie są wyposażeni w wiedzę transcendentalną. Śri Narada jest obdarzony służbą oddania. Maharaja Prthu jest inkarnacją upełnomocnioną w funkcję wykonawczą. Inkarnacja Matsya jest bezpośrednio pełną ekspansją. Tak więc, Pan bezustannie manifestuje się w całym wszechświecie w niezliczonej liczbie inkarnacji, tak jak woda, która bezustannie spływa z wodospadu.