Strona 1 z 8

Pragnienie Pańcza Tattvy

: 06 lip 2015, 22:45
autor: Aniruddha das
Idea rozbudowy i budowy Świątyni w Czarnowie stała się sporna z powodu pojawienia się dwóch koncepcji. Wielbiciele, którzy są skorzy do lansowania własnych koncepcji nie zastanawiają się nad konsekwencją zrażenia osób postronnych, osób związanych z projektem, sponsorów, mocno zadedykowanych, bhaktów nieugruntowanych i tak wielu innych.
Moje pytanie brzmi: A jakie jest pragnienie Pańcza Tattvy?
Cztery lata temu stanąłem przed Gaura Nitay i poprosiłem o pozwolenie, by nauczać Świadomości Kryszny w Trójmieście. Stworzyliśmy już dobrą atmosferę, przychodzili regularnie wielbiciele na odbywające się cyklicznie programy. Nawet zaczęli uczęszczać starsi bhaktowie, o których młodsi już nie pamiętali. Było wspaniale, dopóty nie pojawiła się grupa (nie mogę znaleźć delikatnego określenia) z różnych stron Polski: z pod Torunia, Wałbrzycha, Elbląga, Rumii, spod Warszawy itd., którzy przypuścili atak i zaczęli robić w tym samym miejscu, ale dzień później swój program. Podzielili, rozdzielili i wszystko zostawili. Przypuścili też atak w internecie na portalu Vrinda net oraz napisali do mego Guru. Do kogo zwróciłem się o wsparcie (np. obecnego i byłego Prezydenta Świątyni w Mysiadle), to każdy z nich jeszcze mi dokładał. Pełna porażka i frustracja. Jednak przeszedłem surową szkołę u słynnego Prezydenta Świątyni w Gdańsku zatem mogłem odczuć to trochę mocniej niż słoń uderzony girlandą.
Przeto jestem wrażliwy, bo widzę podobne działanie przy projekcie budowy czy przebudowy Świątyni dla Pańcza Tattvy. Moja zatem prośba do wielbicieli jest, by nie dali się podzielić i za wszelką cenę połączyli swoje siły, bo liczy się pragnienie Pańcza Tattvy. Proszę o dojrzałość i zrozumienie sytuacji.
Wszelka chwała Śri Śri Pańcza Tatvie!

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 08 lip 2015, 11:54
autor: padmak
Warto rozmawiać na ten temat, by tak jak piszesz drogi Aniruddha Prabhu nie następował większy podział, a jedynie drogi do celu szły w kierunku zadowolenia Śri Śri Pańcza Tatvy i bhaktów.

Obecnie są przygotowywane dwa projekty:
1. Kontynuacja projektu remontu i rozbudowy dotychczasowego budynku świątynnego przez zespół
Nowe Śantipur - Projekt 2016
2. Przygotowanie projektu nowego budynku świątynnego na terenie farmy w Czarnowie (Nowe Śantipur) przez zespół Gauranga Avatara Prabhu.

Do listopada 2015 będą porównane oba projekty i zostanie wybrany bardziej korzystny.

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 08 lip 2015, 12:48
autor: Aniruddha das
Osobiście jestem za drugą koncepcją - bardziej do mnie przemawia.
2. Przygotowanie projektu nowego budynku świątynnego na terenie farmy w Czarnowie (Nowe Śantipur) przez zespół Gauranga Avatara Prabhu.
Ta koncepcja pod każdym względem wygrywa.
Najlepsi fachowcy ze świata w tej dziedzinie tak twierdzą (potem dam przykład) jak również moje osobiste doświadczenie . Stary dom zawsze będzie się sypał.
Jednak może uda się przeforsować dwie koncepcje do realizacji. Dwie grupy w duchowej rywalizacji stworzą wspaniały projekt dla Polskiej Yatry.

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 08 lip 2015, 20:37
autor: trigi
Aniruddha das pisze: Jednak może uda się przeforsować dwie koncepcje do realizacji. Dwie grupy w duchowej rywalizacji stworzą wspaniały projekt dla Polskiej Yatry.
Proponuje trzy będzie jeszcze lepiej.
Mamy dwie mądrości ludowe do wyboru:
"Co dwie głowy to nie jedna" i "Gdzie kucharek sześć to nie ma co jeść"

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 07 sie 2016, 12:43
autor: Aniruddha das
Ktoś najpierw podzielił społeczność, a potem zniweczył projekt budowy lub przebudowy Świątyni Pańcza Tattvy. Tak kończą się dobre inicjatywy. Powinniśmy wiedzieć, że jeśli następuje dzielenie, to za tym idzie destrukcja w myśl zasady "dziel i rządź". Chociaż podzieleni stanowią dwie grupy, to za tym mogą stać jedna lub tylko kilka osób. Jakie zatem było pragnienie Pańcza Tattvy?
Z tego co słyszałem dla rozbudowy Świątyni zmieniono Prezydenta, bo taki był warunek sponsora. Jeżeli tak, to ten warunek był idiotyczny. Przecież wiadomo, że pójdą za tym reakcje. Widać, jak niektórzy zaangażowani w ten projekt już je odbierają.
Jest pewna rozrywka w Śrimad Bhagavatam związana z Pracetami.
04.30.02 Mój drogi Barhaspatyo, co osiągnęli synowie króla Barhisata znani jako Pracetowie, po spotkaniu Pana Śivy, który jest bardzo drogi Najwyższej Osobie Boga, obdarzającego wyzwoleniem? Z pewnością przenieśli się do świata duchowego, ale poza tym, co osiągnęli w tym materialnym świecie – czy to w tym życiu, czy też w innych żywotach?

04.30.02 Znaczenie: Wszelkie rodzaje materialnego szczęścia można osiągnąć w tym życiu albo w następnym, na tej planecie albo na innej. Żywa istota wędruje w tym materialnym wszechświecie w tak wielu gatunkach życia i na tak wielu systemach planetarnych. Niedole i szczęście osiągane podczas obecnego okresu życia są zwane iha, a niedole i szczęście osiągane w życiu następnym są zwane paratra.

04.30.03 Wielki mędrzec Maitreya powiedział: Pragnąc spełnić polecenie ojca, synowie króla Pracinabarhi, znani jako Pracetowie, poddali się surowym wyrzeczeniom w morzu. Intonowali i powtarzali mantry otrzymane od Pana Śivy i w ten sposób zadowolili Pana Visnu, Najwyższą Osobę Boga.
Dalej:
Kiedy dobiegł końca dziesięciotysięczny rok spełniania srogich wyrzeczeń, Najwyższa Osoba Boga pojawił się przed Pracetami w Swej bardzo przyjemnej formie, aby nagrodzić im ich wyrzeczenie. Wielce to ich wzruszyło i nagrodziło trud spełnianych wyrzeczeń.
Osoba Boga, pojawiając się na ramionach Garudy, wyglądał jak chmura spoczywająca na wierzchołku góry Meru. Transcendentalne ciało Osoby Boga okryte było atrakcyjnymi szatami koloru żółtego, a Jego szyję dekorował klejnot zwany Kaustubha-mani. Cielesna światłość Pana rozświetliła ciemności wszechświata.
Twarz Pana była bardzo piękna, a Jego głowę zdobiła błyszcząca korona i złote ornamenty. Korona ta oślepiała swym blaskiem i była bardzo pięknie umieszczona na Jego głowie. Pan miał osiem ramion, z których każde trzymało określony rodzaj broni. Otaczali Go półbogowie, wielcy mędrcy i inni towarzysze, i wszyscy oni byli zaangażowani w Jego służbę. Garuda, nosiciel Pana Visnu, trzepotem swych skrzydeł chwalił Pana wedyjskimi hymnami. Garuda zdawał się być mieszkańcem planety znanej jako Kinnaraloka.
Szyję Osoby Boga otaczała girlanda kwiatów, sięgająca Mu do kolan. Girlanda ta – wyzywające piękno bogini fortuny – dekorowała osiem Jego mocnych i długich ramion. Pan zwrócił się do synów Pracinabarhisata – tak bardzo Mu podporządkowanych – obdarzając ich miłosiernym spojrzeniem i przemawiając głosem grzmiącym niczym grzmot błyskawicy.

04.30.08 Najwyższa Osoba Boga powiedział: Moi drodzy synowie króla, bardzo zadowolił Mnie związek przyjaźni, jaki istnieje między wami. Wszyscy macie jedno zajęcie – służbę oddania. Jestem tak bardzo zadowolony z waszej wzajemnej przyjaźni, że życzę wam wszelkiego szczęścia. Teraz możecie prosić Mnie o błogosławieństwo.



04.30.08 Znaczenie: Ponieważ synowie króla Pracinabarhisata byli wszyscy zjednoczeni w świadomości Krsny, Pan był bardzo z nich zadowolony. Każdy z synów króla Pracinabarhisata był indywidualną duszą, ale byli zjednoczeni w ofiarowaniu transcendentalnej służby dla Pana. Prawdziwa jedność jest jednością indywidualnych dusz, usiłujących zadowolić Najwyższego Pana albo pełnić dla Niego służbę. W materialnym świecie taka jedność nie jest możliwa Mimo iż ludzie mogą jednoczyć się oficjalnie, zawsze mają odmienne interesy. Na przykład w Stanach Zjednoczonych wszystkie narody mają swoje określone narodowe ambicje, i wskutek tego nie mogą osiągnąć jedności. Brak jedności pomiędzy indywidualnymi duszami jest tak mocne w tym materialnym świecie, że nawet członkowie Towarzystwa Świadomości Krsny zdają się być czasami rozdzieleni z powodu odmiennych opinii i skłanianiu się ku materialnym rzeczom. W rzeczywistości w świadomości Krsny nie może być dwóch opinii. Jest tylko jeden cel: służenie Krsnie do granic swoich możliwości. Jeśli istnieje jakaś niezgoda co do służby, takie nieporozumienie należy uważać za duchowe. W żadnych warunkach nie może być rozbita jedność tych, którzy są rzeczywiście zaangażowani w służbę dla Najwyższej Osoby Boga. To sprawia wiele szczęścia Najwyższej Osobie Boga i wówczas pragnie On obdarzyć bhaktów wszelkiego rodzaju błogosławieństwami, co wskazuje ten werset. Widzimy, że Pan natychmiast był gotów udzielić wszelkich błogosławieństw synom króla Pracinabarhisata.


04.30.09 Pan kontynuował: Ci, którzy pamiętają was każdego wieczoru, rozwiną uczucie przyjaźni do swych braci i wszystkich innych żywych istot.

Pomni tych instrukcji możemy na nowo rozpocząć projekt rozbudowy, a nie definitywnie kończyć.

Czy Pańcza Tatvva jest zadowolona?
Odpowiedź brzmi - nie.
A kiedy będzie zadowolona?
Odpowiedzi udzielił sam Narayana:
Najwyższa Osoba Boga powiedział: Moi drodzy synowie króla, bardzo zadowolił Mnie związek przyjaźni, jaki istnieje między wami. Wszyscy macie jedno zajęcie – służbę oddania. Jestem tak bardzo zadowolony z waszej wzajemnej przyjaźni, że życzę wam wszelkiego szczęścia. Teraz możecie prosić Mnie o błogosławieństwo.

Jeśli te relacje między bhaktami przerodzą się w przyjaźń i zjednoczenie w służbie oddania można kontynuować ten projekt.

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 09 sie 2016, 13:07
autor: bhakta thomas
Harri Bo Polska Yatra
Pod koniec lat 90 tych spędziłem pewien czas na służbie Pańcza Tattvy w Czarnowie później "los" sprawił ze wyjechałem z kraju ale pozwolę sobie dodać komentarz ponieważ Nowe Santipur jest bardzo bliskiej mojej duszy.
A może zrealizować dwa projekty tzn Nowa świątynia i odbudowa starego budownictwa.
Juz wyjaśniam. Wydaje mi się ze W Polsce brakuje miejsca dla najstarszych bhaktów coś w rodzaju domu starców. ja sam zamierzam wkrótce wrócić do kraju i chętnie spędził bym resztę życia w NS a przy okazji mógłbym sponsorować w jakimś stopniu prace.Nie chce dolewać Ghee do ognia ani tworzyć nowej polemiki,
chciałbym tylko żeby rada zastanowiła się nad taka opcja . Wybaczcie bhaktowie pisownie. i przyjmijcie najniższe ukłony i JAY JAY Pańcza Tattva

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 09 sie 2016, 21:51
autor: Aniruddha das
A może zrealizować dwa projekty tzn Nowa świątynia i odbudowa starego budownictwa.
Tak, już wcześniej też w ten sposób zasugerowałem:
Jednak może uda się przeforsować dwie koncepcje do realizacji. Dwie grupy w duchowej rywalizacji stworzą wspaniały projekt dla Polskiej Yatry.
Jednak do realizacji tego potrzeba relacji partnerskich i przyjacielskich oraz chęć zrobienia pewnej pracy dla społeczności wielbicieli nie tylko z Polski.

Brahma stwarza, Viśnu utrzymuje, a Siva niszczy.
W tej inicjatywie destrukcja wzięła górę. W innych Świątyniach w Polsce też nie ma stwarzania, a tylko chęć utrzymania.
chętnie spędził bym resztę życia w NS a przy okazji mógłbym sponsorować w jakimś stopniu prace
Pięknie i dziękuję za propozycje, chociaż jestem obecny na drugim krańcu Polski.
Kiedyś myślałem samemu tym się zająć i na swojej ziemi stworzyć taki ośrodek.

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 10 sie 2016, 18:00
autor: Aniruddha das
Można zadać pytanie:
Jak rozpoznać, nasze nastawienie do innych osób, czy społeczności, by nie przejawiać złych intencji? Ci, którzy uczestniczą w jakimś konflikcie, to do strony przeciwnej trzeba przejawić takie zachowanie, jak do nam najdroższej osoby. Kto będzie źle życzył osobie, którą darzy mocnym uczuciem tak jak swemu dziecku. Wtedy zgodnie z tym , co powiedział Narayana, takie zachowanie spotka się z Jego zadowoleniem.
Naówczas okaże się, iż nie ma żadnego konfliktu, a z różnicy zdań zostaje wybierana najlepsza opcja dla satysfakcji każdego. Jeśli nie jesteśmy tak nastawieni, to możemy zauważyć siebie i za pomocą inteligencji powstrzymać się od eskalowania nieporozumienia.

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 10 sie 2016, 19:43
autor: Aniruddha das
Vaisznava jest bardzo tolerancyjny i w żadnych okolicznościach nie jest dotknięty nieszczęściem, natomiast martwi się kiedy innych widzi w nieszczęsnym położeniu.
Właśnie tym osobom stara się stworzyć dogodne warunki do praktykowania wielbienia Pana Kryszny.

Re: Pragnienie Pańcza Tattvy

: 22 sty 2017, 13:23
autor: Aniruddha das
W tym materialnym świecie każdy, kto pragnie doznawać przyjemności czy władać nad materialną naturą, jest zazdrosny o innych.
Śrimad-Bhagavatam jest przeznaczone tylko dla tych, którzy są całkowicie nirmatsara (wolni od zazdrości). Innymi słowy, jeśli ktoś nie jest wolny od skażenia zazdrością, nie może czynić postępu w świadomości Kryszny. Jeśli jednak w świadomości Kryszny ktoś prześciga inną osobę, bhakta, który został prześcignięty, myśli, jak szczęśliwa jest ta osoba, iż czyni postęp w służbie oddania. Taka wolność od zazdrości jest typowa dla Vaikunthy. Jeśli jednakże ktoś jest zazdrosny o swego rywala, jest to materialne. Śbh 4.19.2