NAMA-HATTA

Odnośnie palca wskazującego to spotkałem się z 4 przypadkami, w których nie powinno się go "używać"
1. podczas intonowania na koralach japa.
2. podczas spożywania prasadam przy pomocy palców.
3. podczas rozmowy ze starszymi (w ogólnym znaczeniu)
4. podczas dotykania Bóstw.

Co do podziału na lewą i prawą dłoń, to chodzi o praktyczny podział dla łatwiejszego zachowania czystości.

Dzisiaj zapytałem Bhakti Vidya Purnę Maharadża o leworęcznych bhaktów, i czuję w się w obowiązku, aby skorygować własne spekulacje. Maharadża powiedział, że leworęczni bhaktowie powinni jednak używać prawej ręki do jedzenia, wielbienia bóstw, japa, a w ubikacji, lewej ręki, podobnie jak czynią to praworęczni.

Temat leworęcznych jest dobrym przykładem, jak skłonność do spekulacji bierze górę nad cytowaniem siastr, guru i sadhu. W dyskusjach jeśli mamy bona fide informacje możemy przytoczyć w odpowiedzi. Zdrowy rozsądek, to może być nasz umysł skłonny do wyobraźni.
Dobrym przykładem jest dyskusja Caitanyi Mahaprabhu z Keśava Kaśmiri

Adi 16.44 Pan odpowiedział: "Dzięki łasce Pana ktoś może zostać wielkim poetą i podobnie, dzięki Jego łasce ktoś inny może zostać wielkim śrutidharą, który jest w stanie od razu nauczyć się wszystkiego na pamięć."

Adi 16.44 Znaczenie: Bardzo ważnym słowem w związku z tym jest słowo śrutidhara. Śruti oznacza "słuchanie," a dhara oznacza "ten, kto może pojąć". Zanim rozpoczęła się Kali-yuga, prawie wszyscy, szczególnie pomiędzy inteligentnymi ludźmi, braminami, byli śrutidhara. Skoro tylko student usłyszał jakąś mądrość wedyjską od swego mistrza, zapamiętywał ją na zawsze. Nie było potrzeby zaglądania do książek i dlatego w tych dniach nie było zapisanych książek. Mistrz duchowy przekazywał hymny wedyjskie i wyjaśniał je studentowi, który od tego czasu pamiętał je na zawsze, nie zaglądając do książek.

Zostanie śrutidhara, czyli osobą, która zapamiętuje wszystko po prostu po usłyszeniu, jest wielkim osiągnięciem dla studenta. W Bhagavad-gicie Pan mówi:

yad yad vibhutimat sattvam śrimad urjitam eva va

tat tad evavagaccha tvam mama tejo 'mśa-sambhavam

"Wiedz, że wszystkie te manifestacje, pełne przepychu, piękna i chwały - wypływają zaledwie z iskry Mojego splendoru." (Bg. 10.41 )

Kiedy tylko spotykamy coś niezwykłego, powinniśmy zrozumieć, że takie niezwykłe manifestacje są szczególną laską Najwyższej Osoby Boga. Dlatego Pan Caitanya Mahaprabhu odpowiedział mistrzowi, Keśava Kaśmiri, że tak jak on był bardzo dumny z tego, że jest ulubionym wielbicielem matki Sarasvati, tak ktoś inny, jak On Sam, obdarzony łaską przez Najwyższą Osobę Boga, mógł zostać śrutidhara i w ten sposób zapamiętać wszystko od razu po prostu słysząc to.

Chodzi o to, że wszelkie udogodnienia są błogosławieństwem, a ich brak wymaga od nas większego wysiłku. W tym przypadku leworęczni muszą wykazać się determinacją, by wszystko było zgodnie z Wedami - prawa ręka czysta.