Bhagavad Gita i jej tłumaczenia, system kastowy

[Anna]

Witam!

Mam do was pytanie co Kryszna mówi w BG o systemie kastowym, czy jest przez niego akceptowany?

[varaha]

http://forum.harinam.pl/viewtopic.php?f=1&t=2183
http://forum.vrinda.net.pl/index.php?to ... ;topicseen

Witaj, Arieko/Hotori.

[Purnaprajna]

Witam!

Mam do was pytanie co Kryszna mówi w BG o systemie kastowym, czy jest przez niego akceptowany?

Hare Kryszna!

Jeżeli masz na myśli obecny system kastowy w Indiach, oparty wyłącznie na czyichś narodzinach w danej rodzinie, popierający wyzysk niższych klas społecznych, to nie, Kryszna tego nie akceptuje, bo jest to wypaczony i zdegradowany przez ludzkie ułomności system. Natomiast informuje On w Bhagawad-gicie o stworzonym przez niego naturalnych kategoriach, którym podlegają wszystkie inteligentne istoty w całym wszechświecie, na które składają się cztery warny: bramin (np. lekarz, nauczyciel, kapłan, ksiądź), kszatria (osoby zajmujące się ochroną społeczeństwa, typu głowy i przywódcy państw lub oficerowie wojskowi), wajśja (np. rolnik, bankier, biznesmen), i śudra, czyli osoba zatrudniona przez powyższych, w celu prawidłowego wykonywania ich powinności i funkcjonowania społeczeństwa, a w tym artyści i aktorzy.

Cztery warny są wspomniane przez Krysznę w Bhagawad-gicie 4.13 gdzie mówi On, że przynależność do danej warny, czy porządku społecznego jest uwarunkowana guną i karmą, co tłumaczy się mniej więcej na naturalne cechy charakteru jednostki oraz czynności, które wykonuje dana osoba w celu zarobienia na chleb. To guna i karma są symptomami warny, a nie czyjeś narodziny, bo nikt nie rodzi się np. lekarzem, ale musi wykazać się w życiu cechami lekarza i prawidłowym wykonywaniem lekarskich obowiązków, aby być uznanym za lekarza. Powyższe kategorie istnieją nawet obecnie w Polsce i na świecie, lecz są one oficjalnie ignorowane, w imię różnych socjopolitycznych systemów propagujących bezwzględną równość jednostki, która w praktyce nie istnieje i nigdy nie istniała, bo każdy z nas skacze i biega z różną szybkością, zazwyczaj znacznie wolniej niż Irena Szewińska, aczkolwiek najprawdopodobniej wielu z nas pozostawia ją daleko w tyle w szybkości, czy ilości jedzenia.

Jak widać też z powyższego, poza narodzinami w danej rodzinie, wyzyskiwanie jednej z klas przez inną, także nie jest częścią kategorii społecznych, aczkolwiek ludzie w gunie ignorancji i pasji z wszystkiego potrafią zrobić narzędzie wyzysku innych, co jest coraz bardziej widoczne nawet w krajach tzw. demokracji, gdzie w wyraźny sposób istnieją klasy bardziej uprzywilejowane i mniej uprzywilejowane, będące pod kontrolą często niekwalifikowanych, lub nieuczciwych przywódców lub korporacji, których celem nie jest dharma, i szczęście obywateli, ale adharma, i wynikające z tego dla nas wszystkich kłopoty. Obecnie, czyste warny praktycznie nie istnieją, z powodu degradacji cech charakteru ludzkości, i w większości istnieją warny mieszane, czyli warna-śankara.

Dlatego nie powinniśmy walczyć przeciwko istnieniu systemu warn, czy kast, bo ich istnienie jest naturalne w społeczeństwie, ale przeciwko zdegradowanej świadomości osób, które wykorzystują pisma święte, takie jak Bhagawad-gita w celu napełnienia własnego brzucha kosztem innych, bez spełniania należnych warunków wymaganych przez różne warny (szczególnie te wyższe), gdzie istnieje wielka odpowiedzialność za decyzje mające wpływ na wielkie, czy duże grupy ludzi, której to odpowiedzialności, wielu ludzi za wszelką cenę chce uniknąć, a zachować dla siebie jedynie same przywileje.

[Anna]

http://forum.harinam.pl/viewtopic.php?f=1&t=2183
http://forum.vrinda.net.pl/index.php?to ... ;topicseen

Witaj, Arieko/Hotori.

Kto pyta nie błądzi. Każda odpowiedź jest dla mnie ważna.


Dziękuję Purnaprajna.

[Purnaprajna]

To były ogólniki, a teraz trochę konkretów na temat poszczególnych gun, czy cech przynależnych każdej z warn, czy kast, tak jak to jest opisane przez Krysznę w Śrimad Bhagawatam 11.17.15-21.

"Różne zawodowe i społeczne podziały ludzkiego społeczeństwa pojawiły się stosownie do wyższych czy niższych natur przejawiających się podczas narodzin poszczególnej jednostki ludzkiej"

"Spokój, samokontrola, wyrzeczenie, czystość, zadowolenie, tolerancja, prostolinijność, oddanie dla Mnie, miłosierdzie i prawdomówność są wrodzonymi cechami braminów."

"Dynamiczna moc, siła cielesna, determinacja, heroizm, tolerancja, wspaniałomyślność, podejmowanie wielkich wysiłków, stałość, oddanie dla braminów i cecha przewodzenia są naturalnymi cechami kszatrjów."

"Wiara w wedyjską cywilizację, zadedykowanie się dobroczynności, wolność od hipokryzji, służenie braminom i nieustanne pragnienie gromadzenia pieniędzy są cechami wajśjów."

"Niedwulicowa służba dla braminów, krów, półbogów, i innych godnych wielbienia osób, oraz całkowita satysfakcja z dochodu czerpanego podczas takiej służby są naturalnymi cechami śudrów."

"Nieczystość, nieuczciwość, złodziejstwo, brak wiary, bezużyteczna kłótnia, pożądanie, gniew i ciągłe pragnienia składają się na naturę tych, którzy znajdują się na najniższej pozycji, poza systemem warnaśramy."

"Obowiązkiem dla wszystkich czterech klas społeczeństwa są: nieużywanie przemocy, prawdomówność, uczciwość, pragnienie szczęścia i dobrobytu dla wszystkich, wolność od pożądania, gniewu i chciwości."

Jak widzisz Anno, inherentne cechy warn, czy kast są bardzo wzniosłe i są oparte na dharmie, religii. Jeżeli ktoś krytykuje powyższe kategorie społeczne oparte na tak wzniosłych i korzystnych nie tylko dla jednostki, ale i dla dobra całego społeczeństwa cechach, to albo jest wielkim głupcem, albo robi krecią robotę, i czyni to w intencji zachowania własnych, czy grupowych przywilejów i korzyści, bez obowiązku rozwinięcia, czy posiadania powyższych wzniosłych cech. Można więc śmiało cytować te wersety, jako kontrargument dla krytyków systemu warn, gdyż ich treść automatycznie wybija zęby ich oskarżeniom o społecznej szkodliwości systemu kast, a wręcz przeciwnie, wymienione w nich cechy charakteru automatycznie kierują zarówno jednostkę, jak i całe społeczeństwo ludzkie na ścieżkę dobra i szczęścia.

Obecny, zniekształcony system kastowy w Indiach nie ma nic wspólnego z powyższymi opisami Kryszny w Bhagawata Puranie. Używanie go jako argumentu przeciwko bhaktom Hare Kryszna jest nie tylko totalnym nieporozumieniem i nonsensem, ale i przy okazji, także i sabotażem pozytywnej pracy bhaktów, którzy szerząc właściwe rozumienie Bhagawad-gity, automatycznie walczą z materialistyczną korupcją myśli współczesnych Indii. Jesteśmy więc po tej samej stronie!

[Anna]

Obecny, zniekształcony system kastowy w Indiach nie ma nic wspólnego z powyższymi opisami Kryszny w Bhagawata Puranie. Używanie go jako argumentu przeciwko bhaktom Hare Kryszna jest nie tylko totalnym nieporozumieniem i nonsensem, ale i przy okazji, także i sabotażem pozytywnej pracy bhaktów, którzy szerząc właściwe rozumienie Bhagawad-gity, automatycznie walczą z materialistyczną korupcją myśli współczesnych Indii. Jesteśmy więc po tej samej stronie!

Raczej uprzedzeniem do odmiennej filozofii i wiary.

Rozumiem nie zależnie od człowieka każdy może praktykować bhakti jogę. Więc skąd ten system się wziął, kto go zapoczątkował? Czy sam Kryszna nie tępił tego systemu?
Dlaczego hindusi, tak przy tym obstają, czyżby zbyt mało wiary w nich w Krysznę?

[Purnaprajna]

Są hindusi i "hindusi". Ci, co nie rozumieją, lub nie chcą zrozumieć o czym Kryszna mówi w Bhagawad-gicie szerzą i wprowadzają w życie wypaczony system kastowy oparty na narodzinach w danej rodzinie, a nie na cechach charakteru i wykonywanej pracy. Ten system nie ma jednak poparcia w pismach świętych, co jest jednoznaczne z tym, że Kryszna się z nim nie zgadza.

I tak, każdy może praktykować bhakti-jogę, bo pełnienie miłosnej służby oddania dla Boga jest wieczną czynnością duszy, i nie zależy od specyficznej wiary, narodowości, czy rasy. Tak, czy siak zawsze służymy Bogu. Jeżeli nie Jemu osobiście, to pośrednio Jego zewnętrznej mocy, energii materialnej, mayi. Lepiej jest jednak pełnić tą służbę bezpośrednio, bo wtedy mamy do czynienia z transcendentalnie wszechatrakcyjnym Kryszną oraz z samym sobą, czyli wieczną, w pełni świadomą i szczęśliwą istotą, a nie z namiastką tego, kiedy utożsamiamy się tymczasową materią naszego ciała i umysłu, służąc ich popędom. Proces intonowania świętych imion Kryszny w postaci mantry Hare Kryszna jest tego typu służbą, i bezpośrednio odnosząc się do Pana i Jego duchowej strony, a nie do Jego zewnętrznej mocy, umożliwia nam oczyszczenie świadomości z błędnych, materialnych koncepcji i percepcji oraz stopniowe rozwinięcie uczucia do Boga.

[Anna]

Dziękuję za odpowiedź.

[Anna]

Nie chciałabym tworzyć nowego wątku, więc piszę w tym.

Dlaczego tak bardzo jest ważna jaką wersję Bhagavad Gity czytamy? Na Polskim rynku ukazały się inne tłumaczenia, ale bez komentarzy, czy warto je czytać? Ich tłumaczenie jest poprawne? A co z innymi guru, którzy także dają komentarze do BG?

[Purnaprajna]

Dlaczego tak bardzo jest ważna jaką wersję Bhagavad Gity czytamy? Na Polskim rynku ukazały się inne tłumaczenia, ale bez komentarzy, czy warto je czytać? Ich tłumaczenie jest poprawne? A co z innymi guru, którzy także dają komentarze do BG?

Tłumaczenia wersetów są bardzo ważne, ale jeszcze ważniejsze są komentarze do tych wersetów, napisane przez czystego wielbiciela Kryszny, czyli osoby darzącej Krysznę transcendentalną miłością, którą w tym przypadku jest Śrila Prabhupada. Bez tych komentarzy, zazwyczaj ludzie (szczególnie Ci na Zachodzie) nie stają się bhaktami Kryszny, a czasami stają się nawet impersonalistami zaprzeczającymi osobowej egzystencji Boga, zniekształcając znaczenie Gity i innych śastr, i odcinając tym samym sobie, i być może innym możliwość realizacji celu ludzkiego życia, jakim jest rozwinięcie miłości do Boga.

Jako że pisane przez czystych wielbicieli komentarze są natchnione głębokim uczuciem do Boga i wolne są od pragnienia zysku, sławy, czy prestiżu, dlatego są w stanie zainspirować uwarunkowaną duszę do rozpoczęcia pełnienia niemotywowanej materialnie służby oddania dla Pana, czego nie jest w stanie zrobić żaden świecki, inspirowany mayą, czyli poczuciem oddzielenia od Kryszny, tłumacz. Te święte osoby, otrzymały z kolei tą inspirację od ich innych aczarjów i świętych w guru-paramparze, czyli łańcuchu sukcesji uczniów, która schodzi do nas wprost ze świata duchowego, gdzie rezyduje prawdziwy autor Bhagawad-gity, Śri Kryszna. Dlatego jedynie pochodzące z guru-parampary tłumaczenia i komentarze Bhagawad-gity posiadają prawdziwą duchową moc przemiany i skruszenia naszych kamiennych serc, kierując nasze pragnienie ku Krysznie.

Czasami świeccy badacze zarzucają Śrila Prabhupadzie niedokładność tłumaczeń nie rozumiejąc przy tym, że celem przekazu Bhagawad-gity nie jest robienie kariery zawodowej na technicznych, niewiele znaczących niuansach, ale poinformowanie i przekonanie cierpiącej, oszołomionej materialną iluzją dżiwy, co do celu ludzkiego życia, jakim jest podporządkowanie się duszy Bogu, służba oddania dla Niego i powrót do świata duchowego, pozostawiając za sobą tymczasowy świat samsary, narodzin, chorób, starości i śmierci, włączając w to rachunki za czynsz i światło.

Dlatego nadrzędnym celem tłumaczenia i komentowania Gity, czy innych śastr jest to, aby uwarunkowana dusza właściwie zrozumiała przekaz Kryszny i poprzez podporządkowywanie się Bogu wprowadziła go w swoje życie, do czego nie jest potrzebna znajomość sanskrytu, ale znajomość kogoś kto zna i kocha Krysznę. Aby ten cel osiągnąć, Śrila Prabhupada stosuje technikę tłumaczenia zwaną bhavanuvada, czyli koncentruje się na przekazaniu czytelnikowi właściwego nastroju wersetów (w samym tłumaczeniu, i w komentarzu do niego), a nie jedynie na "perfekcyjnym" tłumaczeniu samych słów, do czego dążą badacze akademiccy, zarabiający w ten sposób na chleb.