Hunowie - przodkowie Polaków?

[Śrimatek]

Każda nisko urodzona osoba – czy to będzie Kirata, Huna, Andhra, Pulinda, Pulkaśa, Abhira, Śumbha, Yavana, Khasa,

Jakie są źródła stworzenia i charakterystyka tych osób bardzo bym prosił:):):)

[Purnaprajna]

Każda nisko urodzona osoba – czy to będzie Kirata, Huna, Andhra, Pulinda, Pulkaśa, Abhira, Śumbha, Yavana, Khasa,

Jakie są źródła stworzenia i charakterystyka tych osób bardzo bym prosił:):):)

O Yavanach i Pulindach kiedyś już rozmawialiśmy na innym forum. Przytoczę jeden post:

Chyba czesciej uzywanym okresleniem Greka bylo Yavana (od Jonia, czyli Grecja). Pamietam, ze gdziesz czytalam jakis list z okresu hellenistycznego podpisany " ...., the Yavana" (w miejscu kropek bylo imie, ktorego nie pamietam). Byc moze slowo Yavana nie zawsze mialo zabarwienie perioratywne?

Zgodnie z wyjaśnieniami Srila Prabhupada w znaczeniu do cytowanego już przez mnie wersetu SB 2.4.18, yavana to Turcy, gdyż są potomkami Maharajy Yavany. Potwierdza to także w znaczeniu do SB 1.12.24. Jednak być może, z powodu bliskiego położenia geograficznego Grecji i Turcji, dla określenia mieszkańców tych terenów używa się też nazwy mlecca-yavana.

W Mahabharacie jest też powiedziane, że rejon yavana był częścią Indii oraz, że członkowie plemienia yavana pierwotnie byli kszatriami, ale poprzez przekleństwo bramina, stali się śudrami. Mahabharata też przepowiada, że cały świat będzie wypełniony wladcami mlecca i yavana.

Srila Prabhupada wyjaśnia w CC Madhya 1.197, że "słowo mleccha określa osobę jedzącą mięso, a yavana – odstępcę od kultury wedyjskiej. Natomiast w znaczeniu do CC Madhya 18.213 odwraca znaczenie tych samych słów. Jak z tego widać, nie jest to aż tak istotne, gdyż znaczenie tych terminów przenika się wzajemnie.

W Kali-yudze większość świata, podlega pod definicję mlecca-yavana, i oba te terminy są praktycznie nierozłączne. Dlatego też, nazwanie plemienia górali-barbarzyńców (pulinda), którzy zamieszkiwali Grecję, yavana lub mlecca-yavana, nie jest błędem. Kwestią jest tylko to, w jakim sensie używamy tych terminów, tzn. czy w sensie mięsożerców i odstępców od zasad wedyjskich, czy też w sensie regionu geograficznego wraz z zamieszkującym go plemieniem.

Historycznie i naukowo rzecz ujmując, jest rzeczywiście tak jak piszesz. Wg naukowców, termin "Yavana" oznaczł pierwotnie Greków, przybyłych do Indii w trakcie wyprawy Aleksandra Wielkiego. Byli to wojownicy, ale nie przestrzegający standardów wedyjskich, więc uznano ich za zdegradowanych Kszatriów. Część Greków pozostała i z czasem utworzyła własne państwa w północno- zachodnich Indiach. Mimo wpływów miejscowych, pozostali przy swojej kulturze, więc Yavana stało się synonimem kogoś kto nie przestrzega wedyjskich standardów. Nazywano tak potem wszystkich obcych przybywających z zachodu, muzułmanów też. Muzułmanie przybywający do Indii byli głównie Turkami, stąd Yavana=Turek, chociaż nie mieli nic wspólnego z Turkami Osmańskimi, którzy wywarli istotny wpływ na dzieje Europy.

[Purnaprajna]

Z komentarza Śrila Prabhupada do Śrimad Bhagavatam 2.4.18:

"Znaczenie:
Kirata: Prowincja dawnej Bharata-varsy wymieniana w Bhisma-parva Mahabharaty. Kiratowie określani są zazwyczaj jako prymitywne plemiona tubylcze Indii. Prowincja ta obejmowała mniej więcej obecny Santal Parganas w Bihar oraz Chota Nagpur.

Huna: Prowincja ta obejmuje pas ciągnący się od obecnych Niemiec Wschodnich do zachodnich republik Związku Radzieckiego. Hunami nazywane są też czasami pewne plemiona górskie.

Andhra: Prowincja w południowych Indiach wymieniana w Bhisma-parva Mahabharaty. Istnieje do dzisiaj pod tą samą nazwą.

Pulinda: Mieszkańcy tej prowincji wymieniani są w Mahabharacie (Adi-parva 174.38 ). Kraj ten został zdobyty przez Bhimasenę i Sahadevę. Słowo Pulinda odnosi się do Greków. W Vana-parva Mahabharaty powiedziane jest, że ta niewedyjska rasa będzie przez pewien czas panować nad całym światem. Pulinda była kiedyś jedną z prowincji Bharaty i jej mieszkańcy zaliczani byli do królów ksatriya. Jednak z biegiem czasu porzucili oni kulturę bramińską i konsekwentnie zostali określeni słowem mleccha (podobnie, muzułmanie określają osoby o innej kulturze słowem kafir, a chrześcijanie-słowem "poganie").

Abhira: Nazwa ta także pojawia się w Mahabharacie zarówno w Sabha-parva, jak też i w Bhisma-parva. Jest powiedziane, że prowincja ta leżała w Sindzie, nad rzeką Sarasvati. Współczesna prowincja Sind rozciągała się kiedyś także i po drugiej stronie Morza Arabskiego i wszyscy jej mieszkańcy zwani byli Abhirami. Abhirowie znajdowali się pod panowaniem Maharaja Yudhisthiry. Zgodnie z wypowiedzią Markandeyi, mlecchowie z tej części świata mieli zapanować kiedyś także i nad Bharatą. Podobnie, jak i w przypadku Pulindów, przepowiednia ta spełniła się. Z ramienia Pulindów zawładnął Indiami Aleksander Wielki, a z ramienia Abhirów – Muhammad Ghori. Abhirowie także byli kiedyś ksatriyami o kulturze bramińskiej, ale w pewnym momencie kultura ta została przez nich zaniechana. Ksatriyowie obawiający się Paraśuramy ukryli się w górzystych regionach Kaukazu i z biegiem czasu zostali nazwani Abhirami, a ich kraj – Abhiradeśą.

Śumbhowie lub Kankowie: Mieszkańcy prowincji Kanka dawnej Bharaty. Wspomniani w Mahabharacie.

Yavana: Yavana to imię jednego z synów Maharaja Yayati. Panował on nad terytorium obecnej Turcji. Będąc potomkami Maharaja Yavany, Turkowie nazywani są Yavanami. Yavanowie byli więc kiedyś ksatriyami, ale po porzuceniu kultury bramińskiej stali się mleccha-yavanami. Są oni także opisywani w Mahabharacie (Adi-parva 85.34). Yavaną był także nazywany inny książę Turvasu. Jego kraj został podbity przez Sahadevę, jednego z Pandavów. Ulegając naciskom Karny, ten zachodni Yavana stanął pod Kuruksetrą po stronie Duryodhany. Zostało też przepowiedziane, że Yavanowie podbiją Indie, i przepowiednia ta również się spełniła.

Khasa: Mieszkańcy Khasadeśa wymieniani są w Mahabharacie (Drona-parva). Khasami zazwyczaj nazywa się ludy, u których występuje nikły zarost na górnej wardze. Konsekwentnie nazwa ta obejmuje Chińczyków, Mongołów i inne rasy o podobnym wyglądzie.

Powyższe nazwy historyczne są nazwami różnych narodów świata. Nawet osoby nieustannie zaangażowane w grzeszne działania mogą wznieść się do standardu doskonałej istoty ludzkiej; pod warunkiem, że przyjmą one schronienie u bhaktów Pana."

[Purnaprajna]

A co do źródeł stworzenia w/wy ras i plemion, to Mahabharata i Ramayana mówią, że zostały one stworzone z piany z pyska krowy surabhi lub kamadhenu (krowy spełniającej wszelkie pragnienia), a która należała do Vaśiszty Muniego. Dokładnie chodzi tu chyba o armie, które podczas wojny Viśmitry z Vaśisztą o tę krowę, wyłoniły się z kamadhenu w celu obrony prawowitego jej właściciela Vaśiszty.

Z opisu Śrila Prabhupady można wywnioskować, że obecne tereny Polski także były pod wpływem Hunów, czyli niskiej klasy ludzi nawykłych do popełniania grzesznych czynów, jak charakteryzuje ich Śrimad Bhagavatam. Mahabharata opisuje, że królowie Hunów brali udział w ofierze Radżasuja wykonanej przez Yudhisztirę maharadża ok. 5000 lat temu i że ofiarowali mu wiele kosztownych podarunków.

Grając na patriotycznej nucie i puszczając luzem wodze fantazji, można by powiedzieć, że "nasi", czyli reprezentacja Polski była obecna na ofierze Radżasuja. Podobno dali w prezencie maharadżowi Yudhisthirze to, co było dla nich najcenniejsze: beczkę piwa "Tyskiego", kotleta schabowego z kapustą oraz roczny abonament na canal + sport.

"Polska gola, Polska gola,
taka jest kibiców wola!
Oj strzelaj, strzelaj!!!"

Natomiast dobrą nowiną jest to, że Bhagavatam 2.4.18 stwierdza, że nawet Hunowie mogą być oczyszczeni ze swych grzesznych nawyków, jeżeli tylko przyjmą schronienie czystych wielbicieli Najwyższego Pana Wisznu. Wtedy będzie można zaśpiewać:

"Hare Kryszna, Hare Kryszna,
polski kibic ma się z pyszna!
Oj mantruj, mantruj!!!"

[Gauri]

Oj Purna'ji ,nic dodac nic ująć

[Bolito]

Pozwolę sobie dodać nieco o Hunach. Lud ten, znany w chińskich kronikach jako Hiung-nu, w II w. próbował bezskutecznie wedrzeć się do pn Chin. Część ruszyła na zachód, dotarla pod koniec IV w. do Europy i walnie przyczyniła się do upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego. Ich krótkotrwałe państwo rzeczywiście rozciągało się na obszarach opisanych przez Śrila Prabhupada, od Powołża do dzisiejszych Niemiec, ale raczej nie sięgało na pn od Karpat. Śladów huńskiego osadnictwa znaleziono u nas bardzo mało. Inny odłam, znany jako Biali Hunowie, lub Heftalici, zatrzymał się na środowym wschodzie i parokrotnie w ciągu V w. najeżdżał Indie. Początkowo skutecznie powstrzymywali ich królowie z dynastii Gupta, ale kiedy ta dynastia upadła (ok. poł. VI w), Hunowie opanowali spory obszar pn-zach. Indii. Z czasem jednak zostali zdominowani przez miejscową, wyższą kulturę i miejscową ludność. Spotkałem się gdzieś ze stwierdzeniem, że dzisiejsi Radżputowie to potomkowie miejscowej ludności i Hunów.

[Asikunda]

The Kirata (Sanskrit: किराट) is a generic term in Sanskrit literature for people who lived in the mountains, particularly in the Himalayas and North-East India and who were Mongoloid in origin. They are mentioned along with Cinas (Chinese), and were different from the Nishadas.[1] They are first mentioned in the Yajurveda (Shukla XXX.16; Krisha III.4,12,1), and in the Atharvaveda (X.4,14) . In Manu's Dharmashastra (X.44) they are mentioned as degraded Kshatriyas, which meant that they were considered to be of advanced civilization,[2] but outside the ambit of Brahminical influence. It is speculated that the term is a Sanskritization of a Sino-Tibetan tribal name, like that of Kirant or Kiranti of eastern Nepal.[3]

Mythology gives an indication of their geographical position. In the Mahabharata, Bhima meets the Kiratas to the east of Videha, where his son Ghatotkacha is born; and in general the dwellers of the Himalayas, especially the eastern Himalayas, were called Kiratas.[4] In general they are mentioned as "gold-like", or yellow, unlike the Nishadas or the Dasas, who were dark.[5]

In Yoga Vasistha 1.15.5 Rama speaks of kirAteneva vAgurA, "a trap [laid] by Kiratas", so about BCE Xth Century, they were thought of as jungle trappers, the ones who dug pits to capture roving deer. The same text also speaks of King Suraghu, the head of the Kiratas who is a friend of the Persian King, Parigha.
http://en.wikipedia.org/wiki/Kirata

Kirata Kingdom in Sanskrit literature and Hindu mythology refers to any kingdom of the Kirata people, who were dwellers mostly in the Himalayas (mostly eastern Himalaya) and North-East India. They took part in the Kurukshetra War along with Parvatas (mountaineers) and other Himalayan tribes. They were wide-spread in the folds and valleys of Himalayas in Nepal and Bhutan, and in the Indian states of Himachal Pradesh, Uttarakhand, Uttar Pradesh, Bihar, Assam and Tripura.

Though dwelling in the Himalayas and other inaccessible regions, Kiratas did not get the status of super-humans enjoyed by other tribes like the Gandharvas, Kinnaras, Kimpurushas and Yakshas. This was probably because of their greater interaction with the Vedic people, which resulted in their de-mystification.

References in Mahabharata
The Yamas, Kamvojas, Gandharas, Kiratas and Barbaras were mentioned together as northern tribes at (12,206). In the Krita age, they were nowhere on earth (meaning Ancient India). It is from the Treta age that they have had their origin and began to multiply. When the terrible period came, joining Treta and the Dwapara, the Kshatriyas, approaching one another, engaged themselves in battle.---Another group comprising Andrakas, Guhas, Pulindas, Savaras, Chuchukas, Madrakas were also mentioned along with the first group.

The Yavanas, the Kiratas, the Gandharvas, the Chinas, the Savaras, the Barbaras, the Sakas, the Tusharas, the Kankas, the Pathavas, the Andhras, the Madrakas, the Paundras, the Pulindas, the Ramathas, the Kamvojas were mentioned together as tribes beyond the kingdoms of Aryavarta. The Aryavarta-kings had doubts on dealing with them. (12,64)


Kiratas in the list of ancient Indian kingdom
Kiratas were mentioned as an ancient Indian tribe along with the Pundras, the Bhargas the Sudeshnas, and the Yamunas, the Sakas etc and again along with the Sudra-Abhiras, the Dardas, the Kasmiras, and the Pattis; the Khasiras; the Atreyas, the Bharadwajas, the Stanaposhikas, the Poshakas, the Kalingas, the Tomaras, the Hansamargas, and the Karamanjakas; at(6,9)


Kiratas as a Mlechha tribe
Kiratas were mentioned along with Khasas, Chivukas and Pulindas and Chinas, Hunas, Pahlavas, Sakas, Yavanas, Savaras, Paundras, Kanchis, Dravidas, Sinhalas and Keralas. All these tribes were described as Mlechha tribes. Here they were described as the protectors of sage Vasistha and his cow against the attack of king Viswamitra. (1,177).


Territories of Kiratas
Kirata territories extended along the Himalayan belt of mountain ranges.


Kiratas of diverse regions in ancient India
Numberless chiefs of the Kiratas, armed with hunting weapons and ever engaged in hunting activities, eating of fruits and roots and attired in skins (animal-skins or tree-barks), were mentioned to dwell on the northern slopes of the Himavat (Tibet) and on the mountain from behind which the sun rises (Arunachal Pradesh) and in the region of Karusha on the sea-coast (could be the mouths of Ganga in Bangladesh or the mouths of Sindhu in Pakistan) and on both sides of the Lohitya mountains (in eastern Assam and western Arunachal Pradesh). They were mentioned as bringing tribute to Yudhisthira during his Rajasuya sacrifice. They brought with them, loads upon loads of sandal and aloe as also black aloe, and heaps upon heaps of valuable skins and gold and perfumes, and ten thousand serving-girls of their own race, and many beautiful animals and birds of remote countries, and much gold of great splendour procured from mountains (2,51). The Kairatas (Kiratas), the Daradas, the Darvas, the Suras, the Vaiamakas, the Audumvaras, the Durvibhagas, the Kumaras, the Paradas along with the Vahlikas, the Kashmiras, the Ghorakas also were mentioned, here as bringin tributes

The various tribes of Kiratas were mentioned along with the Pahlavas and the Daradas and Yavanas and Sakas and the Harahunas and Chinas and Tukharas and the Sindhavas and the Jagudas and the Ramathas and the Mundas and the inhabitants of the kingdom of women and the Tanganas and the Kekayas and the Malavas and the inhabitants of Kasmira. They were described as accepting the sway of Yudhisthira, performing various offices in his palace. (3,51)

The Kiratas, fierce in battle, dwelling in the fastness of Himavat, were vanquished by Karna for the sake of Duryodhana (7,4).


Kiratas under the Himalayan kingdom called Pulinda
Pulinda king is described as the king of Kiratas also at (2,4). He is said to attend the inauguration of the new court of Pandava king Yudhisthira at Indraprastha along with many other kings of Ancient India (Bharata Varsha). His kingdom lied to close to the Kailas range in Tibet.

Domains of king Suvahu, the lord of the Pulindas, is mentioned as situated on the Himalayas abounding in horses and elephants, densely inhabited by the Kiratas and the Tanganas, crowded by hundreds of Pulindas, frequented by the exotic tribes, and rife with wonders. Pandavas stayed here for some time on their onward-journey to the Himalayan regions (3,140).

Then all those warriors, viz the Pandavas having in due course happily lived at Badari (Badrinath, Uttarakhand), for one month, proceeded towards the realm of Suvahu, king of the Kiratas, by following the same track by which they had come. And crossing the difficult Himalayan regions, and the countries of China, Tukhara, Darada and all the climes of Kulinda, rich in heaps of jewels, those warlike men reached the capital of Suvahu (3,176).

Their final destination was the source of Yamuna. Thus they could have made a circular path, from Badari (Badrinath) to Tibet and Kashmir and finally to Himachal Pradesh.



Kiratas under Paundraka Vasudeva
There was a king named Paundraka Vasudeva, who was an enemy of Vasudeva Krishna. This king used to dress like Vasudeva Krishan and mock him. He mentioned to rule over the kingdoms of Vanga (West Bengal), Pundra (north-Bangladesh) and Kiratas (2,14). The Kiratas mentioned here were those lived in northern hilly regions of West Bengal, like the Darjiling area.


Kiratas under Bhagadatta
Kiratas (of Bhutan) and Chinas were mentioned as forming the army of Pragjyotisha (Assam) king Bhagadatta (5,19). This army took part in the Kurukshetra War for the sake of Kauravas and its size was one Akshouhini (a huge army unit).


Kiratas conquered by Bhima
Bhima, during his military campaign in the eastern countries to collect tribute for Pandava king Yudhisthira's Rajasuya sacrifice, conquered Kirata kings, close to the Videha Kingdom

Bhima, the son of Pandu, sending forth expeditions from Videha Kingdom, conquered the seven kings of the Kiratas living about the Indra mountain (2,29). These were considered to be the Kiriatas in Nepal.


Kiratas conquered by Nakula
Nakula during his military campaign in the western countries to collect tribute for Pandava king Yudhisthira's Rajasuya sacrifice, conquered Kiratas in the western hills

Nakula, the son of Pandu, then reduced to subjection the fierce Mlechchas residing on the sea coast (in Karachi area), as also the wild tribes of the Palhavas (an Iranian tribe), the Kiratas, the Yavanas and the Sakas (2,31). These Kiratas lied in the western mountains in Pakistan.


Kiratas in Kurukhsetra War
Kiratas (of Bhutan) and Chinas were part of the one Akshouhini of troops of Pragjyotisha (Assam) king Bhagadatta who joined the side of the Kauravas(5,19).

Western Kiratas were mentioned along with the Sakas, and Yavanas, the Sivis and the Vasatis as marching in the huge army of Kauravas (5,198). The Sakas, the Kiratas, the Yavanas, and the Pahlavas were mentioned in a battle-array formed by the Kauravas (6,20). Similarly they are mentioned in another battle-array formed on another day at (6,50).

Words of Satyaki a Yadava chief on the side of Pandavas, during Kurukshetra War:- Those other elephants 700 in number, all cased in armour and ridden by Kiratas, and decked with ornaments, the king of the Kiratas, desirous of his life, had formerly presented to Arjuna. These were formerly employed in doing good to Yudhisthira. Behold the vicissitudes that time brings about, for these are now battling against Yudhisthira. Those elephants are ridden by Kiratas difficult of defeat in battle. They are accomplished in fighting from elephants, and are all sprung from the race of Agni. Formerly, they were all vanquished in battle by Arjuna. They are now waiting for me carefully, under the orders of Duryodhana. Slaying with my shafts these Kiratas difficult of defeat in battle, I shall follow in the track of Arjuna (7,109).

The Tusharas, the Yavanas, the Khasas, the Darvabhisaras, the Daradas, the Sakas, the Kamathas, the Ramathas, the Tanganas the Andhrakas (obivously not the southern Andhras), the Pulindas, the Kiratas of fierce prowess, the Mlecchas, the Mountaineers, and the races hailing from the sea-side, were all united in battle for the purpose of the Kaurava king Duryodhana. (8,73)

The ruler of the Kiratas died in battle (8,5).


Arjuna's conquests after Kurukhsetra War
Countless was the fete of Kshatriyas, of kings in myriads, who fought with Arjuna on the occasion of his military campaign to collect tribute for Yudhisthira's Ashwamedha sacrifice, for having lost their kinsmen on the field of Kurukshetra. Innumerable Kiratas also and Yavanas, all excellent bowmen, and diverse tribes of Mlechechas too, who had been discomfited before (by the Pandavas on the field of Kurukshetra), and many Arya kings, possessed of soldiers and animals, encountered Arjuna in battle (14,73). He battled with the Kasis, the Angas, the Kosalas, the Kiratas, and the Tanganas (14,83)

Other References

Siva and Kiratas
Siva who dwelled in Kailasa (Kailas range in Tibet) is mentioned as assuming the disguise of a Kirata and fighting with Arjuna in high-Himalayas (3-39,49). Siva sometimes assumes the form of Kiratas, Pisachas and Savaras, or that of any exotic tribes (13,14)


Valmiki and Kiratas
Valmiki was born into this hunter tribe but due to his whisdom and saintly personality he became a Brahmana who learned Sanskrit. He is the writer of the Ramayana.


Absence of Bhrahmins among Kiratas
The Mekalas, the Dravidas, the Lathas, the Paundras, the Konwasiras, the Saundikas, the Daradas, the Darvas, the Chauras, the Savaras, the Varvaras, the Kiratas, the Yavanas, and numerous other tribes of Kshatriyas, have become degraded into the status of Sudras through the absence of Brahmanas. (13,35)

[Purnaprajna]

Pozwolę sobie dodać nieco o Hunach. Lud ten, znany w chińskich kronikach jako Hiung-nu, w II w. próbował bezskutecznie wedrzeć się do pn Chin. Część ruszyła na zachód, dotarla pod koniec IV w. do Europy i walnie przyczyniła się do upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego. Ich krótkotrwałe państwo rzeczywiście rozciągało się na obszarach opisanych przez Śrila Prabhupada, od Powołża do dzisiejszych Niemiec, ale raczej nie sięgało na pn od Karpat. Śladów huńskiego osadnictwa znaleziono u nas bardzo mało. Inny odłam, znany jako Biali Hunowie, lub Heftalici, zatrzymał się na środowym wschodzie i parokrotnie w ciągu V w. najeżdżał Indie. Początkowo skutecznie powstrzymywali ich królowie z dynastii Gupta, ale kiedy ta dynastia upadła (ok. poł. VI w), Hunowie opanowali spory obszar pn-zach. Indii. Z czasem jednak zostali zdominowani przez miejscową, wyższą kulturę i miejscową ludność. Spotkałem się gdzieś ze stwierdzeniem, że dzisiejsi Radżputowie to potomkowie miejscowej ludności i Hunów.

Czy potrafiłbyś to jakoś pogodzić z opisami z Mahabharaty, Ramayany oraz Puran? W Mahabharacie jest powiedziane, że Nakula podbił Hunów zamieszkujących zachodnie regiony (Sabha Parva, rozdz. 32) oraz, że Hunowie uczestniczyli w ofierze Radżasuja Yudhisthiry maharaja (Sabha Parva, 51.24). To miało miejsce ok. 5000 lat temu, a Twoje opisy idą najdalej do II wieku. Jest także wspomniane, że rasa ta była stworzona z surabhi, podczas wojny Kausziki z Viśmamitrą (Adi Parva, 174.18 ), a to miało miejsce w ogóle w innej yudze.

Czy aby na pewno mowa jest o tych samych Hunach? A może jest to tylko kwestia tego, że współcześni kulturoznawcy po prostu nie akceptują tradycyjnego datowania pism wedyjskich, ani też ich "fantastycznych bajek" o potężnych joginach z czasów, kiedy przodkowie tych samych kulturoznawców podobno siedzieli na drzewach i spędzali czas na wzajemnym iskaniu sobie robactwa z ich małpich sierści, przygotowując się w ten sposób, do ich przyszłej uniwersyteckiej kariery zawodowej, opartej na traktowaniu Wed jako "mitów prymitywnych pogan", z pewnością pisanych pod wpływem mocnych środków halucynogennych?

[John]

Jeśli weźmiemy Książkę (pokaźnych rozmiarów ok. 500 styron) Józefa Wolskiego do Historii Starożytnej, to ani słowa niema w niej o Hunach w okresie, o który pyta Purnaprajana. Raczej jest to spowodowane nie kwestią datowania, tylko małym zaufaniem naukowców do Wed.

[Purnaprajna]

W Encyklopedii Puran znalazłem następujące informacje odnośnie ras ludzkich które wyłoniły się z Kamadhenu (Surabhi, Nandini) podczas walki z Kausziką (póżniejszym Viśvamitrą):

Mleccha - z ogona Nandini (Mahabharata (MB), Adi Parva 171.38 )

Barbara (barbarzyńcy?) - niskiej klasy ludzie zrodzeni z boków Nandini (MB. Adi Parva 174.37)

Cibuka - ludzie niskiej kasty (MB, Adi Parva 174.38 )

Cinar - Chińczycy. Niskiej klasy ludzie; złożyli hołd i dary Maharadżowi Yudhisthirze podczas ofiary Radżasuja. (MB. Adi Parva 174.38 )

Huna - Niskiej klasy ludzie (MB. Adi Parva 174.18 )

Sabaras (sybaryci?) - zrodzili się z łajna i moczu Nandini. (MB. Adi Parva 174.16)

Pulindas - zrodzeni z piany z ust Nandini (MB. Adi Parva rozdz. 165)

Sirhalas - niskiej klasy ludzie zrodzeni z boków Nandini. (MB. Adi Parva 174.37)

Yavanas - zrodzeni z łona i boków Nandini. (MB. Adi Parva 174.36)

Sakas - zrodzeni z wymion Nandini (MB. Adi Parva 147.36). Zdegradowani do pozycji śudrów kszatriowie, na skutek klątwy braminów. Brali udział w bitwie pod Kurukszetrą, a później w Radżasuji.

Warto może powiedzieć kilka słów o Nandini (Kamadhenu, Surabhi). Na Goloka Vrindavanie została "stworzona" siłą woli przez Krysznę podczas Radha-Kryszny lila, aby ugasić pragnienie napicia się dobrego wiejskiego mleka.

Jej manifestacja w świecie materialnym jest potężną boginią pod postacią krowy, która jest w stanie spełnić wszelkie pragnienia. Otrzymała status bogini na skutek jej wyrzeczeń i błogosławieństwa Brahmy. Jej służbą jest dawanie mleka dewom i riszim. Purany mówią, że wszystkie krowy są jej potomkami.

Oczywiście dla przeciętnego zjadacza kawałków martwej krowy w postaci hamburgerów i kotletów, powyższe informacje będą tylko bajką. Dla większości z nich, rzeczywistością są opery mydlane i rozmowy w kolejce do McDonalda.