Post
autor: Divyakisori » 17 kwie 2008, 08:18
i jeszcze tu:
znaczenie do SB 9.15.25
"Gdy chodzi o ochronę krów, to mięsożercy będą protestować, lecz możemy im odpowiedzieć, że skoro Kryszna podkreśla ochronę krów, zatem ci, którzy są skłonni jeść mięso, mogą jeść ciała zwierząt o mniejszym znaczeniu, takich jak wieprze, psy, kozły i owce. Ale nie powinni porywać się na życie krowy, jako że jest to zgubne dla duchowego postępu społeczeństwa ludzkiego."
i tu (tlumaczeniu tekstu i znaczenie):
SB 1.7.37
Okrutna i nieszczęśliwa osoba, która utrzymuje się przy życiu kosztem życia innych, zasługuje na zabicie dla swojego własnego dobra, inaczej przez swoje własne działanie doprowadzi siebie do ruiny.
ZNACZENIE: Życie za życie jest odpowiednią karą dla osoby, która okrutnie i bezwstydnie żyje kosztem innego życia. Państwo powinno ukarać taką okrutną osobę wyrokiem śmierci, aby ocalić ją od pójścia do piekła. Skazanie mordercy na karę śmierci jest tylko dobrem dla przestępcy, ponieważ w swoim następnym życiu nie będzie musiał on cierpieć z powodu aktu przestępstwa. Taka kara śmierci jest dla mordercy najniższą możliwą karą, i smrti-śastry oznajmiają, że człowiek, który został ukarany przez króla według zasady "życie za życie", zostaje oczyszczony z wszystkich swoich grzechów, tak że nawet może wznieść się na planety niebiańskie. Według Manu, wielkiego autora prawa cywilnego i zasad religijnych, nawet zabójca zwierzęcia ma być uważany za mordercę, ponieważ mięso zwierząt nigdy nie jest przeznaczone dla cywilizowanego człowieka, którego pierwszym obowiązkiem jest przygotowanie się do powrotu do Boga. Mówi on, że w akcie zabójstwa zwierzęcia regularnie bierze udział konspiracyjna grupa grzeszników, i wszyscy z nich podlegają karze jako mordercy, dokładnie tak jak grupa konspiratorów, która w zmowie zabija istotę ludzką. Ten, kto daje pozwolenie, ten, kto zabija zwierzę, ten, kto sprzedaje mięso zabitego zwierzęcia, ten, kto gotuje to mięso, ten, kto rozprowadza tego rodzaju pokarm, i w końcu ten, kto spożywa takie gotowane zwierzę, wszyscy z nich są mordercami, i wszyscy z nich podlegają ukaraniu przez prawa natury. Nikt nie potrafi stworzyć żywej istoty, pomimo całego zaawansowania materialnej wiedzy, i dlatego nikt nie ma prawa własnowolnie zabijać żywej istoty. Dla zjadaczy mięsa pisma zezwalają jedynie ograniczone ofiary zwierzęce, i takie sankcje istnieją jedynie po to, aby ograniczyć otwieranie rzeźni i aby nie popierać zabijania zwierząt. Procedura podana przez pisma, według której spełnia się ofiary zwierzęce, jest dobra zarówno dla poświęcanego zwierzęcia, jak i dla spożywającego potem to mięso. Dla zwierzęcia jest ona korzystna z tego względu, że po złożeniu go w ofierze jest ono natychmiast promowane do ludzkiej formy życia, a zjadacz mięsa zostaje ocalony od cięższego typu grzechów (jak jedzenie mięsa dostarczonego przez zorganizowane rzeźnie, które są upiornymi miejscami, przynoszącymi wszelkiego rodzaju materialne nieszczęścia społeczeństwu, krajowi i ludziom w ogólności). Ten świat materialny jest już sam w sobie miejscem zawsze pełnym wszelkich nieszczęść i niepokoju, a utrzymywanie rzeźni jeszcze bardziej zanieczyszcza atmosferę, doprowadzając do różnego rodzaju wojen, zaraz, głodu i wielu innych niepożądanych klęsk.
znaczenie do SB 1.16.20
"Zjadacze mięsa są ogólnie znani jako mlecca. Ale nie wszyscy jedzący mięso są mlecca. Ci, którzy jedzą mięso w zgodzie z pewnymi przyzwoleniami pism świętych, nie są mlecca. Nazwą tą określa się tych, którzy spożywają mięso bez żadnych ograniczeń. Pisma święte zakazują spożywania mięsa wołowego, a byki i krowy są szczególnie chronieni przez zwolenników Ved. Ale w tym wieku Kali ludzie będą eksploatować ciała byków i krów według własnego uznania, i w rezultacie ściągną na siebie różnego rodzaju cierpienia."
Znaczenie do 5.9.17
"Zabijanie zwierząt w ofierze dla półbogów, którzy są ekspansjami Najwyższego Osobowego Boga, jest usankcjonowane dla tych, którzy jędza mięso. Jest to raczej ograniczenie jedzenia mięsa. Innymi słowy, rzeź zwierząt jest również ograniczona przez określone regulujące zasady Ved."
tekst i znaczenie do 5.26.25
Osoba, która w tym życiu jest dumna ze swej wzniosłej pozycji i która beztrosko poświęca zwierzęta jedynie ze względu na materialny prestiż, po śmierci umieszczana jest w piekle zwanym Viśasana. Tam słudzy Yamarajy zabijają ją po sprawieniu jej nieograniczonego bólu.
ZNACZENIE: W Bhagavad-gicie (6.41) Kryszna mówi, śucinam śrimatam gehe yoga-bhrasto 'bhijayate: "Człowiek rodzi się w szanowanej rodzinie braminów czy rodzinie arystokratycznej dzięki swemu poprzedniemu związkowi z bhakti-yogą." Jeśli ktoś narodził się w takiej pozycji, powinien wykorzystać to do udoskonalenia bhakti-yogi. Jednakże z powodu złego towarzystwa osoba taka często zapomina, że ta prestiżowa pozycja jest darem Najwyższego Osobowego Boga, i nadużywa jej, spełniając różnego rodzaju tzw. yajne, takie jak kali-puja czy durga-puja, w których poświęca biedne zwierzęta. Werset ten opisuje, jakiej karze podlega taka osoba. Znaczące w tym wersecie jest słowo dambha-yajnesu. Jeśli ktoś gwałci instrukcje wedyjskie podczas pełnienia yajni i jedynie czyni pokaz ofiary po to, by zabijać zwierzęta, po śmierci podlega karze. W Kalkucie jest wiele rzeźni, gdzie sprzedawane jest mięso zwierząt, które rzekomo zostały złożone w ofierze przed boginią Kali. Śastra mówią, że raz w miesiącu można poświęcić przed boginią Kali małą kozę. Nigdzie nie jest powiedziane, że można utrzymywać rzeźnie pod pretekstem kultu świątynnego i codziennie niepotrzebnie zabijać zwierzęta. Ci, którzy to czynią, otrzymują karę opisaną tutaj.
tekst do 7.15.7
Osoba w pełni świadoma religijnych zasad nigdy nie powinna ofiarowywać w ceremonii śraddha niczego takiego jak: mięso, jaja czy ryby i również sama nie powinna spożywać takich rzeczy, nawet będąc ksatriyą. Kiedy odpowiednie pożywienie przygotowane z ghee ofiarujemy świętej osobie, czynność taka sprawia przyjemność przodkom i Najwyższemu Panu, których nigdy nie zadowala zabijanie zwierząt w imię ofiary.