Mi osobiście sposób w jaki pisze "drzewo" zbytnio nie przeszkadza. Niekiedy co prawda trzeba się trochę wysilić, aby ułożyć poprawnie słowa jakie napisał, ale nie jest to aż taki dla mnie problem. Może min. dlatego, że moja córka pisze jeszcze gorzej. Ona ma nie tylko dysgrafię, ale i dysleksję, i to silną. Tam gdzie w słowie można zrobić błąd, ona go zrobi. Zawsze jej radzę, aby pisała odwrotnie niż zamierza, a wtedy będzie poprawnie.
Cóż można zrobić. Zamknąć ją i nigdzie nie wypuszczać, bo to wstyd?
W ogóle to dziwię się, że sposób pisania "drzewa" może być dla kogoś powodem do wstydu ( bo co inni mogą o nas Krysznowcach pomyśleć), a zwłaszcza powodem do wstydu dla bhaktów, którzy zdaje się powinni rozumieć nieco więcej niż inni, tak zwani zwykli zjadacze chleba.
Jest chyba oczywiste, że on nie popełnia tych błędów złośliwie. Chłopak się stara i to jest ważne. Widać, że myśli, i choć nie zawsze się z nim zgadzam, to lubię go za to, że jest sobą.
Może zaczniemy niebawem wstydzić się bhaktów, którzy są grubi, krzywi, mają jakieś inne deformacje ciała, nie mają wszystkich zębów, jąkają się, nie śpiewają ładnie, nie grają idealnie na harmonium czy mridandze, itd? Może nie pozwolimy im na wychodzenie na harinam, zamkniemy gdzieś, bo cóż inni pomyślą o nas, gdy ich zobaczą?
Czy o to chodzi w tym procesie?
Niektórzy z acaryów nie umieli pisać i czytać. Jak myślicie, czy Kryszna też się z tego powodu wstydzi?
Mój syn opowiedział mi niedawno o jednym ze swoich szkolnych kolegów. Kolega ten miał w przeszłości zwyczaj wyzywania innych od Dawnów. Na boisku, podwórku, w szkole, wszędzie. Ty Dawnie, jak podałeś Dawnie, ale z ciebie Dawn itp. Gdy ten kolega się ożenił, urodziła im się córka z zespołem Dawna. Szok. Chłopak przez kilka miesięcy nie pokazywał się nigdzie z tym dzieckiem. Trochę musiało czasu minąć zanim ochłonął i zaczął zachowywać się normalnie.
Kryszna potrafi różnie nauczać.
. Pozdrawiam z życzeniami rozwoju duchowego. 
Pozdrawiam gorąco! 
